Goed, met die vlucht als enige "deadline" had ik 24 dagen de tijd om Santa Cruz de la Sierra te komen, hoe dat precies zou gaan gebeuren was nog van later zorg. Eerst ben ik naar Florianópolis gegaan, de hoofdstad van de staat Santa Catarina waar een vriend van mij stage liep. Samen zouden we dan een weekje op stap gaan, daarna moest hij terug naar Florianópolis om z'n stage af te maken en zou ik alleen verder gaan.
In dit eerste deel reizen we vanuit mijn woonplaats in Brazilië, São José dos Campos, via Curitiba naar Florianópolis en bezoeken onderweg wat plekken. Een kaartje van dit eerste stuk staat hier, voor het overzicht ook nog een uitgezoomd overzichtskaartje van het continent ;)
NOOT: ik probeer de series wat compacter te houden door wat meer te focussen op de reisfoto's, maar er zullen ook genoeg "gewone" toeristenkiekjes tussen staan. Plekken die ik bezocht heb en waar ik meer foto's gemaakt heb komen hier beknopt naar voren, naar de volledige fotoserie op Flickr zal ik linkjes plaatsen ;)
De foto's van het eerste deel, 51 stuks:
1. We beginnen op een rustige zaterdagavond op het busstation van São José dos Campos. Overdag heb ik al wat spullen bij een vriendin die in de buurt woont neergezet, zodat ik niet alles hoef mee te nemen op reis. Om kwart over 9 's avonds neem ik afscheid van m'n huisgenoten en de huisbazin, met de taxi ga ik naar het busstation waar ik tijdens het wachten deze foto maak. De eerste etappe van de rit is een korte nachtrit naar de hoofdstad van de staat Paraná, Curitiba. In deze stad heb ik een dagje, 's avonds wil ik in Florianópolis aankomen. Curitiba is één van de speelsteden van het WK, helaas ook één van de steden waar de bouw van het stadion veel vertraging opliep.
Rodoviária Frederico Ozanam, São José dos Campos by Timon91, on Flickr
Mijn bus naar Curitiba is van Itapemirim (zie ook het vorige reisverslag) en komt iets na tienen met een kwartiertje vertraging opdagen. De bus is begonnen in Volta Redonda, 225 km naar het noordoosten richting Rio de Janeiro. São José dos Campos is de laatste stop, daarna rijdt de bus in één keer door naar Curitiba. De bus zit vrijwel helemaal vol, om 22:15 vertrekken we. Via Rodovia Presidente Dutra rijden we naar São Paulo, al snel val ik in slaap op dit bekende stuk. Na São Paulo gaat het via Rodovia Régis Bittencourt door naar Curitiba, wat schijnbaar één van de gevaarlijkste wegen van Brazilië is door de vele ongelukken die hier gebeuren. Met ons gebeurt er gelukkig niks, iets na zes uur 's ochtends komen we op tijd aan in Curitiba, na een rit van ruim 500 km. Het eerste wat me te binnen schiet zodra ik uit de bus stap is "tering, wat doen al die gringo's hier?". De bevolking van Brazilië is heel divers, met als goede vuistregel dat hoe zuidelijker je komt, hoe Europeser men er uitziet en hoe noordelijker je komt, hoe Afrikaanser men er uitziet. Dat we nu in het zuiden zijn is duidelijk, ik val minder op en word hopelijk ook wat minder aangestaard.
Wat ik precies in Curitiba zou gaan doen wist ik niet precies, ik wist alleen dat het voor een dag best een leuke stad zou zijn én dat er een leuk toeristentreintje reed door de bergen. Aangezien het nog erg vroeg was bij aankomst en het ferroviária (treinstation) zowat aan het busstation vastzit besluit ik om maar eens te kijken of dat misschien potentie heeft. Het blijkt nog dicht te zijn, maar over een half uur gaat het open. Op een bankje wacht ik naast iemand anders die ook op de opening van het station wacht. We praten wat, de man blijkt Vanoli te heten en uit de buurt van Curitiba te komen. Hij heeft de treinrit nog nooit gemaakt en moet ook nog een kaartje kopen.
2. Uitzicht vanaf het bankje. De trein, de Serra Verde Express rijdt dagelijks tussen Curitiba en Morretes, een rit van een kilometer of 70. In die 70 kilometer daalt de trein bijna 900 meter, wat voor spectaculaire uitzichten zorgt onderweg.
