Precies om 9 uur kom ik aan op het busstation bij het station van Chur. Dit busstation is een groot platform boven de sporen, overdekt door een gebogen glazen dak.
Mooi op tijd komt de bus voorrijden.
Na vertrek uit Chur begint de weg meteen te klimmen wat snel een fraai uitzicht op de besneeuwde stad geeft :pos: .
De weg slingert zich snel omhoog tussen de besneeuwde dennenbossen door, dat uiteraard regelmatig fraaie vergezichten oplevert.
Het eerste wintersportdorp van betekenis dat op de route ligt is Lenzerheide, we zijn hier al bijna een kilometer geklommen naar 1500 meter, genoeg sneeuw hier dus ook.
Voorbij Lenzerheide gaat het weer met veel slingers naar beneden, een klein uurtje na vertrek uit Chur wordt Tiefencastel bereikt, waar even gestopt wordt bij het station. Hier dus even gelegenheid om de bus op de foto te zetten.
Hieronder het stationnetje van Tiefencastel.
Na een korte stop gaat de rit verder en begint het klimmen weer. Via plaatsen als Savognin ...
... en nog een aantal kleine dorpjes in dit fraaie dal ...
... worden we getrakteerd op het uitzicht over het Lai da Marmorera, een bergmeer dat weer aardig bevroren is.
Uiteindelijk bereiken we het plaatsje Bivio, de laatste plaats voor de Julierpas.
Dat het hier aardig hoog ligt, is wel te zien aan het feit dat het aantal bomen steeds kleiner aan het worden is.
Na een laatste uitzicht op Bivio gaat de klim verder naar de Julierpas.
Tijdens de klim waan je je echt in een poollandschap, met af en toe nog een verdwaalde boom :D . Het zal best wel wat moeite kosten om hier de weg sneeuwvrij te houden, vooral als het een beetje waait. Je komt dan ook, ondanks het mooie weer, regelmatig sneeuwschuivers tegen.
Eenmaal de Julierpas over wordt het Engadin bereikt, dit is de naam van het dal waarin o.a. St. Moritz ligt en is genoemd naar de rivier de Inn die er doorheen stroomt. Hieronder uitzicht op Silvaplana, het eerste dorpje dat na het passeren van de pas wordt bereikt.
Het station van St. Moritz is het einde van deze schitterende busrit, waar we even na half twaalf aankomen. Echt een aanrader deze rit, en dus leuk om als alternatief voor de trein te doen.
Het is flink koud, de thermometer wijst -12 graden aan, maar de zon schijnt behoorlijk en omdat het niet hard waait voelt het toch niet zo koud aan. Al met al goed weer voor een flinke wandeling dus.
Hieronder het station van St. Moritz, met op de achtergrond een duur hotelletje, waar St. Moritz toch wel om bekend staat.
BIj het station heb je uitzicht op de Moritzersee, die (uiteraard) bevroren is en waar nu allerlei activiteiten plaatsvinden.
Na een klein stukje lopen langs het meer heb je een schitterend uitzicht op St. Moritz ...
... en aan de andere kant op het berggebied rondom het Bernina-gebied
.
Mijn bedoeling is om naar Pontresina te lopen, een tocht van ongeveer anderhalf uur.
De wandeling is goed aangegeven en gaat door de diep besneeuwde bossen (een metertje ligt hier toch zeker wel), waar af en toe ook wat langlaufroutes worden gekruist.
Ook wandel je langs de oevers van het Laj da Staz, weer een bergmeer zoals er vele zijn in deze omgeving.
Na een fraai uitzicht op een bergtop, de Muottas Muragl ...
...komt uiteindelijk Pontresina in zicht, waarlangs de spoorlijnen richting St. Moritz en Samedan lopen.
Tijdens het wachten tot er wat treintjes voorbij komen, gaat helaas de zon weg en is het ineens wel erg koud geworden. Gelukkig duurt het niet lang voordat ik nog wat treinen in het winterse landschap kan vastleggen, want als je lang stilstaat begin je met deze temperatuur toch al vrij snel te verkleumen
.Hieronder de trein op de Bernina-route St. Moritz-Tirano:
En een trein op de route Scuol-Pontresina:
Tenslotte nog wat treinen de andere richting op:
Het rood van de Rhätische Bahn steekt toch wel mooi af in dit witte landschap :D .
Vanaf hier is het nog een kwartiertje lopen naar het station van Pontresina, waar een ijskunstwerk staat ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van de Bernina-spoorlijn, dat wil zeggen dat het 100 jaar geleden is dat de complete lijn voltooid is.
Met de huidige temperaturen blijft het in ieder geval nog wel eventjes staan
.
Een rangeerlokje in actie op het station van Pontresina.
Daarna loop ik naar het dorp Pontresina, dat een stukje van het station vandaan ligt. Op zich niet zo'n spannende plaats met wat winkels en (dure) hotels, dus vrij snel heb ik het wel bekeken en ga met de bus terug richting St. Moritz.
De busrit duurt ongeveer 20 minuten voordat ik in het centrum van St. Moritz wordt afgezet.
Het Schulhausplatz in St. Moritz is het centrale busstation waar overgestapt kan worden in diverse richtingen.
Na nog even rondgekeken te hebben in het centrum van dit dorp (met vooral hele dure winkels en hotels, zoals het hotel Kulm op onderstaande foto) ...
... vindt ik het tegen vier uur wel weer mooi geweest hier en loop naar het station, dat nog een stukje van het centrum af ligt. Via een steile weg naar beneden komt uiteindelijk het station in zicht.
In de stationsrestauratie kun je prima eten (en niet duur, dus niet alles in St. Moritz is onbetaalbaar
), daarna gaat het weer met de trein over de (inmiddels donker geworden) Albula-route terug naar Chur.
Wordt vervolgd met deel 4.