Deel 1 Söldener gletschers
Deel 2 Zillertalbahn/Mayrhofen
Deel 3 Rondje Pinzgau/Zell am See (dit deel)
Deel 4 Berchtesgaden/Königssee
Deel 5 Brixental/Kitzbühel
---------------------------------------------------------------------------
Zondag 5 september, de derde dag alweer. Vandaag staat er een aardig rondje gepland waarmee ook een ander smalspoorlijntje op het programma staat, namelijk de de Pinzgauer Lokalbahn. Deze spoorlijn loopt van Krimml naar Zell am See dwars door het "Pinzgau", zoals die streek genoemd wordt.
Maar voor het zover is, moet er nog een heel stukje worden afgelegd om daar te komen. Op het volgende kaartje is de afgelegde route van vandaag te volgen:
(Bron kaartmateriaal: © OpenStreetMap-auteurs, CC-BY-SA, http://www.openstreetmap.org)
En een overzicht van alle gebruikte vervoermiddelen:
Het eerste deel van de reis is hetzelfde als gisteren, alleen vertrek ik een uurtje later. Ook nu weer een overstap van bijna een half uur in Jenbach op het smalspoortreintje van de Zillertalbahn. Na een klein uurtje hobbelen over het smalspoortje bereiken we om 12.15 uur het stationnetje van Zell am Ziller. Het is inmiddels mooi weer geworden, alleen niet zo warm maar de zon maakt een hoop goed.
Net als veel stationnetjes aan de Zillertalbahn heeft Zell am Ziller ook zo'n mooi gebouwtje (compleet met geraniums natuurlijk :pos: ).
Ondanks dat het spoorlijntje en de stations tamelijk ouderwets overkomen, hangen er toch op elk station moderne CTA's, waarop naast de vertrekkende treinen ook de bussen zijn vermeld. Ook mijn volgende bus staat er al op, lijn 4094 naar Königsleiten.
Omdat het nog een klein uurtje duurt voordat deze zal vertrekken, ga ik eerst het plaatsje Zell am Ziller maar eens bekijken. Op onderstaande foto is trouwens te zien hoe smal het spoortje eigenlijk is (760 mm):
Het dorpje is erg rustig, maar dat zal ook wel komen omdat het zondag is. Natuurlijk staat er een kerkje...
... en na tien minuutjes lopen kom je bij het riviertje de Ziller, dat dwars door het dorp loopt. Met natuurlijk steeds een fraai uitzicht op het omliggende berglandschap.
Aangezien de koffie-met-sachertorte wel erg verleidelijk is, waarmee bij de konditorei op de hoek wordt geadverteerd, blijf ik even een half uurtje van het uitzicht (en het zonnetje) genieten. Zo langzaam aan wordt het weer eens tijd om richting het station te gaan, de vertrektijd van de bus begint aardig te naderen.
Als ik terug ben op het station, komt juist uit de richting Mayrhofen een stoomtrein aangereden. Twee keer per dag pendelt een stoomlocomotief met (bijpassende) klassieke rijtuigen heen en weer. Helaas staat de zon verkeerd (zal ik vandaag vaker last van hebben :? ) en staat de lok verkeerdom voor de trein, maar voor de indruk toch maar even een paar foto's:
Blijft altijd een leuk gezicht die stoomtreintjes (en lekker ruiken natuurlijk :D )
Nu wordt het echt tijd voor de bus en neem ik plaats bij de halte voor het station.
Verderop staat de bus al te wachten op vertrek, net als gisteren weer een bus van "Christophorus".
Mooi op tijd vertrekken we met nog een tiental andere reizigers in de richting van Königsleiten. Meteen begint de weg behoorlijk te klimmen en al snel ontvouwd zich een schitterend uitzicht over Zell am Ziller en het Zillertal:
Na een half uurtje worden de eerste hotels van het wintersportdorp Gerlos zichtbaar, waar de meeste van de medereizigers uitstappen:
Even voorbij Gerlos ligt het stuwmeer "Speicher Durlaßboden", met op de achtergrond uitzicht op de Zillertaler Alpen:
Ongeveer drie kwartier na vertrek uit Zell am Ziller wordt het eindpunt bereikt, "Almdorf" Königsleiten.
Voordat de volgende bus vertrekt, heb ik nog een uurtje de tijd om het dorpje Königsleiten te bekijken. We zijn inmiddels niet meer in Tirol, Königsleiten ligt op het randje van het bundesland "Salzburg", op een hoogte van zo'n 1600 meter.
Het is nogal een lijzig dorpje, ik neem aan dat ze het hier van de winter moeten hebben. Tijdens mijn rondje door het dorp kom ik dan ook bijna niemand tegen, afgezien van een paar wandelaars dan. De belangrijkste attractie van het dorp, de kabelbaan, wordt verbouwd en is dus deze zomer gesloten om op tijd weer klaar te zijn voor het wintersportseizoen. Verder zijn er dus een paar straatjes, met vooral hotels en vakantiewoningen.
Na een uurtje heb ik het dus wel weer bekeken, en ruim op tijd voor de vertrektijd van de bus richting Krimml (die maar drie keer per dag rijdt, dus wel zorgvuldig plannen...) ben ik weer terug bij het busstationnetje bij de ingang van het dorp.
Als je met deze bus mee wilt, moet je het hier dus mee doen...
Mooi op tijd komt de geel-witte Mercedes Integro van "ÖBB Postbus" aangereden (mooie kleurstelling trouwens :pos: ).
Omdat we niet meer in Tirol zijn, is mijn "Tirol-ticket" niet meer geldig en moet ik een los enkeltje naar Zell am See kopen, welke ook geldig is in de aansluitende trein van de Pinzgauer Lokalbahn. Erg mooi, die tariefintegratie. Net als in Tirol zijn alle kaartjes zowel in de trein als in de bus geldig. Je betaalt gewoon een aantal zone's en hoe je er komt maakt niet uit (als het maar de kortste route is natuurlijk).
Voor deze rit heb ik een Mercedes met privé-chauffeur, een echt druk lijntje is dit niet. Na een rondje door het hotelplaatsje Hochkrimml gaat de route verder over de "Gerlos-pas", met uitzicht op de beroemde "Krimmler Wasserfälle".
Na twintig minuten eindigt de rit beneden op het parkeerterrein van de watervallen, en is er direct aansluiting op de volgende bus, richting Wenns. Deze bus wordt gereden onder het motto van "schienenersatzverkehr", een treinvervangende bus omdat het spoor van de Pinzgauer Lokalbahn tussen Krimml en Wenns/Bramberg gestremd is. Wegens een overstroming in 2005 wordt het spoor hier opnieuw aangelegd. Inmiddels is dit gedeelte sinds 12 september weer in gebruik, maar ik ben nog een weekje te vroeg dus tot die tijd worden er bussen ingezet op het ontbrekende deel.
Nog even een blik op de watervallen...
...en dan snel overstappen op de aansluitende bus.
Na een half uurtje bereiken we Wenns, waar vandaan de trein verder richting Zell am See zal rijden.
Het station Wenns "Centraal" is nu dus gepromoveerd tot een heus overstapstation
.
De Pinzgauer Lokalbahn loopt dus van Krimml naar Zell am See door het "Pinzgau" en heeft een lengte van bijna 53 km. Ook deze spoorlijn is uitgevoerd met de zogenaamde "Bosnische" spoorbreedte van 760 mm, net als de Zillertalbahn. Er rijdt dan ook voornamelijk hetzelfde materieel rond (gezamenlijk ingekocht waarschijnlijk). Ook hier veel "haltes-op-verzoek", waar dus niet gestopt wordt als er niemand hoeft in- of uit te stappen. Mede door de renovatie na de schade van de overstromingen is de spoorlijn vrijwel geheel gemoderniseerd met nieuwe stationnetjes en een modern beveiligingssysteem.
Hieronder wat indrukken van de omgeving en het materieel wat er zoal op dit traject rijdt:
Net als op de Zillertalbahn worden hier ook ritten met stoomtreinen uitgevoerd (sorry, slecht plaatje :neg: ).
Na exact een uur wordt het eindpunt Zell am See bereikt, waar ik de trein nog even op de foto zet. Twee (moderne) lagevloers-rijtuigen dus, getrokken door een diesellocje.
De trein die juist in de tegenrichting vertrekt, wordt gereden door een motorrijtuig, dat toch echt meer op een trammetje lijkt.
Zell am See dus, tja, hoe zal het aan zijn naam gekomen zijn
Ik ga nog even het stadje bekijken (en even wat eten, daar is het inmiddels ook wel tijd voor geworden).
Om 18:47 uur vertrekt de stoptrein terug richting Wörgl, via onder andere Saalfelden en Kitzbühel, een ritje van anderhalfuur door het langzaam donker wordende alpenlandschap.
Inmiddels is het donker geworden als ik, na een overstap in Wörgl Hbf, tegen negen uur weer aankom in Kufstein na een leuk rondje (smal)sporen.
Wordt vervolgd met deel 4.
