Deel 2: Kraljevo-Mitrovica-Prishtinë
Deel 3: Prishtinë-Pejë-Skopje-Prizren-Tiranë
Deel 4: Tiranë-Durrës-Korçë-Podgorica
Podgorica/Подгорица's treinstation is het enige spoorwegknooppunt van Montenegro en voor nu ook de plek waar het slotdeel van deze reeks gaat aanvangen. Raver (van WorldOnRails) en ik zijn net na een ietwat vertraagde busrit vanuit Albanië hier aangekomen, in Montenegro's lelijkheidsepicentrum. Dat laatste is ook de reden dat we hier niet lang gaan blijven, voorlopig zijn 5 minuten meer dan voldoende
We hebben de hele middag in Podgorica maar willen eigenlijk nog een klein uitstapje maken. Een paar jaar geleden is de spoorlijn Podgorica-Nikšić/Никшић heropend voor personenvervoer en zodoende zijn Montenegro's grootste en op-één-na-grootste stad weer met elkaar verbonden per trein. Ongeveer elke 3 uur rijdt er een trein en het ritje van 56 kilometer duurt ruim een uur. Wij willen de trein van 12:55 nemen, dankzij wat vertraging met de bus zijn we slechts om 12:50 gearriveerd op het treinstation van Podgorica. We hebben het nog wel gehaald, gelukkig ;)In dit deel bezoeken we kort Montenegro en gaan dan terug naar Servië, vanaf waar we weer huiswaarts keren. Een kaartje staat hier, het overzicht is voor de laatste keer ook weer aangevuld.
1. Voordat onze trein vertrekt moet eerst de trein naar Bar/Бар nog vertrekken, die gereden wordt met dit prachtige apparaat.
Train to Bar at Podgorica train station by Timon91, on Flickr
2. Het weinig inspirerende stationsgebouw, waar we net een kaartje gekocht hebben.
Podgorica train station by Timon91, on Flickr
3. Er is nog wel wat volk op het perron, wat vermoedelijk op dezelfde trein staat te wachten. Naast personenvervoer is er ook nog aardig wat goederenvervoer richting de haven van Bar.
Podgorica train station by Timon91, on Flickr
Podgorica is zoals ik al zei het enige spoorwegknooppunt van Montenegro, want qua spoorlijnen is het een overzichtelijk land. Er zijn namelijk maar drie spoorlijnen:
- De hoofdlijn van Servië naar de haven van Bar, via Bijelo Polje/Бијело Поље en Podgorica;
- Een zijlijn vanaf Podgorica naar Nikšić
- Een zijlijn vanaf Podgorica naar Shkodër in Albanië. Deze niet-geëlektrificeerde lijn wordt alleen door goederentreinen gebruikt, als die al gebruikt wordt :')
Tot een paar jaar geleden werd alleen de eerstgenoemde lijn bediend door personentreinen, dus eenieder die de treinreis van Beograd/Београд naar Bar had ondernomen kon claimen dat hij/zij alle spoorlijnen van Montenegro die voor personenvervoer geopend zijn gehad had. Tegenwoordig moet je er iets beter je best voor doen ;) Voor het overzicht staat hier nog een kaartje van alle spoorlijnen in Servië, Kosovo en Montenegro. Nog interessant om op te merken: Montenegro kent net als Kosovo en Albanië geen dubbelspoor, passeerstukken en stations daargelaten. Daarnaast vindt er geen personenvervoer plaats over niet-geëlektrificeerde spoorlijnen.
4. We vertrekken met een paar minuten vertraging in een vrij nieuw stoptreintje en al gauw laten we Podgorica achter ons.
View from the train Podgorica-Nikšić by Timon91, on Flickr
5. Vrijwel alle stationnetjes langs deze lijn hebben een flinke facelift gehad voor de heropening. En met resultaat, zo lijkt het, want overal stappen wel mensen in en uit en het treintje is best aardig gevuld. Hier station Spuž/Спуж.
Spuž train station by Timon91, on Flickr
6. Het interieur van het Spaanse treintje. Sinds 2013 rijden deze eenheidsworsten over het Montenegrijnse spoor.
Train Podgorica-Nikšić interior by Timon91, on Flickr
7. De spoorlijn naar Nikšić is prachtig, net als de spoorlijn van Bijelo Polje naar Bar ;) Langzaam klimmen we omhoog, de bergen in.
View from the train Podgorica-Nikšić by Timon91, on Flickr
8. Deze spoorlijn heeft geen bouwwerken als het Mala Rijeka viaduct, maar desalniettemin is het best de moeite waard om dit reisje te maken ;) Tot een jaar of twee geleden reden er ook nog slaaprijtuigen als koersrijtuig van Beograd naar Nikšić, maar dat is helaas alweer verleden tijd.
View from the train Podgorica-Nikšić by Timon91, on Flickr
9. Dabovići/Дабовићи is een voorbeeld van een niet-gemoderniseerde halte.
Dabovići train station by Timon91, on Flickr
10. Na een lange tunnel rijden we een breed, vlak dal in en is Nikšić bereikt. Station Nikšić bereiken we op tijd, iets na twee uur 's middags. We gaan hier zo'n 3,5 uur besteden, daarna is het tijd om terug te gaan naar Podgorica.
Train from Podgorica at Nikšić train station by Timon91, on Flickr
11. Het Spaanse treintje, klaar voor vertrek terug naar Podgorica.
Train from Podgorica at Nikšić train station by Timon91, on Flickr
12. Het gerenoveerde stationsgebouw van Nikšić.
Nikšić train station by Timon91, on Flickr
Goed, tijd om Nikšić in te gaan. Alle 26 foto's staan hier, ongeveer de helft is in het verslag opgenomen. Nikšić is zoals gezegd de tweede stad van Montenegro en dat is eigenlijk ook ongeveer alles wat wij over dit oord weten. Verder hebben we er geen verwachtingen van, en dat blijkt later volkomen terecht te zijn :')
13. We vinden een soort van toeristische kaart en lopen een kant op, eerst richting een kerk.
Gradski park, Nikšić by Timon91, on Flickr
14. Een begraafplaats met daar achter een hoop flats, meer is hier eigenlijk ook niet te zien.
View over Nikšić by Timon91, on Flickr
Bij een mooi tentje in het centrum eten we een heerlijke hamburger met een halve liter Nikšićko, het enige goede wat deze plaats heeft voortgebracht
Montenegro is overigens geen heel goedkoop land: voor een goede hamburger, friet en een halve liter bier ben je in een restaurantje ongeveer €10 kwijt. Net als Kosovo heeft Montenegro bij haar onafhankelijkheid de euro "ingevoerd", ondanks dat ze beide geen lid zijn van de monetaire unie. Dat heeft voor mij als ING-slachtoffer (kosteloos pinnen in de eurozone, niet erbuiten) als gevolg dat ik wél transactiekosten betaal als ik geld uit de muur haal in Kosovo of Montenegro, ondanks dat beide landen de euro hebben ;)15. Trg Slobode moet wel één van de meest troosteloze hoofdpleinen zijn die ik ooit in een stad gezien heb :')
Trg Slobode, Nikšić by Timon91, on Flickr
16. Sfeerbeeld van het centrumpje. Ondanks dat het Montenegro's tweede stad is heeft Nikšić slechts 57.000 inwoners, qua grootte is het vergelijkbaar met Almelo en qua allure is dat het ook :')
Downtown Nikšić by Timon91, on Flickr
17. Een vervallen plein en een vervallen ?? Wat het ogenschijnlijk onafgebouwde ruimtestation verder moet voorstellen weten wij ook niet te achterhalen :')
Downtown Nikšić by Timon91, on Flickr
18. Ik waan me helemaal in Enschede-Zuid of Twekkelerveld hier :')
Residential area in Nikšić by Timon91, on Flickr
19. We lopen langs de Nikšićko brouwerij - die niet echt open lijkt - naar de rivier en het voetbalstadion, in de hoop dat daar wat leven is. Die hoop blijkt tevergeefs.
Football stadium in Nikšić by Timon91, on Flickr
20. Dan maar terug naar het centrum. Niet ver van het station ligt nog een fort waar we al wat bordjes van gezien hebben. Het ligt op een heuveltje en is niet moeilijk te vinden.
Nikšić fortress (Nikšićki Bedem) by Timon91, on Flickr
21. Ondanks dat Nikšić echt nikš voorstelt is de omgeving echt prachtig - helaas zie je daar vanuit de stad weinig van. Montenegro bestaat eigenlijk louter uit bergen, vandaar ook de naam: Crna Gora/Црна Гора, Zwarte Bergen.
View from Nikšić fortress (Nikšićki Bedem) by Timon91, on Flickr
22. De andere kant op gekeken, het station ligt zoals je ziet vlakbij. Ongeveer recht onder mij eindigt de spoorlijn.
View from Nikšić fortress (Nikšićki Bedem) by Timon91, on Flickr
Na even bij het fort rondgelopen en geklauterd te hebben gaan we terug naar beneden. Bij een uitspanning in een dertien-in-een-dozijn winkelcentrum drinken we een baakske met een werkelijk goddelijk en overdadig machtig stuk cheesecake.
23. Toch erg fijn dat we tijdens het genieten van de cheesecake van de Nederlandstalige 24-kitchen kunnen genieten :')
Dutch TV in Montenegro by Timon91, on Flickr
De terugreis naar Podgorica verloopt weinig bijzonder, onderweg slaap ik nog wat bij want buiten is het donker en is er weinig meer te zien.
24. De stoptrein uit Nikšić zou volgens dienstregeling eigenlijk door moeten rijden naar Bar, maar in Podgorica moet er toch overgestapt worden door iedereen die door wil reizen.
Local train to Bar at Podgorica train station by Timon91, on Flickr
25. Oud en nieuw naast elkaar. Kort na onze aankomst vertrekt het apparatski rechts voor de reis naar Bar, een uurtje verderop.
New and old trains at Podgorica train station by Timon91, on Flickr
We lopen het station uit, op zoek naar wat eten. We vinden een toffe Balkangrill, maar er hangt binnen een smoglaag waar zelfs de gemiddelde inwoner van Beijing u tegen zegt ("rookverbod"). Uiteindelijk komen we uit in een pizzeria op het busstation, waar we een pizza delen - eigenlijk zitten we nog best vol van de cheesecake.
Vanaf Podgorica wilden we eigenlijk de nachttrein naar Beograd nemen, maar vanwege de werkzaamheden in Servië rijdt deze momenteel niet. Aangezien Raver geen zin had in de dagtrein (die ook nog eens deels is vervangen door een bus vanwege de werkzaamheden) en ik nog liever elke dag bus 83 naar Vriezenveen neem dan 12 uur lang over Servië's en Montenegro's moordweggetjes door de bergen in de nachtbus zit moesten we voor vertrek al op zoek naar een alternatief om in Beograd te komen. Gelukkig is er een doenbaar en sneller, edoch duurder en minder leuk alternatief: vliegen. Air Serbia en Montenegro Airlines bieden gezamenlijk 4-5 vluchten per dag aan, met een uurtje ben je er dan al want ver is het niet. Wij gaan met de laatste vlucht van de dag mee, die om 20:50 vertrekt vanuit Podgorica. Daar Podgorica een klein vliegveld heeft en er zeker 's avonds vrijwel niets vertrekt hoeven we ons niet te haasten. Om 19:40 verlaten we de pizzeria, laten een taxichauffeur geloven dat we Russische toeristen zijn en racen niet veel later richting vliegveld
26. In nog geen kwartier zijn we al op het vliegveld, eigenlijk zijn we nog veel te vroeg :') Onze vlucht is de laatste van de dag die vertrekt, het laatste vliegtuig is dan al een paar uur eerder vertrokken.
Departure screen at Podgorica airport by Timon91, on Flickr
Inchecken gaat snel, de paspoortcontrole is weinig bijzonders en de security doet heel streng, laten me alle souvenirtjes uitpakken en vinden desondanks de halve liter water die nog in m'n rugzak zit niet :')
27. De vertrekhal is weinig bijzonders, we slijten hier nog een minuutje of 20 voordat we beginnen met instappen. Voor Podgorica-Beograd hebben we €66 p.p. betaald.
Podgorica airport by Timon91, on Flickr
28. Deze turboprop van Air Serbia gaat ons in een uurtje naar Beograd brengen. Saillant detail: het betreft hier een ATR-72, een Frans-Italiaans bouwsel uit de jaren 80 waarvan er eens in de zoveel tijd eentje uit de lucht valt doordat het anti-icing systeem niet bijster fantastisch is. In m'n tweede jaar van de studie heb ik er zelfs nog een project over gedaan
Ondanks dat wordt er nog veel mee gevlogen en worden er zelfs nog nieuwe gebouwd. In ieder geval leuk om er eens mee te vliegen!
Air Serbia ATR-72 plane at Podgorica airport by Timon91, on Flickr
Op tijd vertrekken we, het vliegtuig zit redelijk vol en het is binnen heel erg krap. Gelukkig is het maar een uurtje ;) De catering onderweg bestaat letterlijk uit water en droog brood, maar op zo'n kort vluchtje hoef je ook niet veel te verwachten. Om kwart voor 10 staan we al weer aan de grond in Beograd, na een vlucht van slechts 285 kilometer. De Embraers van Montenegro Airlines hanteren voor dezelfde vlucht 40 minuten als reistijd, gate tot gate. Na een redelijk snelle paspoortcontrole blijken we nog precies met een bus mee te kunnen, die we het eerste stuk voor onszelf hebben. Vanaf de eindhalte op Trg Slavija lopen we in 10 minuten naar ons hostel toe, waar we een aardige Cypriotische kamergenoot hebben maar wat verder vooral erg tegenvalt. Het is een beetje smerig, behoorlijk gehorig en er verblijven ook veel vluchtelingen. Die zijn hier illegaal, maar als ze (tegen flinke betaling!) in het hostel verblijven is het natuurlijk een stuk comfortabeler voor ze dan buiten in de vrieskou. Op deze manier zijn ze ook minder een probleem voor de autoriteiten, die door het hostel dan weer omgekocht worden om een oogje toe te knijpen en geen boetes uitschrijven voor het huisvesten van illegalen. Dat het er op deze manier aan toe gaat in Servië laat wel zien dat het vluchtelingenprobleem op de Balkan nog lang niet opgelost is, een groot deel van de vluchtelingen in Servië wat "vast" zit zwerft gewoon ergens rond omdat de meeste opvangkampen vol zitten. Zo'n hostel kan maar een enkeling betalen.
Met enige moeite vinden we nog een kroeg in de buurt die nog open is op dit tijdstip en waar we een biertje kunnen krijgen, maar heel laat maken we het niet en rond half 1 liggen we op bed, na een lange dag - vergeet niet: 24 uur geleden zaten we nog in de kroeg in Tiranë!
In Beograd, de Witte Stad, zijn we allebei al een paar keer geweest en we willen graag wat plekjes in de buurt bekijken. Met de BG Voz/БГ:Вoз ("Beograd trein"), zo ongeveer de enige treindienst in Servië die wél enigszins frequent is, kun je nog best wat aardige plekjes bezoeken.
29. Ons hostel is vlakbij BG Voz station Vukov Spomenik, wat redelijk in het centrum van Beograd ligt. Hier het zowaar functionerende vertrekscherm, meestal rijdt er per richting elk kwartier een trein, maar in de weekenden rijden er een hoop treinen niet.
Vukov Spomenik train station by Timon91, on Flickr
Voor je oriëntatie staat er in het door mij in elkaar geknutselde kaartje een detailaanzicht van Beograd, daarnaast staat hier een mooi kaartje van de spoorlijnen rond Beograd en is hier nog een zeer duidelijk schematisch overzicht te vinden van treindiensten in Servië. De BG Voz is de dubbele donkerblauwe lijn die rond Beograd te zien is.
30. Het station zelf is leeg en naargeestig, met enige moeite scoren we een lokale OV-chipkaart waar we met z'n tweeën op kunnen reizen en waarmee we het met poortjes afgesloten perron mee op kunnen.
Vukov Spomenik train station by Timon91, on Flickr
31. Ons treintje naar Ovča/Овча komt op tijd opdagen en al gauw rijden we Vukov Spomenik uit. De treintjes zijn oude, van flink wat graffiti voorziene versies van het apparatski dat op foto 25 staat.
BG Voz train to Ovča interior by Timon91, on Flickr
32. De BG Voz brengt je over de brug van de Donau naar Ovča, een voorstadje van Beograd. Hier heb je aansluiting op treintjes naar Pančevo/Панчево. Het stationnetje is leeg en met Russisch geld helemaal gemoderniseerd. De treinen naar Pančevo, zo'n 10 km verderop, rijden al een stuk minder frequent. Met een soort-van-2-uursdienst moet je het wel een beetje plannen, maar is het wel te doen.
Ovča train station by Timon91, on Flickr
We lopen braaf door het tunneltje naar het stationsgebouw om te vragen welke trein naar Pančevo gaat rijden, de stationschef (of een vage collega van hem) wijst ons het treintje, het is het geval wat op bovenstaande foto in het midden te zien is. Als we terug willen lopen naar de tunnel schreeuwt de stationschef ons iets toe in de trant van "je gaat toch niet de tunnel nemen, loop gewoon over het spoor, dat is veel korter" :') Naja, dan doen we dat maar :') Het is toch Servië :') Na een klein kwartiertje zet ons nagenoeg lege apparaat zich in beweging richting Pančevo Vojlovitsa, het eindstation wat aan de andere kant van Pančevo ligt. Bij de conducteur willen we een kaartje halen, als ik vraag hoeveel het kost zegt hij "100 dinar" - en het biljet van 100 dinar (zo'n 85 eurocent) verdwijnt met een knipoog in z'n achterzak. Een kwitantie hebben we nooit gezien. Geen wonder dat de spoorwegen naar de tyfus gaan :')
33. Na een weinig noemenswaardig ritje komen we dan aan op de halte "Pančevo Vojlovitsa", waar we als enigen uitstappen. Vanaf hier lopen we naar het centrum van Pančevo.
Train from Ovča at Pančevo Vojlovitsa train station by Timon91, on Flickr
34. De spoorlijn loopt nog een stukje door naar een industrieterrein.
Pančevo Vojlovitsa train station by Timon91, on Flickr
Onderweg naar het centrum werken we een heerlijk ontbijt weg bij een bakkerij in de hoofdstraat, waar wel wat leven is.
35. Pančevo is vrij leeg voorstadje waar vooral een snijdende wind staat. Het ligt aan een kleine zijrivier van de Donau en is in tegenstelling tot Beograd wél onderdeel geweest van het Habsburgse rijk.
Residential area, Pančevo by Timon91, on Flickr
36. Mooie straatjes zijn er zeker :) Al wordt er nog veel gerenoveerd en is er nu ook niet veel leven op straat.
Old street in Pančevo by Timon91, on Flickr
37. Na een baakske in een gezellige tent gaan we verder het centrum in, het hoofdplein is weinig Habsburgs meer aan.
Trg Kralja Petra, Pančevo by Timon91, on Flickr
38. Een mooie kerk.
Downtown Pančevo by Timon91, on Flickr
39. Aan de rivier waait het heel hard, het is duidelijk dat de brede Donau vlakbij ligt. Sowieso zijn er weinig heuvels in de buurt die de wind tegen kunnen houden, de wind komt namelijk uit het noorden en de vlaktes van Vojvodina beginnen hier ongeveer ;)
Tamiš river in Pančevo by Timon91, on Flickr
40. Een gekortwiekte molen :')
Old windmill in Pančevo by Timon91, on Flickr
41. Een uitspanning in een oude trein.
Old train used as a café in Pančevo by Timon91, on Flickr
42. Nog maar even het centrum in dan.
Downtown Pančevo by Timon91, on Flickr
Met de bus gaan we terug naar Beograd, naar BG Voz-station Pančevački Most. Wat je op de eerdergenoemde spoorkaartjes wel kunt zien is dat er vanaf hier nog een klein zijlijntje naar station Beograd Dunav loopt, waar we in deel 1 geweest zijn. Vroeger reden er nog treinen van het hoofdstation van Beograd (Beograd Glavna) naar Roemenië, deze maakten direct buiten Beograd Glavna kop, om vanaf daar via een havenspoorlijn naar Beograd Dunav, Pančevački Most, Pančevo Glavna en zo verder naar Roemenië te rijden, via de omgekeerde route die ik in deel 1 heb afgelegd. Tegenwoordig rijden er geen personentreinen meer tussen Beograd Glavna en Beograd Dunav.
43. De aftakking naar Beograd Dunav, met zicht op het zijperron van Pančevački Most. De aftakking bevindt zich namelijk net voor het station Pančevački Most.
Dunavski peron, Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
44. Het station gezien vanaf het Dunavski peron, tussen/onder de rijbanen van de hoofdweg liggen de hoofdperrons van Pančevački Most. "Most" betekent "brug", het station ligt dan ook vlak naast de brug over de Donau. De spoorlijn ligt op de brug tussen de rijbanen in.
Dunavski peron, Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
45. Gekeken richting station Beograd Dunav, wat slechts enkele honderden meters verderop ligt. Alle treintjes vanuit Vojvodina die via deze route van/naar Beograd rijden, beginnen/eindigen daar. Het betreft hier de treinen van/naar Zrenjanin/Зрењанин (3 treinen per dag) en Vršac/Вршац (4-5 treinen per dag).
View towards Beograd Dunav at Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
46. Het zijperron heeft geen nummer maar heet gewoon "Dunavski peron", op de vertrekstaten afgekort tot "D".
Dunavski peron, Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
47. We gaan terug naar de hoofdlijn, hier het hoofdperron met in de verte de brug over de rivier. Ook is hier de aftakking richting Beograd Dunav goed te zien. We kijken hier richting het noorden.
Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
48. De andere kant op gekeken, direct ten zuiden van Pančevački Most duikt de spoorlijn ondergronds. Twee stations bevinden zich ondergronds, waaronder het station Vukov Spomenik waar we vanmorgen zijn opgestapt. Er komt net een BG Voz apparaat richting Ovča aangereden.
BG Voz train towards Ovča at Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
49. De trein vervolgt z'n weg naar Ovča, vanaf de brug komt net ons treintje richting Batajnica/Батајница aangereden.
BG Voz trains at Pančevački Most train station by Timon91, on Flickr
Het ritje naar Zemun/Земун, wat aan de andere kant van de stad ligt, duurt 23 minuten. We rijden via de tunnel naar station Beograd Centar, dan over de nieuwe Sava-brug naar Novi Beograd en tenslotte langs de hoofdlijn Beograd-Kroatië/Hongarije naar Zemun.
50. Aankomst op station Zemun, er zaten op dit stuk nog aardig wat mensen in de trein.
BG Voz towards Batajnica at Zemun train station by Timon91, on Flickr
51. Een moderne Flirt van SrbijaVoz komt net binnen rijden, op weg naar Beograd.
Zemun train station by Timon91, on Flickr
52. Met de bus gaan we een stukje Zemun in, na een tijdje stappen we uit en gaan we te voet verder. Je bent hier ten zuiden van de Donau, waar de heuvels beginnen. Het uitzicht over Zemun richting Novi Beograd en Beograd is prachtig!
View over Zemun and Novi Beograd by Timon91, on Flickr
53. Steil straatje, waarlangs we naar beneden lopen.
Ćukovački rub, Zemun by Timon91, on Flickr
54. Zemun is licht toeristisch, al zal dat toerisme zich vooral in de zomer afspelen en niet in februari
Near the Danube river, Zemun by Timon91, on Flickr
55. De hoofdstroom van de Donau! Rechts zie je een zijstroom afbuigen, dit is de zijstroom waar de Sava in uitmondt (zie foto 60).
Danube river in Zemun by Timon91, on Flickr
56. In een gezellige kroeg drinken we een biertje en lopen dan naar de hoofdweg richting Beograd. Vanaf hier pakken we een bus terug naar de stad.
Downtown Zemun, near Beograd by Timon91, on Flickr
57. We lopen naar het Kalemegdan fort, waar deze dino's uitgestald staan :')
Dinosaurs at the Kalemegdan fortress, Beograd by Timon91, on Flickr
58. Toren bij de toegangspoort. Hierna splitsen we even op: Raver wil graag naar het militaire museum (is een aanrader!), ik ben daar als eens geweest en wil even van het uitzicht genieten. Daarna ga ik op zoek naar de fanshop van Rode Ster Beograd, waar ik nog wat boodschappen doe voor een collega ;)
Kalemegdan fortress, Beograd by Timon91, on Flickr
59. De samenkomst van de Sava in de Donau. Dit is dus niet de hoofdstroom van de Donau, maar de zijstroom die je op foto 55 ziet afsplitsen. Iets naar het oosten komen ze weer samen.
View towards the Sava-Danube junction from the Kalemegdan fortress, Beograd by Timon91, on Flickr
60. Gekeken langs de muren van het fort.
View towards the Danube from the Kalemegdan fortress by Timon91, on Flickr
61. De Sava in het avondlicht.
View towards Novi Beograd from the Kalemegdan fortress by Timon91, on Flickr
62. Ulitsa Knez Mihailova is de voetgangershoofdstraat van Beograd, een gezellige boel hier altijd :)
Ulitsa Knez Mihailova, Beograd by Timon91, on Flickr
Na een geslaagde boodschappenronde treffen we elkaar weer en drinken een biertje bij een redelijk leuk café.
63. Daarna gaan we op weg om wat eten te zoeken, onderweg valt dit billboard ons nog op - samen met de Russische spoorwegen op weg naar de toekomst!
Russian Railways billboard in Beograd by Timon91, on Flickr
We vreten ons nog één keer helemaal vol bij een zeer gezellige Balkangrill, daarna kijken we nog even op het vlakbij gelegen hoofdstation van Beograd.
64. Rechts wat er over is van de "Balkan Express" Beograd-Sofia/София, die voorlopig is ingekort tot Beograd-Niš/Ниш. De Servische spoorwegen kunnen de huur van een diesellok van hun eigen cargodivisie niet meer betalen voor het stuk Niš-Bulgarije, zo treurig staat het ervoor. Overigens kun je nog wel van Beograd naar Sofia reizen per trein, maar dan moet je wel twee keer overstappen. Op het niet-geëlektrificeerde stuk tussen Niš en Dimitrovgrad/Димитровград reis je in een Russendiesel, waar ik in deel 1 en 2 meer dan genoeg tijd in doorgebracht heb :')
”Balkan Express” Beograd-Niš at Beograd train station by Timon91, on Flickr
65. De fantastische toestand van het spoor hier :')
Track condition at Beograd train station by Timon91, on Flickr
66. Men is inmiddels begonnen met de sloop van de eerste helft van het in 1999 door de NAVO gebombardeerde Ministerie van Defensie, de andere helft is voorzien van een opbeurende tekst. Het is iets in de trant van "Als het niet kan, dan is er altijd een oplossing. Hij die geen angst kent gaat voorwaarts" - maar mijn Servisch is net zo denderend als de meeste treinen in dit land.
Bombed Yugoslav Ministry of Defense, Beograd by Timon91, on Flickr
's Avonds drinken we nog een laatste biertje, pakken onze spullen in en gaan slapen. Over de laatste dag van de reis valt niet zoveel te melden: de bus naar het vliegveld, een weinig noemenswaardige twee uur in een blik druklucht naar Eindhoven, een overvolle bus naar het station, een overstap van 2 minuten op station Den Bosch die precies in het water valt en een daardoor weer lang aanvoelende reis terug naar Twente. Moe en voldaan kom ik aan in Enschede, het was weer een machtig mooi reisje zo! :D
Dat was het dan voor deze reis, het heeft iets langer geduurd om alles te plaatsen omdat ik de laatste periode weinig tijd gehad heb om te schrijven. Ik ben blij dat het uiteindelijk toch gelukt is om alles af te maken en te plaatsen. Via deze weg wil ik Raver nog bedanken voor het fijne reisgezelschap en nogmaals Accelerat voor de gastvrijheid en de zeer geslaagde dagen in Albanië! Tenslotte wil ik jullie, trouwe lezers, ook graag bedanken voor het meelezen tot het bittere einde, hopelijk heb ik jullie enigszins een beeld kunnen geven van Servië, Kosovo en Albanië en een klein beetje ook van Roemenië, Macedonië en Montenegro. Ondanks dat alles niet altijd even makkelijk verloopt en ik ook niet overal de mooiste plekjes heb laten zien (in Montenegro en Macedonië zeker niet :')) zijn de landen zeker een bezoek waard! :D In de twee weken die deze reis geduurd hebben heb ik weer meer dan genoeg avonturen beleefd :') Reacties zijn altijd welkom, ik hoor graag wat jullie ervan vonden! :D
:pos:
