De tweede dag (op 20 juli) reden we van Palm Springs naar Laughlin (in Nevada, aan de grens met Arizona).
Tijdens de rit over de CA-62 kwamen we hier ineens iets tegen :o :
Inderdaad: er stonden een aantal tankwagons midden in de woestijn. :o
Een stukje verderop kwamen we een overweg tegen (voor een kleine aftakking) en daar stonden ook weer enkele wagons:
We reden een stuk verder, toen ik ineens in de verte iets aan zag komen. :D We hebben snel een plekje gezocht om te stoppen en gelukkig is dat in de woestijn niet heel erg moeilijk.
Een overzicht van de omgeving, met ergens links het aankomende geval:
Inderdaad is het een trein. :D
Maar het duurde nog even voordat hij bij ons was, dus kon ik nog even onze mooie auto op de foto zetten:
De locs met de eerste wagons:
Iets meer ingezoomd op de locs:
Mijn zusje maakte naast de auto een foto van de trein:
Mijn moeder stond op een weer iets andere plek:
Spot de spotter
:
En wat deed ik daar dan? Nou ik maakte nog een foto van de zij- en achterkant van de eerste twee locs:
Mijn vader tot slot maakte een filmpje van de (lange) trein. Kan iemand het aantal wagons tellen? :
[youtube]http://www.youtube.com/watch?v=07OVWDxpkSM[/youtube]
En toen was de trein voorbij…:
…en gingen wij ook weer verder.
Een goede anderhalf tot twee uur later kwamen we aan in Needles. Needles heeft een station, maar daar zijn we niet geweest. Het wordt immers toch maar twee keer per dag bediend en dat is om 0:23 en 0:49.
Goederentreinen komen wel veel in Needles. In de korte tijd dat we door dat stadje heen reden, heb ik er zeker vier gezien. Tot goede foto’s heeft dat echt niet geleid: ik heb één foto gemaakt vanuit de auto, van de achterkant van de (trekkende) locs. Toch wil ik jullie deze niet ontzeggen:
Op de reis verder naar Laughlin gebeurde verder niet veel bijzonders.
De dag erna reden we naar de Grand Canyon, waar we gelukkig twee nachten bleven, zodat we een dag vrij hadden om de Grand Canyon te zien.
Een paar foto’s van de Grand Canyon, waarvan ik niet meer precies kan zeggen waar ze gemaakt zijn (wel allemaal in de buurt van Grand Canyon Village, oftwel vanaf de zuidkant van de canyon):
Op de tweede avond in de Grand Canyon hebben we ook bewust de zonsondergang gezien. Een tip als je dat ook eens gaat doen: zorg dat je 30 tot 45 minuten voor de geplande zonsondergang bij het door jou te bepalen punt bent, anders kun je de auto niet meer kwijt!
Een paar foto’s van de zonsondergang (in chronologische volgorde):
Aan de zuidkant van de Grand Canyon rijden er ook gratis bussen, om zo het autoverkeer te verminderen. Het systeem bestaat uit vier lijnen, waarvan twee min of meer een aantal punten in de buurt van Grand Canyon Village met elkaar verbinden, één lijn naar het stadje Tusayan rijdt (buiten het National Park) en één lijn nog een heel stuk in westelijke richting langs de Grand Canyon rijdt.
In mijn ogen was het een prima systeem. Op alle lijnen wordt tot minimaal een uur na zonsondergang gereden en op één lijn zelfs tot na 23:00 (in de zomer).
Een paar foto’s van deze bussen:
Bij Grand Canyon Village bevindt zich ook een stationnetje:
Hier komt één keer per dag de trein van de Grand Canyon Railway, die bezoekers vanuit de plaats Williams naar Grand Canyon Village brengt. Laat je niet helemaal misleiden door de naam, want de trein gaat zelf niet langs of door de Grand Canyon. ;)
Gelukkig waren wij net in de buurt toen er een trein op het stationnetje stond, dus die kon op de foto:
Inderdaad is het stationsgebouwtje niet te zien, want dat bevond zich helemaal aan het andere uiteinde van de trein.
Nog twee foto’s van de trein:
Tot zover deel 2 van mijn verslagen van mijn vakantie in de USA. Ik bedank jullie voor het lezen en ondanks dat hij korter was dan de vorige hoop ik dat jullie het weer de moeite waard vonden.
