Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Timon91 »

Deel 1: Enschede-Paris-Moskva
Deel 2: Moskva & Vladimir
Deel 3: Moskva-Toshkent

Toshkent, hoofdstad van Oezbekistan, de grootste stad van Centraal-Azië en de 4e stad van de voormalige Sovjet-Unie, is de plek waar we zojuist zijn aangekomen. Na een treinreis van drie dagen ligt een gewoon bed ook wel weer lekker, maar het is wel vrij hard en de temperatuur is lastig te regelen binnen – echt lekker val ik niet in slaap. Uiteindelijk lukt het wel en na een toch nog redelijke nacht sta ik om kwart over 8 op. Na een fijne douche en een heerlijk ontbijt praat ik wat met een drietal zeer vriendelijke Fransen die ook in dit hostel slapen. Verder zijn er geen gasten. Ze geven nog wat tips over Toshkent en niet veel later ga ik dan op stap.

Van Toshkent heb ik meer foto’s geüpload dan er in het verslag staan, op Flickr staan alle 55 foto’s. Behalve Toshkent bezoeken we in dit deel ook Buxoro, een beroemde historische stad op een paar honderd kilometer naar het westen. Aangezien ik kan snappen dat jullie topografische kennis van Oezbekistan niet optimaal is heb ik van dit deel een kaartje in elkaar geflanst, wat hier te vinden is. Uiteraard ontbreekt ook een overzichtskaartje niet ;)

1. Voordat ik op stap ga check ik nog even hoeveel geld ik nog over heb en hoeveel ik nog moet wisselen. Dit is nog wat ik over heb van wat ik reeds gewisseld heb in de trein: zo’n 80.000 som. Volgens de officiële koers komt dit overeen met zo’n $25, in de praktijk is dit slechts $12,50 waard. Zoals je wel zult begrijpen fungeert mijn schoudertas in Oezbekistan ook als portemonnee ;)

Afbeelding
Uzbek som by Timon91, on Flickr

2. Vanuit m’n hostel ga ik te voet op pad, de stad in. Toshkent is een chaotische stad, zowel qua stratenplan als qua verkeer. Straatnamen lijkt niemand te kennen en er zijn ook nergens bordjes, dus met het kaartje uit m’n reisgids is het een beetje gokken op de vorm van de straten en de aanwijzingen van belangrijke gebouwen en metrostations. Hier een vrij typisch straatbeeld in Toshkent.

Afbeelding
Traffic chaos, Toshkent by Timon91, on Flickr

3. Het kost wat moeite, maar het lukt om deze weggebruiker zonder overig verkeer op de foto te krijgen :D

Afbeelding
Road user in Toshkent by Timon91, on Flickr

4. De eerste attractie is “Khast Imom”, het religieuze hart van dit islamitische land. Het complex ziet er gelikt uit, het heeft vrij recentelijk een behoorlijke facelift gehad.

Afbeelding
Khast Imom, Toshkent by Timon91, on Flickr

5. Zie ook hier! Het lijkt uitgestorven maar schijn bedriegt: door de hitte (het is al ruim 30 graden) zoekt iedereen zoveel mogelijk de schaduw op. Er is net een bus met toeristen aangekomen die meteen naar de schaduw van de binnenplaats van de oude medressa (rechts op de foto) gevlucht zijn.

Afbeelding
Khast Imom, Toshkent by Timon91, on Flickr

Oezbekistan mag wellicht onbekend, ver weg en gaar klinken, ontoeristisch is het zeker niet. Backpackers en reguliere vakantiegangers/toeristen als ik zijn aanwezig maar niet talrijk, maar dat wordt ruimschoots gecompenseerd door de groepsreistoeristen. Zeker in de meer aangename maanden in Oezbekistan (de lente- en herfstmaanden) kom je vele toergroepen tegen, met name uit Frankrijk en Duitsland. Als je naar Oezbekistan gaat, denk dan niet dat je naar een verlaten pareltje gaat ofzo – in een land als Oekraïne kom je minder westerse toeristen tegen ;) Toshkent is groot en de meeste toergroepen verblijven er nauwelijks, dus hier valt het nog wat minder op ;) Desalniettemin zijn ze er wel voor een reden, de steden hier staan bekend om de Zijderoutearchitectuur en zijn prachtig ;)

6. De binnenplaats van de medressa van Khast Imom. Prachtig, maar wel een beetje té opgeknapt.

Afbeelding
Khast Imom, Toshkent by Timon91, on Flickr

7. Na Khast Imom te hebben bewonderd loop ik verder, op zoek naar metrostation Gafur Gulom. Toshkent voelt tot nu toe enigszins vreemd. Khast Imom deed me erg aan Iran denken, maar sovjetflats hebben ze gelukkig ook ;)

Afbeelding
Gafur Gulom, Toshkent by Timon91, on Flickr

Het kost wat moeite om op de grote kruising de metrohalte te vinden, aangezien bordjes met “M” nauwelijks opvallen of gewoonweg ontbreken. Er is echter wel een andere, heel makkelijke manier om de halte te vinden: zoek een tunnelingang met parasol! Zoals ik in het vorige deel al beschreef wordt elke ingang van een metrostation in de gaten gehouden door een politieagent en die kan natuurlijk niet de godganse dag in de felle zon staan, nietwaar? ;) Zodra ik de parasol gespot heb is de ingang gauw gevonden, en na een dubbele politiecontrole sta ik op het perron van halte Gafur Gulom :)

Oezbekistan is een politiestaat met een zeer totalitair regime; het is één van de minst democratische landen ter wereld. Zeker in Toshkent is er OVERAL politie, met foto’s maken moet je ook een beetje uitkijken dus. In de metro kun je het al helemaal vergeten, want op elk perron lopen tenminste drie politieagenten rond om de boel in de gaten te houden – naast de agenten die de ingangen controleren.

8. Met de metro reis ik naar Amir Timur Hiyoboni, bij het Amir Timurplein (Amir Timur maydoni). Om het plein loopt een drukke weg, maar in het groene midden merk je daar weinig van. Hier staat een standbeeld van Amir Timur (Timoer Lenk), een Turks-Mongoolse krijgsheer van weleer. Links is het uiterst sovjettige Hotel Uzbekistan te zien. Verder is het vooral rustig, er is namelijk nauwelijks schaduw hier. Tot 2010 stonden er eeuwenoude platanen op dit plein zodat er veel mensen hier in de schaduw kwamen chillen en schaken, maar wijlen president Karimov heeft deze toen om onduidelijke redenen zonder waarschuwing weg laten halen.

