Op 23 juli besloten mijn ouders (het was niet eens mijn plan
) om de meest noordelijke spoorlijn van het verennigd Konikrijk maar eens te berijden. Tja, als zij het leuk vinden om 3,5 uur (enkele reis!) in de trein te zitten, vind ik het best. 
Omdat we al om 7:55 de trein moesten hebben (altijd handig een frequentie van 4 doorgaande treinen per dag), moesten we vroeg opstaan. We waren echter zo vroeg, dat ik op het station van Alness zelfs de trein naar Inverness nog op de foto kon zetten (vanaf de loopbrug):
De trein vertrekt naar Inverness:
Hierna liep ik weer terug naar het perronnetje, waarvan ik ook maar een foto maakte:
Na nog een tijdje wachten, kwam onze trein binnen. Zoals gebruikelijk op deze lijn was dat een Class 158.
Deze trein was niet zo druk en we hadden dan ook gewoon een vierzitter, ondanks dat we niet gereserveerd hadden.
Zoals jullie al zagen, is Alness geen groot station. Het is ook niet belangrijk genoeg voor een kaartautomaat, zodat we onze kaartjes in de trein moesten kopen. Nu geldt in het VK wel dat er (vrijwel) alleen kaartjes voor een enkele reis zijn, dus dat werd een reeks van 8 kaartjes (met mij en mijn zusje)
In Tain moest het stationsnaambordje op de foto, zodat te zien is dat de Schotse naam niet altijd op de Engelse lijkt
:
In Lairg moesten we de tegen-trein kruisen en daar moest ook een foto van gemaakt worden:
Uiteindelijk kwamen we na bijna 3 uur rijden door een mooie omgeving, maar waar ik geen foto’s van gemaakt heb, aan in Georgemas Junction. Dit is een station in vrijwel ‘the middle of nowhere’, maar wel een belangrijk punt voor de spoorwegen: hier moet de trein namelijk kop maken om naar Thurso te gaan.
Georgemas Junction heeft wel een stationsgebouwtje:
Na een stop van 3 minuten vertrokken we dus in andere richting en gingen we naar Thurso. Na daar aangekomen te zijn, maakten we wéér kop en reden via Georgemas Junction naar het eindpunt Wick. Opvallend was dat de trein nergens zo goe dgevuld was als tussen Thurso en Wick.
Te Wick maakte ik een foto wan het welkom:
Het stationsgebouwtje van Wick:
Oorspronkelijk was het plan om 1 uur in Wick te blijven, vervolgens de trein naar Thurso te nemen en daar 3 uur blijven, om daarna terug naar Alness te gaan. Bij nader inzien vonden we één uur in Wick toch wel erg kort, dus bleven we daar maar 4 uur. In de tussntijd ben ik even naar de kapper geweest en hebben we het haventje bekeken, want Wick ligt aan de Noordzee.
Twee keer een blik op het haventje:
Na ruim 3 uur rondgehangen te hebben in Wick, gingen we maar het typisch Britse Fish&Chips halen. Het was erg lekker en we aten het op op het station.
Toen het eten op was, stapten we weer in de trein en vertrokken om 16:00 precies.
Via Georgemas Junction ging het weer naar Thurso, waar ik ditmaal wel een foto van het meest noordelijke station van het VK maakte:
Ook in Thurso waren we erg welkom:
Inmiddels was het begonnen met regenen, dus stapte ik maar snel weer in. Sowieso mocht ik deze trein niet missen, want het was de laatste van die dag.
Na opnieuw drie uur, die vooral met spelletjes spelen en naar buiten kijken gevuld werden, kwamen we rond 19:30 weer aan in Alness. Op deze rit was Alness vreemd genoeg een ‘request stop’, zodat we in totaal drie keer de conducteur eraan herinnerd hebben dat we er in Alness uit wilden.
Gelukkig voor ons stopte de trein in Alness, dus stapten we daar uit en kon ik nog één foto maken van de trein plus het perronnetje:
En hierna vertrok de trein weer naar Inverness en reden wij, via een tussenstop bij de supermarkt, terug naar ons huisje.
Dit was deel 3 van mijn belevenissen in Schotland. Er komen nog twee of drie delen, maar i.v.m. de introductieweek van de TU Delft kan ik geen verschijningsdatum aangeven.
