Mikos in Oekraïne

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Mikos in Oekraïne

Bericht door Mikos »

Mikos op Reis: Oekraïne

Deze week van mijn hand geen column, maar wel een reisverslag. Al een hele tijd staat er iets op mijn bucketlist waar ik afgelopen april in Nieuw-Zeeland nog eens aan herinnerd werd, toen ik onderaan een waterkrachtcentrale stond en me heel klein voelde. Daar hing een vreemde sfeer en het maakte nogal wat indruk op me, iets wat me ooit al eens eerder is overkomen toen ik een documentaire over Chornobyl zag. Maar om nou het vliegtuig te pakken naar Oekraïne en alleen naar de plek van de kernramp te gaan vond ik ook weer zoiets en dus heb ik wat rondgeneusd in reisverslagen om een plan de campagne op te zetten. En dat is me heel aardig gelukt, al zeg ik het zelf.

Afbeelding

Afbeelding

Afgelopen dinsdag stapte ik op het vliegtuig naar Kiev. Vanuit Düsseldorf zou dat de helft goedkoper zijn, maar omdat ik daarna doorvlieg naar Lviv is de prijs vanaf Schiphol nagenoeg gelijk. Dan maar vanaf Schiphol. ’s Avonds om 21 uur kom ik aan op het vliegveld van Lviv, waar een chauffeur me op staat te wachten. Het blijkt een Oekraïner te zijn die geen woord over de grens spreekt, behalve Spaans. De beste man heeft 20 jaar in Valencia gewerkt en spreekt vloeiend Spaans. Ik spreek geen letter Oekraïens, dus daar ben ik wel blij mee, want Spaans spreek ik wel. En zo hebben we het over van alles en nog wat, zoals de oorlog, maar ook de leuke dingen van de stad. Het geeft me een mooi inzicht in Lviv.

Afbeelding
Dat het om een, voor ons, goedkoop land gaat was me al bekend, want mijn nette hotel kost me slechts 22 euro per nacht. Inclusief ontbijt, onvoorstelbaar.

Lviv
Afbeelding

Ik wandel de volgende dag de stad in en kom er al snel achter dat het mij meteen wel heel druk over komt, ik moet eerst nog even wennen aan de drukte, maar ook aan de taal. En dus loop ik een stukje door het centrum en daarna richting High Castle, het uitzichtpunt van de stad. Dat is een hele klim, maar stukje bij beetje kom ik verder. Jammer genoeg begint het boven ook te druppelen, dus het uitzicht is niet half zo mooi als wanneer de zon volop schijnt. Maar ik krijg wel een goede indruk van de stad.

Afbeelding

Daarna loop ik verder weg van het centrum en kom ik in een openluchtmuseum terecht. De toegangsprijs is maar liefst 40 Oekraïense Hryvnia, omgerekend €1,30! Daarvoor krijg ik een enorme hoeveelheid ouderwetse huisjes te zien, gebouwd zoals ze in Oekraïne werden sinds 1700. Het park weet me 2 uur lang te boeien. Bij de meeste huisjes is iemand aanwezig, over het algemeen oude baboeska's, die hun tijd verdoen met wachten op bezoekers die langskomen. De een harkt het terrein wat aan, de ander leest een boek. Een man vertelt me in zijn beste Engels hoe het werkte in het huisje dat hij bewaakt. Het is een wat groter huis van de schaapsherder uit het gebied van Ivano-Frankivsk. Ik vraag hem hoeveel mensen hier woonden, ik dacht aan vier. Oh nee, schudt de man zijn hoofd, hier gingen er gemakkelijk 10 in, soms zelfs 20... Oei.

Afbeelding

Afbeelding

Nadat ik het lieflijke park verlaat en weer terugkeer naar de realiteit van alledag, is het tijd om een restaurant te vinden. Ik heb me een beetje laten leiden door wat ik op internet heb gelezen en zo zit ik bij een grillrestaurant lekker te eten. Tot ik de rekening krijg. Die verbaast mij enorm; 186 Hryvnia, omgerekend een kleine 6 euro. Hoofdgerecht, nagerecht en iets te drinken. En het was nog een redelijk populaire tent ook. De levensstandaard in Oekraïne is vrij laag, dus moeten de kosten daar ook naar zijn. Dat is voor mij mooi voordelig en ik geef zelfs nog 2 euro fooi bij. Voor 8 euro uit eten, daar moet je bij ons eens om komen!

