Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan [74]
Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan [74]
Deel 1: Enschede-Praha-Burgas
Deel 2: Burgas-Ankara
Deel 3: via Erzurum naar Batumi
Deel 4: het verste punt - Vank!
Het vorige deel eindigde bij het klooster van Gandzasar, nabij Vank, gelegen in de niet-erkende republiek Nagorno-Karabach (Artsakh, op z'n Armeens). De Kaukasus zit bomvol met autonome gebieden en de-facto onafhankelijke republieken, van de meeste heb je waarschijnlijk nog nooit gehoord - dat had ik ook niet, tot ik het ging opzoeken. Internationaal gezien liggen deze gebieden allemaal binnen de grenzen van wél erkende landen. In totaal zijn het er 13. Zo heb je binnen Georgië de autonome regio Adzjarië (zie deel 3) en de niet-erkende landen Abchazië en Zuid-Ossetië. Rusland spant de kroon wat dit betreft, daar liggen maar liefst acht van dit soort gebieden, te weten: Tsjetsjenië, Dagestan, Ingoesjetië, Noord-Ossetië, Kabardië-Balkarië, Karatsjaj-Tsjerkessië, Adygië en Kalmukkië (allen autonome republieken). Verder ligt de Azerische exclave Nachitsjevan (Nakhchivan) ingeklemd tussen Armenië, Turkije en Iran. Tenslotte is er nog Nagorno-Karabach, gelegen in Azerbeidzjan. Een mooi overzichtskaartje van deze staatskundige puinhoop staat hier. Een aantal van deze gebieden is zeer gevaarlijk en is het risico om ontvoerd te worden of in een vuurgevecht te belanden zeer groot. Andere zijn prima te bezoeken. Één van de makkelijkste om te bezoeken is Nagorno-Karabach, al worden nog steeds alle niet-essentiële reizen erheen afgeraden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Wij hebben vanuit Goris een dagtrip gemaakt naar dit gebied, waarvan je het begin al in het vorige deel hebt kunnen zien. Omdat we niet eens wisten of het zou gaan lukken hadden we niks geregeld van te voren, maar dat is ook niet nodig. Je hebt een visum nodig voor het gebied, maar dat kun je ter plekke krijgen in het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Stepanakert. Het stuk Azerbeidzjan wat tussen Armenië en Nagorno-Karabach ligt is bezet door Armenië, de enige weg erheen is de Lachin-corridor, waar alle goederen en personen die naar het gebied afreizen overheen moeten. Luchtverkeer is niet mogelijk, de enige andere weg naar het gebied wordt alleen voor militaire doeleinden gebruikt, aldus onze chauffeur. De kaart van Wikipedia geeft de situatie wel mooi weer, de corridor bij Lachin (op de kaart weergegeven als Latsjien) is ongeveer 11 km lang en is onderdeel van de weg Goris-Shushi-Stepanakert: kaart
De verdere geschiedenis van dit gebied zal ik hier niet gaan uitleggen, dat kan Wikipedia vast beter. Het komt er kort gezegd op neer dat er sinds de oorlog die hier tussen 1991-1994 woedde een wapenstilstand geldt aan de frontlinie in dit gebied tussen de legers van Nagorno-Karabach (Armenië) en Azerbeidzjan, welke ook nu nog sporadisch geschonden wordt. Verder geldt het gebied internationaal gezien nog steeds als Azerbeidzjan maar is het eigenlijk een onafhankelijk land met hele sterke banden met Armenië. De Azeri's die hier ooit woonden zijn allemaal verdreven. Dit conflict, waar voorlopig nog geen progressie in verwacht wordt, is ook de reden dat de grens tussen Armenië en Azerbeidzjan nog altijd gesloten is.
Je kan met de bus naar Nagorno-Karabach, maar veel bussen zijn er niet dus als je een dagtrip doet en nog iets van het gebied wilt zien is een auto met chauffeur verreweg de handigste optie. Daarnaast is accommodatie in Nagorno-Karabach vrij duur, terwijl je in Goris vrij goedkoop kunt verblijven. Wij betaalden per persoon 20000 dram (ca. 37 euro) om de hele dag rondgereden te worden met een eigen chauffeur. In totaal hebben we toch zo'n 300 km afgelegd. Het was een dure dagtrip, maar ik vond het het geld meer dan waard. De chauffeur kende het gebied goed en kon er nog aardig wat over vertellen. Er is alleen grenscontrole aan het begin van de corridor (internationaal gezien de grens tussen Armenië en Azerbeidzjan), maar die stelt niks voor. Je naam en documentnummer worden opgeschreven en je krijgt een kaartje met daarop het adres van het ministerie in Stepanakert, waar je je visum moet halen. Het visum was met 10 minuten geregeld, het formuliertje hadden we tijdens het ontbijt al ingevuld (staat gewoon op internet). Het visum kost overigens 3000 dram (5-6 euro). Je krijgt dan ook een registratiedocumentje waarop staat welke gebieden je mag bezoeken en dat je vooral niet in de buurt van de frontlinie mag komen. Dat document lever je weer in als je het gebied weer verlaat. Met een visum van Nagorno-Karabach in je paspoort moet je het overigens niet wagen om naar Azerbeidzjan te reizen. Ook al heb je een geldig Azerisch visum, je wordt geweigerd en je kunt het de komende tig jaar vergeten om ooit nog erheen te reizen. Je kan vragen om het visum op een los blaadje te laten afgeven, maar omdat wij toch geen plannen hadden/hebben om naar Azerbeidzjan te reizen de komende jaren hebben we het maar gewoon in het paspoort laten zetten. Met een nieuw paspoort zouden we in principe wel weer naar Azerbeidzjan kunnen reizen.
Goed, genoeg geblaat, tijd voor foto's. In dit deel bezoeken we dus Nagorno-Karabach, het klooster van Tatev en de hoofdstad Yerevan. In totaal bevat dit deel 74 foto's.
1. Het klooster van Gandzasar, de grootste trekpleister van het "land". Hier waren een handjevol buitenlandse toeristen aanwezig, naast de Armeense toeristen.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
2. Ook het leger was aanwezig, die waren op een uitje met z'n allen. Foto's maken van ze was geen probleem.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
3. In de kerk.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
4. Het uitzicht richting Vank.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
5. De kerk van buiten.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
6. Op de terugweg zat ik voorin en kon ik wat foto's maken van de weg. Hier de weg van Gandzasar naar Vank.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
7. Vank is gewoon een dorp, maar ze zijn er wel toeristische attracties aan het bouwen.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
8. Zie hier. Ze hebben een leeuw gebouwd in de berg, die nog brult ook. Het is hilarisch, zo slecht dat het is
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
9. Daarnaast staat een gloednieuw zeevisrestaurant.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
10. Tuurlijk, bouw maar een boot.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
11. In Vank zelf staan een aantal schuttingen die gebouwd zijn van Azerische kentekens, afkomstig van legervoertuigen die het Armeense leger veroverd heeft. Het waren best veel kentekens!
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
12. Het leger ging op bezoek bij de naastgelegen dierentuin.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
13. En we gaan weer op weg.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
14. Stepanakert is nog 37 km.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
15. Wel is het een mooie route.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
16. Splitsing.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
17. Stepanakert zijn we alleen 's ochtends geweest. Het enige waar ik misschien spijt van heb is dat we niet nog een rondje door de stad hebben gelopen, maar het was zengend heet en vanuit de auto hebben we al ongeveer de hele stad gezien. Behalve een paar winkels, flats en vage overheidsgebouwen is er ook bar weinig te zien. Dit is de weg van Stepanakert naar Goris. Om de paar km staat er weer zo'n bord wie een deel van de weg betaald heeft. De weg is van redelijke kwaliteit, met name door het geld van de vele Armeense diaspora in het buitenland. Af en toe staat er dan ook op zo'n bord iets in de trant van "Stepanakert-Goris motorway exploitation is realizing by financial support of ALL ARMENIAN PEOPLE".
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
18. We kijken nog één keer terug op Stepanakert.
View over Stepanakert by Timon91, on Flickr
19. We rijden weer de bergen in, over een nieuw lapje asfalt.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
20. Andere stukken liggen er weer slechter bij.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
21. Zie je die kabel, net boven de hoogspanningsmast? Die loopt van bergtop naar bergtop, over het dal heen. Boven het dal hangen er nog verticale slierten aan. Ik vroeg aan onze chauffeur waar die voor waren, hij vertelde dat ze moeten voorkomen dat Azerische vliegtuigen laag over het dal kunnen vliegen en op die manier minder goed precisiebombardementen kunnen uitvoeren, mocht er ooit een Azerische invasie komen. Juist ja..... je ziet die dingen trouwens op vele plekken in het gebied hangen, mits het dal smal genoeg is.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
22. Dorpje, nog in Karabach óf al in de corridor. Tussen de corridor en Nagorno-Karabach is geen grenscontrole, er staat alleen een bord in het Armeens, maar dat heb ik helaas gemist.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
23. We rijden verder.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
24. Dit is weer na de grens, het laatste stukje richting Goris.
On the road in Armenia by Timon91, on Flickr
25. De laatste afdaling voor we weer terug waren in Goris.
View over Goris by Timon91, on Flickr
Ik heb niet alle foto's van het bezoek aan Nagorno-Karabach hier gepost, dan zou het veel te lang worden. De volledige set met 85 foto's staat op Flickr.
26. Vlakbij Goris ligt Tatev, nóg een klooster. Je kan er met de auto heen, maar het laatste stuk voor het klooster gaat door een heel diep dal. Recentelijk is er een gigantische kabelbaan heen gebouwd, van bijna 6 km lang. Dit is de langste omkeerbare gondelbaan (longest reversible aerial tramway) ter wereld, genaamd Wings of Tatev. Een retourtje kost 4000 dram, iets minder dan 8 euro.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
27. Hier kun je nog de eerste paal zien. In totaal staan er drie supportmasten tussen beide stations, mast 2 en 3 staan vlak bij elkaar.
Wings of Tatev, view over Halidzor by Timon91, on Flickr
28. Elk kwartier kun je mee, onze heenreis zat goed vol. Naast ons was er nog een Russische tourgroep, zodat we op de heenweg wat moeilijk foto's konden nemen.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
29. Je hangt op het hoogste punt ruim 300 meter boven het dal. Het is wel een betrouwbare kabelbaan overigens, hij is van Zwitsers-Oostenrijkse makelij.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
30. Bij aankomst in Tatev. Als je goed kijkt zie je op de bergrug aan de overkant supportmast 3 staan, vanaf daar ga je in één keer naar het station in Tatev, vanaf waar deze foto genomen is (wat een vrijhangend stuk van 2709 meter betekent!).
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
31. De gondel. Je hebt twee kabels naast elkaar, dus twee gondels.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
32. Het klooster, één van de meest toeristische plekken van de Syunik regio. Veel Russen hier.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
33. Een boom zorgt voor wat nodige schaduw, al viel het met de hitte nog wel mee hier aangezien je toch vrij hoog zit.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
34. De ingang tot het complex. De toegang is overigens gratis.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
35. Vanuit het klooster heb je een prachtig uitzicht.
View from Tatev by Timon91, on Flickr
36. De kloosterkerk.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
37. Binnen. Je kan bijna overal in, alleen de muur was afgesloten vanwege losliggende stenen. Geld voor renovatie is er nog niet, maar al het geld wat met de kabelbaan verdiend wordt gaat naar de renovatie van het klooster (althans, dat is de officiële lezing).
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
38. Terug naar de kabelbaan, ingezoomd op supportmast 3. De twee gondels kruisen elkaar.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
39. Op de terugweg was het een stuk rustiger, beneden in het dal kun je Satan's brug zien liggen, een natuurlijke brug over de rivier.
Devil's bridge, Tatev by Timon91, on Flickr
40. Last van hoogtevrees moet je hier niet hebben.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
41. Zo hoog zit je dus boven het dal (320 meter).
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
42. Tussen supportmast 3 en 2, we kruisten hier de andere gondel.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
43. Het uitzicht is fenomenaal, het is alleen een beetje jammer dat je door glas moet fotograferen.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
Ook van Tatev heb ik meer foto's dan de foto's die hier staan. De hele set, bestaande uit 43 foto's, staat ook op Flickr.
44. Terug bij Goris, vlak voor het stadje staat dit monument naast de weg, vanaf hier heb je ook een mooi uitzicht over het stadje.
Goris by Timon91, on Flickr
45. Het desbetreffende uitzicht.
Goris by Timon91, on Flickr
46. De hoofdweg Yerevan-Goris-Stepanakert/Tehran.
The road to Goris by Timon91, on Flickr
47. In Armenië betalen ze met de dram, er gaat ongeveer 530 dram in 1 euro. Tsja, dan heb je opeens ook briefjes van 20000 in je portemonnee zitten...
20000 Armenian Drams by Timon91, on Flickr
48. De B&B, een aanrader!
Khachik B&B, Goris by Timon91, on Flickr
49. De eigenaar van de B&B had geregeld dat we om 3 uur 's middags met een gedeelte taxi mee konden naar Yerevan. Voor 4000 dram per persoon ga je dan in een volle taxi naar de hoofdstad. Dit keer hadden we een Mitsubishi met een hele stijve vering, wat in combinatie met de slechte wegen en de zeer suïcidale kamikazechauffeur ervoor zorgde dat ik regelmatig met m'n hoofd tegen het plafond lag. Ik heb nog nooit zoveel bijna-dood ervaringen gehad op één middag. Hier zijn we weer bij de Vorotan pas.
Vorotan pass (2344 m) by Timon91, on Flickr
50. Het hoogste punt.
Vorotan pass (2344 m) by Timon91, on Flickr
In de vallei ten zuiden van Yerevan trok de wind hard aan en werd het heel heet, het ging richting de 40 graden. Ook was het kurkdroog, dus er woei heel veel stof door de lucht. In combinatie met de vele heidebrandjes onderweg en de tumbleweed struikjes die over de weg waaiden voelde het enigszins buitenaards aan. Onderweg raakte ik aan de praat met een snackbarhouder bij een tankstation waar we tankten. Hij vroeg waar we allemaal geweest waren, toen ik vertelde dat we in Nagorno-Karabach geweest waren fleurde hij op, hij vond het wel mooi dat we de moeite genomen hadden om die kant op te gaan. Hij vertelde dat hij drie jaar daar gevochten had en liet ook nog een litteken zien van een schotwond in z'n buik. Dan sta je wel even te kijken..... We praatten nog even en moesten toen weer de auto in. In het begin van de avond bereikten we Yerevan, waar we nog gegeten hebben bij een heel groot Armeens restaurant. Voor een paar euro elk hadden we salade, brood, een flink hoofdgerecht en een biertje. 's Avonds ben ik nog de stad in geweest met twee toffe Belgen, maar behalve een paar stripclubs en wat lege karaoke-tenten was er niet zoveel te beleven op deze donderdagavond.
51. Yerevan de volgende ochtend, een zijstraatje nabij ons hostel.
Vardanats street, Yerevan by Timon91, on Flickr
52. Het Sakharovplein.
Sakharov square, Yerevan by Timon91, on Flickr
53. Het Plein van de Republiek, ook maar een paar minuten lopen vanaf ons hostel.
Republic square, Yerevan by Timon91, on Flickr
54. Nogmaals. Aan dit plein zitten veel regeringsgebouwen.
Republic square, Yerevan by Timon91, on Flickr
55. Een gloednieuwe kathedraal.
St. George the Illuminator Cathedral, Yerevan by Timon91, on Flickr
56. Vanaf de kathedraal naar beneden gekeken. Dat maffe gebouw is een Russische mall, wat best gezellig was van binnen en waar je veel meuk kon kopen.
Russian mall, Yerevan by Timon91, on Flickr
57. Park.
Children's Park, Yerevan by Timon91, on Flickr
58. De enige moskee van de stad, flink bewaakt. Hier zagen we nog twee fietsers uit Iran.
Blue Mosque, Yerevan by Timon91, on Flickr
59. Het operagebouw.
Opera, Yerevan by Timon91, on Flickr
60. Een gigantische trap, het was een flinke klim.
Alexander Tamanyan, Yerevan by Timon91, on Flickr
61. Uitzicht over de stad. Het is hier bijna altijd heiig, maar als je goed kijkt kun je nog de Ararat zien liggen.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
62. Ingezoomd op de Ararat.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
63. De trap voor het laatste stukje wordt nog gebouwd, al was er zo te zien al jaren niks meer gebeurd hier, alles lag weg te roesten. Je kan er wel omheen lopen naar boven, wat we ook gedaan hebben.
Cascade complex, Yerevan by Timon91, on Flickr
64. Nogmaals het uitzicht.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
65. Tsitsernakaberd, het monument voor de Armeense genocide.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
66. Wederom het uitzicht, het blijft mooi!
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
67. Na 66 foto's ein-de-lijk wat OV in deze serie ;) Yerevan heeft één metrolijn, die in de Sovjettijd gebouwd is. Alle steden in de Sovjet-Unie met meer dan één miljoen inwoners hadden recht op een metro, dus werden de bevolkingscijfers flink omhooggelogen zodat ook Yerevan een metro kreeg. De Sovjets hadden duidelijk geen zin om er veel geld in te steken, want het is een klein lijntje met negen, intussen licht verwaarloosde stations. Elk station heeft ook maar één ingang en de treintjes zijn erg kort in vergelijking met de metro's in andere steden in de voormalige Sovjet-Unie. Een ritje kost 100 dram. Fotograferen is eigenlijk verboden binnen, maar ach
Metro, Yerevan by Timon91, on Flickr
68. We hadden een prima hostel hier, in dit gebouw.
Center Hostel, Yerevan by Timon91, on Flickr
69. Fontein bij de ingang van metrohalte Hanrapetutyan Hraparak, ofwel Republic Square.
Metro, Yerevan by Timon91, on Flickr
70. Een oud "appartskiy" bij Tsitsernakaberd.
View from Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
71. Het genocidemuseum, zeer, zeer indrukwekkend. De moderne Armeense identiteit wordt nog steeds voor een significant deel bepaald door de nauwelijks erkende volkerenmoord van bijna 100 jaar geleden. Deze genocide is ook de reden dat de Turks-Armeense grens nog steeds dicht is, aangezien de Turken de genocide nog steeds weigeren te erkennen. Voor meer informatie over de Armeense genocide, zie Wikipedia.
Genocide museum, Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
72. Het monument, wat we eerder al gezien hebben vanaf de lange trap.
Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
73. Het was wat gedoe om er te komen, deze weg terug naar de stad hebben we gelukkig alleen naar beneden gelopen.
View from Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
74. Beneden zit nog de distilleerderij van Ararat, waar onder andere cognac gemaakt wordt. Armenië produceert heel goede cognac, een tour hier hadden we helaas geen tijd meer voor.
Ararat distillery, Yerevan by Timon91, on Flickr
Van Yerevan staan er 35 foto's online, de set op Flickr staat hier.
Dit was het weer, hopelijk vonden jullie het niet teveel leeswerk, vooral aan het begin staat er veel tekst in. Laat maar weten wat jullie ervan vonden, reacties zijn altijd welkom! :)
PS. Ik heb toch iets meer delen nodig dan ik vooraf dacht. Het einde is echter wel in zicht want hierna volgt er nog één deel, over Georgië.
Deel 2: Burgas-Ankara
Deel 3: via Erzurum naar Batumi
Deel 4: het verste punt - Vank!
Het vorige deel eindigde bij het klooster van Gandzasar, nabij Vank, gelegen in de niet-erkende republiek Nagorno-Karabach (Artsakh, op z'n Armeens). De Kaukasus zit bomvol met autonome gebieden en de-facto onafhankelijke republieken, van de meeste heb je waarschijnlijk nog nooit gehoord - dat had ik ook niet, tot ik het ging opzoeken. Internationaal gezien liggen deze gebieden allemaal binnen de grenzen van wél erkende landen. In totaal zijn het er 13. Zo heb je binnen Georgië de autonome regio Adzjarië (zie deel 3) en de niet-erkende landen Abchazië en Zuid-Ossetië. Rusland spant de kroon wat dit betreft, daar liggen maar liefst acht van dit soort gebieden, te weten: Tsjetsjenië, Dagestan, Ingoesjetië, Noord-Ossetië, Kabardië-Balkarië, Karatsjaj-Tsjerkessië, Adygië en Kalmukkië (allen autonome republieken). Verder ligt de Azerische exclave Nachitsjevan (Nakhchivan) ingeklemd tussen Armenië, Turkije en Iran. Tenslotte is er nog Nagorno-Karabach, gelegen in Azerbeidzjan. Een mooi overzichtskaartje van deze staatskundige puinhoop staat hier. Een aantal van deze gebieden is zeer gevaarlijk en is het risico om ontvoerd te worden of in een vuurgevecht te belanden zeer groot. Andere zijn prima te bezoeken. Één van de makkelijkste om te bezoeken is Nagorno-Karabach, al worden nog steeds alle niet-essentiële reizen erheen afgeraden door het Ministerie van Buitenlandse Zaken. Wij hebben vanuit Goris een dagtrip gemaakt naar dit gebied, waarvan je het begin al in het vorige deel hebt kunnen zien. Omdat we niet eens wisten of het zou gaan lukken hadden we niks geregeld van te voren, maar dat is ook niet nodig. Je hebt een visum nodig voor het gebied, maar dat kun je ter plekke krijgen in het Ministerie van Buitenlandse Zaken in Stepanakert. Het stuk Azerbeidzjan wat tussen Armenië en Nagorno-Karabach ligt is bezet door Armenië, de enige weg erheen is de Lachin-corridor, waar alle goederen en personen die naar het gebied afreizen overheen moeten. Luchtverkeer is niet mogelijk, de enige andere weg naar het gebied wordt alleen voor militaire doeleinden gebruikt, aldus onze chauffeur. De kaart van Wikipedia geeft de situatie wel mooi weer, de corridor bij Lachin (op de kaart weergegeven als Latsjien) is ongeveer 11 km lang en is onderdeel van de weg Goris-Shushi-Stepanakert: kaart
De verdere geschiedenis van dit gebied zal ik hier niet gaan uitleggen, dat kan Wikipedia vast beter. Het komt er kort gezegd op neer dat er sinds de oorlog die hier tussen 1991-1994 woedde een wapenstilstand geldt aan de frontlinie in dit gebied tussen de legers van Nagorno-Karabach (Armenië) en Azerbeidzjan, welke ook nu nog sporadisch geschonden wordt. Verder geldt het gebied internationaal gezien nog steeds als Azerbeidzjan maar is het eigenlijk een onafhankelijk land met hele sterke banden met Armenië. De Azeri's die hier ooit woonden zijn allemaal verdreven. Dit conflict, waar voorlopig nog geen progressie in verwacht wordt, is ook de reden dat de grens tussen Armenië en Azerbeidzjan nog altijd gesloten is.
Je kan met de bus naar Nagorno-Karabach, maar veel bussen zijn er niet dus als je een dagtrip doet en nog iets van het gebied wilt zien is een auto met chauffeur verreweg de handigste optie. Daarnaast is accommodatie in Nagorno-Karabach vrij duur, terwijl je in Goris vrij goedkoop kunt verblijven. Wij betaalden per persoon 20000 dram (ca. 37 euro) om de hele dag rondgereden te worden met een eigen chauffeur. In totaal hebben we toch zo'n 300 km afgelegd. Het was een dure dagtrip, maar ik vond het het geld meer dan waard. De chauffeur kende het gebied goed en kon er nog aardig wat over vertellen. Er is alleen grenscontrole aan het begin van de corridor (internationaal gezien de grens tussen Armenië en Azerbeidzjan), maar die stelt niks voor. Je naam en documentnummer worden opgeschreven en je krijgt een kaartje met daarop het adres van het ministerie in Stepanakert, waar je je visum moet halen. Het visum was met 10 minuten geregeld, het formuliertje hadden we tijdens het ontbijt al ingevuld (staat gewoon op internet). Het visum kost overigens 3000 dram (5-6 euro). Je krijgt dan ook een registratiedocumentje waarop staat welke gebieden je mag bezoeken en dat je vooral niet in de buurt van de frontlinie mag komen. Dat document lever je weer in als je het gebied weer verlaat. Met een visum van Nagorno-Karabach in je paspoort moet je het overigens niet wagen om naar Azerbeidzjan te reizen. Ook al heb je een geldig Azerisch visum, je wordt geweigerd en je kunt het de komende tig jaar vergeten om ooit nog erheen te reizen. Je kan vragen om het visum op een los blaadje te laten afgeven, maar omdat wij toch geen plannen hadden/hebben om naar Azerbeidzjan te reizen de komende jaren hebben we het maar gewoon in het paspoort laten zetten. Met een nieuw paspoort zouden we in principe wel weer naar Azerbeidzjan kunnen reizen.
Goed, genoeg geblaat, tijd voor foto's. In dit deel bezoeken we dus Nagorno-Karabach, het klooster van Tatev en de hoofdstad Yerevan. In totaal bevat dit deel 74 foto's.
1. Het klooster van Gandzasar, de grootste trekpleister van het "land". Hier waren een handjevol buitenlandse toeristen aanwezig, naast de Armeense toeristen.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
2. Ook het leger was aanwezig, die waren op een uitje met z'n allen. Foto's maken van ze was geen probleem.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
3. In de kerk.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
4. Het uitzicht richting Vank.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
5. De kerk van buiten.
Gandzasar, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
6. Op de terugweg zat ik voorin en kon ik wat foto's maken van de weg. Hier de weg van Gandzasar naar Vank.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
7. Vank is gewoon een dorp, maar ze zijn er wel toeristische attracties aan het bouwen.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
8. Zie hier. Ze hebben een leeuw gebouwd in de berg, die nog brult ook. Het is hilarisch, zo slecht dat het is
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
9. Daarnaast staat een gloednieuw zeevisrestaurant.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
10. Tuurlijk, bouw maar een boot.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
11. In Vank zelf staan een aantal schuttingen die gebouwd zijn van Azerische kentekens, afkomstig van legervoertuigen die het Armeense leger veroverd heeft. Het waren best veel kentekens!
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
12. Het leger ging op bezoek bij de naastgelegen dierentuin.
Vank, Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
13. En we gaan weer op weg.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
14. Stepanakert is nog 37 km.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
15. Wel is het een mooie route.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
16. Splitsing.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
17. Stepanakert zijn we alleen 's ochtends geweest. Het enige waar ik misschien spijt van heb is dat we niet nog een rondje door de stad hebben gelopen, maar het was zengend heet en vanuit de auto hebben we al ongeveer de hele stad gezien. Behalve een paar winkels, flats en vage overheidsgebouwen is er ook bar weinig te zien. Dit is de weg van Stepanakert naar Goris. Om de paar km staat er weer zo'n bord wie een deel van de weg betaald heeft. De weg is van redelijke kwaliteit, met name door het geld van de vele Armeense diaspora in het buitenland. Af en toe staat er dan ook op zo'n bord iets in de trant van "Stepanakert-Goris motorway exploitation is realizing by financial support of ALL ARMENIAN PEOPLE".
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
18. We kijken nog één keer terug op Stepanakert.
View over Stepanakert by Timon91, on Flickr
19. We rijden weer de bergen in, over een nieuw lapje asfalt.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
20. Andere stukken liggen er weer slechter bij.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
21. Zie je die kabel, net boven de hoogspanningsmast? Die loopt van bergtop naar bergtop, over het dal heen. Boven het dal hangen er nog verticale slierten aan. Ik vroeg aan onze chauffeur waar die voor waren, hij vertelde dat ze moeten voorkomen dat Azerische vliegtuigen laag over het dal kunnen vliegen en op die manier minder goed precisiebombardementen kunnen uitvoeren, mocht er ooit een Azerische invasie komen. Juist ja..... je ziet die dingen trouwens op vele plekken in het gebied hangen, mits het dal smal genoeg is.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
22. Dorpje, nog in Karabach óf al in de corridor. Tussen de corridor en Nagorno-Karabach is geen grenscontrole, er staat alleen een bord in het Armeens, maar dat heb ik helaas gemist.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
23. We rijden verder.
On the road in Nagorno-Karabakh by Timon91, on Flickr
24. Dit is weer na de grens, het laatste stukje richting Goris.
On the road in Armenia by Timon91, on Flickr
25. De laatste afdaling voor we weer terug waren in Goris.
View over Goris by Timon91, on Flickr
Ik heb niet alle foto's van het bezoek aan Nagorno-Karabach hier gepost, dan zou het veel te lang worden. De volledige set met 85 foto's staat op Flickr.
26. Vlakbij Goris ligt Tatev, nóg een klooster. Je kan er met de auto heen, maar het laatste stuk voor het klooster gaat door een heel diep dal. Recentelijk is er een gigantische kabelbaan heen gebouwd, van bijna 6 km lang. Dit is de langste omkeerbare gondelbaan (longest reversible aerial tramway) ter wereld, genaamd Wings of Tatev. Een retourtje kost 4000 dram, iets minder dan 8 euro.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
27. Hier kun je nog de eerste paal zien. In totaal staan er drie supportmasten tussen beide stations, mast 2 en 3 staan vlak bij elkaar.
Wings of Tatev, view over Halidzor by Timon91, on Flickr
28. Elk kwartier kun je mee, onze heenreis zat goed vol. Naast ons was er nog een Russische tourgroep, zodat we op de heenweg wat moeilijk foto's konden nemen.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
29. Je hangt op het hoogste punt ruim 300 meter boven het dal. Het is wel een betrouwbare kabelbaan overigens, hij is van Zwitsers-Oostenrijkse makelij.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
30. Bij aankomst in Tatev. Als je goed kijkt zie je op de bergrug aan de overkant supportmast 3 staan, vanaf daar ga je in één keer naar het station in Tatev, vanaf waar deze foto genomen is (wat een vrijhangend stuk van 2709 meter betekent!).
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
31. De gondel. Je hebt twee kabels naast elkaar, dus twee gondels.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
32. Het klooster, één van de meest toeristische plekken van de Syunik regio. Veel Russen hier.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
33. Een boom zorgt voor wat nodige schaduw, al viel het met de hitte nog wel mee hier aangezien je toch vrij hoog zit.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
34. De ingang tot het complex. De toegang is overigens gratis.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
35. Vanuit het klooster heb je een prachtig uitzicht.
View from Tatev by Timon91, on Flickr
36. De kloosterkerk.
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
37. Binnen. Je kan bijna overal in, alleen de muur was afgesloten vanwege losliggende stenen. Geld voor renovatie is er nog niet, maar al het geld wat met de kabelbaan verdiend wordt gaat naar de renovatie van het klooster (althans, dat is de officiële lezing).
Tatev monastery by Timon91, on Flickr
38. Terug naar de kabelbaan, ingezoomd op supportmast 3. De twee gondels kruisen elkaar.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
39. Op de terugweg was het een stuk rustiger, beneden in het dal kun je Satan's brug zien liggen, een natuurlijke brug over de rivier.
Devil's bridge, Tatev by Timon91, on Flickr
40. Last van hoogtevrees moet je hier niet hebben.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
41. Zo hoog zit je dus boven het dal (320 meter).
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
42. Tussen supportmast 3 en 2, we kruisten hier de andere gondel.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
43. Het uitzicht is fenomenaal, het is alleen een beetje jammer dat je door glas moet fotograferen.
Wings of Tatev by Timon91, on Flickr
Ook van Tatev heb ik meer foto's dan de foto's die hier staan. De hele set, bestaande uit 43 foto's, staat ook op Flickr.
44. Terug bij Goris, vlak voor het stadje staat dit monument naast de weg, vanaf hier heb je ook een mooi uitzicht over het stadje.
Goris by Timon91, on Flickr
45. Het desbetreffende uitzicht.
Goris by Timon91, on Flickr
46. De hoofdweg Yerevan-Goris-Stepanakert/Tehran.
The road to Goris by Timon91, on Flickr
47. In Armenië betalen ze met de dram, er gaat ongeveer 530 dram in 1 euro. Tsja, dan heb je opeens ook briefjes van 20000 in je portemonnee zitten...
20000 Armenian Drams by Timon91, on Flickr
48. De B&B, een aanrader!
Khachik B&B, Goris by Timon91, on Flickr
49. De eigenaar van de B&B had geregeld dat we om 3 uur 's middags met een gedeelte taxi mee konden naar Yerevan. Voor 4000 dram per persoon ga je dan in een volle taxi naar de hoofdstad. Dit keer hadden we een Mitsubishi met een hele stijve vering, wat in combinatie met de slechte wegen en de zeer suïcidale kamikazechauffeur ervoor zorgde dat ik regelmatig met m'n hoofd tegen het plafond lag. Ik heb nog nooit zoveel bijna-dood ervaringen gehad op één middag. Hier zijn we weer bij de Vorotan pas.
Vorotan pass (2344 m) by Timon91, on Flickr
50. Het hoogste punt.
Vorotan pass (2344 m) by Timon91, on Flickr
In de vallei ten zuiden van Yerevan trok de wind hard aan en werd het heel heet, het ging richting de 40 graden. Ook was het kurkdroog, dus er woei heel veel stof door de lucht. In combinatie met de vele heidebrandjes onderweg en de tumbleweed struikjes die over de weg waaiden voelde het enigszins buitenaards aan. Onderweg raakte ik aan de praat met een snackbarhouder bij een tankstation waar we tankten. Hij vroeg waar we allemaal geweest waren, toen ik vertelde dat we in Nagorno-Karabach geweest waren fleurde hij op, hij vond het wel mooi dat we de moeite genomen hadden om die kant op te gaan. Hij vertelde dat hij drie jaar daar gevochten had en liet ook nog een litteken zien van een schotwond in z'n buik. Dan sta je wel even te kijken..... We praatten nog even en moesten toen weer de auto in. In het begin van de avond bereikten we Yerevan, waar we nog gegeten hebben bij een heel groot Armeens restaurant. Voor een paar euro elk hadden we salade, brood, een flink hoofdgerecht en een biertje. 's Avonds ben ik nog de stad in geweest met twee toffe Belgen, maar behalve een paar stripclubs en wat lege karaoke-tenten was er niet zoveel te beleven op deze donderdagavond.
51. Yerevan de volgende ochtend, een zijstraatje nabij ons hostel.
Vardanats street, Yerevan by Timon91, on Flickr
52. Het Sakharovplein.
Sakharov square, Yerevan by Timon91, on Flickr
53. Het Plein van de Republiek, ook maar een paar minuten lopen vanaf ons hostel.
Republic square, Yerevan by Timon91, on Flickr
54. Nogmaals. Aan dit plein zitten veel regeringsgebouwen.
Republic square, Yerevan by Timon91, on Flickr
55. Een gloednieuwe kathedraal.
St. George the Illuminator Cathedral, Yerevan by Timon91, on Flickr
56. Vanaf de kathedraal naar beneden gekeken. Dat maffe gebouw is een Russische mall, wat best gezellig was van binnen en waar je veel meuk kon kopen.
Russian mall, Yerevan by Timon91, on Flickr
57. Park.
Children's Park, Yerevan by Timon91, on Flickr
58. De enige moskee van de stad, flink bewaakt. Hier zagen we nog twee fietsers uit Iran.
Blue Mosque, Yerevan by Timon91, on Flickr
59. Het operagebouw.
Opera, Yerevan by Timon91, on Flickr
60. Een gigantische trap, het was een flinke klim.
Alexander Tamanyan, Yerevan by Timon91, on Flickr
61. Uitzicht over de stad. Het is hier bijna altijd heiig, maar als je goed kijkt kun je nog de Ararat zien liggen.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
62. Ingezoomd op de Ararat.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
63. De trap voor het laatste stukje wordt nog gebouwd, al was er zo te zien al jaren niks meer gebeurd hier, alles lag weg te roesten. Je kan er wel omheen lopen naar boven, wat we ook gedaan hebben.
Cascade complex, Yerevan by Timon91, on Flickr
64. Nogmaals het uitzicht.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
65. Tsitsernakaberd, het monument voor de Armeense genocide.
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
66. Wederom het uitzicht, het blijft mooi!
View over Yerevan by Timon91, on Flickr
67. Na 66 foto's ein-de-lijk wat OV in deze serie ;) Yerevan heeft één metrolijn, die in de Sovjettijd gebouwd is. Alle steden in de Sovjet-Unie met meer dan één miljoen inwoners hadden recht op een metro, dus werden de bevolkingscijfers flink omhooggelogen zodat ook Yerevan een metro kreeg. De Sovjets hadden duidelijk geen zin om er veel geld in te steken, want het is een klein lijntje met negen, intussen licht verwaarloosde stations. Elk station heeft ook maar één ingang en de treintjes zijn erg kort in vergelijking met de metro's in andere steden in de voormalige Sovjet-Unie. Een ritje kost 100 dram. Fotograferen is eigenlijk verboden binnen, maar ach
Metro, Yerevan by Timon91, on Flickr
68. We hadden een prima hostel hier, in dit gebouw.
Center Hostel, Yerevan by Timon91, on Flickr
69. Fontein bij de ingang van metrohalte Hanrapetutyan Hraparak, ofwel Republic Square.
Metro, Yerevan by Timon91, on Flickr
70. Een oud "appartskiy" bij Tsitsernakaberd.
View from Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
71. Het genocidemuseum, zeer, zeer indrukwekkend. De moderne Armeense identiteit wordt nog steeds voor een significant deel bepaald door de nauwelijks erkende volkerenmoord van bijna 100 jaar geleden. Deze genocide is ook de reden dat de Turks-Armeense grens nog steeds dicht is, aangezien de Turken de genocide nog steeds weigeren te erkennen. Voor meer informatie over de Armeense genocide, zie Wikipedia.
Genocide museum, Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
72. Het monument, wat we eerder al gezien hebben vanaf de lange trap.
Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
73. Het was wat gedoe om er te komen, deze weg terug naar de stad hebben we gelukkig alleen naar beneden gelopen.
View from Tsitsernakaberd, Yerevan by Timon91, on Flickr
74. Beneden zit nog de distilleerderij van Ararat, waar onder andere cognac gemaakt wordt. Armenië produceert heel goede cognac, een tour hier hadden we helaas geen tijd meer voor.
Ararat distillery, Yerevan by Timon91, on Flickr
Van Yerevan staan er 35 foto's online, de set op Flickr staat hier.
Dit was het weer, hopelijk vonden jullie het niet teveel leeswerk, vooral aan het begin staat er veel tekst in. Laat maar weten wat jullie ervan vonden, reacties zijn altijd welkom! :)
PS. Ik heb toch iets meer delen nodig dan ik vooraf dacht. Het einde is echter wel in zicht want hierna volgt er nog één deel, over Georgië.
Mijn Flickr account.
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Interessant om ook eens iets uit Oost-Europa/Azië te zien
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Wederom geslaagd! Toen ik in 2008 in Yerevan was deed die fontein bij het metrostation bij het Plein van de Republiek het niet, hij zag er toen ook uit alsof hij al sinds 1990 niet meer in gebruik was. Kijk maar. Leuk dat die het nu weer doet!
Mijn foto's
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
- AppleMoose
- Berichten: 6027
- Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 22:21
- Locatie: Skogen
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Mooi gebied weer. En de geschiedenis over dat gebied vond ik ook erg interessant om te lezen!
Jammer dat er aan dit verslag al bijna een eind komt...
Jammer dat er aan dit verslag al bijna een eind komt...
Vraag niet naar de weg, want iedereen is de weg kwijt.
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Het begint al een aardig treintje te worden, vijf wagons vol leesgenot.
Ik blijf zeker tot het eindstation meerijden :pos: .
Ik blijf zeker tot het eindstation meerijden :pos: .
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
- Daniel
- OVNL-bestuurslid
- Berichten: 39115
- Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
- Locatie: Amersfoort
- Contacteer:
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Fantastisch verslag weer. En die lap tekst aan het begin was zeker de moeite waard hoor, ook weer wat geleerd over dat gebied met al z'n bizarre kleine staatjes.
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Leuk en interessant om te lezen, net als de eerdere delen. Hoe weet je van de toeristische trekpleisters in dat gebied? Zijn daar (Engelstalige) reisgidsen van te vinden?
Het is een spectrum.
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Leuk leuk!
En bij Artsakh moet ik altijd denken aan het gelijknamige liedje van een componist aldaar:
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=qX4b4eyEwI8[/youtube]
En bij Artsakh moet ik altijd denken aan het gelijknamige liedje van een componist aldaar:
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=qX4b4eyEwI8[/youtube]
Proud Titans Supporter
Ach, zak er toch allemaal in
Ach, zak er toch allemaal in
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Heb intussen tijd gehad om de 5 delen te lezen, stuk voor stuk goede en interessante verslagen! Ook leuk dat er wat achtergrondinfo wordt gegeven :pos: .
Re: Over land naar de Kaukasus (5): Artsakh, Tatev & Erevan
Thanks iedereen! :D
Mooie foto's, tsov! Die fontein bij het metrostation stond overigens uit toen we daar voor het eerst kwamen, we dachten inderdaad ook dat die al enkele decennia niet meer in gebruik was. Echter, toen we een uurtje later terugkwamen deed hij het gewoon en hebben we maar meteen een foto genomen
De gangbare reisgidsen (Lonely Planet, Bradt) beschrijven ook gewoon de toeristische plaatsen in gebieden als Nagorno-Karabach. Ook op internet is er genoeg te vinden, de link die isadora gepost heeft heb ik voor de vakantie ook gebruikt voor wat achtergrondinfo :) Verder sprak onze chauffeur Russisch - net als iedereen in Armenië - dus die heeft onderweg ook nog het e.e.a. verteld over plekken waar we langsreden.Karl schreef:Leuk en interessant om te lezen, net als de eerdere delen. Hoe weet je van de toeristische trekpleisters in dat gebied? Zijn daar (Engelstalige) reisgidsen van te vinden?
Mijn Flickr account.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 20 gasten