Eerst de stad uit. Autobuslijn 56 rijdt tijdelijk een ommetje door Gorssel in verband met werkzaamheden in Epse. Daar zijn zelfs dit soort borden voor geplaatst.
Per rijwiel was het echter wel mogelijk door Epse te rijden, en zo kwam ik aan bij de overweg Lochemseweg in de spoorlijn Deventer-Zutphen. Dat nu net de Eurailscout langskwam was een toevalstreffertje.
Veel vaart zat er echter niet in. Hoe hard mag zo'n ding eigenlijk?
Doordat ik meteen hierna wat met mijn telephoon stond te prutsen had ik niet eens door dat de overweg extra lang dicht bleef en een ICR-stam de andere kant op spoedde. Kon alleen nog sluitseinen op de gevoelige pixels krijgen
Een klein stukje verder, vlak bij het voormalige station Gorssel, ligt Huize 't Joppe. Een nog relatief nieuw Huis, de eerste vermelding komt uit 1565. Het tegenwoordige komt uit ongeveer 1740, waarbij bouwmaterialen van het originele huis zijn hergebruikt. Dit is overigens ook de reden dat de spoorlijn Deventer-Zutphen met een grote boog om Gorssel heen loopt in plaats van logischerwijs erdoorheen. De eigenaar wilde best land afstaan voor de bouw van de spoorlijn, maar alléén als deze zo dicht mogelijk langs het Joppe zou lopen en aldaar ook een station zou komen.
Hierna ging het een stukje over een alleraardigst paadje door het bosch...
..om uiteindelijk bij de spoorlijn Zutphen-Hengelo uit te komen. Hier aan de overweg Kapelweg werd een kwartiertje verpoosd in afwachting van de trein.
Nog meer bosch. Zijpaadje van de hoofdweg trouwens, ik ging hier niet door
Even ten noorden van Vorden, in een bocht van de Wilmerinkweg, staat vlak aan de spoorlijn Zutphen-Winterswijk een bankje dat me al jarenlang intrigeert. (ik schrijf dit verkeerd maar ik weet niet wat :') ) Vraag me niet waarom. Maar omdat ik hier toch in de buurt was besloot ik hier dan maar even pauze te gaan houden. Ik heb nu 25 kilometer gerijwield.
De rugzak is overigens vooral gevuld met mijn vest, dat ik direct na vertrek al had uitgetrokken. In een T-shirt was het warm genoeg en ik heb een mooi kleurtje aan vandaag overgehouden :)
Uiteraard werd alhier de trein op de photo gezet, ondanks dat de Zon zich niet op een optimale plek bevond daarvoor.
Een klein stukje verder kun je rechtsaf en dan ben je al heel snel bij station Vorden. Ik besloot echter weer linksaf te gaan, naar het volgende reisdoel, ongeveer anderhalve kilometer ten noorden van station Vorden. Kasteel Den Bramelt, waar de bosch-anemoontjes heerlijk staan te genieten van het weer. Het was zo rustig en vredig...
Kasteel Den Bramelt wordt al vermeld in 1396. Zoals wel meer kastelen heeft ook deze de nodige verbouwingen meegemaakt, het heeft dit uiterlijk sinds 1725 met nog kleine aanpassingen in 1881, overigens ook weer met hergebruikte materialen. Ondanks de zo rustige en vredige omgeving, bekroop mij toch een nogal onbehaaglijk gevoel bij de aanblik van dit kasteel...
...en dat was ook wel te verklaren.
Ik kende al het verhaal van de hier rondspokende haas, waardoor ik niet kon tegenhouden dat ik toch steeds omkeek bij het ritselen der bladeren op de grond. Deze haas was eigenlijk een heks die zich in een haas kon veranderen. Dat deed ze erg graag, zo vaak als ze maar kon. Tot ze door een jager werd geschoten.. Dit spook zal hier rond blijven dolen tot het wordt geraakt door een zilveren kogel. Dus mocht één van jullie toevallig des nachts in de buurt zijn en een geweer met zilveren kogels mee hebben, waag een gokje :Y
Bekender echter is het verhaal van Fenneke, een buitenechtelijk kind dat is geboren op Onstein, hier niet ver vandaan. Zij vond hier op Den Bramelt haar thuis en groeide hier op. Na een tijd vertrok ze naar Nederlands-Indië, waar ze verliefd werd maar ook de dood vond. Haar geest keerde terug naar Den Bramelt, waar ze nog altijd 'woont'. Elke avond om klokslag 12 uur daalt ze de trap af naar beneden en hoor je de treden kraken... maar zij doet niemand kwaad.
Gauw weer verder. Autobuslijn 54 kwam me tegemoet..
Smalle vakwerkbrug over het Twentekanaal.
Al vrij snel kwam ik bij het voormalige station Laren-Almen. Het stationsgebouw uit 1863 is van het type SS 5e Klasse (Waterstaatstation), met een in 1914 verhoogd middendeel en een uitbouwtje aan de linkerkant uit datzelfde jaar. Oorspronkelijk was het gebouw wit, maar is eind jaren 1990 zalmroze geschilderd. Het rijwiel ging even aan de kant voor een inspectie.
Ik had het bordje 'Te koop' al gezien, dus als U geïnteresseerd bent, stuur maar even een PB'tje voor het telephoonnummer van de makelaar! Maar toen ik dichterbij kwam bleek het ook nog helemaal leeg te staan! Deze kans werd natuurlijk niet onbenut om helemaal rondom te lopen, en ook photo's naar binnen te maken, die in de spoiler te zien zijn. Het is binnen trouwens minder donker dan het zo lijkt.
- Spoiler: show
Geen prijzen voor bordjesschieters..
Hoewel het station sinds 1938 niet meer bediend wordt, stoppen hier nog steeds treinen. Dit is de enige plek in Nederland waar op een enkelsporig baanvak vliegend wordt gekruist, maar niet op een station.
De kruising van 16:15 had ik nét gemist, dus heb ik hier een klein half uurtje op de drempel van de achterdeur gezeten onder nuttiging van een medegenomen BvO'tje en een nicotineske versnapering. Het was geen straf met dit weer.
De trein die het eerste hier aankomt, gaat naar het zijspoor om daar stil te gaan staan. Meestal is het de trein uit Oldenzaal, maar om 16:43 bleek de trein uit Zutphen het eerste te zijn, zoals we hier zien, midden op het behoorlijk lange zijspoor.
Al vrij spoedig daarna kwam de trein uit Oldenzaal over het doorgaande spoor langsrijden, niet op volle snelheid overigens.
Na het sluiten der overweg en het groen worden van het sein reed de trein naar Oldenzaal weer door.
Hierna reed ik, met de wind in de rug, op de hoogste versnelling weer terug richting mijn Residentie. Lekker kort door de bochten scheuren.
Bij Oolde werd even een korte stop ingelast voor het hier staande landhuis dat niet echt in opperbeste staat verkeert. Beetje creepy zelfs.
Er staat een manege uit 1873 bij. Vermoed ik door de niet al te vrolijk kijkende paardenkop boven een zijdeur..
Kasteel Dorth lag ook op mijn route. Een redelijk bekend kasteel, tenminste, vroeger was het een kasteel. Het is meerdere keren gesloopt en weer opgebouwd. De laatste keer in 1927, waardoor dit huis is verrezen dat toch wel een teleurstelling was in mijn eerlijke opinie.
Na een mooie en verrassende tocht ging het huiswaarts, de avondzon tegemoet...
Wij danken U voor de aandacht :)