Het kleine stationnetje van Diekirch met slechts één perronspoor.
Er staat een leuk tafereeltje op het stationsplein.
Tegen kwart voor negen komt de trein vanuit de richting Ettelbruck het station binnen. Een Coradia-Duplex deze keer.
Deze trein rijdt als sneltrein via Ettelbruck naar Luxemburg, maar om één of andere reden heb ik toch liever de stoptrein (
). Dus in Ettelbruck maar overgestapt op deze "RB"-trein.
Na een mooie rit van ruim een half uur sta ik uiteindelijk op het station Luxembourg. Een behoorlijk knooppunt waar veel (internationale) treinen hun eindpunt hebben.
Ook komt de IR-trein uit Liers/Luik binnen met een aantal I10 ( :Y )-rijtuigen.
En de TGV naar Metz en Parijs komt hier ook.
Na wat plaatjes gemaakt te hebben op het station ga ik de stad maar eens bekijken. Op het stationsplein valt de enorme hoeveelheid bussen op.
Het busstation is onderverdeeld in een stads- en streekgedeelte.
Naast de hectiek van het drukke verkeer (echt een mierenhoop deze stad -o- ) zijn er ook genoeg groene plekken te vinden. Het dal van de Petrusse is erg mooi en loopt dwars door de stad. Hier gezien vanaf het F.D. Roosevelt-viaduct.
De Place de la Constitution met uitzicht op een andere brug, de Pont Adolphe.
Na een wandelingetje door de "bovenstad", dat een leuke afwisseling kent tussen winkelstraten en steile kronkelstraatjes, kom ik aan de rand van de bovenstad uit bij de Kazematten. Hier heb je uitzicht op de "onderstad", dat dus duidelijk lager ligt.
Vanaf de Montée de Clausen heb je uitzicht op het stadsdeel Kirchberg (het zakendistrict zeg maar). Met op de voorgrond het viaduct waarover de spoorlijn richting het noorden (Ettelbruck) loopt.
Een IR uit Luik staat even op het viaduct stil voordat deze verder mag rijden richting het station. Eigenlijk maar een sneu treintje met drie karretjes :') .
Om toch ook nog wat aan cultuur te doen ga ik de kazematten maar eens even bekijken. Het is een behoorlijk groot ondergronds verdedigingscomplex dat op de Unesco-werelderfgoedlijst staat. Toch wel bijzonder blijkbaar. Vanuit het gangenstelsel heb je regelmatig uitzicht op de omgeving (je moest de vijand wel kunnen zien aankomen natuurlijk
).
Hier en daar staat wat schiettuig opgesteld.
Nog wat plaatjes van de buitenkant van het complex.
Goed, na het middaguur gaan we uiteindelijk weer terug naar de treintjes. Rond één uur ga ik met stadsbus lijn 9 terug naar het station. De trein naar Rodange staat al klaar voor vertrek, wederom een Coradia Duplex.
Na een half uurtje (mooie rit weer :pos: ) komt de trein aan op het eindpunt in Rodange. Dit is een heus internationaal knooppunt. Naast de twee routes naar Luxemburg (via Dippach en via Esch-sur-Alzette/Bettembourg) kun je zowel naar het Belgische Arlon als Virton/Libramont sporen, en ook het Franse Longwy is vanaf hier te bereiken. De Belgische trein naar Libramont staat zijn vertrektijd af te wachten.
Na een korte pauze in Rodange vervolg ik mijn reis richting Esch-sur-Alzette met dezelfde Duplex als de vorige rit.
Door een afwisselend landschap (mooie dorpjes en grote industriecomplexen) wordt na een half uurtje Esch-sur-Alzette bereikt. Vanuit Esch-sur-Alzette is vervolgens het plaatsje Audun-le-Tiche bereikbaar dat net over de grens in Frankrijk ligt. De treinrit vanaf Esch-sur-Alzette duurt maar vijf minuten, maar dan heb je ook het hele traject van begin- tot eindpunt uitgezeten.
Het treintje op het station van Audun-le-Tiche dat dus de hele dag heen-en-weer pendelt tussen Esch en Audun.
Omdat hier vrijwel niets te doen is (en het inmiddels giet van de regen), ga ik met dezelfde trein terug naar Esch-sur-Alzette. Bij Audun-le-Tiche ligt ook een groot spoorviaduct. Hier liep vroeger een spoorlijn overheen die verder Frankrijk in ging, maar sinds de sluiting hiervan ligt het viaduct er ongebruikt bij.
Als de trein er onderdoor rijdt, is duidelijk de omvang van het bouwwerk te zien.
Hierna nog maar even een rondje door het regenachtige Esch-sur-Alzette gelopen, waar het "Hôtel-de-Ville" nog even op de foto mocht.
Het tweede eindpunt dat vandaag bezocht moest worden was Rumelange. Dit was lastiger in te plannen omdat er alleen in de spitsuren treinen rijden tussen Noertzange en Rumelange. Maar goed, tegen half vijf vertrekt het treintje uit Noertzange vanaf een apart perronnetje.
Het eindpunt, Rumelange. Er liggen hier vrij veel sporen, die volgens mij voornamelijk voor industrievervoer gebruikt worden. Voor die paar spitstreinen per dag heb je ze niet nodig :?
Na een klein incidentje (wie laat z'n paraplu nu op het stationsbankje liggen als het zo hard regent
) ga ik vervolgens met de bus naar Dudelange, waar een derde spoorlijntje ligt te wachten: naar het Franse Volmerange-les-Mines. Het is een echt forensenlijntje, bij het station van Volmerange ligt een groot parkeerterrein waar zo te zien massaal de auto wordt geparkeerd en verder met de trein naar Luxemburg-Stad wordt gereisd.Volmerange-les-Mines ligt dus net over de Franse grens, maar het station behoort overduidelijk tot het Luxemburgse spoorwegnet.
De trein staat op het druilerige eindpunt te wachten op de terugrit naar Bettembourg.
Ook hier is niet veel te beleven, dus neem ik de eerstvolgende rit weer terug. De rit van Volmerange naar Bettembourg gaat door een behoorlijk industriëel gebied.
Tenslotte stap ik in Bettembourg over op de sneltrein naar Luxemburg.
Vanaf Luxemburg neem ik de bus terug naar Diekirch, een rit van anderhalf uur door het fraaie Luxemburgse landschap.
Wordt vervolgd met deel 3.
