Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
De voormalige Sovjet-Unie bestaat uit 15 verschillende landen, die allemaal een zekere erfenis met zich meedragen. De een gaat er anders mee om dan de ander, en waar sommige verregaande democratische hervormingen hebben doorgevoerd hebben andere een megalomane despoot aan de macht gekregen die het wat anders aanpakt. Mogelijk het meest bizarre residu van dit voormalige wereldrijk heet Turkmenistan, één van de vijf Sovjet-Stans in Centraal-Azië. Met een persoonsverheerlijking waar de Koreaanse Kim-clan U tegen kan zeggen heeft Saparmurat Niyazov tussen 1990 en 2006 Turkmenistan naar zijn hand gezet. "Niyazov" werd "Türkmenbaşy" (Leider van de Turkmenen) en overal in het land verschenen gouden standbeelden van de beste man. Rare wetten werden ingevoerd, het land werd volgekwakt met overbodige marmeren gebouwen en overdadige monumenten, weekdagen en maanden werden hernoemd naar o.a. hemzelf (januari) en zijn moeder (april). Het land binnenkomen was vrijwel onmogelijk als toerist. Na zijn dood werd het stokje vrij moeiteloos overgenomen door zijn vice-president, die nu nog steeds de scepter zwaait. Gurbanguly Mälikgulyýewiç Berdimuhamedow heeft niet de meest makkelijke naam voor een dictator, maar dat verandert verder weinig aan de zaak. Vorig jaar is hij voor een derde termijn gekozen (meer dan 97% van de stemmen, die is nog succesvoller dan de VVD onder miljonairs!) dus voorlopig zit die er nog wel even.
Men heeft gelukkig wel ingezien dat het beleid van Niyazov niet heel handig was en langzaam zijn er wat dingen hersteld. De naamsveranderingen van de maanden werden teruggedraaid en veel standbeelden en monumenten zijn weer verdwenen, al zijn er nog onnoemelijk veel over. Het land binnenkomen is inmiddels ook iets makkelijker, maar het blijft een gok. Vrij reizen is als toerist niet toegestaan, net als in Noord-Korea is een dure tour boeken je enige optie als je veel van het land wilt zien. Op een transitvisum kun je echter vijf dagen zonder gids rondstruinen, maar ook hier kleven vele nadelen aan: je moet een logische reisroute hebben (bijvoorbeeld van Iran naar Oezbekistan of Azerbeidzjan naar Oezbekistan - wat het hebben van twee andere visa impliceert), je wordt enigszins geacht je in het land aan een logische reisroute te houden, je kan makkelijker gedeporteerd worden omdat er niemand op je "past", je moet het visum vooraf al ophalen bij een ambassade en de kans dat je het krijgt is gewoonweg klein. In de regel wordt zo'n 30% van de aanvragen goedgekeurd, maar dit jaar schijnen juist bijna alle aanvragen goedgekeurd te worden. Kort gezegd: het is maar net hoe de wind waait.
Zoals je al begrijpt is Turkmenistan de bestemming voor 2018 geworden. Ik heb Joost (van o.a. de Koreareis vorig jaar) gepolst of hij zin had om mee te gaan, een "nee" had ik eerlijk gezegd niet verwacht We zijn voor de "makkelijke" optie gegaan, namelijk met een georganiseerde reis en dus het toeristenvisum. Net als in Noord-Korea zijn we voor de keuzevrijheid en de beleving voor een individuele tour gegaan, wat wellicht niet de goedkoopste optie was maar wat wel een heel goede keuze is gebleken. Het plannen ging eigenlijk heel simpel, maar daar kom ik nog wel op terug. Mede daarom was het krijgen van een uitnodiging (LOI, Letter Of Invitation) ook heel makkelijk, met zo'n LOI kun je op het vliegveld van Aşgabat een visum krijgen. Het scheelt weer een visumaanvraag in Brussel, want in Nederland zit er geen Turkmeense ambassade. In totaal zijn we een week op pad geweest, maar we hebben in die week wel moeilijk veel kunnen zien en doen :)
Veel opties om naar Turkmenistan te vliegen zijn er niet. Aşgabat heeft een internationale luchthaven en daar vliegen maar een paar maatschappijen heen: Lufthansa vanaf Frankfurt, Turkish Airlines vanaf İstanbul, S7 Airlines vanaf Moskwa/Москва en Turkmenistan Airlines vanaf Frankfurt zijn voor ons de meest bruikbare opties. Met Siberian (S7) was het nog wel te betalen, voor 540 euro per persoon hebben we een retourtje Düsseldorf-Moskwa-Aşgabat geboekt - de overige opties waren al gauw honderden euro's duurder.
Vrijdag 5 oktober gaan de boel van start. De reis van Enschede naar het vliegveld van Düsseldorf duurt lang maar gaat probleemloos, Joost ontmoet ik in Arnhem. Met de RE19 kun je direct vanaf daar naar de luchthaven, met een zweeftreintje ga je naar de terminal. Het inchecken bij S7 is al hilarisch: de Duitse luchthavenmedewerkster vraagt of we een visum hebben voor Rusland, waarop ik uitleg dat we een uitnodigingsbrief hebben voor Turkmenistan. Een niet-begrijpende blik volgt, met de vraag of we een visum hebben voor Rusland. De chef annex tolk Russisch komt erbij staan en vraagt wat er aan de hand is. De incheckdame: "Diese Herren haben einen Einladungsbrief für Kischbeki-etwas-stan". Chef kijkt even naar ons papiertje: "Äh, stimmt, das ist eine Einladung für Usbekistan, ist okay". Naja, landje ernaast, maar we mogen mee De vlucht naar Moskwa is voor slechts 60% gevuld, met 45 minuten vertraging komen we aan op een regenachtige luchthaven Domodedovo. We hebben bijna 5 uur overstaptijd hier dus die vertraging is totaal niet erg. Na een zeer Russische Transitcontrole (hierover in het laatste deel meer) settelen we ons in één van de Irish Pubs voor een paar uur wachten. Het scheelt dat je voor internationale overstappen van minder dan 24 uur op Russische luchthavens geen visum nodig hebt, mits je op hetzelfde vliegveld kan blijven natuurlijk. De VS kan daar nog een hoop van leren.
1. Biertje erbij, dan houden we het wel een paar uur uit op deze pornorode banken De laatste appjes worden verstuurd, we verwachten weinig internet de komende week ;)
Irish Pub at Domodedovo Airport, Moscow by Timon91, on Flickr
We eten nog een hamburger bij een fastfoodtent die gesponsord wordt door "Budweiser 0%" maar wel literpullen Leffe serveert, doen hier de laatste creditcardbetaling voor komende week en wachten dan tot het vertrekuur. Om half 1 's nachts - Moskovische tijd - beginnen we met instappen richting Turkmenistan. Bij het instappen wordt onze uitnodigingsbrief gecontroleerd, deze is gelukkig in orde :) De vlucht naar Aşgabat zit wél vol, maar dat is ook niet zo gek aangezien S7 maar twee keer per week op deze route vliegt. Verder is het heet aan boord en komt er van slapen maar weinig. Om half 7 's ochtends (lokale tijd, Nederland + 3 uur) staan we stipt op tijd aan de gate van, hoe kan het ook anders, Saparmurat Türkmenbaşy International Airport! Dit kitscherige, megalomane gedrocht is een wanstaltigheid waar onze mond al snel van open valt. Foto's maken is binnen streng verboden, een stiekem plaatje hoef je dankzij de overdaad aan agenten niet te proberen. Behalve onze vlucht is er niets, momenteel verwerkt de luchthaven slechts 10% van de capaciteit. We zaten voorin het vliegtuig dus we staan als eerste bij het visumloketje. Nadat de dienstdoende agent is wakker gemaakt gaat het vrij soepel: paspoort en uitnodiging inleveren, met een bonnetje de kosten betalen bij het loketje ernaast, met een bevestiging terugkomen en dan heb je het visum! Daarna moet je eerst langs de hypermoderne paspoortcontrolezuilen, die moeite hebben met een irisscan en foto van ons dankzij onze on-Turkmeense lengte Daarna moet je nog langs de gewone paspoortcontrole. Die stellen een paar basale vragen, daarna krijg je een stempeltje en ben je binnen. De bagage ligt er al, de douane doet niet moeilijk en buiten staat chauffeur Oraz te wachten met onze namen op een bordje. Aan de landsgrenzen schijnt het er fors minder soepel aan toe te gaan.
2. De nieuwe terminal heeft de vorm van een gigantische vogel, die de terminal onder zijn vleugels heeft. Alles van wit marmer uiteraard. Over foto's maken zijn we niet zo zeker, maar volgens Oraz is het geen probleem. Het is regenachtig en de foto is niet zo best, maar voor het idee ;)
Saparmurat Türkmenbaşy International Airport, Aşgabat by Timon91, on Flickr
Een kwartier later zijn we door de natte, lege, marmeren woestijnstad gereden en bij ons hotel aangekomen. Geradbraakt checken we in en gaan we naar het kantoortje van Turkmen Travel, wat hier ook zit en waar we onze reis geboekt hebben. We maken kennis met Bilbil, de dame met wie we via de mail onze reis geregeld hebben. Hier is het betalen - cash in dollars - overhandigen van reisbescheiden, wat dingen afstemmen en vragen en dan naar onze kamer en naar bed. We slapen zo'n anderhalf uur, wat niet veel is maar genoeg om ons wat beter te voelen. In de lege ontbijtzaal roven we de laatste restjes van het net zo lege ontbijtbuffet en gaan dan maar eens bedenken wat we gaan doen. Vanmiddag hebben we een stadstour, maar de rest van de ochtend is vrij. Anders dan in Noord-Korea mag je je hier wel vrij bewegen in de steden, wat wel zo prettig is.
Alle 62 foto's van Aşgabat staan hier, een deel staat in het verslag. Aşgabat was het centrale punt deze vakantie, dus de set wordt nog wel aangevuld. Een kaartje van het eerste deel staat hier. In totaal verwacht ik ca. drie delen nodig te gaan hebben, maar het is altijd weer afwachten wat het daadwerkelijk gaat worden ;)
3. Het Grand Turkmen Hotel heeft vijf sterren, maar alleen buiten aan de muur. Het best oké, alleen is het gezien de vijf sterren jammer dat het zwembad leeg is. Budgetaccommodatie is in Turkmenistan schaars. Let op de ster op de bodem van het zwembad. Deze vorm zie je overal terug, alleen al in het vliegveld zitten duizenden van die dingen verwerkt. Dit is onderdeel van het staatsembleem maar is bovenal een islamitisch symbool.
Empty pool, Grand Turkmen Hotel, Aşgabat by Timon91, on Flickr
4. De weersvoorspelling voor vandaag is simpel: regen, regen en regen. Een zeldzaamheid in Aşgabat, want de stad ligt in een dorre woestijn. Wel apart om de stad zo te zien, maar we zijn blij dat we later nog terugkomen hier als het beter weer is. Hard regent het nog niet, dus we gaan maar gewoon een rondje lopen. De straten zijn leeg, veel verkeer is er niet.
Streetview, Aşgabat by Timon91, on Flickr
5. Net als elders in de voormalige Sovjet-Unie zijn er veel voetgangerstunnels. Waar deze normaal volgepakt zijn met kleine winkeltjes en kioskjes waar je alle denkbare materie kunt kopen zijn ze hier angstvallig leeg. En van marmer. En dus fucking glad als het regent.
Pedestrian tunnel, Aşgabat by Timon91, on Flickr
6. Het Onafhankelijkheidsplein is een opvallend leeg plein met veel fonteinen en marmer midden in de stad. Veel volgens Türkmenbaşy belangrijke gebouwen staan hier, maar de leegte is tekenend. Zelfs op andere momenten, toen het elders in de stad best druk was, bleef het hier leeg. We lopen wat gedesoriënteerd rond, daarbij nauwlettend in de gaten gehouden door de beponchode dienstdoende agenten. Foto's maken mag hier eigenlijk niet, maar af en toe kun je uit het zicht staan van een agent en wil het wel ;) Rechts een fontein in de vorm van die achtpuntige ster, maar daar zijn er ongeveer vijfduizend van in Aşgabat.
Independence Square, Aşgabat by Timon91, on Flickr
7. Dit is Belangrijk Gebouw. Beplakt met wit marmer en goud, symmetrisch opgebouwd, grote voorplaats, donkere ramen en veel te groot. Van dit type zijn er vele in Aşgabat. Van de agenten op dit plein hebben we verder niet veel last, zolang ik de camera maar uit het zicht weet te houden. Slechts één keer worden we aangesproken.
Important building, Aşgabat by Timon91, on Flickr
8. Ah, een bus. Allemaal wit en nieuw, volgens mij Hyundai's. Ook de bushaltes zien er futuristisch uit, met dichte wachtruimtes en een kiosk. Laatstgenoemde is echter vrijwel altijd dicht.
City bus, Aşgabat by Timon91, on Flickr
9. Een monument voor de stad Aşgabat of de naam ervan. Weetikveel. Gewoon weer zo'n ding. Let trouwens op hoeveel van die achtpuntige sterren je in die kleine lantaarnpalen ziet, ik tel er 19 per paal.
Monument, Aşgabat by Timon91, on Flickr
10. We komen iets meer in bewoond gebied, hier hebben we ook al een supermarktje gevonden waar nog wel wat reuring is. Hier het dramatheater, volgens Türkmenbaşy erg belangrijk. Verrassing: het is ook naar Türkmenbaşy vernoemd en zijn beeltenis in goud is ook aanwezig. Grote blij!
Drama theater, Aşgabat by Timon91, on Flickr
11. Kijk, hier hebben we tenminste nog het idee in de voormalige Sovjet-Unie te zijn. Eindelijk :')
Soviet Aşgabat by Timon91, on Flickr
De Russische bazaar, vlakbij ons hotel, is een relatief levendige plek. Voor een bazaar is het nog steeds rustig, maar dan nog. Hier is het tijd om even bij een ander onderwerp stil te staan: geld. Volgens mijn Lonely Planet uit 2014 is er in Oezbekistan een levendige zwarte markt in geld (zoals ik in 2016 inderdaad gemerkt heb) en is er in Turkmenistan juist helemaal geen zwarte markt. We leven nu echter in 2018 en het tegenovergestelde is waar: de Oezbeekse zwarte valutamarkt is bijna helemaal weg, maar in Turkmenistan floreert deze. Niet zo open en uitbundig als het bij de noorderburen deed, want de politie treedt er wel tegen op als ze wat zien - in Oezbekistan deden ze er gewoon aan mee. Volgens de officiële en vaste koers gaat er 3,5 manat (TM) in een dollar, op de bazaar bieden ze 13 aan en weet ik het naar 16 te praten. Dat maakt het land wel een stuk goedkoper :') Het wisselen gaat fluisterend en stiekem, maar werkt prima. De koers fluctueert sterk, van andere reizigers hebben we 13, 15 en 18 gehoord, maar aan het einde van onze reis werd door handelaren op de bazaar 20 aangeboden - wat een koers van 22-23 impliceert.
12. Bij deze theehandelaar hebben we wat gewisseld, een foto van het echte handelswaar maken is geen probleem.
Russian Bazaar, Aşgabat by Timon91, on Flickr
13. De Russische bazaar van de buitenkant gezien. We hebben hier ook lekker geluncht, alles lijkt opeens bijna gratis :')
Russian Bazaar, Aşgabat by Timon91, on Flickr
14. Terug op de kamer drogen we wat op en slingeren de TV aan. De staatstelevisie voldoet aan de verwachtingen :')
Turkmen state television by Timon91, on Flickr
15. Ah, deze doet ook mee hier. De Turken en de Turkmenen zijn broedervolken, Erdo en consorten hebben flink wat invloed gekocht hier. Over een paar jaar ligt Ankara er net zo bij als Aşgabat :')
Turkish TV in Turkmenistan by Timon91, on Flickr
16. Het uitzicht vanaf het balkon, op datzelfde Onafhankelijkheidsplein. Ik blijf me verbazen dat er nagenoeg geen verkeer is. Dat voorste gebouw iets rechts van het midden met die ene gouden koepel is overigens het presidentiële paleis, het is ten strengste verboden om hier foto's van te maken ;)
View over Aşgabat by Timon91, on Flickr
Ook het internet wordt uitgeprobeerd, maar de Turkmeense censuurmuur blijkt sterker dan de Chinese. Whatsapp, Telegram en Facebook zijn geblokkeerd, Gmail doet het wel. De VPN die in China nog wel werkte beukt er hier niet doorheen. Maar goed, een weekje zonder is ook wel heerlijk eigenlijk :)
17. Om 2 uur 's middags staat Nadia klaar in de lobby. Deze Russisch-Oekraïens-Turkmeense dame is onze gids voor vanmiddag, samen met chauffeur Islam. Eerste stop: dit epitoom van lompheid. Net buiten de stad is een moskee gebouwd ter ere van - jawel! - Saparmurat Türkmenbaşy. Uiteraard is alles wit marmer, goud, symmetrisch, vol symbolen en leeg.
Gypjak mosque, Aşgabat by Timon91, on Flickr
18. In dit kleine mausoleumpje ernaast ligt Türkmenbaşy begraven.
Türkmenbaşy mausoleum, Aşgabat by Timon91, on Flickr
19. Binnen in de moskee. Prachtig, eerlijk waar, maar uitgestorven.
Gypjak mosque, Aşgabat by Timon91, on Flickr
20. Meneer Türkmenbaşy had een redelijk hoge dunk van zichzelf. Hij heeft namelijk een boekje geschreven wat iedereen hier uit z'n kop moest leren en wat de hele leer van het verleden, heden en toekomst van Turkmenistan omvat. Ik heb het voor vertrek getracht te lezen, maar het is echt verschrikkelijk slecht geschreven (al was de vertaling ook niet best). Türkmenbaşy voorzag dit boek, genaamd "Ruhnama", als een vervanging van de heilige koran en iedereen die een functie voor de regering wilde vervullen werd geacht dit moeiteloos te kunnen reciteren. De tekst die aan de binnenkant van de koepel geschreven staat is dan ook niet afkomstig uit de koran, maar uit de Ruhnama. Meneer Türkmenbaşy stond dus boven de koran.
Gypjak mosque, Aşgabat by Timon91, on Flickr
21. Aan dezelfde kant buiten de stad ligt Gadymy Nusaý, "Oud Nisa", een oude hoofdstad van het rijk van de Parthen. Sinds een jaar of 10 is dit oude fort Werelderfgoed. Het is best interessant om te zien, maar ook heel glibberig in de regen. Daarnaast is het flink koud geworden, meer dan 12 graden is het niet.
Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
22. Een deel is/wordt gerestaureerd.
Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
23. Dat de gebouwen van modder zijn en het regent helpt niet, hele stukken muur laten los. Zodra het stopt met regenen zal er weer genoeg te restaureren zijn. Het toont wel weer aan hoe weinig het hier regent, anders blijf je modder smeren.
Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
24. Uitzicht over Nisa, met in het wit op de achtergrond de toegang tot het oude fort.
View over Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
25. Het dorpje Bagyr, een voorstadje van Aşgabat, ligt er vlak naast. Dit lijkt al meer op een gewoon Centraal-Aziatisch dorp met kleine huisjes en onverharde straten.
View over Bagyr from Nysa, near Aşgabat by Timon91, on Flickr
Na ons volgt een delegatie van officieel uitziende Chinezen en gaan wij weer op pad, terug naar de stad. Zoals gezegd zijn er veel oude monumenten en monumenten van Niyazov verdwenen, maar veel monumenten zijn ook verplaatst. Een paar monumenten vond men niet geschikt voor het stadscentrum maar niet slecht genoeg om weg te gooien, dus die zijn bij elkaar gezet aan de rand van de stad. Het klinkt bijna als die paar boeken die je niet gaat lezen maar toch niet weg wil gooien, en ze dus maar op een stapeltje in de hoek tyft :') Vanzelfsprekend loopt er wel een hoofdweg met 2×3 rijstroken heen, voorzien van lantaarnpalen vol goud en symboliek, een achtpuntige-sterrenhemel en een paar straatvegers die de boel schoon houden. Verkeer en mensen zijn er alleen niet.
