mb90 in der Schweiz #1: Klein Matterhorn & Gornergrat (41)
Geplaatst: ma 19 aug 2013, 22:05
Van 29 juli t/m 12 augustus was ik in het Zwitserse Brig. Hier zijn een aantal OV-gerelateerde (soms in het wat meer –of mindere mate) ritjes gemaakt. In 4 delen laat ik die ritjes zien.
Voor deel 1 gaan we terug naar woensdag 31 juli. Toen was het heerlijk weer en dus een mooie kans om naar de Klein Matterhorn en de Gornergrat te gaan. Om naar die 2 toppen te gaan moest ik naar Zermatt. Een toeristisch dorpje wat autoloos is en dus alleen bereikbaar is per trein. Ondanks dat de auto mee was, besloot ik om de hele rit vanaf Brig per trein te doen. Met de Matterhorn Gotthard Bahn dus (MGB). Op sommige trajecten heeft dit treintje een tandradsysteem, wat ik later op de dag overigens nog vaker zou zien, zoals hier bij Stalden:
Daar zijn ook deze 2 fraaie bruggen te zien, ook mooi om overheen te rijden overigens:
Na een rit van zo’n 5 kwartier kwam ik rond kwart over 9 in het dus autoloze Zermatt:
Alleen elektrische voertuigen rijden er rond (en je soms bijna voor je sokken…). Vanaf het station liep ik meteen richting de gondel richting de Klein Matterhorn. De Matterhorn zelf is in het dorp niet te missen:
Daarna kocht ik het kaartje naar de top en kon de rit beginnen. Na de eerste halte had ik de gondel al voor mijzelf en dus was er alle ruimte voor wat foto’s.
Al snel werd Zermatt toen kleiner:
En de Matterhorn blijft telkens in beeld:
Onderweg was de gondel voor mij wat dichterbij te fotograferen. Je kan er met max 6 mensen in:
Vanaf zo’n meter of 2500 kwam de eeuwige sneeuw ook al tevoorschijn:
Na een klein half uurtje in deze gondel kwam ik bij het eindstation van deze gondel. Het op 2933 meter hoog liggende Trockener Steg. Ook hier is er weer een fraai uitzicht op de Matterhorn:
Het lijkt hier een beetje op een maanlandschap. Je hebt hier ook bruingekleurde bergtoppen:
De volgende en laatste gondel naar boven is een stuk groter. Deze gaat ieder kwartier en er kunnen zo’n 100 mensen (volgens mij) mee:
Eenmaal boven op 3883 meter was er een werkelijk schitterende witte wereld met ook een geweldig uitzicht onder een strakblauwe lucht. Eerst de piste:
Dan vanaf het uitzichtpunt, naar het westen:
Naar het noorden met ergens in het dal Zermatt:
Naar het oosten met de niet te missen Breithorn (waar ook de nodige bergbeklimmers te vinden waren):
En weer terug naar het zuiden met weer de piste:
Ook hier is de Matterhorn weer te zien, alleen nu vanaf een andere kant:
Daarna heb ik nog even een uurtje op de piste rondgehangen en genoten van het uitzicht in het heerlijke zonnetje. Ik zat daar uit de wind en dat was ondanks de temperatuur van 0 graden goed te doen in een t-shirtje:
Het liep toen tegen twaalven en toen vond ik het wel weer tijd om weer naar beneden te gaan. Na weer de grote gondel had ik weer een kleine gondel voor mijzelf met o.a. dit uitzicht:
En toen kwam rechts een deel van de Gornergratgletscher in beeld. De gletscher die ik straks na een rit met de Gornergratbahn dichterbij ga bekijken:
Na weer een half uurtje kwam Zermatt weer goed in zicht en zag ik weer bomen van dichtbij:
In Zermatt rijden dus elektrische voertuigen. Hier een voertuigje op de ‘Rote Linie’:
Dan de Gornergratbahn. Een tandradtreintje naar de 3089 meter hoge Gornergrat. Een hoogteverschil dus van zo’n 1500 meter. Onderweg is op het eerste deel (tussen de bomen dus) dit meestal het uitzicht:
Via een lange lawinegalerij…:
…kwam weer de Matterhorn in beeld:
Na dit laatste steile stukje:
Was het eindpunt daar, de Gornergrat met hier de trein langs het perron:
Met dit keer ook een foto van het bordje met daarbij ook de hoogte van 3089 meter:
