Bart on Tour #1 | Rond het meer [27 Foto's]
Bart on Tour #2 | Van Walcourt tot Bruxelles [42 Foto's]
Bart on Tour #3 | Wenen en omgeving [26 Foto's]
Bart on Tour #4 | Rügen en OMSI in Berlijn [29 Foto's]
Bart on Tour #5 | Door het Schwarzwald naar Stuttgart en krappe straatjes in Lindau [22 Foto's]
Het vervolg van de vorige reportage. Nog niet gezien? Link staat hier boven!
1. Na een nacht geslapen te hebben in München verlieten we het zuiden van Duitsland om over de nieuwe HSL lijn te rijden. Deze is sinds 10 december 2017 geopend en verkort de reistijd van München naar Berlijn met 2 uur. We vertrokken iets wat laat uit het hotel maar konden door te rennen nog net ICE Sprinter 1004 halen. Deze reed met een gemoderniseerd ICE-3 stel. Heel veel veranderd is er niet. Er is een nieuw type stoel ingezet, nieuwe reisinformatie schermen geplaatst en aan de buitenkant is de eerste klasse geel gemarkeerd bij de deur. In Halle stapten we uit en kon het stel op de foto.
2. Met een IC2 stam gingen we van Halle naar Riesa waar we overstapten op SEV. Over het algemeen zijn treinvervangende bussen in Duitsland goed aangegeven. Vaak hangt dit permanent op de borden met een paarse sticker met SEV er op. Deze stickers wezen ons naar het busstation waar we wel nog even de juiste halte moesten zoeken. Riesa is een plaats waar 31.000 mensen wonen en ligt tussen Leipzig en Dresden in. De plaats kent 5 stadsbuslijnen waarvan er één ons passeert op het busstation.
3. Na enkele minuten kwam onze treinvervangende bus aangereden. Het was een comfortabele Tourismo die ons door een mooi landschap naar Waldheim bracht.
4. Het dorpje Waldheim heeft nog geen 10.000 inwoners maar wordt wel elk uur bediend door de RB45 die van Elsterwerda naar Chemnitz rijdt. Deze route wordt door de Mitteldeutsche Regiobahn gereden met Alstom Coradia Continental's. Deze treinen zijn van het zelfde platform waarop de ICNG straks gebouwd gaat worden. Ik vond het een prima trein.
5. We gingen met de RB45 naar het eindpunt Chemnitz, waar we overstapten op de RE3 naar Dresden. Het was een warme en droge zomer dus besloten we in onze overstaptijd een ijsje te halen bij de spar in de stationshal (links op de foto). In Duitsland zijn ze nu pas bezig met de pinautomaten vernieuwen naar exemplaren die contactloos betalen ondersteunen. Dit wordt echter nog door bijna niemand gebruikt, en zeker niet met een mobiele telefoon. Toen ik mijn telefoon tegen het schermpje aanhield om te betalen was de dame achter de kassa zo verbaasd dat ze door de winkel naar haar collega riep: "Er zahlt mit dein handy!".
6. Op maandag 9 juli stond een rondje rond Dresden op de planning. We gingen vanaf het Hauptbahnhof per S-Bahn naar Heidenau waar we over moesten stappen op SEV (verrassing!). Tijdens het wachten op onze SEV bus kwam er een gloednieuwe MAN Lion's City van de OVPS langs.
7. Deze blauwe Neoplan verzorgde de SEV dienst tussen Heidenau en Altenberg. Aan boord was er naast een chauffeur ook een conducteur die van iedereen de kaartjes controleerde en ze eventueel ook verkocht. 0 zwartrijders in deze bus dus!
8. In Altenberg stapten we over op een streekbus om ons naar de enige rijdende trein in de omgeving te brengen. Zoals bijna overal in Duitsland rijdt er een Iveco crossway op deze lijn. Overigens is dit niet de bus die ons wegbracht (die kwam van een andere lijn), maar we komen hem zo wel weer tegen.
9. Met de bus was het een kort stukje naar station Kurort Kipsdorf, waar we overstapten op de stoomtrein. Hier zie je de trein al gereed staan op het verdiepte station.
10. Na een rit door de natuur in een cabrio wagon stapten we uit op station Dippoldiswalde. Hier konden we nog even naar de vertrekkende stoomlocomotief kijken voordat we flink moesten doorlopen om naar het busstation te gaan.
11. Op het busstation van Dippoldiswalde stond precies dezelfde bus op ons te wachten die op station Altenberg stond. Met deze bus gingen we weer terug naar Dresden.
12. In de avond hebben we ons dagkaartje nog gebruikt om een rondje door Dresden te maken. Op lijn 61 vonden we deze gelede Lion's City die wel 3 deuren in het voorste gedeelte had. De meerwaarde snapte ik niet helemaal. Veel sneller zal de doorstroming waarschijnlijk niet zijn en het kost je een bak met ruimte (je kan namelijk ook niks tussen die twee deuren zetten)
13. Op dinsdag 10 juli regende het hard toen we van ons hotel naar het station liepen. We kwamen dus helemaal beregend aan op het station. We hadden nog wat tijd over en ik besloot maar eens om een euro in een modelspoorbaan te gooien. Terwijl ik er mee bezig ben werd ik vol getroffen door een overvliegende groep vogels. Terwijl we met tissues bezig waren dit van mn kleding af te halen kwam een journalist langs van een regionale krant met de vraag wat wij hier deden en of we hier wat meer over wilden vertellen. Na ons verhaal gedaan te hebben moesten we nog op de foto. Zo ben ik dus natgeregend en onder de vogelpoep in een regionale krant beland.
14. Op het Hauptbahnhof stapten we op de Euro City om weer een trein uit een ander land toe te voegen aan het lijstje. Deze vakantie hebben we met onze one country pass in een Nederlandse, Duitse, Oostenrijkse en nu ook Tsjechische trein gezeten. De Tsjechische spoorwegen hebben in het binnenland erg goedkope prijzen voor de catering. In Duitsland hangt er echter een prijslijst met Duitse prijzen helaas. We gingen naar het grensstation van Bad Schandau waar het nog steeds met bakken uit de lucht kwam. We namen ook weer de Euro City terug, en die heb ik op de foto gezet.
15. In Dresden stapten we over op een dubbeldeks intercity naar Leipzig. Deze zie je steeds meer verschijnen in Duitsland. Aan boord is ook het nieuwe gastronomie concept van de DB. Het komt er op neer dat een medewerker in oranje polo met een mandje met snacks naar je toe komt. Op de balkons zijn heet water tanks waar de warme dranken mee gemaakt worden. Ik had liever gewoon een bordbistro gezien maar het is weer eens wat anders.
16. Door Leipzig rijden nog een aantal oude trams. Deze zijn hogevloers en dus niet toegankelijk. Daarom hangt er achter de oude trams vaak een lagevloers wagon zodat ook deze trams toegankelijk zijn.
17. Door deze oplossing zie je de oude Tatra trams dus nog gewoon rijden
18. De Tatra trams zullen niet al te lang meer blijven want de vervanger rijdt al rond. Sinds december 2016 worden er per nieuwe solaris tram die de straat op komt 2 oude Tatra's vervangen. De nieuwkomer stond hier stil naast een oude Citaro
19. Omdat we nog een ritje met een oude Tatra tram wouden maken hadden we een kaartje gekocht die 1 uur geldig was. Hiermee gingen we naar de halte Reudnitz aan de rand van het centrum. Daar kwamen we een tram tegen die er net zo'n 10 jaar rondrijdt. De Flexity van Bombardier. Hierna zijn we weer terug gegaan naar het Hauptbahnhof waar we de trein naar Berlijn pakten en we ons hotel opzochten.
20. Je kan op internet zoeken naar leuke buslijnen in een stad, maar je kan ook gewoon de kaart er bij pakken en kijken welke buslijn er tussenuit springt. Op de kaart van Berlijn zag ik dat lijn 218 als een van de weinige lijnen van BVG de stad uit ging en door het bos rijdt. Daarom zochten we hem op bij het S-bahn station Heerstraße. Op de foto zie je een Scania Citywide. Op deze bussen heeft het BVG vaak leuke teksten staan die op elke bus weer verschillend is. Duitse humor, dat wel.
21. Na de lijn even opgezocht te hebben bleek er op deze lijn eens per twee uur een 'traditionsbus' te rijden in de reguliere dienstregeling. Dat maakte de lijn natuurlijk extra leuk! Een vereniging onderhoud diverse oude bussen die in berlijn gereden hebben en die bussen mogen dus met enige regelmaat nog op de gewone lijndienst rijden. Wij kregen een oude MAN SD200 voorgeschoteld. Als vervolg op onze OMSI tocht in deel 4 van het verslag is dat een leuke verassing. Deze bussen zijn namelijk nagebouwd in dit spel.
22. Na een tocht op de voorste rij bovenin deze oude dubbeldekker kwamen we aan op het eindpunt Pfaueninsel. Erg gaaf om een bus die je in een spel heb gespeeld in het echt te zien en er achter te komen dat hij in het echt precies zo klinkt als in het spel. De bus stond een kleine 10 minuten stil op het eindpunt zodat hij even mooi op de foto gezet kon worden.
23. In het zuidelijke deel van Berlijn rijdt er nog een andere busmaatschappij namelijk de regiobus. Op het busstation van Stahnsdorf staat een redelijk nieuwe citaro C2 te wachten om aan een nieuwe rit te beginnen.
24. De BVG heeft enkele jaren geleden een grote order gedaan bij VDL. Daardoor is de Citea nu ook een vertrouwd beeld in het straatbeeld van Berlijn. Je kunt ze veel vinden op lijnen buiten de grote wijken maar rijden ook op sommige X lijnen zoals hier op de X10. Heb overigens geen een bus langs zien komen die niet vol was dus ik denk dat ze binnenkort wel vervangen worden door grotere bussen op deze lijn.
25. Het weer is weer wat minder geworden terwijl wij het vliegveld van Tegel bezochten. Inmiddels is het einde van deze luchthaven wel echt in zicht. In 2011 had het nieuwe vliegveld Berlin Brandenburg al open moeten gaan, maar dat is nog steeds niet gebeurd. De huidige verwachting is dat de luchthaven in 2020 open gaat. De nieuwe luchthaven is straks aangesloten op het spoor, Tegel is dat niet en wordt enkel met bussen bediend. Deze rijden af en aan, maar soms is dat nog niet genoeg. Je moest meestal wel 1 bus voorbij laten gaan voordat je mee kon.
26. op 12 juli stond de terugreis op de planning. Nu kan je vanaf Berlijn direct de trein naar Amsterdam pakken. Maar wij wouden nog iets meer uit onze interrail pas halen. In de ICE dienst rijdt er 1 getrokken stam rond. Deze trein rijdt met oude Metropolitan rijtuigen rond. Metropolitan was een treindienst van de DB met enkel eerste klas rijtuigen om mensen uit het vliegtuig te lokken. Er zijn 2 stammen die rondrijden waarvan er meestal maar 1 tegelijkertijd rondrijdt. De rijdende stam vonden we op de ICE1193 van Berlijn naar Frankfurt Flughafen.
27. In deze stam waren 2 rijtuigen omgebouwd naar 2e klasse. De rest waren eerste klas rijtuigen waarvan er een aantal gedeclasseerd waren naar tweede klasse. Wil je dus in Duitsland met een tweede klas kaartje in een eerste klas rijtuig zitten, boek jezelf dan in deze trein. Het interieur is niet gemoderniseerd en heeft daardoor een oude business uitstraling.
28. Vanaf Frankfurt Flughafen gingen we met een regionale trein naar Mainz. Daar stapten we over op een Zwitserse Euro City naar Keulen. Deze trein heeft een panoramarijtuig in de eerste klasse wat op het stuk tussen Mainz en Keulen erg de moeite waard is. Zorg er dan wel voor dat je aan de rechter kant zit richting Keulen voor het uitzicht (en aan de linker kant als je richting het zuiden gaat).
29. In Keulen stapten we op de laatste trein van onze reis. De ICE naar Amsterdam Centraal. Een leuke route als alternatief voor het vrij saaie stuk in de IC Berlijn. Het duurt alleen wel wat langer
En daarmee komt ook een einde aan dit driedelige reisverslag. In 9 dagen zijn we door bijna heel Duitsland getrokken. Ik zit in de tussentijd niet stil. In de volgende verslagen neem ik je mee naar Wenen, Zwitserland en Praag! Ik hoor graag wat jullie van deze reis vonden.
