Dit keer gaat onze reis naar Dijon in Frankrijk. Waarom Dijon? Omdat we daar allebei nog nooit waren geweest, het ons een mooie stad leek te zijn, en het op minder dan 2 uren treinen ligt vanaf Parijs.
Omdat er ook nog andere verplichtingen waren op de dag van vertrek, was de eerste eindbestemming Brussel.
Brussel ben ik al tig keer doorheen gereden en ligt verrassend dichtbij Nederland eigenlijk. Toch vreemd dat ik hier nog nooit echt ben uitgestapt, of laat staan in een hotel heb overnacht. Daar moest dus maar eens verandering in komen.
Na een speurtocht naar een betaalbaar hotel via onder meer de buurt rondom de Grote Markt, hadden we een betaalbaar 4 sterrenhotel gevonden in de Koningsstraat. Hier hadden we dus 4 sterren voor de helft van de prijs van een 2 sterrenhotel nabij de Grote Markt. 'S Ochtends eerst een goed ontbijt, en uitchecken bij de meest zonnebank bruine vrouw die ik ooit in mijn leven heb gezien.
Door de straat van het hotel rijden trams:
Waarbij ik deze wel erg op een lelijke vis vind lijken op een of andere manier.
Vanaf Brussel waren we binnen een handomdraai in de regio Parijs:
Hier haalt onze TGV een voorstadstrein Transilien in.
Deze TGV is een voormalige TGV Lyria, met een donker rood- grijs- zwart interieur. Dit is het zoveelste verschillende interieur wat er bestaat in TGV's. De vernieuwde en nieuwere Lyria's hebben weer een ander interieur. Zou het 25ste interieur type al bereikt zijn in de TGV? Ik ben de tel kwijt in ieder geval...
Al snel zakt de zon achter de glooiende heuvels van de Franse Bourgogne:
De TGV ging na Dijon Ville nog verder naar Besançon, vermoeddelijk over de nieuwe LGV Rhin- Rhône.
Na aankomst in Dijon Ville is het eerste wat opvalt bij het verlaten van het station de nieuwe tram.
Hier staan 2 trams op het begin/eindpunt van lijn 1, het SNCF station Dijon Ville.
Modern scherm met het overzicht van de vertrekkende trams.
Het interieur, en de verlichting bij stilstand, als de tram gaat rijden word het witte licht aan het plafond roze.
Zie hier:
In/Uitchecken kan je hier doen:
Een halte:
Op dit moment rijdt alleen tram lijn 1 nog maar, lijn 2 gaat in december van dit jaar van start.
Dexter sprak al snel niet meer over Divia, maar over Diva :D Hij is helemaal verkocht geraakt aan deze trams.
Zo ziet de knusse stad er 's avonds uit:
Naast trams rijden er ook veel bussen rond in Dijon, veelal van VAnHool of Citaro. Een paar lijnen rijden gedurende de dag in een frequentie van 8x per uur, wat ik voor Franse begrippen veel vind.
En toen het weer licht werd buiten zag het er zo uit:
Ook Dijon heeft een bescheiden Arc de Triomphe.
Mooi groot plein, met statige gebouwen eraan. Een paar foto's verderop staan we bovenop de toren van dit gebouw.
Over het plein rijden ook gratis pendelbusjes. Deze bussen rijden een rondje door het oude centrum, en meerijden is dus gratis.
Zelfde lijn, ander busje.
Dexter bij het zien van deze bus: Ahh gelukkig... een Citaro. (klonk bijna als een opluchting)
De stad vanaf de eerder genoemde toren.
Dijon heeft ook een aardig stadsparkje, nabij het plein wat Darcy heet. Op dit plein staat ook de triomfboog.
En de tram rijdt er overheen...
Situatie schets rondom Gare Dijon Ville. De achterste tram staat op het begin/eindpunt van lijn 1, het SNCF station.
De witte auto die de trambaan passeert rijdt ter hoogte van de aftakking van de toekomstige lijn 2. Waar de tram op de voorgrond staat, is de dichtstbijzijnde halte voor lijn 2 ten opzichte van het station. De mensen uit lijn 2 moeten dus een stukje verder wandelen als ze naar de trein willen.
Lijn 1 en 2 rijden het centrum gedeelte gebundeld.