Nadat ik het station uitliep was meteen de prachtige gletscher te zien. Hier te zien in 3 verschillende foto’s van links naar rechts over de gletscher:
Het was hier al voor mijn gevoel nog lekkerder dan op de Matterhorn. De thermometer liet dat ook zien. Het was 10 grader warmer en er was nog wat minder wind:
Toen had het treintje genoeg gezien op deze hoogte en daarom vertrok deze weer terug naar Zermatt:
Daarna ben ik nog verder rond gaan lopen rondom het station. Tussendoor kwam er weer een treintje binnen. Dit was wel een nieuwer model:
Hier op de terugweg van dit treintje is dit treintje wat dichterbij te zien. Rechts liggen ook wat pakketten met sneeuwresten. Ze lagen wel flink weg te druppelen wat de kwaliteit niet ten goede kwam (een sneeuwbal maken lukte in tegenstelling tot de Matterhorn hier niet). Wel gaf het een leuk beeld met links het treintje:
Nog een stukje lager was het hele station Gornergrat ook goed te zien:
Na opnieuw een nieuwer treintje:
Was het aan de andere kant van het station nog tijd voor een panoramafoto richting het noorden:
En dat was ook meteen de laatste foto van hierboven. Onderweg hierheen zag ik nog een fraaie waterval, maar omdat ik aan de ‘verkeerde kant’ zat, kwam er geen foto. De terugweg zorgde ik ervoor dat ik er wel goed voor zat en zo kwam deze foto van die waterval tot stand:
Nadat ik weer terug was in Zermatt was de oversteek naar het grote treinstation zo gemaakt en stond de trein al klaar. Dat bleek overigens pas later, want de trein naar Visp stond eerst lange tijd aangegeven op een ander spoor dan waar dit treintje al klaar stond:
Na een uur kwam ik in Visp en kon ik mooi even wat eten. Na de maaltijd kwam de IR vanuit Geneve net binnengereden en kon ik dus meteen verder terug naar Brig waar ik uit kon gaan rusten na deze mooie dag. :)
Voor deel 1 gaan we terug naar woensdag 31 juli. Toen was het heerlijk weer en dus een mooie kans om naar de Klein Matterhorn en de Gornergrat te gaan. Om naar die 2 toppen te gaan moest ik naar Zermatt. Een toeristisch dorpje wat autoloos is en dus alleen bereikbaar is per trein. Ondanks dat de auto mee was, besloot ik om de hele rit vanaf Brig per trein te doen. Met de Matterhorn Gotthard Bahn dus (MGB). Op sommige trajecten heeft dit treintje een tandradsysteem, wat ik later op de dag overigens nog vaker zou zien, zoals hier bij Stalden:
Daar zijn ook deze 2 fraaie bruggen te zien, ook mooi om overheen te rijden overigens:
Na een rit van zo’n 5 kwartier kwam ik rond kwart over 9 in het dus autoloze Zermatt:
Alleen elektrische voertuigen rijden er rond (en je soms bijna voor je sokken…). Vanaf het station liep ik meteen richting de gondel richting de Klein Matterhorn. De Matterhorn zelf is in het dorp niet te missen:
Daarna kocht ik het kaartje naar de top en kon de rit beginnen. Na de eerste halte had ik de gondel al voor mijzelf en dus was er alle ruimte voor wat foto’s.
Al snel werd Zermatt toen kleiner:En de Matterhorn blijft telkens in beeld:
Onderweg was de gondel voor mij wat dichterbij te fotograferen. Je kan er met max 6 mensen in:
Vanaf zo’n meter of 2500 kwam de eeuwige sneeuw ook al tevoorschijn:
Na een klein half uurtje in deze gondel kwam ik bij het eindstation van deze gondel. Het op 2933 meter hoog liggende Trockener Steg. Ook hier is er weer een fraai uitzicht op de Matterhorn:
Het lijkt hier een beetje op een maanlandschap. Je hebt hier ook bruingekleurde bergtoppen:
De volgende en laatste gondel naar boven is een stuk groter. Deze gaat ieder kwartier en er kunnen zo’n 100 mensen (volgens mij) mee:
Eenmaal boven op 3883 meter was er een werkelijk schitterende witte wereld met ook een geweldig uitzicht onder een strakblauwe lucht.
Eerst de piste:Dan vanaf het uitzichtpunt, naar het westen:
Naar het noorden met ergens in het dal Zermatt:
Naar het oosten met de niet te missen Breithorn (waar ook de nodige bergbeklimmers te vinden waren):
En weer terug naar het zuiden met weer de piste:
Ook hier is de Matterhorn weer te zien, alleen nu vanaf een andere kant:
Daarna heb ik nog even een uurtje op de piste rondgehangen en genoten van het uitzicht in het heerlijke zonnetje. Ik zat daar uit de wind en dat was ondanks de temperatuur van 0 graden goed te doen in een t-shirtje:
Het liep toen tegen twaalven en toen vond ik het wel weer tijd om weer naar beneden te gaan. Na weer de grote gondel had ik weer een kleine gondel voor mijzelf met o.a. dit uitzicht:
En toen kwam rechts een deel van de Gornergratgletscher in beeld. De gletscher die ik straks na een rit met de Gornergratbahn dichterbij ga bekijken:
Na weer een half uurtje kwam Zermatt weer goed in zicht en zag ik weer bomen van dichtbij:
In Zermatt rijden dus elektrische voertuigen. Hier een voertuigje op de ‘Rote Linie’:
Dan de Gornergratbahn. Een tandradtreintje naar de 3089 meter hoge Gornergrat. Een hoogteverschil dus van zo’n 1500 meter. Onderweg is op het eerste deel (tussen de bomen dus) dit meestal het uitzicht:
Via een lange lawinegalerij…:
…kwam weer de Matterhorn in beeld:
Na dit laatste steile stukje:
Was het eindpunt daar, de Gornergrat met hier de trein langs het perron:
Met dit keer ook een foto van het bordje met daarbij ook de hoogte van 3089 meter:
Nadat ik het station uitliep was meteen de prachtige gletscher te zien. Hier te zien in 3 verschillende foto’s van links naar rechts over de gletscher:
Het was hier al voor mijn gevoel nog lekkerder dan op de Matterhorn. De thermometer liet dat ook zien. Het was 10 grader warmer en er was nog wat minder wind
:Toen had het treintje genoeg gezien op deze hoogte en daarom vertrok deze weer terug naar Zermatt:
Daarna ben ik nog verder rond gaan lopen rondom het station. Tussendoor kwam er weer een treintje binnen. Dit was wel een nieuwer model:
Hier op de terugweg van dit treintje is dit treintje wat dichterbij te zien. Rechts liggen ook wat pakketten met sneeuwresten. Ze lagen wel flink weg te druppelen wat de kwaliteit niet ten goede kwam (een sneeuwbal maken lukte in tegenstelling tot de Matterhorn hier niet). Wel gaf het een leuk beeld met links het treintje:
Nog een stukje lager was het hele station Gornergrat ook goed te zien:
Na opnieuw een nieuwer treintje:
Was het aan de andere kant van het station nog tijd voor een panoramafoto richting het noorden:
En dat was ook meteen de laatste foto van hierboven. Onderweg hierheen zag ik nog een fraaie waterval, maar omdat ik aan de ‘verkeerde kant’ zat, kwam er geen foto. De terugweg zorgde ik ervoor dat ik er wel goed voor zat en zo kwam deze foto van die waterval tot stand:
Nadat ik weer terug was in Zermatt was de oversteek naar het grote treinstation zo gemaakt en stond de trein al klaar. Dat bleek overigens pas later, want de trein naar Visp stond eerst lange tijd aangegeven op een ander spoor dan waar dit treintje al klaar stond:
Na een uur kwam ik in Visp en kon ik mooi even wat eten. Na de maaltijd kwam de IR vanuit Geneve net binnengereden en kon ik dus meteen verder terug naar Brig waar ik uit kon gaan rusten na deze mooie dag. :)