Afbeelding

Afbeelding

De tweede dag in Lviv is er een om het centrum van de stad nader te bestuderen. Oekraïne is een behoorlijk gelovig land en dat uit zich in de onnoemlijk hoge aantallen kerken. Die over het algemeen een bezoek zeker waard zijn.

Afbeelding

Ik heb me redelijk ingelezen in Lviv en ben ook tegengekomen dat er een bepaald hotel met een panoramarestaurant zou zijn. Dus ik met mijn goede gedrag daar de lift ingestapt, kom ik boven, staat er daar een chagrijnige Oekraïense jongedame met haar handen over elkaar achter de bar die me wel weg kon kijken. Om dat kracht bij te zetten vermeldde ze dat ze vandaag gesloten waren vanwege een conferentie. Of althans, dat is wat ik moest opmaken uit haar stroom Oekraïense woorden die ze op me afvuurde en waarvan ik alleen het woord ‘conference’ op wist te maken. Dus ging ik onverrichter zake weer naar beneden, geen uitzicht gezien.

Afbeelding

Afbeelding

Aan het einde van de dag begint het vervolg van mijn reis. Ik kan natuurlijk in een land als Oekraïne niet constant maar het vliegtuig nemen. Dé manier om als ingezetene van dit land ergens te komen, is per nachttrein. Vliegtuigen zijn te duur, de afstanden voor een auto te groot en dus gebruikt men de trein. Iedere plaats van belang is aangesloten op het spoorwegnet en ’s nachts rijden er onnoemlijk veel nachttreinen. En dus neem ik er een naar Kiev. Voor 22 euro heb ik een eerste klas bed in een tweepersoonscoupé gereserveerd. Ik ben aardig op mijn privacy gesteld, dus stiekem had ik het andere bed ook willen reserveren, dus ik hoop maar op het beste. Het bed blijft de hele nacht leeg, ik heb een fraaie coupé voor mezelf, terwijl de rest van de trein volgens het bord afgeladen volt zit.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

De provodnik is vriendelijk, maar spreekt ook al geen woord over de grens. Hij komt me koffie aanbieden, maar die lust ik niet. Ik krijg hem maar niet aan het verstand dat ik liever thee heb en dus zit ik vijf minuten later aan een glas oploskoffie, die nog niet eens te drinken is ook. Maar uit goed fatsoen drink ik het dan maar op. Om vervolgens de halve nacht wakker te liggen.

Afbeelding
De volgende ochtend is er ineens een provodnitsa, die ook geen Engels spreekt, maar genoeg om te begrijpen dat ik geen koffie, maar thee wil. Die zet ze me voor, maar dan probeert ze me in het Oekraïens duidelijk te maken dat ik daar wel voor moet betalen. Dat is raar, want ik heb toch echt aangegeven dat ik tijdens de reis graag koffie wil hebben (dat is de enige keus in het boekingssysteem, maar daarbij ging ik er voor het gemak van uit dat ik dan ook wel thee zou kunnen krijgen). Ze probeert me duidelijk te maken dat alleen koffie inbegrepen is en ik voor dit glaasje thee 8 Hryvnia moet betalen, omgerekend 24 Eurocent. Daar ga ik verder absoluut niet moeilijk over doen, dus ik betaal het haar snel. Vervolgens komen we met een vertraging van ongeveer 15 minuten aan op Kyiv-Passazhyrsky.

Kiev
Afbeelding

Ik heb een hotel uitgekozen in de buurt van het station, met het oog op het programma van de dag erna. Dat scheelt me dan een eind lopen, maar nu ook. Het is 10.50 uur wanneer ik het hotel binnenloop met het idee mijn bagage daar af te geven en de stad in te gaan. Maar kennelijk is het vroege tijdstip geen probleem en krijg ik meteen een kamer toegewezen.

Kiev is de hoofdstad van Oekraïne en heeft ongeveer 3 miljoen inwoners. Omdat het een stuk dichter bij Rusland ligt, valt het hier meteen op dat er ook Russisch wordt gesproken. Dat is af en toe even een omschakeling wanneer ik met mijn standaardwoordjes Oekraïens ergens sta en een heel ander antwoord krijg dan de dag ervoor in Lviv. Ook Kiev staat vol met de mooiste kerken. De stad ligt deels hoog, vooral het centrum, en deels laag, aan de oever dan de Dnjepr, of de Dnipro zoals de rivier hier heet. De overvolle metro brengt me voor 15 Eurocent naar Arsenalna, het diepst gelegen metrostation van Europa (en wellicht ter wereld) op 102 meter diepte. De twee lange roltrappen naar boven doen er langer over dan de metrorit hier naar toe.
Wanneer ik boven kom en een route heb uitgestippeld, kom ik onder andere bij het Mariyinski paleis, waar een heleboel soldaten op de been zijn. Met mijn rugzak val ik behoorlijk uit de toon en een heleboel paar ogen volgen mij. Foto's maken laat ik uit het hoofd en ik zoek een andere manier om om het gebouw te komen in plaats van door de blokkade die ze hebben opgezet aan de kant waar ik natuurlijk net langs wil. Ik probeer nog te vragen of ik er langs kan, maar in de soldatenopleiding zit kennelijk geen Engels en nadat hij me vriendelijk aankijkt en zijn schouders ophaalt als antwoord, loop ik er maar met een grote boog omheen. Niet veel later loop ik iets verderop langs het voetbalstadion Dynamo Kiev, waar aan de luide toon en het gejoel iets met voetbal bezig is. Of een protest, geen idee.

Afbeelding
Het verderop gelegen poppentheater laat me denken dat ik in de Efteling sta, inclusief bijbehorend muziekje. Er is helaas geen voorstelling, maar wanneer ik mijn ogen dicht doe kan ik me heel goed voorstellen wat daar te zien zou zijn.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Via het Medan Nezaleznhosti, het Vrijheidsplein, kom ik uit bij St. Michael's-klooster. Het is een kopie van het klooster dat in 1937 is opgeblazen door de Sovjets tijdens hun atheïstische campagne, maar ook hier hangt een rustgevende sfeer. Met een kabelbaan zak ik vervolgens af naar de Dnipro om daar nog een stuk langs te wandelen.
Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Een bezoek aan het spoorwegmuseum op het Centraal Station rondt het dagprogramma af. Het stelt niet zo heel veel voor, maar ik mag door de rijtuigen wandelen die zijn opgesteld en ook de twee stoomlocomotieven worden met een bezoekje vereerd.

Afbeelding

Chornobyl

En dan is het zaterdag, de dag waarop ik iets van mijn bucket list kan strepen. Dit is waar ik eigenlijk voor gekomen ben: Een dagtrip naar Chornobyl. Of eigenlijk Pripyat, maar wanneer ik dat zeg zal de helft niet weten waar ik het over heb.

Om half acht word ik verwacht aan de zuidzijde van het Vokzalna, waar een bus staat te wachten die wordt gevuld met toeristen die wel eens willen kijken in het rampgebied. Want dat is het. Vandaag speel ik dus voor ramptoerist.

Een rit van 2 uur brengt ons naar de buitenring van de 'Exclusion Zone'; de vervreemdingszone. Of Sperrgebiet in het Duits. In de nacht van 25 op 26 april 1986 werd er een proef gehouden in kernreactor nummer 4, om te zien of de generator sterk genoeg zou zijn om in geval van stroomuitval de koelinstallatie te laten werken. Door omstandigheden werd de test niet overdag uitgevoerd door de dagploeg die compleet was voorbereid, maar door de nachtploeg die er zonder voorbereiding aan moest beginnen. Tijdens de test viel het warmtevermogen veel te ver omlaag en daardoor ontstond er een explosie, die heel kernreactor nummer 4 wegvaagde. Bij de brand en de explosie kwamen 31 mensen om.

Een opeenstapeling aan fouten en verkeerde inschattingen zorgde er vervolgens voor dat het maar liefst 24 uur duurde voordat er werd geëvacueerd. In eerste instantie was er helemaal niet bekend dat het ging om een explosie waarbij radioactief materiaal was vrijgekomen. De brandweer ging dan ook gewoon op een brand na een explosie bij de kerncentrale af. Niet wetende dat het gapende gat waar ooit kernreactor nummer 4 had gestaan nu een brandhaard was die constant radioactief materiaal de lucht in schoot. Ook de autoriteiten wisten lange tijd van niets, behalve dat er een brand was geweest in de kerncentrale. Pas bij daglicht werd er duidelijk wat er gaande was, terwijl het leven in het nabij gelegen stadje Pripyat gewoon door ging. Het dorp ligt nog geen 10 kilometer van de kerncentrale en was een schoolvoorbeeld voor een Sovjet-stad, met allerlei voorzieningen voor de inwoners, die voornamelijk voor de kerncentrale werkten.

Helikopters werden naar de centrale gestuurd om de brand te blussen door er water overheen te gooien en toen bleek dat dat niet werkte, door er zand over te gooien. Bij die vluchten werden de piloten aan de grote wolk radioactief materiaal blootgesteld die nog altijd omhoog werd gestuwd, waardoor ze stuk voor stuk onwel werden na hun vluchten. Op dat moment was nog altijd niet volledig duidelijk wat er gaande was, totdat de piloten binnen korte tijd na elkaar overleden aan de gevolgen van radioactiviteit. Ze waren niet meer te redden.

Het duurde uiteindelijk maar liefst tien dagen voordat Pripyat werd geëvacueerd, nadat velen die hadden geholpen aan het opruimen van de gevolgen van de explosie vreemde kuren begonnen te vertonen. De bewoners kregen de opdracht hun spullen te pakken voor een aantal dagen, omdat men dacht dat het maar voor een paar dagen zou zijn. Een stroom bussen van 13 kilometer lang evacueerde de 50.000 inwoners. Ze zouden nooit meer terugkomen.

Een eerste ring van maar liefst tien kilometer werd ingesteld, een tweede ring op 30 kilometer afstand van de centrale, verboden gebied. Tot op de dag van vandaag is het verboden gebied en tot in de verre toekomst, men spreekt over 400 jaar, zal het onbewoonbaar en onbegaanbaar gebied zijn en blijven. De verwachting is echter dat er nooit meer geleefd zal kunnen worden.

Een bizar verhaal, maar ik heb het altijd al met eigen ogen willen zien. Er is een strenge toegangscontrole, waarbij het paspoort dat je hebt opgegeven mee te nemen wordt gecontroleerd. Daarna rijden we per bus de 30 kilometer-ring binnen. Het is een vreemde gewaarwording; in dit gebied leeft al niemand meer. Dat idee wordt versterkt zodra we bij de tweede controle aankomen. Die ligt op de rand van het 10 kilometergebied. In het hele gebied liggen compleet verlaten dorpjes, overwoekerd door de natuur die haar eigen gang gaat en niet door mensen wordt tegengehouden.

Afbeelding
Onze Geigertellers tikken rustig verder. Daar waar in Kiev 0.08 tot 0.13 mSv (millisievert) werd gemeten en wat een heel normale dosis is (radioactiviteit is toch om ons heen, denk aan uranium in de grond), gaat de meter hier langzaamaan omhoog richting de 0.30 mSv. De Geigertellers beginnen te piepen vanwege de ingestelde waarden. Deze waarden zijn niet gevaarlijk, pas wanneer je boven de 0 uitkomt kan het een gevaar vormen voor je gezondheid. Er worden ons echter een aantal 'hotspots' getoond, waar netjes een bord bij staat met het radioactiviteitslogo, waar de meter wat verder oploopt, tot aan 4.0 mSv. Machtig interessant om die Geigerteller te keer te horen te gaan bij wijze van alarm. Eng om te weten dat wanneer je het apparaat er een halve meter naast houdt, er van straling geen of nauwelijks sprake is.
Afbeelding

Afbeelding

Een gigantische antenne-installatie staat hier midden in het bos verstopt. De Sovjets waren als de dood dat 'de Amerikanen' een kernraket op ze af zou sturen. DUGA-1 moest het signaal van de raket zien te onderscheppen. Wanneer dat zou gebeuren, zouden de soldaten die dat signaleerden in de controlekamer op de 'rode knop' drukken, waarna er direct een kernraket op 'Amerika' afgevuurd zou worden. Geen tijd om na te denken, meteen handelen.

Afbeelding

Afbeelding

Dan vervolgen we onze weg terug richting de hoofdweg en naar de kerncentrale. In de kantine eten we hetzelfde als wat de medewerkers van de kerncentrale tegenwoordig eten. Want ondanks dat de overige 3 kernreactoren zijn stilgelegd en de kerncentrale in die zin geen nut meer heeft, werken er nog altijd 4000 mensen in het gebied. Van medewerkers die de kerncentrale onderhouden tot kantinemedewerkers die iedereen in voedsel voorzien, van bewakers van de Exclusion Zone tot personeel dat het gehele gebied probeert 'schoon' te maken van de radioactieve stukken; de wegen moeten schoongespoeld worden, maar ook de gevolgen in het gebied moeten nauwlettend in de gaten gehouden worden. Ze werken echter nooit langer dan 3 dagen achtereen in het gebied, om gezondheidsredenen.

Afbeelding

Na de lunch staan we dan echt naast de sarcofaag waarin Kernreactor nummer 4 schuilt. Meteen in 1986 is er al een behuizing om het gapende gat gebouwd om te voorkomen dat dat wat er nog aan radioactief materiaal te vinden is, niet opengesteld wordt aan de natuur. Ook liggen er de pakken van de brandweerlieden die als eerste op de melding af zijn gegaan; die zijn zó radioactief dat ze het beste bij elkaar in één onbegaanbare ruimte opgeslagen konden worden. De bedoeling was dat de sarcofaag hier voor minstens 30 jaar zou staan. Maar na slechts 20 jaar braken de eerste scheurtjes door en gingen de radioactieve waarden in de directe nabijheid van de kernreactor weer flink omhoog. Een tweede sarcofaag moest worden gebouwd. Dat was nog een hele uitdaging, want men wilde niet weer een hoeveelheid mensen blootstellen aan radioactiviteit voor langere tijd, dus werd de tweede sarcofaag op een afstand van enkele honderden meters in elkaar gezet en daarna over de eerste geplaatst.

Afbeelding

Het is heel onwerkelijk; dat wat je op de beelden altijd ziet, die grote glimmende sarcofaag, bekijk ik nu vanaf een afstand van nog geen 200 meter. Hier ging het die bewuste nacht zo verschrikkelijk fout. Een klein monument staat op het plein direct naast de kernreactor. De radioactiviteit valt hier op zich mee; de meter hangt ergens rond de 1 en 2 mSv.

Afbeelding

Afbeelding
Daarna rijden we door naar Pripyat, het stadje dat veel te laat compleet werd geëvacueerd. We stappen de bus uit en maken een rondwandeling van anderhalf uur. Alles is in allerijl achtergelaten; de bewoners kregen de opdracht om binnen twee uur hun spullen te hebben gepakt, voor hun flats te wachten en in de bus te stappen. Ze moesten spullen meenemen voor een dag of drie, want veel langer zou het niet gaan duren. Alles om paniek te voorkomen. Ze kwamen nooit meer terug.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding
Één van de bekendste beelden van het hele ongeluk is dat van het reuzenrad. Het zou nooit gebruikt worden, want de kermis zou op 1 mei 1986 open gaan. Zo ver kwam het niet. Alles staat er ongebruikt bij sinds 26 april 1986.

Afbeelding

Na de rondwandeling zet de duisternis in en rijden we met de bus weer terug naar Kiev. Tijd voor wat bezinning. Er wordt nog een documentaire getoond over alles wat er fout is gegaan, de verkeerde inschattingen die werden gemaakt en de onwaarheden die werden verteld aan zowel de autoriteiten (door onwetendheid), als de burgers (om paniek te voorkomen, maar ook door onwetendheid). Het enge aan het geheel is ook dat radioactiviteit niet te merken valt; het is niet te voelen, niet te proeven of te ruiken. Het is er en wanneer je het niet weet en je langere tijd aan hoge doses wordt blootgesteld, dan is het levensgevaarlijk. Dat merk ik ook wanneer ik er loop. Er hangt iets en dat is eng omdat ik het weet, omdat het me is verteld. Maar wanneer niemand iets tegen me gezegd had, had ik het nooit geweten.

Afbeelding

Wanneer we 's avonds om 21 uur weer terug in Kiev zijn, wandel ik terug naar het hotel om vanuit mijn kamer op de 14e verdieping nog eenmaal te kijken naar het uitzicht over de stad.

Zondagmiddag vlieg ik vervolgens weer terug naar Amsterdam. Mijn reis van 6 dagen zit er op. Ik heb een voor mij nieuw land ontdekt, een mooie treinreis gemaakt én weer iets van mijn bucket list kunnen strepen. Voor wie benieuwd is of Oekraïne de moeite waard is, kan ik op basis van deze ene reis antwoorden: Ja, absoluut! Het heeft mooie steden, rijk aan cultuur, vriendelijke inwoners en je kunt er goedkoop goed eten en reizen. Ik ga absoluut nog eens terug naar Oekraïne, want er zijn nog wel meer mooie steden!
Gebruikersavatar
isadora
Berichten: 5812
Lid geworden op: zo 13 nov 2011, 14:14

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door isadora »

Machtig interessant Mikos.
Een echt top-verslag, met bijzondere foto's. :pos: :pos: :pos:
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Etienne
Donateur
Berichten: 7909
Lid geworden op: vr 26 dec 2008, 14:01
Locatie: Gouda
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Etienne »

Indrukwekkend verslag :pos:
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
Durashift
Berichten: 5633
Lid geworden op: za 23 mei 2015, 08:39
Locatie: Rhenen

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Durashift »

Leuk verslag, mooie foto's. :pos:

Je schrijft over Chornobyl. Is dat dan een andere ramp dan Tsjernobyl?
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39115
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Daniel »

Fraai verslag :pos:
Durashift schreef:Je schrijft over Chornobyl. Is dat dan een andere ramp dan Tsjernobyl?
Chornobyl is de Engelse vertaling van de plaatsnaam, Tsjernobyl de Nederlandse.
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Gebruikersavatar
Ardan
Oud-beheerder OVNL
Berichten: 13017
Lid geworden op: wo 10 jun 2009, 21:52
Locatie: Deventer

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Ardan »

Wauw, erg indrukwekkend! Het is meer een vakantieverslag dan een OV-verslag maar dat is niet altijd erg ;)
Ik doe ook maar wat
Milco
OVNL-beheerder
Berichten: 8602
Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
Locatie: Almere
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Milco »

Prachtig en indrukwekkend verslag. Luguber om die foto's van Tsjernobyl en Prypjat te zien zeg :shock:
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.

Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024

Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023

Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
tsov
Berichten: 4084
Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 22:07
Locatie: Amsterdam
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door tsov »

Gaaf! Toen ik in Kiev was, wilde mijn reisgenoot niet naar Tsjernobyl, dus ben ik er ook niet geweest... Wel een beetje spijt van, maar wellicht haal ik dat nog eens in ;)
Daniel schreef:Chornobyl is de Engelse vertaling van de plaatsnaam, Tsjernobyl de Nederlandse.
Nou, er zit nog een stapje tussen: De stad heet in het Russisch Чернобыль, in de Engelse transcriptie wordt dat Chernobyl, in het Nederlands Tsjernobyl. De Oekraïense naam is Чорнобиль, dat wordt Chornobyl oftewel Tsjornobyl.
Mijn foto's
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
Gebruikersavatar
Zugführer
OVNL-beheerder
Berichten: 3406
Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
Locatie: Helmond-Noord

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Zugführer »

Gaaf verslag! Leuk om weer eens een stukje Oekraïne te zien en natuurlijk ook de foto's uit Tsjernobyl, kan me voorstellen dat het bizar is om dat in het echt te zien.
Gebruikersavatar
regenmaker
OVNL-beheerder
Berichten: 9139
Lid geworden op: di 29 jul 2014, 21:49
Locatie: Uden
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door regenmaker »

Leuk om een indruk te krijgen van Tsjernobyl. :pos:
Vaste reiziger Bravo (Arriva & Hermes).
Liefhebber en kenner van busvervoer in NRW.
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Mikos »

Dank voor uw reacties :) Ik heb een leuke week gehad, onder andere naar aanleiding van de reisverslagen van Timon91 die het een en ander online heeft gezet. Zo zie je maar wat dat wel niet te weeg kan brengen...
Ardan schreef:Het is meer een vakantieverslag dan een OV-verslag maar dat is niet altijd erg ;)
En ik heb nog wel zo mijn best gedaan allemaal plaatjes van het OV ertussen te stoppen :wink:
Durashift schreef:Je schrijft over Chornobyl. Is dat dan een andere ramp dan Tsjernobyl?
Zoals al gezegd is dat de naam in het Oekraïens, maar dan in Westers schrift. 'Tsjernobyl' is zoiets als wat de Duitsers doen met Arnhem en Nijmegen. Tenenkrommend. :X
Durashift
Berichten: 5633
Lid geworden op: za 23 mei 2015, 08:39
Locatie: Rhenen

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Durashift »

Ach ja, tenenkrommend misschien.. maar wél duidelijk voor wie niet zo in de talenlarij zit. :wink:
Gebruikersavatar
isadora
Berichten: 5812
Lid geworden op: zo 13 nov 2011, 14:14

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door isadora »

Maar een volgend "Tsjernobyl" lijkt aanstaande:
https://orientalreview.org/2017/10/16/g ... n-ukraine/
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door ZO6176 »

Indrukwekkend verslag. Bedankt voor het plaatsen
Gebruikersavatar
Meltrain
Donateur
Berichten: 21271
Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 21:29
Locatie: Delft

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Meltrain »

Mooi verslag. :pos:
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Timon91
Berichten: 871
Lid geworden op: ma 29 jun 2009, 14:24
Locatie: Arnhem

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Timon91 »

Prachtig verslag Mikos, ik heb genoten! Petje af! *O* :pos: :pos:

Overigens tof om te lezen dat ik je van inspiratie heb kunnen voorzien ;)
Mikos schreef:Ik heb me redelijk ingelezen in Lviv en ben ook tegengekomen dat er een bepaald hotel met een panoramarestaurant zou zijn. Dus ik met mijn goede gedrag daar de lift ingestapt, kom ik boven, staat er daar een chagrijnige Oekraïense jongedame met haar handen over elkaar achter de bar die me wel weg kon kijken. Om dat kracht bij te zetten vermeldde ze dat ze vandaag gesloten waren vanwege een conferentie. Of althans, dat is wat ik moest opmaken uit haar stroom Oekraïense woorden die ze op me afvuurde en waarvan ik alleen het woord ‘conference’ op wist te maken. Dus ging ik onverrichter zake weer naar beneden, geen uitzicht gezien.
Jammer! Ik heb er in juni geen problemen gehad en heb er prima gezeten. Wellicht hebben ze het Nederlanderquotum voor het jaar reeds gehaald? :')

Een paar andere opmerkingen:
- Van de nachttreinen L'viv-Kiev heb je wel degene met de leukste route gekozen. Ik heb dat ding in 2013 eens genomen, tussen L'viv en Kovel had ik het idee dat er hier en daar wel een spoorstaaf miste :')
- Het spoorwegmuseum in Kiev moet ik nog steeds eens heen. Voor de volgende keer!
- De nieuwe sarcofaag in Chornobyl vond ik ten tijde van de bouw best dicht op de ontplofte centrale staan. Je kan het niet heel duidelijk zien, maar zie hier en hier.
Mijn Flickr account.
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door Mikos »

Jij spreekt natuurlijk een paar woorden Oekraïnski en Russiski, ik begreep met moeite het woord 'conference', dus jou hadden ze natuurlijk gewoon binnen gelaten. :') Die nachttrein was vooral heel handig zodat ik niet 's morgens knettervroeg in Kiev aan zou komen en dan werkelijk urenlang rond zou moeten dolen voordat ik in mijn hotelkamer terecht zou kunnen. Je merkt van de route zelf natuurlijk maar weinig midden in de nacht, maar ik kan je vertellen dat niet alleen tussen Lviv en Kovel er hier en daar een spoorstaaf miste... Ik was de Indian Pacific gewend in Australië met heel comfortabele bedden en alleen overdag het ontzettende gehobbel over de Nullarbour Plain, hier was het de hele rit één en al gehobbel. Maar stiekem slaapt dat ook wel prima :mrgreen:

Voor dat spoorwegmuseum moet je een minuutje of 20 uittrekken, dan heb je het wel gezien. Mocht je in Kiev nog eens een overstap hebben van een uurtje, dan kun je er wel 3x doorheen lopen. Maar wel grappig; Oekraïens materieel is heel erg robuust gebouwd. Dat probeerde ik de Russisch sprekende begeleidster die me het parkje in begeleidde duidelijk te maken, waarna ze begon te lachen, een beweging met haar hand maakte naar haar eigen lichaam en er iets bij zei. Ik ben ervan overtuigd dat ze zei: "Alles hier in Oekraïne is robuust gebouwd." _O-
waldo79
Berichten: 7603
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Mikos in Oekraïne

Bericht door waldo79 »

Boeiend *O* Mag je vaker doen, zulke tripjes maken...
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 11 gasten