In mijn geval werd het dus een reis naar Milaan met vertrek op dinsdag 14 augustus om 7:00 uur vanaf Brussels Airport.
Van wege het vroege vertrek was de trein naar Brussel helaas geen optie, dus werd de reis per auto afgelegd.
Rond 2:15 werd vanuit Rotterdam vertrokken en a een voorspoedige reis werd rond 3:45 de Quick parking in Machelen bereikt, alwaar de auto twee dagen zou blijven staan.
Per pendelbus werden we naar de luchthaven gebracht en na een securitycheck, een kopje koffie en lang wachten, konden we vanaf 6:30 gaan instappen.
De vlucht vond plaats met Ryanair en net voor het instappen kon het toestel (een Boeing 737) op de foto gezet worden (met linksboven) een ander opstijgend vliegtuig:
Na een vlucht van ongeveer 1,5 uur werd Milano Malpensa airport bereikt, wat hemelsbreed zo’n 40 km buiten de stad ligt.
Vanaf het vliegtuig rijdt 2x/uur de Malpensa Express, geëxploiteerd door Trenord, naar Milano Centrale en 2x/uur naar Milano Cadorna.
Wij namen de Malpensa Express richting Milano Centrale en stapten uit te Milano Porta Garibaldi. Aldaar kon de achterkant van de trein gefotografeerd worden:
De reden om op Porta Garibaldi uit te stappen was dat daar een verkooppunt van Trenord zit. Via de site van Trenord hadden we weliswaar een MilanoCard (incl. OV) voor 48 uur + een retourtje met de Malpensa Express gekocht, maar de per e-mail toegestuurde voucher gold alleen als ticket voor de Malpensa Express en op vertoon daarvan kon bij een verkooppunt van Trenord een MilanoCard gehaald worden.
Na een kop koffie op het station, werd naar de tramhaltes gelopen voor enkele foto’s.
Het Milanese tramnet is het grootste van Italië en wordt nog steeds voor een aanzienlijk deel bereden door Peter Witt-trams uit de periode 1927-1930. Van de oorspronkelijk geleverde 502 trams zijn er nog zo’n 200 aanwezig en ongeveer 100 dagelijks actief.
Bij de tramhaltes had ik meteen geluk, want de beide lijnen die daar kwamen (10 en 33) werden volledig met Peter Witt-trams geëxploiteerd.
Op lijn 33 reed in oostelijke richting de 1936 in zijn gewone (teruggekeerde) liverei:
In de andere richting reed echter de 1901 die een reclameliverei had:
Omdat de tram hiervandaan niet naar het centrum ging, werd met metrolijn M2 naar Lanza gereisd om daar over te stappen op een tram naar het centrum.
Naast de Peter Witt-trams kent Milaan nog andere tramtypes, waarvan de dubbelgelede trams van de 4900-serie het meest opvallende ontwerp hebben. Om ervoor te zorgen dat de trams elkaar in de bogen kunnen passeren, hebben de trams een asymmetrische voorkant.
Momenteel wordt een deel van de serie gemoderniseerd. Een foto van het oorspronkelijke uiterlijk volgt later in dit verslag, maar nabij metrostation Lanza kon al wel de gemoderniseerde 4919 op lijn 12 op de foto gezet worden:
Met lijn 12 (in de andere richting) werd naar het centrum gereisd en daar uitgestapt bij de kathedraal van Milaan, de Duomo.
De modernste trams in Milaan zijn van het type Sirio, gebouwd door AnsaldoBreda.
In de Via Orefici, vlak bij de Duomo, kon Sirio 7526 als lijn 14 op de foto, met erachter een onbekende 4900 (in zijn oorspronkelijke uiterlijk):
De Duomo met het plein (en standbeeld) ervoor:
De Galleria Vittorio Emanuele II met zijn dure winkels:
Via deze Galleria werd naar de Piazza della Scala gelopen, waar een standbeeld van Leonardo da Vinci staat:
In dezelfde straat rijdt tramlijn 1, die met Peter Witt-trams wordt uitgebaat:
Op 15 augustus was het echter wel Ferragosto, oftewel Maria-Tenhemelopneming, waardoor veel winkels gesloten waren en het OV ook minder vaak reed. De musea waren wel vrijwel allemaal open.
Daarom werd besloten om een bezoek te brengen aan het Museo Nazionale della Scienza e della Tecnologia “Leonardo da Vinci”. De makkelijkste manier om daar te komen, was met tramlijn 16 vanaf de halte voor de Duomo.
Daarom werd teruggelopen naar de Duomo alwaar het mogelijk was om de kathedraal te combineren met een Sirio op lijn 9:
In de Via Giuseppe Mazzini rijdtde 4997 als lijn 16. Dit is zeker niet de mooiste foto, maar deze laat wel goed de asymmetrische kop van dit tramtype zien:
Met deze tram werd naar de Sanata Maria della Grazie gereden:
Hiervandaan was het zo’n 5 minuutjes lopen naar het Museo Nazionale della Scienza e della Tecnologia “Leonardo da Vinci”, alwaar we 25% korting kregen met de MilanoCard.
Het museum bestaat uit verschillende gebouwen waarin van alles over wetenschap en techniek wordt uitgelegd. Het museum is zeker een aanrader, maar om alles goed te bekijken heb je wel minstens een halve dag nodig.
Het eerste gebouw heeft een mooie binnenplaats:
In dit gebouw staat (naast nog véél meer dingen) een schaalmodel van een door Leonardo da Vinco ontworpen vliegtuig:
Ook stond deze bijzondere raceauto er:
Buiten staat een duikboot. Normaal worden daarin rondleidingen gegeven, maar vanwege de hitte waren deze vandaag afgelast:
Een robot-kunstwerk:
De tweede hal staat vol met treinen :D :
De laatste grote hal gaat over schepen…:
…en vliegtuigen:
Inmiddels was het 16:30 en gingen we richting het hotel. Omdat de uitgang van het museum vlak bij metrostation San Ambrogio van lijn M2 ligt, werd de metro genomen.
Op het perron kon een (slechte) foto van een binnenrijdende metro gemaakt worden:
Met lijn M2 werd naar Porta Garibaldi gereisd, alwaar werd overgestapt op metrolijn M5.
Lijn M5 is de nieuwste lijn van het uit vier metrolijnen bestaande netwerk en wordt uitgevoerd met automatische metro’s van AnsaldoBreda.
Hierdoor is het mogelijk om een foto door de voorruit te nemen:
Bij het eindpunt San Siro Stadio werd uitgestapt. Zoals de naam al aangeeft, ligt dit metrostation vlak naast het San Siro stadion, waar AC Milan en Internazionale hun thuiswedstrijden afwerken:
Tramlijn 16 heeft eveneens zijn eindpunt voor het stadion:
Op Google Streetview is nog te zien dat er tot in elk geval 2015 enorm veel opstelsporen voor het stadion lagen, maar daar zijn er nog slechts twee van overgebleven. Dit komt vermoedelijk doordaat lijn M5 in 2015 naar het stadion werd verlengd en daarmee de extra voetbaltrams grotendeels heeft vervangen.
Het hotel lag vlak achter het stadion en na het inchecken en droppen van de spullen werd weer richting het centrum vertrokken om wat te gaan eten. Ditmaal werd gebruik gemaakt van lijn 16.
In het centrum werd, vlak bij de Duomo, een (veel te grote) pizza en een salade gegeten en na het eten kon weer een ander tramtype op de foto: de Eurotram van ADtranz. Dit type doet vrijwel uitsluitend dienst op lijn 15 en aangezien lijn 15 zijn eindpunt nabij de Duomo heeft (met een klein rondje door diverse straten), kon de tram op de foto terwijl hij vanuit de Via Gaetano Giardina de Via Giuseppe Mazzini inrijdt:
Hierna werd met tramlijn 16 terug naar het hotel gereden.
De volgende ochtend werd rond 8:30 opgestaan en na een ontbijtje in het hotel werd weer met tramlijn 16 richting de Duomo gereden.
Na het halen van de tickets, werd vandaag als eerste de terrassen van de Duomo bezocht. Het uitzicht vanaf de linkerkant van de kathedraal is als volgt:
Het dak van de Duomo:
Een deel van het uitzicht vanaf het dak:
De Piazza del Duomo, vanaf de Duomo:
Hetzelfde plein met links een 7900-tram die de Via Orefici inrijdt:
Nadat we weer beneden waren en daar bleek dat er een lange rij stond om de Duomo te betreden, liepen we eerst naar het Piazza Cordusio om vanaf daar tramlijn 1 te nemen.
Onderweg kon, op de Via Mario Pagano, een tegemoetkomende tram op lijn 10 worden gefotografeerd:
Rotterdam blijkt dus niet de enige stad te zijn waar tramlijn 10 met trams uit het begin van de jaren dertig wordt geëxploiteerd. ;)
We stapten uit bij de Arco della Pace (“Boog van de Vrede”), wat een mooi fotostandpunt oplevert met een Peter Witt-tram. Op de Corso Sempione kon zodoende de 1924 op de foto gezet worden:
De andere kant van deze boog, met één van de gebouwtjes ernaast:
Door het Parco Sempione werd de Torre Branca bereikt:
Deze toren was in 1933 gebouwd tijdens het fascisme. De toren werd in 1972 gesloten omdat hij onveilig werd, maar werd in 2002 gerestaureerd onder leiding van het drankbedrijf Branca en draagt sindsdien deze naam.
De toren is voor €5 (€4 met MilanoCard) te bezichtigen en vanaf boven heb je een mooi uitzicht op de stad:
Terug beneden werd via het Parco Sempione het Castello Sforzesco bereikt:
Dezelfde toren vanaf de andere kant, met een fontein ervoor:
Inmiddels waren we bij het metrostation Cairoli Castello aangekomen. Hier staat een standbeeld (al kon ik helaas niet ontdekken van wie) en dat viel goed te combineren met een Peter Witt-tram op lijn 19:
Met de metrolijnen M1 en M3 werd vervolgens naar station Milano Centrale gereisd:
De hal van het station:
Door de ingangscontrole naar de perrons was het helaas niet mogelijk om treinen op de foto te zetten, maar voor het station kon wel een kruising van twee Peter Witt-trams worden gefotografeerd:
Naast metro’s, trams en bussen, heeft Milaan ook vier trolleybuslijnen. Drie daarvan rijden net ten noorden van het station door een tunnel onder het spoor en daar kon ik een Van Hool trolleybus op de linksom rijdende ringlijn 91 op de foto zetten:
Hierna werd met metrolijn M3 naar Duomo gereisd, alwaar de wachttijd inmiddels een stuk korter was, zodat de kathedraal bezocht kon worden.
De binnenkant:
Het altaar:
Het orgel, met twee schilderijen ernaast:
Een mooi standbeeld:
Nadat we de Duomo verlaten hadden, kon op de Via Orefici een Sirio als lijn 14 gefotografeerd worden:
Vervolgens werd naar de Piazza Cardusio gelopen, waar ik voor de enige keer deze twee dagen een gelede tram van de 4600/4700-serie zag:
Een Sirio als lijn 14 op hetzelfde plein:
Om de boodschappen in de hotelkamer te droppen, werd hierna met lijn 16 naar San Siro Stadio gereden. Na aankomst kon de volgende lijn 16 op de foto:
Vervolgens werd eerst naar de hotelkamer en daarna naar het metrostation gelopen, alwaar de automatische metro op lijn M5 op de foto kon terwijl hij het station binnenrijdt:
Met lijn M5 werd naar Cenisio gereden, waarvandaan met lijn 14 naar Cordusio werd gegaan. Aldaar konden een Sirio en 4900-tram op de foto:
Even later werd het nog leuker, toen 70 jaar tramgeschiedenis gecombineerd kon worden:
Vlak bij Cairoli werd pasta gegeten en na het eten was het inmiddels donker geworden en werd een poging gedaan om het standbeeld en het kasteel in het donker op één foto te krijgen:
Met de M1 werd naar de Duomo gereisd voor een avondfoto aldaar:
Hierna werd met lijn M1 naar Lotto gereisd om daar over te stappen op de M5 naar San Siro Stadio. Na het verlaten van het metrostation, kon er nog een foto gemaakt worden:
Hierna werd het hotel weer opgezocht.
De volgende dag ging de wekker om 4:45, omdat we om 5:15 de tram moesten hebben vanaf San Siro. Gelukkig reed de tram al zo vroeg, want we moesten om 9:00 vliegen, wat betekende dat we eigenlijk om 6:00 uur al de trein moesten hebben.
Gelukkig haalden we de tram en na een probleemloze reis stapten we om 5:30 uit bij de halte Largo D’Ancona. Na een korte wandeling werd station Milano Cadorna bereikt:
Enkele dubbeldeksvoorstadstreinen op dit station:
De Malpensa Express, die om 5:57 vertrok:
Het interieur van de trein. Ik vind hem zelf heel erg op een (luxe) SLT lijken:
Na ruim een half uur werd Malpensa Airport bereikt en tijdens de wandeling van het station naar de terminal, zag ik dit schilderij hangen:
Het inchecken en de vlucht gingen zonder problemen en rond 11:00 werd Brussels Airport weer bereikt. Net na het verlaten van het vliegtuig, kon een opstijgend vliegtuig op de foto:
Overigens zou ons vliegtuig ook vrij snel weer vertrekken, want de instappers stonden al vlak voor het vliegtuig te wachten.
Na een snelle brunch op het vliegveld werd de pendelbus naar de parking genomen en toen de auto naar huis. Op een file ter hoogte van de grens na, gebeurde er weinig bijzonders en zo was ik rond 14:00 weer thuis.
Ik dank jullie voor het lezen van mijn bijdrage en opmerkingen en tips worden gewaardeerd. :)
