Met ICE naar Duisburg en Dortmund, om vanaf Dortmund met Wizz Air te vliegen naar Boekarest. Wizz Air is een low cost-airline, dus verwachte er niet zo heel veel van. Na met 25 minuten vertraging uit de ICE gekomen te zijn, reden we met een RB naar Holzwickede, waar Airport Dortmund ligt. Modern, klein, snel en overzichtelijk zijn de woorden die bij deze luchthaven horen. Iets wat van de luchthaven van Baneasa bij Boekarest niet gezegd kan worden; daar is alles oud, druk, smalle gangen en muf.
In Boekarest zie je meteen al dat Roemenië een land van grote verschillen is; tussen arm en rijk, oud en nieuw bijvoorbeeld. Langs drukke avenue's rijden zowel oude Dacia's als de duurste nieuwe BMW's die in Nederland meer dan een ton kosten. Het is er ook druk, het verkeer raast er met 3 banen aan beide kanten door de stad heen, waar er officieel maar 2 banen zijn.
Loop je echter een zijstraatje in, waan je jezelf na 50 meter ineens in complete stilte en rust, en zie je in plaats van moderne communistische betonnen flats, oude lieflijke renaissance huisjes, waar kinderen op straat spelen.
Na een stukje gewandeld te hebben, viel ons uiteraard meteen dit gebouw op:
Het paleis van Ceausescu, het op 1 na grootste gebouw ter wereld (na het Pentagon).
Bij aankomst bij het gebouw bleek dat er net een rondleiding gestart werd, dus meteen maar meegedaan. Een gids is hierbij verplicht, maar bovenal ook noodzakelijk om niet te verdwalen...
Uitzicht vanaf het balkon op de 5e etage van het paleis.
Verder zijn er veel parken in Boekarest en een goed functionerend metro systeem met moderne Bombardier metro's, die alles met elkaar verbinden. Opvallend aan deze metro's zijn 3 dingen: vanaf het begin tot het einde van het hele stel (ongeveer de lengte van 4 Amsterdamse stellen) kan je doorkijken en doorlopen wat heel veilig en overzichtelijk overkomt. De tarieven zijn het 2e wat opvalt, een enkele rit voor 30 eurocent door de hele stad. Tot slot geven de borden niet aan wanneer de volgende metro komt, maar hoeveel minuten en secondes geleden de vorige metro is vertrokken. Aan de hand van de frequenties per lijn, kan je dan zien wanneer de volgende weer moet komen. (ongeveer 1x per 5 minuten)
Bovengronds rijden veel trams, bussen en trolley bussen. De meeste, bijna alle bussen zijn Citaro's. Volgens een gidsje rijden er in de stad ongeveer 1200 van deze bussen.
Trolley
Tram voor het hotel langs.
En een defecte tram
Tot slot is dit een veel voorkomend iets in het straatbeeld:
Telefoondraden.
Vanuit Boekarest gingen we per sneltrein naar Sibiu, om van daar uit een auto te huren en de bergen in te rijden. Dit was wel nodig want, een bus kwam er niet. De lijn tussen Boekarest en Brasov, waar we eerst overheen reden, wordt op dit moment grondig opgeknapt, en voorzien van beveiligingssystemen van Ansaldo.
De trein zelf was er een van het type Accelerat, wat na de stoptrein de iets snellere variant is.
Een enkele reis kost 43 Lei, wat ongeveer 10 euro is, voor 315 kilometer. Best goedkoop; net als in de horeca geldt ook voor de spoorwegen dat je Lei een Euro waard is naar Westerse begrippen. (4,15 lei is 1 euro in werkelijkheid)
Onderweg is het landschap trouwens prachtig:
Nadat de huurauto was opgehaald, wilde ik toch even zien hoe het station eruit zag als we met het openbaar vervoer de bergen in zouden willen gaan:
Niet veel later kwam dit nog langs:
Een mooi contrast met de drukte in Boekarest.
Niet alleen maar treinen tijdens de vakantie:
Een schril contrast met het weer in de dalen en het platteland; het was nog maar 8 graden!
Na de bergen, ging de reis verder per trein vanaf Sibiu via Copsa Mica (hier stond vroeger de meest vervuilde fabriek van Roemenië) naar Cluj Napoca, een mooie grote studentenstad. Onderweg trof ik de smerigste wc aan ooit gezien in mijn leven, die je tot halverwege het rijtuig nog rook, dat was dan wel weer even jammer.
In Cluj ook weer tram's die vaak defect waren:
Deze kon niet meer op eigen kracht vooruit.
Verder bestond het ov in deze stad uit Iris-bussen.
Vanuit Cluj Napoca ging het verder via Salva naar Viseu de Jos. De eerste trein tot Salva werd gereden met wat wij kennen als ICL rijtuigen, maar dan is de eigen kleuren geverfd en voorzien van een ander stofje op de stoelen. Maar wel net zo warm en plakkerig; het was er binnen 36 graden in de schaduw.