Afbeelding
Amir Timur maydoni, Toshkent by Timon91, on Flickr

9. Vanaf Amur Timur maydoni loopt er nog wel een schaduwrijke voetgangersstraat naar Mustaqilik maydoni, waar de belangrijkste regeringsgebouwen staan.

Afbeelding
Sayilgoh, Toshkent by Timon91, on Flickr

Op een bankje in de schaduw rust ik wat uit, lopen is best vermoeiend in die hitte. M’n wandelschoenen – die in de hoge bergen straks heel geschikt zijn – zijn toch wat warm voor nu. Gelukkig is een korte broek hier geen probleem, anders was het een stuk zwaarder geweest. Dat is toch wel een fijne erfenis van het Sovjetregime ;)

10. Op Mustaqilik maydoni bevinden zich een aantal regeringsgebouwen, die er ook echt uitzien als regeringsgebouwen :mrgreen:

Afbeelding
Mustaqilik Maydoni, Toshkent by Timon91, on Flickr

11. Bij de fontein zijn genoeg jonge Oezbeken te vinden die hier selfies komen maken. Het valt op dat vrijwel alle jonge Oezbeken in Toshkent uiterst netjes gekleed zijn en iedereen hetzelfde draagt.

Afbeelding
Young Uzbeks at Mustaqilik Maydoni, Toshkent by Timon91, on Flickr

12. De straat die voor het senaat langsloopt is afgesloten, tijdens het maken van deze foto word ik nauwlettend in de gaten gehouden door tenminste tien (!) politieagenten. Ze ondernemen geen actie en ik keer me na het maken van de foto om alsof ik ze niet gezien heb, Oezbeken zelf maken hier immers ook foto’s.

Afbeelding
Senate, Toshkent by Timon91, on Flickr

13. Met de metro reis ik naar Milliy Bog, een halte naast het Navoi Park. Het is een best mooi park en nu vooral heel erg rustig. Het blijft wel een voormalige sovjetstad, dus flats zijn ook niet ver weg hier :mrgreen:

Afbeelding
Lake, Navoi Park, Toshkent by Timon91, on Flickr

14. De vorige foto is vanaf een brug gemaakt, in het meer ligt namelijk een eilandje met een uitspanning. Gasten zijn er niet, schaduwrijk is het wel en open zijn ze ook :D Een prima plek om wat uit te rusten! Aangezien ik hier prima zit besluit ik om ook wat te eten. Ik bestel “Laghman”, een Centraal-Aziatisch/Chinees gerecht wat uit deegwaar, lamsvlees en groente bestaat, als een soort soep met brood geserveerd. Het is heerlijk :D

Afbeelding
Laghman in Navoi Park, Toshkent by Timon91, on Flickr

Na de lunch loop ik verder door het zeer rustige Navoi Park. Door de hitte is het niet heel fijn om veel in de zon te lopen (het is 35 graden), ik wil niet weten hoe Toshkent in juli is :P

15. Dit soort bebouwing is aan de rand van het Navoi Park te vinden.

Afbeelding
Wedding palace, Navoi Park, Toshkent by Timon91, on Flickr

16. Nog een opvallend puntje in Toshkent: het bewateren van begroeiing. Meestal is water zeer schaars in woestijnsteden, maar in Oezbekistan heb ik nergens echt een gebrek aan water gezien. De bergen zijn weliswaar niet ver weg, maar desondanks is het wel opvallend. Plantsoenen/perken/parken worden ten overvloede bewaterd, een gezicht als dit is niet ongewoon in Toshkent.

Afbeelding
Watering plants, Navoi Park, Toshkent by Timon91, on Flickr

17. Deze fontein staat dan weer niét aan :lol: Achter de fontein staat een prachtig oud gebouw :D

Afbeelding
Bunyudkor, Toshkent by Timon91, on Flickr

18. Dit doet dan weer zéér sovjet aan. Toshkent voelt echt als een kruising tussen een Perzische zijderoutestad, een Sovjetplanstad en een dictatoriaal hoofdkwartier :')

Afbeelding
Istiklol Palace (concert hall), Toshkent by Timon91, on Flickr

19. Aan de noordzijde van het Navoi Park pak ik de metro bij halte Bunyudkor. De ingang van het station ligt iets rechts van deze foto en staat expres niet op de foto. De dienstdoende agent kijkt me vanuit de verte zeer argwanend aan en wil graag zien dat hij niet op de foto staat voordat ik het station in mag.

Afbeelding
Bunyudkor, Toshkent by Timon91, on Flickr

De agent wil bovendien m’n paspoort, visum en registraties bekijken om eventueel nog ergens wat smeergeld te kunnen vragen. Gelukkig is alles in orde :) Over die registraties leg ik onder foto 24 meer uit, het visum kan ik nu wel even behandelen. Uiteraard heb je voor Oezbekistan een visum nodig, wat via verschillende wegen kan. In Nederland is geen Oezbeekse ambassade en dan zou je ook een VOA (Visa On Arrival) kunnen krijgen, maar dat kan alleen op het vliegveld en niet aan de landsgrenzen. Als je zelf vooraf je visum gaat regelen – in Brussel – dan wordt het iets gecompliceerder. Als je met een reisorganisatie gaat regelen zij doorgaans een uitnodiging (reistoestemming) voor je en is je visum in principe met een paar werkdagen klaar. Het is voor paspoorthouders van een land waar een Oezbeekse ambassade zit echter ook mogelijk om zonder die reistoestemming een visum aan te vragen – die toestemming regelt de consul dan zelf in Toshkent. Nu val ik als Nederlander in principe niet onder die regeling, in Nederland zit immers geen ambassade. Een uitnodiging kopen is een optie, maar dat kost je al gauw 70-80 euro en het kan een paar weken duren. Gelukkig las ik tijdig op de website van Visumdienst Breda dat zij het ook voor Nederlanders zonder toestemming vooraf kunnen regelen. Na een paar telefoontjes was het voor mij wel duidelijk dat het zo een stuk goedkoper en handiger was en heb ik de hele handel naar hen opgestuurd om het visum aan te vragen in Brussel. Veel papieren heb je verder gek genoeg niet nodig: een uitgeprint aanvraagformulier wat je online invult, je paspoort en één hostel/hotelreservering zijn genoeg. Voor de aanvraag zonder vooraf geregelde toestemming staan 2 tot 4 weken. Na een maand had ik echter nog steeds niks gehoord en heb ik maar eens gebeld. Maar liefst 15 minuten later werd ik weer teruggebeld dat ze de Oezbeekse consul wakker geschopt hadden en dat m’n visum morgen zou worden uitgegeven. Twee dagen later had ik m’n paspoort weer terug, met visum :mrgreen: Conclusie: qua papierwerk valt het Oezbeekse visum best mee, het kost alleen veel tijd en je moet ook als je het via een visumbureau doet de boel zelf in de gaten blijven houden. Wel is het een duur visum, voor een visum voor 1 week ben je al gauw 75 euro kwijt en dan komt daar nog bemiddeling á 50 euro bovenop. Het Tadzjiekse visum heb ik tegelijkertijd door hen laten regelen, maar daar kom ik nog wel op terug zodra we Tadzjikistan bereiken ;)

20. Goed, terug naar Toshkent. Vanaf halte Bodomzor is het een eindje lopen naar dit schitterende driepotige sovjetmonument: de TV-toren van Toshkent. Links ligt een soort van speeltuin/pretpark, maar echt open lijkt het niet te zijn.