26. Een Sovjet-oorlogsmonument, één of andere boog en een monument om de aardbeving van 1948 te herdenken. Past niet bij elkaar, maar staat dat wel. Hier komen we overigens nog een kleine Nederlandse tourgroep tegen, die heel achterdochtig zijn wat wij hier nou weer met z'n tweeën doen en daarom ook niet in lijken te zijn voor een praatje :')
Collection of monuments, Aşgabat by Timon91, on Flickr
27. Het monument ter nagedachtenis van de aardbeving van 1948, die heel Aşgabat met de grond gelijkmaakte. Türkmenbaşy's vader was in de Tweede Wereldoorlog al omgekomen en zijn moeder en geschwister overleefden de aardbeving niet, dus hij bleef alleen over. De zwarte moeder op de wereldbol die het gouden kind omhoog houdt symboliseert de gouden toekomst van Turkmenistan, die uit de puin van de aardbeving oprees. Wie is die gouden baby dan? Precies, u gaat door voor de waterkoker, Türkmenbaşy!
Aşgabat earthquake memorial by Timon91, on Flickr
28. Het volgende stukje foutheid is het trouwpaleis, ook aan de rand van de stad op een heuvel. Hier komen we later nog terug, maar voor het idee ;) Vooral de wereldbol waarop enkel Turkmenistan staat afgebeeld vind ik hilarisch. In plaats van naar de Griekse Oudheid kijken we straks terug op de Turkmeense Foutheid :')
Wedding palace, Aşgabat by Timon91, on Flickr
29. Zijn er van de nieuwe president dan geen standbeelden? Jawel, maar niet veel. Meestal wordt hij te paard afgebeeld, zoals hier. Wel in het goud uiteraard. In plaats van Berdimuhamedow zie je vaak "Arkadag" staan, ofwel "Beschermer". Wel origineel dat ze het standbeeld in een fontein in de vorm van een achtpuntige ster hebben neergezet!
Gurbanguly Berdimuhamedow monument, Aşgabat by Timon91, on Flickr
30. De andere kant op gekeken. De flats op de achtergrond zijn wit en ja, dat is allemaal wit marmer. Aşgabat staat schijnbaar in het Guinness Book of World Records met "hoogste concentratie gebouwen van wit marmer". Overigens is het gros van de gebouwen alleen van de buitenkant beplakt met wit marmer. Ik gok ook dat het de zwaarste stad ter wereld is :')
Empty road, Aşgabat by Timon91, on Flickr
31. Dat Guinness World Records hoor je veel vaker hier, schijnbaar is dat nogal een hobby van de regering. Zo wordt ons meerdere malen verteld dat Turkmenistan ook het "Grootste indoor reuzenrad" heeft. Dat klopt inderdaad. Maar wat je er aan hebt? Volgens mij geen ene ruk.
Indoor ferris wheel, Aşgabat by Timon91, on Flickr
De lege snelweg waar dit geval aan ligt is trouwens aan één kant voorzien van een heel rits ministeries, waar geen foto's van gemaakt mogen worden. Met gids erbij leek me dat ook niet zo'n goed plan, maar in het laatste deel komt het nog wel terug.
32. De Neutraliteitsboog is ook al zo'n monument wat verplaatst is. Vroeger stond dit midden in de stad, nu aan de rand. Meer foto's volgen in het laatste deel, maar dit stukje Foutheid bovenop wil ik jullie vast laten zien. Een gouden standbeeld van Türkmenbaşy wat met de zon meedraait, zodat hij altijd naar de zon kijkt. Helaas draait het niet meer, dat vond ook Berdimuhamedow wel een beetje te ver gaan.
Arch of Neutrality, Aşgabat by Timon91, on Flickr
33. Als we dan toch bezig zijn, nog maar een gouden standbeeld van Türkmenbaşy. Dit soort standbeelden staan door het hele land, al zullen het er niet zoveel zijn als vroeger.
Golden Niyazov, Aşgabat by Timon91, on Flickr
34. Dat boek, de Ruhnama, heeft ook een eigen standbeeld. Ook deze is verplaatst. Vroeger ging het 's avonds open en werden er pagina's voorgelezen, tegenwoordig is het mechanisme "stuk" - of ze schamen zich er stiekem toch een beetje voor.
Ruhnama monument, Aşgabat by Timon91, on Flickr
Inmiddels regent het hard en is onze tour afgelopen. De avond hebben we vrij, dus na even uitgerust te hebben gaan we wat eten in de City Pub, wat Nadia heeft aangeraden. Het is vlakbij ons hotel en het eten is erg lekker. Dankzij de zwarte markt koers ben je voor een voor- en hoofdgerecht met bier voor twee personen omgerekend zo'n 8 dollar kwijt.
35. Om van alle indrukken bij te komen gaan we nog even afpilsen in de British Pub, die iets verderop zit en net als de City Pub leeg is.
British Pub, Aşgabat by Timon91, on Flickr
Na een kwartiertje komt er toch nog een stel binnen wat hier ook wat komt drinken. Het is leuk om met wat Turkmenen te praten, maar omdat ze ook stevig roken binnen zijn we toch binnen afzienbare tijd terug in het hotel.
36. Aşgabat bij nacht.
Aşgabat by night by Timon91, on Flickr
Binnenlandse vluchten in Turkmenistan kosten niet heel veel, vanuit Aşgabat kun je dat bijvoorbeeld prima gebruiken voor een dagtripje naar het oude Merw. Tweemaal daags vliegt Turkmenistan Airlines op Mary, wat daar vlakbij ligt. Ons vliegticket kostte zo'n 50 dollar per enkele reis, maar volgens de officiële koers gerekend. Je kan wel nagaan wat het dan écht kost ;) Chauffeur Oraz brengt ons naar de binnenlandse terminal, die weliswaar van wit marmer is gemaakt en voorzien is van een portret van Berdimuhamedow, maar lang niet zo megalomaan is als de internationale terminal. Hier is het redelijk druk, want er vertrekken drie vluchten kort na elkaar. Inchecken gaat moeiteloos, de veiligheidscontrole stelt geen donder voor.
37. Een snel en stiekem fotootje, maar zowel de business class als de economy class zijn voorzien van portretten van de president.
Turkmenistan Airlines Boeing 737 interior by Timon91, on Flickr
Het vliegtuig zit vol, de gratis catering bestaat uit water en een snoepje. Slechts 40 minuten later staan we alweer in Mary, want heel ver is het niet.
38. Een heel, heel, heel stiekem fotootje met m'n telefoon van de wandeling van vliegveld naar terminal, want hier mag het écht niet :') Er is geen ontkomen aan de president.
Portrait of Berdimuhamedow at Mary Airport by Timon91, on Flickr
Alle foto's van het dagtripje staan hier, een deel staat in het verslag. Het doel van de dag is de historische stad Merw, wat vroeger deel was van de Zijderoute. Nu zijn er slechts nog ruïnes over, een gids is raadzaam om het een en ander te zien. Het is één van de grootste toeristische attracties van Turkmenistan, maar zoveel zijn dat er nou ook weer niet :') We hebben een stuk of 30 andere toeristen gezien die het in een dagtripje deden vanuit Aşgabat, maar vergeet niet dat begin oktober midden in het hoogseizoen is voor deze regio ;)
39. De omgeving is wel wat anders dan Aşgabat, met slechte wegen en kleine, armzalige huisjes.
Road near Bayramaly by Timon91, on Flickr
40. Naast de weg is het opeens een drukte van jewelste, het blijkt dat de wekelijkse veemarkt aan de gang is. We vragen of we er even rond mogen lopen, wat na enig aarzelen wel mag. Foto's maken mag alleen niet. Het is een modderige beestenbende, om over het leed van de dieren nog maar te zwijgen :X Het is echter wel een drukke plek en iets authentieks, dus daarom wel de moeite waard om te zien. Deze kameel mocht wel op de foto (voor 1000 dollar is-ie van jou!), voor de rest is het vooral klein vee wat hier verhandeld wordt.
Camel at the Bayraymaly cattle market by Timon91, on Flickr
41. Het oude Merw komt in zicht. Ik had gezien de reputatie eerlijk gezegd een redelijk uitgebouwde toeristenattractie verwacht, maar niets blijkt minder waar. In het vlakke Sovjetlandschap staan hier en daar wat bouwsels uit een tijd dat Turkmenistan nog geen marmeren paleizen bevatte, je hebt wel echt een auto nodig om het te bezoeken want alles ligt ver uit elkaar.
View of Merw from Bayramaly by Timon91, on Flickr
42. We moeten entree betalen (althans, de gids moet dat, want het is inbegrepen in onze reis), maar bij de "ingang" is niemand aanwezig. Dan maar doorrijden. Net buiten wat over is van de muren van Merw staan twee forten naast elkaar, dit is de grootste van de twee. Kyz Kala heet het, en het stamt uit de 7e eeuw.
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
43. Klein Kyz Kala staat er vlak naast, maar het is te modderig om binnen rond te lopen. Het grote Kyz Kala is nu afgeschermd - misschien maar beter ook - maar in het kleine Kyz Kala kun je nog wel rondlopen.
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
44. De achterkant van groot Kyz Kala, een indrukwekkend bouwwerk!
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
45. Klein Kyz Kala.
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
46. Iets verderop staan de mausolea van twee "askhab" (compagnons van de profeet). Deze zijn gerestaureerd en zijn nu een belangrijk pelgrimsoord voor Turkmenen.
Mausoleums of Two Askhab, Merw by Timon91, on Flickr
47. Bij de mausolea. Gelukkig zijn er door de poort ook nog wat mooie stukjes Sovjetengineering te zien :)
Mausoleums of Two Askhab, Merw by Timon91, on Flickr
48. De twee mausolea.
Mausoleums of Two Askhab, Merw by Timon91, on Flickr
49. Naast Merw ligt het dorpje Bayramaly, de buitenwijken beginnen al half in Merw. Op weg naar een oude ijstoren hobbelen we langzaam over de bar en bar slechte weggetjes. Aan de rand van Bayramaly worden agile op milieuvriendelijke wijze Sovjetauto's cradle-to-cradle gerecycled, naast de weg staat een berg afval in brand. De elektriciteitsleidingen die van niets naar nergens lijken te lopen maken het voormalige Sovjet-Unie plaatje op het Centraal-Aziatische platteland compleet :')
Outskirts of Bayramaly by Timon91, on Flickr
50. Van deze ijstorens zijn er drie, die fungeerden als reuzekoelkasten. Ironisch genoeg hebben we tijdens de rit erheen vanuit Merw - dankzij de slechte wegen een flink kwartier - een stuk of drie uitgebrande koelkasten naast de weg zien liggen :')
Ice Tower, Merw by Timon91, on Flickr
51. Binnen in de ijstoren. Het zijn indrukwekkende gebouwen, maar door de modder is het binnen ook flink glad.
Ice Tower, Merw by Timon91, on Flickr
52. Deze omgeving was in de 7e eeuw een stuk interessanter :')
Landscape around ancient Merw and Bayramaly by Timon91, on Flickr
53. De weg erheen.
Rural road near ancient Merw and Bayramaly by Timon91, on Flickr
54. Erk Kala is de oudste van de vijf steden die hier in totaal gebouwd zijn. De historie van Erk Kala gaat terug naar de 6e eeuw. Nu is er een grote aarden donut over, wat ooit de muren waren. Vanaf hier heb je een redelijk uitzicht over Merw en kun je je een beetje oriënteren. De klim is steil, beneden is een klein parkeerplaatsje.