Op de heenweg zijn we per TGV gereisd, de terugweg deden we het wat rustiger aan. Om het authentieke treinreizen te ervaren zijn we met de TER die vanaf Dijon naar Paris-Bercy rijdt gegaan.
Niet voordat er nog een paar foto's zijn gemaakt:
Het viel me op dat er ontzettend veel verbindingen worden aangeboden vanaf Dijon naar andere grote steden per TGV, om er wat te noemen: Paris, Lyon, Metz, Strasbourg, Marseille, Nice, Montpellier, Zürich en Lausanne.
Maar wij namen dus de TER, een trein die bestond uit een loc en een aantal rijtuigen van het type Corail.
Doordat Dijon aan de oude route Paris-Lyon-Marseille ligt, is het grootste deel van de route 4 sporig, en kan de trein bijna overal 160km/u rijden. Niet gek voor een regionale trein. :D
Wel viel me op dat met het verschijnen van de TGV in de jaren 80 de spoorse activiteiten langs deze route dramatisch zijn teruggelopen.
Ongeveer 1x per 40km werd er gestopt, zoals hier.
En hier:
Dit is zo'n station wat met de komst van de TGV flink achteruit is gegaan. Vroeger kon je hier 4 kanten op, onder andere naar de stad Troyes tot 1996, en ook naar Gurgy. We reden nog onder de oude spoorbrug door, maar verder is er niets meer te vernemen van de lijn.
Altijd zonde om te zien hoe zoiets in onbruik is geraakt.
Onze geduwde TER in Sens, wat in een aardige boog ligt.
Sens is een aardig provincie stadje.
Het stationsgebouw van Sens.
Na Sens kwamen we al snel in de regio van Parijs en werd het landschap steeds dichter bevolkt. Na aankomst in Paris Bercy viel het ons op dat er toch zeker 750 mensen uit de trein waren gestapt. Maar hogere frequenties wil men zich bij de SNCF niet aan wagen...
Daarna per metro naar het Gare de Nord gegaan, vanwaar de Thalys naar Amsterdam vertrekt.
Op dit station stond de nieuwste Transilien voorstadstrein van Parijs, met een erg futuristisch interieur:
De buitenkant:
Helaas is het fotograferen in een donker station niet mijn beste kant.
Vervolgens zagen we een nieuw fenomeen bij de Thalys: op 2 minuten voor vertrektijd wordt het perron afgezet met linten en mag/kan je het perron niet meer op. Het is dus iets om rekening mee te houden...
De Thalys zelf was erg druk, zeg maar gerust vol.
Op Brussel Zuid ging Dexter even een luchtje happen op het perron, en ik bleef op het balkon staan. Ineens rook in een almaar sterker wordende braak lucht, en op het perron in Brussel zag ik iets liggen wat daar op leek. Dus ik riep (behoorlijk hard) Dexter kom terug, het stinkt hier enorm naar kots! Hoor ik van 2 meter achter me: Dat zijn wij.
Wat bleek een kindje had in de trein gebraakt. De lucht werd zo penetrant dat het gewoon niet meer uit te houden was in de coupé. De vader van het gezin riep aan-één-stuk-door: Anna kan staan, Anna kan staan, Anna kan staan, JAAAA.
Heb dat minstens 100x gehoord. Op het hysterische af. Arme baby... Dat in combinatie met de braakwalm van dat yuppen gezin deed ons besluiten op het balkon neer te ploffen. Waarbij de klapstoel een verademing aan rust bleek te zijn :D
Zo, er zit weer een hele leuk reis op. :D
Tot slot nog een link naar de stadvervoerder van Dijon:
http://www.divia.fr/321-Le-reseau.html
Waarbij meteen opvalt het aantal formules wat ze bedenken voor het vervoer.
Zo krijgt ieder type bus een andere naam:
Lianes (l)=bussen met een hoog service niveau (soort R-net)
Tramway (T)=trams met een hoog service niveau.
Dan L3 t/m L7: lignes à niveau élevé de service (verhoogde bus service)
Dan B (lignes B) lijn 10t/22 die de andere bussen aanvullen.
Dan Proxi P weer 3 andere buslijnen.
Flexo F, weer een paar lijnen.
Divia-City= de gratis busjes die ik op de foto heb gezet in dit verslag.
Pleinelune= de nachtbus die de hele nacht doorrijdt.
C@rol= Buslijnen die van wijk naar wijk gaan zonder het centrum aan te doen.