Ferroviária, Curitiba by Timon91, on Flickr
3. Iets na zevenen gaat het gebouwtje open, inmiddels staan er al meer dan 20 mensen te wachten. Gelukkig belanden Vanoli en ik voorin de rij, zodat we niet al te lang hoeven wachten. De procedure van de ticketverkoop is zeer Braziliaans, met een ongekende hoeveelheid tijdrovende bureaucratie. Ik koop een kaartje voor de goedkoopste klasse, Econômico, want de trein is al duur genoeg. De rit van 3 uur naar Morretes kost R$72,00, ongeveer 23 euro. Ter vergelijking: de 13 uur durende rit van ruim 660 km van Vitória naar Belo Horizonte kostte mij een paar maanden geleden R$58,00, het moge duidelijk zijn dat dit een toeristentrein is. Bij de stationscafetaria haal ik wat ontbijt en een kop koffie, die kan ik wel gebruiken.
Ferroviária, Curitiba by Timon91, on Flickr
4. In het stationshalletje kan je allerlei souvenirs kopen, ook is er nog een miniatuurspoorlijn die wel geinig is om te zien en handig om wat tijd te doden. Links met de rode tas staat Vanoli.
Ferroviária, Curitiba by Timon91, on Flickr
5. Een kwartiertje voor vertrek begint het instappen. Je hebt een gereserveerde zitplaats, bij het opgaan van het perron worden de tickets gecontroleerd. Vanoli reist in een andere klasse, dus hier nemen we afscheid. De trein is flink lang, mijn rijtuig is het 2e van voren.
Serra Verde Express in Curitiba by Timon91, on Flickr
6. Naar achteren gekeken.
Serra Verde Express in Curitiba by Timon91, on Flickr
7. Voor mijn rijtuig zit alleen nog een bagagerijtuig, wat verder niet gebruikt wordt. In mijn rijtuig stap ik als een van de eersten in. De zon is inmiddels gaan schijnen, deze zorgt voor voldoende tegenlicht
Serra Verde Express in Curitiba by Timon91, on Flickr
8. Het interieur. Helaas heb ik een plaats bij een tussenschot, maar ik kan nog redelijk naar buiten kijken en ik zit bovendien aan de linkerkant van de trein, waar de mooiste uitzichten zich bevinden.
Serra Verde Express interior by Timon91, on Flickr
9. Stipt om 08:15 vertrekken we, heel langzaam rollen we Curitiba uit. Mijn rijtuig is voor 70% gevuld, maar de plaats naast mij blijft leeg. Achter mij zit een Peruaans gezin, we zijn de enige niet-Brazilianen in het rijtuig. Voor de rest bestaan de passagiers uit dagjesmensen en gezinnen. We hebben een rijtuigbegeleider die als gids dient en veel vertelt onderweg. Het eerste deel van de rit gaat door Curitiba, waar bushaltes eruit zien als kleine hypermoderne plantenkassen
Het transportsysteem van Curitiba schijnt echter wel het meest efficiënte van Brazilië te zijn.
Bus stop, Curitiba by Timon91, on Flickr
10. Naar voren gekeken. Harder dan 25-30 km/h rijden we niet.
Leaving Curitiba on the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
11. Pinhais is de laatste grote plaats die we tegenkomen, direct buiten Curitiba. Zowaar tweetalige bewegwijzering hier!
Pinhais, Curitiba by Timon91, on Flickr
12. Daarna wordt het groener en warmer, de snelheid blijft laag.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
13. De begroeiing is mooi en de bergen komen al in zicht :)
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
14. De spoorlijn wordt ook gebruikt om goederen te transporteren tussen de kust (bij Paranaguá, waar de spoorlijn eindigt) en Curitiba. In de verte zie je een goederentrein staan die we moeten kruisen.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
15. Een klein dorpje met passeerplaats waar even gewacht wordt op een tegentrein.
Village along the railway by Timon91, on Flickr
16. Lokale hond die gevoerd wordt vanuit een paar rijtuigen verderop.
Dog on the railway by Timon91, on Flickr
17. Oude, niet meer in gebruik zijnde stationsgebouwtjes onderweg.
Abandoned station seen from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
18. Naar achteren gekeken. Toch nog iemands flits op de foto kunnen zetten
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
19. Het landschap wordt steeds spectaculairder, hier passeren we een kloof.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
20. Waar we zelf ook nog doorheen rijden.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
21. Dan komt het laagland in zicht, prachtig uitzicht!
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
22. De spoorlijn is aan de overkant van het dal ook nog zichtbaar.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
23. Een brug onderweg om het dal over te steken.
Ponte São João, Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
24. Blijft mooi dit :)
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
25. Teruggekeken naar de brug.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
26. Palmbomen en bergen :)
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
27. Station Marumbí onderweg, waar we nog een goederentrein kruisen.
Marumbí train station by Timon91, on Flickr
28. Het is een lange trein, er hangen veel broodtrommeltjes achter de locomotief. Door de vele begroeiing onderweg zie je de trein echter nauwelijks in vol ornaat.
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
29. Nog maar een keertje het uitzicht dan :D
View from the Serra Verde Express by Timon91, on Flickr
Het stuk hierna is vrij onspectaculair en vooral heet. Vlak voor aankomst komt de rijtuigbegeleider nog vertellen dat iedereen die met de bus terug moet naar Curitiba en nog geen kaartje heeft het beste maar door kan lopen naar het busstation, aangezien er niet veel bussen naar Curitiba rijden en de ruimte beperkt is. Goeie tip, ik behoor namelijk tot de doelgroep ;) We komen met drie kwartier vertraging in Morretes aan, na een rit van 3:45 uur. Morretes zelf is een gezellig klein gat, iedereen die met de trein weer terug gaat brengt er een paar uur door en zal er waarschijnlijk uitgebreid de heilige Braziliaanse lunch nuttigen. Ikzelf loop stevig door naar het busstation, wat 10 minuten lopen is. Op het schattige busstationnetje koop ik een kaartje naar Curitiba, wat aanzienlijk goedkoper is dan het treinkaartje ;) Bij een "lanchonete" (snackbar) haal ik een pão de queijo (kaasbroodje) en een Guaraná (frisdrank), ik heb nog een half uurtje tot dat de bus vertrekt. Inderdaad, terwijl ik van de serene atmosfeer geniet druppelen er langzaam maar zeker vele andere treintoeristen binnen en al gauw staat er een lange rij bij de kaartverkoop. Op tijd komt de bus opdagen en deze zit zoals verwacht helemaal vol. De rit terug naar Curitiba gaat gestaag omhoog en is een stuk sneller dan de trein. Om 14:15 sta ik weer op het bus/treinstation van Curitiba, 6 uur na vertrek uit dit "rodoferroviária".
30. Het busstation wordt nog verbouwd voor het WK, maar dat is uiteraard nog lang niet af. Dit geldt overigens voor veel infrastructuurprojecten in Brazilië: de ambitie was om het voor het WK af te hebben, in de praktijk zijn ze nog lang niet klaar of zijn ze überhaupt nog niet begonnen.
Rodoviária, Curitiba by Timon91, on Flickr
31. Dit stuk is wel af, boven zitten de kantoortjes van de busbedrijven.
Rodoviária, Curitiba by Timon91, on Flickr
32. Catarinense, het grootste busbedrijf van de staat Santa Catarina, is het bedrijf wat mij naar Florianópolis gaat brengen. Florianópolis ligt zo'n 300 km zuidelijker, de rit duurt afhankelijk van het verkeer 4 á 5 uur met één stop, in Joinville. Elk uur rijdt er wel een bus heen vanuit hier, dus heel lang hoef ik niet te wachten.
Rodoviária, Curitiba by Timon91, on Flickr
Na een rustige rit door de prachtige heuvels en een mooie ondergaande zon arriveer ik om half 8 's avonds in de betonnen busbak van Florianópolis. Florianópolis ligt grotendeels op een eiland en is een populaire bestemming, vooral vanwege de vele, vele stranden. Nu is het laagseizoen en dus betrekkelijk rustig, al is het weer vaak nog steeds meer dan prima om naar het strand te gaan :) Naar het vasteland - door de bewoners aangeduid als "continente" - is er één brug, waar vrijwel permanent file staat. De oude brug staat er ook nog steeds, maar is al jaren niet meer in gebruik - hierover later meer. Ik ben iets eerder op het busstation dan mijn studiegenoot, dus ik zoek een stoeltje op om nog wat tijd te doden. De buschauffeur dacht volgens mij dat hij smeltende ijsblokjes vervoerde, hij reed namelijk suïcidaal hard en dus waren we er wat eerder dan gedacht.
33. Het busstation na aankomst. Ook de brug naar continente staat er mooi op.
Rodoviária, Florianópolis by Timon91, on Flickr
Met de stadsbus gaan we naar het studentenhuis van mijn vriend, maar al z'n huisgenoten zijn nog bij een of ander zuipkamp in Paraná, dus we vervolgen snel onze weg naar een gezellig terras in de buurt. Florianópolis is een studentenstad, dus goedkope drinkgelegenheden zijn er genoeg. Om half 2 lig ik dan eindelijk in m'n bed, na een lange dag.
In Florianópolis blijf ik drie nachten, dus twee volledige dagen. De eerste dag gaan we samen op stap, de tweede dag moet mijn vriend nog aan het werk en zal ik mezelf moeten vermaken. Ik heb tijdens deze twee dagen aardig wat foto's gemaakt in de stad en op het eiland. Van dit verblijf volgen nog 18 foto's, de volledige set met alle 44 foto's is op Flickr te vinden. Voor de volledigheid kun je hier een kaartje van Florianópolis vinden.
34. De kathedraal bij Praça XV de Novembro. Op dit plein staat overigens een 1000 jaar oude boom, die zowat de belangrijkste toeristische attractie van de stad zelf is. Inderdaad, het centrum zelf is niet heel bijzonder, de bezoekers komen hier vooral voor het strand.
Catedral Metropolitana de Florianópolis by Timon91, on Flickr
35. Desondanks vind ik het centrum niet verkeerd. Er zijn een paar voetgangersstraten die best gezellig zijn en de sfeer is prettig. Florianópolis is bovendien een redelijk veilige stad; de relatief weinige armoede bevindt zich vooral op continente en dat is ook de reden waarom de eilanders het niet zo op het vasteland hebben. Ik vind de sfeer in het centrum heel relaxed en bovendien Europees aanvoelen, de armoede van São Paulo voelt heel ver weg.
Centro, Florianópolis by Timon91, on Flickr
36. Zoals ik al zei is er nog een tweede brug tussen continente en het eiland. Dit is een goed voorbeeld van een Braziliaans Lange Termijn Project. Eerst hebben ze de brug twee decennia lekker laten wegroesten nadat de nieuwe brug geopend werd, daarna kwam het plan om er een fiets/voetgangersbrug van te maken. Ergens in de jaren 90 zijn ze begonnen met het verbouwen van de brug, maar uiteraard is er nog maar weinig gebeurd in de tussentijd.
Ponte Hercílio Luz, Florianópolis by Timon91, on Flickr
37. Na een flinke ochtend lopen in het centrum van Floripa, zoals de stad kortweg wordt genoemd, kunnen we 's middags de auto lenen van een inmiddels gearriveerde, compleet geradbraakte huisgenoot om het eiland een beetje te verkennen. Vanuit het centrum rijden we omhoog een heuvelrug op, vanaf boven heb je een mooi uitzicht op Lagoa da Conceição, een binnenmeertje op het eiland. Let ook op de grote zandduinen in de verte. Het weer aan deze kant van het eiland is helaas wel een stuk minder, maar het is in ieder geval nog droog.
Lagoa da Conceição, Florianópolis by Timon91, on Flickr
38. Een standbeeld wat de lokale cultuur goed weergeeft: zwembroek en surfplank!
Statue of a surfer, Praia Mole, Florianópolis by Timon91, on Flickr
39. Het rustige strand. Ondanks de wolken is het een aangename 25 graden, het is lekker om hier even te zwemmen.
Praia Mole, Florianópolis by Timon91, on Flickr
40. 's Avonds drinken we wat bij een uitspanning bij Lagoa da Conceição, het koelt maar weinig af na zonsondergang. De zon gaat overigens wel vroeg onder, het is immers bijna winter.
Lagoa da Conceição by night by Timon91, on Flickr
De volgende ochtend ontbijt ik rustig met een huisgenoot van mijn vriend. Zelf is hij al haastig richting universiteit vertrokken, hij heeft een lange dag voor de boeg. Eerst ga ik naar de kapper, waar het knippen vrij lastig gaat omdat de kapster al staande ongeveer net zo lang is als ik, onderuit gezakt in de kappersstoel op de laagste stand
Na 40 moeizame minuten word ik uit mijn benarde positie bevrijd en ga ik weer op stap ;)41. Vlakbij huis ligt er een leuk stadspark, door de dichte begroeiing hoor en zie je nauwelijks iets van de drukke weg die er langs loopt.
