.'s Nachts is er in Chur weer een vers laagje sneeuw gevallen.
Inmiddels is het droog geworden als ik om precies 9.00 uur met de RegioExpress met eindbestemming St. Moritz uit het station van Chur vertrekt. Al snel breekt de zon door over het vers besneeuwde landschap.
Voorbij Reichenau-Tamins buigt de trein naar links af richting Thusis. Onze trein bevat ook doorgaande panorama-rijtuigen van de Bernina-Express naar Tirano.
Het dal rondom Thusis wordt de Domleschg genoemd en is bekend om het grote aantal kastelen.
Via Thusis, Tiefencastel en Filisur komt de trein na ruim een uur door het wintersportplaatsje Bergün. Na Bergün begint het traject met de keertunnels naar Preda. Hieronder een foto met het uitzicht op Bergün.
Om half elf komt de trein aan op het piepkleine stationnetje van Preda, dat (op een hoogte van 1789 meter) net voor de ingang van de Albulatunnel ligt.
Preda is het begin van de "Schlittelbahn", een rodelbaan. De weg over de Albula-pas die van Bergün via Preda naar het Engadin loopt is 's winters afgesloten voor het autoverkeer. Het 6 km lange gedeelte van Preda naar Bergün is dan in gebruik als rodelbaan waarover je met een sleetje naar beneden kunt
.Bij het stationnetje van Preda kun je een slee huren en een kaartje kopen voor de rodelbaan. Als de trein net aangekomen is, is het er even druk.
Hieronder even een foto van mijn vervoermiddel voor de afdaling naar Bergün (het kleintje dan
). De borden wijzen de weg naar het begin van de rodelbaan.
Door middel van een bord met de route en enkele huisregels wordt je welkom geheten.
Eerst loop je een stukje door Preda, het is een piepklein dorpje (een gehucht eigenlijk) met een fantastisch uitzicht op de omliggende bergen van het Albula-massief. Overbodig om te zeggen dat het er erg rustgevend is :pos: .
Tijdens de wandeling naar het begin van de rodelbaan is de spoorlijn ook altijd in zicht.
Nog even achterom kijken naar het dorpje Preda dat je al snel achter je laat.
Hier passeert de "Schlittelzug", dit is een extra trein van Bergün naar Preda, zodat je regelmatig met de trein omhoog kunt voor de sleetocht naar beneden.
Na een kwartiertje lopen kom je bij het begin van de rodelbaan, vanaf hier gaat de weg dus steil naar beneden richting Bergün.
Ook hier weer een geweldig uitzicht op de spoorbaan, met het nadeel dat je dus wel érg veel foto's maakt.
Vanaf hier gaat het dus op het sleetje naar beneden. Na de eerste meters even wennen (hoe stuur je met zo'n ding
, gewoon voeten tegen de grond blijkbaar) gaat het al vrij snel behoorlijk steil naar beneden. Tijdens de afdaling blijf je steeds in de buurt van de spoorlijn, die je vaak kruist met tunneltjes 
.Natuurlijk onderweg wel even gestopt voor een paar fotootjes.
Af en toe gaat het behoorlijk hard naar beneden, vooral op de plekken waar de sneeuw wat dun is en je op het ijs zit. Het is dan wel even oppassen bij de vele haarspeldbochtjes in het traject
. Het uitzicht op het spoortraject is steeds weer verrassend.
Als je je sleetje soms even aan de kant zet kun je genieten van hele fraaie doorkijkjes
.
Het laatste deel van de route wordt wat vlakker ...
... waarna je na een kwartiertje slee-pret in Bergün aankomt, inmiddels 6 km verder en bijna 400 meter lager.
Hier heb je een schitterend uitzicht op de spoorlijn die zich omhoog slingert.
Bergün (in het retoromaans Bravuogn) is een eeuwenoud, klein, pittoresk wintersportdorpje (met verkeersborden die je in Nederland niet zo gauw tegen zult komen).
Aan het dorpspleintje staat een mooi middeleeuws kerkje.
Na een kwartiertje lopen door het dorpje kom je weer bij het station uit. De "schlittelzug" naar Preda staat hier klaar voor vertrek. Omdat het me nog wel een keertje leuk lijkt om de rodelbaan te doen, laat ik me nog een keertje met deze trein omhoog brengen naar Preda.
En dus nogmaals genieten van de treinrit over dit geweldige traject
.
Vaak zie je de "schlittelbahn" onder je.
Na een kwartiertje komt de trein weer aan in Preda, waarna weer een half uurtje slee-pret kan beginnen.
Nou, vooruit dan, nog een paar fotootjes.
Eenmaal weer beneden in Bergün ga ik nog even met de kabelbaan omhoog naar de "Darlux", vanaf daar gaat ook een rodelbaan naar beneden. Omdat ik toch het sleetje voor de hele dag heb gehuurd, lijkt me dit ook nog wel leuk om te doen.
Onderstaand de rodelbaan gezien vanuit de kabelbaan.
Na een kwartiertje in de kabelbaan komt het eindpunt in zicht.
Na even genoten te hebben van het uitzicht op de machtige bergwereld
...
... gaat het op het sleetje naar beneden.
Deze baan is echter een stuk steiler en smaller. Ook is de baan soms erg hobbelig, dus als je niet oppast lig je zó naast je sleetje, heb ik wel kunnen ervaren. Nadeel is dan ook dat je sleetje op eigen houtje naar beneden gaat, en je mag hopen dat hij bij de volgende bocht blijft hangen (anders moet je een heel eind naar beneden lopen
).Af en toe kruis je de afdaling voor de skieërs, even oppassen hier dus
.
Bij Bergün komt de spoorbaan weer in zicht, waar je met een tunneltje onderdoor gaat.
De "schlittelzug" is weer bezig met de rit naar beneden.
De zon is inmiddels achter de bergen verdwenen als ik tegen vier uur weer beneden aankom in Bergün.
Na nog een laatste fotootje (ik kan het écht niet laten...)
... lever ik het sleetje in bij een sportwinkel in het dorp.
Tegen vijf uur neem ik weer de trein terug naar Chur, waarmee een einde komt aan een leuk dagje winterpret, en waar je de rode treintjes weer eens van een heel andere kant ziet.
Het vijfde (en laatste deel) van het verslag kun je hier lezen.
(en, voor een volgende OVNL-meeting heb ik dus nog wel een ideetje
.)
:pos:
