deel 1 (Inleiding+heenreis); deel 2 (Chur+Arosa); deel 3 (Bernina-Express)
De vierde dag, we schrijven 31 augustus 2008, heb ik een rondje met de overige trajecten van de Rhätische Bahn gepland.
Na het traject Arosa-Chur en het Bernina-traject heb ik vandaag het plan om vanuit Chur richting Davos te gaan, en daar vandaan via het Unterengadin-dal richting Scuol-Tarasp. Vervolgens door de 20 km lange Vereinatunnel terug naar Chur. Een rondje waar je best wel weer een hele dag voor uit kunt trekken.
Hieronder een kaartje met de afgelegde route voor vandaag:
En hier een overzichtje met de treinen van vandaag:
Mijn eerste trein voor vandaag wordt de Regio-express van 10.20 uur met eindbestemming Scuol-Tarasp.
Aangekomen op het station van Chur kan ik nog net deze stoomlocomotief van de Rhätische Bahn op de foto vastleggen. Kort hierna vertrekt deze voor waarschijnlijk een of andere speciale rit.
Dit wordt dus mijn eerste trein voor vandaag.
De rit van Chur naar Landquart duurt ongeveer 20 minuten. Op dit traject ligt het smalspoor van de Rhätische Bahn parallel aan de “normale” sporen van de SBB. De stations op dit traject worden bediend door de smalspoortreinen, de SBB-treinen rijden hier aan voorbij.
Zoals op veel trajecten van de Rhätische Bahn wordt bij veel kleine stationnetjes alleen op verzoek gestopt. Je kunt kenbaar maken als je uit wilt stappen door op een speciale stopknop te drukken.
Haldenstein is zo'n stop-op-verzoek-station.
De rit naar Landquart gaat door het Rijndal, wat behoorlijk vlak is tussen de hoge bergen rondom. Ook is hier wat industrie gevestigd, wat begrijpelijk is omdat door dit dal zowel goede spoor- als autowegen beschikbaar zijn.
In Landquart stap ik over op de trein richting Davos.
Ook in deze trein is er een plattegrond van de Rhätische Bahn op het tafeltje afgedrukt.
Na Landquart buigen we rechtsaf het Prättigau-dal in richting Klosters. Hieronder het stationnetje van Grusch.
Weer een mooie omgeving hier :pos: .
Langzaam klimmen we verder en wordt het dal steeds smaller, vooral na Fideris is er alleen plaats voor het riviertje de Landquart, de spoorlijn en de autoweg.
Na het smalle gedeelte van het dal wordt het dal weer wat breder en komt Klosters in zicht, waar een mooi autoviaduct over het dal ligt.
Klosters is een spoorwegknooppunt, hier is de splitsing van de spoorlijn naar Davos met de route door de Vereina-tunnel naar Scuol-Tarasp.
Na Klosters begint het klimmen en slingeren weer, en kijken we weer snel de diepte in. Ook hier ben je snel het richtingsgevoel kwijt als het dal de ene keer links en na een tunnel weer aan de rechterkant opduikt.
Deze spoorlijn, de "Landquart-Davos-Bahn" is in 1889 geopend. Leuk detail is dat een Nederlander mede grondlegger is van deze spoorlijn, en ook van de Albula-route tussen Chur en St. Moritz.
De Nederlandse bankier Willem Jan Holsboer kwam eind 19e eeuw vaak in het dure en luxe Davos, maar wilde de bereikbaarheid hiervan verbeteren. Hierdoor heeft hij voor de financiering gezorgd voor een aantal spoortrajecten van de Rhätische Bahn.
Richting Davos wordt het weer wat ruiger en kaler.
In de verte wordt Davos zichtbaar, om 11.50 uur komt de trein aan in Davos Dorf.
Davos is een bekende wintersportplaats dat op een hoogte ligt van bijna 1600 m. Davos is van oorsprong een kuuroord, vooral door de zuivere berglucht die hier is. Ik stap uit bij Davos Dorf, de trein rijdt nog door naar Davos Platz, waar het eigenlijke centrum van het dorp te vinden is.
