Veel te vroeg kom ik aan op Eindhoven Airport, deels door illegale overstappen, en deels doordat ik iets te voorzichtig was.
En zo vlieg ik voor het eerst in 2 jaar weer een keer, maar nu in plaats van dat ik een 18 uur overstap heb op Gardermoen, ben ik binnen 18 uur weer Italië uit.
Ik vergeet elke keer weer hoe leuk vliegen eigenlijk is, alleen jammer van de vliegvelden. Ook vandaag is Blep weer van de partij.
Waar het in Eindhoven licht regende, was het in Pisa prima weer.
Ik had alleen een rugzak bij, dus ik liep zo het vliegtuig uit, en binnen 3 kwartier stond ik al bij de touristische hotspot van Pisa.
Het zijn echt prachtige gebouwen, al kijken de meeste hier naar een gare klokketoren. Toen ik hier was uitgekeken ben ik op aanraden van een vriend van me naar Museo delle Navi Antiche di Pisa gegaan, een prima museum, al hadden ze het meer hoe ze het hadden opgegraven, dan wat ze hadden opgegraven.
Voor het avondeten ben ik een pizzatentje binnengelopen, en toen ik merkte dat de mevrouw aan de balie geen Engels kon wist ik dat het goeie pizza ging worden, en dat was 'ie zeker.
Ik heb inmiddels alles in Pisa gezien dat er te zien valt, dus ik pak de R-bahn naar Milaan, waar ik een hostel heb geboekt. Ik ben met de laatste trein van de dag, de R2596, gegaan omdat alle eerdere treinen verplichte reserveringen hadden. Mijn grootste fout was dat ik niet wat extra water had gehaald voordat ik instapte, want ik zat hier nog een goeie 4 uur in te bakken.
Eenmaal aangekomen in Milaan heb ik een nieuw favoriet station. Milano Centrale is een meesterwerk. Wat een pracht van een spoorcathedraal. Alleen jammer dat de rest van de stad een shithole is, en dat het regende. De stad zou een stuk mooier zijn als het niet donker was, en ook een stuk minder slapende daklozen hebben. Mijn hostel was ook echt slecht, maar prima voor een paar uur.
Met flink wat slaapgebrek hike ik de dag erop een uur naar Milano Porta Garibaldi waar ik de S11 pak naar Chiasso, al kon ik die niet in de interrail app toevoegen.
In Chiasso pak ik de RE80 naar Lugano.
Zwitserland is echt een prachtig land, zo mooi zelfs dat ik niet genoeg oplet, en mijn station volledig mis, en niet in Lugano, maar in Locarno terecht kom.
Gelukkig heb ik voldoende marge ingepland, en heel toevallig is de trein naar Bellinzona dezelfde trein als de trein die ik naar Locarno heb genomen. Dus ik ga weer zitten in de S20 op naar Bellinzona.
Eenmaal aangekomen in Bellinzona kan ik een directe EC naar Basel SBB nemen, en deze gaat zelfs over de Panorama Route over de Gotthard, omdat de Gotthard Basistunnel er nogsteeds uit ligt. Het uitzicht hier is prachtig.
In Basel kan ik een overvolle ICE rechtstreeks naar Utrecht pakken. Ik had graag een stoel gereserveerd, maar gelukkig kon ik blijven zitten omdat we Vorrangplatz oversloegen. We waren heel de route keurig op tijd tot Emmerich, waar een gestrandde trein ons 20 minuten vertraging opleverde, en ik in Utrecht net mijn trein weg zag rijden. Achja, dan maar 10 minuten wachten op de volgende.
