Deel 2: Kiev-Chernobyl-Chernivtsi
Na twee delen hebben we van Oekraïne naast de heenreis vooral het gebied in en rondom de hoofdstad Kiev/Київ bekeken, dit deel gaat daar definitief verandering in komen. Het vorige deel eindigde met de hoofdstad van de historische regio Bukovina, Chernivtsi/Чернівці, daar pakken we ook de draad weer op. Deze reis was mijn derde keer Oekraïne, maar in het zuidwesten was ik tot dusver nooit echt geweest. In dit deel focussen we ons dan ook vooral op dit gebied. We beginnen met een bezoek aan de kastelen van Kamyanets-Podilskyi/Кам'янець-Подільський en Khotyn/Хотин, daarna reizen we via het relatief onbekende Ivano-Frankivsk/Івано-Франківськ naar het meer toeristische L'viv/Львів. Een kaartje van deze etappe, die grotendeels door de historische regio Galicië (die in Spanje is niet de enige!) voert, is hier te vinden. Tevens is er natuurlijk weer een overzichtskaartje van de hele reis te vinden.
We beginnen 's ochtends in Chernivtsi. Gisteren hebben Olia, Elena (uit m'n hosteldorm) en ik besloten om vandaag samen naar Kamyanets-Podilskyi en Khotyn te gaan, dus na het ontbijt zetten we koers richting busstation. Met de trolleybus kun je vanuit het centrum makkelijk bij het busstation komen, tijdens de rit in de volle bus doen we mee met het Grote Doorgeefspel wat zich in mashrutka's en volle bussen afspeelt. In de bus is er een ticketdametje die zich meestal door de mensenmassa wurmt of ergens in het midden achter een bureautje zit om de kaartjes te verkopen, maar in een overvolle bus gaat dat nogal lastig. In een mashrutka zit deze dame meestal naast de chauffeur en als je achterin instapt in een volle mashrutka kun je natuurlijk nogal lastig voorin komen om te betalen. Het idee is dat je gewoon je geld aan een persoon geeft die wat dichterbij het ticketdametje staat, deze herhaalt dat en dit proces gaat net zo lang door totdat het geld bij de ticketdame is. Het kaartje - en het wisselgeld - gaat via dezelfde weg weer terug. Probeer dat maar eens in Nederland, je geld komt waarschijnlijk niet eens bij de chauffeur
Aangezien ik redelijk lang ben en daarom een "groot bereik" heb word ik vanzelfsprekend een spil in het doorgeefnetwerk, dus ik hoef me tijdens de extreem hobbelige rit naar het busstation in ieder geval niet te vervelen 
Onderweg "ontspoort" de trolleybus nog, maar meer dan een paar minuten kost het niet. Op het busstation koopt Olia kaartjes voor ons drieën, we kunnen nog mee op een bus richting Vinnytsia/Вінниця, die ook in Kamyanets-Podilskyi zal stoppen. De rit erheen kost zo'n twee uur, ook al is het nog geen 100 km. De weg is verschrikkelijk, maar aangezien ik redelijk voorin zit heb ik wel enigszins uitzicht onderweg. Veel meer dan een beetje rondkijken kun je toch niet doen, aangezien je continu heen en weer geschud wordt door de slechte weg. Verder is de rit typisch Oekraïens: een oude Duitse bus met een kapotte airco zodat alleen het dakraampje voor wat ventilatie zorgt en veel gevaarlijk inhalen. We stoppen onderweg nog in Khotyn, maar we gaan eerst naar Kamyanets-Podilskyi aangezien dat qua vervoer wat handiger uitkomt. Aangekomen in het centrum zie ik een bordje richting het fort, de belangrijkste bezienswaardigheid van de stad, dus we lopen maar die kant op.Alle 28 foto's van Kamyanets-Podilskyi zijn op Flickr te vinden, een selectie is in het verslag opgenomen.
1. Niet heel Kamyanets-Podilskyi is kasteel, maar onderweg naar het oude centrum krijg je wel een goed beeld van de stad als totaal. We lopen gelukkig naar beneden, het is inmiddels bloedheet.
Vultysia Kniaziv by Timon91, on Flickr
2. De brug richting het oude centrum. Ook hier is een zipline, zoals je links naast de brug kunt zien.
Bridge crossing the Smotrych river valley, Kamyanets-Podilskyi by Timon91, on Flickr
3. Het diepe dal van de Smotrych rivier, de rivier zelf is maar smal. Het dal staat vooral vol met bomen en hier en daar wat huisjes.
Smotrych river valley, Kamyanets-Podilskyi by Timon91, on Flickr
4. Het stadhuis in het oude centrum. Prettig lopen is het gezien de hitte niet, vooral ook omdat er maar weinig schaduw is hier. We lopen gauw door.
Ploshcha Polsky Rynok, Kamyanets-Podilskyi by Timon91, on Flickr
5. Dit is waar het hier om gaat: het kasteel! Oorspronkelijk was het Roetheens-Litouws, daarna Pools. Dit kasteel uit de 14e eeuw heeft een behoorlijk rijke historie.
View towards the Kamyanets-Podilskyi fortress by Timon91, on Flickr
6. Entree kost 10 UAH (even opfrissen: €1 ~ 25 UAH), je kan zelf het terrein verkennen. Het kasteel is bekend om zijn 12 torens, waarvan er momenteel nog 7 over zijn. Dit is er één van.
Kamyanets-Podilskyi fortress by Timon91, on Flickr
7. Uitzicht richting de rest van de stad. Het moderne Kamyanets-Podilskyi heeft net iets meer dan 100.000 inwoners.
View from the Kamyanets-Podilskyi fortress by Timon91, on Flickr
8. De binnenplaats van het kasteel. In de wand, kelders en torens zijn wat tentoonstellingen, verder kun je genoeg souvenirtjes kopen. Vrijwel alle toeristen zijn Oekraïners, maar niet allemaal. Zo lopen er op een gegeven moment twee heel typisch uitziende babushka's voor mij die heel traditioneel ogen, tot ze met elkaar beginnen te praten en extreem Amerikaans-Engels blijken te spreken
Die zijn waarschijnlijk in hun jeugd naar de VS geëmigreerd en nu hier op vakantie om hun moederland te zien. Hun kinderen en kleinkinderen, die ook mee zijn, zien er dan wel weer overduidelijk Amerikaans uit 
Kamyanets-Podilskyi fortress by Timon91, on Flickr
Zodra we het kasteel gezien hebben pakken we buiten het kasteel een mashrutka terug naar het busstation: het is inmiddels zo'n 35 graden en verkoeling is voorlopig niet in zicht, dus een rondje door het centrum lopen hebben we niet echt zin in. In de met sovjetmozaïeken versierde hal van het busstation waar ik helaas geen foto's gemaakt heb halen we kaartjes naar Khotyn, wat zo'n 45 minuten rijden is. Buiten staat onze mashrutka al klaar, de kaartjes worden gecontroleerd door een zeer strenge dame die dreigt met "iedereen die niet betaalt maak ik hoogstpersoonlijk af!" - denk aan een stevige tante met een Kort Pittig Kapsel en een bol gezicht ;) Olia en Elena houden het niet meer van het lachen, we zijn blij dat we achterin zitten
De rit naar Khotyn gaat over dezelfde erbarmelijke weg als waarover we vanmorgen gekomen zijn, gelukkig duurt het niet al te lang. Te Khotyn zoeken we uit hoe laat er nog bussen/mashrutka's terugrijden naar Chernivtsi, daarna nemen we een taxi naar het kasteel van Khotyn. Het kasteel ligt een paar kilometer buiten het stadje en OV gaat er niet heen, maar taxi's rijden voor het vaste bedrag van 25 UAH. De chauffeur is vriendelijk, Elena noteert z'n nummer zodat we hem kunnen opbellen zodra we weer terug willen naar het busstation. Het kasteel van Khotyn ligt aan de linkeroever van de Dnister (ja, dezelfde als die van Transnistrië ;)) en heeft net zo'n lange geschiedenis als Kamyanets-Podilskyi. Net als Kamyanets-Podilskyi is ook Khotyn één van de zeven wonderen van Oekraïne. De 22 foto's die ik hier genomen heb staan op Flickr, 9 ervan staan in het verslag:
9. Op de parkeerplaats, waar het vrij rustig is. Ondanks dat het hoogseizoen is, is er bijna niemand. Volgens Olia en Elena kwamen hier vroeger nog aardig wat tourgroepen, met name uit Rusland, maar sinds het begin van de oorlog komen die natuurlijk niet meer. Het kasteel is hier nog niet te zien.
Parking area, Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
10. Hier wel. De ligging van het kasteel naast de Dnister is prachtig :) Ik ben echt verrast zo'n mooie plek tegen te komen hier, tot gisteren had ik nog nooit van Khotyn gehoord
Ik leer hier overigens ook dat de Oekraïense vlag staat voor een graanveld met een blauwe lucht erboven. Met het landschap hier en wat ik onderweg tot nu toe gezien heb vandaag kan ik dat wel snappen :)
View towards the Dnister and the Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
11. Wel is het heet. Heel erg heet. 35-36 graden. De wolkjes die zo nu en dan voor de zon komen zijn een welkome verkoeling, voor zover je daar van kunt spreken.
Clouds, Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
12. Ook hier is er genoeg pro-EU shizzle te vinden. Bij een standje koop ik voor 10 UAH het meest foute souvenir tot nu toe: een nagemaakt internationaal rijbewijs uit Oekraïne van de Bekende Oekraïner "Barack Obama"
Die van Merkel en Poroshenko waren al uitverkocht 
Pro-EU flag, Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
13. De toegang van het kasteel. Binnen zijn er ook hier een paar tentoonstellingen, waaronder één met allerlei verschrikkelijke middeleeuwse martelwerktuigen. Verder wordt er nog veel gerenoveerd, de tentoonstellingen in Kamyanets-Podilskyi zijn eerlijk gezegd interessanter.
Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
14. Mooi uitzicht op de rivier vanuit het kasteel.
View over the Dnister from the Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
15. De binnenplaats. Er is een handjevol bezoekers, maar bedenk wel dat dit hartje hoogseizoen is.
Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
16. We besluiten even naar de rivier te lopen, het kasteel heeft hele hoge muren en dat ziet er van buiten zeer imposant uit :)
Khotyn fortress by Timon91, on Flickr
17. Aan de rivier. Ook al is deze lang niet zo smerig als de Prut, door de modderige oever is zwemmen niet echt aantrekkelijk.
Dnister river near Khotyn fortress, Khotyn by Timon91, on Flickr
Na de zware klim terug naar boven lunchen we bij een uitspanning bij de parkeerplaats, waar we uiteraard de enigen zijn. We eten chanahi, een soort van stoofpot met bonen, aardappelen, kruiden en vlees. Niet het meest geschikte eten voor een hete zomerdag, maar toch wel lekker - en behalve dit hebben ze ook maar weinig van wat er op de kaart staat
Elena belt met de taxichauffeur en vraagt hem wat het kost om ons helemaal naar Chernivtsi te brengen (65 km). Hij vraagt 450 UAH, wat we net iets teveel vinden, met z'n drieën kost de mashrutka/bus ons samen 130 UAH. We vragen hem of hij ons over 40 minuten op kan halen, dan kunnen we nog met de laatste mashrutka mee. Nog geen vijf minuten later belt hij terug, met de mededeling dat de laatste mashrutka vol is vertrokken uit Kamyanets-Podilskyi en dat hij ons wel voor 200 UAH wil brengen. Of het waar is weten we natuurlijk niet, maar voor dat bedrag een eigen taxi in plaats van een overvolle mashrutka is een makkelijke keuze :) Hij haalt ons snel op, bij de stadsgrens worden we in een andere taxi gezet. Deze kerel rijdt uiterst suïcidaal over de erbarmelijk slechte weg, op volle snelheid gaan we door de kuilen heen. Ik ben blij dat we nog levend in Chernivtsi terecht komen, maar 45 minuten is wel heel snel voor de rit Terug in het hostel gaan we eerst douchen, daarna meeten we met Alex om wat eten te halen. We komen uit bij de Ozzy Fastfood, waar ik het Big Ben menu kies :') Op de weg terug naar het hostel halen we nog water bij een Produkty, in het hostel klets ik nog wat met Wesley. Hij is Amerikaan en vijf dagen op stap geweest in de Karpaten, hij verblijft alleen in Chernivtsi omdat hij morgenvroeg een bus naar Suceava (Roemenië) wil nemen. Wesley wil niet te laat gaan slapen, anders had ik hem nog wel meegenomen naar de Bierplatz De rest heeft ook geen zin meer om op stap te gaan dus rond elven vind ik het welletjes en duik m'n bed in.De nacht is onrustig, maar dankzij m'n oordopjes slaap ik best goed. Rond negenen sta ik op, de rest is ook net wakker. Ik praat nog wat met Alex, Elena en Olia, niet lang daarna gaan ze op stap aangezien zij ook nog graag de universiteit willen zien. We nemen afscheid, het was top om twee dagen met ze op te trekken! Het gaat dan toch allemaal wat makkelijker met de juiste bus vinden, een taxi regelen en dat soort dingen :D Vandaag wordt weer net zo heet als gisteren dus ik ga er een rustige dag van maken, bij de L'vivske Plats eet ik een heerlijke hartige strudel als ontbijt. Daarna zet ik koers naar het postkantoor om wat kaarten op de bus te doen en vervolgens zet ik met een ommetje koers richting park. Alle foto's van Chernivtsi staan hier. Ik heb de set van het vorige deel met 17 foto's uitgebreid, maar het merendeel staat hier ook wel.
18. Dat men niet was voorbereid op zo'n koersval van de munteenheid is ook wel zien aan de wisselkoersborden. De laatste maanden is de koers gelukkig wel weer enigszins constant.
Exchange rates, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
19. De befaamde Bierplatz
Bierplatz, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
20. Het typische straatbeeld met de authentieke huizen in Chernivtsi vind ik prachtig, juist ook omdat niet alles strakgetrokken is. Daardoor oogt het niet meteen zo klinisch en is het best sfeervol. Lomosova vulytsia is een sprekend voorbeeld van zo'n mooi straatje.
Lomosova vulytsia, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
21. Het Shevchenkopark, waar ik op zoek ga naar wat schaduw. Voor 7 UAH haal ik een halve liter kvass en zoek een bankje op. De schaduw is heerlijk, ik lees wat en geniet van de rust.
Taras Shevchenko park, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
In het park zit nog een kermis, wat best gezellig is. Het reuzenrad lijkt me wel leuk, alleen ik kan bij de attractie zelf geen kaartje kopen. De operator van het reuzenrad verwijst me door naar de "centrale kassa". Aangekomen bij de centrale kassa staat er een lange lijst met attracties en de prijzen, in uitzoeken wat "reuzenrad" in het Oekraïens is heb ik niet bepaald zin dus ik loop weer door.
22. Een monument over de Tweede Wereldoorlog mag niet ontbreken, het valt me wel op dat ondanks dat dit een behoorlijk Sovjetmonument is met een sterke band met Rusland ("Vrijheid voor de helden van het Rode Leger!") er geen Oekraïens nationalisme overheen gekalkt is.
World War II memorial, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
In het centrum lunch ik bij een buffetrestaurant, Puzata Chata heb ik helaas niet gezien in Chernivtsi. In het koffietentje van het hostel haal ik nog wat koude limonade en relax wat, het is veel te heet om iets te doen. Ruim op tijd pak ik m'n rugzak en ga te voet op stap richting station. Het is heuvelafwaarts en ik kan grotendeels in de schaduw lopen, dus dat is aanlokkelijker dan in een overvolle trolleybus zitten met m'n bagage
23. Straatbeeld onderweg naar het station.
Holovna vulytsia, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
24. Hoeveel Sovjet-Unie wil je in één foto krijgen?
Een tank met een rode ster, een mashrutka en een fabrieksschoorsteen 
Tank, mashrutka and chimney, Chernivtsi by Timon91, on Flickr
25. De straatzijde van het schitterende stationsgebouw van Chernivtsi.
Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
26. Jep, het is heet. Dit is wel een beetje overdreven, maar de temperatuur ligt wel dichter bij de 40 dan bij de 30
High temperatures, Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
27. Terwijl ik sta te wachten om over te steken komt dit geval nog langsrijden
Oude West-Europese vrachtwagens en bussen zie je veel terug in Oekraïne, vaak neemt men niet eens de moeite de originele teksten op het vehikel te vervangen. Er rijden ook genoeg bussen rond waar je "alleen met OV-chipkaart" kunt reizen 
Dutch truck at Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
28. Het vertrekbord, mijn trein vertrekt pas over een uur maar veel zin om in de stad te blijven had ik ook niet
Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
29. Hij staat al wel klaar op het perron. Het is weer zo'n joekel, ik neem hem maar voor een klein stukje. Dit is trein 136 "Chornomorets", die, zoals de naam al zegt, naar de Zwarte Zee rijdt. Via L'viv naar Odessa is wel een beste omweg, hij heeft er dan ook bijna 18 uur voor nodig. Mijn rijtuig is het eerste rechts, tevens het eerste wat niet onder de overkapping staat en dus vrees ik dat het binnen extreem heet zal zijn.
Night train “Chornomorets” Chernivtsi-Odessa at Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
30. Het koersbordje, "нічний швидкий" betekent zoveel als "snelle nacht(trein)".
Night train “Chornomorets” Chernivtsi-Odessa at Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
31. Het perron, hetzelfde als waar ik eergisterochtend aangekomen ben.
Night train “Chornomorets” Chernivtsi-Odessa at Chernivtsi train station by Timon91, on Flickr
32. Ik reis in deze trein slechts 2,5 uur en heb daarom besloten om de 3e klas - platskartny - eens uit te proberen. Dit is een soort van open ligrijtuig met aan de ene kant van het gangpad vier bedden (twee aan twee) in de breedterichting van het rijtuig, aan de andere kant twee bedden boven elkaar in lengterichting. Zoiets dus. De sfeer is er schijnbaar altijd wel geweldig, maar of ik er een nacht in zou willen doorbrengen weet ik niet
Vooral de lengte van de bedden gaat voor mij een probleem worden kom ik hier achter, maar voor die 2,5 uur heb ik die niet nodig gelukkig 
Night train “Chornomorets” Chernivtsi-Odessa interior by Timon91, on Flickr
33. Mijn plaats, ik heb een plaats aan de smalle zijde. Het tafeltje kan nog omgeklapt worden tot een deel van het bed, maar je kan wel zien dat dat geen lang bed oplevert
Night train “Chornomorets” Chernivtsi-Odessa interior by Timon91, on Flickr
34. Stipt op tijd zet de trein zich in beweging, langzaam tuffen we Chernivtsi uit. Ik ben aan de schaduwzijde van de trein gaan zitten, vol zit het niet. Ik raak aan de praat met Lena, een dame van rond de 60 die haar zoon gaat opzoeken in Ivano-Frankivsk. Vooraf wist ik niet zeker of het gebruikelijk is om dit soort treinen ook voor relatief korte afstanden te gebruiken, maar schijnbaar is dat wel zo. De airco doet het (uiteraard) niet, alleen aan het begin van het rijtuig staat er één raampje open. Het is echt gruwelijk heet binnen, dus de meeste tijd breng ik bij het raampje door. Onderweg stoppen we nog in Kolomiya/Коломия, waar Alex vandaan komt.
Leaving Chernivtsi by train by Timon91, on Flickr
35. Na 2,5 hete uren arriveren we met 5 minuutjes vertraging in Ivano-Frankivsk, veel mensen stappen hier uit en er komen er net zoveel voor terug. Met Lena heb ik nog aardig wat gesproken, ze wordt door haar zoon opgehaald op het station. Hier de trein op station Ivano-Frankivsk, ik ben blij dat ik niet helemaal naar Odessa hoef in de rijdende sauna
M'n wens om nog een keer een nacht in de 3e klas door te brengen is hierbij ook ten einde, zo groot is het prijsverschil met de 2e klas (kupé) nou ook weer niet 
Night train “Chornomorets” to Kiev at Ivano-Frankivsk train station by Timon91, on Flickr
Lena haalt haar zoon over om mij een lift te geven naar m'n hostel, wat aan de rand van de stad ligt. Er zijn nauwelijks hostels in Ivano-Frankivsk, het is totaal geen gangbare bestemming. Ik ben er vooral heen gegaan omdat het wel op de route lag tussen Chernivtsi en L'viv, daarnaast heeft de stad ook gewoon een coole naam
Voor mensen die de Karpaten in gaan is het een handig beginpunt, maar verder heb je er weinig te zoeken. Ik blijf er één dag, morgenmiddag ga ik weer verder. De lift naar het hostel is wel handig, het is een stuk fijner dan de juiste mashrutka zoeken De auto van Lena's zoon is extreem gammel, de auto openen gaat door met je handen het raam naar beneden te duwen en dan de auto van binnenuit te ontgrendelen, starten gaat door twee kabeltjes onder het stuur contact te laten maken ;) In een klein kwartiertje bereiken we het hostel, wat in een enigszins gare buurt ligt maar verder wel prima lijkt. Ik bedank Lena en haar zoon hartelijk en check dan in. Het hostel zelf is best prima, alleen de locatie is niet optimaal en Engels spreekt men totaal niet. Het is ook erg rustig, in mijn achtpersoonsslaapzaal is slechts één ander bed bezet. Ik neem eerst een douche en ga daarna eens kijken in de buurtwinkel, volgens de receptioniste de enige plek in de directe omgeving waar je wat kan kopen (op wat kioskjes na). 36. Via een overgroeid voetbalveldje kom je er, de winkel ligt onder het flatblok links.
Outskirts of Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
Hier zie ik iets wat ik Oekraïne niet vaak gezien heb: groepjes Afrikaanse kerels! In de winkel sta ik achter een paar Afrikanen in de rij en realiseer me opeens dat ze onderling Portugees spreken. Ik raak met ze aan de praat, het blijken studenten uit Angola te zijn
Dat zal ook wel een cultuurshock zijn, van Angola naar Oekraïne. Ze vertellen dat het qua taal best lastig is, maar dat ze genoeg Oekraïens spreken om met de meisjes te kunnen praten Ik had nooit verwacht dat Portugees nog van pas zou komen in Ivano-Frankivsk Terug in het hostel raak ik aan de praat met kamergenoot Sergey, die zowaar een beetje Engels spreekt. Hij komt uit Kharkiv/Харків en is hier voor zaken. We drinken samen een paar biertjes buiten en besluiten om even naar de rivier te lopen, die vlakbij ligt.37. Nationalistische brug over de rivier.
Bridge over the Bystrytsia-Solotvinska river, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
38. De rivier. Het is een bergrivier waar ook aardig wat in gezwommen wordt, het water is redelijk schoon. De sfeer is heel relaxed en overal zitten mensen te chillen en te barbecueën, de Angolese studenten uit de buurtwinkel zie ik ook nog even. Merk de rook van de barbecue op, die blijft heel mooi hangen boven de rivier.
Bystrytsia-Solotvinska river, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
39. De omgeving bestaat verder vooral uit grijze commieblocks, zoals niet ongebruikelijk is in buitenwijken van Oekraïense steden.
Ivano-Frankivsk at dusk by Timon91, on Flickr
Ook Sergey en ik chillen wat aan de rivieroever en we lopen nog wat door de ondiepe rivier. In de verte rommelt het al, zodra het begint het druppelen lopen we terug naar het hostel voordat de bui losbarst. Aan een overdekte picknicktafel zitten inmiddels twee andere kerels bier te drinken, wij halen in het hostel wat biertjes en voegen ons bij hen. Ze blijken Oleg en Alexei te heten, uit Khmelnytskyi/Хмельницький te komen voor zaken en ook in onze slaapzaal te slapen. De avond brengen we hier door, binnen kunnen we steeds makkelijk bier halen en het wordt zo best een gezellige avond :) Zodra de receptioniste ons zat is stuurt ze ons terug naar de kamer, waar we de laatste biertjes nuttigen. Rond enen vinden we het best en duiken we ons bed in.
's Ochtends doe ik rustig aan, Oleg en Alexei zijn al weg zodra ik ontwaak. Sergey klaagt over hoofdpijn en ook bij mij draait het nog een beetje
Het weer is omgeslagen, het is koeler en bewolkt maar het voelt vooral erg bedompt aan. In het hostel kun je voor 30 UAH een stevig ontbijt krijgen, wat ik wel kan gebruiken. Rond half 11 neem ik een mashrutka terug naar het centrum, bij het station drop ik m'n rugzak en ga dan eens rustig richting centrum. Alle 35 foto's van Ivano-Frankivsk staan hier, iets minder dan de helft staat in het verslag.40. Het mooie stationsgebouw van Ivano-Frankivsk, wat wel lijkt op die in Chernivtsi.
Ivano-Frankivsk train station by Timon91, on Flickr
41. Het monsterlijke gebouw van de regionale regering.
Regional administration office, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
42. Tsja, een zonnebril heb ik ook in Chernivtsi niet gevonden, uitgerekend op de eerste bewolkte dag in dagen ben kan ik ze opeens op elke straathoek kopen
Voor 60 UAH scoor ik een zonnebril, ik ben benieuwd hoe lang deze het gaat volhouden 
Sunglasses, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
43. Ivano-Frankivsk is vernoemd naar Ivan Franko, die een grote bijdrage heeft geleverd aan de Oekraïense taal. Tot de stad naar hem vernoemd werd (in 1962), heette de stad Stanyslaviv/Станіслaвів naar de oorspronkelijke Poolse naam die de stad bij oprichting kreeg (Stanisławów). Het is in Oekraïne niet ongebruikelijk om steden te vernoemen naar personen, zo is bijvoorbeeld ook Khmelnytskyi vernoemd naar een persoon.
Old picture of Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
44. Kerk, met rechtsonder foto's van slachtoffers van Euromaidan.
Church of Virgin Mary, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
45. De schitterende Grieks-Katholieke kathedraal van de Heilige Verrijzenis.
Holy Resurrection Catheral, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
46. Ploshcha Rynok, het hoofdplein van de stad, is best gezellig maar verder niet bijzonder mooi. Ivano-Frankivsk is met 226.000 inwoners een redelijk belangrijke provinciestad.
Ploshcha Rynok, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
47. Maydan Vichevy, een ander plein aan de zuidkant van het centrum. Hier ligt o.a. een fontein waar je onder kunt staan zonder nat te worden, maar vooral de heren van de Oekraïense nationalisten (zwart-rood) vallen op. Er wordt veel gecollecteerd voor nationalistische partijen en voor de oorlog in het oosten.
Vichevny Maidan, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
48. Ik zet koers naar het Shevchenkopark (ook hier is er een ja
), wat 20 minuten lopen ten zuiden van het centrum ligt. Het is nog steeds zwaar bewolkt, af en toe druppelt het wat. Onderweg spot ik nog een tv-crew. 
Vulytsia Shevchenka, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
49. De lange straat richting het park is gelukkig wel grotendeels autovrij :)
Vulytsia Shevchenka, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
50. Het park zelf is rustig en best mooi, maar niet heel bijzonder. Een standbeeld van de grondlegger van de moderne Oekraïense taal, Taras Shevchenko, mag natuurlijk niet ontbreken
Taras Shevchenko statue, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
51. Ik ga weer terug naar het centrum, waar ik lunch met wederom chanahi en een goed glas kvass. Verder dwaal ik nog wat rond door de chaotische straatjes van de stad, heel veel energie heb ik niet.
City centre, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
52. Ook de markthal, waar ik geen foto's gemaakt heb, is best interessant. Alleen van de lucht word ik enigszins onpasselijk, dus ik ben redelijk gauw weer weg. Het laatste wat ik nog bekijk is het theater, voorzien van prachtige Sovjetkunst op de zijkant
Theater, Ivano-Frankivsk by Timon91, on Flickr
Een uurtje voor vertrek ben ik weer op het station, waar ik in de gezellige restauratie een glas kvass drink. Het is redelijk druk, twee langeafstandstreinen staan op het punt te vertrekken.
53. Eerst is er dit strakke geval richting Kharkiv, welke bestaat uit tien rijtuigen en er echt uitziet als een premium trein. De trein doet bijna 16 uur over de 1200 km naar Kharkiv, voor Oekraïense begrippen geen slecht gemiddelde :)
Night train to Kharkiv at Ivano-Frankivsk train station by Timon91, on Flickr
54. De "Nacht Express" naar Kharkiv dus.
Night train to Kharkiv at Ivano-Frankivsk train station by Timon91, on Flickr
55. Er komt ook nog een stoptrein binnen, die over een uurtje weer vertrekt. Links die stoptrein, rechts de nachttrein naar Kharkiv en in het midden mijn volgende trein: de nachttrein naar Kiev, welke ik tot L'viv zal nemen (ruim 2,5 uur).
Trains at Ivano-Frankivsk train station by Timon91, on Flickr
56. De locomotief voor de trein naar Kharkiv komt al aangereden.
Ivano-Frankivsk train station by Timon91, on Flickr
Mijn trein, genaamd de "Galitsia", is wederom een joekel van 16 rijtuigen, ik reis weer in eenzelfde platskartnyrijtuig als tijdens de vorige rit. Een half uurtje voor vertrek kunnen we instappen, het is binnen vrij aangenaam.
57. Hier zo'n coupédeel in de breedte van de trein. Ook aan deze kant zijn de bedden niet heel lang, zodat je in het gangpad nogal wat uitstekende voeten ziet :X
Night train “Galitsia” Ivano-Frankivsk-Kiev interior by Timon91, on Flickr
Op tijd zet de trein zich in beweging, deze rit is een stuk comfortabeler dan die van gisteren. Ik luister wat muziek en lees wat, de rit naar L'viv is net zo lang als die van gisteren, maar voelt als een stuk korter. Onderweg kruisen we in Chodoriv/Ходорів nog een trein Moskwa-Chernivtsi, die ik gek genoeg niet in de dienstregeling terug kan vinden. De trein is in ieder geval wat aan de late kant, zodat ook wij met +10 in L'viv aankomen. Hier verlaat het overgrote deel van de reizigers in mijn rijtuig de trein, net zoveel mensen komen er weer voor terug. De kaartjes voor deze rit en die van gisteren heb ik overigens ook gewoon via het online boekingssysteem van de UZ geregeld, in totaal hebben de ritjes van Chernivsti naar Ivano-Frankivsk en van Ivano-Frankivsk naar L'viv me zo'n 150 UAH gekost, niet veel voor 266 km.
58. Ook L'viv heeft zo'n schitterend stationsgebouw :D
L’viv train station by Timon91, on Flickr
59. M'n hostel ligt niet al te ver van het station en zo'n 25 minuten lopen vanaf het centrum, onderweg heb ik nog een schitterend uitzicht op het station in de ondergaande zon.
View towards L’viv train station by Timon91, on Flickr
M'n hostel heb ik snel gevonden, wederom lijk ik de enige niet-Oekraïner te zijn. Na m'n spullen gedropt te hebben ga ik op zoek naar wat eten, bij de "Smachi Sezoni" hebben ze volgens de hostelreceptioniste redelijke pizza's. Ik waag het erop, samen met een salade en een biertje ben ik 40 UAH kwijt. De pizza smaakt bovendien prima, voor vandaag voldoet het wel. Bij een naburige Produkty haal ik nog wat proviand en ga dan terug naar het hostel. M'n kamergenoten blijken uit het oosten des lands te komen (Kharkiv en Dnipropetrovsk/Дніпропетрoвськ). Ze gaan zo de stad in om wat te drinken maar ik heb echt geen energie meer, dus voor het eerst deze vakantie sla ik maar een keer af
Na een fijne douche duik ik m'n bed in, ik val al snel in slaap Het wordt een heerlijke nacht, ik slaap aan één stuk door en doe 's ochtends rustig aan. Ik heb vandaag de hele dag in L'viv, waar ik één keer eerder geweest ben (februari 2013). Vannacht om 1 uur vertrekt m'n nachttrein pas, m'n bagage kan ik gelukkig in het hostel laten. Alle 44 foto's van L'viv staan hier, ruim een derde staat ook hier.
60. De buurt van m'n hostel ziet er zeer authentiek uit, de stijl van de huizen past goed bij L'viv maar deze buurt is lang niet zo strakgetrokken als het centrum. Ik kan met de tram makkelijk in het centrum komen maar aangezien het nu nog wel aangenaam is en ik tijd zat heb ga ik maar lopen.
Vulytsia Holovatskoho, L’viv by Timon91, on Flickr
61. "цирк", het circus. Dit komt dan weer redelijk sovjet over.
Circus, vulytsia Horodotska, L’viv by Timon91, on Flickr
62. Nu het nog niet zo heet is ga ik naar Vysoke Zamok, het "Hoge Kasteel". Vanaf daar heb je een prachtig uitzicht over de stad, maar het is wel een beste klim. Het laatste stuk gaat over dit soort trappen, ik kan me van mijn vorige bezoek nog wel herinneren dat het flink glibberig is in de winter
Climbing towards Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
63. Het uitzicht richting het noordoosten, ook de spoorlijn richting Kiev staat op de foto.
View from Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
64. En hier het uitzicht richting centrum. Boven is het best druk, het is natuurlijk hoogseizoen. L'viv is ook in deze moeilijke tijd nog best toeristisch met redelijk wat westerse toeristen, maar ook vele bezoekers uit eigen land. Ik spreek nog kort met wat backpackers uit Frankrijk en Turkije, die zijn alleen naar L'viv gekomen om Oekraïne af te kunnen strepen, verder willen ze het land niet zien.
View from Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
Onderaan de metalen trappen rust ik wat uit op een bankje, het is prima vertoeven daar. Een mooie dame komt nog vragen waar de weg naar boven is, ik verwijs haar naar de trappen die net niet zichtbaar zijn vanaf waar ik zit. Verder denk ik na over wat ik de rest van de dag ga doen. Het centrum ben ik nog niet geweest, maar ik heb hier nog minstens 12 uur door te brengen en dat is toch aardig wat tijd als je geen hostel o.i.d. meer hebt om uit te rusten. Heel veel zin heb ik ook niet, aangezien de temperatuur inmiddels alweer ruim de 30 voorbij is. Na een half uurtje komt de dame terug en we raken aan de praat. Ze blijkt uit de Krim te komen en Krim-Tataarse te zijn. Ik heb de naam "Krim-Tataren" regelmatig op het nieuws gehoord tijdens de Krimcrisis vorig jaar, maar weet verder weinig van het volk af. Irina, zoals de dame heet, blijkt in Simferopol/Сімферополь te wonen en hier met een vriendin op vakantie te zijn. Voor vandaag zijn ze opgesplitst, vandaar dat ze alleen is. Ik vind het heel interessant om een keer met iemand van de Krim-Tataren te praten, over hun geschiedenis, hun relatie met Oekraïne en hun relatie met Rusland. Daarnaast heb ik ook veel geleerd over de huidige situatie op de Krim nu en over reizen van en naar de Krim via de landroute. De prijzen zijn schijnbaar flink gestegen en zodra het een paar dagen achter elkaar slecht weer is raken de schappen in de winkels snel leeg, aangezien alles met de veerboot vanuit Rusland geïmporteerd moet worden. Oekraïne laat nauwelijks wat door via de landroute, maar het is wel, zij het met heel veel moeilijkheden, mogelijk om als persoon (in ieder geval als local) via die route te reizen. Irina laat me ook haar gloednieuwe Russische paspoort zien, wat ze snel na de Russische annexatie van de Krim gekregen heeft. Ze heeft nu twee paspoorten, maar ze voelt zich meer verwant met Oekraïne dan met Rusland. Of ze op de Krim wil blijven in de huidige situatie weet ze niet, eigenlijk wil ze weg maar nu de Tataren ein-de-lijk weer op de Krim kunnen wonen kan ze het eigenlijk niet maken om te vertrekken, aangezien dat ook precies is wat de Russen willen. Stalin heeft de Krim-Tataren al eens gedeporteerd naar Centraal-Azië (Irina is in Kazachstan geboren), pas sinds 1991 zijn ze weer terug op de Krim. Ook vertelt ze dat de propagandamachine op de Krim net zo hard draait als in Oekraïne, maar dan de andere kant op. Veel mensen lopen rond in "Я люблю Путина" (I love Putin) T-shirts, dragen de kleuren van de Russische vlag of shirts met anti-Oekraïne/Europa/Amerika teksten. In Oekraïne is dat natuurlijk precies andersom.
65. We besluiten samen het centrum in te gaan en wat lunch te zoeken. Onderweg passeren we nog de Armeense kathedraal van L'viv, die helaas gesloten is.
Armenian Cathedral, L’viv by Timon91, on Flickr
66. Ploshcha Rynok, het centrale plein van de stad. Irina is de dame in het midden, met de paarse jurk. Tataren zien er een beetje Turks uit, ze zijn ook verwant aan de Turken. Hun taal lijkt ook wel wat op Turks, Irina spreekt in ieder geval ook Turks.
Ploshcha Rynok, L’viv by Timon91, on Flickr
67. Na de uitgebreide lunch zegt Irina dat ze nog graag het stadshistorisch museum wil zien. Ik heb gelezen dat er maar weinig informatie in het Engels beschikbaar is, maar er is vast genoeg interessants te zien. Informatiebordjes in het Engels zijn er inderdaad nauwelijks, maar aangezien L'viv ook een lange Duitstalige historie heeft zijn er genoeg dingen in het Duits te vinden. Er is echt heel veel te zien, ik kan je het museum van harte aanbevelen, het zit bovendien direct aan Ploshcha Rynok :) Vooral uit de Tweede Wereldoorlog zijn er heel veel objecten, bovendien hebben ze ook al een zaal ingericht voor de Oranje Revolutie (2004-5), Euromaidan (2013-4) en in mindere mate over de Donbass-oorlog (2014-nu, heeft ook minder directe betrekking op L'viv).
L’viv historical museum, Ploshcha Rynok by Timon91, on Flickr
Aan het eind van de gezellige middag nemen we afscheid, Irina gaat met haar vriendin naar een voorstelling van een komiek. Het lijkt mij wel gezellig, alleen ga ik er bar weinig van begrijpen
Ik loop weer terug het centrum in, deze middag heeft me wel goed gedaan :) Eerst ga ik maar weer naar Ploshcha Rynok, hopende dat ik de toren van het stadhuis (Ratush) nog op kan.68. Taxichauffeurs in vogelvorm zijn hier ook genoeg
Bedelende schijtbeesten die je stad verzieken. 
Pigeons, L’viv city centre by Timon91, on Flickr
69. De tramlijn langs Rynok.
Vulytsia Ruska, L’viv by Timon91, on Flickr
70. Ratusha, via een aantal lange trappen kun je naar boven. In de hitte een beste klim, maar het uitzicht is beslist de moeite waard ;)
Ratusha, Ploshcha Rynok, L’viv by Timon91, on Flickr
71. Waarvan akte. Het straatje rechtsonder met de tramrails is waar ik foto 69 genomen heb.
View from Ratusha, L’viv by Timon91, on Flickr
72. De andere kant op gekeken. Boven breng ik aardig wat tijd door, het uitzicht krijg ik geen genoeg van. Zodra de zon me echt teveel word ga ik weer naar beneden, bij het Ivano-Frankopark haal ik wat kvass en rust wat uit.
View from Ratusha, L’viv by Timon91, on Flickr
73. Onderweg kom ik nog langs Ploshcha Mitskevycha, waar ik nog een verkeersruzietje gadesla tussen de bestuurder van een Hummer en die van een Lada (die met de Hummer wint
)
Ploshcha Mitskevycha, L’viv by Timon91, on Flickr
74. Een standbeeld van Taras Shevchenko ontbreekt in L'viv zeker niet.
Taras Shevchenko statue, L’viv by Timon91, on Flickr
75. Het prachtige theater/operagebouw van L'viv.
Theater building, L’viv by Timon91, on Flickr
Tegen achten ga ik op zoek naar een Puzata Chata voor m'n laatste avondmaal in Oekraïne. Ik werk er een stevige maaltijd weg, op de weg terug slaag ik bij een Produkty nog voor nationalistische thee
Ik ben nu van plan om wat wodka te zoeken als souvenir en dan een tram terug te nemen naar het hostel, maar zodra ik door het brede, groene middenstuk van Prospekt Svobody loop word ik opeens op m'n schouder getikt. Wat blijkt? Het is Adam! De Canadees uit m'n hostel in Kiev! Wat een toeval We claimen snel een bankje en praten ruim een uur, hij gaat over een paar dagen weer terug naar Kiev en vanaf daar richting Roemenië. We zijn het erover eens dat L'viv na Kiev meer aanvoelt als Polen dan als Oekraïne, hoewel het komende vanuit Kraków waarschijnlijk juist als Oekraïne aan zal voelen. Iets voor tienen nemen we afscheid, bij een Alkohole haal ik een paar minuten voor sluitingstijd nog een "dure" fles wodka die de vriendelijke verkoopster me aanraadt als souvenir (50 UAH....). Door het gesprek met Adam en gezien het feit dat het alweer een piepklein beetje koeler is heb ik weer wat energie gekregen en ik besluit om rustig terug te lopen naar m'n hostel. Om half 11 arriveer ik daar, maar binnen is het vooral heet. Ik pak m'n tas in, laad m'n telefoon op en zodra ik het gezweet zat ben ga ik op stap richting station. M'n trein komt om half 1 pas aan in L'viv, maar ik ga maar in de buurt van het station een terrasje zoeken.76. Een uurtje voor aankomst van m'n trein ben ik op het station en besluit om even wat treintjes te gaan kijken. De stationsoverkapping van L'viv is redelijk on-Oekraïens, maar erg mooi :)
L’viv train station at night by Timon91, on Flickr
77. De nachttrein naar Kraków en Wrocław vertrekt rond middernacht en staat al klaar, deze bestaat uit slechts twee slaaprijtuigen.
Night train to Wrocław and Kraków at L’viv train station by Timon91, on Flickr
78. Ook staat er nog een Intercity+ uit Kiev, het huidige paradepaardje van de Oekraïense spoorwegen.
Intercity+ at L’viv train station by Timon91, on Flickr
79. In de tweede klas is er een 3+2 opstelling, wat gezien het breedspoor nog wel kan. Deze treinen zijn door Hyundai gebouwd en kunnen 160 km/h rijden, maar er zijn in de eerste winter wel wat problemen geweest door de kou.
Intercity+ at L’viv train station by Timon91, on Flickr
80. Het verder lege perron. Merk de thermometer op, het is nu bijna middernacht maar nog maar weinig afgekoeld.
Intercity+ at L’viv train station by Timon91, on Flickr
Op het stationsplein haal ik wat drinken en blijf daar tot vlak voor half 1 zitten. M'n volgende trein komt op de minuut op tijd uit Kiev binnenrollen, tijd voor de grote terugreis! Meer daarover in het volgende en tevens laatste deel, dit was het voor nu. Bedankt wederom voor het lezen en laat maar weten wat jullie ervan vonden! :D
):
