Het eerste stukje van de reis is vrij voorspelbaar. Het begon met een fietstochtje naar het Bijlmerstation waar ik om half acht de eerste trein richting Eindhoven nam. De trein (Een ICM4) zat bomvol terugkerende vakantiegangers dus ik was blij met mijn Vaste Klant Overgangsbewijs van €3,33. In Eindhoven had ik een kwartiertje de tijd om koffie te halen en daarna met de trein naar Venlo te reizen.
In Venlo ging het met de Eurobahn van vijf over tien naar Neuss. Deze trekt trekt altijd een hoop vreemde snuiters aan in Duitsland en ook deze keer werd ik niet teleurgesteld. Dit keer was het een Indiaase moeder met tien schreeuwende kinderen op weg naar een bruiloft...
Op het opstelterrein van Mönchengladbach stond naast de nodige meuk van Centralbahn ook nog twee van die mormels die tegenwoordig op de S8 rijden (Alstom Coradia Continental). Ik heb er nog geen enkel positief verhaal over gelezen...
Tussen Düsseldorf en Köln rijden treinen via drie verschillende routes. De route via Grevenbroich is het langste en ook het langzaamste. In het weekend wordt overigens niet gereden tussen Düsseldorf en Neuss en ook pas sinds kort naar Köln. In december werd het oude BR628 materieel vervangen door overbodige Talent-treinen afkomstig uit de Eifel. In de praktijk is dat een forse achteruitgang qua comfort. De lijn is vooral tussen Grevenbroich en Horrem curieus te noemen: bochtig, bosachtig maar overal zijn aanwijzingen dat je dwars door het grote bruinkoolmijngebied rijdt. Vanaf Horrem rijdt het dieseltreintje over het hoofdspoor tussen de veel snellere Thalys en ICE-treinen.
Van Köln heb ik geen foto's en in Bonn regende het het grootste deel van het half uur dat ik er was, maar een foto kon ik nog wel maken. Dit is een van de nieuwe Vareo-treinen (Alstom Coradia LINT 81) die eigenlijk sinds december 2013 maar in de praktijk pas sinds half 2014 worden ingezet op bijna alle diesellijnen rondom Köln. Deze trein kwam net uit Ahrbrück en zou daar ook weer heen rijden maar een zelfde type trein zou ik ook krijgen voor mijn volgende rit naar Bad Münstereifel. De treinen rijden fijn en stil, maar de binneninrichting slaat nergens op en het omroepsysteem werkte behoorlijk op mijn zenuwen.
Na bijna anderhalf uur en ontelbaar veel tussenstations was ik in Bad Münstereifel. Ik zou direct met dezelfde trein weer vertrekken maar er was even de tijd om de trein op de foto te zetten. Het stuk tussen Euskirchen en Bad Münstereifel is een kort zijlijntje en nooit meer veel geweest dan dat. Sinds de jaren '90 zijn er zelfs geen wissels meer op de gehele lijn. De trein rijdt nooit harder dan 60 km/u en lijn gaat vrij snel de hoogte in om te eindigen in een klein kuuroord.
Hier zien we de trein nogmaals in Euskirchen, waar kop wordt gemaakt om verder te rijden naar Bonn. Op de achtergrond is de volgende trein uit Bonn naar Bad Münstereifel al te zien. Alle treindiensten in Euskirchen worden tegenwoordig gereden met de Vareo-treinstellen LINT 54 en LINT 81.
Hoewel, alle treinen? Nee, in het weekend rijdt 1x/3 uur een trein van Euskirchen naar Düren via de Bördebahn: de Bördeexpress. Deze treinen worden gereden met een RegioSprinter van de Rurtalbahn. Eigenlijk is het gewoon een bus op wielen. De stoelen zijn weinig comfortabel, de trein klinkt als een bus en heeft de rijeigenschappen van een bus. Airco is er ook niet en ramen die open kunnen zitten ook niet in het ontwerp, waarmee het tijdens de zomer eerder een rijdende vissenkom lijkt te worden.
Toch is die Bördeexpress wel een geinig initiatief. De spoorlijn Düren - Euskirchen werd tussen de wereldoorlogen door Frankrijk volledig dubbelsporig gemaakt. In de jaren '50 verdween een groot deel van dat spoor alweer, maar een flink stuk van deze lijn is nog steeds dubbelsporig hoewel meestal slechts een spoor wordt gebruikt. In de jaren '60 was het plan deze lijn te elektrificeren voor het goederenverkeer maar dat ging uiteindelijk niet door. Eind jaren '70 werd de exploitatie geknipt in Euskirchen, daarvoor reden alle treinen de gehele lijn Düren - Bonn af. Uiteindelijk was dit slechts de opmaat om in 1983 het personenvervoer stil te leggen (goederenvervoer is er nog altijd). Na het jaar 2000 werd het grootste deel van de lijn gekocht door de Dürener Kreisbahn, die ook al twee andere spoorlijnen vanuit Düren in haar bezit heeft en sinds een paar jaar werd er op zon- en feestdagen 1x/4 uur gereden tussen Düren en Euskirchen. Sinds dit jaar wordt er 1x/3 uur gereden en ook op zaterdagen, uiteindelijk is de bedoeling dat over een paar jaar de gehele week een aantrekkelijke treindienst gereden kan worden.
Daarvoor is nog wel wat werk nodig. Dit is het station van Zülpich en het enige station op de lijn dat in verhouding nog een beetje aantoonbaar is. De snelheid is op de gehele lijn nooit erg hoog en bij veel overwegen moet de conducteur uitstappen om de overweg te sleutelen of met een rode vlag te bewaken. Vaak wordt van de nood een deugd gemaakt en kunnen reizigers dan in- en uitstappen, iets waar slechts één reiziger tijdens deze rit gebruik van maakte.
De stop in Vettweiß is een stuk representatiever voor deze lijn. Er is geen perron, alleen een beetje grind met een stationsbord en een dienstregeling. Bijna alle stops zijn gecombineerd met een overweg waarvoor toch al gestopt moest worden om de conducteur uit te laten stappen. De conducteur verkocht ook plastic bekertjes met Fanta voor een schappelijk prijsje. Dat was hard nodig ook, want het was in de trein niet meer te harden.
Hier zien we dat de trein na aankomst in Düren. Het perron is veel te hoog voor het piepkleine treintje...
Hoewel de RegioSprinters door iedereen worden gehaat, hebben ze wel voor het voortbestaan van een aantal spoorlijnen vanuit Düren gezorgd. De lijn die vanuit Düren naar het noorden gaat richting Linnich zal volgend jaar of daarna geëlektrificeerd worden en nieuwe treinstellen krijgen. De lijn richting Heimbach is minder druk en heeft daarom een paar jaar geleden comfortabeler dieselmaterieel gekregen. Hier zien we een rangerende RegioShuttle die zo terugkeert naar station Düren en daarna naar Heimbach gaat rijden.
Zelf ging ik vanaf Düren met deze hamster naar Aachen. Blijkbaar had ik echter de mededeling dat je alleen mee mag reizen als je een groot stuk bagage even over het hoofd gezien, want werkelijk elke reiziger had wel een koffer bij zich :X
Hier nogmaals deze trein na aankomst in Aachen. De perrons zijn er zo krom als een banaan dus helemaal compleet kreeg ik de trein er niet op.
Tijdens de lange overstap in Aachen kon ik ook de wekelijkse intercity Hamburg -> Aachen op de foto zetten. Slechts eenmaal per week rijdt er een intercity vanaf deze kant het station binnen. Nadat de locomotief heeft omgereden wordt later die avond de trein teruggereden naar Köln. Alle andere intercity's (een treinpaar Aachen - Berlin v.v. op werkdagen en een trein Aachen -> Dresden op vrijdag) rijden via Herzogenrath van/naar Aachen.
Een half uur voor vertrek naar Heerlen kwam de trein naar Eschweiler-St. Jöris voorbij. Sinds de verlenging is deze trein zo druk geworden dat er tegenwoordig drie treinstellen nodig zijn om alle reizigers mee te krijgen, daarom wordt in december een halfuursdienst ingevoerd (ten koste voor de trein uit Heerlen).
Ik ging een half uur later naar Heerlen waarna ik rond tien uur weer op het Bijlmerstation was. Het was toen nog steeds licht, waarmee het misschien wel een van mijn weinige dagtochtjes is geweest waarbij ik de volledige reis tijdens daglicht heb gemaakt. :)
