'Het spoor moet je voelen en horen'
Geplaatst: do 23 okt 2008, 08:39
'Het spoor moet je voelen en horen'
door Rudi Buis. donderdag 23 oktober 2008 | 08:01 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 23 oktober 2008 | 08:16
'Het spoor is altijd in beweging', doceert Barend(*), een spoorwerker uit het midden van het land.
Zeker in Nederland: warm in de zomer, koud in de winter. "De rails zetten uit. Of krimpen. Dan kan er wat gebeuren. Een scheur of een breuk.
Dat moet je wél op tijd zien", zegt de 54-jarige onderhoudswerker die al jaren 'met z'n poten tussen de rails staat'.
Juist daar zit het probleem, stelt Barend. Voorheen werd het spoor nog geschouwd door mensen: mannen en een enkele vrouw die in gele hesjes de rails inspecteerden. Goed, er mochten dan even wat minder treinen over het spoor, maar gebreken werden onmiddellijk gesignaleerd.
Nu is er de zogeheten video- schouwtrein: een locomotief uitgerust met camera's, waarvan de beelden in een kantoortje worden bekeken. Dat lijkt slim, want er is minder oponthoud voor het treinverkeer.
Barend moet er weinig van hebben. Het spoor moet je 'horen en voelen', zegt hij. Slijt de punt van een wissel? Roesten de schroeven in een dwarsligger? Een camera voelt niet of ergens een braampje op de rails zit. "Vergelijk het met een concert waar je bent geweest. Als je daar een cd van koopt, mis je toch iets."
Het voorbeeld is exemplarisch voor de positie van spoorwerkers: vervoer staat op de eerste plaats, dan pas komt het onderhoud. Minister Camiel Eurlings van Verkeer wil dat het openbaar vervoer met 5 procent per jaar groeit, de vervoerders willen meer treinen inzetten. Spoorbeheerder ProRail, verantwoordelijk voor het spoornet, wil graag aan die wensen voldoen om geld in het laatje te krijgen. Maar het bedrijf kan de extra capaciteit op korte termijn alleen creëren door minder tijd in te ruimen voor onderhoud, én door dat onderhoud meer en meer naar de nachten en weekeinden te verplaatsen.
Aannemers kunnen daar wel over klagen, maar ze willen geen opdrachten verliezen. "Het is trappen naar onderen en likken naar boven. En onderaan de piramide staat de spoorwerker", zegt Egon Groen van de FNV over ProRail. Gevolg is dat veel spoorwerkers stoppen, de tekorten toenemen, onderhoud versloft en uiteindelijk de kwaliteit van het spoor verslechtert, blijkt uit onderzoek van de bond.
Alarmerend, zou je zeggen. Groen: "De minister en Tweede Kamer moeten een afweging maken tussen één miljoen reizigers en circa vierduizend spoorwerkers. Dan is de keuze snel gemaakt." Met nieuwe technologie, zoals de video-schouwtrein, probeert ProRail capaciteit te winnen. Maar wat betreft beschikbare tijd voor spooronderhoud 'is schraalhans keukenmeester', aldus de FNV. Lag het spoor in 2007 nog 0,6 procent van de tijd stil voor onderhoud, dit jaar daalt dat naar verwachting tot 0,3 procent. Dat de spoorbeheerder de komende jaren tientallen miljoenen euro's hoopt te bezuinigen op onderhoud, mede door het toelaten van een nieuwe, vierde aannemer op het spoor (Asset Rail), die niet werkt via de cao voor railinfrapersoneel, helpt ook niet echt.
Toch noemt voormalig hoogleraar railbouwkunde van de TU Delft, Coenraad Esveld, die nu een adviesbureau voor spoorprojecten heeft, het 'wat kort door de bocht' dat het tekort aan spoorwerkers meteen tot problemen leidt. Esveld stelt dat aannemers, mocht het tekort nijpend worden, personeel uit het buitenland kunnen inhuren. "De Duitse en Franse spoornetwerken zijn vrijwel dezelfde als in Nederland."
Of dat de spoorwerkers op termijn lucht biedt, weten ze niet. Zij vrezen dat het de komende jaren nóg lastiger wordt om (overdag) een deel van het spoor buiten dienst te stellen, wat nodig is om veilig te kunnen werken. "Laatst moest in Amsterdam onderhoud gebeuren op een rangeerterrein. Men kreeg geen buitendienststelling overdag. Want stel je voor dat een vervoerder toch één wagon wil stallen en dat kan dan niet. Het is tekenend voor de macht van de vervoerders", zegt Groen.
* De naam van spoorwerker Barend is gefingeerd.
Bron: BN/DeStem
door Rudi Buis. donderdag 23 oktober 2008 | 08:01 | Laatst bijgewerkt op: donderdag 23 oktober 2008 | 08:16
'Het spoor is altijd in beweging', doceert Barend(*), een spoorwerker uit het midden van het land.
Zeker in Nederland: warm in de zomer, koud in de winter. "De rails zetten uit. Of krimpen. Dan kan er wat gebeuren. Een scheur of een breuk.
Dat moet je wél op tijd zien", zegt de 54-jarige onderhoudswerker die al jaren 'met z'n poten tussen de rails staat'.
Juist daar zit het probleem, stelt Barend. Voorheen werd het spoor nog geschouwd door mensen: mannen en een enkele vrouw die in gele hesjes de rails inspecteerden. Goed, er mochten dan even wat minder treinen over het spoor, maar gebreken werden onmiddellijk gesignaleerd.
Nu is er de zogeheten video- schouwtrein: een locomotief uitgerust met camera's, waarvan de beelden in een kantoortje worden bekeken. Dat lijkt slim, want er is minder oponthoud voor het treinverkeer.
Barend moet er weinig van hebben. Het spoor moet je 'horen en voelen', zegt hij. Slijt de punt van een wissel? Roesten de schroeven in een dwarsligger? Een camera voelt niet of ergens een braampje op de rails zit. "Vergelijk het met een concert waar je bent geweest. Als je daar een cd van koopt, mis je toch iets."
Het voorbeeld is exemplarisch voor de positie van spoorwerkers: vervoer staat op de eerste plaats, dan pas komt het onderhoud. Minister Camiel Eurlings van Verkeer wil dat het openbaar vervoer met 5 procent per jaar groeit, de vervoerders willen meer treinen inzetten. Spoorbeheerder ProRail, verantwoordelijk voor het spoornet, wil graag aan die wensen voldoen om geld in het laatje te krijgen. Maar het bedrijf kan de extra capaciteit op korte termijn alleen creëren door minder tijd in te ruimen voor onderhoud, én door dat onderhoud meer en meer naar de nachten en weekeinden te verplaatsen.
Aannemers kunnen daar wel over klagen, maar ze willen geen opdrachten verliezen. "Het is trappen naar onderen en likken naar boven. En onderaan de piramide staat de spoorwerker", zegt Egon Groen van de FNV over ProRail. Gevolg is dat veel spoorwerkers stoppen, de tekorten toenemen, onderhoud versloft en uiteindelijk de kwaliteit van het spoor verslechtert, blijkt uit onderzoek van de bond.
Alarmerend, zou je zeggen. Groen: "De minister en Tweede Kamer moeten een afweging maken tussen één miljoen reizigers en circa vierduizend spoorwerkers. Dan is de keuze snel gemaakt." Met nieuwe technologie, zoals de video-schouwtrein, probeert ProRail capaciteit te winnen. Maar wat betreft beschikbare tijd voor spooronderhoud 'is schraalhans keukenmeester', aldus de FNV. Lag het spoor in 2007 nog 0,6 procent van de tijd stil voor onderhoud, dit jaar daalt dat naar verwachting tot 0,3 procent. Dat de spoorbeheerder de komende jaren tientallen miljoenen euro's hoopt te bezuinigen op onderhoud, mede door het toelaten van een nieuwe, vierde aannemer op het spoor (Asset Rail), die niet werkt via de cao voor railinfrapersoneel, helpt ook niet echt.
Toch noemt voormalig hoogleraar railbouwkunde van de TU Delft, Coenraad Esveld, die nu een adviesbureau voor spoorprojecten heeft, het 'wat kort door de bocht' dat het tekort aan spoorwerkers meteen tot problemen leidt. Esveld stelt dat aannemers, mocht het tekort nijpend worden, personeel uit het buitenland kunnen inhuren. "De Duitse en Franse spoornetwerken zijn vrijwel dezelfde als in Nederland."
Of dat de spoorwerkers op termijn lucht biedt, weten ze niet. Zij vrezen dat het de komende jaren nóg lastiger wordt om (overdag) een deel van het spoor buiten dienst te stellen, wat nodig is om veilig te kunnen werken. "Laatst moest in Amsterdam onderhoud gebeuren op een rangeerterrein. Men kreeg geen buitendienststelling overdag. Want stel je voor dat een vervoerder toch één wagon wil stallen en dat kan dan niet. Het is tekenend voor de macht van de vervoerders", zegt Groen.
* De naam van spoorwerker Barend is gefingeerd.
Bron: BN/DeStem