's Ochtends vroeg, in een klein klein dorpje ver verwijderd van België begon het met een treinreisje naar Schiphol. Ik nam nu eens niet de eerste trein naar België omdat die onhaalbaar is voor reisgenoot R. en ik kon zodoende wat later opstaan. Desalniettemin blijft het een matige foto omdat het nog niet licht genoeg was. Ik nam een trein eerder dan noodzakelijk omdat ondanks dat ik de gehele dag 40% korting zou hebben vanwege Goede Vrijdag toch voor de zekerheid maar voor 6:30 incheckte. Vorig jaar was de discussie met de conductrice daarover nogal heftig namelijk. Helaas werd een alternatieve eerste foto, die van een gloednieuw metrostel jullie door de neus geboord door een sprinter naar Almere.
Verrassing op Schiphol. Omdat ik een trein eerder had zou de overstap op de IC Direct 22 minuten zijn geweest, maar ik was vergeten dat er ook nog zoiets als een spitstrein was die mijn overstap op Schiphol verkortte tot 7 minuten. Nuja, hoe eerder in Rotterdam hoe beter, want de Starbucks op Rotterdam Centraal is net goedkoper dan die op Schiphol Plaza
En in Rotterdam was er dan ook nog tijd om de Thalys naar Lille Europe op de foto te zetten. Op het bord met de rijtuigposities stond deze helaas nog aangegeven als trein naar "lille", waarmee ook de afkorting in het systeem zich bekend heeft gemaakt, Ik denk dat dit van alle foto's van die dag de allerslechtste is die ik plaats.
Nu volgt dan een fotoloze etappe met de Benelux naar Antwerpen, waar ik een kaartautomaat kon plunderen (zalige verbetering!) en wat treinen op de foto kon zetten. Als eerste een stam M6 die het rustig aan deed.
Gevolg door twee breaks aan de andere kant, de achterste als IR naar het vliegveld en Landen, de voorste, met een gebutste neus, als IR naar Turnhout.
En tot slot de intercity naar Kortrijk en Lille, waarmee mijn reisgenoot en ik naar Sint-Niklaas gingen. Dat beloofde een comfortabele stukje te worden en dat werd het dan ook.
In Sint-Niklaas stapten we over op de intercity richting Dendermonde (en verder naar Brussel en Poperinge) en dat zag er in Dendermonde zo uit:
In Dendermonde komen ook een hoop bussen, maar toen ik de foto nam stond er slechts één:
Toen ik weer terugkwam op het station stond de intercity er nog altijd, deze maakt hier namelijk een best wel lange stop en tegelijkertijd ook nog kop. Ik heb ze wel eens properder gezien, maar daar valt niet zoveel aan te doen.
Helemaal achteraan stonden nog een aantal treinstellen alvast te genieten van een vroege weekendrust.
We vervolgden onze reis met de L-trein naar Jette over lijn 60, die zoals in de lijn der verwachting lag met een Desiro werd gereden.
En in Jette maakten we een naar verhouding korte overstap op de L-trein naar Denderleeuw. Er lijkt wel iets van voortgang te zitten in de werken aan station Jette, maar na twee jaar tijd (Reisgenoot R. en ik waren hier immers ook in mei 2012 en toen was het er op zijn zachtst gezegd een puinhoop) hadden we eigenlijk toch wel mogen verwachten dat het af was, toch?
In Denderleeuw heb ik twee foto's gemaakt en mij vooral verbaasd. Allereerst over de gigantische omvang van het station, met perrons zo lang als de horizon ver is en het grote aantal perrons, en daarnaast over een broodjeszaak die het voor elkaar kreeg geen broodjes te hebben. Maar laten we het maar bij de foto's houden. De eerste is die van een bus die in de straat voor het station stond:
En de tweede foto is van de, opnieuw een Desiro, die ons zou meenemen naar Zottegem. De Desiro staat er van zijn goede kant op, aan de andere kant was er een blinde zijde gecreëerd door mensen die niet begrijpen dat kunst beter op zijn recht komt in een museum dan op een trein.
