Als je een gevoel wilt hebben waar je bent: http://www.manche.fr/transports/lignes- ... press.aspx
Als je een bustype niet kent:
http://www.transbus.org/construc/acev.html
Op jacht naar de TDF-bussen
Voor de tiende keer ging ik in de meivakantie op vakantie naar Frankrijk, en wel naar het Normandische Manche. Dit departement is het meest westelijke deel van Normandië en heeft 275 kilometers aan kust. Daarnaast ligt de wereldberoemde Mont St Michel in dit departement. En die zal nog bekender worden, want de overtoeristische site is het decor voor de start van de Tour de France van dit jaar. Dat evenement houdt het hele departement al in rep en roer.(http://www.tourdefrance-manche.fr/tour- ... 6/etape-1/) Maar liefst drie dagen lang zal de toeschouwer kunnen genieten van de pracht van het departement en overal staan borden, fietsen en digitale klokken die aftellen. Ook twee bussen zijn omgetoverd tot TDF-bus. En die waren voor mij het doel in deze vakantie. En het is maar goed dat ik twee weken had…
1 Om de boodschappen op de vakantiebestemming veilig te stellen, zijn we maar ’s nachts gaan rijden. Rond zeven uur kwamen we aan op de parkeerplaats van Assevillers aan de A1, wat precies op de helft van de route ligt. Daar werd een prijzig ontbijtje genuttigd, waarna we de A29 richting Normandië opreden. Bij het knooppunt van de A1 en de A29 zit Spl Haute Picardie, een afdeling van Ivecobus/Irisbus. Je ziet een aantal nieuwe aardgas Urbanway stadswagens staan die bestemd zijn voor de RATP in Parijs. Helemaal rechts zie je nog een klein beetje van het TGV-station.
2 Na een rustige rit arriveerden we rond het middaguur op onze verblijfplaats voor de komende twee weken: Brainville
- Spoiler: show
3 En een kwartiertje later kwam de tegenbus, een Irisbus Arès van Normandie Voyages (Transdev). Het transport in Manche wordt uitgevoerd door het departement zelf. Er rijden veertien lijnen in dit gebied onder de naam Manéo, in de zomer aangevuld met vijf zomerlijnen. De formule is als volgt: per richting ’s ochtends drie reismogelijkheden, rond het middaguur eentje en ’s avonds weer drie. Het materieel komt van onderaannemers, waarvan Normandie Voyages de grootste is. Dit bedrijf is van Transdev en vloeide voort uit het STN en later VTNI dat hier eerder het transport verzorgde. Je kunt voor €2,30 een ritje maken, althans, als je reserveert… Hier zien we lijn 2, die volledig parallel aan het spoor rijdt en samen met de TER-bus en –trein voor een aardig frequente transportverbinding tussen St Lo, Coutances en Granville zorgt.
4 ’s Middags maar direct even Coutances zelf ingedoken. Het stadje was tot 1796 hoofdstad van Manche, toen die titel naar St Lo ging. Die stad werd in de Tweede Wereldoorlog nagenoeg verwoest, zodat Coutances tijdens de wederopbouw van St Lo weer even hoofdstad werd. Het is een mooi stadje, met een van de mooiste kathedralen van Frankrijk. Helaas is er doorgaans niets te beleven, je komt er nauwelijks mensen tegen. Het beschikt ook over een mooie Jardin des Plantes, waar de volgende foto gemaakt is. Op de achtergrond zie je de statige façade van de kathedraal.
5 In de kathedraal was zojuist een doopdienst geweest, waardoor ik voor het eerst foto’s kon maken met een belicht orgel. De kathedraal werd rond 1200 gebouwd en is een prominent bouwwerk in de omgeving. Coutances ligt op een korte heuvelrug van tachtig meter hoog en daaromheen ligt een dal. De binnenkomst is altijd best imponerend. Op het hoogste punt werd de kathedraal gebouwd, waardoor deze in de wijde omtrekt te zien is (vanaf Granville, Kanaaleiland Jersey, Lessay).
6 Blijkbaar heeft Normandie Voyages nu ook een stuk grond opgekocht in Coutances, want naast het station kwam ik deze vloot bussen tegen. Het was zaterdagmiddag dus dan rijdt er toch niets. Het bedrijf heeft ruim tweehonderd bussen in bezit, die gewoon klakkeloos vier cijfertjes krijgen. Ze plukken ook overal en nergens bussen weg, want ze hebben nu een tiental Intouro’s uit Poitou-Charentes gehaald. Maar op deze foto zie je de verscheidenheid. Ze hebben een stuk of vijftig oude Karosa/Irisbus Récréo bussen (2 links) en bijna alle andere soorten van Irisbus zijn aanwezig.
7 Maar ook Mercedes wordt steeds populairder in Frankrijk. Dit jaar lijkt elke onderaannemer een bezem door het materiaal voor Manéo gehaald te hebben, want er rijden alleen nog maar moderne bussen op die lijnen. Dit zal vast wel wat te maken hebben met de komende Tour. Zo ook deze Intouro met het nummer 3050, zijn drie andere broertjes hebben de nummers 1767, 5303, 9982…
8 De volgende dag trokken we richting het schiereiland La Hague. Op de heenweg trof ik in Lessay dit rijtje bussen. Veel Récréo’s natuurlijk en ook dit afgrijselijke model van Vehixel aan. Deze fabrikant van midibusjes plaatst een vierkante doos op een chassis van Iveco. Laten ze het maar bij midi’s houden…
9 Een stuk noordelijker trof ik in Pierreville deze MAN Lion’s Classic van Collas Voyages aan. Dit bedrijf tref je vooral rondom Cherbourg. Zoals de meeste bussen in dit gebied zijn ze persoonsgebonden, waardoor je altijd goed om je heen moet kijken als je rondrijdt. Dit aparte model kon ik dan ook niet laten schieten.
10 Onze eerste stop was Biville, vanaf dit plaatsje kijk je mooi uit op het schiereiland La Hague met zijn kliffen. Die regio staat vooral bekend om zijn prominent aanwezige nucleaire fabriek, de grootste van Frankrijk. Het ontsiert wel een van de mooiste regio’s van het departement. Links in beeld zie je het Kanaaleiland Alderney. Houd nu even het meest linkse puntje van het land in gedachten…
11 … want daar sta ik nu. De Nez de Jobourg, hier is een van de hoogste kliffen van Europa (128m). Het gebied kenmerkt zich door de uitgestrekte bremstruiken die een even indringende kleur als geur hebben. Hier staat ook de controlepost van het Kanaal, waar men de wateren nauwlettend controleert.
12 De Baie d’Ecalgrain… Wat een mooi plekje! Rechtsboven stond ik net nog, maar deze locatie is zo niet mooier. Misschien zegt de film Paul dans sa vie jullie wat, die is achter mij voor een groot deel opgenomen.
13 Een dag later, de maandag! Een van de drie grijze dagen in twee weken… Hier zien jullie station Carentan, de poort van Manche voor Parijs. De loopbrug hier is zo goed beschermd dat je hier makkelijk even jezelf kunt elektrocuteren.
14 ’s Middags heb ik een tijdje op het station van Bayeux (Calvados) gestaan, waar best een hoop schoolverkeer langs kwam. Busverts heeft zoals zo veel Franse busmaatschappijen een hoop nieuwe Iveco Crossway bussen aangeschaft. Hier rijdt er eentje bij het station. Busverts heeft de beschikking over modern materieel: Intouro’s, Crossway’s en Arway’s.
15 De plaatselijke kathedraal is ook bijzonder fraai, onder het koor bevindt zich deze mooie crypte. Nog twee leuke feiten over Bayeux, de Tapisserie van Bayeux die in opdracht va Willem de Veroveraar werd gemaakt hangt hier en de stad is een partnerstad van Eindhoven.
