* Niet al te vroeg opgestaan (dus niet zo’n lange reis)
* Fototoestel vergeten
(dus geen foto’s…)De feiten en cijfers…
De route …
Dus toch maar even op deze koude winter… sorry, voorjaarsdag een tochtje gemaakt. De reis begon met de IC van 13.10 in de richting Enschede. Op het stationsplein van Amersfoort was het druk met treinvervangende bussen, omdat er wegens werkzaamheden een stremming was tussen Amersfoort en Utrecht. Intercity’s reden om via Hilversum, de stoptreinen werden vervangen door de bussen.
Ik had hier echter geen last van, de trein richting Enschede stond dan ook al keurig klaar op spoor 1.
Na een ritje over de Veluwe (waar we verder deze rit nog meer van zullen zien…) komen we mooi op tijd aan in Deventer. (Blijft toch altijd een mooi gezicht, het uitzicht vanaf de IJsselbrug, vooral met het hoge water...)
Vandaag wil ik de IJssellijn naar Zwolle eens doen, een traject dat ik bijna nog nooit gereden heb. (Als je in Amersfoort woont, zijn er dus een aantal lijnen die je logischerwijs bijna nooit rijdt, Deventer-Zwolle is er zo eentje).
Na even rondgekeken te hebben op het station van Deventer, komt de Intercity naar Zwolle van 14.20 op tijd aangereden. Deze “Intercity” wordt gereden door 2x Plan V (ik dacht dat hier ook wel VIRM rijdt of gereden heeft?). Vandaag dus niet, dus gaat het met deze stop-intercity richting Zwolle. Een leuke route, door een vrij lege omgeving. Tussen Deventer en (volgens mij) Olst zitten nog een aantal enkelsporige stukken.
Vanaf Zwolle had ik de rit verder niet gepland, dus het leek me leuk om via de Veluwe weer de richting van Amersfoort op te gaan, met de eerstvolgende bus die enigszins die richting op gaat. Na eerst even het VVV bezocht te hebben (om de verzameling busboekjes aan te vullen…) was de volgende bus lijn 100 richting Nunspeet.
Op de Veluwe hebben ze tegenwoordig ook een soort dalkaartjes met een nogal moeilijke naam…
Deze kaartjes zijn in de daluren geldig voor een enkele rit. Omdat ze niet erg goedkoop zijn, zijn ze alleen voordelig als je een flink stuk met de bus reist (in ieder geval meer dan 6 zone’s). Ook mag je er niet mee overstappen. Eigenlijk is dit wel raar, want je moet net het geluk hebben dat je een rechtstreekse rit hebt, anders ben je je voordeel al weer kwijt. Een geldigheidsduur van, pak ‘m beet, 2 uur waarbinnen je mag overstappen zou dan toch wel wat eerlijker zijn.
Maar goed, voor de rit naar Nunspeet is het kaartje wel voordelig. Via Wezep, Elburg (een leuk vestingplaatsje, als het mooi weer is zeker een keer uitstappen!) wordt Nunspeet bereikt.
Nu eens kijken hoe verder, maar binnen een kwartier zou lijn 112 vertrekken. Een leuke lijn, dwars over de Veluwe via een mooi bos- en heidegebied. Wel een rustig lijntje, met een paar man aan boord vertrekken we richting Vierhouten en komen we rond vijf uur aan op het busstation Wittenberg, tevens het eindpunt van deze lijn.
Busstation Wittenberg is een typisch “middle in the nowhere” busstation in de buurt van Garderen. Precies op het hele uur komen hier een aantal bussen samen die dan ook onderling aansluiting bieden. Maar liefst vijf bussen arriveren hier dan ook tegelijkertijd (Twee van lijn 102 Amersfoort-Apeldoorn, twee van lijn 107 Putten-Ede en de bus van lijn 112 (Wittenberg-Harderwijk via Nunspeet).
Zoals het dus hoort kon ik direct overstappen op de aansluitende lijn 102 terug richting Amersfoort. Tegen zessen (met nog een winters sneeuwbuitje onderweg…) wordt het station van Amersfoort, het eindpunt bereikt.
Geen foto’s dus helaas, maar op de Veluwe rijden voornamelijk Ambassadors van dit type
(foto uit Zeeuws-Vlaanderen, waar dus dit Veluwse exemplaar rijdt
en Citaro’s zoals deze
(Inderdaad, ook een plaatje uit Zeeuws-Vlaanderen
)
) of een strippenkaart?