In Zottegem kon mijn reisgenoot dan eindelijk een broodje eten bij de Belgische horecatak van Neerlands trots
En verder waren we er natuurlijk voor de L-trein naar Kortrijk. De trein bestond uit maar liefst drie klassiekjes, waarvan de voorste in CityRail-outfit.Maar voordat die trein kon vertrekken, moest eerst even de trein uit Sint-Niklaas op weg naar Poperinge voorbij. Op de achtergrond stond de trein Geraardsbergen - Gent - Ronse tien minuten uit te hijgen voordat het de rit zou voortzetten.
Let ook even op de forse instap vanaf het perron naar de intercity. Deze hoogte was zojuist ook overwonnen door een echtpaar met een kinderwagen, wat nog een flinke klus was.
Van Kortrijk heb ik geen foto's, maar we waren er dan ook relatief snel weer weg met opnieuw een intercity naar Lille. Maar niet getreurd, in Moeskroen heeft de trein niet kunnen ontsnappen aan mijn cameralens.
De IC-trein naar Schaarbeek deed wel een ontsnappingspoging, maar ik was er net op tijd bij. Te zien is een duwende HLE 27 die een flinke stam M4 voortduwt.
Letterlijk een paar seconden later passeerde aan de andere kant van het perron een Franse goederentrein:
En een trein die in Moeskroen zeker niet kon ontsnappen aan de cameralens was deze trein, die hét doel van deze Goede Vreijsdag was: de enige P-trein die 's middags van Tournai (Doornik) naar Mons (Bergen) rijdt en daarbij alle tussengelegen stations aandoet. Ik had namelijk nog een appeltje te schillen met Ville-Pommerœul (pun intended).
Nadat dit appeltje was geschild kwamen we voldaan aan op het station van Mons, dat misschien wel de grootste bouwput van België is, zoals te zien valt op deze foto van een week eerder.
In Mons konden nog twee treinen op de foto worden gezet voordat onze intercity naar Brussel zou binnenrijden. De linker is de trein waarmee we ook waren aangekomen.
En dan de intercity naar Brussel, netjes op tijd bestaande uit een 27 met een groot aantal M4-rijtuigen.
Na wat gegeten te hebben werd het tijd voor de Benelux richting Nederland. Dat ging echter niet helemaal soepel. Vermoedelijk was de intercity naar Turnhout vlak voor de Benelux defect geraakt, waardoor we na een tijdje stilgestaan te hebben langs het perron van Brussel-Congres via een alternatieve route door Brussel-Noord werden gestuurd. De trein passeerde daarna het gesloten station Machelen (Brabant) om met een kwartier vertraging aan te komen in Mechelen. De vertraging werd daarna niet meer groter doordat we nog voor de L-trein uit naar Roosendaal mochten in Antwerpen en uiteindelijk kwam de trein met een vertraging van een minuut of zeven aan op Rotterdam Centraal. Uiteraard was dat teveel vertraging om nog op de Intercity Direct over te kunnen stappen, maar het alternatief, de intercity naar Leeuwarden via Amsterdam van 22:22, zou er bijna net zo lang over doen als wanneer ik de volgende intercity direct (van 22:54) zou nemen. Daarom ging ik maar met de trein naar Utrecht waar ik vervolgens de intercity naar Amsterdam Amstel nam. Ik zou om dezelfde tijd in Amstel zijn als anders op Schiphol (23:15) en met de metro was ik dan nog altijd eerder dan met de trein.
Als ik vanuit het buitenland terugkom ik Nederland schrik ik altijd een beetje van de hoge treinfrequenties die we in Nederland hebben en ons gezeur daarover.
En ik kon tijdens het wachten op een intercity naar Amsterdam nog een intercity naar Rotterdam op de foto zetten:
