Deel 1 Söldener gletschers
Deel 2 Zillertalbahn/Mayrhofen (dit deel dus...)
Deel 3 Rondje Pinzgau/Zell am See
Deel 4 Berchtesgaden/Königssee
Deel 5 Brixental/Kitzbühel
---------------------------------------------------------------------------
Vandaag, zaterdag 4 september, staat de Zillertalbahn op het programma. De Zillertalbahn is een smalspoorlijn die door het gelijknamige dal loopt van Jenbach naar Mayrhofen. Het spoor heeft een breedte van 760 mm, de zgn. Bosnische Spoorbreedte, zo genoemd omdat deze veel voorkomt/voorkwam in het voormalige Joegoslavië.
Nog even de route van vandaag:
(Bron kaartmateriaal: © OpenStreetMap-auteurs, CC-BY-SA, http://www.openstreetmap.org)
En een overzicht van de gebruikte vervoermiddelen:
Alle stationnetjes van de Zillertalbahn op een rij:
Vanaf Kufstein is het 40 minuten met de S-bahn naar Jenbach. Ook deze trein, met eindbestemming Telfs-Pfaffenhofen, wordt gereden door een Talent.
Mooi op tijd komt de trein aan in Jenbach. Mooi op tijd betekent dus dat je de trein van de Zillertalbahn net ziet wegrijden door een net-niet-overstap van -1 minuut. Maar de treintjes naar Mayrhofen rijden ieder half uur, dus een groot probleem is dat niet.
Jenbach is het enige station in Oostenrijk waar drie spoorbreedten bij elkaar komen. Naast het normaalspoor van de spoorlijn Kufstein-Innsbruck en het 760 mm-spoor van de Zillertalbahn ligt hier ook het meterspoor van de Achenseebahn. Dit is een tandradbaan waarop stoomtreintjes pendelen naar de hoger gelegen Achensee.
Deze treintjes rijden puur als toeristentrein, echt OV kun je het niet noemen (ook gezien de prijzen, €29 voor een retourtje van 2x7 kilometer is niet echt goedkoop).
De stoomlocjes gaan al sinds eind 19e eeuw mee, uiteraard zijn er in tussentijd wel de nodige renovaties uitgevoerd.
Aan de andere kant van het station ligt het "Zillertalbahnhof", waar vandaan de treinen naar Mayrhofen vertrekken.
Ook hier is stoom te zien, over de Zillertalbahn worden ook regelmatig ritten met stoomlocs uitgevoerd.
De rest van de treinen wordt gereden door dieseltreinstellen en getrokken rijtuigen met een dieselloc. De eerstvolgende trein is een dieseltreinstel, die zo te zien ook al wat jaartjes meegaat.
Ook is er niet al te veel geld verspild aan een duur ontwerpbureau voor de rijtuigen. Geen overbodige fratsen zeg maar
.Het middelste rijtuig is een vrij nieuw lagevloersrijtuig, terwijl de inrichting van de oude treinen vrij spartaans is.
Maar goed, dit heeft ook wel weer wat en past ook wel bij dit type spoorlijn. Vanzelfsprekend is het moderne rijtuig behoorlijk vol, terwijl ik hier alle ruimte heb. Grappig detail is wel dat het niet toegestaan is om door de tussendeur naar het andere rijtuig te lopen, omdat je niet binnendoor kunt maar buiten "over de koppeling" loopt. De conducteur gaat dus wel op deze manier door de trein.
Uiteindelijk vertrekt de trein, wat er volgt is een uurtje rustig boemelen door het Zillertal. De snelheid ligt nergens echt hoog, over de rit van 32 km naar Mayrhofen doet de trein precies een uur. Hogere snelheden zijn ook niet aan te raden, het treintje hobbelt nogal, door het smalle spoor is de loop erg onrustig.
Regelmatig stopt de trein op kleine, gemoedelijke stationnetjes, zoals hier in Strass im Zillertal.
In Fügen-Hart passeert een tegemoetkomende trein, deze is samengesteld uit een dieselloc, een oud tussenrijtuig en een nieuw lagevloers-stuurrijtuig.
Sommige stationnetjes zijn "bedarfshaltestellen", hier wordt alleen op verzoek gestopt.
Om 11:24, 59 minuten na vertrek uit Jenbach, komen we aan op het eindstation Mayrhofen.
Het bedrijf dat de treindienst uitvoert, heet dus gewoon "Zillertalbahn". Dit bedrijf voert ook een aantal busdiensten in deze regio uit. Vreemd genoeg is er ook een busdienst die geheel parallel aan de spoorlijn loopt. Maar deze rijdt niet zo frequent en bedient waarschijnlijk nog wat dorpjes die geen station hebben.
