De kaartjes van het spoornetwerk en van onze reisroute met overnachtingsplaatsen kennen jullie inmiddels.
Voor dit deel van het verslag hebben we echter nog een kaartje nodig: een kaartje van het eiland Skye. Gelukkig heeft Stagecoach online een busboekje beschikbaar met dienstregeling én kaartje. Omdat dergelijke bestanden online echter weer verdwijnen als hun geldigheid is afgelopen, heb ik er zelf maar even schermafbeeldingen van gemaakt. (Meteen maar een tip trouwens: als je online bustijden op gaat zoeken bij Stagecoach, worden de bustijden aan de tijd van je apparaat aangepast. Vanuit Nederland krijg je alles dan een uur opgeschoven; beter zoek je naar vaste dienstregelingen dus. :'))
Dag 6: The Isle of Skye
Het kaartje doet wellicht vermoeden dat de busverbindingen fantastisch zijn, maar niets is minder waar. Lijn 54 bijvoorbeeld, van Sligachan naar Fiscavaig via de Tallisker Distillery, staat wel mooi op het kaartje, maar helemaal niet in de dienstregeling. :') Wil je met lijn 56 een retourtje Dunvegan Castle doen vanuit Portree? Dan kun je daar om 10:56 uur zijn, maar als je niet al om 11:25 uur terug wilt heb je de keuze uit vertrek om 14:35 uur en 16:48 uur. (In de zomer rijdt lijn 56 overigens ook maar tot Lonmore, en niet naar Glendale.) En dat is dan nog de doordeweekse dienst. ;) En vergis je ook niet in de afstanden: Armadale-Portree is bijvoorbeeld al 70 kilometer. Goed plannen dus.
Ons reisschema vereist dat we uiterlijk om 15:00 uur weer uit Portree vertrekken, en dus is het plan het volgende: we gaan een wandeling maken rondom The Table Rock en The Needle Rock in het gebied wat bekendstaat als de Quiraing. Daar hoort uiteraard een beschrijving bij en ook een kaartje.
Volgens de beschrijving duurt de wandeling 3 tot 4 uur, plus twee keer 3 km over de weg van en naar de bushalte Brogaig, Staffin.
In combinatie met de dienstregeling van lijn 57 (57A tegen de klok in en 57C met de klok mee; kijk in het blokje 8 juli - 16 augustus; de rit met NF rijdt niet op vrijdag en op deze dinsdag dus wel; en de rit met F rijdt op vrijdag en op deze dinsdag dus niet) geeft dit de volgende planning. Om 06:55 uur met lijn 57A naar Staffin, aankomst rond 07:25 uur. (Want die bus van 07:05 ziet eruit als een versterkingsrit en vertrouwen we dus niet helemaal.) We vermoeden dat het wat krap wordt om de 57C terug van 11:38 uur te halen en die van 14:58 uur is te laat. De 57A van 12:40 uur moet echter wel lukken hopen we (gelukkig is het geen vrijdag
), en dan zijn we met flink wat sightseeing om 14:08 terug in Portree, zodat we 50 minuten overhouden om onze bagage op te halen.1. En zodoende staan we na deze lange inleiding netjes in alle vroegte op het busstation van Portree te wachten op lijn 57A, maar wat komt daar opeens binnenrijden? Bus 57C naar Flodigarry! Huh?
2. Het blijkt allemaal een misverstand te zijn, het is weldegelijk bus 57A.
Goedemorgen! En het lijkt ook de rit van 06:55 uur te zijn, maar dat wordt niet helemaal duidelijk. Het interieur van deze bus bestaat uit allemaal bankjes die oncomfortabel dicht op elkaar staan.
3. t/m 5. Bij de chauffeur kopen we een "Skye DayRider"-ticket voor £9.50. We krijgen er een klein, slap bonnetje voor terug. Met een handjevol passagiers vertrekken we op wat weer een rit vol prachtige uitzichten blijkt.
6. En zo komen we na flink wat gestuiter door het dorpje Staffin (Stafainn).
7. Ook zien we vanuit de bus onze bestemming.
8. Bij het instappen vroeg de chauffeur ons meteen waar we heen wilden. "De Quiraing". "Oh, prima, ik weet precies waar jullie eruit moeten." Daardoor trad wel direct een wijziging op in ons plan. We werden namelijk niet afgezet bij de halte Brogaig, op 3 kilometer lopen van het beginpunt van de route, maar in plaats daarvan bij Loch Langaig, ten noordoosten van de route. Op het wandelkaartje zie je een zwart gestippeld pad naar boven lopen, dat ongeveer halverwege de wandelroute uitkomt. Dit lijkt bij nader inzien inderdaad de handigste plek te zijn om afgezet te worden. Er is geen halte en we vragen de chauffeur nog even waar we na onze wandeling weer in kunnen stappen. "Oh, overal langs deze weg, zolang de bus maar goed kan stoppen en jullie zwaaien. Dus ga niet direct achter een bocht staan."
En daar stonden we dan.
9. Ons doel voor vandaag.
10. Dit bordje is het enige teken dat we inderdaad op de juiste plaats beland zijn.
11. Afgezien van wat schapen is er helemaal niemand. Wat een rust!
12. Of nou ja, niemand? Iemand heeft weldegelijk zijn tentje bij Loch Langaig opgezet.
(Op de achtergrond zie je de zee.)
13. Het is hier echt prachtig lopen. Als je goed kijkt, zie je het blauwe tentje nog. Om het pad te zien moet je beter je best doen. ;)
14. En ook bij het volgende meertje heeft iemand zijn tentje opgezet. (Naar boven gekeken.)
15. En ook dat tentje wordt al snel een stipje. (Naar beneden gekeken.)
16. We komen steeds meer in de wolken te lopen en als we bijna boven zijn begint het een beetje te regenen. Eenmaal op het pad van de wandeling rusten we even en eten we wat. (In het verslag van vorige keer had ik ook even moeten melden dat we 's avonds nog even een meal deal hadden ingeslagen (waar ze in de Britse Coop ook aan schijnen te doen); voor ontbijt of lunch was immers niet zomaar tijd in ons schema.) Daarna besluiten we om er het beste van te maken. Gewapend met regenjas en paraplu gaan we de route tegen de klok in lopen.
17. + 18. Zodra we bij de punt in de route komen (bovenaan de kaart), na wat toch nog wel een stevig klimmetje was, en omdraaien om ten westen van de rots te gaan lopen, blijkt al dat we pech hebben: het is veel harder gaan regenen. Maar we hebben weinig zin om in de stromende regen af te dalen wat we net beklommen hebben, en besluiten dus om toch maar door te gaan. In principe is de hele wandeling "boven" namelijk, en het is natuurlijk niet helemaal vlak, maar wel gewoon begaanbaar. Dus nu we er toch zijn... De uitzichten lijden er natuurlijk wel onder.
19. De regen komt uit het westen met ook wat westenwind en binnen de kortste keren is onze rechterkant volledig doorweekt. Zelfs mijn bergschoenen zijn tegen dit soort geweld niet bestand en na een tijdje staat er een plasje in mijn rechterschoen. Het is koud en nat en stiekem willen we graag weer terug naar de bewoonde wereld. Daarom besluiten we om de wandeling iets over de helft af te kappen, bij het oorspronkelijke "beginpunt", en dan maar over de weg die 3 km richting bus te lopen. De vaste bewoners kijken ons meewarig aan: wie loopt hier nu met zulk hondenweer, moeten ze gedacht hebben.
20. Tegen de tijd dat we in de buurt van de parkeerplaats komen, is het echter zo goed als droog, en nu we niet meer in de stortregen lopen voelen we ons allemaal weer een stuk prettiger. We besluiten om toch maar ons oorspronkelijke plan voort te zetten, want de wandeling lopen is natuurlijk leuker dan langs de weg. Bovendien is het langs de weg veel sneller uiteraard, en het vooruitzicht om dan eeuwen doornat in de kou op een bus te moeten wachten staat ons ook niet aan.
21. Ja, je kunt zeggen dat het uitzicht er met al die wolken niet op vooruit gaat, maar stiekem vond ik het ook wel mooi om dit soort plaatjes te kunnen schieten. ;)
22. Hier nog even het pad. Op de meeste plekken uitstekend begaanbaar; tijdens afdalingen af en toe wat vervelend omdat het zo glad is. Ik was wel heel blij dat we een GPS bij ons hadden. Op dit soort plekken kun je het pad gewoon volgen, maar af en toe is het niet helemaal duidelijk. Dat geldt ook voor het zwartgestippelde paadje naar de weg: omhoog was de weg 100% duidelijk, maar omlaag hebben we per ongeluk een klein stukje anders gelopen. Onderweg kwamen we af en toe wel iemand tegen overigens, toen het niet meer regende, waaronder een paar mensen die hun hond uitlieten. In totaal denk ik dat we zo'n 10 mensen zijn tegengekomen.
23. t/m 29. Aan de oostkant van de rots is het weer een stuk beter, en het klaart ook wat op. De regen wordt natuurlijk gewoon door de rots tegengehouden. Het zal nog wel wat gaan miezeren, maar dat stelt allemaal weinig voor in vergelijking met de eerdere stortregen. Het is lastig kiezen tussen de foto's!
30. Dit meertje moet bekend voorkomen van de heenweg. Ook hier beneden is het ondertussen betrokken. Het tentje is weg.
31. We hebben in totaal net geen vier uur over de wandeling gedaan en zijn tegen de verwachting in nog op tijd om lijn 57C terug naar Portree te halen. Daar zijn we in onze doorweekte toestand heel blij mee, want die rit vertrekt niet alleen een uur eerder, hij is ook een uur sneller. Sightseeing met lijn 57A had ons best leuk geleken, maar op dit moment willen we vooral heel graag droge kleren aantrekken en droge schoenen aandoen! Terwijl we op de bus staan te wachten, komen er nog een paar passagiers aanlopen.
32. Note to self: als je in Schotland op de bus wacht, moet je links van de weg gaan staan! :@ Toch iets om even goed over na te denken, als je op een weg komt zonder halte en met maar heel weinig verkeer. Het is niet prettig wachten, want er vliegen hier beneden allemaal insecten. Maar gelukkig komt de bus al snel en hé, is dat niet een oude bekende? Jazeker, het is dezelfde bus én dezelfde chauffeur die ons gisteren van Armadale naar Portree brachten! :D (Zou iedere chauffeur op Skye zijn eigen bus hebben of was het toeval? We hebben het niet gevraagd.) Mijn "kaartje" (dat slappe bonnetje) is overigens nat geworden in mijn tasje; gelukkig was het nog net leesbaar. :@
33. En zo zijn we om 12.08 uur weer terug in Portree, waar het niet geregend heeft.
Overigens zijn we onderweg ook langs de parkeerplaats gekomen bij "The Man of Storr", waar bussen vol met slechtgeschoeide toeristen (lees: niet geschikt voor welk paadje dan ook) aan- en afrijden. Het is aanmerkelijk drukker op de weg dan 's ochtends. Op het busstation staat ook stadslijn 58 klaar, die ieder uur een rondje door Portree rijdt van een half uur, doordeweeks van 9 t/m 14 uur welteverstaan (en op vrijdag maar t/m 12 uur). :')
34. Na droge kleren aan te hebben getrokken, lopen we weer naar het water, dit keer bij daglicht. De bootjes liggen nog altijd voor anker.
35. De twee uren die we gewonnen hebben zijn meer dan welkom. In "het straatje" vinden we een fijn visrestaurantje en na even te hebben gewacht op een vrije plek (want ja, boven op de Quiraing kom je geen toeristen tegen, maar hier zijn ze in overvloed) kunnen we genieten van een heerlijke lunch. En daarna een kopje koffie en een glaasje whisky. :D
36. Daarna is het helaas alweer tijd om Skye te verlaten. Om 15.00 uur nemen we bus 52 richting Armadale tot aan Broadford. Daar hebben we 10 minuten overstaptijd op lijn 50 richting Kyle of Lochalsh. Op de foto de bus van lijn 52, in Broadford: weer een ander type bus, dat er van buiten best wel comfortabel uitziet.
37. Schijn bedriegt echter: dit is met afstand de vreselijkste bus waar ik ooit in heb gezeten. Er staan stoeltjes in in een 3+2-opstelling. De rijen staan echter zó dicht op elkaar, dat het fysiek haast onmogelijk is om überhaupt te gaan zitten. Laat staan dat er drie volwassenen naast elkaar op drie stoeltjes zouden kunnen passen. De 38 minuten van Portree naar Broadford zijn dan ook een kwelling.
38. t/m 41. Ook de mooie uitzichten veranderen daar weinig aan.
42. De bus op lijn 50 is gelukkig weer een bus met zo'n ronde voorruit, waar ik het interieur nog niet van heb laten zien, dus bij dezen. :)
43. Skye is niet langer meer een echt eiland, aangezien er tegenwoordig een vaste brug ligt naar Kyle of Lochalsh, die niet geheel onomstreden is. Omdat de bus eerst even het dorpje Kyleakin inrijdt (om daar helemaal niemand uit of in te laten stappen), krijg ik de gelegenheid de brug vanuit de bus op de foto te zetten ...
44. ... en even later kan ik vanaf de brug het dorpje Kyleakin op de foto zetten.
45. Op deze foto kijken we vooruit. Eerst komt nog een klein stukje land, daarna nog een klein tweede bruggetje. Het station van Kyle of Lochalsh ligt op een pier en is hier ook al te zien, in het midden van de foto, naast dat schip.
46. En om 16:08 uur arriveren we dan in Kyle of Lochalsh. Hier is het opeens weer mooi weer. Op de foto nogmaals de brug, en het dorpje Kyleakin aan de overkant.
47. Boot :D
48. Op weg naar het station (dat maar een paar minuten lopen is), lopen we per ongeluk de verkeerde kant op. Nou ja, dan maar een kleine omweg. In de signal box waar we langskomen zou een railway exhibition moeten zijn, volgens het bord, die echter om 16:00 uur sluit. Hij zag er dan ook behoorlijk dicht uit. Als je goed kijkt, zie je rechtsboven een heel klein stukje trein.
49. Hier dus
50. Na een kleine omweg: station Kyle of Lochalsh (Caol Loch Aillse). :D
51. Het station is uitgestorven. Volgens de openingstijden zou er nog een loket open moeten zijn (dat overigens een half uur voordat de trein vertrekt sluit :')) en ook nog een klein museumpje met een café (geopend tot 17:00 uur), maar er is helemaal niemand. Er is alleen een trein, een machinist en een conducteur. De trein vertrekt pas om 17:13 uur; dat duurt nog zo'n 45 minuten. In de trein is het bloedheet. Snel de bagage in de trein dus en dan nog maar even rondlopen en foto's maken. Trein + brug + Skye: niets meer aan doen!
52. Dit soort "treintjes" met bloemen kom je ook op zo'n beetje ieder station tegen...
53. Foto van de achterkant.
54. Je rijdt dus met de auto zo het perron op als je wilt. Goed kenteken ook.
55. En je kunt dus ook de pier op lopen om de trein van de andere kant op de foto te zetten.
56. En als je helemaal tot in het hoekje doorloopt, past ook nog net het hele station op het beeld.
57. Goed, nu is het écht tijd om afscheid te nemen van de brug. ;)
58. En afscheid van de bootjes!
59. En dan nog 2,5 uur met deze Class 158 Express Sprinter naar Inverness. Er rijdt hier vier keer per dag een trein; dit is de laatste. Het interieur is nieuwer dan in de Sprinters Class 156, maar ik vind de trein niet per se prettiger.
60. De mooiste uitzichten zijn aan de linkerkant; je kunt dan nog lang de kust volgen. Maar onze gereserveerde vierzitter is aan de rechterkant, aan de linkerkant zit al iemand en we zijn na onze wandeling op Skye inmiddels al wel uitzichtenmoe. Dus we vinden het wel best, en blijven lekker aan de rechterkant zitten. Af en toe komen we langs een station met zo'n mooie blauwe voetgangersbrug over het spoor, eerst in Strathcarron ...
61. ... en later in Achnasheen.
62. De uitzichten zijn ook aan de rechterkant mooi, maar niet zo mooi als op Skye. Later begint het weer te betrekken, en dat levert wel weer een bijzonder plaatje op.
63. In Garve (denk ik) komen we nog een voetgangersbrug en een tegentrein tegen. Het is dan ook al gaan regenen.
64. Ten langen leste komen we iets voor achten aan in Inverness (Inbhir Nis).
65. t/m 67. Het eerste dat we horen zodra we het station uit lopen is het geluid van doedelzakken. Welkom in Schotland.
68. We brengen onze bagage naar het hostel en lopen daarna weer terug naar het centrum om even een rondje door Inverness te doen. (Na onze uitgebreide lunch hebben we geen echte honger meer; in de trein hebben we wat over was van onze meal deal opgegeten.) We blijven hier maar één avond. Zonder doedelzakken en met dichte winkels ziet het er allemaal vrij verlaten uit.
69. Photobombende meeuw
70. Bushalte en kasteel.
71. t/m 74. We lopen nog even naar boven, maar er is natuurlijk niets meer open en weinig te zien.
75. De Ness.
76. Vooruit dan, nog een keer: bushalte en kasteel. Daarna gaan we nog even naar de Tesco om een ontbijt in te slaan (spoiler: het wordt weer vroeg) en een lokaal kroegje in om een welverdiende pint te nuttigen. (Of misschien stiekem wel meer dan één. (A)) Maar we maken het niet heel laat.
Dag 7: Terug de drukte in!
77. We vertrekken alweer om 07:55 uur uit Inverness, op naar Edinburgh. De meeste treinen naar Edinburgh worden gereden door ScotRail, maar die van 07:55 rijdt naar London en wordt uitgevoerd door de London North Eastern Railway.
78. Het grote voordeel van deze verbinding vraagt u? Nou, ten eerste dat de trein zo lang is en dus lekker rustig. Maar niet onbelangrijker: hij wordt met Mark-3-rijtuigen gereden. En dat betekent: deuren die je alleen van buiten open kunt maken. Van binnen moet je eerst het raampje van de deur naar beneden doen en vervolgens je hand erdoorheen steken om met de klink aan de buitenkant de deur open te maken. :D
79. Die kans laat ik natuurlijk niet lopen, dus ik kies een deur uit die nog dicht zit en maak hem even open.
80. t/m 82. Ondertussen komt een ScotRail Inter7City het station in rijden. De rijtuigen zijn duidelijk ooit van Great Western Railway geweest: ze zijn namelijk nog groen en er staat ook nog gewoon GWR op.
83. Het interieur van onze trein. :D Dit was de comfortabelste van de hele reis, denk ik.
84. En natuurlijk de onvermijdelijke catering.
85. Voor wie de deuren nog niet kent: nogmaals de instructies. :D
86. En natuurlijk nog de deur zelf.
87. Het grote voordeel van die deuren is natuurlijk dat het eindelijk eens mogelijk is om goede foto's te maken vanuit de trein zonder glas ervoor. Uiteraard moet je wel enorm uitkijken dat je niets de deur uit steekt. Hoofd, arm, camera: ik behoud ze liever allemaal. ;)
88. Het uitzicht is ook wel leuk. Na de prachtige natuur van Skye zijn we allemaal verwend geraakt natuurlijk, maar ik denk dat dit onder normale omstandigheden wel onder "mooi uitzicht" valt.
89. Ik kan deze lijn zeker aanbevelen, met name van achter een open raam is het een fantastische ervaring. Daar komt dan wel weer het dilemma bij dat het zo'n comfortabele trein is dat je eigenlijk gewoon op je stoel zou willen gaan zitten in plaats van op het balkon rond te hangen. ;)
90. Het spoor loopt hier min of meer parallel aan de weg, waar niet zo veel verkeer op rijdt als op de Nederlandse snelwegen, maar toch wel aardig wat, inclusief vrachtwagens.
91. Op ansichtkaarten scheen vroeger per se altijd een rood autootje te moeten staan. Ik ben zelf meer fan van een rode trein, maar vooruit dan. ;)
92. Balkonrebellie. "Please close the window" No! :D
93. Overigens kwam mijn oefening met de deur in Inverness later op de rit goed van pas. Bij een van de stations willen mensen uitstappen die niet wisten hoe de deur openging, gelukkig kon ik toen even bijspringen en raam en deur opendoen.
Ik weet even niet meer zeker of dat hier in Blair Atholl (Blàr Athall) was, maar daar hebben we in ieder geval ook even stilgestaan ...
94. ... om even op de vertraagde tegentrein te wachten.
95. En zo slingeren we door richting Edinburgh.
96. Het uitzicht blijft onverminderd prachtig ...
97. ... al is het niet allemaal natuur wat we tegenkomen.
98. Idyllische landschappen nabij Pitlochry.
99. En wat is een reis door Schotland zonder Schotse hooglanders? :D (Lastig op de foto te krijgen trouwens, omdat ze altijd maar in kleine groepjes ergens staan. Als je ze ziet en niet binnen een paar seconden klik kunt doen, dan ben je te laat.)
100. En voordat je er erg in hebt is het landschap weer enorm weids en uitgestrekt.
101. Onze trein rijdt een omweg via Stirling (Sruighlea), in plaats van de route via Kirkcaldy. Bij de laatstgenoemde plaats schijnt een bijzondere spoorbrug te liggen die we nu moeten missen, maar we hebben al zoveel onderweg gezien dat we dat helemaal niet erg vinden. Het comfort van deze LNER-trein met Mark-3-rijtuigen compenseert prima voor een gemiste spoorbrug.
102. En iets na half twaalf komen we dan aan op station Edinburgh Waverley, wat onder dit enorme dak verstopt ligt. We regelen een paar reserveringen voor de volgende dag, waarvoor overigens een apart loket is: één ruimte met loketten voor "vandaag" en één ruimte met loketten voor "morgen en daarna". Daarna begeven we ons naar ons hostel, dat op loopafstand van het station ligt, om van onze bagage af te komen. Dan even lunchen, en Edinburgh verkennen.
In Edinburgh brengen we (nagenoeg) 24 uur door: we zullen morgen namelijk met exact dezelfde trein verder zuidwaarts reizen. Met een tussenstop in York gaan we naar Oxford, en na een dag in Oxford wordt het alweer tijd om huiswaarts te keren. Ik hoop die gebeurtenissen in één laatste deel van dit reisverslag te kunnen verhalen. De mooiste natuur en landschappen hebben we in dit deel van het verslag gehad; het volgende deel wordt weer een stuk stedelijker. Maar er komt nog genoeg om je op te verheugen, met o.a. het spoorwegmuseum van York. Ook is er nadere aandacht voor een prangende vraag: zou het lukken om een ritje met een Pacer te maken? ;) Tot nu toe bedankt voor de aandacht, en ik hoop dat dit deel met zijn honderdtwee foto's niet te lang was. Ik hoor graag wat jullie ervan vonden! :)