Afbeelding
Toshkent TV-Tower by Timon91, on Flickr

Vanaf zo’n 750 meter voor de toren beginnen de hekken links naast de weg. Aan de binnenkant van de hekken loopt een agent “nonchalant” met mij mee, overal op de hekken hangen borden dat foto’s maken streng verboden is. Met meneer agent aan mijn zijde laat ik m’n camera ook maar in de tas. Aangekomen bij de toren wil men een schofterige $15 voor een toegangskaartje, maar aangezien het een officieel gebouw is wordt de officiële koers gehanteerd en is 45.000 som ook goed. Het is veel geld, maar ik ben nu toch al helemaal hierheen gelopen. Helaas blijkt na het kopen van het kaartje dat camera’s en mobiele telefoons met camera niet mee naar boven mogen. Na een veiligheidscontrole die niet onderdoet voor een TSA-vliegveldcontrole is het nog een stukje lopen door een overdekte gang voordat je echt in de toren bent. Op zo’n 120 meter is een uitzichtpunt, het uitzicht over de stad is de moeite waard. Het is jammer dat er geen foto’s gemaakt mogen worden, maar dat laat ook wel weer zien hoe xenofobisch men er hier over doet. Verder is er nog een zeer ouderwets aandoend, overpriced, ronddraaiend restaurant. Het zit hier vol met luidruchtige Indiase en Oezbeekse zakenlui dus lang blijf ik hier niet. Na nog een rondje bij het uitzichtpunt ga ik weer naar beneden.

21. Met de metro ga ik naar halte Chorsu, die recht onder de Chorsubazaar ligt. Dit is ook de halte voor m’n hostel, maar daar ga ik nu nog niet heen. Eerst even de bazaar bekijken :) Fijn vind ik het niet om in de drukte binnen foto’s te maken, dus dan maar een plaatje van wat afstand ;)

Afbeelding
Chorsu Bazaar, Toshkent by Timon91, on Flickr

Ik ben bijna door m’n som heen, dus het is tijd om te gaan onderhandelen met de geldwisselaars hier. Ik wil 2900 roebel wisselen en ik vraag wat rond naar de koers. Tot mijn grote verbazing is de roebelkoers hier een stuk slechter dan in de trein, elke geldwisselaar verschuilt zich achter “crisis”, “olieprijs”, “Putin” etc. Uiteindelijk vind ik er eentje die 80 som voor 1 roebel biedt (in de trein was dat 90) én die briefjes van 5000 heeft :D Na alles nageteld te hebben en nog even met de geldhandelaar gesproken te hebben ga ik met 232.000 som weer verder. Bij een ander wissel ik nog $20, dan heb ik voorlopig wel genoeg. Briefjes van $10 geven een stuk slechtere koers dan briefjes van $50, maar na twee keer vragen vind ik een handelaar die 6000 som per dollar wil geven (met $50 of $100 briefjes krijg je meestal 6200-6300, ten tijde van reizen). Hij heeft helaas alleen duizendjes, dus met 120 extra briefjes heb ik weer een mooie stapel monopolygeld erbij. Je moet bij het wisselen je geld altijd natellen, want men probeert je wel te naaien. Soms stoppen ze briefjes van 500 in je stapel, of zijn er een paar biljetten te weinig. Enige handigheid in het tellen van stapels geld krijg je vanzelf :mrgreen: Midden in een drukke bazaar een stapel geld natellen is dan weer geen probleem, want dat doet iedereen. De geldhandelaren hebben gewoon plastic zakken vol met geld :') Qua wisselkoers is Iran het ergste wat ik ooit heb meegemaakt, maar daar waren tenminste nog briefjes van 500.000 rial (ca. $12,50) :')

22. Naast de bazaar ligt Oud Toshkent, een best aardige wijk om wat te dwalen :)

Afbeelding
Old Toshkent by Timon91, on Flickr

23. De looproute van bazaar naar hostel is enigszins avontuurlijk, vooral ’s avonds als het donker is :lol:

Afbeelding
Road near the Chorsu Bazaar, Toshkent by Timon91, on Flickr

24. Nog een puntje: bruiloften. Het lijkt volkshobby nummer één van de Oezbeken. Elke dag kom je er wel een paar tegen, het liefste zo kitscherig mogelijk. Om de hoek bij m’n hostel zitten maar liefst drie van dit soort trouwrestaurants vlak bij elkaar. Aan overdaad geen gebrek bij dit soort bruiloften :lol:

Afbeelding
Wedding restaurant, Toshkent by Timon91, on Flickr

Op aanraden van de hostelbabushka ga ik bij het Laghman House eten, veel opties zijn er niet in de buurt (en ik ga nog niet trouwen :lol:) en daarnaast is laghman best prima :D Tijdens het eten kijk ik Premier League voetbal, het is best vreemd om Ronald Koeman voorbij te zien schuiven op de Oezbeekse televisie :')

Terug in het hostel chill ik nog wat en orden ik m’n papierwerk. Dat op orde hebben van je papieren in Oezbekistan is heel belangrijk. Je moet je elke nacht registreren, wat bij hostels/hotels gelukkig vrijwel altijd probleemloos gaat. Je krijgt een soort van bonnetje waar wat basisinfo op staat, deze moet je bij je paspoort bewaren. Bij politiecontroles zoals bij foto 20 beschreven willen ze die registratiepapiertjes soms ook zien, als je die niet hebt dan kun je flinke problemen krijgen. Voor rondreizende fietsers (en die zijn er vrij veel!) die zoveel mogelijk kamperen is dit natuurlijk een probleem, maar voor hen is eens in de drie dagen registreren voldoende. Couchsurfen is heel moeilijk in Oezbekistan. Het is niet alleen officieel verboden om met een toeristenvisum bij mensen thuis te slapen, maar uit angst voor de autoriteiten doet de lokale bevolking het ook niet. Mensen ontmoeten en de stad laten zien doen ze graag, maar je hosten gebeurt nauwelijks. Ik heb het dan ook niet geprobeerd en heb bovendien van niemand gehoord dat het gelukt is om een host te vinden.

