Als je onveiligheid ervaart op je werk kun je drie dingen doen: weglopen (ontslag nemen), je ogen daarvoor sluiten en doen wat je altijd doet, of de problemen aan de kaak stellen. Voor dat laatste is wel wat moed voor nodig. Werkgevers staan (zeker in deze tijd) niet te springen op zulke kritiek en zijn deze kritische werknemers vaak liever kwijt dan rijk. (Als werkgever zou je eigenlijk blij moeten zijn met kritische werknemers, dat houdt je namelijk scherp) In plaats van te roepen dat ze maar ontslag moeten nemen, zou je ook je bewondering kunnen uitspreken dat er werknemers zijn die de moed hebben om dit aan de kaak te stellen.Dennenboom schreef:Als je als machinist of conducteur werkelijk vindt dat je geen vertrouwen in het materieel en de techniek hebt ben je onverantwoord bezig als je toch op de trein stapt. Neem dan ontslag in plaats van het het aan gevaar blootstellen van de klant. Laat het werk over aan mensen die er wel vertrouwen in hebben.
Anyway;
Dit onderzoek is natuurlijk niet objectief, toch kun je wel concluderen dat er bepaalde gevoelens leven onder (een deel van) het personeel die je toch wel serieus moet nemen als werkgever.
Of het spoor onveilig is of niet, durf ik niet te concluderen. Daar heb ik als reiziger te weinig zicht op. Het rijdend personeel ziet meer en ervaart dingen anders dan wij als reizigers. Ja, het spoor ligt er op een aantal plekken beroerd bij en bij het ene type materieel merk je dat meer dan bij het andere. Maar is het dan ook gelijk onveilig? En waar leg je de grens tussen toelaatbaar en ontoelaatbaar?
Tot nu toe ervaar ik als reiziger het OV als veilig en heb ik er nog voldoende vertrouwen in dat ik zonder ongelukken op mijn eindbestemming aankom. Maar het kan nooit kwaad als een onafhankelijke instantie de boel eens nader onderzoekt. Goed voor de reizigers, goed voor het personeel en goed voor de spoorbedrijven.
