Bee's Rondje Benelux (met plaatjes)
Geplaatst: wo 12 feb 2014, 23:58
Afgelopen weekend naar Luxemburg-Stad geweest. Zaterdag heen via Luik, zondag terug via Brussel. Hieronder een kleine impressie.
Tot Maastricht is het niet zo heel erg interessant. Om 6:58 parkeerde in mijn fiets in de kelder van het Amstelstation. Om 7:01 was ik na een alcoholist de tweede klant van de Ap to Go van het Amstelstation en kocht ik een bakje yoghurt, een schaaltje fruit en een cappuccino. Om kwart over zeven nam ik de trein naar Maastricht. In Eindhoven werd ik de trein uitgetrapt wegens 12 minuten vertraging. Zodoende in Sittard moeten overstappen op een Plan V naar Maastricht. Jammer, want zo kon ik geen mooie opstelling van Break en Plan V op de foto krijgen in Maastricht, die combi had ik nog niet.
Break in Maastricht als Omnitrain naar Liège-Guillemins.
Tussen Randwyck en Eijsden eindelijk Gronsveld op de foto gekregen.
Het hele weekend stond in het weekend van goedkoop treinen. Maastricht - Luxemburg deed ik met een combinatie van drie kaartjes (voor Nederland heb ik Weekend Vrij): 7,40 voor Maastricht - Gouvy, 4,00 voor Gouvy - Troisvierges en 2,00 voor Troisvierges - Luxemburg. De terugreis Luxemburg - Roosendaal was iets duurder, daar was ik 6,90 kwijt voor Luxemburg - Arlon en 7,40 voor Arlon - Roosendaal.
Bord met vertrektijden in Liège. Goed om te weten dat over vijf kwartier de intercity naar Oostende is afgeschaft. Mijn trein naar Luxemburg staat er ook op, en vertrekt om 11:18. Via onderzoek kwam ik erachter dat dat al sinds het begin der tijden zo is, bijvoorbeeld in 2002 vertrok in Liège in de zomerweekenden om 11:18 nog de rechtstreekse trein Amsterdam - Luxemburg.
Eerst kwam rond vijf voor elf de IC A binnenrollen. Deze reed behoorlijk op sterkte met 10 rijtuigen van het type M6 met voor én achter een 18, en dat mocht ook wel want half Luik stond op het perron te wachten op deze trein.
Ook de trein uit Lille kwam nog langs, nog maar een klein stukje te gaan tot zijn eindstation Liège-Palais.
Dan de trein naar Luxemburg. Deze bestond uit een CFL 3000 met drie Belgische I6/I10-rijtuigen. Tot Aywaille is dit een perfect maatje, daarna veel te groot.
Direct na het stationnetje van de voorstad Angleur gaat de trein het dal van de Ourthe in. Na Rivage buigt de trein af en gaat deze het dal van de Amblève in richting Trois-Ponts. Dit is zonder twijfel een van de mooiste spoorlijnen in de Benelux. Na Trois-Ponts volgt er tot Troisvierges elke 11 minuten een station en na Gouvy zat ik zo goed als alleen in de trein. In Troisvierges verliet ik de trein. Het dorp was erg saai en uitgestorven en na aankoop van een kaartje bij het loket heb ik nog even een trein op de foto gezet en daarna maar in de IR naar Luxemburg gestapt.
Treintje weggezet in Troisvierges. Later zou ik nog met dit materieel kennis maken.
De IR van CFL reed met Dosto-rijtuigen die aan de buitenkant weliswaar Luxemburgs zijn, maar de binnenkant is exact hetzelfde als de Dosto's van de DB
In Kautenbach verliet ik de trein weer. De trein werd geduwd door een CFL 4000, in dit geval eentje met CFL Cargo-logo's.
Deze CFL 2000 was de stoptrein naar Luxemburg. Best wel een comfortabel treintje, maar ik kreeg er een beetje Britse Railbusgevoelens bij (achteraf las ik dat het een Frans railbusachtig iets is)
Na aankomst in Luxemburg snel het station verlaten en tussen de buien door de stad verkend en nog ergens een traditioneel Luxemburgs gerecht gegeten, leek een beetje op erwtensoep maar dan net wat anders, uiteindelijk ging ik niet al te laat onder de lakens.
De volgende ochtend ontbeten in de jeugdherberg en weer op pad richting het station. De jeugdherberg in Luxemburg staat in het dal, vlak naast het beroemde spoorviaduct. Hier was ik alweer zo'n 60 meter hoger.
Langs de bovenstad ging het vervolgens naar het station met een mooi uitzicht over de benedenstad.
Op het station van Luxemburg de intercity naar Brussel. De eerstvolgende stop is al direct in België, te weten Arlon. In Arlon was een renovatie gaande ter waarde van drie miljoen euro. Uiteraard leek het vooral werkverschaffing: er waren wat bordjes van het gebouw afgetrokken, wat bouwhekken neergezet en spandoeken opgehangen en voilà, werk voor de komende jaren
In Arlon nam ik de eens per twee uur rijdende L-trein naar Ciney (ja, de Ciney bekend van het bier ). Een rit van ruim anderhalf uur door het lege Belgisch Luxemburg langs schattige stationnetjes en kabbelende beekjes. Een mooie rit in een nog behoorlijk nieuwe trein, maar de volgende keer kan ik gewoon de intercity nemen
De trein is voorzien van de laatste versie van het informatiesysteem van de NMBS met automagische omroep, de actuele tijden én bij elk station de vertrektijden van alle treinen voor de komende twee uur.
Hier de trein bij aankomst in Ciney. De trein gaf wel aansluiting op de IC's naar Brussel en Luxemburg, maar de L-trein naar Namen reed opvallend genoeg precies in het andere uur.
Hier komt de IC naar Brussel het station binnen rijden. Helaas was het stationsbuffet toe. Jammer, want ik had wel zin in een sandwich en een glas Ciney
De rit naar Brussel verliep rustig. Tot Namur reden we lange tijd op het rechterspoor vanwege voortdurende werkzaamheden voor de snelheidsverhoging op lijn 162 van 130 naar 160, die duren al jaren en gaan nog jaren duren. Vlak voor Namur volgt dan een stevige afdaling en de brug over de Maas, om vervolgens weer snel omhoog te klimmen richting Gembloux. De rijtijden van de intercity waren erg ruim, zo stonden we een minuut of vier in Ottignies en bijna zes minuten in Brussel-Luxembourg (waar de geplande stop maar twee minuten is). Uiteindelijk kwam de tijd op tijd aan in aan in Brussel-Zuid. Helaas kwam ik precies aan in een Benelux-gat maar onder het station was een groentemarkt waar ik nog even heb rondgelopen.
Terug in het station viel mij het voormalige loket voor grote gezinnen en mensen met een verhoogde tegemoetkoming op. Sinds december was het echter verhuisd naar de Nationale loketten.
Terwijl ik op het perron waar de Benelux zou vertrekken (te herkennen aan de opgeknapte perronvloer en overkapping) nog een sandwich zat te eten, vertrok op een ander perron nog de IC-trein naar Tournai.
De rest kennen we allemaal wel: Benelux vol reiziger met een hoop bagage yada yada yada.
Tot Maastricht is het niet zo heel erg interessant. Om 6:58 parkeerde in mijn fiets in de kelder van het Amstelstation. Om 7:01 was ik na een alcoholist de tweede klant van de Ap to Go van het Amstelstation en kocht ik een bakje yoghurt, een schaaltje fruit en een cappuccino. Om kwart over zeven nam ik de trein naar Maastricht. In Eindhoven werd ik de trein uitgetrapt wegens 12 minuten vertraging. Zodoende in Sittard moeten overstappen op een Plan V naar Maastricht. Jammer, want zo kon ik geen mooie opstelling van Break en Plan V op de foto krijgen in Maastricht, die combi had ik nog niet.
Break in Maastricht als Omnitrain naar Liège-Guillemins.
Tussen Randwyck en Eijsden eindelijk Gronsveld op de foto gekregen.
Het hele weekend stond in het weekend van goedkoop treinen. Maastricht - Luxemburg deed ik met een combinatie van drie kaartjes (voor Nederland heb ik Weekend Vrij): 7,40 voor Maastricht - Gouvy, 4,00 voor Gouvy - Troisvierges en 2,00 voor Troisvierges - Luxemburg. De terugreis Luxemburg - Roosendaal was iets duurder, daar was ik 6,90 kwijt voor Luxemburg - Arlon en 7,40 voor Arlon - Roosendaal.
Bord met vertrektijden in Liège. Goed om te weten dat over vijf kwartier de intercity naar Oostende is afgeschaft. Mijn trein naar Luxemburg staat er ook op, en vertrekt om 11:18. Via onderzoek kwam ik erachter dat dat al sinds het begin der tijden zo is, bijvoorbeeld in 2002 vertrok in Liège in de zomerweekenden om 11:18 nog de rechtstreekse trein Amsterdam - Luxemburg.
Eerst kwam rond vijf voor elf de IC A binnenrollen. Deze reed behoorlijk op sterkte met 10 rijtuigen van het type M6 met voor én achter een 18, en dat mocht ook wel want half Luik stond op het perron te wachten op deze trein.
Ook de trein uit Lille kwam nog langs, nog maar een klein stukje te gaan tot zijn eindstation Liège-Palais.
Dan de trein naar Luxemburg. Deze bestond uit een CFL 3000 met drie Belgische I6/I10-rijtuigen. Tot Aywaille is dit een perfect maatje, daarna veel te groot.
Direct na het stationnetje van de voorstad Angleur gaat de trein het dal van de Ourthe in. Na Rivage buigt de trein af en gaat deze het dal van de Amblève in richting Trois-Ponts. Dit is zonder twijfel een van de mooiste spoorlijnen in de Benelux. Na Trois-Ponts volgt er tot Troisvierges elke 11 minuten een station en na Gouvy zat ik zo goed als alleen in de trein. In Troisvierges verliet ik de trein. Het dorp was erg saai en uitgestorven en na aankoop van een kaartje bij het loket heb ik nog even een trein op de foto gezet en daarna maar in de IR naar Luxemburg gestapt.
Treintje weggezet in Troisvierges. Later zou ik nog met dit materieel kennis maken.
De IR van CFL reed met Dosto-rijtuigen die aan de buitenkant weliswaar Luxemburgs zijn, maar de binnenkant is exact hetzelfde als de Dosto's van de DB
In Kautenbach verliet ik de trein weer. De trein werd geduwd door een CFL 4000, in dit geval eentje met CFL Cargo-logo's.
Deze CFL 2000 was de stoptrein naar Luxemburg. Best wel een comfortabel treintje, maar ik kreeg er een beetje Britse Railbusgevoelens bij (achteraf las ik dat het een Frans railbusachtig iets is)
Na aankomst in Luxemburg snel het station verlaten en tussen de buien door de stad verkend en nog ergens een traditioneel Luxemburgs gerecht gegeten, leek een beetje op erwtensoep maar dan net wat anders, uiteindelijk ging ik niet al te laat onder de lakens.
De volgende ochtend ontbeten in de jeugdherberg en weer op pad richting het station. De jeugdherberg in Luxemburg staat in het dal, vlak naast het beroemde spoorviaduct. Hier was ik alweer zo'n 60 meter hoger.
Langs de bovenstad ging het vervolgens naar het station met een mooi uitzicht over de benedenstad.
Op het station van Luxemburg de intercity naar Brussel. De eerstvolgende stop is al direct in België, te weten Arlon. In Arlon was een renovatie gaande ter waarde van drie miljoen euro. Uiteraard leek het vooral werkverschaffing: er waren wat bordjes van het gebouw afgetrokken, wat bouwhekken neergezet en spandoeken opgehangen en voilà, werk voor de komende jaren
In Arlon nam ik de eens per twee uur rijdende L-trein naar Ciney (ja, de Ciney bekend van het bier ). Een rit van ruim anderhalf uur door het lege Belgisch Luxemburg langs schattige stationnetjes en kabbelende beekjes. Een mooie rit in een nog behoorlijk nieuwe trein, maar de volgende keer kan ik gewoon de intercity nemen
De trein is voorzien van de laatste versie van het informatiesysteem van de NMBS met automagische omroep, de actuele tijden én bij elk station de vertrektijden van alle treinen voor de komende twee uur.
Hier de trein bij aankomst in Ciney. De trein gaf wel aansluiting op de IC's naar Brussel en Luxemburg, maar de L-trein naar Namen reed opvallend genoeg precies in het andere uur.
Hier komt de IC naar Brussel het station binnen rijden. Helaas was het stationsbuffet toe. Jammer, want ik had wel zin in een sandwich en een glas Ciney
De rit naar Brussel verliep rustig. Tot Namur reden we lange tijd op het rechterspoor vanwege voortdurende werkzaamheden voor de snelheidsverhoging op lijn 162 van 130 naar 160, die duren al jaren en gaan nog jaren duren. Vlak voor Namur volgt dan een stevige afdaling en de brug over de Maas, om vervolgens weer snel omhoog te klimmen richting Gembloux. De rijtijden van de intercity waren erg ruim, zo stonden we een minuut of vier in Ottignies en bijna zes minuten in Brussel-Luxembourg (waar de geplande stop maar twee minuten is). Uiteindelijk kwam de tijd op tijd aan in aan in Brussel-Zuid. Helaas kwam ik precies aan in een Benelux-gat maar onder het station was een groentemarkt waar ik nog even heb rondgelopen.
Terug in het station viel mij het voormalige loket voor grote gezinnen en mensen met een verhoogde tegemoetkoming op. Sinds december was het echter verhuisd naar de Nationale loketten.
Terwijl ik op het perron waar de Benelux zou vertrekken (te herkennen aan de opgeknapte perronvloer en overkapping) nog een sandwich zat te eten, vertrok op een ander perron nog de IC-trein naar Tournai.
De rest kennen we allemaal wel: Benelux vol reiziger met een hoop bagage yada yada yada.