Parque Ecológico do Córrego Grande, Florianópolis by Timon91, on Flickr
42. Met de bus ga ik naar Barra da Lagoa, een dorpje aan de Atlantische kust. Er loopt hier een mooi kustpad naar een rotspartij, prima wandeling zo :)
Barra da Lagoa, Florianópolis by Timon91, on Flickr
43. Uitzicht richting Barra da Lagoa.
Barra da Lagoa, Florianópolis by Timon91, on Flickr
44. De rotspartij in kwestie. Ansich niet heel bijzonder, maar de wandeling was leuk.
Barra da Lagoa, Florianópolis by Timon91, on Flickr
45. Terug in Barra da Lagoa. Elke 30 minuten rijdt er een stadsbus naar de busterminal bij Lagoa da Conceição, vanaf waar er aansluitende bussen naar de centrale busterminal rijden.
Barra da Lagoa, Florianópolis by Timon91, on Flickr
46. Kreekmonding met veel vissers. Deze kreek verbindt overigens Lagoa da Conceição met de oceaan.
Barra da Lagoa, Florianópolis by Timon91, on Flickr
47. Na een rustige lunch en een busritje van een klein uur ben ik weer terug in het centrum van Floripa. Ik had nog de tip gekregen om eens achter de evenementenhal te kijken voor een mooi uitzicht over de baai, dus dat heb ik maar gedaan. Eerst moet de drukke snelweg nog overgestoken worden, vanaf de voetgangersbrug heb je een mooi uitzicht richting het centrum, de busterminals, beide bruggen en continente.
View over Florianópolis by Timon91, on Flickr
48. Het uitzicht over de baai mag er zeker wezen!
Bay view, Florianópolis by Timon91, on Flickr
49. Voetgangersstraat in het centrum. Ik heb nieuwe schoenveters nodig, maar net als in São José dos Campos blijken die hier onvindbaar. Vreemd, maar wel weer typisch voor Brazilië
Centro, Florianópolis by Timon91, on Flickr
50. In het Museu Histórico de Santa Catarina, gehuisvest in dit mooie gebouw, is nog een interessante tentoonstelling over het begin van het vliegverkeer tussen Europa en Zuid-Amerika.
Museu Histórico de Santa Catarina, Florianópolis by Timon91, on Flickr
Hierna is het mooi geweest en neem ik de bus terug naar de universiteit. Thuis chill ik wat met de huisgenoten van m'n studiegenoot, totdat hij zelf ook thuiskomt. Hierna is het spullen pakken, biertje drinken, filmpje kijken en nog wat laatste dingetjes uitzoeken en tenslotte niet al te laat naar bed!
De volgende ochtend staan we bijtijds op, douchen en ontbijten rustig. Iets na negenen krijgen we een lift van een huisgenoot naar het rodoviária van Floripa, waar we bij Catarinense buskaartjes halen voor de bus naar Blumenau, onze volgende bestemming! Ook wissel ik nog wat Reais voor Dollars, die komen later nog van pas.
51. Het rodoviária van Florianópolis, erg rustig.
Rodoviária, Florianópolis by Timon91, on Flickr
Florianópolis verlaten we on-Braziliaans stipt, namelijk 5 minuten te vroeg. De bus is vrijwel leeg, nog geen kwart van de stoelen is bezet. De busrit naar Blumenau is rustig en het landschap is mooi. Blumenau ligt zo'n 150 km verderop, de rit voert deels over de snelweg, deels over tweebaanswegen en duurt in totaal - ondanks een beetje file op de snelweg - 2,5 uur. In Blumenau arriveren we om half 1, op dit punt pakken we in het volgende deel de draad weer op!
Dit was het dus voor het eerste deel, ik hoop het geheel in een paar delen te verwerken. Hoeveel reisdagen er per deel worden afgelegd zal afhangen van de hoeveelheid reisfoto's per etappe. Het aantal toeristenkiekjes in de series op Flickr kan dus flink verschillen per deel. Overigens was de Serra Verde Express de enige treinrit van de gehele reis, dus dat hebben jullie alvast gehad ;)
Hopelijk vonden jullie het wat, laat maar weten wat jullie ervan vonden ;) Bedankt voor het lezen! :D
