Na de lange treinrit vanuit Burgas hadden we nog de hele middag in Burgas om even wat rond te lopen en iets te eten. De nachtbus naar Istanbul zou immers pas om 23:00 vertrekken. Vanuit Istanbul vertrekken er genoeg bussen naar Ankara, dus we hoopten om ergens de volgende dag in Ankara te arriveren. Door de werkzaamheden aan het Marmaray-project in Istanbul was het niet mogelijk om dit stuk ook met de trein te doen, helaas.
Dit deel bevat wat meer foto's van de steden onderweg, in tegenstelling tot het eerste deel. Ook is het maar half zo groot, dit deel bevat 41 foto's. Ik begin met wat indrukken uit Burgas, voor de volledige set foto's (18 foto's, deels hetzelfde als hier) verwijs ik jullie naar Flickr: klik!
1. Goed, we beginnen dus in Burgas. Nadat we onze bagage gestald hadden en de buskaartjes naar Istanbul hadden gekocht zijn we de stad in gegaan. Vanaf het station loopt er een voetgangersstraat naar het noorden, ul. Alexandrovska (Александровска). Aan deze straat ligt ook het monstrueuze hotel Bulgaria.
Hotel Bulgaria, Burgas by Timon91, on Flickr
2. Ul. Alexandrovska zelf. Ik vond het er wel gezellig.
Ulitsa Alexandrovska (Александровска), Burgas by Timon91, on Flickr
3. De oliebusiness is ook vertegenwoordigd in Burgas.
Ploshchad Troykata (Тройката), Burgas by Timon91, on Flickr
4. Burgas is toeristisch omdat het aan zee ligt (Nesebar - Sunny Beach - ligt maar een uurtje met de bus hier vandaan), het strand is dan ook flink toeristisch. Er zijn genoeg barretjes en strandtenten hier, en lekker goedkoop
Seaside, Burgas by Timon91, on Flickr
5. Een halve liter vers getapt bier, aan het strand. En dat voor nog geen euro.
Beer at the bech, Burgas by Timon91, on Flickr
6. Nogmaals het strand. Het was best warm hier, maar niet té. In de schaduw was het zeer aangenaam.
Seaside, Burgas by Timon91, on Flickr
7. In het centrum is nog een tweede voetgangersstraat (bul. Aleko Bogoridi), die vanaf ul. Alexandrovska naar het oosten loopt. Hier hebben we iets gegeten en nog even op het terras vertoeft. Daarna de laatste Leva's ingewisseld voor Lire's en toen nog een rondje gelopen. Ook Burgas heeft z'n mindere kanten, zoals we al vanuit de trein gezien hadden, maar te voet kom je er ook wel.
The other side of Burgas by Timon91, on Flickr
8. De zonsondergang aan het strand was ook mooi, ook al is de foto niet helemaal gelukt.
Sunset at the beach, Burgas by Timon91, on Flickr
9. Om 10 uur sloot het bagagedepot, dus iets na half 10 waren we daar om onze bagage op te halen. Daarna hebben we nog even op het treinstation gewacht, waar we nog de nachttrein naar Sofia zagen klaarstaan. Een beste trein, het zou me weinig verbazen als dit de langste trein van heel Bulgarije is. Een leuk detail is dat er ook drie slaaprijtuigen van de БДЖ in zaten, hagelnieuw en van Turkse makelij. 's Middags hadden we ze ook al zien staan vanuit de Nesebar, maar toen lukte het me niet om er een foto van te maken. Nu wel, al is ook deze foto onscherp. Naast de drie nieuwe slaaprijtuigen bestond de trein ook nog uit één couchetterijtuig, één eerste klas zitrijtuig en een stuk of zeven, acht tweede klas zitrijtuigen. Helemaal vooraan zat er nog een bagagerijtuig. Deze rijtuigen verkeerden vrijwel allemaal in verregaande staat van ontbinding, zo heb ik binnen veel mensen met zaklampjes in de weer gezien omdat in een significant deel van de coupétjes het licht kapot was. Ook ramen zaten scheef of wilden juist niet openen. Lichtpuntje was wel dat er veel reizigers waren, dus luchtvervoer is het zeker niet.