View over ancient Merw by Timon91, on Flickr
55. Erk Kala.
Erk Kala walls, Merw by Timon91, on Flickr
56. De andere bezoekers hier zijn een groepje Turkmeense jongeren, of het vrienden of broers zijn weet ik niet echt. Twee spreken heel slecht Russisch en/of enkele woorden Engels, maar heel veel is het niet. Met mijn steenkolenrussisch komen we ook niet heel veel verder, maar we geinen wat, maken wat foto's en keren gezamenlijk terug naar beneden.
Erk Kala walls, Merw by Timon91, on Flickr
57. Een wat meer gerenoveerd gebouw is de Yusuf Hamadani-moskee. De tombe dateert al uit de 12e eeuw, maar de rest van het complex is recentelijk gerenoveerd. Ik begon al bijna ontwenningsverschijnselen te vertonen, maar binnen hangt gelukkig een kroonluchter in de vorm van een achtpuntige ster
Yusuf Hamadani mosque, Merw by Timon91, on Flickr
58. Het mausoleum van Sultan Sanjar mag er ook wezen. Hier is nog een tweede "ingang" van het complex, na enig zoeken is de beste man gevonden en kunnen de entreekaartjes voor Merw gekocht worden.
Sultan Sanjar mausoleum, Merw by Timon91, on Flickr
59. Ah, ook hier komt Turkije weer om de hoek kijken :')
Sultan Sanjar mausoleum, Merw by Timon91, on Flickr
60. Genoeg Merw, terug naar Mary. Het is al vaker opgevallen vandaag, maar Turkmenen hebben vaak heel hoge carports. Waarom? Geen idee.
Rural Turkmenistan by Timon91, on Flickr
61. Onderweg komen we ook nog een gouden Türkmenbaşy tegen, het zal ook eens niet. Hier een foto, voor het geval jullie ook al ontwenningsverschijnselen beginnen te vertonen ;)
Niyazov statue between Bayramaly and Mary by Timon91, on Flickr
62. Mary is verder een niet heel boeiende stad. Het centrum is voorzien van een paar wit marmeren Niyazovgebouwen, maar verder is het een vrij normale provinciestad.
Streetview in Mary by Timon91, on Flickr
63. Je kan ook met de trein naar Mary, Aşgabat-Mary duurt ongeveer 7-8 uur en er rijden een paar treinen per dag.
Railway in Mary by Timon91, on Flickr
64. Mary heeft een moskee die ter ere van Berdimuhamedow is gebouwd. Voorzien van een foto van hemzelf als devote moslim met z'n favoriete schapenmuts op.
Berdimuhamedow mosque in Mary by Timon91, on Flickr
65. Een gouden Türkmenbaşy bij Belangrijk Gebouw.
Streetview in Mary by Timon91, on Flickr
66. Deze sovjetflats doen me weer wat meer aan Toshkent denken. Achter mij is het foute restaurant waar we gaan lunchen. We zitten in hoogst oncomfortabele leren fauteuils met een veel te lage zitting, maar het eten is wel oké. Gezien de ambiance verwachtten we na het bestellen van het eten eigenlijk in zwart leer en wit marmer gehulde paaldanseressen, maar "helaas" komt alleen onze redelijk binnen te houden soep
Streetview in Mary by Timon91, on Flickr
67. De Berdimuhamedow-moskee. Binnen zijn foto's helaas verboden.
Berdimuhamedow mosque in Mary by Timon91, on Flickr
68. De Russisch-orthodoxe kerk is al wat interessanter, deze voelt een stuk authentieker aan. Ongeveer 5% van de 4,8 miljoen inwoners van het land is Russisch. In het volgende deel meer over de Russen hier ;)
Pokrovskaya Russian orthodox church, Mary by Timon91, on Flickr
69. Binnen in de Russisch-orthodoxe kerk, de Pokrovskaya-kerk.
Pokrovskaya Russian orthodox church, Mary by Timon91, on Flickr
70. Een prachtig MiG-monument :D
MiG monument in Mary by Timon91, on Flickr
71. Na een bezoekje aan een andere interessante bezienswaardigheid - de zogenaamde "supermarkt" - gaan we terug naar het vliegveld. Veel te vroeg (2 uur voor de vlucht), maar de tour zit erop dus veel keuze hebben we niet. Een foto van het terminalgebouw mag gelukkig wel :)
Mary Airport by Timon91, on Flickr
Binnen wachten we lang, want de veiligheidscontrole en het inchecken zijn op dit vliegveld zo gepiept. Gelukkig komt de kist uit Aşgabat al snel aan en beginnen we op tijd met instappen.
72. Het in-flight magazine van Turkmenistan Airlines is ook voorzien van de nodige propaganda. Verder een volledig willekeurig artikel over een kasteel nabij Birmingham, want ja, daar vliegt Turkmenistan Airlines ook heen :') Indiërs schijnen Turkmenistan Airlines regelmatig te gebruiken op de route Birmingham-Aşgabat-Amritsar, overstappen in Aşgabat kan namelijk zonder visum als je op het vliegveld blijft.
Turkmenistan Airlines in-flight magazine by Timon91, on Flickr
Na een weinig boeiende vlucht zijn we al gauw weer terug in Aşgabat. Het blijkt maar weer dat Turkmenistan Airlines het niet zo nauw neemt met de veiligheidsprotocollen. Stoelen staan achterover en tafels zijn uitgeklapt tijdens taxiën, opstijgen en landen, vlak voor de landing wordt iemand gebeld en die neemt doodleuk op, de steward loopt tijdens de final approach nog door het toestel, enzovoorts :') Over het algemeen zal het wel oké zijn, want de maatschappij staat niet op de zwarte lijst van de EU.
73. Slechts 20 minuten na touchdown zijn we alweer op de hotelkamer. Even wat geld tellen, want met het monopolygeld hier heb je al gauw een redelijke berg papier in je portemonnee zitten :')
Turkmen manat by Timon91, on Flickr
We sluiten de avond af in een extreem foute karaokebar waar alleen maar slechte Russische popmuziek wordt gespeeld. Van de laserlichten krijg je instant een epileptische aanval, je trommelvliezen ben je al kwijt zodra je één stap de bar in zet :') Desondanks houden we het hier 20 minuten uit, voor twee halve liters bier en een schaaltje worst zijn we 25 manat kwijt :') Godzijdank is er niemand aan het zingen, maar bij de muziek moet je aan dit soort draken denken :') Daarna ontdekken we in ons hotel nog een extreem slechte (en lege) karaokebar, waar we wat wodka drinken. Al met al is het nachtleven van Aşgabat niet bijster boeiend, maar wel leuk om een keer gezien te hebben.
Dat was het dan voor het eerste deel, ik hoop dat ik jullie een redelijke introductie in Turkmenistan heb kunnen geven. Het is een bizar land met vele gezichten, zo zullen jullie in de volgende delen ook nog wel zien. De foto's waren wat grauw, want het weer was de eerste dagen niet zo goed. Hierna wordt het gelukkig beter, maar dat zullen jullie nog wel zien ;) Ik hoor graag wat jullie ervan vonden, in ieder geval bedankt voor het meelezen!
Men heeft gelukkig wel ingezien dat het beleid van Niyazov niet heel handig was en langzaam zijn er wat dingen hersteld. De naamsveranderingen van de maanden werden teruggedraaid en veel standbeelden en monumenten zijn weer verdwenen, al zijn er nog onnoemelijk veel over. Het land binnenkomen is inmiddels ook iets makkelijker, maar het blijft een gok. Vrij reizen is als toerist niet toegestaan, net als in Noord-Korea is een dure tour boeken je enige optie als je veel van het land wilt zien. Op een transitvisum kun je echter vijf dagen zonder gids rondstruinen, maar ook hier kleven vele nadelen aan: je moet een logische reisroute hebben (bijvoorbeeld van Iran naar Oezbekistan of Azerbeidzjan naar Oezbekistan - wat het hebben van twee andere visa impliceert), je wordt enigszins geacht je in het land aan een logische reisroute te houden, je kan makkelijker gedeporteerd worden omdat er niemand op je "past", je moet het visum vooraf al ophalen bij een ambassade en de kans dat je het krijgt is gewoonweg klein. In de regel wordt zo'n 30% van de aanvragen goedgekeurd, maar dit jaar schijnen juist bijna alle aanvragen goedgekeurd te worden. Kort gezegd: het is maar net hoe de wind waait.
Zoals je al begrijpt is Turkmenistan de bestemming voor 2018 geworden. Ik heb Joost (van o.a. de Koreareis vorig jaar) gepolst of hij zin had om mee te gaan, een "nee" had ik eerlijk gezegd niet verwacht We zijn voor de "makkelijke" optie gegaan, namelijk met een georganiseerde reis en dus het toeristenvisum. Net als in Noord-Korea zijn we voor de keuzevrijheid en de beleving voor een individuele tour gegaan, wat wellicht niet de goedkoopste optie was maar wat wel een heel goede keuze is gebleken. Het plannen ging eigenlijk heel simpel, maar daar kom ik nog wel op terug. Mede daarom was het krijgen van een uitnodiging (LOI, Letter Of Invitation) ook heel makkelijk, met zo'n LOI kun je op het vliegveld van Aşgabat een visum krijgen. Het scheelt weer een visumaanvraag in Brussel, want in Nederland zit er geen Turkmeense ambassade. In totaal zijn we een week op pad geweest, maar we hebben in die week wel moeilijk veel kunnen zien en doen :)
Veel opties om naar Turkmenistan te vliegen zijn er niet. Aşgabat heeft een internationale luchthaven en daar vliegen maar een paar maatschappijen heen: Lufthansa vanaf Frankfurt, Turkish Airlines vanaf İstanbul, S7 Airlines vanaf Moskwa/Москва en Turkmenistan Airlines vanaf Frankfurt zijn voor ons de meest bruikbare opties. Met Siberian (S7) was het nog wel te betalen, voor 540 euro per persoon hebben we een retourtje Düsseldorf-Moskwa-Aşgabat geboekt - de overige opties waren al gauw honderden euro's duurder.