Salva
Vanuit Salva ging het met een P-trein die bijna letterlijk bij iedere boom stopt:
De gemiddelde snelheid van treinen is in Roemenië erg wisselend:
P-treinen (stoptrein) 36 km/u
Accellerat: 67 km/u
Rapid/IC: 87 km/u (ik denk iets sneller dan bij ons)
Viseu de Jos
Vanuit Viseu de Jos vetrekken er kleine busjes, micobusses/maxitaxi's naar onder andere Viseu de Sus, wat bekend is van de Wassertalbahn. http://www.wassertalbahn.ch/ Een oude bosbouw lijn, die met Zwitserse steun in leven wordt gehouden. Wij besloten niet mee te reizen maar daar in de bergen te gaan wandelen.
Daar kwamen we nog dit mijnwerkers treintje tegen:
In het plaatsje zelf werd ik nog aangeklampt door een vrouw die mij wel zag zitten, ik kwam er amper vanaf, nadat ik had verteld dat ik nog niet getrouwd was. Toen ze aan me begon te zitten, werd het me te gek. Ze vond het wel interessant iemand uit het rijke Nederland...
In Borsa waar we toen waren ook proberen uit te zoeken wat de bustijden zijn, maar nergens hangen dienstregelingen. De bussen rijden al 20 jaar volgens het zelfde patroon, dus dat is blijkbaar voor de lokale bevolking een begrip, en toeristen zijn er niet echt. Op goed geluk maar aan de weg gaan staan dus.
Vanuit Borsa in het Noorden met een bus 170 kilometer oostwaarts gereden naar Suceava. Een vriendelijke jongen is met ons mee gelopen van het ene busstation naar het andere, en aangewezen welke buslijn er naar het treinstation ging, 6 kilometer buiten het centrum.
Van hieruit ging het via Bacau (de stad waar bijna alle in Nederland actief zijnde skimmers vandaan komen, type bij Google de woorden: 'Bacau Skimmen' en je vind tientallen hits) naar Buzau.
In deze regio heb ik ook veel Roma zigeuners gezien, die het niet altijd even makkelijk hebben, wonen zonder drinkwater of sanitaire voorzieningen in zelf getimmerde hutjes. Kinderen worden er vaak op uit gestuurd om sigaretten, snoep of geld te bedelen. Ik zag ook een meisje van ongeveer 15 met een kindje (ik denk haar eigen kindje) op haar schouder met verminkte armen door brandwonden, geld bedelen. In een boek over Roma heb ik eens gelezen dat kinderen soms opzettelijk worden verminkt om meer geld op te leveren met bedelen...
(boek is trouwens 'Sla een spijker in mijn hart' van Maria Meester. Goed boek, een aanrader!)
Ook staat hier in de buurt de langste trein van Oost- Europa, 6,9 kilometer lang. Hier staan 280 rijtuigen weg te roesten, of te wachten op hun sloop. Vanuit de verte leek het net op een geluidswal, maar toen dat spoor dichterbij kwam, zag ik pas dat het een enorme aaneengesloten rij afgedankte rijtuigen was.
Moderne rijtuigen van het type Rapid, waarbij in de 2e klas net als in de 1e klas slechts 3 zitplaatsen in de breedte van de trein zijn gezet.
Nachttrein D59 KJ uit Sofia naar Kiev en Moskou.
Na een slapeloze nacht van het onophoudelijke zwerfhonden geblaf tot diep in de nacht, in combinatie met een open raam tegen de hitte, de volgende dag per trein weer het laatste stukje van het rondje afgemaakt tot Boekarest.
Zwerfhonden zijn overal in Roemenië aanwezig, vaak ondervoed en erg schuw. Agressief heb ik ze nog niet gezien. Overdag slapen ze vooral, en tegen een uur of 9 's avonds worden ze actief, en beginnen ze om alles te blaffen tot een uur of 3 snachts, ze weer gaan slapen.
Het landschap is hier zeer wijds, op een gegeven moment reden we minstens 15 kilometer lang door een aangesloten zonnebloemen veld:
Na die 15 kilometer werd dat plots onderbroken door een vervallen fabriek, waar Roemenië er misschien wel honderden van kent:
Geheel volgens de dienstregeling kwamen we weer aan in Boekarest Nord, waar ik nog deze halaanwijzer op de foto zette:
Kijkend naar dit bord, begon in weer te fantaseren over een volgende treinreis, met die trein van 12u16 zou je toch ook weer een heel nieuw mooi avontuur kunnen beleven...
Tot slot nog even een kaartje van de afgelegde route:
Rood/paarse lijn: afgelegd per trein
Donkerblauw in het noorden, per bus.