Om kwart over 8 pak ik m’n spullen en vertrek weer richting metrohalte. Door de dienstdoende agenten word ik flink ondervraagd, maar m’n rugzak hoeft gelukkig niet open. De metro mis ik helaas net en dat betekent wachten. Je kan duidelijk merken dat er weinig geld in de metro gestoken wordt: veel lampen zijn stuk, de prachtige stations zijn slecht onderhouden en vaak is er nog maar één in/uitgang open – de andere is gewoon afgesloten met een hek. Ik moet 15 minuten wachten op de volgende metro, maar ik heb gelukkig tijd genoeg. Aangekomen bij het treinstation zijn er uiteraard ook controles, je kan niet zomaar naar binnen.

25. Zie hier, om achter het hek te komen moet je langs een controlepost aan de zijkant van het gebouw. Doen ze dan niet moeilijk met foto’s maken? Nou, van Rolf (de Duitser van m’n slaapzaal die inmiddels alweer thuis is) heb ik gehoord dat hij ondanks alle politie geen problemen heeft gehad met het maken van foto’s op stations, dus ik besluit om het maar gewoon te proberen en te zien waar het schip strandt ;) Hier dus het mooie stationsgebouw van Toshkent ;)

Afbeelding
Toshkent train station by Timon91, on Flickr

De eerste controle is puur ticketcontrole, daarna mag ik door. Via de hoofdingang (zie bovenstaande foto) ga je het stationsgebouw in, hier vinden – in deze volgorde – een paspoort-, ticket- en bagagecontrole plaats, daarna mag je naar het perron. Binnen is er niet veel, er zijn enkel wat kioskjes waar je wat eten en drinken kunt halen. Via de voetgangerstunnel kom ik uit op perron 3, waar mijn trein staat.

26. En dit is’m dan :) De nachttrein naar Buxoro! Ook de tickets voor binnenlandse treinen in Oezbekistan kun je verbazingwekkend genoeg gewoon online kopen bij de Russische spoorwegen :D Het zijn geen e-tickets, dus je moet ze nog wel even bij een loket in Rusland omwisselen voor een echt kaartje ;)

Afbeelding
Night train Toshkent-Buxoro at Toshkent train station by Timon91, on Flickr

27. Toshkent-Buxoro dus. Deze trein rijdt elke dag.

Afbeelding
Night train Toshkent-Buxoro at Toshkent train station by Timon91, on Flickr

Ik reis in de 1e klasse: ik heb nog nooit Spalny Vagon/Lyuks gereisd in de voormalige Sovjet-Unie en het lijkt me wel een keer tof. Via de RZD was het 2350 roebel, ongeveer €34. In Oezbekistan zelf zal het ongetwijfeld goedkoper zijn maar omdat ik maar slecht kon vinden hoe goed treinkaartjes in Oezbekistan te krijgen zijn en ik vooraf toch al redelijk vast had liggen hoe ik door Oezbekistan zou reizen heb ik de tickets voor vertrek al gekocht. Ik deel mijn 1e klasse coupé met Masha, een Oezbeekse babushka die tot vlak voor Buxoro reist. Omdat het nog gruwelijk heet is binnen wacht ik tot kort voor vertrek op het perron buiten. Daar klets ik nog wat met Jamil, die uit Kogon komt. Buxoro heeft feitelijk geen treinstation, maar het 10 km verderop gelegen Kogon wel – het heet echter gewoon “Buxoro-1”. Om 22:05 vertrekken we, na vertrek koelt het in de trein ook wat af. Ik praat nog een beetje met Masha, maar ik houd het na een vermoeiende dag al snel voor gezien en duik onder de wol.

De rit is comfortabel, het spoor is opvallend goed. Helaas word ik wel veel wakker onderweg, ik krijg de indruk dat áls we rijden we steeds flink hard rijden, maar ik krijg ook de indruk dat we de helft van de tijd stil staan. De Oezbeekse regering heeft veel geld in de spoorwegen gestoken, wat de reistijden flink verkort heeft. Met de hogesnelheidstrein gaan de 593 kilometers tussen Toshkent en Buxoro in slechts 3:47 uur, deze trein doet er over hetzelfde spoor bijna 10 uur over.

28. Masha is er in Navoiy al uit gegaan, de laatste anderhalf uur ben ik alleen. Hier de bedden in de Oezbeekse nachttrein, met prachtig kitscherige dekens en gordijnen :lol:

Afbeelding
Night train Toshkent-Buxoro interior by Timon91, on Flickr

29. Nog maar een keer, gewoon omdat het kan :lol: Er is zelfs een televisie in het compartiment, maar die doet het niet.

Afbeelding
Night train Toshkent-Buxoro interior by Timon91, on Flickr

30. Qiziltepa is de laatste stop voor Buxoro, we moeten nog een half uur naar de eindbestemming van vandaag.

Afbeelding
Qiziltepa train station, Uzbekistan by Timon91, on Flickr

31. Het landschap is verder weinig afwisselend, vooral woestijnachtig en vlak. Om je een indruk te geven ;)

Afbeelding
Desert in Uzbekistan near Buxoro by Timon91, on Flickr

32. Tegen acht uur ’s ochtends komen we aan op het nieuwe station van Buxoro.

Afbeelding
Night train from Toshkent at Buxoro train station by Timon91, on Flickr

Vanaf hier is het nog zo’n 10 km naar het centrum van Buxoro, waar je met de mashrutka of met de taxi heen kunt. Echt zin in een overvolle mashrutka heb ik nu niet, dus zodra ik door een leger taxichauffeurs word aangevallen is het tijd om te onderhandelen. In de trein heb ik reeds nagevraagd hoeveel een taxirit zou moeten kosten, volgens Jamil zou ik tussen de 12.000 en 15.000 som moeten betalen. De eerste taxichauffeur vraagt 25.000, maar zodra ik “15.000” zeg zegt gaat hij meteen akkoord. Kut :') Geen goed teken :') Ik blijk niet alleen in de taxi te zitten, maar omdat ik voorin zit heb ik er weinig last van. De andere passagiers rijden slechts een deel van de rit mee en betalen zo’n 1-2.000 per persoon. Ik heb wel fors teveel betaald want 15.000 hoort eigenlijk de prijs voor de hele auto te zijn, hoor ik later. De taxichauffeur – die als de gemiddelde Oezbeekse taxichauffeur voorzien is van een volledig gouden gebit – is redelijk aardig maar ook heel erg opdringerig. Na een ruim kwartier sta ik in het centrum van Buxoro, met een paar minuten heb ik het hostel gevonden. Ik kan al inchecken en krijg zelfs nog wat ontbijt. Tijdens het eten maak ik kennis met Doug, mijn Amerikaanse kamergenoot en met Frank en Verena, een Duits stel die elkaar een half jaar geleden tijdens het reizen ontmoet hebben en sindsdien samen reizen.