Night train Burgas-Sofia at Burgas train station by Timon91, on Flickr
Om kwart over 10 zijn we richting het kantoortje van Nişikli gelopen, zo'n 10 minuten verderop. De bus naar Istanbul vertrekt namelijk niet vanaf het busstation. De reden hiervoor is vermoedelijk dat de bus niet in Burgas begint (maar in Silistra), dus het wat makkelijker is om maar bij het kantoortje te stoppen aangezien dat langs de doorgaande weg ligt. In het kantoortje hebben we nog wat water gedronken en zijn, toen de medewerker van Nişikli aangaf dat de bus er aan kwam, aan de overkant gaan wachten. Naast ons waren er nog twee andere reizigers, waarvan één oudere man die ook op weg was naar Ankara. De bus zat inderdaad helemaal vol. Met een kwartiertje vertraging vertrokken we vanuit Burgas, richting zuiden. De weg naar de Turkse grens is in het begin nog goed, daarna komen er steeds meer gaten in. Plaatselijk mist het asfalt, wat veel stofwolken opleverde in deze droge periode. Het was ongeveer een uur en een kwartier rijden naar de grens. De Bulgaarse controle was simpel. Een grensbeambte kwam langs en controleerde de paspoorten, van iedereen die een stempeltje nodig heeft nam hij het paspoort mee. Wij waren als laatste aan de beurt, omdat we helemaal achterin zaten. Het enige wat hij aan ons vroeg is "Olanda?", om er zeker van te zijn dat er echt toeristen met deze bus reisden. Volgens mij had hij echt zoiets van "wat moeten jullie nou weer hier?". De Turkse controle, 20 minuten later, was een stuk strenger. Iedereen moest de bus uit om een stempeltje te halen. Een visum hoefden we niet meer te kopen, dat hadden we al online geregeld. De grensbeambte had zo te zien nog niet vaak een e-visa gezien, maar hij kende het wel want het leverde geen probleem op. Het eerste stempeltje van de vakantie was een feit! Met een "Welcome to beautiful Dereköy" verwelkomde hij ons in Turkije. Daarna was het nog niet voorbij, want iedereen moest z'n bagage uit de bus halen en daar mee langs de douane. Ook de x-ray scan leverde geen probleem op. Bij de grens was het trouwens flink koud en het verging er van de insecten. Het ligt echt in the middle of nowhere. Om half 2 's nachts vertrokken we weer bij de grens en konden we eindelijk echt gaan slapen, wat tot mijn verbazing nog redelijk ging. Doordat we helemaal achteraan zaten hadden we in ieder geval genoeg beenruimte :) Na een korte stop langs de O-3 's nachts kwamen we om kwart voor 6 's ochtends aan op het Otogar van Istanbul (Bayrampaşa). Een gigantische, chaotische, drukke betonnen kolos waar zeker 1000 touringcars staan (en dat is nog een onderschatting!). Meteen na het verlaten van de bus werden we door de andere man uit Burgas meegenomen naar het kantoortje van Metroturizm om kaartjes naar Ankara te kopen. Ze probeerden duidelijk te maken dat we direct mee konden met de bus van 6:00, 10 minuten later. We wilden eigenlijk eerst nog even ergens geld pinnen en ontbijten, maar dat begrepen ze niet. We moesten toch naar Ankara? Eerst maar nagevraagd hoe laat de volgende bus ging (7:00) en toen zijn we maar vertrokken. Op het Otogar lopen veel "friends" rond, dus voor een normale prijs een kop koffie vinden is als toerist schier onmogelijk. We hebben het maar geaccepteerd en nog ergens anders een broodje gehaald. We hebben hier en daar nog wat rondgevraagd naar andere bussen naar Ankara, maar de bus van 7:00 van Metroturizm was toch echt het handigste en veel goedkoper dan dat ging het toch niet worden. We kochten kaartjes, liepen naar het perron van de bus en vertrokken mooi op tijd. Vol zat de bus niet, zo'n 40% van de plekken was bezet. Ik was blij weg te zijn uit Bayrampaşa, er liepen mij iets teveel opdringerige "friends" rond waar je niks aan hebt en die uiteindelijk toch alleen maar geld kosten.
10. Nog een kleine indruk van Bayrampaşa. De sfeer wordt niet heel duidelijk op de foto's, net als de grootte ervan.
İstanbul Otogar by Timon91, on Flickr
11. De andere kant op gekeken.
İstanbul Otogar by Timon91, on Flickr
12. Istanbul is gigantisch, dus het duurt wel even voordat je de stad uit bent. De brug over de Bosporus was prachtig en het bordje "welcome in Asia" gaf toch wel het gevoel dat we inmiddels wel een eindje van huis waren. Aan de Aziatische kant stopten we nog een paar keer, daarna reden we snel door naar het oosten. Hier het uitzicht op een inham in zee nabij Körfez.