16 Het stadje heeft ook een eigen stadsdienst van drie lijntjes. Voor de oude Heuliez was het doek gevallen, want alleen de drie modernere varianten reden nog rond. De chauffeuse herkende me nog, want precies een jaar geleden zette ik haar ook al hier op de foto!
17 De dinsdag: Granville. Dit middelgrote stadje tussen Coutances en Avranches heeft een eigen stadsdienstje: Néva. De basis berust op vier Vehixel midibusjes op een basis van Irisbus. Hier rijdt een daarvan langs de oude stad, die fenomenaal op een rots in zee gesitueerd is.
18 Maar ik had al zo’n voorgevoel: de spotgoedkope ritprijs (€0,50) en de hoge frequentie leiden tot veel vraag. Zo bleken ook dat men in de spits een tweetal Irisbus Récréo bussen inzet en deze FastConceptCar Syter. Dit Bretonse bedrijf produceert bussen op carrosserie van MAN en Renault. De Syter is behoorlijk populair geworden in Frankrijk. De bus staat hier bij een lyceum op het puntje van de oude stad (mooie locatie met aan drie kanten zeezicht) alvorens een versterkingsrit te rijden. Een anekdote over de sticker op de voorruit: het lokale voetbalclubje (5e divisie…) behaalde de kwartfinales van een Frans bekertoernooi en speelde in Caen tegen het grote Marseille, daarom werden er busladingen vol naar Caen gereden: Allez l’USG!
19 Een van de verrassingen van deze vakantie, Autocars Demare uit Donville, een voorstad van Granville, versterkte ook met deze Van Hool. Een leuke verschijning tussen al die Franse busmerken.
20 Ik liep verder naar het station. Dit keer weinig activiteit, treinen vertrekken later op de avond, maar er staan verderop toch een hoop Regiolissen.
- Spoiler: show
21 Qua bussen werd het zowaarlijk heel leuk, er reden tientallen scholierenbussen langs op weg naar de lycea en de vier Manéo lijnen reden ook. En dan ook nog eens de TER, die met een bus vanaf Coutances arriveerde. Ook dit is een FastConceptCar bus. Een Starter, best een geslaagd model. Deze en zijn drie soortgenootjes zijn van Normandie Voyages.
22 Zicht vanaf het puntje van de rots waarop de oude stad ligt. Je kijkt naar het zuiden, achter de klif rechts ligt de Mont St Michel.
23 De doorgaande weg tussen Granville en Coutances was geblokkeerd deze twee weken, overal waar de Tour passeert komen ‘opeens’ hele nette wegen. De gele bordjes lieten je echt een enorm eind omrijden, dus wij kozen voor de kustroute. Vanaf Coudeville-plage had je een mooi beeld op Granville. En, je hebt hier zandstrand, waar dat elders meestal kiezelstrand is.
24 Even de telelens uitproberen, Coutances ligt op dertig kilometer afstand, maar zoals ik al schreef, de kathedraal is altijd zichtbaar.
25 Onze route voerde ons ook langs Regnéville sur Mer, een Middeleeuws dorpje met een voormalig station. Hier liep een spoorlijn voor de kustdorpjes tussen Coutances en Granville. Even googelen op de plaatsnaam + gare levert je mooie plaatjes op!
26 Woensdag: Cherbourg! Een best leuke stad, vooral bekend als havenstad waar ooit de Titanic lag. De stad is omgeven door een hoge heuvelrug (finish Touretappe 2) waar ook Fort du Roule ligt, waarvandaan je een mooi panorama hebt over de stad. Hier zien we het station waar de intercité voor Parijs al klaar staat. Links een aftakking naar de westelijke marinehaven en rechts het voormalige spoor dat rechtdoor gaat richting de cruiseterminal, welke in de WO2 werd verwoest.
27 Die terminal is wel weer opgebouwd, maar het spoor keerde niet meer terug. Ook nu ligt er een cruiseschip: Regal Princess. Verder zie je in zee de forten die zijn aangelegd in opdracht van Napoleon.
28 Oostwaarts zie je de stalling van Zéphir (Keolis) dat hier het stadsvervoer verzorgt. Zowaarlijk hebben ze geleed, al heb ik dat nooit zien rijden in tien jaar. Het zijn gelede Agora’s van Renault en Citelissen van Irisbus. Op de voorgrond nog een hele oude Heuliez die nu uit dienst gesteld zijn.
29 Maar snel naar het station, want in de spits rijden hier heel veel bussen. De eerste die ik tegenkwam was direct een leuke, deze Récréo van Normandie Voyages is bezig met een Navette, je kunt thuis worden opgehaald als je niet in de buurt van een halte woont. Helaas versprong de display net, dus zien we dat de bus zo dadelijk keert en richting Barfleur gaat.
30 Een van de kleinere doelen waren deze Crossway’s van Normandie Voyages. Ze hebben er een hoop besteld, waardoor de oude rammelbakken tot het schoolverkeer verbannen zijn. Hier zien we de testbus, de 1501, klaar staan voor een rit naar St Lo. Daarachter een Syter, met bestemming Portbail. Het gebouwtje links van die laatste bus was vroeger het eindstation voor het spoor vanuit Barfleur. Helaas is die, net zoals heel veel andere spoorlijnen in dit departement, verdwenen. In het departement liggen kilometers aan voormalig spoor. Het departementsbestuur heeft deze allemaal omgetoverd tot recreatiepaden, waar men kan fietsen enzovoort.
31 Zoals in bijna elke stad in Frankrijk rijden ook hier C2’s. Mooie bussen, maar net zoals alle andere bussen, zonder airco… Overigens rijdt Zéphir doorgaans vooral met twintig oude Heuliez GX317 bussen en twintig GX327
32 Een andere Crossway keert terug vanuit St Lo.
33 Even een blik op het station, een stoptrein met bestemming Lisieux (nog voorbij Caen) staat klaar. Ook de rangeerloc staat bij het perron. Op de achtergrond zie je Fort du Roule nog.
34 Op de terugweg mocht ik de route bepalen, dus dan komen we ‘toevallig’ in Valognes bij de stalling van Normandie Voyages uit. Ik dacht even dat ik bij South West Tours stond naar aanleiding van het afthanse terrein. Ze hebben ook touringcars, zo blijkt hier.
35 Ach ja, koop maar een oude stadsbus uit Rouen…
36 Of een historische Renault PR100 afkomstig uit Orne (61) (derde van links)…
37 Maar de oplettende kijker had hem al ontdekt. Yes! Got him! Komt er een chauffeur bij me, goh leuk iemand die onze bussen fotografeert, helemaal uit Holland, maar we hebben er nog een…
38 Dus de zoektocht is nog niet voorbij. Onderweg naar huis in St Sauveur le Vicomte deze Récréo op lijn 9 op de foto gezet. Chauffeur kwam vanuit het café om daarna met vijftien minuten vertraging de laatste tien kilometers naar Valognes te overbruggen. Frankrijk…
39 Donderdag: vroeg op voor een lange rit naar het zuiden van Bretagne: Morbihan. Hier bracht ik als nuljarige mijn eerste vakantie door, in Le Bono. Een mooi stadje aan een meanderende rivier.
40 De brug vanuit het dorpje zelf is door Gustaf Eiffel ontworpen.
41 Daarna gingen we door naar de stad Vannes. Hier rijdt Kicéo, een bedrijf van het stadsbestuur Vannes Agglo. Men rijdt vooral met Irisbus Citelis, Heuliez GX 317 en Agora.
42 Maar ook deze duikboten, een futuristische Irisbus Citelis, de Crealis.
43 Het begin van de stakingen in Frankrijk was hier. We weten wat er met brandstof is gebeurd de laatste weken. Het complete busverkeer stond door deze demonstratie plat.
44 Deze Setra van een onderaannemer rijdt de ritten naar de agglomeraties. De vrouw probeert wanhopig voorbij de groep mensen te komen.
45 Ik besloot even richting het station te lopen, op weg kwam ik deze Intouro tegen van Timo, het streekvervoersbedrijf hier. Als ik dacht dat Manche weinig bussen had. Hier heb je elke spits een rit en overdag eentje. En dan nog zijn er in een vergelijkbaar gebied qua grootte maar acht lijnen.
46 Maar goed, wel weer mooi materieel.
47 Er is wel veel interdepartementaal vervoer. Er rijden een hoop bussen in deze huisstijl tussen de grote steden Rennes, Vannes, Lorient, Brest, St Brieuc, St Malo en de Mont st Michel.
48 Een blik op het station, er vertrok net zo’n stofzuigerachtige intercity zodat het spoor leeg is op deze foto.
49 Weer terug in het centrum, er rijden ook drie nieuwe Iveco Urbanway bussen. Ik vind ze wel mooi! Werd wel met veel verbazing aangestaard door de lokale schooljeugd terwijl ik bezig was met fotograferen… ;)
50 Vrijdag, een echte regendag, gelukkig de enige van de vakantie. Meestal bezoeken we dan de musea van de landingsstranden van D-Day. Ook nu en wel bij Utah Beach. In Ste Marie du Mont tellen ze al af tot de Tour hier langs zal razen op weg naar de finish een kleine tien kilometer verderop. Die zuilen markeren de route van de vrijheid en staan door heel Frankrijk.
51 Een gebruikelijk beeld bij een school in Frankijk, een busparking. In Ste Mère Eglise staan Normandie Voyages, Collas Voyages en Autocars Gilles Delcourt klaar om de kinderen naar huis te brengen.
52 Voor wie dacht, Ste Mère Eglise, waar ken ik dat van? Aan de plaatselijke kerktoren werd een parachutist tijdens D-Day doof doordat hij daar bleef hangen. Hij werd gevangen genomen maar heeft de oorlog overleefd. Lijn 1 heeft nabij de kerk haar halte.
53 De tegenbus was dertig minuten te laat, toen wilde mijn familie toch echt wel gaan, maar gelukkig kwamen we hem onderweg nog tegen: de Tourbus! Hier onderweg tussen Ste Mère Eglise en Carentan. Deze bus zal met zijn broertje in juli de belangrijke gasten gaan ‘pendelen’ tussen Parijs en Ste Mère Eglise, waar de officiële ploegenpresentatie is.
54 Zaterdag, ’s ochtends rond Coutances wezen rijden om te kijken naar leuke fotoplekjes. Vanaf de westelijke heuvels kijken we over het dal naar Coutances toe.
55 Leuke weggetjes!
56 Weer even terug naar Regnéville Sur Mer, ditmaal een plaatje van de middeleeuwse kern. En dit is de doorgaande weg… Het plaatsje ligt haaks op de doorgaande weg langs de baai. Deze weg loopt dood als het plaatsje ophoudt.
57 We reden verder naar Carolles, waar je een hoge klif hebt. Je ziet weer Granville in de verte.
58 En dan eindelijk zie ik het toch bijzondere wereldwonder Mont St Michel weer. Vanaf St Jean le Thomas heb je een mooi panorama op de baai. Het verhaal gaat dat de berg in een groot woud lag, dat tijdens een vloed is weggeslagen. Daaruit ontstond de baai en het eiland Mont St Michel.
59 Geheel onverwacht kwam ik deze Tour-integro tegen in Avranches. Deze bus kwam volgens de chauffeur net bij de plakker weg. De bus is eigendom van Mayenn’ Voyages dat op de lijnen vanuit Avranches naar Mortain en Vire rijdt.
60 De ‘stalling’ in Avranches. Hier staan Mont Voyages, Mayenn’ Voyages en Cars Farouault gebroederlijk naast elkaar. Die laatste verzorgt een gloednieuwe snelbus verbinding tussen Caen, Avranches en Rennes. Helaas heb ik die niet kunnen fotograferen. Men rijdt die met VDL Futura’s.
61 Het interieur van het gloednieuwe model FastConceptCar Scoler 4Kid is bijzonder. Het ‘middenpad’ heeft een zigzag. De fabrikant is van de carrosserie is echter failliet, dus dit model zal zelden voorkomen.
62 Het stationnetje van Avranches. Hier zijn verbindingen met St Lo, Coutances, Rennes en St Brieuc.
63 Zondag 1 mei! Feestdag in Frankijk, alles is dicht, niets aan ov rijdt, althans… We besloten naar Barneville-Carteret te gaan. Eerst passeerden we de stalling van Normandie Voyages in Portbail. Dezelfde twee Scania stadsbussen als vorig jaar stonden er nog, al had het roest iets complexere vormen aangenomen. Leuk is ook dat alle bussen op die stalling een open deur met een sleutel in het contact hebben.
64 Het toeristische spoorlijntje tussen Portbail en Carteret. Een overblijfsel van het traject tussen Carteret en Carentan. Alleen in de zomermaanden rijdt het treintje. Hier kijken we richting Carteret.
65 Een stukje noordelijker passeren we het spoor nog eens bij station Barneville. Barneville vormt samen met Carteret Barneville-Carteret, joh, maar liggen toch ver van elkaar verspreid.
66 1 mei, geen bussen. Ik moest even knipperen toen ik in Barneville zelf deze mooie bus aan zag komen. De bus rijdt tussen Valognes en Portbail. Dit is de enige rit van dit lijntje vandaag, vanavond rijdt er nog eentje terug. Dan vraag ik me af wat voor baan die chauffeurs hebben. Dit jonge meisje moet dan zes uur in Portbail hangen, wat mij niet echt aan te raden valt. Zal voor de meesten wel een tweede baan zijn.
67 Moest vaker met mijn ogen knipperen, want ik had nog nooit zo’n mooie kleur blauw gezien. Hier sta ik op de Cap de Carteret, een hoge klif. Je kijkt richting het noorden. Als je verderop op dat punt staat kun je La Hague met zijn nucleaire fabriek zien.
68 Typisch Frans, je mag gewoon een tyfuseind naar beneden donderen. Hekjes, nee dank u.
69 Drie kwartalen staat deze combinatie hier in Carteret vast te roesten. Er staat een behoorlijk moderne locomotief voor.
70 Het valt me alleszins mee, op 1 mei toch nog een ritje op de meeste lijnen. Zo ook deze Arway van Collas Voyages op de lijn naar Cherbourg, het enige lijntje waar hij op rijdt.
71 ’s Avonds even naar Coutances gegaan voor avondfotografie. De aanblik van het stadje vanuit het dal.
72 En een plaatje van dichterbij het mooie bouwwerk.
73 Links het café, rechts het stadhuis. Op het plein staat alvast een tent (uit Boxtel…) voor het gerenommeerde Jazz festival.
74 Maandag, een grijs dagje, in Arromanches les Bains (Calvados) werden na D-Day pontons in zee geformeerd tot een kunstmatige aanvoerhaven. De resten liggen er nog altijd, maar de jeugd vond het niet interessant…
75 Via de kust reden we terug richting Carentan, dan kom je langs de bekende begraafplaats van de Amerikanen in Colleville en Pointe du Hoc, maar ook Grandcamp-Maisy, wat het eindpunt is van de lijn die al deze plaatsen met Bayeux verbindt. Na de laatste rit bleef deze Intouro daar staan. Maar zelfs in Frankrijk hebben ze lelijke kerken…
76 Dinsdag, een dag naar Rennes, de hoofdstad van Bretagne. Twee jaar geleden was ik hier voor het laatst, toen was het materieel nog in handen van het Franse met Irisbus Citelis en een hoop Renault Agora’s. Ik stond even perplex, maar dat lijkt allemaal weggevaagd, want er zijn een tweehonderdtal C2’s ingestroomd. Voor de lijnen naar de agglomeraties zijn een aantal 12m varianten besteld, waarvan we er hier eentje zien bij het voetbalstadion van Stade Rennais.
77 Deze Facelifts reden al wel, maar zijn nu ook deels verbannen naar de interstedelijke lijnen of het centrumlijntje 12. Het stadsvervoer wordt hier verzorgd door Star (Kéolis). Het netwerk bestaat uit 8 lignes chronostar, die alle wijken met het centrum verbinden en ook in de nacht doorrijden. Op deze lijnen rijden gloednieuwe Citaro’s. Daarnaast zijn er een tiental lijnen die de afzonderlijke wijken verbinden en zodoende niet het centrum aandoen. Hierop rijden de standaard Citaro’s Facelift nadat de Agora’s zijn uitgetreden. Er is ook een metrolijn die zelfstandig rijdt. Tot slot rijden er een twintigtal lijnen naar de voorsteden, die door onderaannemers gereden worden met Setra’s, Citaro’s en Citelissen.
78 Rennes heeft twee grote busstations, Henri Fréville en République. Op de République passeren alle lignes chronostar. Hier zien we lijn C(hronostar)3.
79 Het is een leuke chaos, je hebt geen punt waar alles langs komt. Tweehonderd meter verderop passeren bijvoorbeeld lijn C5 en C9. Op de achtergrond zie je overigens de scheefste huisjes van Bretagne.
80 Een typisch straatbeeld in Rennes. Een groot deel van de stad is in de verre historie afgebrand, maar in het westen bleef een hoop staan.
81 De gelede Citelissen rijden nog wel altijd en dan vooral op lijn 11.
82 De kathedraal van Rennes, enorm veel goud wat niet eens echt is…
83 De lijnen 5 en 9 rijden nog een groot stuk dwars door de binnenstad. Hier zien we bij uitzondering een ‘oudere’ Citaro op een Chronostar-lijn.
84 Het streekvervoer in het departement Ille-et-Villaine is in handen van Illenoo. Waar die twee jaar geleden nog reden met Setra’s, Irisbus Axer en Renault Tracer, was het nu totaal Intouro geworden. Ze rijden ook met een vijftienmeterbus: deze Citaro.
85 ’s Avonds reden we nog even door naar Dinan, een stadje noordelijker. Hier vind je talloze vakwerkhuizen, wat het tot een heel mooi idyllisch stadje maakt.
86 Vanuit de auto gezien het station van Dinan. Er staat een dieselbak langs het perron.
87 Woensdag, nogmaals naar La Hague. Eerst stopten we nog in Querqueville, een voorstad van Cherbourg, waarvandaan je een mooi beeld hebt op de havens van Cherbourg. Ik daalde even af naar beneden, waar ik deze Heuliez GX317 op de foto kon zetten.
88 Waarom ik La Hague zo mooi vind, heel veel schattige dorpjes. Dit is Omonville la Rogue. Alle huisjes zijn zo klein mogelijk gemaakt om beschut te zijn tegen de westelijke zeewind.
89 Port Racine, de kleinste maritieme haven van Frankrijk. Het haventje hangt vol met touw, waaraan schippers zich naar hun bootje manoeuvreren.
90 Donderdag, broertje jarig, die wilde naar een dierentuin. Niet veel bussen dus gezien vandaag, behalve bij de uitgang, toen deze Irisbus/Karosa Récréo langskwam op weg naar de scholen.
91 Voor de verandering wilde mijn broertje eens niet eten bij de McDonalds, dus zijn we gelukkig in Coutances naar een goed restaurant geweest. Na afloop liep ik nog een rondje door de stad, waar ik nabij het station deze TER Starter zag vertrekken richting Granville.
92 Het station was tegen negen uur al gewoon totaal afgesloten. Alleen dit boemeltje stond op het emplacement.
93 Omdat het vandaag hemelvaart was, was de kathedraal ’s nachts geopend. Dat is eenmalig dus dan pak ik de kans en ga ik fotograferen. Je mocht nu ook het koor zelf betreden.
94 De schitterende kooromgangen van de kathedraal. Grappig om te zien hoe enthousiast een bisschop in een wit gewaad kan worden als hij een jongere in de kerk ziet. Begon een heel verhaal over hoe goed geloof voor mij zou zijn. Ach, wel leuk.
95 We konden een dag langer blijven, dus dan zijn we toch maar weer eens naar de Mont St Michel gegaan. We waren er immers niet meer geweest sinds de dijk is afgebroken. Daardoor moet je je auto parkeren op een groot parkeerterrein binnendijks waarvandaan de Mont St Michel drie kilometer lopen is. Daarom rijden er bussen: ‘Le passeur’. Daar rijden tien unieke bussen van Cobus Industries rond (bekend van Schiphol). Deze bussen hebben aan beide kanten een cabine zodat op beide eindpunten niet gekeerd hoeft te worden, wat zeker bij de Mont St Michel wel handig is. Hier zien we drie van die wagens staan bij de vertrekhalte bij het parkeerterrein.
96 Het was klam en benauwd en daarom had ik geen zin om in zo’n sauna opgeblikt te worden. Dus ging ik maar lopen. Onderweg fotografeerde ik natuurlijk de nodige bussen. Het ziet er wel grappig uit hoor, maar er gaat best veel vervoersruimte verloren door die twee cabines en een enorm motorcompartiment van een meter lang over de gehele breedte. En zeker op deze kleine afstand door de kwetsbare natuur, kon dit niet elektrisch?
97 Omdat het behoorlijk druk kan zijn op het wereldwonder rijden er nog een paar extra bussen. Er rijden een drietal Citaro K’s en twee Renault Agora’s. De Citaro’s zijn bedoeld voor het pendelvervoer naar het station van Pontorson, vandaag reden er twee extra mee op de Passeur. De Agora’s worden vooral door hotels op de Mont ingehuurd.
98 Hier dan een Citaro K op weg naar Pontorson. Die Fransen nummeren hun materieel wel leuk. De Citaro’s zijn de 3112, 3212 en de 3312. De Cobus wagens zijn 112, 114, 212, 214, 312, 314 enz.
99 Ik stond er wel sceptisch tegenover, maar het blijkt te werken. Door afbraak van de dijk kan het wereldwonder toch volledig omgeven zijn door water! De vloed komt inderdaad snel op. Men spreekt van een galopperend paard, maar dat is ook weer wat overdreven. Binnen een kwartier trok het water rond de rots. Best leuk om eens te zien.
100 De laatste dag, de zaterdag. Nog even een rondje door de binnenlanden, waar Abdij La Lucerne ligt, in een dal. Hier heb je leuk zicht op het torentje vanaf een heuvel.
101 De meest frequente lijn van Manéo. Lijn 4 rijdt van Granville via de kustplaatsjes naar Avranches. Hier zien we een Bova Futura van Mont Voyages. Dit bedrijf rijdt vooral op de lijnen tussen Granville en Avranches (4 en 7).
102 Ik had de moed al opgegeven, maar letterlijk in de laatste vijf kilometers die we, afgezien van de terugreis, gemaakt hebben in deze vakanties kwam ik de andere Tourbus tegen. De 2519 passeert onze auto op de omleidingsroute bij Orval.
Zo is eigenlijk alles gelukt wat ik van te voren in gedachten had qua fotografie. Daar kwamen zelfs nog een hoop leuke verrassingen bij, dus het was zeer geslaagd. Ik wil jullie bedanken voor het lezen van dit lange verslag. Misschien heb ik jullie zo enthousiast gemaakt over dit departement om er zelf heen te gaan? Het is echt de moeite waard! Zeker voor de liefhebber van natuur.
Vragen en tips vanzelfsprekend welkom!