Na m’n spullen gedumpt te hebben in de heerlijk koele kelderkamer en een douche te hebben genomen is het tijd voor Buxoro. Ik blijf hier één dag, morgenochtend vertrek ik weer. Oezbekistan heb ik enigszins gehaast bezocht, om straks meer tijd in de bergen in Tadzjikistan te hebben ;) Voor Buxoro is het echter wel genoeg, zo blijkt ;) Van Buxoro heb ik ook meer foto’s geüpload dan hier in het verslag staan, alle 65 foto’s zijn hier te vinden.

33. De hoofdstraat bij m’n hostel, midden in het oude stadshart.

Afbeelding
Bakhowuddin Nakshabandi, Buxoro by Timon91, on Flickr

34. Een oude en enigszins dode boom, bij Lyabi-Hauz. Lyabi-Hauz is Tadzjieks voor “om het bad” en is de plaza die 400 jaar geleden om dit bad/zwembad/poel aangelegd is. Vroeger zaten hier vooral oudere Oezbeken zich in de schaduw koest te houden tijdens de hete middagen, heden ten dage bevinden er zich vooral toeristenrestaurants en is het min of meer het hart van de Buxorese toeristenindustrie.

Afbeelding
Lyabi-Hauz, Buxoro by Timon91, on Flickr

35. We lopen verder door de hoofdstraat. De toergroepen zijn inmiddels ook wakker :lol:

Afbeelding
Bakhowuddin Nakshabandi, Buxoro by Timon91, on Flickr

36. Het prachtige strakgetrokken centrum en het evenzo prachtige verwaarloosde oude centrum van Buxoro lopen door elkaar heen. Opvallend genoeg zie je buiten de strakgetrokken straten weinig toeristen, ondanks dat het letterlijk op een steenworp afstand ligt.

Afbeelding
Old Buxoro by Timon91, on Flickr

37. Zie ook hier: achter mij ligt de foto hierboven, voor mij ligt de foto hieronder. De overgang is op onderstaande foto nog net te zien.

Afbeelding
Old Buxoro by Timon91, on Flickr

38. Een vrij typisch beeld van Buxoro, maar dan zonder toeristen: een oude moskee en minaret, die de afgelopen jaren flink gerenoveerd zijn, maar wiens zicht helaas belemmerd wordt door een Engelstalig bord van een naburig restaurant :') Spot ook de nep-pelikaan op de minaret (en kijk nu nog eens naar die boom op foto 34 ;) )

Afbeelding
Old Buxoro by Timon91, on Flickr

39. We duiken weer het echte Buxoro in. Ondanks de hitte is het heerlijk slenteren door dit soort straatjes.

Afbeelding
Old Buxoro by Timon91, on Flickr

40. Ook in de achterstraatjes kom je af en toe pareltjes tegen :)

Afbeelding
Old Buxoro by Timon91, on Flickr

41. Terug in het strakgetrokken deel met rechts de 600 jaar oude Ulugbek medressa en links de Taki-Zarargon bazaar, waar je vooral souvenirs kunt kopen (in de trant van “special price for you my friend!”).

Afbeelding
Ulugbek medressa, Buxoro by Timon91, on Flickr

42. De Mir-i-Arab medressa.

Afbeelding
Mir-i-Arab medressa, Buxoro by Timon91, on Flickr

43. De Kalon-moskee is één van de belangrijkste trekpleisters van de stad. Binnen is het niet eens heel druk, de moskee bezoeken is de moeite waard!

Afbeelding
Kalon mosque, Buxoro by Timon91, on Flickr

44. De binnenplaats van de Kalon-moskee. Op een bankje in de schaduw rust ik wat uit, rondlopen in die hitte is best vermoeiend.

Afbeelding
Kalon mosque, Buxoro by Timon91, on Flickr

45. Tijd om verder te lopen voor de grootste attractie van Buxuro: de Ark. Dit is het oudste gebouw in de stad, het is vanaf de 5e eeuw tot aan 1920 continu bewoond geweest. In 1920 is het door de Sovjets gebombardeerd, waardoor het nu vooral een ruïne is. Dit is de plek waar de Kan van Buxoro woonde. Het Kanaat van Buxoro heeft nog tot 1920 bestaan, al was het in de decennia ervoor eigenlijk al een vazalstaat van de Sovjet-Unie.

Afbeelding
The Ark from the outside, Buxoro by Timon91, on Flickr

46. Het uitzicht van boven, de “gewone” stad begint naast de Ark.

Afbeelding
View from the Ark, Buxoro by Timon91, on Flickr

47. Uitzicht over Buxoro. Het is de vijfde stad van het land en heeft zo’n 250.000 inwoners. Deze regio wordt al 5000 jaar door mensen bewoond, Buxoro bestaat ongeveer de helft van die tijd.

Afbeelding
View from the Ark, Buxoro by Timon91, on Flickr

48. Bovenop de Ark zitten tegenwoordig wat musea en standaard souvenirwinkels.

Afbeelding
Ark, Buxoro by Timon91, on Flickr

Het valt overigens op dat geen enkele prijs in Oezbekistan vast lijkt te staan. Op alles kun je afdingen, zelfs bij toeristische trekpleisters als deze. De kassadame wil eerst 25.000 som voor het ticket en daar krijg ik dan een Engelstalig boekje bij, maar als ik daarna in het Russisch zeg dat ik het boekje niet hoef zakt de prijs naar 16.000 :') Overigens: zelfs in de supermarkt (ja, de fucking supermarkt, met barcodes en shit) in Toshkent is het gelukt om af te dingen nadat ik degene voor mij dat ook zag doen. Het is echt belachelijk dat het kan, maar het onderhandelen zit gewoon diep verankerd in de Oezbeekse handelscultuur. Zelf houd ik niet zo van zo extreem afdingen, in Oezbekistan heb ik dat eigenlijk alleen bij taxichauffeurs gedaan omdat je in de meeste gevallen toch om bijna niks staat te onderhandelen. Echter, als je van afdingen houdt is Oezbekistan het paradijs :mrgreen:

49. Terug naar de Ark. In één van de overgebleven gebouwen in de burcht zit een tapijtenmarktje. De details van de houten pilaren vind ik echter veel interessanter :lol:

Afbeelding
Wooden column, Ark, Buxoro by Timon91, on Flickr

50. Veel is er toch niet gaande verder ;)

Afbeelding
Carpets, Ark, Buxoro by Timon91, on Flickr

51. De Ark van buiten, met recht voor mij de hoofdingang. Vlak voordat ik weer naar buiten ging vroeg één van de mannetjes of ik toevallig de zonsondergang wou zien vanaf de Ark. Vaak kun je bij dit soort attracties (met name in Samarqand) voor/na sluitingstijd illegaal met een bewaker mee naar boven om de zonsopgang/ondergang te bekijken. Deze kerel wil echter 50.000 som en ik heb geen zin om in de brandende zon met hem daarover in het Russisch te gaan onderhandelen, dus ik bedank vriendelijk.