Vanuit Mayrhofen heb je een aantal mogelijkheden om verder per bus te reizen. Ik kies ervoor om naar de "Schlegeis speicher" te gaan, een stuwmeer welke ongeveer 20 km van Mayrhofen afligt.
Hier rijdt ieder uur/anderhalf uur een bus naartoe, een half uurtje na aankomst van de trein zal deze vertrekken (mooi nog even tijd voor koffie :) ).
De buslijn wordt uitgevoerd door het bedrijf "Christophorus". Mijn Tirol-ticket is gewoon geldig, alleen moet er voor €3 een kaartje voor de tolweg worden gekocht.
De rit naar het stuwmeer duurt bijna een uur en gaat eerst door het gezellige centrum van Mayrhofen. Direct buiten Mayrhofen staan we meteen tien minuten stil voor een 3 km lange tunnel die maar uit één rijstrook bestaat. Het verkeer wordt dus om-en-om doorgelaten en geregeld met verkeerslichten. Maar het is allemaal in de dienstregeling ingecalculeerd, dus een probleem is het niet. Ook voorbij het tolhuis is er op het smalle slingerweggetje maar plaats voor één voertuig per richting, dus ook hier regelen verkeerslichten de toegestane rijrichting.
Tijdens het wachten bij het tolhuis kan de bus nog even op de foto.
Tijdens het klimmen over het slingerweggetje wordt de enorme stuwdam zichtbaar
.
Na een uurtje rijden vanuit Mayrhofen (geweldig mooie rit dus :pos: ) wordt het eindpunt bij de Schlegeis-stausee bereikt. Het is helaas wel wat gaan regenen, maar dat maakt het uitzicht over het meer er wel wat mysterieuzer op.
Vroeger schreef je de vertrektijden altijd over, nu is een fotootje genoeg als geheugensteuntje voor de vertrektijden van de terugrit.
Ondanks het druilerige weer ga ik toch maar een eindje lopen langs het stuwmeer (een paraplu doet wonderen
), je kunt het stuwmeer een behoorlijk eind volgen en ook nog een stukje richting een waterval het dal in lopen.
Uitzicht op de stuwdam:
Verder heb ik nog maar even wat sfeerplaatjes van het stuwmeer en omgeving onder elkaar gezet, ze spreken vrijwel allemaal voor zich:
Wandeling richting de waterval langs een snelstromend beekje:
Na een half uurtje lopen kom je bij deze mooie waterval :pos: :
Altijd leuk dit soort tafereeltjes :D :
Inmiddels breekt af en toe de zon een beetje door en is dan is goed de groen-blauwe kleur van het water te zien:
De stuwdam zelf is ook toegankelijk, dus ook maar even naar de andere kant gelopen. De feiten spreken voor zich:
Het uitzicht op het dal, waardoor zich de weg omhoog slingert, is geweldig, helemaal als er ook nog een regenboog te zien is
:
Aan de andere kant uiteraard uitzicht over de watervlakte:
Tegen half vier wordt het weer eens tijd om terug te gaan (het wordt nu ook wel een beetje frisjes, trouwens, een paar dagen eerder lag hier nog twintig cm verse sneeuw...). De bus staat al klaar voor de terugrit, alsmede een groep van een stuk of 30 wandelaars die allemaal een wedstrijdje doen om als eerste in de bus te zijn. Rustig maar hoor, er is plek zat :6 ...
Na een uurtje bereiken we Mayrhofen weer, waar ik het dorpje nog even ga bekijken. Een typisch toeristisch alpendorpje is dit ook, met natuurlijk de gebruikelijke geraniums aan de balkons. Een beetje kneuterig is het wel allemaal, maar zó typisch Tirol dat het er gewoon bijhoort natuurlijk
Na een lekker bord spaghetti (bij een Michelin-ster-restaurant wat later bleek, toch kostte het maar 8 euro
) neem ik om 18.37 uur de trein van de Zillertalbahn terug richting Jenbach. Wel even opletten: de laatste gaat om half acht, wel rijkelijk vroeg dus iets om in de gaten te houden 
.Ditmaal bestaat het treintje uit een dieselloc + 2x oud + 1x nieuw.
Weer heb ik bijna het rijk alleen in het klassieke rijtuig.
Na weer een uurtje boemelen en een half uur wachten in Jenbach (ook terug een beroerde aansluiting) sta ik om kwart voor negen weer op het station van Kufstein.
Het volgende deel vindt je hier
