Vaak zijn deze reizen niet zo verslagwaardig, zeker niet als we met de auto gaan. Eind juni zijn we voor het laatst geweest, maar daar zat weinig OV bij. Half juli, een paar weken later, staat de volgende reis alweer op het programma. Deze keer weer naar de schoonfamilie, maar nu ga ik alleen. Waarom dan? Nou, dat zit zo: ik heb eind vorig jaar via fietsplan een nieuwe fiets gekocht, maar m'n oude fiets is nog best redelijk en staat thuis wat in de weg. Nu fietsen we best veel als we bij de schoonfamilie zijn, alleen hebben zij geen fiets voor iemand van mijn lengte. Waarop mijn vriendin eens opperde dat ik m'n oude fiets wel mee zou kunnen nemen naar Polen, om daar te gebruiken. Thuis staat die toch maar werkloos te zijn en in de weg. Heel geen slecht idee, alleen toen is er bij mij een zaadje geplant: waarom zou ik die fiets er niet heen.... fietsen?Vriendinlief was niet bepaald voor dit idee, omdat het 1) van Polen als fietsland niet per se heel best is, 2) het aardig wat tijd kost en 3) uiteindelijk ook gewoon een buitengewoon tyfuseind is
Maar goed, mijn werkgever heeft dit jaar weer een zomersluiting bedacht die ik verplicht vrij moet nemen terwijl mijn vriendin juist moest werken deze periode. En ja, als ik die tijd dan toch heb.... Zo gezegd zo gedaan. Qua planning was het vrij lastig, omdat ik weinig ervaring heb met meerdaagse fietstochten dus ik moeilijk kon inschatten wat een haalbare afstand is per dag. Wel heb ik ervaring met flinke afstanden fietsen op één dag (ik heb 2× 300+ km op één dag gedaan op een gewone fiets) en heb ik ter voorbereiding deze lente regelmatig naar werk gefietst, wat afhankelijk van de vestiging waar ik naartoe moet 58 of 82 km retour is.Hoeveel tijd kost zoiets dan? Ik had deze tocht het liefste helemaal zonder tijdlimiet en zonder geboekte terugreis gedaan, maar als loonslaaf is dat nou eenmaal wat lastig haalbaar. Uiteindelijk heb ik 3½ week vrij genomen en heb ik mezelf 21 dagen gegeven om de fietstocht te completeren. Vooraf heb ik ingeschat dat het ca. 1600 km fietsen is en dat ik ca. 100 km per dag zou moeten kunnen doen. Als ik dan uit zou gaan van 16 dagen fietsen met 2 rustdagen tussendoor, dan heb ik nog 3 dagen buffer over. Daarnaast was het belangrijkste doel dat de fiets in Polen zou komen, niet dat ik het hele stuk ook zou fietsen. Als het qua conditie/lichaam/fiets/weersomstandigheden/wereldoorlogen/mentale toestand tegen zit, zou ik altijd een stuk met de trein kunnen gaan - veel omstandigheden heb je toch niet in de hand. Uiteindelijk ben ik op donderdag 13 juli vertrokken en heb ik de terugreis naar huis per trein weer voor donderdag 3 augustus geboekt. Behalve die terugreis heb ik verder niks geboekt en heb ik mezelf de volgende afspraken gemaakt:
- Niets vooruit boeken. Elke dag is immers anders, 's ochtends weet je niet hoe het gaat lopen. Ik houd er niet van om ergens zonder slaapplaats aan te komen en ben normaal gesproken geneigd om toch in ieder geval één dag vooruit te plannen, maar dat moest nu wel anders. Ik heb wel een globaal plan gemaakt wat betreft de route en deze onderweg steeds in detail uitgewerkt, maar waar precies overnacht gaat worden moet echt op de dag zelf blijken.
- Zoals gezegd: het belangrijkste doel is de fiets in Polen krijgen, niet om het hele stuk te fietsen
- Niets forceren, het is natuurlijk ook vakantie. Ik ben soms geneigd om te lang door te fietsen zonder pauze, maar op zo'n reis is dat funest. Genoeg pauze nemen en als je iets moois ziet, gewoon even stoppen.
Qua overnachtingen hoop ik in eerste instantie op "Zimmer frei" in Duitsland en hotels in Polen, in mijn jeugdherinneringen van Duitsland waren in dorpen en kleine steden altijd wel wat "Zimmer frei" opties. Of het nog bestaat weet ik vooraf niet, maar dat komen we vanzelf achter.
- Spoiler: show
Dan de route. Zoals geschreven heb ik de route globaal uitgewerkt, maar dit onderweg pas in detail gedaan. In Nederland en sommige stukken van Duitsland kun je gebruik maken van knooppunten, in Duitsland en Polen zijn er daarnaast ook nog de nodige langeafstandsfietsroutes die je kunt gebruiken. In OpenStreetMap is een mooie layer voor fietsroutes waar echt bijna alles in lijkt te staan, hier heb ik veelvuldig gebruik van gemaakt. Daarnaast heb ik ook de offline kaarten van Maps.ME veel gebruikt en heb ik in Polen regelmatig gebruik gemaakt van Streetview om te kijken of een route een beetje befietsbaar is (inmiddels is dit ook in Duitsland op veel plekken beschikbaar!). Verder heb ik twee vaste punten op mijn route, want ik heb twee vrienden/kennissen onderweg waar ik een rustdag kan houden. Deze zijn globaal op ongeveer 1/3e en 2/3e en ik hoop aan deze twee rustdagen genoeg te hebben. Deze twee vaste punten zijn Taucha (bij Leipzig) en Laskówka (bij Kłodzko) en ik schat in zes dagen van Arnhem naar rustplek #1 te kunnen fietsen, dan in vier dagen naar rustplek #2 en tenslotte in zes dagen naar de eindbestemming. Verder wil ik grote steden en hoofdwegen zoveel mogelijk vermijden. Voor vertrek heb ik de route tot Leinefelde uitgewerkt (ruim 400 km), zodat ik me de eerste dagen gewoon op het fietsen kan focussen.
De reis ga ik alleen maken, maar de eerste drie dagen fietst er een vriend mee. Achteraf was het heel fijn om samen te beginnen, dan heb je toch het idee dat je al wat kilometers gemaakt hebt op het moment dat je alleen verder moet en samen is het makkelijker maat houden dan alleen. Het enige waar we dan nog op moesten letten was dat we na drie dagen op een plek zouden arriveren vanaf waar je weer met de trein naar Nederland kunt, maar dat is nog wel te doen
Na deze lange inleiding (TLDR: fiets - Polen - mand) gaan we dan eindelijk beginnen met het echte reisverslag
Ik verwacht in totaal drie delen nodig te hebben, namelijk twee voor de heenreis en één voor de terugreis. Ondanks dat het een fietsvakantie is, zitten ook in de eerste twee delen wel wat spoorgerelateerde zaken Aan de andere kant heb ik van Mikos geleerd dat dit een prima plek is voor fietsverslagen Een kaartje van de route die we in dit deel afleggen staat hier. Gewoon een screenshot uit Maps.ME, waar ik een pinnetje op elke plaats heb gezet die ik gepasseerd heb Nog één kleine disclaimer: normaal fotografeer ik met een spiegelreflex, maar die is vrij groot en zwaar en heb ik op de fiets niet meegenomen. Alle foto's zijn genomen met mijn telefoon. Ik ben geen groot fan van foto's maken met de telefoon, het is zeker in fel buitenlicht toch vaak lastiger zien of er geen "hoekjes" missen aan de randen en daarnaast heeft mijn telefoon domweg geen geweldige camera
1. We beginnen in Nederland. Fietsdag 1 begint thuis in Arnhem en via Velp, Rheden en De Steeg fietsen we naar Doesburg en vanaf daar verder de grote enge Achterhoek in. De eerste stop geschiedt na 24 km, in het bos nabij Laag-Keppel. Meteen een onscherpe foto
Break time near Laag-Keppel by Timon91, on Flickr
Na de nodige knooppunten, met hier en daar wat stukjes afsnijden, rijden we ten oosten Winterswijk Duitsland in. In Südlohn lunchen we uitgebreid bij een pizzeria, terwijl er een flinke regenbui langs trekt. We besluiten dat Coesfeld een mooi doel voor de dag is en gaan daar een slaapplaats zoeken.
2. Na de lange lunchpauze is het nog niet voorbij met de regen, hier wat dreigende luchten nabij Gescher.
Rain clouds near Gescher by Timon91, on Flickr
Na nog een keer schuilen komen we aan in Coesfeld, waar we precies nul bordjes "Zimmer frei" vinden
In het centrum gaan we vanaf een bankje even bij oom Google en tante Booking te rade wat hier zoal te vinden is. Naast een paar hotels vinden we o.a. een Ferienwohnung voor €75, maar waar helaas de telefoon niet opgenomen wordt. Op het moment dat we dan maar een rondje langs de beschikbare hotels willen maken, spreekt een vrouw ons aan:- "Kan ik jullie toevallig helpen?"
- "Nou misschien wel, we zoeken een slaapplaats voor vanavond in Coesfeld"
- "Kijk, dat komt mooi uit. Ik heb een Ferienwohnung in de buurt. Fietsen jullie mee?"
Zo kan het ook
En wat blijkt onderweg daar naartoe? Het is de eigenaresse van de Ferienwohnung waar de telefoon niet opgenomen werd, want die had ze thuis laten liggen. Toeval? Thierry zou er een complottheorie omheen kunnen bedenken Onderweg noemt de dame nog dat ze zelf vrij veel fietstochten maakt en vaak dezelfde filosofie hanteert qua overnachtingsplekken, maar ze bevestigt helaas ook dat de hoeveelheid kamers via "Zimmer frei" echt drastisch is afgenomen.3. Na een broodnodige douche en een voldaan gevoel na de eerste 107 km, doen we boodschappen voor morgen en eten we tijdens de volgende hoosbui in het restaurant onder de Ferienwohnung. Daarna is het tijd voor Coesfeld zelf, wat best een aardig centrum heeft maar verder niet heel bijzonder is. Hier een stukje pure romantiek in de Umflut van de Berkel
Romantic view, Coesfeld by Timon91, on Flickr
4. Downtown Coesfeld.
Markt, Coesfeld by Timon91, on Flickr
Ik ben regelmatig vanuit Enschede met de trein door Coesfeld gekomen, maar ben nooit in het centrum geweest. Je komt nog eens ergens
5. Na een goede nacht gaan we weer op pad. Het wordt al vrij gauw wat heuvelachtiger, zoals hier bij Darup.
Hills near Darup by Timon91, on Flickr
6. In dit stuk Duitsland kunnen we nog knooppunten gebruiken, waardoor je meteen wat mooiere en beter befietsbare stukken hebt. Vanaf Appelhülsen tot Senden fietsen we langs de Stever.
Cycling along the Stever river near Senden by Timon91, on Flickr
7. Hierna volgt een lang stuk langs het Dortmund-Ems-Kanal, een stuk bos, een stuk gewoon platteland en een stuk langs een B-weg met langsrazend verkeer. Foto's heb ik niet veel gemaakt, maar ondanks dat het vandaag qua landschap niet heel bijzonder is, is het wel fijn en afwisselend fietsen. Het weer is ook goed en dat scheelt wel. Na Ennigerloh en Oelde gaat het even omhoog, vanaf Stromberg - it's in the name - heb je een mooi uitzicht.
View from Stromberg by Timon91, on Flickr
We besluiten om in Rietberg te gaan overnachten, na 108 km fietsen. Via Booking vind ik een goeie deal bij een best luxe hotel, die we boeken. Het hotel heeft een behoorlijke wellness en een sauna en stoombad zijn toch wel heel chill na het fietsen
Rietberg heeft een aardig centrum, maar ik heb er geen foto's gemaakt. Zaterdag belooft een klamme, hete dag te gaan worden, 's middags gevolgd door stevige onweersbuien. We vertrekken vroeg en we zien wel waar het schip strandt. De knooppunten zijn vanaf hier op, dus is de route voor vandaag gewoon uitgeschreven. Ik had oorspronkelijk bedacht om een transitroute over de Truppenübungsplatz Senne te gebruiken, maar heb vooraf gelukkig nog wel even gekeken - die is namelijk dicht. Dan maar iets zuidelijker langs, via de noordrand van Paderborn. Hierna gaat het flink omhoog, vandaag volgen veel hoogtemeters. Algemeen is de route naar het oosten van Polen redelijk vlak, maar het Teutoburger Wald is vrij langgerekt en kun je niet echt omheen. Na Altenbeken volgt de Rehbergpas, met bovenaan een hutje. Het is 11 uur maar het gaat nu al flink regenen en we lassen hier een lange pauze in.
8. Na anderhalf uur wachten is het nog niet helemaal droog, maar wagen we het er maar op. Afgekoeld is het wel. Vanaf Alhausen naar Brakel zijn er behalve onverharde boswegen geen alternatieven voor de hoofdweg, maar gelukkig is er niet veel verkeer.
Cycling towards Brakel by Timon91, on Flickr
9. Het klimmen is nog niet klaar, want ook van Bruchhausen naar Drenke zit er nog een heel gemene klim in. Het doel voor vandaag is Beverungen geworden, want hier is een treinstation en na 95 km is het dan mooi geweest. Hier kijken we naar Drenke, vanaf daar is het heerlijk heuvel af naar Beverungen.
Approaching Drenke by bike by Timon91, on Flickr
10. In Beverungen loop ik het eerste beste hotel binnen wat we zien, ze blijken nog een kamer te hebben. Hotel "Stadt Bremen" blijkt een reliek uit lang vervlogen tijden. Nu heb je in Duitsland veel vaker dat een hotel rechtstreeks uit 1985 geïmporteerd lijkt, maar dit hotel is wel een geval apart
Vooral de badkamer. Zeg nou zelf, dit is toch prachtig?
Old fashioned bathroom, Beverungen by Timon91, on Flickr
11. We fietsen nu al drie dagen door NRW, maar nu zijn we eindelijk aan het einde gekomen: Beverungen ligt aan de Weser, de overkant is Niedersachsen.
Crossing the Weser river in Beverungen by Timon91, on Flickr
Het eten bij de Griek in Lauenförde is matig, maar de kan ouzo is gratis en wordt steeds bijgevuld. Gezellig is het wel
De volgende ochtend gaat mijn reisgenoot vanaf station Lauenförde-Beverungen een poging doen om terug naar huis te komen (slechts 1 uur vertraging, valt mee) en ga ik alleen verder.12. Vanaf hier kan ik voor ruim 50 km de Weser-Radweg volgen. Wel makkelijk, zo'n langeafstandsfietsroute. Ik had gehoopt dat deze lekker vlak zou zijn omdat deze de rivier volgt, maar helaas zijn er ook de nodige stukken rivieroever privégrond waardoor de fietsroute daar dan "achterlangs" moet - mag je alsnog de heuvel op
Leuk fietsen is het wel, met af en toe mooi uitzicht. Ook de spoorlijn Göttingen-Bodenfelde-Altenbeken volgt hier een stukje de Weser, hier rijdt op deze zondag elke 2 uur een trein. Mijn reisgenoot heeft deze uiteraard ook gebruikt om de terugweg te beginnen: meteen begonnen met +15 en een gemiste overstap in Paderborn 
Weser-Radweg near Bad Karlshafen by Timon91, on Flickr
13. Na 2,5 uur fietsen is Hannoversch Münden, officieel afgekort tot Hann. Münden, bereikt. Een pittoresk vakwerkstadje waar ik even een rondje in het centrum maak, voordat ik verder ga.
Hann. Münden town centre by Timon91, on Flickr
14. Het officiële begin van de Weser is hier, bij de samenkomst van de Fulda en de Werra. Hier eindigt dan ook de Weser-Radweg. Ik ga "linksaf" en volg vanaf hier de Werra voor een stukje.
End of the Werra river, Hann. Münden by Timon91, on Flickr
15. Een stoptreintje is aan de overkant van de Werra op weg naar Hann. Münden, op de spoorlijn tussen Eichenberg en Kassel.
Local train near Hedemünden by Timon91, on Flickr
16. Na Witzenhausen verlaat ik de Werra en wacht me een helse klim naar Eichenberg. Eenmaal boven is een mooi moment voor lunchpauze, verder is het een verlaten dorp. Eichenberg is een spoorwegknooppunt vlak naast de voormalige Duitse binnengrens. Iets verderop steek ik deze grens dan ook over, vlak voor Kirchgandern is de voormalige DDR bereikt! Hiermee bereik ik ook deelstaat #4 voor vandaag, want na NRW, Niedersachsen en Hessen is nu Thüringen bereikt. Het formaat van Niedersachsen blijf ik altijd verrassend groot vinden, er zijn hele stukken van deze deelstaat die dichter bij Polen dan bij Nederland liggen.
Former German-German border near Kirchgandern by Timon91, on Flickr
17. Hier pik ik de volgende fietsroute op, namelijk de Leine-Heide-Radweg. Deze volgt de Leine naar het begin van de rivier in Leinefelde - vandaar dat mijn oorspronkelijke detailuitwerking in Leinefelde eindigde
Deze fietsroute loopt hier ook steeds parallel aan de spoorlijn Eichenberg-Halle, hier zien we een RE1 op weg vanuit Schmölln naar Göttingen - een rit van 3 uur en een kwartier. Normaal komt deze trein zelfs helemaal vanuit Glauchau (Sachsen), wat nog een halfuur verder weg ligt.
RE1 towards Göttingen near Heilbad Heiligenstadt by Timon91, on Flickr
18. Het fietsen gaat wel lekker vandaag en ik besluit om niet in al Heilbad Heiligenstadt te overnachten, maar m'n geluk te beproeven in Leinefelde. Hier begint de Leine en daarom is het ook nog wel wat klimmen. Het gaat meestal gelukkig vrij geleidelijk, het landschap is lieflijk glooiend.
Cycling from Heilbad Heiligenstadt to Leinefelde by Timon91, on Flickr
19. Na 120 km fietsen bereik ik dan Leinefelde. De Leine-Heide-Radweg eindigt zoals verwacht bij de Leinequellen. Er is niet één bron van de Leine, maar het zijn er diverse die hier samenkomen en een stroompje vormen. De meesten van deze quellen liggen echter op privégrond en zijn derhalve niet toegankelijk.
Leinequellen, Leinefelde by Timon91, on Flickr
Leinefelde komt verder vrij desolaat over, ik vind wel een hotel maar dat gaat pas om 18:00 open - dat is pas over drie uur. Terwijl ik voor de dichte deur sta en net het telefoonnummer op de deur wil gaan bellen, stopt er een auto en stapt er een man uit. Hij is de eigenaar en zag me bij het langsrijden toevallig voor de deur staan
Er is nog een kamer vrij en het is prima geprijsd, ontbijt bieden ze ook en er is een schuurtje waar m'n fiets kan staan. Prima! Na een bad en een handwasje moet ik aan het werk: de route vanaf hier naar Taucha moet ik immers nog uitwerken. 20. Ik vind een prima Thaise Imbiss voor wat avondeten en loop nog een rondje. Bij deze Kremlin-boulevard is duidelijk te zien dat we in de voormalige DDR zijn
Downtown Leinefelde by Timon91, on Flickr
In Leinefelde is 's avonds niet heel veel te beleven (overdag ook niet overigens) dus ik doe verder niet veel. Ik vind zowaar een TV-zender met live honkbal uit de VS, dus zo kom ik de avond wel door.
21. Dag 5 begint met een ietwat teleurstellend ontbijt, maar het vult wel. Het belooft qua weer een mooie dag te worden, dus ik ga vroeg op pad want ik ben er inmiddels wel achter dat 's ochtends fietsen prettiger is dan 's middags. Door werkzaamheden is het wat gedoe om Leinefelde uit te komen, maar daardoor zie ik nog wel wat meer van de mooie plattenbauwijken aan de rand van de stad. Via Birkungen kom ik weer op het platteland uit en na een tiental kilometers fietsen tref ik vlak voor Niederorschel deze vos aan (goed kijken) op het Oost-Duitse beton.
Fox near Niederorschel by Timon91, on Flickr
Tot aan Sondershausen heb ik de route uitgeschreven, daarna kan ik weer een fietsroute volgen. Soms is er een fietspad naast de autoweg, vaak ook niet. Het scheelt dat de hoofdweg van Wipperdorf naar Sondershausen grotendeels dicht is voor auto's vanwege werkzaamheden, maar dat je er met de fiets wel langs kunt. Scheelt een hoop verkeer om je heen
Ik kom langs dorpen met prachtige namen als Niedergebra, Elende en Großfurra, maar ruim 50 km buiten Leinefelde ben ik dan toch echt in Sondershausen. Vanaf hier kan ik de Werra-Unstrut-Radweg volgen, die vanaf hier deels over een oude spoorlijn loopt. Dat scheelt wel in de hoeveelheid steile stukken 22. De oude spoorweg is de voormalige Kyffhäuserbahn en deze verbond Sondershausen (aan de spoorlijn Nordhausen-Erfurt) met Bretleben (aan de spoorlijn Sangerhausen-Erfurt). Er staan hier en daar nog wat relieken, zodat je behalve het tracé zelf toch nog wel het gevoel hebt dat je over een spoorlijn fietst
Het fietst best prettig en ik heb de wind flink in de rug. Het doet zo wel wat denken aan de Vennbahn, die ik vorig jaar gefietst heb tijdens een fietstocht van Troisvierges naar Arnhem (05:30 vertrek, 01:15 aankomst, 310 km, wind tegen, helemaal naar de tering).
Bike path on the former Kyffhäuserbahn, Unstrut-Werra-Radweg by Timon91, on Flickr
23. Bad Frankenhausen is de volgende grote plaats, voorzien van zeer pittoreske buitenwijken en sinds de sluiting van de Kyffhäuserbahn niet meer voorzien van een treinstation.
Outskirts of Bad Frankenhausen/Kyffhäuser by Timon91, on Flickr
24. Het centrum is best aardig en in tegenstelling tot veel andere plaatsen hier lijkt er wel wat leven op straat te zijn. Overigens zijn de wegen in dit stuk Duitsland over het algemeen heel prima, maar zijn juist de wegen in de dorpen zeer slecht te befietsen. Kasseien zijn best mooi hoor, maar holy shit wat is het klote om overheen te fietsen. En laat die dorpen hier nou juist vaak nog kasseienstraten hebben
Markt, Bad Frankenhausen/Kyffhäuser by Timon91, on Flickr
25. Lunchpauze in Esperstedt. Het aantal bankjes met schaduw langs deze route is vrij gering, dus ik heb er even naar moeten zoeken. Ik zie in Esperstedt maar liefst drie Russische vlaggen hangen, één voorzien van Putinportret. De paar mensen die ik hier zie proberen me weg te staren en zeggen geen gedag terug. Lunch naar binnen werken en gauw wegwezen.
Break time in Esperstedt by Timon91, on Flickr
26. In Artern kom ik dan de Unstrut tegen en vanaf hier kan ik een stuk de Unstrut-Radweg volgen. Deze gaat voornamelijk over een open rivierdijk en is niet bijzonder pittoresk, maar wel vlak en ik heb de wind nog steeds in de rug.
Unstrut-Radweg near Artern by Timon91, on Flickr
27. DDR-nostalgie in Bottendorf.
DDR nostalgia, Bottendorf by Timon91, on Flickr
28. Burg Wendelstein. De fietsroute gaat hier de brug over en langs de burg, wat een ontzettend naargeestige bedoening blijkt te zijn.
Wendelstein on the Unstrut by Timon91, on Flickr
29. Vanaf hier wordt het ook wat mooier, de Unstrut gaat hier een wat duidelijker dal in. Mooie rotsformaties op weg van Memleben naar Wangen.
Unstrut-Radweg near Wangen by Timon91, on Flickr
30. Het stationnetje van Wangen, het eindpunt van de RB77. Nu rijdt hier niets, want er zijn werkzaamheden. De spoorlijn loopt nog verder en ik volg hem al een tijdje, maar het westelijke deel wordt niet of nauwelijks bediend (al schijnt er sporadisch iets naar Donndorf te rijden). Het lijkt me toch dat een van Artern naar Naumburg meer zin zou hebben dan een doodlopend lijntje wat maar tot Wangen loopt, maar voor zover ik kon vinden heeft de deelstaat Thüringen niet zoveel zin in deze lijn. We bevinden ons inmiddels namelijk alweer in de volgende deelstaat: Sachsen-Anhalt.
Wangen train station by Timon91, on Flickr
Ik heb voor vandaag Nebra uitgekozen als overnachtingsplaats, maar de eerste plaats waar ik aanklop waar kamers verhuurd worden, zit al vol. De vriendelijke uitbaatster geeft me wat telefoonnummers van andere kamerverhuurders in Nebra, maar helaas heeft niemand plek. Wel zit er nog een hotel in een oud landhuis, maar dat is wat duurder en de reviews zijn niet zo best. Na 125 km heb ik wel genoeg gefietst vandaag, dus ik besluit het er toch maar op te wagen. De ontvangst bij de receptie gaat ongeveer zo, nadat ik 5 minuten heb gewacht tot er iemand kwam opdagen:
- "Reservering?"
- "Nee, maar ik vroeg me af of u nog een eenpersoonskamer heeft voor vanavond"
- *Hele diepe zucht* en gaat achter de computer zitten
(5 minuten later)
- "ZWEIUNDSECHSIG EURO ZEHN, NUR BAR"
31. Nja, ze hebben in ieder geval plek
De kamer zit in een torentje van het landhuis en is best leuk, mijn kamer is helemaal rechtsbovenin.
Hotel Schloß Nebra by Timon91, on Flickr
32. Het uitzicht mag er ook wezen. Beneden zie je de Unstrut lopen en daarachter de B250 en de spoorlijn. Het is overigens een hotel van de Travdo-keten, die een stuk of 20 hotels in Duitsland hebben. Opvallend is daarbij dat er maar liefst één hotel in de voormalige BRD ligt, namelijk in Wintersberg. Ik ben benieuwd of ze daar net zulke misselijkmakende vleesconserven bij het ontbijtbuffet durven te serveren als in Nebra
View from Schloß Nebra by Timon91, on Flickr
33. Het is maandag, Ruhetag in Duitsland. In combinatie met een toch al niet al te florissante lokale economie vrees ik dat het nog wel eens lastig kan worden om iets eetbaars te vinden hier. Een groot deel van het centrum ziet er ongeveer zo uit
Downtown Nebra by Timon91, on Flickr
Uiteindelijk blijkt er één döner/pizzatent open te zijn, de pizza is redelijk. Ik doe nog wat boodschappen voor de volgende dag en spendeer de avond vooral met uitrusten en lezen.
34. Na het bijzondere ontbijtbuffet (zie een tipje van de sluier in de omschrijving bij foto 32) ga ik weer op pad. Het is fietsdag 6 en vandaag hoop ik Taucha te bereiken - nog ruim 90 kilometer. Bij Karsdorf kruist de nieuwe HSL Erfurt-Leipzig het Unstruttal, hier is een gigantisch viaduct voor gebouwd. Met de trein ben je hier zo overheen, vanaf de fiets heb je een heel andere beleving.
High-speed railway bridge Leipzig-Erfurt near Karsdorf by Timon91, on Flickr
35. Indrukwekkend om te zien!
Helaas geen trein overheen ziet flitsen, ondanks dat ik toch wel een minuut of 20 het viaduct in het vizier gehad heb.
High-speed railway bridge Leipzig-Erfurt near Karsdorf by Timon91, on Flickr
36. Vanaf Karsdorf volg ik de Salzstraße, de volgende fietsroute. Deze blijkt echter lang niet zo goed aangegeven als de eerdere fietsroutes en ik moet regelmatig stoppen om te kijken of ik nog wel goed zit. Bovendien is er een omleiding waardoor ik vanaf Schnellroda maar de hoofdweg naar Mücheln volg - veel verkeer is hier niet.
On the road from Schnellroda to Mücheln by Timon91, on Flickr
37. Vanaf Mücheln kan ik een stuk langs de oever van de Geiseltalsee fietsen, net als alle meren hier een ondergelopen afgraving/mijn. Dit is overigens qua oppervlakte het grootste kunstmatige meer in Duitsland - totdat de Cottbuser Ostsee tegen 2030 helemaal is volgelopen.
Geiseltalsee near Mücheln by Timon91, on Flickr
38. De vrienden die ik in Taucha ga opzoeken hebben twee dochters, waarvan de oudste vandaag jarig is. In Merseburg slaag ik voor een verjaardagscadeautje, daarna doe ik een volgende poging om die waardeloze Salzstraße te volgen
Hier kruisen we de Saale, net buiten het centrum van Merseburg.
Crossing the Saale river in Merseburg by Timon91, on Flickr
Bij de Raßnitzersee zijn bijna geen bankjes te vinden om even te pauzeren, het enige bankje wat ik vind is al bezet. Het echtpaar wat er zit schuift echter meteen op zodra ze me zien, we hebben een heel leuk gesprek samen. Het zijn pensionado's uit Halle en fietsen veel. We praten veel en er is zo een uur voorbij. De laatste twee dagen voelde ik me wel wat eenzaam, dus dan zijn dit soort momenten fijn. Ook kom ik er achter dat ik alweer verkeerd ben gereden door missende bordjes en ik heb het helemaal gehad met de Salzstraße. Volgens de man van het echtpaar kan ik beter iets doorfietsen en dan bij Raßnitz de Elsterradweg volgen.
39. Zo gezegd, zo gedaan. Heel mooi of beschut is deze niet, de Elster is ook gewoon een rechtgetrokken rivier tussen twee dijken, maar het is in ieder geval goed te volgen
Ander voordeel: deze fietsroute brengt je bijna helemaal naar het centrum van Leipzig. Bij de Auensee loopt nog een Parkeisenbahn, die je hier links ziet liggen. Inmiddels hebben we ook al de laatste Duitse deelstaat van deze reis bereikt, want we zijn nu in Sachsen.
Entering Leipzig by bike by Timon91, on Flickr
40. Leipzig door op de fiets is niet per se een feest, maar op weg naar Taucha moeilijk te vermijden aangezien dat precies aan de oostkant van Leipzig ligt. Uiteindelijk is Leipzig naast Winterswijk de enige echt grote stad die ik heb moeten doorkruisen op de fiets, dus wat dat betreft valt het ook wel mee
Op weg van Leipzig naar Taucha kruis ik nog een verlaten rangeerterrein.
Shunting yard between Leipzig and Taucha by Timon91, on Flickr
De vrienden in Taucha zijn de hele middag op pad, maar ze hebben een sleutel voor me achtergelaten. Wel zo prettig, dan kan ik na de 91 km van vandaag vast douchen en wat uitrusten voordat ze thuiskomen. We praten veel bij en hebben een fijne avond samen. Na 640 km is het fijn om even een rustdag te hebben, maar echt nietsdoen is ook niet verstandig. Wel bewegen dus, maar even niet fietsen. De ochtend spendeer ik grotendeels met de route vanaf hier naar Polen uitvogelen, wat lastiger blijkt dan gedacht. Bovendien is het nog 240 km fietsen naar de grens en dat is wel wat meer dan ik had gedacht. 's Middags pak ik nog even de S-Bahn de stad in.
41. Leipzig Hbf is een kopstation, maar daar is nu ook een stadstunnel onderdoor gebouwd. Aan de zuidkant van het centrum lag vroeger ook een kopstation, namelijk het Bayerischer Bahnhof. Dit was tot de sluiting in 2001 het oudste in gebruik zijnde kopstation van Duitsland (sinds 1842!). Sinds 2013 is het een tunnelstation, maar het oude stationsgebouw is deels bewaard gebleven. Op de voorgrond zie je de ingang van het tunnelstation.
Leipzig Bayrischer Bahnhof by Timon91, on Flickr
42. Het centrum van Leipzig is leuk om wat door rond te struinen, ook al is het op sommige plekken flink druk. Fijne stad, al met al.
Leipzig city centre by Timon91, on Flickr
43. Kopstation Leipzig Hbf, het grootste (?) station van Duitsland en voorzien een behoorlijke overcapaciteit. Veruit de meeste treinen vertrekken vanaf spoor 1 of 2 - in de tunnel. Aangezien ze toch geen perrons tekort komen, zijn spoor 1 en 2 bovengronds gewoon opgegeven ten behoeve van de tunnel die eronder ligt.
Leipzig Hbf train station by Timon91, on Flickr
Terug in Taucha maak ik de route naar Polen af en doe ik niet veel meer behalve bijpraten en biertjes drinken. Het is heel benauwd en af en toe regent het stevig. Tussendoor maak ik de ketting nog even schoon en smeer ik die opnieuw. Panne heb ik nog niet gehad met de fiets, ik ben benieuwd hoe die het de nog 1000+ km die nog wachten gaat houden
44. De volgende ochtend, dag 8 en fietsdag 7, begint het grijs maar droog. Voordeel is dat Taucha aan de oostkant van Leipzig ligt, dus ik snel het stedelijk gebied kan verlaten. Vanaf Wurzen zijn er zowaar weer knooppunten, wel tof om die ook wat verder in Duitsland te zien
Ook in Brandenburg zijn er wel wat stukken met knooppunten te vinden, maar mijn route was te zuidelijk om daar gebruik van te maken. In Roitzsch stopt een oude man mij die uitbundig vertelt over hoe hij in 1964 Walter Ulbricht tegenkwam toen hij met de fiets de Brocken aan het beklimmen was. Hij kwam een beetje seniel over, maar het was een leuk praatje in een verder uitgestorven dorp 
Vanaf Roitzsch naar Körlitz ligt er een mooi fietspad met een paar picknicktafels, dus hier is het even tijd voor pauze.
Cycling path near Körlitz by Timon91, on Flickr
45. Qua fietsroutes is het vaak gissen wat je tegenkomt, lang niet alles is strak geasfalteerd
Forest road in Sachsen by Timon91, on Flickr
46. Heel vaak volg ik ook dit soort wegen: wegen van anderhalf voertuig breed, die dorpen onderling met elkaar verbinden. Veel verkeer is er niet, dus op zich kun je hier prima fietsen. Hier naderen we Olganitz.
Approaching Olganitz by Timon91, on Flickr
47. Bij Paußnitz bereik ik dan de Elbe. Omdat de Elbe hier wat in NW-ZO richting loopt, kan ik een kilometer of 30 gebruikmaken van de Elbe-Radweg. Hier kom ik weer wat meer fietsers tegen, want tot nu toe zijn dat er vandaag niet veel geweest. De Elbe-Radweg is over het algemeen prima te fietsen, maar soms ook heel fijn voorzien van dit soort plaveisel.
Elbe-Radweg near Riesa by Timon91, on Flickr
48. Bij Riesa steek ik de Elbe over en ga aan de overkant verder.
Crossing the Elbe river near Riesa by Timon91, on Flickr
49. In Kleinleckwitz verlaat ik de Elbe en ga weer meer richting oosten. Ik heb een verrassend fijne fietsroute richting Skassa, Großraschütz en Großenhain. Het is de hele dag al grijs en er komt een flinke bui aan. Ik fiets de bui wat vooruit, maar die haalt me langzaam in. Donkere wolken pakken zich samen boven Großenhain, als ik er net doorheen ben.
Dark clouds over Großenhain by Timon91, on Flickr
50. Op OSM staan schuilhutten getekend, die in Duitsland verrassend accuraat kloppen. Ik zie een paar van zulke hutten bij Kalkreuth staan en besluit daar te gaan kijken, ik word niet teleurgesteld. Dit superschattige hutje naast de Große Röder wordt mijn schuilplaats voor de bui
Het is een lokaal initiatief naast een gerestaureerde brug en een schattig steigertje. Ik ben de inwoners van Kalkreuth zeer dankbaar hiervoor 
Shelter hut near Kalkreuth by Timon91, on Flickr
51. Na een ruim uur is de bui voorbij en fiets ik weer door. Het is nog steeds grijs, maar blijft droog. Het weer blijft vandaag verder ...
Entering Dobra by Timon91, on Flickr
Mijn overnachtingsplek wordt na 134 km dan Königsbrück, ca. 30 km ten noordoosten van Dresden. Er zit een hotel wat volgens de website op donderdag Ruhetag heeft, maar wat bij een blik naar binnen al sinds 2018 Ruhetag lijkt te hebben. Verder zit er een pension, wat afgaande op de reviews vooral arbeidsmigranten huisvest. Ik bel er naartoe, maar het zit helaas al vol. Verder zijn er nog twee ietsen die ooit kamers gehad lijken te hebben, maar inmiddels al lang gesloten zijn. Een andere kamerverhuur die ik eerder gebeld heb en vol was, belt me dan opeens terug: ze heeft toch nog een kamer. Een paar minuten later ontmoet ik de DDR-oma voor de deur, ze straalt een en al "Hoyerswerda" uit
Positieve punten: er is een dak boven het hoofd, er staat een bed, ik kan douchen. Negatieve punten: badkamer is gedeeld en beneden en stinkt behoorlijk, de kamer stinkt, de kraan bij de wastafel is buitengewoon ranzig, er staat een koelkastje met een handdoek er in te stinken en het trappenhuis meurt naar peuken. Maar goed, het is beschikbaar en maar voor één nacht, vooruit dan maar Het koelkastje dichtdoen helpt wel tegen de stank en de douche is warm, dus ik ga het hier wel een nachtje volhouden. Daarna is het tijd om boodschappen te doen voor morgen, bij de Lidl hangt een grote sticker op de deur dat "JE HIER NU OOK KAN PINNEN". Er staat een Lidl-lange rij met wel 8 mensen voor me - ik ben de enige die pint. Verder stinkt het overal naar peuken en iedereen, echt iedereen lijkt continu te roken. 52. Er zijn ook modezaken in Königsbrück, deze is bijvoorbeeld gespecialiseerd in bruinhemden.
AfD office in Königsbrück by Timon91, on Flickr
53. Het centrale plein en het centrum algemeen ziet er best schattig uit, het voelt alleen heel naargeestig aan. Qua eten is er niks open, behalve de dönertent. Het scheelt dat döner in oostelijk Duitsland over het algemeen beter is dan in het westen, het smaakt prima en over de hoeveelheid hoef ik niet te klagen. Alleen jammer dat er binnen ook gerookt wordt
Markt, Königsbrück by Timon91, on Flickr
54. Königsbrück heeft ook een station, het ligt aan een doodlopend lijntje vanuit Dresden. Het station ligt erbij zoals je het zou verwachten.
Königsbrück train station by Timon91, on Flickr
55. Perron met leegte. Eens per uur komt hier een trein en kun je naar Dresden-Neustadt.
Königsbrück train station by Timon91, on Flickr
Na een matige nacht met het nodige geschreeuw op straat, vertrek ik 's ochtends gauw. De eerste 17 km volg ik een hoofdweg zonder fietspaden, de alternatieven die er zijn leveren al gauw meer kilometers en vooral heel veel meer hoogtemeters op. Er is redelijk wat verkeer, maar over het algemeen houdt men wel genoeg afstand en rekening met fietsers.
56. Ook nu moet ik redelijk wat klimmen, maar dat levert wel wat mooie vergezichten op onderweg. Hier ben ik vlak voor Kamenz/Kamjenc, waar de tweetalige plaatsnaamborden (Duits en Sorbisch) beginnen.
View near Kamenz by Timon91, on Flickr
57. Daarna even geen hoofdweg, maar weer meer van dit soort wegen. Hier is al een stuk minder verkeer en dat fietst een stuk prettiger, zoals hier op weg naar Caßlau/Koslow.
Local road near Caßlau by Timon91, on Flickr
58. Pauze in Halbendorf (Spree)/Połpica. Er is een bankje wat midden op een soort pleintje staat. Ik zie helemaal niemand hier, maar soms als ik me omdraai, zie ik opeens een gordijntje bewegen
Ik voel me aardig bekeken, een beetje hetzelfde als destijds in Eisenhüttenstadt Behalve wat ouderen lijkt er hier niemand te wonen.
Halberdorf/Spree by Timon91, on Flickr
Ik volg hier een klein stukje de Spree-Radweg, maar dat is slechts enkele kilometers. Desalniettemin zie je dan opeens wel fietsers, die ik verder totaal niet tegenkom.
59. De volgende wat grotere plaats is Niesky, tevens de laatste plaats van dit formaat in Duitsland. Het stadje zelf ziet er niet zo bijzonder uit, maar het centrum is wel vrij levendig. Er is hier een soort van fietsroute die ik de stad uit volg, een kombord had ik hier dan weer niet verwacht
Vanaf Niesky zijn er overigens ook geen tweetalige komborden meer te zien.
Leaving Niesky in the forest by Timon91, on Flickr
60. Door het bos bereik ik het lintdorp Horka, wat een bekende naam in de spoorwereld is door de goederenspoorlijn die hier de grens oversteekt. Tot een paar jaar geleden zag de grensovergang er zo uit, inmiddels is de Duitse zijde ook geüpgraded
Iets buiten Horka steek ik voor de laatste keer in Duitsland het spoor over, hier kruis ik de spoorlijn Cottbus-Görlitz.
Crossing the Cottbus-Görlitz railway line near Horka by Timon91, on Flickr
61. Na het dorp Groß-Krauscha ben ik dan echt bijna Duitsland uit. Met name gisteren en vandaag viel het me op hoeveel roofvogels je hier ziet, altijd een mooi gezicht om te zien. Hier zie ik ook een heel mooie vogel, alleen is die al weg tegen de tijd dat ik gestopt ben en ik m'n telefoon heb gepakt. Helaas dus geen vogel op de foto, dus heb ik dit jachthutje maar gefotografeerd.
The last kilometers in Germany by Timon91, on Flickr
62. In Deschka, echt het laatste dorp in Duitsland, zie ik pas het eerste bordje wat op een landsgrens duidt.
Cycling towards Poland, Deschka by Timon91, on Flickr
63. Daar is-tie dan, de brug over de Neiße! Er zijn zowaar een aantal bruggen die alleen voor fietsers en voetgangers toegankelijk zijn
Approaching the Neiße river near Deschka/Pieńsk by Timon91, on Flickr
64. De grensrivier zelf, na 75 km fietsen door Nederland en 800 km door Duitsland is Polen bereikt. Achteraf blijkt dat ik bij Niesky ongeveer op de helft van de hele tocht zat, dus ik ben hier al over de helft
Het voelt toch wel als een hele mijlpaal om per fiets Polen bereikt te hebben. Nu alleen nog even heel Polen door.
Crossing the Neiße river near Deschka/Pieńsk by Timon91, on Flickr
65. Mijn fiets op de brug. Het is een vrij oude toerfiets, maar fietst prima. Voor de reis heb ik een hoop gedaan (cassette, ketting, remblokjes, banden vervangen en een spatbord erop gebeund) en de fiets een keer helemaal schoongemaakt. Ik heb 21 versnellingen (3 voor en 7 achter), wat met name bij de echt steile stukken toch wel een uitkomst is geweest. De twee zijtassen bevatten de bagage voor de reis, de regencovers heb ik vooral gebruikt voor de zichtbaarheid. Mooi fluorescerend geel is niet lelijk
Crossing the Neiße river near Deschka/Pieńsk by Timon91, on Flickr
Met deze foto sluit ik dit deel af. Ik moet zeggen dat ik op dit punt aardig blij was om Duitsland door te zijn, die verlaten dorpen in het oostelijke deel was ik op het laatst wel beu en omdat omgeving/taal/mensen opeens anders zijn geeft het toch weer een nieuw elan aan zo'n trip. De geleidelijke overgang van landschap, architectuur en mensen algemeen was heel interessant, vanuit de trein of de auto gaat het toch altijd een stuk sneller
Ook om de plaatsnamen langzaam te zien veranderen is best leuk. In het westelijk deel kon ik wat minder patronen herkennen, maar vanaf ongeveer Eichenberg begon het met de -rode's, daarna komt -stedt erbij (wat je dan in het noorden ook weer veel hoort), gevolgd door de -bra/-gra/-a's en de -leben's. Rond Leipzig zie je de combinatie "zsch" regelmatig en verder naar het oosten beginnen de -itz'en, die eigenlijk tot de grens de boventoon voeren. Hoe het avontuur in Polen gaat verlopen, komt in het volgende deel aan bod. Er zijn nog heel wat kilometers te gaan tot de eindbestemming is bereikt Tot slot wil ik jullie nog bedanken voor het meelezen, ik hoop dat jullie dit alternatieve reisverslag een beetje leuk vonden 