Vrijdag 5 oktober gaan de boel van start. De reis van Enschede naar het vliegveld van Düsseldorf duurt lang maar gaat probleemloos, Joost ontmoet ik in Arnhem. Met de RE19 kun je direct vanaf daar naar de luchthaven, met een zweeftreintje ga je naar de terminal. Het inchecken bij S7 is al hilarisch: de Duitse luchthavenmedewerkster vraagt of we een visum hebben voor Rusland, waarop ik uitleg dat we een uitnodigingsbrief hebben voor Turkmenistan. Een niet-begrijpende blik volgt, met de vraag of we een visum hebben voor Rusland. De chef annex tolk Russisch komt erbij staan en vraagt wat er aan de hand is. De incheckdame: "Diese Herren haben einen Einladungsbrief für Kischbeki-etwas-stan". Chef kijkt even naar ons papiertje: "Äh, stimmt, das ist eine Einladung für Usbekistan, ist okay". Naja, landje ernaast, maar we mogen mee De vlucht naar Moskwa is voor slechts 60% gevuld, met 45 minuten vertraging komen we aan op een regenachtige luchthaven Domodedovo. We hebben bijna 5 uur overstaptijd hier dus die vertraging is totaal niet erg. Na een zeer Russische Transitcontrole (hierover in het laatste deel meer) settelen we ons in één van de Irish Pubs voor een paar uur wachten. Het scheelt dat je voor internationale overstappen van minder dan 24 uur op Russische luchthavens geen visum nodig hebt, mits je op hetzelfde vliegveld kan blijven natuurlijk. De VS kan daar nog een hoop van leren.
1. Biertje erbij, dan houden we het wel een paar uur uit op deze pornorode banken De laatste appjes worden verstuurd, we verwachten weinig internet de komende week ;)
Irish Pub at Domodedovo Airport, Moscow by Timon91, on Flickr
We eten nog een hamburger bij een fastfoodtent die gesponsord wordt door "Budweiser 0%" maar wel literpullen Leffe serveert, doen hier de laatste creditcardbetaling voor komende week en wachten dan tot het vertrekuur. Om half 1 's nachts - Moskovische tijd - beginnen we met instappen richting Turkmenistan. Bij het instappen wordt onze uitnodigingsbrief gecontroleerd, deze is gelukkig in orde :) De vlucht naar Aşgabat zit wél vol, maar dat is ook niet zo gek aangezien S7 maar twee keer per week op deze route vliegt. Verder is het heet aan boord en komt er van slapen maar weinig. Om half 7 's ochtends (lokale tijd, Nederland + 3 uur) staan we stipt op tijd aan de gate van, hoe kan het ook anders, Saparmurat Türkmenbaşy International Airport! Dit kitscherige, megalomane gedrocht is een wanstaltigheid waar onze mond al snel van open valt. Foto's maken is binnen streng verboden, een stiekem plaatje hoef je dankzij de overdaad aan agenten niet te proberen. Behalve onze vlucht is er niets, momenteel verwerkt de luchthaven slechts 10% van de capaciteit. We zaten voorin het vliegtuig dus we staan als eerste bij het visumloketje. Nadat de dienstdoende agent is wakker gemaakt gaat het vrij soepel: paspoort en uitnodiging inleveren, met een bonnetje de kosten betalen bij het loketje ernaast, met een bevestiging terugkomen en dan heb je het visum! Daarna moet je eerst langs de hypermoderne paspoortcontrolezuilen, die moeite hebben met een irisscan en foto van ons dankzij onze on-Turkmeense lengte Daarna moet je nog langs de gewone paspoortcontrole. Die stellen een paar basale vragen, daarna krijg je een stempeltje en ben je binnen. De bagage ligt er al, de douane doet niet moeilijk en buiten staat chauffeur Oraz te wachten met onze namen op een bordje. Aan de landsgrenzen schijnt het er fors minder soepel aan toe te gaan.
2. De nieuwe terminal heeft de vorm van een gigantische vogel, die de terminal onder zijn vleugels heeft. Alles van wit marmer uiteraard. Over foto's maken zijn we niet zo zeker, maar volgens Oraz is het geen probleem. Het is regenachtig en de foto is niet zo best, maar voor het idee ;)
Saparmurat Türkmenbaşy International Airport, Aşgabat by Timon91, on Flickr
Een kwartier later zijn we door de natte, lege, marmeren woestijnstad gereden en bij ons hotel aangekomen. Geradbraakt checken we in en gaan we naar het kantoortje van Turkmen Travel, wat hier ook zit en waar we onze reis geboekt hebben. We maken kennis met Bilbil, de dame met wie we via de mail onze reis geregeld hebben. Hier is het betalen - cash in dollars - overhandigen van reisbescheiden, wat dingen afstemmen en vragen en dan naar onze kamer en naar bed. We slapen zo'n anderhalf uur, wat niet veel is maar genoeg om ons wat beter te voelen. In de lege ontbijtzaal roven we de laatste restjes van het net zo lege ontbijtbuffet en gaan dan maar eens bedenken wat we gaan doen. Vanmiddag hebben we een stadstour, maar de rest van de ochtend is vrij. Anders dan in Noord-Korea mag je je hier wel vrij bewegen in de steden, wat wel zo prettig is.
Alle 62 foto's van Aşgabat staan hier, een deel staat in het verslag. Aşgabat was het centrale punt deze vakantie, dus de set wordt nog wel aangevuld. Een kaartje van het eerste deel staat hier. In totaal verwacht ik ca. drie delen nodig te gaan hebben, maar het is altijd weer afwachten wat het daadwerkelijk gaat worden ;)
3. Het Grand Turkmen Hotel heeft vijf sterren, maar alleen buiten aan de muur. Het best oké, alleen is het gezien de vijf sterren jammer dat het zwembad leeg is. Budgetaccommodatie is in Turkmenistan schaars. Let op de ster op de bodem van het zwembad. Deze vorm zie je overal terug, alleen al in het vliegveld zitten duizenden van die dingen verwerkt. Dit is onderdeel van het staatsembleem maar is bovenal een islamitisch symbool.
Empty pool, Grand Turkmen Hotel, Aşgabat by Timon91, on Flickr
4. De weersvoorspelling voor vandaag is simpel: regen, regen en regen. Een zeldzaamheid in Aşgabat, want de stad ligt in een dorre woestijn. Wel apart om de stad zo te zien, maar we zijn blij dat we later nog terugkomen hier als het beter weer is. Hard regent het nog niet, dus we gaan maar gewoon een rondje lopen. De straten zijn leeg, veel verkeer is er niet.
Streetview, Aşgabat by Timon91, on Flickr
5. Net als elders in de voormalige Sovjet-Unie zijn er veel voetgangerstunnels. Waar deze normaal volgepakt zijn met kleine winkeltjes en kioskjes waar je alle denkbare materie kunt kopen zijn ze hier angstvallig leeg. En van marmer. En dus fucking glad als het regent.
Pedestrian tunnel, Aşgabat by Timon91, on Flickr
6. Het Onafhankelijkheidsplein is een opvallend leeg plein met veel fonteinen en marmer midden in de stad. Veel volgens Türkmenbaşy belangrijke gebouwen staan hier, maar de leegte is tekenend. Zelfs op andere momenten, toen het elders in de stad best druk was, bleef het hier leeg. We lopen wat gedesoriënteerd rond, daarbij nauwlettend in de gaten gehouden door de beponchode dienstdoende agenten. Foto's maken mag hier eigenlijk niet, maar af en toe kun je uit het zicht staan van een agent en wil het wel ;) Rechts een fontein in de vorm van die achtpuntige ster, maar daar zijn er ongeveer vijfduizend van in Aşgabat.
Independence Square, Aşgabat by Timon91, on Flickr
7. Dit is Belangrijk Gebouw. Beplakt met wit marmer en goud, symmetrisch opgebouwd, grote voorplaats, donkere ramen en veel te groot. Van dit type zijn er vele in Aşgabat. Van de agenten op dit plein hebben we verder niet veel last, zolang ik de camera maar uit het zicht weet te houden. Slechts één keer worden we aangesproken.
Important building, Aşgabat by Timon91, on Flickr
8. Ah, een bus. Allemaal wit en nieuw, volgens mij Hyundai's. Ook de bushaltes zien er futuristisch uit, met dichte wachtruimtes en een kiosk. Laatstgenoemde is echter vrijwel altijd dicht.
City bus, Aşgabat by Timon91, on Flickr
9. Een monument voor de stad Aşgabat of de naam ervan. Weetikveel. Gewoon weer zo'n ding. Let trouwens op hoeveel van die achtpuntige sterren je in die kleine lantaarnpalen ziet, ik tel er 19 per paal.
Monument, Aşgabat by Timon91, on Flickr
10. We komen iets meer in bewoond gebied, hier hebben we ook al een supermarktje gevonden waar nog wel wat reuring is. Hier het dramatheater, volgens Türkmenbaşy erg belangrijk. Verrassing: het is ook naar Türkmenbaşy vernoemd en zijn beeltenis in goud is ook aanwezig. Grote blij!
Drama theater, Aşgabat by Timon91, on Flickr
11. Kijk, hier hebben we tenminste nog het idee in de voormalige Sovjet-Unie te zijn. Eindelijk :')
Soviet Aşgabat by Timon91, on Flickr
De Russische bazaar, vlakbij ons hotel, is een relatief levendige plek. Voor een bazaar is het nog steeds rustig, maar dan nog. Hier is het tijd om even bij een ander onderwerp stil te staan: geld. Volgens mijn Lonely Planet uit 2014 is er in Oezbekistan een levendige zwarte markt in geld (zoals ik in 2016 inderdaad gemerkt heb) en is er in Turkmenistan juist helemaal geen zwarte markt. We leven nu echter in 2018 en het tegenovergestelde is waar: de Oezbeekse zwarte valutamarkt is bijna helemaal weg, maar in Turkmenistan floreert deze. Niet zo open en uitbundig als het bij de noorderburen deed, want de politie treedt er wel tegen op als ze wat zien - in Oezbekistan deden ze er gewoon aan mee. Volgens de officiële en vaste koers gaat er 3,5 manat (TM) in een dollar, op de bazaar bieden ze 13 aan en weet ik het naar 16 te praten. Dat maakt het land wel een stuk goedkoper :') Het wisselen gaat fluisterend en stiekem, maar werkt prima. De koers fluctueert sterk, van andere reizigers hebben we 13, 15 en 18 gehoord, maar aan het einde van onze reis werd door handelaren op de bazaar 20 aangeboden - wat een koers van 22-23 impliceert.
12. Bij deze theehandelaar hebben we wat gewisseld, een foto van het echte handelswaar maken is geen probleem.
Russian Bazaar, Aşgabat by Timon91, on Flickr
13. De Russische bazaar van de buitenkant gezien. We hebben hier ook lekker geluncht, alles lijkt opeens bijna gratis :')
Russian Bazaar, Aşgabat by Timon91, on Flickr
14. Terug op de kamer drogen we wat op en slingeren de TV aan. De staatstelevisie voldoet aan de verwachtingen :')
Turkmen state television by Timon91, on Flickr
15. Ah, deze doet ook mee hier. De Turken en de Turkmenen zijn broedervolken, Erdo en consorten hebben flink wat invloed gekocht hier. Over een paar jaar ligt Ankara er net zo bij als Aşgabat :')
Turkish TV in Turkmenistan by Timon91, on Flickr
16. Het uitzicht vanaf het balkon, op datzelfde Onafhankelijkheidsplein. Ik blijf me verbazen dat er nagenoeg geen verkeer is. Dat voorste gebouw iets rechts van het midden met die ene gouden koepel is overigens het presidentiële paleis, het is ten strengste verboden om hier foto's van te maken ;)
View over Aşgabat by Timon91, on Flickr
Ook het internet wordt uitgeprobeerd, maar de Turkmeense censuurmuur blijkt sterker dan de Chinese. Whatsapp, Telegram en Facebook zijn geblokkeerd, Gmail doet het wel. De VPN die in China nog wel werkte beukt er hier niet doorheen. Maar goed, een weekje zonder is ook wel heerlijk eigenlijk :)
17. Om 2 uur 's middags staat Nadia klaar in de lobby. Deze Russisch-Oekraïens-Turkmeense dame is onze gids voor vanmiddag, samen met chauffeur Islam. Eerste stop: dit epitoom van lompheid. Net buiten de stad is een moskee gebouwd ter ere van - jawel! - Saparmurat Türkmenbaşy. Uiteraard is alles wit marmer, goud, symmetrisch, vol symbolen en leeg.
Gypjak mosque, Aşgabat by Timon91, on Flickr
18. In dit kleine mausoleumpje ernaast ligt Türkmenbaşy begraven.
Türkmenbaşy mausoleum, Aşgabat by Timon91, on Flickr
19. Binnen in de moskee. Prachtig, eerlijk waar, maar uitgestorven.
Gypjak mosque, Aşgabat by Timon91, on Flickr
20. Meneer Türkmenbaşy had een redelijk hoge dunk van zichzelf. Hij heeft namelijk een boekje geschreven wat iedereen hier uit z'n kop moest leren en wat de hele leer van het verleden, heden en toekomst van Turkmenistan omvat. Ik heb het voor vertrek getracht te lezen, maar het is echt verschrikkelijk slecht geschreven (al was de vertaling ook niet best). Türkmenbaşy voorzag dit boek, genaamd "Ruhnama", als een vervanging van de heilige koran en iedereen die een functie voor de regering wilde vervullen werd geacht dit moeiteloos te kunnen reciteren. De tekst die aan de binnenkant van de koepel geschreven staat is dan ook niet afkomstig uit de koran, maar uit de Ruhnama. Meneer Türkmenbaşy stond dus boven de koran.
Gypjak mosque, Aşgabat by Timon91, on Flickr
21. Aan dezelfde kant buiten de stad ligt Gadymy Nusaý, "Oud Nisa", een oude hoofdstad van het rijk van de Parthen. Sinds een jaar of 10 is dit oude fort Werelderfgoed. Het is best interessant om te zien, maar ook heel glibberig in de regen. Daarnaast is het flink koud geworden, meer dan 12 graden is het niet.
Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
22. Een deel is/wordt gerestaureerd.
Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
23. Dat de gebouwen van modder zijn en het regent helpt niet, hele stukken muur laten los. Zodra het stopt met regenen zal er weer genoeg te restaureren zijn. Het toont wel weer aan hoe weinig het hier regent, anders blijf je modder smeren.
Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
24. Uitzicht over Nisa, met in het wit op de achtergrond de toegang tot het oude fort.
View over Old Nysa, Aşgabat by Timon91, on Flickr
25. Het dorpje Bagyr, een voorstadje van Aşgabat, ligt er vlak naast. Dit lijkt al meer op een gewoon Centraal-Aziatisch dorp met kleine huisjes en onverharde straten.
View over Bagyr from Nysa, near Aşgabat by Timon91, on Flickr
Na ons volgt een delegatie van officieel uitziende Chinezen en gaan wij weer op pad, terug naar de stad. Zoals gezegd zijn er veel oude monumenten en monumenten van Niyazov verdwenen, maar veel monumenten zijn ook verplaatst. Een paar monumenten vond men niet geschikt voor het stadscentrum maar niet slecht genoeg om weg te gooien, dus die zijn bij elkaar gezet aan de rand van de stad. Het klinkt bijna als die paar boeken die je niet gaat lezen maar toch niet weg wil gooien, en ze dus maar op een stapeltje in de hoek tyft :') Vanzelfsprekend loopt er wel een hoofdweg met 2×3 rijstroken heen, voorzien van lantaarnpalen vol goud en symboliek, een achtpuntige-sterrenhemel en een paar straatvegers die de boel schoon houden. Verkeer en mensen zijn er alleen niet.
26. Een Sovjet-oorlogsmonument, één of andere boog en een monument om de aardbeving van 1948 te herdenken. Past niet bij elkaar, maar staat dat wel. Hier komen we overigens nog een kleine Nederlandse tourgroep tegen, die heel achterdochtig zijn wat wij hier nou weer met z'n tweeën doen en daarom ook niet in lijken te zijn voor een praatje :')
Collection of monuments, Aşgabat by Timon91, on Flickr
27. Het monument ter nagedachtenis van de aardbeving van 1948, die heel Aşgabat met de grond gelijkmaakte. Türkmenbaşy's vader was in de Tweede Wereldoorlog al omgekomen en zijn moeder en geschwister overleefden de aardbeving niet, dus hij bleef alleen over. De zwarte moeder op de wereldbol die het gouden kind omhoog houdt symboliseert de gouden toekomst van Turkmenistan, die uit de puin van de aardbeving oprees. Wie is die gouden baby dan? Precies, u gaat door voor de waterkoker, Türkmenbaşy!
Aşgabat earthquake memorial by Timon91, on Flickr
28. Het volgende stukje foutheid is het trouwpaleis, ook aan de rand van de stad op een heuvel. Hier komen we later nog terug, maar voor het idee ;) Vooral de wereldbol waarop enkel Turkmenistan staat afgebeeld vind ik hilarisch. In plaats van naar de Griekse Oudheid kijken we straks terug op de Turkmeense Foutheid :')
Wedding palace, Aşgabat by Timon91, on Flickr
29. Zijn er van de nieuwe president dan geen standbeelden? Jawel, maar niet veel. Meestal wordt hij te paard afgebeeld, zoals hier. Wel in het goud uiteraard. In plaats van Berdimuhamedow zie je vaak "Arkadag" staan, ofwel "Beschermer". Wel origineel dat ze het standbeeld in een fontein in de vorm van een achtpuntige ster hebben neergezet!
Gurbanguly Berdimuhamedow monument, Aşgabat by Timon91, on Flickr
30. De andere kant op gekeken. De flats op de achtergrond zijn wit en ja, dat is allemaal wit marmer. Aşgabat staat schijnbaar in het Guinness Book of World Records met "hoogste concentratie gebouwen van wit marmer". Overigens is het gros van de gebouwen alleen van de buitenkant beplakt met wit marmer. Ik gok ook dat het de zwaarste stad ter wereld is :')
Empty road, Aşgabat by Timon91, on Flickr
31. Dat Guinness World Records hoor je veel vaker hier, schijnbaar is dat nogal een hobby van de regering. Zo wordt ons meerdere malen verteld dat Turkmenistan ook het "Grootste indoor reuzenrad" heeft. Dat klopt inderdaad. Maar wat je er aan hebt? Volgens mij geen ene ruk.
Indoor ferris wheel, Aşgabat by Timon91, on Flickr
De lege snelweg waar dit geval aan ligt is trouwens aan één kant voorzien van een heel rits ministeries, waar geen foto's van gemaakt mogen worden. Met gids erbij leek me dat ook niet zo'n goed plan, maar in het laatste deel komt het nog wel terug.
32. De Neutraliteitsboog is ook al zo'n monument wat verplaatst is. Vroeger stond dit midden in de stad, nu aan de rand. Meer foto's volgen in het laatste deel, maar dit stukje Foutheid bovenop wil ik jullie vast laten zien. Een gouden standbeeld van Türkmenbaşy wat met de zon meedraait, zodat hij altijd naar de zon kijkt. Helaas draait het niet meer, dat vond ook Berdimuhamedow wel een beetje te ver gaan.
Arch of Neutrality, Aşgabat by Timon91, on Flickr
33. Als we dan toch bezig zijn, nog maar een gouden standbeeld van Türkmenbaşy. Dit soort standbeelden staan door het hele land, al zullen het er niet zoveel zijn als vroeger.
Golden Niyazov, Aşgabat by Timon91, on Flickr
34. Dat boek, de Ruhnama, heeft ook een eigen standbeeld. Ook deze is verplaatst. Vroeger ging het 's avonds open en werden er pagina's voorgelezen, tegenwoordig is het mechanisme "stuk" - of ze schamen zich er stiekem toch een beetje voor.
Ruhnama monument, Aşgabat by Timon91, on Flickr
Inmiddels regent het hard en is onze tour afgelopen. De avond hebben we vrij, dus na even uitgerust te hebben gaan we wat eten in de City Pub, wat Nadia heeft aangeraden. Het is vlakbij ons hotel en het eten is erg lekker. Dankzij de zwarte markt koers ben je voor een voor- en hoofdgerecht met bier voor twee personen omgerekend zo'n 8 dollar kwijt.
35. Om van alle indrukken bij te komen gaan we nog even afpilsen in de British Pub, die iets verderop zit en net als de City Pub leeg is.
British Pub, Aşgabat by Timon91, on Flickr
Na een kwartiertje komt er toch nog een stel binnen wat hier ook wat komt drinken. Het is leuk om met wat Turkmenen te praten, maar omdat ze ook stevig roken binnen zijn we toch binnen afzienbare tijd terug in het hotel.
36. Aşgabat bij nacht.
Aşgabat by night by Timon91, on Flickr
Binnenlandse vluchten in Turkmenistan kosten niet heel veel, vanuit Aşgabat kun je dat bijvoorbeeld prima gebruiken voor een dagtripje naar het oude Merw. Tweemaal daags vliegt Turkmenistan Airlines op Mary, wat daar vlakbij ligt. Ons vliegticket kostte zo'n 50 dollar per enkele reis, maar volgens de officiële koers gerekend. Je kan wel nagaan wat het dan écht kost ;) Chauffeur Oraz brengt ons naar de binnenlandse terminal, die weliswaar van wit marmer is gemaakt en voorzien is van een portret van Berdimuhamedow, maar lang niet zo megalomaan is als de internationale terminal. Hier is het redelijk druk, want er vertrekken drie vluchten kort na elkaar. Inchecken gaat moeiteloos, de veiligheidscontrole stelt geen donder voor.
37. Een snel en stiekem fotootje, maar zowel de business class als de economy class zijn voorzien van portretten van de president.
Turkmenistan Airlines Boeing 737 interior by Timon91, on Flickr
Het vliegtuig zit vol, de gratis catering bestaat uit water en een snoepje. Slechts 40 minuten later staan we alweer in Mary, want heel ver is het niet.
38. Een heel, heel, heel stiekem fotootje met m'n telefoon van de wandeling van vliegveld naar terminal, want hier mag het écht niet :') Er is geen ontkomen aan de president.
Portrait of Berdimuhamedow at Mary Airport by Timon91, on Flickr
Alle foto's van het dagtripje staan hier, een deel staat in het verslag. Het doel van de dag is de historische stad Merw, wat vroeger deel was van de Zijderoute. Nu zijn er slechts nog ruïnes over, een gids is raadzaam om het een en ander te zien. Het is één van de grootste toeristische attracties van Turkmenistan, maar zoveel zijn dat er nou ook weer niet :') We hebben een stuk of 30 andere toeristen gezien die het in een dagtripje deden vanuit Aşgabat, maar vergeet niet dat begin oktober midden in het hoogseizoen is voor deze regio ;)
39. De omgeving is wel wat anders dan Aşgabat, met slechte wegen en kleine, armzalige huisjes.
Road near Bayramaly by Timon91, on Flickr
40. Naast de weg is het opeens een drukte van jewelste, het blijkt dat de wekelijkse veemarkt aan de gang is. We vragen of we er even rond mogen lopen, wat na enig aarzelen wel mag. Foto's maken mag alleen niet. Het is een modderige beestenbende, om over het leed van de dieren nog maar te zwijgen :X Het is echter wel een drukke plek en iets authentieks, dus daarom wel de moeite waard om te zien. Deze kameel mocht wel op de foto (voor 1000 dollar is-ie van jou!), voor de rest is het vooral klein vee wat hier verhandeld wordt.
Camel at the Bayraymaly cattle market by Timon91, on Flickr
41. Het oude Merw komt in zicht. Ik had gezien de reputatie eerlijk gezegd een redelijk uitgebouwde toeristenattractie verwacht, maar niets blijkt minder waar. In het vlakke Sovjetlandschap staan hier en daar wat bouwsels uit een tijd dat Turkmenistan nog geen marmeren paleizen bevatte, je hebt wel echt een auto nodig om het te bezoeken want alles ligt ver uit elkaar.
View of Merw from Bayramaly by Timon91, on Flickr
42. We moeten entree betalen (althans, de gids moet dat, want het is inbegrepen in onze reis), maar bij de "ingang" is niemand aanwezig. Dan maar doorrijden. Net buiten wat over is van de muren van Merw staan twee forten naast elkaar, dit is de grootste van de twee. Kyz Kala heet het, en het stamt uit de 7e eeuw.
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
43. Klein Kyz Kala staat er vlak naast, maar het is te modderig om binnen rond te lopen. Het grote Kyz Kala is nu afgeschermd - misschien maar beter ook - maar in het kleine Kyz Kala kun je nog wel rondlopen.
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
44. De achterkant van groot Kyz Kala, een indrukwekkend bouwwerk!
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
45. Klein Kyz Kala.
Kyz Kala, Merw by Timon91, on Flickr
46. Iets verderop staan de mausolea van twee "askhab" (compagnons van de profeet). Deze zijn gerestaureerd en zijn nu een belangrijk pelgrimsoord voor Turkmenen.
Mausoleums of Two Askhab, Merw by Timon91, on Flickr
47. Bij de mausolea. Gelukkig zijn er door de poort ook nog wat mooie stukjes Sovjetengineering te zien :)
Mausoleums of Two Askhab, Merw by Timon91, on Flickr
48. De twee mausolea.
Mausoleums of Two Askhab, Merw by Timon91, on Flickr
49. Naast Merw ligt het dorpje Bayramaly, de buitenwijken beginnen al half in Merw. Op weg naar een oude ijstoren hobbelen we langzaam over de bar en bar slechte weggetjes. Aan de rand van Bayramaly worden agile op milieuvriendelijke wijze Sovjetauto's cradle-to-cradle gerecycled, naast de weg staat een berg afval in brand. De elektriciteitsleidingen die van niets naar nergens lijken te lopen maken het voormalige Sovjet-Unie plaatje op het Centraal-Aziatische platteland compleet :')
Outskirts of Bayramaly by Timon91, on Flickr
50. Van deze ijstorens zijn er drie, die fungeerden als reuzekoelkasten. Ironisch genoeg hebben we tijdens de rit erheen vanuit Merw - dankzij de slechte wegen een flink kwartier - een stuk of drie uitgebrande koelkasten naast de weg zien liggen :')
Ice Tower, Merw by Timon91, on Flickr
51. Binnen in de ijstoren. Het zijn indrukwekkende gebouwen, maar door de modder is het binnen ook flink glad.
Ice Tower, Merw by Timon91, on Flickr
52. Deze omgeving was in de 7e eeuw een stuk interessanter :')
Landscape around ancient Merw and Bayramaly by Timon91, on Flickr
53. De weg erheen.
Rural road near ancient Merw and Bayramaly by Timon91, on Flickr
54. Erk Kala is de oudste van de vijf steden die hier in totaal gebouwd zijn. De historie van Erk Kala gaat terug naar de 6e eeuw. Nu is er een grote aarden donut over, wat ooit de muren waren. Vanaf hier heb je een redelijk uitzicht over Merw en kun je je een beetje oriënteren. De klim is steil, beneden is een klein parkeerplaatsje.
View over ancient Merw by Timon91, on Flickr
55. Erk Kala.
Erk Kala walls, Merw by Timon91, on Flickr
56. De andere bezoekers hier zijn een groepje Turkmeense jongeren, of het vrienden of broers zijn weet ik niet echt. Twee spreken heel slecht Russisch en/of enkele woorden Engels, maar heel veel is het niet. Met mijn steenkolenrussisch komen we ook niet heel veel verder, maar we geinen wat, maken wat foto's en keren gezamenlijk terug naar beneden.
Erk Kala walls, Merw by Timon91, on Flickr
57. Een wat meer gerenoveerd gebouw is de Yusuf Hamadani-moskee. De tombe dateert al uit de 12e eeuw, maar de rest van het complex is recentelijk gerenoveerd. Ik begon al bijna ontwenningsverschijnselen te vertonen, maar binnen hangt gelukkig een kroonluchter in de vorm van een achtpuntige ster
Yusuf Hamadani mosque, Merw by Timon91, on Flickr
58. Het mausoleum van Sultan Sanjar mag er ook wezen. Hier is nog een tweede "ingang" van het complex, na enig zoeken is de beste man gevonden en kunnen de entreekaartjes voor Merw gekocht worden.
Sultan Sanjar mausoleum, Merw by Timon91, on Flickr
59. Ah, ook hier komt Turkije weer om de hoek kijken :')
Sultan Sanjar mausoleum, Merw by Timon91, on Flickr
60. Genoeg Merw, terug naar Mary. Het is al vaker opgevallen vandaag, maar Turkmenen hebben vaak heel hoge carports. Waarom? Geen idee.
Rural Turkmenistan by Timon91, on Flickr
61. Onderweg komen we ook nog een gouden Türkmenbaşy tegen, het zal ook eens niet. Hier een foto, voor het geval jullie ook al ontwenningsverschijnselen beginnen te vertonen ;)
Niyazov statue between Bayramaly and Mary by Timon91, on Flickr
62. Mary is verder een niet heel boeiende stad. Het centrum is voorzien van een paar wit marmeren Niyazovgebouwen, maar verder is het een vrij normale provinciestad.
Streetview in Mary by Timon91, on Flickr
63. Je kan ook met de trein naar Mary, Aşgabat-Mary duurt ongeveer 7-8 uur en er rijden een paar treinen per dag.
Railway in Mary by Timon91, on Flickr
64. Mary heeft een moskee die ter ere van Berdimuhamedow is gebouwd. Voorzien van een foto van hemzelf als devote moslim met z'n favoriete schapenmuts op.