Op tien minuten lopen van Davos Dorf ligt de Davoser See.
De spoorlijn loopt gedeeltelijk langs het meer.
Na even bij het meer gekeken te hebben loop ik weer terug naar het station Dorf. Ook genoeg hotels en restaurants hier.
Davos heeft een eigen stadsdienst, het is een vrij langgerekt dorp en de bussen rijden iedere paar minuten heen en weer tussen de dorpsdelen “Dorf” en “Platz”. Ook een paar kleine dorpen rondom Davos worden door deze stadsbussen bediend. Ik ga nog even in het dorpsdeel “Platz” kijken, een ritje van ongeveer tien minuten met deze bus:
Er rijden ook wat gelede bussen rond van het type Citaro:
En deze 15-meter Setra-bussen:
Na een ritje van ongeveer tien minuten stap ik uit op het Postplatz, vlakbij het station Davos Platz. De hoofdstraat in Davos is erg rustig. Dit komt waarschijnlijk omdat het zondag is en dus alle winkels gesloten zijn. Hieronder de hoofdstraat welke door Davos loopt:
Ik heb het hier wel weer vrij snel bekeken (je kunt nog eventueel met verschillende kabelbanen de bergen in, maar ik had nog een treinrondje door de rest van Graubünden op het programma staan).
Om 13.30 uur komt mijn volgende trein, de trein naar Filisur, aanrijden op het station Davos Platz. Dit station is het begin- en eindpunt van deze trein, en van de trein uit de richting Landquart / Klosters.
Deze treintjes lijken al vrij oud en hebben een klassiek interieur.
Nadat ons ook weer in drie talen welkom is geheten, vertrekt de trein precies op tijd in de richting van Filisur.
De rit gaat door het steeds smaller wordende Landwasserdal, waardoor de gelijknamige rivier stroomt.
Elk station heeft wel zo'n leuk stationsgebouwtje, zoals hier bij Davos-Monstein.
Na Wiesen wordt het dal steeds smaller en ruiger.
Net voor Filisur is aan de rechterkant net nog een glimp te zien van het Landwasserviaduct, waarna de trein na precies een half uur aankomt in Filisur.
In Filisur geven alle treinen aansluiting op elkaar, dus na een paar minuten komt de aansluitende trein uit Chur richting St. Moritz aangereden.
Station Filisur heeft ook weer zo'n leuk stationsgebouwtje.
Ik stap over op de trein richting St. Moritz en vervolgens gaat het weer over het Albula-traject, met de vele keertunnels en -bruggen. Een ritje wat in ieder geval ook na de derde keer binnen twee dagen nog niet gauw verveelt :D
Hieronder nog een filmpje van één van de vele tunnels.
[youtube]http://nl.youtube.com/watch?v=6i6a4sA1xCQ[/youtube]
Na de Albulatunnel gaat het weer richting Samedan.
Als we Samedan naderen, worden het station en de aansluitingen weer aangekondigd in drie talen. Nu is het in het Duits, Engels en Retoromaans. Deze laatste taal wordt nog in dit deel van Zwitserland gesproken. Als je het hoort is het een soort Italiaans met Duitse tongval. Het klinkt wel grappig in ieder geval.
Vanaf Samedan gaat deze trein verder naar St. Moritz.
Als ik even sta te wachten, komt er nog een vertraagde trein aan uit de richting Scuol-Tarasp. De aansluitende treinen zijn al weg en direct wordt er vervangend vervoer ingezet voor de overstappende reizigers: een bus naar Pontresina en een extra trein naar St. Moritz. Goede service :pos: .
Na drie dagen treinen met de Rhätische Bahn komt het me allemaal wel goed en degelijk over:
* Duidelijke omroep in de treinen en op de stations, in minimaal drie talen
* Veel, en vooral, vriendelijk treinpersoneel
* De rijtuigen ogen oud, maar zijn zeer comfortabel
* En 100% controle op plaatsbewijzen. Na iedere stop gaat de conducteur de trein door om kaartjes te controleren. Iets wat wel werkt lijkt me.