O-4 near Körfez, Turkey by Timon91, on Flickr
13. Aan Istanbul komt voor je gevoel maar geen eind, maar na een uur reden we toch echt het binnenland van Turkije in. De weg was mooi en rustig, de bus was comfortabel, de conducteur kwam af en toe langs met drankjes (gratis) en de omgeving was ook de moeite waard. Ook konden we tv kijken, iedereen had een eigen schermpje. Na 4 uur rijden stopten we voor het eerst, bij een gigantische Rastätte (en daar zijn er vele van), vanaf hier was het nog zo'n 90 km naar Ankara.
Rest stop along the O-4, Turkey by Timon91, on Flickr
14. Onze bus.
Metroturizm bus at the O-4, Turkey by Timon91, on Flickr
15. Waar er vlakbij Istanbul nog veel bossen te zien waren, werden het steeds meer struiken en lage begroeiing naarmate we dichter bij Ankara kwamen. Fotograferen vanuit de bus is vervelend, maar dit geeft hopelijk nog een beetje een idee. Zo'n 15 kilometer voor Ankara is er trouwens nog geen spoor van de stad te bekennen. Daarna ga je een heuvel over en BOEM, ANKARA! Dan ligt er opeens een stad met 6 miljoen inwoners voor je neus, zover als het oog reikt
View from the bus at the O-4, Turkey by Timon91, on Flickr
16. Na het Otogar van Istanbul waren we een beetje bang dat het Otogar van Ankara nog veel erger zou zijn, maar niets bleek minder waar! Het Otogar van Ankara is ook gigantisch, maar netjes, niet chaotisch en heel overzichtelijk. Mensen zijn wat relaxter hier en er lopen veel meer behulpzame mensen en veel minder "friends" rond. Het metrostation hadden we zo gevonden. Hier een fotootje van het busstation.
Ankara Otogar ( by Timon91, on Flickr
17. Ankara heeft twee metrolijnen, waarvan er één "metro" heet en de andere "Ankaray". Vanaf het Otogar konden we direct met de Ankaray naar ons hostel. Hier metrostation Maltepe, welke je nodig hebt als je naar het treinstation gaat. Het ziet er allemaal wat basic uit, maar de metro is niet al te druk, schoon en het werkt allemaal prima.
Ankaray (Ankara metro), Maltepe station by Timon91, on Flickr
18. De andere kant op gekeken.
Ankaray (Ankara metro), Maltepe station by Timon91, on Flickr
In Ankara hadden we 2,5 dag voordat we verder gingen. Hier een aantal foto's uit de stad zelf aangezien het toch een vrij onbekende stad is voor de meesten hier. De volledige set foto's (57 foto's, wederom met enige overlap), staat op Flickr: klik!
19. Yüksel Caddesi, 's avonds.
Yüksel Caddesi, Ankara by Timon91, on Flickr
20. Het straatbeeld, de volgende dag.
Atatürk bulvar, Ankara by Timon91, on Flickr
21. Een standbeeld van de president van Kazachstan, Nursultan Nazarbayev.
Nursultan Nazarbayev statue, Ankara by Timon91, on Flickr
22. Oh ja, het was Ramadan. Overdag merkte je er niet veel van, behalve dat niet alle winkels open waren en veel restaurants aanbiedingen hadden als "Ramazan menü". In het Gençlik Parkı waren er wel veel kraampjes dicht.
Ramazan in Ankara by Timon91, on Flickr
23. Straatbeeld. Ankara is een echte heerlijke chaosstad, goed uitkijken met oversteken dus.
Atatürk bulvar by Timon91, on Flickr
24. Vanaf het citadel (Kalesi) heb je een mooi uitzicht over de stad.
View from Kalesi by Timon91, on Flickr
25. Er lijkt geen eind aan te komen.
View from Kalesi by Timon91, on Flickr
26. Het mausoleum van Atatürk is de grootste toeristische trekpleister van de stad, dit is de enige plek waar je veel andere toeristen ziet. In de rest van de stad ben je als toerist echt een bezienswaardigheid, wat best grappig is soms. Het mausoleum kun je gratis bezoeken, rugzakken moet je bij de security achterlaten.
Anıtkabir, Atatürk mausoleum by Timon91, on Flickr
27. De weg naar het mausoleum toe.
Anıtkabir, Atatürk mausoleum by Timon91, on Flickr
28. Binnen in het mausoleum.
Anıtkabir, Atatürk mausoleum by Timon91, on Flickr
29. Het uitzicht vanaf hier.
View from Anıtkabir by Timon91, on Flickr
30. Het mausoleum zelf. Er is ook nog een museum wat helemaal onder het mausoleum doorloopt, ik vond het best de moeite waard!
Anıtkabir, Atatürk mausoleum by Timon91, on Flickr
31. Een hoofdstraat, ons hostel zat vlak voor de bocht in een zijstraat naar links.
Ziya Gökalp Caddesi, Ankara by Timon91, on Flickr
32. Selanik Caddesi, één van de weinige voetgangersstraten in het centrum (Kızılay).
Selanik Caddesi, Ankara by Timon91, on Flickr
33. Op onze laatste dag in Ankara zijn we eerst met de bus naar de Atakule toren gegaan, aan de zuidkant van het centrum. Vanaf boven heb je een schitterend uitzicht. Een leuke bijkomstigheid was dat het bewolkt was toen we naar boven gingen en we in onze korte tijd boven nagenoeg het hele wolkendek hebben zien verdwijnen.
View from the Atakule tower by Timon91, on Flickr
34. Nog meer uitzicht.
View from the Atakule tower by Timon91, on Flickr
35. De toren vanaf beneden gezien.
Atakule tower, Çankaya by Timon91, on Flickr
36. Een leuk buurtje in het noordoosten van het centrum.
Ankara by Timon91, on Flickr
37. Waar we heerlijk hebben uitgerust met een kop Turkse thee (voor omgerekend 20 eurocent).
Tea in Ankara by Timon91, on Flickr
38. Op een paar minuten lopen daarvan ligt het treinstation van Kurtuluş. We waren wel nieuwsgierig dus we zijn maar even naar boven gelopen. Er was niemand en er was ook weinig te beleven hier. Hoeveel treinen hier per dag stoppen weet ik niet, maar heel veel zullen het er wel niet zijn
Kurtuluş train station, Ankara by Timon91, on Flickr
39. Stationsbordje.
Kurtuluş train station, Ankara by Timon91, on Flickr
40. Het spoor.
Kurtuluş train station, Ankara by Timon91, on Flickr
41. 's Middags zijn we nog naar de Ankamall geweest, een giga winkelcentrum aan de noordkant van de stad. Hier hebben we ons prima vermaakt en hebben we boodschappen gedaan voor de volgende reisetappe. Binnen mocht je helaas niet fotograferen, dus hier een plaatje van de buitenkant. De grootte van de mall kun je niet echt zien op de foto, maar geloof me, het is best groot
Ankara Mall (Ankamall) by Timon91, on Flickr
Tot zover, dit deel was iets meer op de steden gericht dan op het reizen zelf, maar dat hoop ik in het volgende deel weer goed te maken ;) Ankara lijkt op het eerste gezicht niet zo mooi, erg heet en zeer chaotisch, maar ik vond het eerlijk gezegd één van de tofste steden waar ik ooit geweest ben. Vriendelijke mensen, weinig oplichters, altijd iets te beleven, prima weer (niet té heet en lekker droog) en daarnaast een fijne mix tussen een verwesterde en een islamitische samenleving. Veel hoofddoekjes, maar ook veel dames met blote knieën en schouders. Mannen met lange broeken die zich streng aan de Ramadan houden, maar ook mannen in korte broeken die overdag op straat een biertje drinken. En alles is prima, iedereen lijkt de levenswijze te volgen die hij of zij prefereert :) Ankara zou ik zeker aanraden, ook al is het aantal bezienswaardigheden vrij beperkt :)
Dit was het weer, bedankt voor het lezen (het was toch wel weer aardig wat leeswerk
). Hopelijk vonden jullie het wat, reacties zijn altijd welkom! :)Slotnoot voor de moderators: ik weet dat dit een OV-forum is, dus dit topic wijkt daar wel een beetje vanaf. Ik vermoed dat er nog wel één of twee series in deze reeks gaan volgen die vergelijkbaar zijn met dit verslag. Kan ik die, ondanks dat het helemaal aansluit bij het OV, wel gewoon hier posten? Antwoorden per PB kan ook, mocht dat voor jullie handiger zijn.