Berdimuhamedow mosque in Mary by Timon91, on Flickr
65. Een gouden Türkmenbaşy bij Belangrijk Gebouw.
Streetview in Mary by Timon91, on Flickr
66. Deze sovjetflats doen me weer wat meer aan Toshkent denken. Achter mij is het foute restaurant waar we gaan lunchen. We zitten in hoogst oncomfortabele leren fauteuils met een veel te lage zitting, maar het eten is wel oké. Gezien de ambiance verwachtten we na het bestellen van het eten eigenlijk in zwart leer en wit marmer gehulde paaldanseressen, maar "helaas" komt alleen onze redelijk binnen te houden soep
Streetview in Mary by Timon91, on Flickr
67. De Berdimuhamedow-moskee. Binnen zijn foto's helaas verboden.
Berdimuhamedow mosque in Mary by Timon91, on Flickr
68. De Russisch-orthodoxe kerk is al wat interessanter, deze voelt een stuk authentieker aan. Ongeveer 5% van de 4,8 miljoen inwoners van het land is Russisch. In het volgende deel meer over de Russen hier ;)
Pokrovskaya Russian orthodox church, Mary by Timon91, on Flickr
69. Binnen in de Russisch-orthodoxe kerk, de Pokrovskaya-kerk.
Pokrovskaya Russian orthodox church, Mary by Timon91, on Flickr
70. Een prachtig MiG-monument :D
MiG monument in Mary by Timon91, on Flickr
71. Na een bezoekje aan een andere interessante bezienswaardigheid - de zogenaamde "supermarkt" - gaan we terug naar het vliegveld. Veel te vroeg (2 uur voor de vlucht), maar de tour zit erop dus veel keuze hebben we niet. Een foto van het terminalgebouw mag gelukkig wel :)
Mary Airport by Timon91, on Flickr
Binnen wachten we lang, want de veiligheidscontrole en het inchecken zijn op dit vliegveld zo gepiept. Gelukkig komt de kist uit Aşgabat al snel aan en beginnen we op tijd met instappen.
72. Het in-flight magazine van Turkmenistan Airlines is ook voorzien van de nodige propaganda. Verder een volledig willekeurig artikel over een kasteel nabij Birmingham, want ja, daar vliegt Turkmenistan Airlines ook heen :') Indiërs schijnen Turkmenistan Airlines regelmatig te gebruiken op de route Birmingham-Aşgabat-Amritsar, overstappen in Aşgabat kan namelijk zonder visum als je op het vliegveld blijft.
Turkmenistan Airlines in-flight magazine by Timon91, on Flickr
Na een weinig boeiende vlucht zijn we al gauw weer terug in Aşgabat. Het blijkt maar weer dat Turkmenistan Airlines het niet zo nauw neemt met de veiligheidsprotocollen. Stoelen staan achterover en tafels zijn uitgeklapt tijdens taxiën, opstijgen en landen, vlak voor de landing wordt iemand gebeld en die neemt doodleuk op, de steward loopt tijdens de final approach nog door het toestel, enzovoorts :') Over het algemeen zal het wel oké zijn, want de maatschappij staat niet op de zwarte lijst van de EU.
73. Slechts 20 minuten na touchdown zijn we alweer op de hotelkamer. Even wat geld tellen, want met het monopolygeld hier heb je al gauw een redelijke berg papier in je portemonnee zitten :')
Turkmen manat by Timon91, on Flickr
We sluiten de avond af in een extreem foute karaokebar waar alleen maar slechte Russische popmuziek wordt gespeeld. Van de laserlichten krijg je instant een epileptische aanval, je trommelvliezen ben je al kwijt zodra je één stap de bar in zet :') Desondanks houden we het hier 20 minuten uit, voor twee halve liters bier en een schaaltje worst zijn we 25 manat kwijt :') Godzijdank is er niemand aan het zingen, maar bij de muziek moet je aan dit soort draken denken :') Daarna ontdekken we in ons hotel nog een extreem slechte (en lege) karaokebar, waar we wat wodka drinken. Al met al is het nachtleven van Aşgabat niet bijster boeiend, maar wel leuk om een keer gezien te hebben.
Dat was het dan voor het eerste deel, ik hoop dat ik jullie een redelijke introductie in Turkmenistan heb kunnen geven. Het is een bizar land met vele gezichten, zo zullen jullie in de volgende delen ook nog wel zien. De foto's waren wat grauw, want het weer was de eerste dagen niet zo goed. Hierna wordt het gelukkig beter, maar dat zullen jullie nog wel zien ;) Ik hoor graag wat jullie ervan vonden, in ieder geval bedankt voor het meelezen!
Mijn Flickr account.
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Turkmenistan...
Het is weer eens wat anders zal ik maar zeggen :')
Wel erg mooi en uitgebreid verslag! Het ziet er allemaal wel Noord-Korea-achtig uit.
Was je niet bang geworden om naar Turkmenistan te gaan door dat voorval met die fietser?
Ik moet trouwens wel zeggen dat ik het OV-aspect een beetje miste, maar dat zal daar wel niet veel zijn ;)
Het is weer eens wat anders zal ik maar zeggen :')
Wel erg mooi en uitgebreid verslag! Het ziet er allemaal wel Noord-Korea-achtig uit.
Was je niet bang geworden om naar Turkmenistan te gaan door dat voorval met die fietser?
Ik moet trouwens wel zeggen dat ik het OV-aspect een beetje miste, maar dat zal daar wel niet veel zijn ;)
- Daniel
- OVNL-bestuurslid
- Berichten: 39115
- Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
- Locatie: Amersfoort
- Contacteer:
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Geweldig (en enigszins bizar) verslag weer :pos:
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
-
- OVNL-beheerder
- Berichten: 8602
- Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
- Locatie: Almere
- Contacteer:
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Zeker weer een geweldig verslag en goed omschreven allemaal! :D
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024
Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 27-03-2024
Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Ook dit is weer zo'n land :') _O-
Een leuk verslag verder!
Een leuk verslag verder!
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Prachtig verslag weer Timon, je stelt nooit teleur. :D
Dat is Tadzjikistan, maar ik kan je een eerder reisverslag van Timon wat dat betreft absoluut aanraden.Ferdinand schreef: Was je niet bang geworden om naar Turkmenistan te gaan door dat voorval met die fietser?=
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Kan me niet herinneren dat iemand ooit naar Turkmenistan is geweest. Gaaf verslag.
- Zugführer
- OVNL-beheerder
- Berichten: 3406
- Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
- Locatie: Helmond-Noord
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Wat een aangename verrassing deze avond, een nieuw reisverslag van Timon, altijd de moeite waard. Qua sfeer doet het inderdaad behoorlijk Noord-Koreaans aan, al zul je hier wat minder continu in de gaten gehouden zijn. Zoals altijd weer benieuwd naar het vervolg *O*
-
- Berichten: 3469
- Lid geworden op: zo 03 nov 2013, 22:06
- Locatie: DTC
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Wederom een nieuw meesterwerk van Timon91. Een interressant verslag van een erg onbekend land.
Quo usque tandem factionem cartellum et officiorum magina, patientia nostra abuditur dum navis praetoria resurrectionis ad profiscendum parata est?
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Wat een prachtig verslag! :D Ik krijg meteen zin om zelf op reis te gaan. Heel wat nieuws geleerd; door dit soort verslagen merk je pas weer wat je allemaal níét op school geleerd hebt. Bizar, al dat marmer en goud en al die achtpuntige sterren.
Ik ben nu wel benieuwd naar die leegte op straat. Komt dat doordat de stad veel te groot is voor het aantal inwoners, of ...?
Ik ben nu wel benieuwd naar die leegte op straat. Komt dat doordat de stad veel te groot is voor het aantal inwoners, of ...?
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Hebben ze eigenlijk een nationaal symbool in Turkmenistan? /duik
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Erg interessant verslag!
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Zoals altijd: meesterlijk _O_
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Bedankt iedereen! *O*
Nee hoorFerdinand schreef:Turkmenistan...
Het is weer eens wat anders zal ik maar zeggen :')
Wel erg mooi en uitgebreid verslag! Het ziet er allemaal wel Noord-Korea-achtig uit.
Was je niet bang geworden om naar Turkmenistan te gaan door dat voorval met die fietser?
Je hebt helemaal gelijk, maar in deel 2 en 3 komt er wel OV in voor! ;)Ferdinand schreef:
Ik moet trouwens wel zeggen dat ik het OV-aspect een beetje miste, maar dat zal daar wel niet veel zijn ;)
De agenten staan niet op de foto natuurlijk, maar die zijn er wel degelijk! Je hebt natuurlijk ook gidsen om je in de gaten te houden, maar het was - in ieder geval voor het gevoel - lang niet zo erg als in Noord-Korea.Zugführer schreef:Wat een aangename verrassing deze avond, een nieuw reisverslag van Timon, altijd de moeite waard. Qua sfeer doet het inderdaad behoorlijk Noord-Koreaans aan, al zul je hier wat minder continu in de gaten gehouden zijn. Zoals altijd weer benieuwd naar het vervolg *O*
Op sommige punten is het wel druk, maar de stad lijkt inderdaad te groot voor het aantal inwoners, zeker op de Niyazov-plekken.umbusko schreef:Wat een prachtig verslag! :D Ik krijg meteen zin om zelf op reis te gaan. Heel wat nieuws geleerd; door dit soort verslagen merk je pas weer wat je allemaal níét op school geleerd hebt. Bizar, al dat marmer en goud en al die achtpuntige sterren.
Ik ben nu wel benieuwd naar die leegte op straat. Komt dat doordat de stad veel te groot is voor het aantal inwoners, of ...?
Een lastige queeste! Ik zal het in de volgende uiteenzetting nog kort aanstippen! :')Wubbo schreef:Hebben ze eigenlijk een nationaal symbool in Turkmenistan? /duik
Mijn Flickr account.
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Fraai verslag wederom van een bijzondere reis!
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Weer een mooi verslag! :D
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Leuk om eens iets te lezen van een land waar je eigenlijk nooit iets van hoort.
Heb je voor deze reis een tour geboekt vanaf aankomst in Turkmenistan tot aan vertrek, of hoe werkte dat? Want je bent zomaar 'vrij gelaten' om dan met het vliegtuig te reizen?
Heb je voor deze reis een tour geboekt vanaf aankomst in Turkmenistan tot aan vertrek, of hoe werkte dat? Want je bent zomaar 'vrij gelaten' om dan met het vliegtuig te reizen?
Het is een spectrum.
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Een leuk verslag, weer eens wat anders dan al dat OV hier.
Re: Het land van Türkmenbaşy (1): Symboliek met een hoofdletter [73]
Wat een fantastisch verslag! Je schrijfstijl wordt er ook per gare bestemming beter op!
Να πάμε, върви, живей!
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten