Een vorig reisverslag van een reis naar Canada en de Verenigde Staten is hier te vinden.
Wéér een jaar komt ten einde en ik heb nog wat te delen van de afgelopen paar maanden. Een korte post met wat hoogtepunten.
Modena
In oktober ben ik kort naar Bologna geweest om wat door jullie zondaars 'pasta bolognese' wordt genoemd te eten ('t is eigenlijk tagliatelle al ragù in deze streek), om het plat uit te drukken. Is natuurlijk niet de enige reden, maar zo voelt het misschien wel een beetje.
1. Tagliatelle al ragù, vergezeld met een glas lambrusco (grotendeels buiten beeld), want het is Emilia Romagna.
Het zou wat teleurstellend zijn als ik alleen een bord met pasta zou delen. Ik heb tijdens mijn verblijf daar wel meer gezien.
2. De Rock. Je vindt 'm tegenwoordig overal. Hier kom ik 'm tegen in Bologna Borgo Panigale.
3. Eigenlijk heb ik toen de stad Bologna zelf niet gezien en ben ik gegaan naar het rustigere stadje Modena, dat op een half uur per trein van Bologna ligt. Om daar te komen per trein ben ik vanuit Borgo Panigale zal je naar het centraal station toe moeten.
4. Eens in Modena heb ik een aansluiting te verzilveren op een voorstadstrein naar het station Modena Piazza Manzoni. Deze treinen rijden normaal gesproken naar Sassuolo, maar op deze dag waren ze ingekort door werkzaamheden. Treinen op deze route zijn de Pop, het neefje van onze ICNG. Deze rijden al een tijdje rond in Italië.
5. Modena is niet een willekeurige keuze omdat ik Bologna te druk vond, en al helemaal niet dit station hier. Een stukje achtergrond: ooit waren de klassieke motorstellen bij de NMBS overal aanwezig. Tegen de jaren '90 kwam het lang uitgestelde einde van het klassieke motorstel nabij en met de introductie van nieuwer materieel wilde de NMBS van het oude spul af. Enkele regionale vervoerders in Italië waren nog op zoek naar nieuwe treinen en zij zagen hun kans schoon: in 1992 nam de vervoerder die de treinen tussen Modena en Sassuolo uitbaatte enkele oude klassieke motorstellen over, want een groot voordeel van deze treinen is dat ze onder dezelfde bovenleidingspanning rijden als in Italië. De klassieke motorstellen zijn ook nog op andere lijnen verschenen, zoals in de regio Turijn (zie foto 122 in die post) en ondanks dat die treinen op geen van beide lijnen meer actief zijn en zwaar gevandaliseerd zijn, zijn ze nog wel in het wild te spotten. Zie hier een stel van de GTT die naar hier in Modena is gekomen voor reserveonderdelen, geloof ik.
6. Er is ook een origineel stel die op de lijn Modena - Sassuolo heeft gereden, in kenmerkend felgeel.
7. Los van deze twee stellen stond ook dit hier, maar hier heb ik niet het idee dat deze uit België komt, aangezien de neus sterk afwijkt. Er is geen doorloopgedeelte en ik heb geen stel gezien in België die geen doorloopkop had. Misschien waren ze er wel, laat het me desnoods weten.
8. Na het avondeten was het dan tijd om nog de binnenstad van Modena in te gaan om sfeer te proeven. Er heerste een levendige sfeer, zo begin oktober.
9. Oktoberse negroni's met een salami, bestaand uit chocolade, bijgaand met een mascarponedip. Soms mag een mens zich wel eens vergapen aan dit soort traktaties.
10. De volgende ochtend was het opnieuw licht geworden en katert de bevolking uit na een gemoedelijke avond onder de noemer 'save water, drink wine'. Bussen rijden mondjesmaat, in ene rare uurdienst.
11. Hier zouden eigenlijk trolleybussen moeten rijden, maar ik heb er uiteindelijk geen gezien. De reden is me niet duidelijk.
12. De reis terug naar huis ging per gemotoriseerde vlieger en Bologna heeft een apart vervoermiddel om er te komen: een overprijsde monorail (de zogeheten Marconi Express). Helaas reed het ding niet en omdat ik geen zin had om voor een monorailvervangende bus 11 euro te moeten gaan betalen voor een enkele reis ben ik met een reguliere buslijn gereden tot een halte die op loopafstand van de luchthaven ligt en uiteráárd niet stopt op de luchthaven omdat die dure bussen anders inkomsten mislopen. De halte in kwestie ligt in het oord 'Birra', wat je vanuit het Italiaans kunt vertalen als 'bier'. Als je dan toch in Birra bent, moet je ook wel 'birra' drinken, ook al is het pas in de middag en vlieg je diezelfde middag terug. Dát is het leven!
13. Een monorailvervangende bus die ik dus precies niet heb genomen.
Vanuit Birra kun je effectief naar de terminals lopen, maar er staat niets aangegeven voor wandelaars. Het is een beetje zoals CDG of Charleroi, voetgangers hebben er niets te zoeken. Ze komen maar per taxi of per overprijsde bus of zo. Daar heb ik hier wel mooi kak aan.
(Ost)Friesland en Wilhelmshaven
Eveneens in oktober is een tochtje geboekt voor naar Friesland, maar niet het Friesland dat wij zo goed kennen. Duitsland kent een Landkreis met precies die naam en het is niet eens Ostfriesland, wat we kennen van Leer. Eigenlijk was het niet de bedoeling om tijdens dit bezoekje hier te zijn, maar een storm gooide het oorspronkelijke plan om een Duits Waddeneiland te bezoeken in het water en daarbovenop staakten de machinisten ook nog eens een dag lang die hoe dan ook dat bezoekje aan een Waddeneiland om zeep geholpen zou hebben. Met een beetje creativiteit is het toch nog wel een vermakelijk tochtje geworden met bussen en uiteindelijk dan toch nog wat treinen. Het verblijf lag in Wilhelmshaven en het was eigenlijk geeneens het plan om hier überhaupt te zijn, maar die genoemde omstandigheden hebben uiteindelijk geleid tot een bezoek in dit markante oord met een treinstation.
14. Doordeweeks rijden RegioSprinter-treinen vanuit Oldenburg naar Wilhelmshaven en zowaar zaten de nieuwe Flirts op deze route.
15. De DB-reisplanner gaf aan dat er, ondanks de staking, toch nog één trein tussendoor zou rijden, maar dat bleek uiteindelijk toch niet het geval te zijn. Gelukkig reden de bussen allemaal wel. Hier staat een Weser-Ems-Bus in Jever, het oord dat jullie allicht kennen van het bier.
16. Bij gebrek aan trein rest niet veel anders dan om per bus terug te gaan.
17. Terug in Wilhelmshaven reed er weer een trein...
18. Eigenlijk is er niet zo heel er veel te beleven in deze streek als je nog maar een relatief korte middag hebt en de staking net is afgelopen. Wat is er dan nog in de buurt? Wel, een treinritje tot Varel (stadje wiens station ooit bij extra 3 voorbij is gekomen omdat het onmogelijk was voor rolstoelgebruikers om het station te verlaten als ze op het eilandpersoon aankwamen. Intussen is er een lift gebouwd en is het daadwerkelijk toegankelijk) en een busritje later, vinden we ons in Dangast, een badplaatsje met zicht op Wilhelmshaven. Daar werd kibbeling geconsumeerd en Jever gedronken...
19. Een dag later ging de tocht per trein vanuit Wilhelmshaven verder naar het andere eindpunt Esens, daadwerkelijk in Ostfriesland. Het is een wat gekke verbinding: op die dag reed die trein vanuit Wilhelmshaven direct naar Esens toe, maar dat kan niet helemaal direct: de trein moet kopmaken in Sande om door te kunnen rijden naar Esens. Er zijn geen directe treinen van Oldenburg naar Esens zelf: daarvoor zal je in Sande moeten overstappen, of toch een pendeltochtje wagen in Wilhelmshaven. Esens is een haltepunt met één perron, waar het spoor ook ophout. Vanaf daar kun je met de bus naar Norden, om daar weer een regionale trein of IC(E) tegen te komen.
20. Helemaal naar Norden per bus gaan we niet: we stappen in het kneuterige Dornum uit...
21. Waar we een pot 'ostfriesische Tee' met een stuk taart verkosten. Zondagen zijn zondagen, nietwaar?
22. Een paar uur later stond er tóch een trein op het programma: de Museumseisenbahn "Küstenbahn Ostfriesland". Deze museumtreinen rijden tijdens een bepaald seizoen alleen op zondag, eens in de twee uur. Net als veel museumtreintjes bevindt deze zich in financieel zwaar weer en is het nog afzien of deze in de toekomst nog wel kan rijden. Nu rijden we in elk geval met deze diesellocomotief die twee rijtuigen trekt richting Norden, door het platte landschap van Ostfriesland.
Afscheid in Nederland
Het einde van 2023 betekent het einde van de dienstregeling en dat heeft dit keer wat veranderingen in petto.
23. De 1700 is met de nieuwe dienstregeling uit dienst gegaan. Een paar weken voor de wisseling trof ik die locomotief nog bij een locwissel toen ik een slagje Nordhorn deed.
24. Ik heb die lijn eigenlijk nog nooit gedaan en nu nog steeds niet, want ik ben tot Nordhorn gegaan, om verder plannen die dag niet in de soep te helpen.
25. Daar tref je vandaag de dag elektrische Mercedes-bussen aan, die mijn Glimble-D-Ticket niet konden scannen, maar ach, verder was dat niet zo boeiend.
26. Op de laatste dag waarop de 1700 reed heb ik een aantal slagjes gemaakt na een bezoekje aan de kerstmarkt van Ootmarsum in Twente. De bus uit Ootmarsum heeft een tijdlang vastgezeten achter een trekker waardoor ik een aansluiting op een IC uit Berlijn miste, maar nadien heb ik alsnog wat slagjes gemaakt: Deventer - Hengelo - Deventer - Almelo - Amsterdam, waarbij de laatste slag de één na laatste IC was met 1700 aan de haak en die dag ook de laatste trein met een nog operationele Bord-Bistro.
27. Nee, de 1800 gaan we nog wel zien.
28. Met een operationele Bord-Bistro moet er voor de laatste keer nog even goed gegeten en gedronken worden.
29 - 31. Nog iets wat we niet meer zullen zien zijn deze rode Twents bussen...
32. ...en Valleilijn onder de vleugels van Connexxion, ook al verandert de komende tijd nog vrij weinig.
En voor de rest...
33. Tijdens de herfst heb ik een wandeling gemaakt door de oude binnenstad van Utrecht en hoewel ik hier niks te zoeken had, heb ik eens een kijkje genomen in de 'kelder' van de nieuwe bushalte aan de centrumzijde van het Centraal station.
34. Deze tram was tot de nieuwe dienstregeling mijn vaste tramlijn naar het werk toe...
35. Dit is helaas geen 111 111-1-moment.
36. Met de Arriva-sneltrein naar Aachen die om de haverklap uitvalt werd de gekke SB3 een serieus alternatief.
37. Heerlijke herfst-vibes bij Velbert-Langenberg met deze S-Bahn.
38. Ja ok, de herfst is afgelopen, maar de bomen zijn net zo kleurrijk als de kerstbomen nu.
39. Kerstballen hangen aan de boom en de Schwebebahn hangt aan een rail.
40. Ten slotte dan echt eens een kerstboom, maar wel de boom die ieder jaar rond de feestdagen opgehangen wordt aan het flatgebouw dat te zien is op het perron op station Zandvoort aan Zee.
Ik kom later nog met een kort verslagje van het jaarlijkse kersthoppen, maar in de tussentijd: fijne feestdagen!
Dat volgende verslag met kersthoppen in Thüringen is intussen hier geplaatst.