In Samedan stap ik over op de trein die door het Ober- en Unterengadin naar Scuol-Tarasp gaat en een half uurtje later vertrekt.
Het vervoersknooppunt Samedan wordt ook bediend door een uitgebreid regionaal busnetwerk, naar onder andere St. Moritz, dat op een paar kilometer afstand ligt.
Het Engadin is een nogal afgelegen dal, vergeleken met de rest van Zwitserland. De bereikbaarheid is echter behoorlijk verbeterd door de aanleg van het Albulatraject (rond 1900) en een eeuw later door de aanleg van de Vereinatunnel, welke vanuit Klosters naar het Engadindal loopt.
De plaatsen in dit dal hebben vaak een Retoromaanse naam, wat er op zich wel leuk uitziet.
In Zuoz kruisen we de tegentrein.
Met weer zo'n leuk stationnetje in Cinuos-chel-Brail.
Na het plaatsje S-chanf wordt het dal weer erg smal en diep, een traject met veel tunnels en diepe afgronden.
In een breed gedeelte van het dal ligt Zernez. Een vrij groot dorp waar behoorlijk veel reizigers, zo te zien veel wandelaars, instappen.
Een paar kilometer na Zernez takt de Vereinatunnel uit Klosters op deze spoorlijn aan. Hieronder de tunnelingang.
Bij de ingang van de Vereinatunnel ligt het stationnetje van Sagliains. Dit is nogal een speciaal station, het heeft namelijk geen in- en uitgangen
. Je kunt als reiziger het station alleen gebruiken om over te stappen, van de treinen uit het Engadindal door de Vereinatunnel richting Klosters en Landquart (en omgekeerd natuurlijk). Je kunt dus niet het station verlaten. Ook is Sagliains het begin- en eindpunt van het autotransport door de Vereinatunnel. Dit transport is vooral in de winter erg belangrijk voor het Engadindal als de Flüelapas afgesloten is.
Veel reizigers maken gebruik van de overstapmogelijkheid in Sagliains.
Ik ga nog verder naar het eindpunt Scuol-Tarasp. Even na half vijf komt de trein hier aan. Met een beetje vertraging omdat er druk gewerkt wordt aan een aantal tunnels op het traject.
Scuol-Tarasp is een overstappunt voor de bussen in diverse richtingen welke, bijna vanzelfsprekend, allemaal wachten op de vertraagde trein.
Het plaatsje Scuol, waar het station vlakbij ligt is ook, hoe kan het ook anders, van oorsprong een kuuroord.
De trein terug naar St. Moritz vertrekt na een paar minuten weer.
Als deze trein weg is, wordt deze trein voorgereden. Dit wordt mijn volgende trein, de Regio-Express naar Landquart en Chur.
Inmiddels is de lucht behoorlijk betrokken en hangt er een behoorlijk buitje in de bergen. Hier valt het mee, er vallen in totaal drie spetters.
Nog een paar fraaie uitzichten over het Engadindal, waardoor de rivier de Inn stroomt. Een erg mooi en ruig dal is dit. Ook blijkbaar een geliefd wandelgebied, gezien de vele wandelaars die de trein bevolken.
Een klein half uurtje na vertrek uit Scuol-Tarasp komen we weer bij het stationnetje van Sagliains, waarna we naar rechts afbuigen de Vereinatunnel in.
De Vereinatunnel is ruim 20 km lang en hiermee de langste smalspoortunnel van Zwitserland. De tunnel is in 1999 geopend en heeft de bereikbaarheid van dit deel van Zwitserland behoorlijk verbeterd, ook omdat er regelmatig autotreinen doorheen rijden.
Na een kwartiertje wordt het weer licht en bereiken we Klosters, waar de spoorlijn uit Davos erbij komt. Langs de het riviertje de Landquart bereiken we uiteindelijk weer het Rijndal.
Even na half zeven zit het rondje Graubünden erop en bereiken we weer het station van Chur.