Afbeelding
Ark, Buxoro by Timon91, on Flickr

52. Aan de overkant van de drukke weg bevindt zich de Bolo-Hauz moskee, waar het vrijdagmiddaggebed gaande is. Een buslading Chinezen voegt zich luid schreeuwend bij mij om dit gade te slaan.

Afbeelding
Friday prayer at Bolo-Hauz mosque, Buxoro by Timon91, on Flickr

Ik ben gauw weer weg, er zit een restaurantje aan de overkant waar het prima toeven is. Helaas zit er net een grote Nederlandse toergroep dus is er maar weinig plek. Aan mijn tafeltje krijg ik gezelschap van twee Engelse heren die hier met – jawel – een toergroep zijn en een dagje vrij hebben. Rob en Martin, een veertiger en een vijfenzestigplusser, zijn gisteren uit Turkmenistan aangekomen (de grens ligt vlakbij) en hebben mooie verhalen, dus samen komen we de tijd wel door :lol: Helaas blijkt het restaurantje wel een regelrechte tourist trap, maar er zitten vrij weinig alternatieven in de buurt. Na een gezellig uur met de twee heren scheiden onze wegen weer, ik ga het park een eindje verderop in.

53. In het Samanipark ligt het Ismail Samani mausoleum, wat hier reeds sinds het jaar 905 (!) staat. Voor mij gaat een toergroep naar binnen, dus ik loop weer verder.

Afbeelding
Ismail Samani mausoleum, Buxoro by Timon91, on Flickr

54. Er ligt ook een meer, wat een beetje ranzig ruikt. Achter het meer is een restant van de oude stadsmuur te zien.

Afbeelding
Old city wall, Buxoro by Timon91, on Flickr

55. “The avenue of memory” – een initiatief van wijlen president Karimov.

Afbeelding
Sign in Samanipark, Buxoro by Timon91, on Flickr

56. Terug het centrum in, want dit blijft toch echt wel een prachtige stad :D

Afbeelding
Old town, Buxoro by Timon91, on Flickr

Ik chill wat in het hostel, zoals ik al zei is rondlopen in de hitte erg vermoeiend. Nadat ik weer een beetje opgeladen ben ga ik weer op stap. Aan de oostkant van het centrum ligt, lichtelijk verscholen, Char Minar – één van de bekendste gebouwen van de stad en bovendien het gebouw op de coverfoto van de Lonely Planet van Centraal-Azië :D Onderweg kom ik twee Nederlanders tegen die van dezelfde toergroep blijken te zijn die ik vanmiddag al eerder ben tegengekomen. We praten voor bijna een uur en wisselen een hoop ervaringen uit. Ze zijn een week in Oezbekistan en vliegen dan naar Kirgizstan, waar ze ook een week zullen blijven. Zij gaan net als ik morgen naar Samarqand, dus wellicht lopen we elkaar nog een keer tegen het lijf :lol: Één van de dingen die ze vertellen is dat ze hun reis zijn begonnen in Xiva (waar ik niet geweest ben) en dat ze daar met een binnenlandse vlucht vanuit Toshkent gekomen zijn. Ze hadden zich niet echt verheugd op een binnenlandse vlucht Toshkent-Urganch met Uzbekistan Airways, maar hun verbazing was groot toen ze met een 17-dagen oude Boeing 787 Dreamliner bleken te vliegen :')

57. Het is al bijna donker als ik verder loop naar Char Minar. Het ligt wat verscholen in een arme wijk, maar het is de moeite waard om ervoor te zoeken :D

Afbeelding
Char Minar, Buxoro by Timon91, on Flickr

Terug in het hostel lees ik nog een beetje in mijn reisboek voor deze vakantie: “The Great Game” van Peter Hopkirk. Dit boek beschrijft hoe tot pakweg 1920 Rusland en het Verenigd Koninkrijk om invloed en heerschappij in de gigantische regio die er tussen het toenmalige Russische Rijk en Brits-India lag. In het begin lagen beide entiteiten een paar duizend kilometer van elkaar, op het eind van dit politieke spel lagen sommige Russische en Britse posten slechts op 20 kilometer van elkaar – op een plek waar we ook deze reis nog zullen komen. Ook als je niet zelf in de regio op reis bent is het een heel interessant boek, voor een geschiedenisboek is er goed doorheen te komen ;) Buxoro is een stad die uitgebreid terugkomt in het boek, wat een bezoek extra interessant maakt :D

Bij een door de hosteleigenaar aangeraden restaurant eet ik een heerlijke plov, maar echt sfeervol is het niet. Dan zie ik door een raampje Doug, Frank en Verena binnenkomen en naar boven gaan, schijnbaar is er ook een dakterras. Op m’n biertje na heb ik alles al op en ik verkas naar boven. Het is heel gezellig en we vertoeven er nog een tijdje. Doug blijkt freelance professioneel voetbalspeler te zijn en is de keeper van het nationale elftal van Guam geweest :lol: Hij heeft als Amerikaan in landen als Iran, Turkmenistan en Noord-Korea WK-kwalificatiewedstrijden gespeeld, maar nu heeft hij het wel een beetje gehad met de voetbalwereld en is op reis gegaan. Frank en Verena blijken morgen met dezelfde trein te gaan, alleen vertrekt de trein volgens hun kaartje om 9:16 in plaats van iets na achten, zoals op mijn kaartje staat. In het hostel vragen we het na, de eigenaar belt met de spoorwegen. Er blijkt plotseling een nieuwe dienstregeling te zijn ingevoerd, waardoor de trein nu inderdaad om 9:16 vertrekt – wel even handig om te weten :') De avond brengen we verder pratend in het hostel door. Doug en Frank & Verena hebben elkaar leren kennen in Tadzjikistan en ze hebben de nodige nuttige info voor me. Veel reizigers die naar Tadzjikistan geweest zijn ben ik nog niet tegen gekomen dus dit is wel even fijn. Iets na tienen lig ik op bed na een inspannende maar leuke dag :)

