Een bezoek aan de Ludendorff-Brücke en omgeving [29]
Geplaatst: do 29 dec 2016, 17:10
Midden oktober ben ik een weekje op vakantie geweest in Duitsland, de heenreis heb ik per trein gedaan. Een paar dagen voor de reis heb ik via internet nog een goedkoop treinkaartje kunnen kopen. Dankzij een Duitse kortingscode van Nutella ging er bovendien nog 10 euro van de prijs af. Eind april had ik geen tijd meer om het Friedensmuseum Brücke von Remagen te bezoeken, dus deze zit nu in de route opgenomen.
De af te leggen route
Rond half 8 vertrek ik lopend van huis naar station Apeldoorn, want helaas rijden er zo vroeg nog geen bussen op zondag. Vanaf station Apeldoorn neem ik de eerste IC Berlijn van de dag, tot station Rheine.
In Almelo staan we langer dan normaal langs het perron, na een tijdje volgt er een omroep dat er een defecte trein verderop staat. Helaas wordt er met de locwissel in Bad Bentheim geen tijd ingelopen en met ca. 20 minuten vertraging komt de trein uteindelijk aan in Rheine. Hier stap ik over de IC naar Keulen. Er blijft gelukkig nog net genoeg overstaptijd over om een ontbijt te kopen op het station van Rheine.
Binnenkomst Rheine
De trein naar Keulen wordt gereden door een Intercity 2, het is voor mij de eerste keer dat in zo'n trein zit. De hoeveelheid beenruimte van de nieuwe dubbeldeks IC van de DB valt me tegen, ik zit voor mijn idee aardig opgevouwen. Ook de catering die volgens de reisplanner aanwezig zou moeten zijn, komt niet langs. Tussen Düsseldorf en Keulen wordt de trein omgeleid via Opladen, weer eens wat anders dan de route via Leverkusen. In de reisplanner was al een mogelijke vertraging tussen Dusseldorf Hbf en Köln Hbf aangegeven, dus in mijn planning had ik hier rekening mee gehouden.
Aangekomen in Keulen is er tijd voor een flitsbezoekje aan de Dom en worden er nog wat inkopen gedaan op het station, waarna ik in de RB richting Erpel stap.
De Dom in Keulen
De trein wordt gereden door een BR 425 van de DB. Het comfort is met harde zittingen echter ver te zoeken, maar het landschap na Bonn maakt dit goed. Eind april reisde ik via de linker Rijnover, deze trein volgt de rechteroever van de Rijn. Na iets minder dan een uur komt de trein aan in Erpel.
Trein na aankomst Erpel(Rhein)
Het weer is uitstekend: de zon schijnt volop en het is een graadje of 20. Eerst staat er een bezoek aan het Friedensmuseum Brücke von Remagen op het programma. Aangezien Remagen op de linkeroever ligt, moet de Rijn wel worden overgestoken. Dat kan hier met een veerpontje, voor 1 euro word je naar de overkant gebracht.
Uitzicht vanaf de veerpont
Pontje na aankomst in Remagen
In WO II heeft de Ludendorff-Brücke een belangrijke rol gespeeld bij de bevrijding, deze spoorbrug is op 7 maart 1945 tijdens Operatie Lumberjack veroverd door de geallieerden. Binnen 24 uur hebben vervolgens ca. 8000 geallieerde soldaten de oversteek over de Rijn kunnen maken. De Duitsers hebben nog pogingen gedaan om de brug te vernietigen, maar dit is in eerste instantie niet gelukt. Op 17 maart 1945 stort de brug echter toch in door de zware belasting in combinatie met de zware beschadigingen.
De bruggenhoofden aan beide oevers zijn behouden gebleven en tegenwoordig nog te zien. De brug zelf is niet meer hersteld. In het bruggenhoofd bij Remagen is sinds 1980 het Friedensmuseum Brücke von Remagen gevestigd.
Vanaf de linkeroever heb je uitzicht op de Erpeler Ley en het restant van het bruggenhoofd bij Erpel
Close-up bruggenhoofd
Aantal van de herdenkingsplaatjes op het bruggenhoofd
Uitzicht vanuit het museum
Het ene deel van het museum gaat over de historie van de brug, het andere deel meer over vrede in het algemeen. Met name het gedeelte van de historie vond ik erg interessant.
In het museum is ook een oude bom tentoongesteld die in 1981 is gevonden in de Rijn
Na het bezoek aan het museum ga ik via het centrum van Remagen en het veerpontje weer terug naar Erpel.
Toegangspoort Erpel
De Marktplatz in Erpel met vakwerkhuizen
Het is een mooi dorpje, leuk om even bekeken te hebben. Vanuit Erpel wil ik vervolgens de top van de Erpeler Ley bezoeken, deze ligt op 131 meter t.o.v. de Rijn. Om hier te komen, kan je een route door het bos volgen. Vanuit het centrum van Erpel kom ik daarbij eerst weer langs het station.
Het oude stationsgebouw van Erpel, nu in gebruik als woonhuis
Een oud Bundesbahnbordje is blijven hangen in Erpel
Tijdens de oversteken van het spoorviaduct komt er net een trein langs:
Een BR 425 op weg als RB naar Köln Hbf
De klim is toch nog wel redelijk intensief, maar de moeite wordt bovenaan gelukkig beloond met een prachtig uitzicht over de omgeving.
De top van de Erpeler Ley. Het houten kruis is een monument voor de slachtoffers van de strijd om de Ludendorff-Brücke
Het uitzicht, linksonder is er nog een trein te zien
Nogmaals een uitzicht
Na genoten te hebben van het uitzicht wordt er verder gelopen naar Linz am Rhein (niet te verwarren met de stad Linz in Oostenrijk). Aangezien het vooral afdalen is, loopt dit een stuk gemakkelijker. Bij het passeren van het emplacement van Linz am Rhein valt het me op hoe toegankelijk het is, in Nederland had hier allang een hek omheen gestaan...
Emplacement Linz met rechts het (oude?) seinhuis
Er staat ook wat museummaterieel opgesteld
Het stationsgebouw van Linz am Rhein
Helaas heb ik niet heel veel tijd meer om het stadje te bezoeken, maar gelukkig is er nog genoeg tijd om toch even het historische centrum te verkennen. Dit ligt op loopafstand van het station.
De toren van Burg Linz
De Klosterstraße en de Neutor
Een straatje met vakwerkhuizen
Na mijn flitsbezoekje aan het centrum loop ik terug naar het station om de trein naar Koblenz te pakken.
Stationsbordje van station Linz am Rhein
De RB naar Koblenz Hbf
De RB wordt gereden door Dostos van de DB. Het rijtuig waar ik inzit heeft een wat ouder interieur dan ik meestal aantref in deze rijtuigen, maar het zit vrij comfortabel.
Via de Urmitzer Eisenbahnbrücke wordt de Rijn overgestoken, hier is ook een mooie zonsondergang te zien
Aangezien het tijd is voor avondeten, stap ik in Koblenz Stadtmitte uit. Intussen is het alweer donker aan het worden, een van de nadelen van in oktober reizen. Eind april heb ik in Koblenz een goede Bistro gevonden, dus hier ga ik nu ook weer langs. De Currywurst smaakt weer uitstekend.
Aankomst in Koblenz Stadtmitte
Na het eten wandel ik vanuit het centrum naar het Hbf. Voordat ik de trein pak, is er nog tijd om een McFlurry bij de Mac op het Hbf te halen.
De RE naar Trier wordt gereden door een FLIRT van de DB en een KISS van de CFL. Ik neem net zoals in april weer plaats in de KISS met comfortabele stoelen. Helaas is het donker, dus van de Moezel is onderweg niet zo heel veel te zien. Na ca. 1,5 uur bereik ik Trier, daarmee eindigt ook dit verslag.
De gebruikte kaartjes
De af te leggen route
Rond half 8 vertrek ik lopend van huis naar station Apeldoorn, want helaas rijden er zo vroeg nog geen bussen op zondag. Vanaf station Apeldoorn neem ik de eerste IC Berlijn van de dag, tot station Rheine.
In Almelo staan we langer dan normaal langs het perron, na een tijdje volgt er een omroep dat er een defecte trein verderop staat. Helaas wordt er met de locwissel in Bad Bentheim geen tijd ingelopen en met ca. 20 minuten vertraging komt de trein uteindelijk aan in Rheine. Hier stap ik over de IC naar Keulen. Er blijft gelukkig nog net genoeg overstaptijd over om een ontbijt te kopen op het station van Rheine.
Binnenkomst Rheine
De trein naar Keulen wordt gereden door een Intercity 2, het is voor mij de eerste keer dat in zo'n trein zit. De hoeveelheid beenruimte van de nieuwe dubbeldeks IC van de DB valt me tegen, ik zit voor mijn idee aardig opgevouwen. Ook de catering die volgens de reisplanner aanwezig zou moeten zijn, komt niet langs. Tussen Düsseldorf en Keulen wordt de trein omgeleid via Opladen, weer eens wat anders dan de route via Leverkusen. In de reisplanner was al een mogelijke vertraging tussen Dusseldorf Hbf en Köln Hbf aangegeven, dus in mijn planning had ik hier rekening mee gehouden.
Aangekomen in Keulen is er tijd voor een flitsbezoekje aan de Dom en worden er nog wat inkopen gedaan op het station, waarna ik in de RB richting Erpel stap.
De Dom in Keulen
De trein wordt gereden door een BR 425 van de DB. Het comfort is met harde zittingen echter ver te zoeken, maar het landschap na Bonn maakt dit goed. Eind april reisde ik via de linker Rijnover, deze trein volgt de rechteroever van de Rijn. Na iets minder dan een uur komt de trein aan in Erpel.
Trein na aankomst Erpel(Rhein)
Het weer is uitstekend: de zon schijnt volop en het is een graadje of 20. Eerst staat er een bezoek aan het Friedensmuseum Brücke von Remagen op het programma. Aangezien Remagen op de linkeroever ligt, moet de Rijn wel worden overgestoken. Dat kan hier met een veerpontje, voor 1 euro word je naar de overkant gebracht.
Uitzicht vanaf de veerpont
Pontje na aankomst in Remagen
In WO II heeft de Ludendorff-Brücke een belangrijke rol gespeeld bij de bevrijding, deze spoorbrug is op 7 maart 1945 tijdens Operatie Lumberjack veroverd door de geallieerden. Binnen 24 uur hebben vervolgens ca. 8000 geallieerde soldaten de oversteek over de Rijn kunnen maken. De Duitsers hebben nog pogingen gedaan om de brug te vernietigen, maar dit is in eerste instantie niet gelukt. Op 17 maart 1945 stort de brug echter toch in door de zware belasting in combinatie met de zware beschadigingen.
De bruggenhoofden aan beide oevers zijn behouden gebleven en tegenwoordig nog te zien. De brug zelf is niet meer hersteld. In het bruggenhoofd bij Remagen is sinds 1980 het Friedensmuseum Brücke von Remagen gevestigd.
Vanaf de linkeroever heb je uitzicht op de Erpeler Ley en het restant van het bruggenhoofd bij Erpel
Close-up bruggenhoofd
Aantal van de herdenkingsplaatjes op het bruggenhoofd
Uitzicht vanuit het museum
Het ene deel van het museum gaat over de historie van de brug, het andere deel meer over vrede in het algemeen. Met name het gedeelte van de historie vond ik erg interessant.
In het museum is ook een oude bom tentoongesteld die in 1981 is gevonden in de Rijn
Na het bezoek aan het museum ga ik via het centrum van Remagen en het veerpontje weer terug naar Erpel.
Toegangspoort Erpel
De Marktplatz in Erpel met vakwerkhuizen
Het is een mooi dorpje, leuk om even bekeken te hebben. Vanuit Erpel wil ik vervolgens de top van de Erpeler Ley bezoeken, deze ligt op 131 meter t.o.v. de Rijn. Om hier te komen, kan je een route door het bos volgen. Vanuit het centrum van Erpel kom ik daarbij eerst weer langs het station.
Het oude stationsgebouw van Erpel, nu in gebruik als woonhuis
Een oud Bundesbahnbordje is blijven hangen in Erpel
Tijdens de oversteken van het spoorviaduct komt er net een trein langs:
Een BR 425 op weg als RB naar Köln Hbf
De klim is toch nog wel redelijk intensief, maar de moeite wordt bovenaan gelukkig beloond met een prachtig uitzicht over de omgeving.
De top van de Erpeler Ley. Het houten kruis is een monument voor de slachtoffers van de strijd om de Ludendorff-Brücke
Het uitzicht, linksonder is er nog een trein te zien
Nogmaals een uitzicht
Na genoten te hebben van het uitzicht wordt er verder gelopen naar Linz am Rhein (niet te verwarren met de stad Linz in Oostenrijk). Aangezien het vooral afdalen is, loopt dit een stuk gemakkelijker. Bij het passeren van het emplacement van Linz am Rhein valt het me op hoe toegankelijk het is, in Nederland had hier allang een hek omheen gestaan...
Emplacement Linz met rechts het (oude?) seinhuis
Er staat ook wat museummaterieel opgesteld
Het stationsgebouw van Linz am Rhein
Helaas heb ik niet heel veel tijd meer om het stadje te bezoeken, maar gelukkig is er nog genoeg tijd om toch even het historische centrum te verkennen. Dit ligt op loopafstand van het station.
De toren van Burg Linz
De Klosterstraße en de Neutor
Een straatje met vakwerkhuizen
Na mijn flitsbezoekje aan het centrum loop ik terug naar het station om de trein naar Koblenz te pakken.
Stationsbordje van station Linz am Rhein
De RB naar Koblenz Hbf
De RB wordt gereden door Dostos van de DB. Het rijtuig waar ik inzit heeft een wat ouder interieur dan ik meestal aantref in deze rijtuigen, maar het zit vrij comfortabel.
Via de Urmitzer Eisenbahnbrücke wordt de Rijn overgestoken, hier is ook een mooie zonsondergang te zien
Aangezien het tijd is voor avondeten, stap ik in Koblenz Stadtmitte uit. Intussen is het alweer donker aan het worden, een van de nadelen van in oktober reizen. Eind april heb ik in Koblenz een goede Bistro gevonden, dus hier ga ik nu ook weer langs. De Currywurst smaakt weer uitstekend.
Aankomst in Koblenz Stadtmitte
Na het eten wandel ik vanuit het centrum naar het Hbf. Voordat ik de trein pak, is er nog tijd om een McFlurry bij de Mac op het Hbf te halen.
De RE naar Trier wordt gereden door een FLIRT van de DB en een KISS van de CFL. Ik neem net zoals in april weer plaats in de KISS met comfortabele stoelen. Helaas is het donker, dus van de Moezel is onderweg niet zo heel veel te zien. Na ca. 1,5 uur bereik ik Trier, daarmee eindigt ook dit verslag.
De gebruikte kaartjes
.
