Het is laat op de avond, ik ben met een collega op weg van Arnhem naar Zwolle met de laatste trein. We hebben de trein gecontroleerd en komen aan in Deventer. Terwijl we met elkaar staan te praten, staat er vooraan de trein een man te zwaaien en te roepen. We kijken ernaar en hebben in eerste instantie het idee met een dronkenlap te maken te hebben. Maar hij blijft roepen en wijzen, dus besluiten we er naartoe te lopen. We komen bij de deur waar de man net stond, maar die is in de tussentijd al naar de benedenverdieping gelopen, waar hij tegen een jongen praat die op de loungebank zit. Vervolgens komt de man naar boven en vertelt dat de jongen volgens hem vrouwen lastig valt. De jongen komt ook naar het balkon, waar een blondine en een brunette staan. We moeten de situatie snel inschatten, want het loopt tegen vertrektijd aan. De jongen vraagt aan een voorbijlopende reiziger of hij vervelend is. De voorbijlopende reiziger zegt daarop ‘Ja’. Ik stuur de jongen naar de voorkant van de trein, de anderen richting de achterkant. We kunnen nu wel aan een welles-nietesspelletje beginnen, maar dat heeft ook geen zin. Mijn collega fluit, ik sluit de overige deuren en dan stapt de jongen ineens uit. Hij gaat voor het balkonraam staan zwaaien op een uitdagende manier naar de blondine die op het balkon staat. Ik sluit nu onze deur en de blondine draait zich om, om het te kunnen negeren.Treinreiziger in Deventer aangehouden na ingooien treinruit en lastigvallen medereizigers
20 januari 2016
Een man uit Arnhem is vannacht op station Deventer aangehouden omdat hij een treinraam had ingegooid, vrouwen had lastiggevallen en diefstal had gepleegd.
Tijdens de treinreis viel de man een aantal vrouwen lastig. Medereizigers zeiden dat hij daar mee op moest houden. Toen de man in Deventer uitstapte gooide hij een steen door een ruit. Een reiziger raakte lichtgewond aan de hand. Handhavers van de NS hielden de man aan en droegen hem aan de politie over. Later bleek dat de verdachte waarschijnlijk ook geld had gestolen van een andere reiziger.
Bron: RTV Oost
De trein trekt op en als we nog geen drie meter gereden hebben, schiet er ineens een steen door de ruit, die het complete glas aan gruzelementen laat vallen. De jongen heeft vanaf het perron een steen met een noodgang door het raam gegooid. Wat er dan gebeurt, is allemaal een kwestie van seconden en het loopt als een geoliede machine: Mijn collega stapt door het glas en trekt aan de noodrem, terwijl ik met mijn portofoon de collega’s van Veiligheid&Service oproep en heel kort en krachtig omschrijf wat er is gebeurt en naar wie ze moeten zoeken. De machinist krijgt dat mee en ontgrendelt direct de deuren. Mijn collega heeft dan al gevraagd aan en gekeken naar de aanwezige reizigers of ze allemaal in orde zijn, waarna ook wij de achtervolging inzetten. Omdat het midden in de nacht is, is het perron vrijwel uitgestorven, de stationshal ook. Ik heb contact met onze Veiligheidscentrale, die de politie aanstuurt. De perronopzichter heeft ook alles meegekregen en is ons tegemoet komen lopen. Als we voor het station staan, horen we via de portofoon dat de collega’s van Veiligheid&Service iemand te pakken hebben, maar dat we die nog wel moeten herkennen als de juiste persoon. Als ze, met de dader geboeid tussen hen in, terug komen lopen, zien we het van ver: Onmiskenbaar.
We lopen terug naar de trein, waar de machinist ons op staat te wachten. Hij heeft in de tussentijd de treindienstleider op de hoogte gebracht, zodat we uit het systeem worden gehaald en andere treinen door ons geen vertraging op zullen lopen. We tonen de dader het plaats delict, maar hij ontkent meteen alles. “Moet ik dat gedaan hebben?” De collega’s zetten hem in de wachtruimte, kort daarna arriveert de politie met vier man. We vertellen hen wat er is gebeurt en dat we de dader hebben aangehouden. We wijzen de reizigers die op het balkon hebben gestaan aan als getuigen. De perronopzichter stelt voor om in het personeelsverblijf te gaan zitten met de resterende reizigers, zodat ze allemaal iets te drinken kunnen nemen, terwijl de politie aan de slag gaat met de verdachte, twee andere agenten met de getuigen en ik met de Bijsturing om een andere trein te regelen.
Er wordt volop gebeld, met de Bijsturing voor die andere trein, met de Veiligheidscentrale om het vaste protocol te regelen en met de wachtdienst, een teammanager die ons in eerste instantie telefonisch opvangt en als we daar behoefte aan hebben ook nog op locatie. Twee agenten voeren de verdachte (want onschuldig tot het tegendeel bewezen is) af naar het bureau en mijn collega en ik lopen uiteindelijk ook naar het personeelsverblijf. Daar hebben de acht reizigers allemaal iets te drinken en zitten de getuigen om de tafel met de agenten die hun verklaring opnemen. Dit is het eerste moment van bezinning; wat is er eigenlijk allemaal gebeurd? Waar heb ik net bij gestaan en wat hebben we allemaal gedaan in een tijdsbestek van nog geen vijf minuten?
Terwijl de getuigen gehoord worden, ben ik weer druk aan het bellen om een vervangende trein te regelen. De Zutphense machinist met wie we op pad waren neemt de trein met de ingegooide ruit mee naar Zutphen, waar de storingsmonteurs er een nieuwe in zullen zetten. Er komt nog een lege trein voorbij en we regelen dat die ons oppikt in Deventer. Terwijl de agenten het verhoor afronden en ik nog wat met de getuigen praat, rijdt een Zwolse machiniste op spoor 3 binnen met de lege trein. Met de acht reizigers die nog verder willen dan Deventer vertrekken we richting Zwolle. In Olst stappen er drie uit, vier uiteindelijk in Zwolle en de laatste krijgt van ons een taxi naar Groningen.
Tijd om snel naar huis te gaan en te slapen! Dacht je... Er moet natuurlijk nog wel aangifte gedaan worden. Een proces-verbaal van bevindingen waarin ik aan de Officier van Justitie vertel wat er gebeurd is, maar ook een proces-verbaal van aanhouding, omdat de collega’s van Veiligheid&Service de verdachte op mijn aanwijzing hebben aangehouden. Het is uiteindelijk vijf uur voordat ook bij mij het licht uitgaat...
Mikos, Hoofdconducteur
?