’s Ochtends kan de wekker door het latere vertrek ook een uurtje later, we ontbijten met z’n vieren want ook Doug is al wakker. Om kwart over 8 vertrekken we uit het hostel en gaan we met z’n drieën op zoek naar een taxi. Inmiddels weten we dat 15.000 som de prijs is voor een taxi (de hele auto), dat maakt het onderhandelen een heel stuk makkelijker. Al snel komen we een taxichauffeur tegen die ons voor 45.000 som best naar het station wil brengen. Als je de juiste prijs kent kun je makkelijk met gestrekt been de onderhandelingen in gaan, wat Frank en ik dan ook doen :mrgreen: Aan arme mensen in contreien als deze vind ik het normaal gesproken niet zo heel erg een beetje “te veel” te betalen als toerist (binnen de grenzen, natuurlijk), met één uitzondering: taxichauffeurs. Dit is tevens de enige bevolkingsgroep tegen wie ik openlijk een collectieve hekel heb, ongeacht locatie en afkomst :') Na een paar harde onderhandelingen gaan we op weg, voor 15.000 som :mrgreen: Onderweg probeert de taxichauffeur het nog wel wat omhoog te praten, maar met Frank voorin (“you’re a very funny man!” – bij de zoveelste poging) komt het wel goed :') Iets na half 9 zijn we op het station van Buxoro.

58. Bij de ticketcontrole buiten staat een kleine rij, lang duurt het gelukkig niet. Daarna mogen we verder naar binnen.

Afbeelding
Buxoro train station by Timon91, on Flickr

59. Binnen volgen de reeds bekende veiligheids- en ticketcontroles, verder is er weinig te beleven. De trein is er al, dus we gaan maar vast naar buiten.

Afbeelding
Buxoro train station by Timon91, on Flickr

60. Onze trein blijkt achter de trein op foto 59 te staan, dus nadat we door die trein geklauterd zijn staan we op het perron. Rechts onze trein, de Sharq, waar ik mee naar Samarqand reis. Na Samarqand rijdt hij nog door naar Toshkent, waar Frank en Verena heen gaan. We nemen afscheid op het perron, zij zitten aan de andere kant van de trein.

Afbeelding
Train “Sharq” to Toshkent at Buxoro train station by Timon91, on Flickr

61. Zoals ik in het vorige deel beloofd heb hier een foto van de prachtige en gloednieuwe Oezbeekse locomotieven :D

Afbeelding
Uzbek engines at Buxoro train station by Timon91, on Flickr

Ik deel mijn zespersoonscoupé met een vijftal Japanners, die al in de trein zitten omdat ze niet wisten dat het vertrekuur gewijzigd was. Drie van hen horen bij dezelfde toergroep en spreken geen Engels, het vijftal wordt gecompleteerd door een jong stel dat zelf op reis is en spreekt dat wel. Zij zijn nu op weg naar Toshkent om weer naar huis te gaan. Ik zit aan het raam, maar vanwege de hitte is het zonnescherm dicht en daarnaast is het raam toch moeilijk smerig. Stipt op tijd zetten we ons in beweging, onderweg doe ik weinig meer dan lezen en slapen. Onderweg stoppen we ergens voor 30 minuten, een trein raast ons op hoge snelheid voorbij. Ik vermoed dat dit de Afrosiyob is, het paradepaardje van de Oezbeekse spoorwegen en jawel, een Talgo! Eigenlijk is het volstrekt belachelijk dat er in een straatarm land als Oezbekistan een HSL ligt, maar aan de andere kant past het ook wel bij deze dictatuur. Ongeveer sinds ik in Buxoro ben geweest rijdt de Afrosiyob tussen Toshkent en Buxoro in plaats van alleen tussen Toshkent en Samarqand. Voor Toshkent-Buxoro (600 km) heeft de Afrosiyob slechts 3:47 uur nodig, tegenover de 6-7 uur die de Sharq nodig heeft. De rit naar Samarqand verloopt verder voorspoedig en om 12:24 arriveren we aldaar, na een rit van 248 km.

62. Het perron van Samarqand, de Sharq vertrekt zo voor de laatste 350 km naar Toshkent. De Afrosiyob doet dat stuk overigens in slechts 2 uur in 8 minuten!

Afbeelding
Train “Sharq” Buxoro-Toshkent at Samarqand railway station by Timon91, on Flickr

63. Het stationsgebouw is mooi, maar laat zich vanaf hier wat lastig fotograferen :lol:

Afbeelding
Samarqand railway station by Timon91, on Flickr

64. De voorkant van de trein.

Afbeelding
Train “Sharq” Buxoro-Toshkent at Samarqand railway station by Timon91, on Flickr

65. Het station van de straatzijde.

Afbeelding
Samarqand railway station by Timon91, on Flickr

Nadat ik me door een leger taxichauffeurs heb geworsteld besluit ik dat ik écht geen zin heb om weer een discussie te gaan voeren over de prijs, dus ik ga dit keer voor de mashrutka. Voor 1000 som een prima alternatief. Aangezien de mashrutka bij het station begint kan ik nog zitten, onderweg wordt het steeds voller. Na 40 minuten sardientjesvervoer is het centrum bereikt, want ook in Samarqand ligt het station ver van het centrum af. Te voet heb ik mijn hostel zo gevonden, waar ik er voor nu een punt achter zet.

Ik hoop dat ik jullie in dit deel een beeld heb kunnen geven van de twee gezichten van Oezbekistan, met de strakgetrokken toeristencentra tussen de verwaarloosde authentieke wijken en daarnaast een hypermoderne hogesnelheidslijn in het verder straatarme platteland. Vergeet niet dat het een groot land is (11× Nederland) en dat het qua landschap en culturen heel divers is – wat ik hier laat zien is slechts een piepklein stukje.

In het volgende deel gaan we vanaf hier weer verder en zal ik ook wat meer in gaan op de huidige politieke situatie in Oezbekistan, vooral met betrekking tot de recentelijk overleden dictator Karimov. We bezoeken dan Samarqand en reizen dan verder naar het volgende land, het land waar deze reis eigenlijk om begon: Tadzjikistan! Overigens zijn we dit deel ongemerkt al op 60 meter van Tadzjikistan geweest tijdens de nachtelijke rit van Toshkent naar Buxoro (zie ook het kaartje), maar paspoorttechnisch gezien is het wel zo handig om binnen Oezbekistan te blijven ;)

Wederom bedankt voor het meelezen allemaal, hopelijk vonden jullie het wat! Reacties zijn altijd welkom ;)
Mijn Flickr account.
Gebruikersavatar
Zugführer
OVNL-beheerder
Berichten: 3406
Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
Locatie: Helmond-Noord

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Zugführer »

Wederom een fantastisch verslag van een mij totaal onbekend land. Hulde en kijk alweer uit naar de volgende *O*
Etienne
Donateur
Berichten: 7911
Lid geworden op: vr 26 dec 2008, 14:01
Locatie: Gouda
Contacteer:

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Etienne »

Wat Zugführer zegt, een prachtig verslag *O*
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
DrechtBlub
Berichten: 1224
Lid geworden op: za 03 mei 2014, 20:43

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door DrechtBlub »

Ik kan niet wachten op het volgende deel, wat een mooie reis en een verrassend mooi land zo te zien.
Ik blub in het Drecht.
pedaalemmerzak
Berichten: 527
Lid geworden op: za 29 okt 2016, 16:32

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door pedaalemmerzak »

Vind je verslagen super interessant, dank !
erka
Berichten: 111
Lid geworden op: ma 11 apr 2016, 21:13
Locatie: Groningen

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door erka »

Prachtig verslag weer inderdaad! Echt klassieke Sovjetarchitectuur heeft ook wel iets en Buchara/Buxoro is wel heel mooi.
Gebruikersavatar
isadora
Berichten: 5813
Lid geworden op: zo 13 nov 2011, 14:14

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door isadora »

Die sfeer, zo duidelijk beschreven, alsof je de plaatselijke KGB in de nek voelt.
Maar ik herken het erg goed, ook het afwegen wel of niet te fotograferen.
En het is maar net, hoe de plaatselijke pet staat, behoedzaam zijn is echt niet overbodig.

Verder uiteraard weer alle lof. :pos: :pos: :pos:

Fijn om te lezen, met in het achterhoofd een aanstaande trip naar Armenië-Nagorno/Karabagh-Georgië. 8-)
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Daniel »

Fantastisch verslag weer. Erg leuk eens wat van een compleet onbekend land te zien :pos:
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Milco
OVNL-beheerder
Berichten: 8603
Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
Locatie: Almere
Contacteer:

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Milco »

Weer zo'n tof verslag! *O*
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.

Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024

Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023

Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
pedaalemmerzak
Berichten: 527
Lid geworden op: za 29 okt 2016, 16:32

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door pedaalemmerzak »

Vind het altijd knap hoor. Ik heb echt nooit zin om foto's te maken. En als ik ze al maak dan zet ik ze niet eens meer op facebook tenzij het echt een bijzonder reisje was. Ook toen ik een goede camera bij me had vanwege een project in Zuid Amerika heb ik eigenlijk maar een paar leuke foto's gemaakt voor op facebook en that's it. Is de familie ook weer tevreden.

Je moet er maar net het type voor zijn denk ik :p Vrienden van mij schieten hele hard drives vol foto's, van werkelijk alles. Ook van mij, tot mijn ongenoegen :D
waldo79
Berichten: 7603
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door waldo79 »

Leuke impressie weer. Het zag er op een aantal foto's nogal toeristisch uit, op zijn tijd kan dat geen kwaad natuurlijk.
@pedaalemmerzak: schroom je er ook voor om je foto's relatief anoniem te delen op een internetforum (A)
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Timon91 »

Bedankt allemaal voor de fijne reacties! :D
erka schreef:Prachtig verslag weer inderdaad! Echt klassieke Sovjetarchitectuur heeft ook wel iets en Buchara/Buxoro is wel heel mooi.
Zeker, Sovjetarchitectuur kan heel mooi zijn, ik vind het ook altijd wel interessant om zulke contrasten in steden te zien.
isadora schreef:Die sfeer, zo duidelijk beschreven, alsof je de plaatselijke KGB in de nek voelt.
Maar ik herken het erg goed, ook het afwegen wel of niet te fotograferen.
En het is maar net, hoe de plaatselijke pet staat, behoedzaam zijn is echt niet overbodig.

Verder uiteraard weer alle lof. :pos: :pos: :pos:

Fijn om te lezen, met in het achterhoofd een aanstaande trip naar Armenië-Nagorno/Karabagh-Georgië. 8-)
De afweging wel/niet fotograferen vond ik in Oezbekistan nog wat sterker dan in bijvoorbeeld Iran, maar de zee aan politie concentreert zich vooral rond Toshkent. In Buxoro heb ik geen overdaad aan politie gezien.
pedaalemmerzak schreef:Vind het altijd knap hoor. Ik heb echt nooit zin om foto's te maken. En als ik ze al maak dan zet ik ze niet eens meer op facebook tenzij het echt een bijzonder reisje was. Ook toen ik een goede camera bij me had vanwege een project in Zuid Amerika heb ik eigenlijk maar een paar leuke foto's gemaakt voor op facebook en that's it. Is de familie ook weer tevreden.

Je moet er maar net het type voor zijn denk ik :p Vrienden van mij schieten hele hard drives vol foto's, van werkelijk alles. Ook van mij, tot mijn ongenoegen :D
Ik heb er in het begin altijd wat meer moeite mee dan als ik al een tijdje onderweg ben. Tijdens de hele reis neem ik wel iets van 1500 foto's in drie weken, maar ik ben al meer dan genoeg mensen tegen gekomen die er nog veel meer nemen in dezelfde tijd :') Het verschilt maar net hoe fijn je het vindt om foto's te nemen ;) Foto's op facebook plaatsen doe ik nauwelijks, van deze hele reis zijn er liefst twee op m'n wall beland (profiel- en coverfoto, om precies te zijn :mrgreen:)
Mijn Flickr account.
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Timon91 »

http://www.rferl.org/a/uzbekistan-visa- ... 59617.html

Vanaf 1 april 2017 kunnen o.a. Nederlanders (en Belgen boven de 55 jaar) visumvrij naar Oezbekistan reizen! :D Wel moet je bij de inreis $50 betalen, maar dat is al een stuk goedkoper en minder gedoe dan het visum van te voren regelen. Of het ook geldt voor de grensovergangen over land weet ik niet, maar het zou best wel eens kunnen zijn van niet. Een Visa On Arrival is voor Nederlanders bijvoorbeeld nu al mogelijk, maar dat kan niet aan de landsgrenzen verkregen worden (alleen vliegvelden).
Mijn Flickr account.
Chrysa
Berichten: 7988
Lid geworden op: za 21 mei 2016, 21:12

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Chrysa »

Waarom die leeftijdsgrens? :o
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Re: Expeditie Stan (4): Oezbekistan, een land met twee gezichten [65]

Bericht door Timon91 »

Omdat Oezbekistan :') De enige reden die ik kan bedenken is dat ze het makkelijker willen maken voor de groepsreizen, maar dat verklaart nog niet waarom Nederlanders dan wel allemaal visumvrij mogen reizen en Belgen niet - het onderscheid lijkt redelijk arbitrair.
Mijn Flickr account.
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten