Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Deel 1: Beijing (proloog)
Na vier plezierige dagen in Beijing/北京 staan we op het punt om de trein te nemen naar de hoofdstad van het dichtstbijzijnde buurland: Pyongyang/평양, de hoofdstad van één van de meest geheimzinnige landen op deze aardbol. In dit verslag hoop ik een introductie in dit Kluizenaarskoninkrijk (Hermit Kingdom) - zoals het land ook wel genoemd wordt - te kunnen geven middels de treinreis tussen deze twee steden, een reis van 1344 km en 23:48 uur. Ik geef eerst een uitgebreide introductie, daarna beginnen we met de echte reis ;)
Noord-Korea (officieel "Democratic People's Republic of Korea", ofwel DPRK) is al decennialang een synoniem voor verstokt communisme, het epitoom der dictaturen, een schoolvoorbeeld van persoonsverheerlijking en op het moment van reizen het epicentrum van politieke spanning op het wereldtoneel. Al maandenlang beheerst het politieke kat-en-olifant spel tussen de idioot in het Witte Huis en een idioot die naar niks en niemand lijkt te willen luisteren de media. Gaat er dan echt een kernoorlog/Derde Wereldoorlog komen? Ik denk van niet als ik eerlijk ben, en mijn studievriend en reisgenoot Joost deelt gelukkig die mening. Het reisadvies voor Noord-Korea is weliswaar van code geel (wees waakzaam) naar code oranje (alle niet-essentiële reizen worden ontraden) opgeschaald, maar onzes inziens is dat puur op basis van de politieke relatie gedaan en heeft het niets te maken met daadwerkelijk gevaar op de grond. Afgaande op andere reiservaringen lijkt er namelijk weinig veranderd te zijn en als er daadwerkelijk een oorlog zou dreigen dan zou de kleurcode voor Zuid-Korea ook moeten veranderen, en voor dat land is het reisadvies nog zo groen als gras. Het is bovendien echt niet de eerste keer dat de kleur van het reisadvies gebaseerd is op de politieke relatie met een land in plaats van daadwerkelijk gevaar op de grond.
De vraag waar we nog meeste mee geworsteld hebben is de vraag of we het land wel willen bezoeken. Bij het bezoeken van een dictatuur is het altijd onvermijdelijk dat een deel van je geld bij het regime terechtkomt (denk aan visumkosten), maar het gros van wat je besteedt komt toch bij mensen terecht die het kunnen gebruiken - in hostels, restaurants, kiosken, taxi's - al betwijfel ik bij die laatste groep altijd of ze het daadwerkelijk wel verdienen :') In het geval van Noord-Korea komt eigenlijk al je geld bij een fout regime terecht, want je kan er niet zomaar heen. Je moet met een georganiseerde reis mee die door een door de regering gecontroleerde instantie wordt uitgevoerd, in de meeste gevallen is dit KITC. Zoals in het vorige deel uitgelegd is KITC (Korea International Tourism Company) het staatstoerismebureau wat onze tour in Noord-Korea uit heeft gevoerd en zij hebben ons dan ook voor vertrek gebriefd. Verder is het heel overzichtelijk, want alles is vooraf vastgelegd. Alles. Of je nu individueel reist of in een groep van 25 man, je wordt altijd door twee gidsen vergezeld en alleen in je hotel kun je je vrij bewegen. Zo'n georganiseerde tour kost een hoop geld, maar is inclusief:
- Reis van en naar Beijing;
- Alle overnachtingen;
- Alle maaltijden;
- Vrijwel alle entreekaartjes;
- Al het vervoer binnen Noord-Korea;
- Visumkosten;
- Twee gidsen en een chauffeur;
Alleen souvenirs, extra drankjes, sommige entreekaartjes en een fooi voor je gidsen vallen erbuiten. Omdat je met twee regeringsgidsen reist krijg je alleen plekken te zien waarvan men wil dat je die ziet, je levert je tijdens je verblijf in het land helemaal aan hen over. Plekken die het daglicht niet kunnen verdragen zul je ook niet zomaar te zien krijgen - en als je ze wel te zien krijgt dan gaat er in de meeste gevallen iets gruwelijk fout :X Kun je er dan écht iets van zien? Nee, het echte Noord-Korea krijg je niet te zien, maar je kan je na een bezoek er denk ik wel een stuk beter een voorstelling van maken. Bovendien is een land als dit beleven echt heel anders dan er over lezen. Sowieso vind ik dat het altijd beter is om iets te zien dan ervoor wegkijken. Maar goed, dan investeer je nog steeds in een extreem fout land. Er gaan echter zo weinig mensen heen dat het in totaal nog wel meevalt hoeveel ze met het toerisme verdienen. Bovendien is elke euro die bij de arme Noord-Koreanen uitkomt al mooi meegenomen. Deze beweegredenen gecombineerd hebben ons de knoop doen doorhakken om wél te gaan, en zodoende hebben we het steeds doorgezet.
Hoe gaat het boeken van zo'n reis nou in z'n werk? Er zijn verschillende manieren om dit te doen, het makkelijkste is om "gewoon" met een groepsreis mee te gaan. Nederlandse reisorganisaties die exotische reizen doen (Koning Aap, Sovjetreizen) bieden bijvoorbeeld ook reizen naar Noord-Korea aan. Het voordeel van een groepsreis is dat het een voordelige manier is om dit mysterieuze land te zien, want een budgetbestemming is het niet bepaald. Joost en ik wilden echter graag een privétour doen, omdat het ons leek dat het de ervaring een heel stuk specialer maakt en je meer vrijheid hebt om een eigen reisschema samen te stellen. Achteraf gezien zijn we heel blij dat we het zo gedaan hebben. Het nadeel hiervan zijn de kosten, want je hebt immers nog steeds twee gidsen en een chauffeur nodig. Via Juche Travel Services (JTS), een Engels reisbureau, zijn privétours echter nog relatief betaalbaar. We hebben uiteindelijk voor een tour van 7 nachten/8 dagen gekozen en in samenspraak met JTS een reisschema samengesteld. We hebben het schema zo getweaked dat we zoveel mogelijk onderweg zouden zijn, want onderweg krijg je nog het meeste van het "gewone" Noord-Korea te zien. Zodra je boekt moet je een visumformulier invullen, een scan van je paspoort + pasfoto sturen, een getekende Customer Declaration scannen en mailen (kom ik nog op terug) en €350 p.p. vooruit betalen. Daarna ben je eigenlijk wel klaar. De rest van de som betaal je cash in Beijing tijdens je briefing. Na een maandje kregen we bericht dat het visum was goedgekeurd en hebben we ons reisschema gefinaliseerd. Van KITC hadden we inmiddels - via de mail, als Wordbestand :') - een bevestigingsbrief gekregen dat ons visum was uitgegeven en onze tour was bevestigd. Deze brief hebben we nodig gehad om een double-entry visum voor China te krijgen, wat zoals gezegd een hels karwei bleek te zijn. Het visum voor Noord-Korea krijgen was dus eigenlijk poepmakkelijk, al zal het veel schelen dat Joost en ik geen journalisten zijn of een andere beladen functie bekleden.
Een maand voor vertrek (half augustus) kregen we echter slecht nieuws. Door een aanscherping van het reisadvies vanuit het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken mocht JTS de reis niet meer begeleiden. We hadden nu de keuze om óf de reis te annuleren en het gros van de vooruitbetaling terug te krijgen, óf de reis wel door te zetten en dan direct met KITC zaken te doen. Na een paar dagen wachten (waarin wederom een kernproef gedaan is) hebben we besloten om direct met KITC in zee te gaan. Achteraf was dit een gouden zet want meneer Jong van KITC, onze contactpersoon van KITC Beijing, beantwoordde al onze mails binnen enkele uren, was zeer duidelijk en heeft het fantastisch overgenomen. Uiteindelijk bleek twee weken voor vertrek ook nog dat onze terugvlucht Pyongyang-Beijing geannuleerd werd i.v.m. een gebrek aan reizigers, dus onze reis werd één dag korter. Een dag langer kon in principe ook, maar dan zouden we onze aansluiting in Beijing missen en dat was voor ons geen optie. Met deze wijziging verwerkt hebben we €1700 p.p. betaald voor de reis van 6 nachten/7 dagen, waarvan (voor ons tweeën) €700 vooruitbetaald is en €2700 cash betaald is in Beijing. Aangezien het gros dus pas op de dag voor vertrek in Beijing betaald zou moeten worden wilden we de gok wel nemen. We hebben ons hele reisschema ook zodanig opgesteld dat voor het geval om wat voor reden dan ook Noord-Korea weg zou vallen er nog steeds geen man overboord zou zijn, in dat geval waren we gewoon langer in China gebleven.
Goed, dat was een lange introductie m.b.t. de reis organiseren, tijd om echt die kant op te gaan! Zoals gezegd is dit deel volledig gewijd aan de treinreis Beijing-Pyongyang, een kaartje van de rit staat hier. Eerst leggen we 1117 km in China af, daarna nog 227 in Noord-Korea. In 107 foto's ga ik proberen jullie een indruk van deze reis te geven ;) We hebben rond drie uur 's middags ons hostel verlaten en gaan met de metro op stap naar het station van Beijing, wat vlakbij ligt maar waar we wel voor moeten overstappen. Meneer Jong heeft ons aangeraden om uiterlijk om 4 uur op het station te zijn i.v.m. de drukte. We zijn er om kwart voor 4, maar de rij valt best mee en na een ticketcontrole, bagagecontrole en persoonscontrole zijn we met een kwartiertje binnen.
1. Eerst maar eens de reisbescheiden tonen, die zijn al interessant genoeg ;) Het voorblad hebben jullie in het vorige deel al gezien, hier de eerste pagina. Let op dat het ticket drietalig is: Chinees, Russisch en Duits. Hoe komt dit? Overblijfsel uit de communistische tijd! ;) De regels die in die tijd zijn opgesteld betreffende internationale tickets die tussen spoorwegen van de voormalige Sovjet-Unie, Mongolië, China, Noord-Korea en Vietnam uitgegeven worden heten het zogenaamde MPT-tarief. Tot 1990 deden andere socialistische landen (inclusief Oost-Duitsland) hier ook aan mee. Het houdt in dat tickets in het Russisch, Duits en de taal van de uitgevende spoorwegmaatschappij moeten zijn. De laatste keer dat ik dit gezien heb was in 2015 in Moldavië, toen ik daar een treinkaartje naar Roemenië kocht.
Train ticket Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
Let overigens niet op m'n smerige duimnagel, dat is onvermijdelijk na een dag rondlopen in een stad als Beijing ;)
2. Zoals je op de vorige foto kunt zien kost het ticket in totaal 1934 RMB, waarvan 1688 RMB voor het ticket en 246 RMB voor de reservering. Let op dat alle bedragen in RMB en Zwitserse Franc genoemd staan! De getoonde prijzen zijn voor twee personen, per persoon komt dit neer op zo'n €125.
Train ticket Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
3. Hier onze reservering.
Train ticket Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
4. Na de strenge maar niet heel drukke toegangscontrole zijn we dan binnen. Het station van Beijing is groots en druk, aan fastfoodrestaurants is hier geen gebrek ;)
Beijing train station by Timon91, on Flickr
5. Uit het vertrekbord op de vorige foto maken we op dat we naar wachtzaal 4 moeten, waar onze trein inderdaad op het bord staat. Kunnen we dit bord lezen dan? Nee, helaas niet ;) Maar het nummertje van de trein (K27) staat er gelukkig wel duidelijk ;)
Beijing train station departure screen by Timon91, on Flickr
6. Wachtzaal 4 is vrijwel vol, maar we vinden nog twee lege plekken waar we kunnen wachten. We zijn ruim ruim ruim op tijd, dus we lopen om beurten nog een rondje door het station en eten een ijsje.
Waiting for the train to Pyongyang in Beijing by Timon91, on Flickr
7. Een uur voor vertrek gaan we in de rij staan voor de perroncontrole. We spotten hier al een aantal Noord-Koreanen, ze zijn niet moeilijk te herkennen. Ze lijken stuk voor stuk drie maten te grote, formele kleding te dragen, zijn vrij donker qua huidskleur, zien er tanig en graatmager uit en dragen bovendien een broche met daarop een afbeelding van één (Kim Il-sung) of twee presidenten (+Kim Jong-il). Er zijn een stuk of 20 Koreanen, waarvan één een sportploeg lijkt te zijn.
Waiting for the train to Pyongyang in Beijing by Timon91, on Flickr
We wachten braaf tot de poortjes open gaan, de hele hal staat inmiddels vol met mensen. Zodra de poortjes open gaan perst iedereen zich er zo hard mogelijk doorheen, dus daar doen we zelf vrolijk aan mee om in leven te blijven :') Na de controle zien we eindelijk spoor en treinen, want we gaan een brug op die over de sporen loopt.
8. Ons perron, met trein K27.
Train Beijing-Dandong-Pyongyang at Beijing train station by Timon91, on Flickr
Overigens heet dit wel de trein naar Pyongyang, maar dat is slechts een klein deel want naar Pyongyang rijden slechts twee rijtuigen. De overige 16 rijtuigen vormen een binnenlandse nachttrein naar Dandong/丹东, een dorpje op de grens met Noord-Korea met 2,5 miljoen inwoners.
9. Op spoorniveau. Er staan bordjes met de rijtuigvolgorde, met pijlen richting rijtuig 1 en rijtuig 16. Rijtuigen 12 en 13 rijden naar Pyongyang, maar er blijken ook twee rijtuigen 12 en 13 naar Dandong te zijn - die naar Pyongyang zitten achter rijtuig 16.
Train Beijing-Dandong-Pyongyang at Beijing train station by Timon91, on Flickr
10. Beijing-Dandong dus.
Train Beijing-Dandong-Pyongyang at Beijing train station by Timon91, on Flickr
We komen aan bij ons rijtuig, de zwijgzame provodnik scheurt twee blaadjes (die van foto 2 en 3) uit het boekje met reisbescheiden en we krijgen de rest terug. Het rijtuig is nog leeg, we vragen ons af of we nog coupégenoten krijgen. We vermoeden dat ons rijtuig óf helemaal vol zit met andere toeristen, óf helemaal vol zit met Chinezen óf compleet leeg is. In principe is er één rijtuig voor Koreanen en één rijtuig voor niet-Koreanen - zo is ons door KITC verteld - maar volgens berichten op internet is het in de praktijk meestal wel gewoon gemengd.
11. De gang van ons rijtuig, we hebben een hard sleeper.
Train Beijing-Pyongyang interior by Timon91, on Flickr
12. Het reisschema. De avond en de nacht brengen we volledig in China door, morgenochtend om 7:22 komen we aan in Dandong. Daar stoppen we ruim 2,5 uur voor de grenscontrole, daarna is het 10 minuten rijden naar de Koreaanse grensplaats Sinuiju/신의주시, waar we voor nog twee uur stoppen. Rond lunchtijd rijden we dan verder, vanaf Sinuiju is het nog ruim 5 uur naar Pyongyang, waar we dan tegen de avond aankomen.
Train Beijing-Pyongyang schedule by Timon91, on Flickr
De trein Beijing-Dandong rijdt dagelijks, de koersrijtuigen naar Pyongyang rijden vier dagen per week. Tweemaal met Chinese rijtuigen, tweemaal met Noord-Koreaanse (maar wel Chinees gebouwd ;) ). Wij hebben een Chinees rijtuig.
13. Ons coupeetje. We hebben de bedden rechts, dus een benedenbed en een bovenbed.
Train Beijing-Pyongyang interior by Timon91, on Flickr
14. Aan het uiteinde van het rijtuig zijn drie wastafels (links om de hoek zit er nog een) en een hurktoilet. Aan het andere einde is ook nog een toilet maar dat wordt om onduidelijke redenen de hele reis dichtgehouden door de provodnik.
Train Beijing-Pyongyang interior by Timon91, on Flickr
En toen stond opeens het hele rijtuig vol met Koreanen :') Juistem :') Veel chaos, geschreeuw en gedoe. Niemand lijkt een reservering te hebben. Twee Koreanen vragen of de andere twee plekken bij ons leeg zijn, als we dat bevestigen nemen ze daar plaats. Voor ons is het wel duidelijk dat er dus inderdaad geen reserveringen zijn, vermoedelijk hebben ze de provodnik omgekocht. Tot aan het vertrekuur staan er zeker 15 mensen met veel bagage op de gang. Uiteindelijk lijkt wonder boven wonder iedereen een plekje gevonden te hebben, maar alles zit wel vol nu. We zijn de enige niet-Koreanen in het rijtuig, dus dit gaat een hele belevenis worden! :D
15. Met een verwaarloosbare vertraging zet de trein zich in beweging, langzaam rollen we door Beijing heen. Flats, flats en nog eens flats!
Leaving Beijing by train to Pyongyang by Timon91, on Flickr
16. De eerste grote stad op de route is de havenstad Tianjin/天津. We rijden met zo'n 120 km/h over de gewone spoorlijn, ernaast ligt een hogesnelheidslijn waar af en toe een kogeltrein voorbij flitst.
High speed railway Beijing-Tianjin by Timon91, on Flickr
Onze coupégenoten heten Choo en Pyon. Laatstgenoemde spreekt een enkel woord Engels, Choo helemaal niets. Gelukkig zitten we in de trein en hebben we alle tijd, dus we kunnen wel wat communiceren. Ze zijn hoogst verbaasd buitenlanders aan te treffen hier. Ze komen net als het gros van de reizigers in ons rijtuig helemaal vanuit Namibië en hebben al een hele lange reis achter de rug. Ze hebben in Namibië gewerkt ("construction"), wat ze precies gedaan hebben daar hebben we niet durven vragen. Echt uitgebuit zien ze er verder niet uit, maar sowieso zijn dit bevoorrechte mensen omdat ze in Pyongyang wonen en naar het buitenland mogen reizen. Communicatie is gezien de taal uiteraard moeilijk, maar lastige vragen hebben we überhaupt niet willen stellen om moeilijkheden te voorkomen.
17. Na een half uurtje voegt Shin zich ook bij ons, hij brengt wat vreugde mee Een 2L-tankje met Chinese brandspiritus á 42%. Het breekt het ijs zeker wat, een bekertje met meuk gaat continu rond en we zorgen er met elkaar wel voor dat iedereen braaf meedrinkt
Drinking on the train between Beijing and Pyongyang by Timon91, on Flickr
De stop in Tianjin volgt na anderhalf uur. Pyon en Choo hebben hun eten inmiddels al met ons gedeeld, wij delen onze bakken noedels met hen. Er is wel een restauratierijtuig, maar ons rijtuig zit op slot en we mogen er niet heen van de provodnik. Gelukkig had meneer Jong van KITC ons hier al voor gewaarschuwd, dus vandaar dat we noedels hebben meegenomen. Verder begint het dankzij de drank flink gezellig te worden, Choo blijkt zowaar een beetje Portugees te spreken omdat hij een tijdje in Angola gewerkt heeft. We drinken vrolijk verder, Joost, Choo en Pyon haken na een tijdje af maar Shin heeft er wel shin in Nu zeg ik ook niet gauw nee maar zodra we bijna de helft van de vorige foto op hebben is het wel mooi geweest - ik wil ook geen domme dingen gaan doen, we moeten morgen nog een lastige grens over :')
18. Drie uur buiten Beijing volgt station Tangshan/唐山, een provinciestadje met 7,5 miljoen inwoners.
Tangshan train station by Timon91, on Flickr
19. Tijd voor een snelle frisse neus. Je kan hier goed het verschil tussen de rijtuigen voor Dandong en de koersrijtuigen naar Pyongyang zien.
Train to Pyongyang at Tangshan train station by Timon91, on Flickr
20. Achter ons rijtuig zit het andere koersrijtuig naar Pyongyang, daarna is het donker
Train to Pyongyang at Tangshan train station by Timon91, on Flickr
Shin hangt inmiddels half kokhalzend tegen het wc-hokje aan, goh hoe zou dat nou komen :') De dronken foto's die genomen zijn vormen een leuk souvenir maar die ga ik niet op het wereld wijde web plaatsen, je weet nooit wie er meeleest en wie er daardoor in de problemen kan komen - en dit is wel serieus :X
Rond half 10 is het mooi geweest, Choo en Pyon slapen al dus wij gaan ook maar. De nacht is matig, de bedden zijn erg hard. Rond half 7 ontwaken we alweer, de meeste mensen lijken inmiddels al wakker te zijn.
21. Het is al licht buiten, inmiddels rijden we met zo'n 70 km/h over een niet-geëlektrificeerde spoorlijn.
Landscape near Fengcheng by Timon91, on Flickr
22. De laatste stop voor Dandong is in Fengcheng/凤城. Vanaf hier is het nog een uur tot de grensstad.
Fengcheng seen from the train by Timon91, on Flickr
23. Na een korte stop rollen we weer verder door ruraal China.
Landscape between Fengcheng and Dandong by Timon91, on Flickr
24. Stipt op tijd bereiken we dan het moderne station van Dandong.
Entering Dandong train station from Beijing by Timon91, on Flickr
25. De Noord-Koreaanse rijtuigen die de dagelijkse dagtrein Dandong-Pyongyang vormen staan aan de andere kant van het perron, daar worden wij zo aan gehangen.
North Korean carriage at Dandong train station by Timon91, on Flickr
De Chinese grenscontrole gaat nog niet plaatsvinden voorlopig, we weten al wel dat we daarvoor straks de trein uit moeten. Wel krijgen we al Noord-Koreaanse formulieren, die zeer ondoorgrondelijk blijken. Het zijn een inreiskaart, een quarantaineformulier en een douaneformulier. We vullen op goed geluk wat in, bij het douaneformulier is het bijvoorbeeld heel onduidelijk wat je nou moet aangeven. Volgens Pyon moeten we "everything" aangeven, maar om nou op te schrijven hoeveel sokken ik heb meegenomen lijkt me ook niet heel relevant :') Ik houd het maar op "1 clothing", wat dat betreft :') We gokken dat het vooral om elektronica en media gaat, dus die vullen we maar braaf in. Verder hebben de formulieren een heel hoog "Sex: yes, please"-gehalte :') Het is ook de eerste keer dat ik mijn ras heb moeten invullen op een immigratieformulier. "Caucasian" is volgens Pyon incorrect, het moet schijnbaar gewoon hetzelfde zijn als je nationaliteit. Maar goed, als je bij "race" "Formula 1" invult zal ook niemand er naar omgekeken hebben
26. Inmiddels zijn we aan de drie Noord-Koreaanse rijtuigen gehangen. Aan de andere kant van het perron staat de trein die ons naar Dandong gebracht heeft.
Train from Beijing at Dandong train station by Timon91, on Flickr
27. Dan worden we aan de andere kant het station uit gereden. Je kan hier wel zien dat er een paar hogesnelheidstreinen klaar staan. In plaats van 14 uur met de nachttrein kun je ook gewoon in 6 uur met een hogesnelheidstrein van Beijing naar Dandong ;)
Dandong train station by Timon91, on Flickr
We rijden terug het station in, ditmaal op het andere uiterste perron. Nu moeten we er allemaal uit voor de Chinese controle, die in het stationsgebouw plaatsvindt. Binnen is het heel druk, want alle Chinezen die hier instappen staan hier ook. We persen ons naar voren, af en toe worden er een paar mensen tot de grenscontrole toegelaten. Zodra we deze horde gehad hebben en bij de controle staan stelt het verder weinig voor: paspoortcontrole, even controleren of we wel een visum voor de DPRK hebben en de bagage door de x-ray halen en we zijn alweer klaar. In de ruimte erachter zijn nog wat dure taxfree winkels en is er een toilet. Nu is het wachten tot we weer de trein in mogen terwijl de rest van de reizigers door de grenscontrole gaat. Overigens hebben we dankzij de treinreis wel een uitreisstempel van Dandong, dus er is wel enig bewijs in ons paspoort dat we in Noord-Korea geweest zijn.
28. Een half uur voor vertrek mogen we de trein weer in. We lopen nog een rondje op het perron en zowaar doet hier niemand moeilijk over foto's. In de verte zie je de grensbrug al liggen. We zijn er bijna!
Train to Pyongyang at Dandong train station by Timon91, on Flickr
29. De Noord-Koreaanse rijtuigen zijn voorzien van werkelijk prachtige emblemen!
Emblem on the North Korean carriage Dandong-Pyongyang by Timon91, on Flickr
30. Deze diesel gaat ons de grens over brengen. De rit naar Sinuiju is maar liefst 2,5 kilometer. Een foto van de voorzijde nemen mag van de politie helaas niet :(
Train to Pyongyang at Dandong train station by Timon91, on Flickr
31. Het perron. De rijtuigen Dandong-Pyongyang lijken met louter Chinese toeristen gevuld te zijn. De twee rijtuigen uit Beijing hangen achteraan. Frappant genoeg zitten er in de Noord-Koreaanse rijtuigen bijna alleen maar Chinezen en in de Chinese rijtuigen bijna alleen maar Noord-Koreanen
Train to Pyongyang at Dandong train station by Timon91, on Flickr
32. Het Chinese embleem op ons rijtuig is ook niet onaardig :)
Emblem on the through carriage Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
Om 10:00 is het dan zo ver, nu gaan we dan echt naar Noord-Korea! De grens wordt gevormd door de Yalu-rivier, waar de 75 jaar oude Sino-Koreabrug over ligt. Dit is een gecombineerde auto-treinbrug, maar er is slechts één spoor en één rijstrook. Vooral het wegverkeer heeft daardoor met lange wachttijden te maken, omdat eenrichtingsverkeer noodzakelijk is. Toch gaat zo'n 70% van de handel tussen beide landen via deze brug, aldus Wikipedia ;)
33. Naast deze brug ligt er nog een tweede brug, die tijdens de Koreaanse Oorlog gebombardeerd is en nooit is hersteld. Nu is de brug een toeristische attractie geworden, aan het einde (midden in de rivier) is een uitzichtplatform richting Noord-Korea. Hier het begin van deze brug, waar het erg druk op is. Onze trein trekt veel bekijks.
Leaving Dandong by train by Timon91, on Flickr
34. We rijden langzaam de brug over, het is heel lastig om een foto te maken waar de vakwerkconstructie niet op in de weg zit. Het is weliswaar onscherp, maar het is wél gelukt om het uitzichtplatform van de oude brug op de foto te krijgen ;)
Viewing platform towards North Korea from Dandong by Timon91, on Flickr
35. De eerste foto van Noord-Korea, van een schip wat ligt weg te roesten. Waar er aan de Chinese oever een bruisende miljoenenstad ligt, ligt er aan de Koreaanse kant een kapot schip...
Entering North Korea near Sinuiju by Timon91, on Flickr
36. ...en een roestende kermis. De klok gaat een half uur vooruit, Noord-Korea heeft een paar jaar geleden een eigen tijdzone gecreëerd :')
Disused funfair in Sinuiju by Timon91, on Flickr
37. Al gauw rijden we Sinuiju in en krijgen we een eerste indruk van Noord-Korea. Het contrast is gigantisch. Verder is de directe omgeving van het spoor vooral vol gegroeid, maar toch nog maar een fotootje ;)
Entering Sinuiju by train by Timon91, on Flickr
Station Sinuiju bereiken we 10 minuten na het verlaten van Dandong, maar voor het gevoel zijn we al jaren terug in de tijd: er schallen communistische liederen door het station, de magere mensen dragen eenvoudige en vormeloze kleding, er zijn portretten van de twee Kimmen en er is onnoemelijk veel politie en militair personeel op de been. China is al overduidelijk een politiestaat, maar Noord-Korea spant de kroon. Over foto's maken hoef je hier niet na te denken ;) Al gauw begint de grenscontrole, we mogen (moeten) in de trein blijven. De passen en visa worden ingenomen en wel 10 militairen bevolken ons rijtuig. De inreiskaart en het quarantaineformulier worden elk door een andere militair ingenomen, vragen worden verder nauwelijks gesteld. Alleen waar we vandaan komen ("Niderlandu") en waar we heen gaan ("Pyongyang") willen ze weten. Het douaneformulier is een ander verhaal. Een militair neemt plaats in ons coupeetje, Pyon en Choo moeten op de gang wachten en daarna begint de ondervraging. Eerst is Joost aan de beurt, alle bagage wordt minutieus gecontroleerd. Joost heeft een Garmin bij zich en die trekt toch wel behoorlijk de aandacht. Van de informatie die we vooraf gevonden hadden bleek niet dat het verboden zou moeten zijn. Het probleem is echter dat de douanier vermoedt dat het een satelliettelefoon is - toegegeven, qua uiterlijk lijkt het op een telefoon - maar de taalbarrière is te groot om hem te kunnen vertellen wat het wél is. De Garmin wordt opzij gelegd, daarna ben ik aan de beurt. Mijn camera wil hij graag bekijken, hij is niet in de foto's geïnteresseerd maar hij gaat meteen naar het menu om te kijken of er GPS op zit. Nu is er inderdaad een optie om een GPS-unit aan te sluiten, maar die heb ik niet. Hij ziet in het menu echter wel iets met "GPS" staan, dus krijgt mijn camera op het douaneformulier de kanttekening "GPS" erbij. Vragen krijg ik er verder niet over en ik stop de camera maar gauw weg. Mijn leesboek en de twee Voetbal Internationals die ik nog bij me heb overleven de nauwgezette keuring, meneer kan zo gauw niet iets anti-Noord-Koreaans vinden - alhoewel ik er later achter kwam dat er wel wat opmerkingen richting Kim Jong-un stonden in een column van Nico Dijkshoorn :')
De issue met Joost z'n Garmin is echter nog steeds niet opgelost, een andere militair wordt erbij gehaald om het euvel op te lossen. Hij neemt de Garmin mee naar binnen voor verdere inspectie. Daarna moeten wij de coupé uit en worden Choo en Pyon onder handen genomen door de douanier. Ook met hen gaat hij zeer minutieus te werk, ze hebben ook een hoop meer bagage bij zich dan wij. Ze hebben aardig wat goedkope nieuwe spullen meegenomen uit China, die in Noord-Korea waarschijnlijk niet te krijgen zijn. De douanier kiest een zonnebril en een pakje sigaretten uit als prijs, de rest mogen ze houden. Na een half uur komt de Garmin-douanier terug met de vraag wanneer we weer langs Sinuiju komen, vermoedelijk willen ze hem daar houden. We gaan zoals gezegd terug met het vliegtuig, waarna de douanier weer vertrekt. Niet veel later horen we geluiden van scheurend papier en plakband en na een paar minuten komt er een "gesealde" Garmin terug :') Niet open maken tot Beijing, is het devies. Tot een paar jaar geleden werd dit overigens standaard met mobiele telefoons gedaan, maar tegenwoordig mag je die gewoon meenemen.
Ondertussen heeft zich op het perron een opmerkelijk tafereel afgespeeld: een cameraploeg, een applauscomité, een belangrijk uitziende militaire delegatie en een groep traditioneel geklede dames met een hoop bossen bloemen hebben zich verzameld om de sportploeg bij wie wij tijdens de ticketcontrole op station Beijing vakkundig op Chinese wijze hebben voorgedrongen te huldigen. Er schallen nog steeds communistische overwinningsliederen door het station. Gejuich stijgt op als de gewonnen medailles worden getoond aan het aanwezige publiek, wat ritmisch en vermoedelijk onvrijwillig hard mee klapt. Dit alles gebeurt terwijl de douanier in ons coupeetje een VI-artikel over de teloorgang van één of andere derderangs voetbalclub uit België aan het doornemen is, op zoek naar ongewenste propaganda. Het is een bizar tafereel, en we zijn nu net een uur in dit land :')
Zodra de controles in ons rijtuig afgerond zijn mogen we ook een voorzichtig stukje buiten de trein komen. Verder dan een meter of 5 van de deur mogen we niet komen, dan worden we meteen teruggefloten door een tweetal militairen die ons overduidelijk scherp in de gaten houden. Er staan wat karretjes met proviand op het perron, waar we ons eerste Noord-Koreaanse biertje scoren (kosten: 10 RMB). Tegen het middaguur zijn de laatste controles eindelijk afgerond, hebben we onze paspoorten en gestempelde visa terug en is het tijd om de reis voort te zetten.
38. Het straatbeeld in Sinuiju. Er is nog wel wat verkeer, maar alle personenauto's lijken taxi's te zijn. Verder beweegt men zich hier te voet of per fiets voort.
Streetview in Sinuiju by Timon91, on Flickr
39. Aan monumenten geen gebrek, naast het spoor staat ook één of andere zuil.
Monument in Sinuiju by Timon91, on Flickr
40. Jullie eerste Kimmen in deze verslagreeks - geen zorgen, er volgen er nog vele. Afbeeldingen van Kim Jong-un zie je nergens, daar is hij te bescheiden voor. Overigens schijnen de afbeeldingen van voorganger Kim Jong-il ook pas na z'n dood overal verschenen te zijn en uiteraard is dit op verzoek van het volk gebeurd. Links zie je Kim Il-sung, de eeuwige president van het land, ook al is hij sinds 1994 dood. Noord-Korea is het enige land met een dood staatshoofd. De jaartelling in Noord-Korea telt ook sinds zijn geboorte - het is nu Juche 106, geen 2017 - al hebben wij meer het idee gehad dat de jaartelling hier bij zijn geboorte in 1912 überhaupt is gestopt.
Cityscape of Sinuiju by Timon91, on Flickr
41. We verlaten Sinuiju en duiken op een sukkeldrafje het platteland in. Het valt meteen op hoe primitief alles is.
Leaving Sinuiju by train by Timon91, on Flickr
42. Dit soort borden zie je overal, zowel in steden als op het platteland. Wat de tekst precies zegt weet ik niet, maar het zal geen reclame voor hondenbrokken zijn :')
Propaganda in Sinuiju by Timon91, on Flickr
43. Huizen in stadjes bestaan uit flats die in dusdanige conditie lijken te verkeren dat je zelfs tegen de gemiddelde flat in Enschede nog "ja, graag" zegt. Op het platteland zijn het vooral krakkemikkige huisjes. De conditie op het spoor lijkt verder vrij vergelijkbaar met rurale gebieden in Oekraïne, Georgië, Kazachstan of Rusland: vervallen, veel wagons en rijtuigen die staan weg te roesten en uit elkaar vallende bovenleidingportalen - maar alles is ogenschijnlijk functioneel.
Namsinuiju train station by Timon91, on Flickr
44. Elk station is voorzien van een dubbele portie Kim, daar onder de stationsnaam en links en rechts geflankeerd door leuzen. Hier staat iets in de trant van "Heil voor de leider Kim Jong-un". Station Namsinuiju/남신의주 is geen uitzondering.
Namsinuiju train station by Timon91, on Flickr
45. Ondanks dat we al een eindje buiten Sinuiju zijn kunnen we in de verte nog steeds China zien. De moderne miljoenenstad Dandong, die qua tijd 70 jaar min een half uur verder is, ligt hemelsbreed heel dichtbij maar gevoelsmatig mijlenver weg.
Dandong seen in a distance from North Korea by Timon91, on Flickr
46. Station Ragwon/락원 (er staat een andere naam op het station, maar dit is wel Ragwon) is voorzien van dezelfde tekst als Namsinuiju.
Ragwon train station by Timon91, on Flickr
47. Niet veel later steken we een rivier over en hebben we zicht op een nieuwe tuibrug die China met Noord-Korea verbindt. De Nieuwe Yalubrug is een paar jaar geleden door China gebouwd om de banden met Noord-Korea aan te halen. De weg eindigt in Noord-Korea echter, en er lijkt voorlopig geen verbinding te komen. Zelfs België zou niet in staat zijn om zo'n gigantische GTI te bouwen - al komen ze wel in de buurt
New Yalu bridge seen from the train in North Korea by Timon91, on Flickr
48. Een dorpje onderweg. Het platteland is relatief dichtbevolkt. Niet zo gek, het gros van de bevolking werkt immers op het land en dat moet ook wel, want er zijn nauwelijks machines. We zien onnoemelijk veel mensen met de hand het land bewerken, uiteindelijk hebben we in een week tijd en bijna 2000 afgelegde kilometers slechts twee tractoren op het land gezien - waarvan het bij eentje de vraag was of die überhaupt nog wel iets deed.
Village in North Korea by Timon91, on Flickr
49. Rijst, graan en maïs is wat er verbouwd wordt, bijna al het bruikbare land wordt voor landbouw gebruikt.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
50. Een redelijk groot station onderweg, ik vermoed Ryongcheon/룡천. Hier heeft in 2004 een gigantisch treinongeluk plaatsgevonden waar je nu nog steeds overblijfselen van schijnt te kunnen zien. Op het moment van reizen wist ik echter nog niet van dit ongeluk af en heb er zodoende ook niet op gelet.
Ryongcheon train station by Timon91, on Flickr
51. Met al die communistische spreuken en eenvoudige huisjes lijkt het net Oost-Groningen :') Let overigens goed op de kozijnen van de huisjes: bij de huizen op de voorgrond zien die er goed uit, maar in de eerste rij er achter kun je al zien dat ze in slechtere staat verkeren. Dit valt vaker op en het laat maar weer eens zien dat niets in Noord-Korea is wat het lijkt. Het is een dorpje wat gezien mag worden door buitenstaanders, in de dorpjes die niet onder die gelukkige categorie vallen zal de situatie lang niet zo best zijn.
Village in North Korea by Timon91, on Flickr
52. Op de wegen zien we weinig verkeer, maar veel mensen. Er is veel volk onderweg, te voet, op de fiets of per ossenkar. Hier en daar is er een busje te zien, zoals de mashrutka hier.
Local bus in North Korea by Timon91, on Flickr
53. Of deze pick-up.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
54. Een typisch gezicht onderweg, met een dorpje, bewerkte velden, wat onbewerkte heuvels en een irrigatiekanaal.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
55. We spotten zelfs een vrachtwagen!
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
56. Tussen de stations zit weinig verschil, zoals hier in Naejung/내중. Voor je referentie: we zitten nu slechts 26 kilometer van Sinuiju af.
Naejung train station by Timon91, on Flickr
57. En zo rollen we weer verder, dieper het Kluizenaarskoninkrijk in.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
58. Een zijlijn met spoorwegovergang, nabij Yomju/염주.
Branch line in Yomju by Timon91, on Flickr
59. Spoorlopen/zitten/hurken doet men hier niet zo moeilijk over, zoals je wellicht al zou verwachten.
Branch line in Yomju by Timon91, on Flickr
60. Als je autopech hebt kun je in ieder geval nog van een revolutionaire leus in het landschap genieten :')
Broken truck near Yomju by Timon91, on Flickr
61. De buitenwijken van Yomju.
Yomju seen from the train by Timon91, on Flickr
In Sinuiju zijn er nog een aantal binnenlandse rijtuigen aan de trein gekoppeld, waaronder een restauratierijtuig. Het bevindt zich direct achter de koersrijtuigen uit Beijing en het is ook voor reizigers in die rijtuigen toegankelijk. Direct buiten Sinuiju waren we er al heen gelopen om te gaan lunchen, toen waren echter alle tafeltjes bezet. Een half uur later wagen we nog een poging en ditmaal is er wel een tafeltje vrij.
62. Het restauratierijtuig is verder niet heel speciaal. Als keuze voor de lunch heb je "lunch", dus de keuze is gauw gemaakt ;)
Lunch in a North Korean restaurant car by Timon91, on Flickr
63. Kimchi, een klein beetje groente, kippenvleugels, stukken vis, champignons, ingemaakte uien, ranzige schijven ham uit blik en een kommetje rijst is wat de pot schaft. De kwaliteit is zeer matig en de €7,50 is het niet waard, maar je gaat ook niet naar Noord-Korea voor de gastronomie en keuze heb je hier toch niet ;)
Lunch in a North Korean restaurant car by Timon91, on Flickr
Overigens betaal je als toerist alles in Noord-Korea gewoon met euro's, Chinese yuan (RMB) of dollars, de Noord-Koreaanse won mag je als toerist niet gebruiken. In het volgende deel zal ik meer vertellen over het geld.
64. We krijgen al een mooi vleugje staatstelevisie mee hier. Nadat ik deze foto genomen hebt komt de serveerster vertellen dat het nadrukkelijk verboden is om foto's te maken hier.
Propaganda in a North Korean restaurant car by Timon91, on Flickr
65. Na de lunch gaan we weer terug naar ons rijtuig, het landschap is in de tussentijd weinig veranderd.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
66. We rijden Seoncheon/선천 binnen. We hebben nu 68 km afgelegd sinds Sinuiju, en daar hebben we een uur en 40 minuten voor nodig gehad.
Seoncheon train station by Timon91, on Flickr
67. Het stationsgebouw met ervoor nog een lokale trein. Er lijkt nog wel redelijk verkeer te zijn op deze spoorlijn, wat de belangrijkste lijn van het land is.
Local train at Seoncheon train station by Timon91, on Flickr
68. Seoncheon laten we al gauw weer achter ons.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
Vanmorgen, toen we nog in China waren, hebben we al kennis gemaakt met Jack. Jack ("Is that really your name?" - "I have many names") is een 14-jarig jongetje die met z'n ouders op weg is naar huis en die allemaal ook in ons rijtuig vertoeven. Hij is de enige die goed Engels spreekt en hij vindt het ook overduidelijk heel leuk om met ons te praten. Hij is onderweg naar huis vanuit Syrië - pardon? - ja, Syrië. "My parents were on a mission", zegt hij. "What kind of mission?", is mijn antwoord, waarop ik me meteen realiseer dat ik dat natuurlijk niet had moeten vragen. Hij redt zich met "Yeah, that's kind of secret". Duidelijk, geen vragen verder, ik weet wel genoeg :') Ze hebben drie jaar op de Noord-Koreaanse ambassade in Damascus gewoond, Jack heeft daar van een privéjuf Engels geleerd. Hij heeft drie jaar lang in bomkelders geleefd en nagenoeg geen leeftijdsgenootjes gezien. Ik kan wel begrijpen dat hij er naar snakt om weer kind te kunnen zijn, het is overduidelijk dat hij er erg naar uitkijkt om weer in Pyongyang te zijn en naar een gewone school te kunnen gaan. Het diplomatenkind kijkt genoegzaam naar het land wat buiten aan ons voorbijtrekt. "We have everything here to be completely self-sufficient", zegt hij. Dat is precies wat het regime wil en het beeld wat ze hun burgers voorschotelen. Dat in de praktijk het land bijna volledig afhankelijk is van China en daarnaast leeft van zwarte handel en wapenhandel met andere foute regimes (Iran, Syrië) of andere lichtelijk controversiële organisaties (Hezbollah) is bijzaak. Jack's ouders zullen in Syrië denk ik geen diepvriesgroenten aan Assad of wie dan ook verkocht hebben :')
De tijd in de trein doden we vooral met naar buiten staren en af en toe met Jack en onze coupégenoten praten. Gestaag rollen we verder door het voor ons zeer fascinerende landschap, wetende dat we nu echt binnen zijn en voor een week zo goed als van de buitenwereld afgesloten zullen zijn.
69. In de rivieren die we onderweg passeren zie je vaak mensen vissen, op zoek naar een schaarse hap eten.
Fishermen in North Korea by Timon91, on Flickr
70. Ook zien we regelmatig rijen met dunne boompjes staan, die op dit soort bedden dicht bij elkaar geplant zijn. We hebben niet kunnen achterhalen waar dit voor dient, maar we vermoeden dat deze voor brandhout gekweekt worden.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
71. Op station Gwaksan/곽산 wordt gebouwd. Omdat alles met de hand gebeurt zijn bij dit soort activiteiten altijd veel mensen op de been.
Gwaksan train station by Timon91, on Flickr
72. Ook Gwaksan is voorzien van inspirerende levenslessen.
Propaganda in Gwaksan by Timon91, on Flickr
73. Gwaksan is verder een vrij typische plaats onderweg.
Gwaksan, North Korea by Timon91, on Flickr
74. Hier weer zo'n boomplantage en een maïsveld. De meeste maïs die we onderweg zien ziet er erg slecht uit, dit veld vormt een uitzondering.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
75. Nog maar een plaatje van het platteland. Niet heel boeiend verder, maar hoe vaak heb je nou de mogelijkheid iets van Noord-Korea te zien?
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
76. We naderen Chongju Chongnyon/정주청년역, het volgende wat grotere station.
Approaching Chongju by Timon91, on Flickr
77. Spoorbruggen zijn vaak erg mager uitgevoerd: vaak ligt er het minimale om de trein te kunnen laten rijden en kijk je tussen de bielzen zo het water in.
Railway bridge in Chongju by Timon91, on Flickr
78. Wat in betere staat verkerende rijtuigen in Chongju Chongnyon.
North Korean carriages in Chongju by Timon91, on Flickr
79. Station Chongju Chongnyon, hier stoppen we even. Het koersrijtuig stopt formeel gezien niet tussen Sinuiju en Pyongyang, maar de binnenlandse trein waar we aan hangen heeft wel een aantal stops ertussen (zie ook het reisschema op foto 12 - deze staat er als "jongju").
Chongju Chongnyon train station by Timon91, on Flickr
80. Een trein, een station en een militair - deze foto is lichtelijk verboden. Onze gidsen zijn er in de trein echter nog niet bij en zolang het stiekem gebeurt kun je vanuit de trein wel prima foto's maken.
North Korean engine at Chongju Chongnyon train station by Timon91, on Flickr
In tegenstelling tot wat veel mensen lijken te denken kun je vrijwel overal foto's maken in het stuk Noord-Korea wat je als toerist te zien krijgt. In het begin van je tour krijg je wat basisregels uitgelegd (kom ik nog op terug) over waar je wel en niet mag fotograferen, maar we hebben voor ons gevoel bijna overal wel foto's mogen nemen. Vanuit de trein is het ook prima om foto's te nemen, al zijn stations formeel gezien militaire objecten en dus verboden om te fotograferen. Militair personeel is logischerwijs uit den boze om op de foto te zetten.
81. Een afbeelding van de twee Kimmen torent nog net boven een rij goederenwagons uit.
Chongju Chongnyon train station by Timon91, on Flickr
82. Na Chongju Chongnyon is het nog 123 kilometer naar Pyongyang, het landschap verandert weinig.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
83. Mensen zie je vaak in grote groepen het land bewerken, of ergens "iets" doen. Het is een fascinerend en schrijnend tafereel. Zelfs vanuit dit perspectief kunnen we wel begrijpen dat er maar iets hoeft te gebeuren wat de oogst laat mislukken om een gigantische hongersnood te doen ontstaan :(
People working on the fields in North Korea by Timon91, on Flickr
84. Daar gaat weer een groep.
People walking in North Korea by Timon91, on Flickr
85. Station Goeup/고읍, 110 kilometer voor Pyongyang.
Goeup train station by Timon91, on Flickr
86. Hier stoppen we niet, al snel bevinden we ons weer op het platteland en zien we groepen mensen bezig zijn.
People working on the fields in North Korea by Timon91, on Flickr
87. Een deel werkt op het land, een deel zit op de fiets, een deel zit in de berm, wat doen al die mensen?
People working on the fields in North Korea by Timon91, on Flickr
88. Vlak na Unjeon/운전 komt er een brede rivier in zicht.
River near Unjeon by Timon91, on Flickr
89. Waar zowaar een vakwerkbrug overheen ligt!
Approaching a bridge between Maengjungni and Unjeon by Timon91, on Flickr
90. Er zijn ook nog sporen van een oudere brug.
Crossing a river between Maengjungni and Unjeon by Timon91, on Flickr
Gek genoeg begint de vakwerkconstructie van de bestaande brug pas halverwege de brug, het zou me weinig verbazen als dit ook nog een overblijfsel van de Koreaanse oorlog is.
91. Een paar minuten later bereiken we het florissante Maengjungni/맹중리.
Maengjungni train station by Timon91, on Flickr
92. Het lijkt wel alsof we in Visé/비제 zijn aangekomen :')
Maengjungni train station by Timon91, on Flickr
93. Net ten zuiden van Maengjungni is er een spoorwegdriehoek, waar een secundaire zijlijn aftakt.
Branch line near Maengjungni by Timon91, on Flickr
94. Niet veel later naderen we Anju/안주, een stad met 240.000 inwoners. Omdat het station van Anju echter aan een andere lijn ligt - de lijn die je hier ziet - stoppen we iets verderop in Sinanju/신안주, tevens de laatste stop voor Pyongyang.
Approaching Anju/Sinanju by train by Timon91, on Flickr
95. Geiten en ganzen zijn ook geen ongewoon zicht hier. Meestal zie je ze echter wel samen met hun hoeder, die in dit geval ontbreekt.
Goats near Sinanju by Timon91, on Flickr
96. We naderen Sinanju, al is dit nog niet het stationsgebouw.
Entering Sinanju train station by Timon91, on Flickr
97. Veel treinen heb ik niet op de foto kunnen zetten, simpelweg omdat dat in een trein van achter een raam lastig gaat :') We zijn hier en daar wel tegentreinen tegengekomen, er is zoals gezegd nog wel redelijk wat verkeer op deze spoorlijn. Hier een locomotief in Sinanju.
North Korean engine at Sinanju train station by Timon91, on Flickr
98. Het stationsgebouw ligt verstopt achter een goederentrein.
Sinanju train station by Timon91, on Flickr
99. Na een korte stop in Sinanju vervolgen we onze weg en passeren we station Daegyo/대교.
Daegyo train station by Timon91, on Flickr
100. Nabij Sukcheon/숙천 voegt een niet meer gebruikte spoorlijn zich bij de hoofdlijn. Nog 52 kilometer tot Pyongyang!
Branch line in Sukcheon by Timon91, on Flickr
101. Langzaam begint het te schemeren.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
102. Het laatste uur is het te donker om nog fatsoenlijk vanuit een schokkerige, rijdende trein te fotograferen. Een foto van het vliegveld van Pyongyang wil ik jullie niet onthouden, al komt het vliegveld later ook nog wel aan bod ;) Overigens ligt het vliegveld een aardig eindje buiten de stad.
Sunan International Airport, Pyongyang by Timon91, on Flickr
103. We naderen Pyongyang.
Approaching Pyongyang by train by Timon91, on Flickr
104. Een goederentrein.
North Korean engine near Pyongyang by Timon91, on Flickr
105. Sommige flats in Pyongyang zijn uitgerust met zonnepanelen. Deze schijnen gewild te zijn in Noord-Korea om met de frequente stroomuitval om te gaan. Stroomstoringen zijn dagelijkse kost en treinen schijnen vaak flinke vertraging op te lopen hierdoor. Wij hebben er gelukkig maar één gehad onderweg, die een kwartiertje vertraging oplevert. Het schijnt ook nog wel eens te gebeuren dat de trein Dandong-Pyongyang met een diesellocomotief getrokken wordt om tijdens de stroomstoringen gewoon door te kunnen rijden.
Solar panels in Pyongyang by Timon91, on Flickr
106. Een trolleybus in Pyongyang.
Trolleybus in Pyongyang by Timon91, on Flickr
107. Het onafgebouwde, 330-meter hoge Ryugyong Hotel torent boven Pyongyang uit. Je kan het vanaf bijna overal zien. Het is al 30 jaar in aanbouw, maar inmiddels is de buitenkant al wel af. Niemand weet echter of en wanneer het ooit open gaat. Onze gidsen hielden het op "a few years".
Ryugyong Hotel seen from the train, Pyongyang by Timon91, on Flickr
Om 6 uur exact, 24 uur en 3 minuten na het verlaten van Beijing, komen we piepend tot stilstand in het volle station van Pyongyang. Er draait bombastische muziek en er staat een groot ontvangstcomité klaar om de sportploeg te huldigen. Zodra ze de trein uit komen beginnen er een paar honderd mensen ritmisch te applaudisseren. En wij? Wij hebben vlak voor Pyongyang al afscheid genomen van Jack ("When we get to Pyongyang I'm not allowed to talk with you anymore, it's the rules") en onze coupégenoten. Braaf de instructies van meneer Jong (van KITC Beijing) volgend gaan we de trein uit en wachten op het perron, redelijk overdonderd door de bizarre aankomst. Slechts een twintigtal secondes later staat er een knappe dame voor onze neus: "Mister Timon? Mister Joost? Welcome to Pyongyang, please follow me". Meneer Jong heeft duidelijk niet gelogen.
Een mooi moment om een eind aan dit deel te breien, in het volgende deel gaan we met de tour in het kluizenaarskoninkrijk beginnen! Voor nu bedank ik jullie wederom voor het meelezen, jullie hebben weer een hoop informatie te verstouwen gekregen ;) Ik hoop dat jullie het net als ik een fascinerende reis vonden, graag hoor ik wat jullie ervan vonden! :D
Na vier plezierige dagen in Beijing/北京 staan we op het punt om de trein te nemen naar de hoofdstad van het dichtstbijzijnde buurland: Pyongyang/평양, de hoofdstad van één van de meest geheimzinnige landen op deze aardbol. In dit verslag hoop ik een introductie in dit Kluizenaarskoninkrijk (Hermit Kingdom) - zoals het land ook wel genoemd wordt - te kunnen geven middels de treinreis tussen deze twee steden, een reis van 1344 km en 23:48 uur. Ik geef eerst een uitgebreide introductie, daarna beginnen we met de echte reis ;)
Noord-Korea (officieel "Democratic People's Republic of Korea", ofwel DPRK) is al decennialang een synoniem voor verstokt communisme, het epitoom der dictaturen, een schoolvoorbeeld van persoonsverheerlijking en op het moment van reizen het epicentrum van politieke spanning op het wereldtoneel. Al maandenlang beheerst het politieke kat-en-olifant spel tussen de idioot in het Witte Huis en een idioot die naar niks en niemand lijkt te willen luisteren de media. Gaat er dan echt een kernoorlog/Derde Wereldoorlog komen? Ik denk van niet als ik eerlijk ben, en mijn studievriend en reisgenoot Joost deelt gelukkig die mening. Het reisadvies voor Noord-Korea is weliswaar van code geel (wees waakzaam) naar code oranje (alle niet-essentiële reizen worden ontraden) opgeschaald, maar onzes inziens is dat puur op basis van de politieke relatie gedaan en heeft het niets te maken met daadwerkelijk gevaar op de grond. Afgaande op andere reiservaringen lijkt er namelijk weinig veranderd te zijn en als er daadwerkelijk een oorlog zou dreigen dan zou de kleurcode voor Zuid-Korea ook moeten veranderen, en voor dat land is het reisadvies nog zo groen als gras. Het is bovendien echt niet de eerste keer dat de kleur van het reisadvies gebaseerd is op de politieke relatie met een land in plaats van daadwerkelijk gevaar op de grond.
De vraag waar we nog meeste mee geworsteld hebben is de vraag of we het land wel willen bezoeken. Bij het bezoeken van een dictatuur is het altijd onvermijdelijk dat een deel van je geld bij het regime terechtkomt (denk aan visumkosten), maar het gros van wat je besteedt komt toch bij mensen terecht die het kunnen gebruiken - in hostels, restaurants, kiosken, taxi's - al betwijfel ik bij die laatste groep altijd of ze het daadwerkelijk wel verdienen :') In het geval van Noord-Korea komt eigenlijk al je geld bij een fout regime terecht, want je kan er niet zomaar heen. Je moet met een georganiseerde reis mee die door een door de regering gecontroleerde instantie wordt uitgevoerd, in de meeste gevallen is dit KITC. Zoals in het vorige deel uitgelegd is KITC (Korea International Tourism Company) het staatstoerismebureau wat onze tour in Noord-Korea uit heeft gevoerd en zij hebben ons dan ook voor vertrek gebriefd. Verder is het heel overzichtelijk, want alles is vooraf vastgelegd. Alles. Of je nu individueel reist of in een groep van 25 man, je wordt altijd door twee gidsen vergezeld en alleen in je hotel kun je je vrij bewegen. Zo'n georganiseerde tour kost een hoop geld, maar is inclusief:
- Reis van en naar Beijing;
- Alle overnachtingen;
- Alle maaltijden;
- Vrijwel alle entreekaartjes;
- Al het vervoer binnen Noord-Korea;
- Visumkosten;
- Twee gidsen en een chauffeur;
Alleen souvenirs, extra drankjes, sommige entreekaartjes en een fooi voor je gidsen vallen erbuiten. Omdat je met twee regeringsgidsen reist krijg je alleen plekken te zien waarvan men wil dat je die ziet, je levert je tijdens je verblijf in het land helemaal aan hen over. Plekken die het daglicht niet kunnen verdragen zul je ook niet zomaar te zien krijgen - en als je ze wel te zien krijgt dan gaat er in de meeste gevallen iets gruwelijk fout :X Kun je er dan écht iets van zien? Nee, het echte Noord-Korea krijg je niet te zien, maar je kan je na een bezoek er denk ik wel een stuk beter een voorstelling van maken. Bovendien is een land als dit beleven echt heel anders dan er over lezen. Sowieso vind ik dat het altijd beter is om iets te zien dan ervoor wegkijken. Maar goed, dan investeer je nog steeds in een extreem fout land. Er gaan echter zo weinig mensen heen dat het in totaal nog wel meevalt hoeveel ze met het toerisme verdienen. Bovendien is elke euro die bij de arme Noord-Koreanen uitkomt al mooi meegenomen. Deze beweegredenen gecombineerd hebben ons de knoop doen doorhakken om wél te gaan, en zodoende hebben we het steeds doorgezet.
Hoe gaat het boeken van zo'n reis nou in z'n werk? Er zijn verschillende manieren om dit te doen, het makkelijkste is om "gewoon" met een groepsreis mee te gaan. Nederlandse reisorganisaties die exotische reizen doen (Koning Aap, Sovjetreizen) bieden bijvoorbeeld ook reizen naar Noord-Korea aan. Het voordeel van een groepsreis is dat het een voordelige manier is om dit mysterieuze land te zien, want een budgetbestemming is het niet bepaald. Joost en ik wilden echter graag een privétour doen, omdat het ons leek dat het de ervaring een heel stuk specialer maakt en je meer vrijheid hebt om een eigen reisschema samen te stellen. Achteraf gezien zijn we heel blij dat we het zo gedaan hebben. Het nadeel hiervan zijn de kosten, want je hebt immers nog steeds twee gidsen en een chauffeur nodig. Via Juche Travel Services (JTS), een Engels reisbureau, zijn privétours echter nog relatief betaalbaar. We hebben uiteindelijk voor een tour van 7 nachten/8 dagen gekozen en in samenspraak met JTS een reisschema samengesteld. We hebben het schema zo getweaked dat we zoveel mogelijk onderweg zouden zijn, want onderweg krijg je nog het meeste van het "gewone" Noord-Korea te zien. Zodra je boekt moet je een visumformulier invullen, een scan van je paspoort + pasfoto sturen, een getekende Customer Declaration scannen en mailen (kom ik nog op terug) en €350 p.p. vooruit betalen. Daarna ben je eigenlijk wel klaar. De rest van de som betaal je cash in Beijing tijdens je briefing. Na een maandje kregen we bericht dat het visum was goedgekeurd en hebben we ons reisschema gefinaliseerd. Van KITC hadden we inmiddels - via de mail, als Wordbestand :') - een bevestigingsbrief gekregen dat ons visum was uitgegeven en onze tour was bevestigd. Deze brief hebben we nodig gehad om een double-entry visum voor China te krijgen, wat zoals gezegd een hels karwei bleek te zijn. Het visum voor Noord-Korea krijgen was dus eigenlijk poepmakkelijk, al zal het veel schelen dat Joost en ik geen journalisten zijn of een andere beladen functie bekleden.
Een maand voor vertrek (half augustus) kregen we echter slecht nieuws. Door een aanscherping van het reisadvies vanuit het Britse Ministerie van Buitenlandse Zaken mocht JTS de reis niet meer begeleiden. We hadden nu de keuze om óf de reis te annuleren en het gros van de vooruitbetaling terug te krijgen, óf de reis wel door te zetten en dan direct met KITC zaken te doen. Na een paar dagen wachten (waarin wederom een kernproef gedaan is) hebben we besloten om direct met KITC in zee te gaan. Achteraf was dit een gouden zet want meneer Jong van KITC, onze contactpersoon van KITC Beijing, beantwoordde al onze mails binnen enkele uren, was zeer duidelijk en heeft het fantastisch overgenomen. Uiteindelijk bleek twee weken voor vertrek ook nog dat onze terugvlucht Pyongyang-Beijing geannuleerd werd i.v.m. een gebrek aan reizigers, dus onze reis werd één dag korter. Een dag langer kon in principe ook, maar dan zouden we onze aansluiting in Beijing missen en dat was voor ons geen optie. Met deze wijziging verwerkt hebben we €1700 p.p. betaald voor de reis van 6 nachten/7 dagen, waarvan (voor ons tweeën) €700 vooruitbetaald is en €2700 cash betaald is in Beijing. Aangezien het gros dus pas op de dag voor vertrek in Beijing betaald zou moeten worden wilden we de gok wel nemen. We hebben ons hele reisschema ook zodanig opgesteld dat voor het geval om wat voor reden dan ook Noord-Korea weg zou vallen er nog steeds geen man overboord zou zijn, in dat geval waren we gewoon langer in China gebleven.
Goed, dat was een lange introductie m.b.t. de reis organiseren, tijd om echt die kant op te gaan! Zoals gezegd is dit deel volledig gewijd aan de treinreis Beijing-Pyongyang, een kaartje van de rit staat hier. Eerst leggen we 1117 km in China af, daarna nog 227 in Noord-Korea. In 107 foto's ga ik proberen jullie een indruk van deze reis te geven ;) We hebben rond drie uur 's middags ons hostel verlaten en gaan met de metro op stap naar het station van Beijing, wat vlakbij ligt maar waar we wel voor moeten overstappen. Meneer Jong heeft ons aangeraden om uiterlijk om 4 uur op het station te zijn i.v.m. de drukte. We zijn er om kwart voor 4, maar de rij valt best mee en na een ticketcontrole, bagagecontrole en persoonscontrole zijn we met een kwartiertje binnen.
1. Eerst maar eens de reisbescheiden tonen, die zijn al interessant genoeg ;) Het voorblad hebben jullie in het vorige deel al gezien, hier de eerste pagina. Let op dat het ticket drietalig is: Chinees, Russisch en Duits. Hoe komt dit? Overblijfsel uit de communistische tijd! ;) De regels die in die tijd zijn opgesteld betreffende internationale tickets die tussen spoorwegen van de voormalige Sovjet-Unie, Mongolië, China, Noord-Korea en Vietnam uitgegeven worden heten het zogenaamde MPT-tarief. Tot 1990 deden andere socialistische landen (inclusief Oost-Duitsland) hier ook aan mee. Het houdt in dat tickets in het Russisch, Duits en de taal van de uitgevende spoorwegmaatschappij moeten zijn. De laatste keer dat ik dit gezien heb was in 2015 in Moldavië, toen ik daar een treinkaartje naar Roemenië kocht.
Train ticket Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
Let overigens niet op m'n smerige duimnagel, dat is onvermijdelijk na een dag rondlopen in een stad als Beijing ;)
2. Zoals je op de vorige foto kunt zien kost het ticket in totaal 1934 RMB, waarvan 1688 RMB voor het ticket en 246 RMB voor de reservering. Let op dat alle bedragen in RMB en Zwitserse Franc genoemd staan! De getoonde prijzen zijn voor twee personen, per persoon komt dit neer op zo'n €125.
Train ticket Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
3. Hier onze reservering.
Train ticket Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
4. Na de strenge maar niet heel drukke toegangscontrole zijn we dan binnen. Het station van Beijing is groots en druk, aan fastfoodrestaurants is hier geen gebrek ;)
Beijing train station by Timon91, on Flickr
5. Uit het vertrekbord op de vorige foto maken we op dat we naar wachtzaal 4 moeten, waar onze trein inderdaad op het bord staat. Kunnen we dit bord lezen dan? Nee, helaas niet ;) Maar het nummertje van de trein (K27) staat er gelukkig wel duidelijk ;)
Beijing train station departure screen by Timon91, on Flickr
6. Wachtzaal 4 is vrijwel vol, maar we vinden nog twee lege plekken waar we kunnen wachten. We zijn ruim ruim ruim op tijd, dus we lopen om beurten nog een rondje door het station en eten een ijsje.
Waiting for the train to Pyongyang in Beijing by Timon91, on Flickr
7. Een uur voor vertrek gaan we in de rij staan voor de perroncontrole. We spotten hier al een aantal Noord-Koreanen, ze zijn niet moeilijk te herkennen. Ze lijken stuk voor stuk drie maten te grote, formele kleding te dragen, zijn vrij donker qua huidskleur, zien er tanig en graatmager uit en dragen bovendien een broche met daarop een afbeelding van één (Kim Il-sung) of twee presidenten (+Kim Jong-il). Er zijn een stuk of 20 Koreanen, waarvan één een sportploeg lijkt te zijn.
Waiting for the train to Pyongyang in Beijing by Timon91, on Flickr
We wachten braaf tot de poortjes open gaan, de hele hal staat inmiddels vol met mensen. Zodra de poortjes open gaan perst iedereen zich er zo hard mogelijk doorheen, dus daar doen we zelf vrolijk aan mee om in leven te blijven :') Na de controle zien we eindelijk spoor en treinen, want we gaan een brug op die over de sporen loopt.
8. Ons perron, met trein K27.
Train Beijing-Dandong-Pyongyang at Beijing train station by Timon91, on Flickr
Overigens heet dit wel de trein naar Pyongyang, maar dat is slechts een klein deel want naar Pyongyang rijden slechts twee rijtuigen. De overige 16 rijtuigen vormen een binnenlandse nachttrein naar Dandong/丹东, een dorpje op de grens met Noord-Korea met 2,5 miljoen inwoners.
9. Op spoorniveau. Er staan bordjes met de rijtuigvolgorde, met pijlen richting rijtuig 1 en rijtuig 16. Rijtuigen 12 en 13 rijden naar Pyongyang, maar er blijken ook twee rijtuigen 12 en 13 naar Dandong te zijn - die naar Pyongyang zitten achter rijtuig 16.
Train Beijing-Dandong-Pyongyang at Beijing train station by Timon91, on Flickr
10. Beijing-Dandong dus.
Train Beijing-Dandong-Pyongyang at Beijing train station by Timon91, on Flickr
We komen aan bij ons rijtuig, de zwijgzame provodnik scheurt twee blaadjes (die van foto 2 en 3) uit het boekje met reisbescheiden en we krijgen de rest terug. Het rijtuig is nog leeg, we vragen ons af of we nog coupégenoten krijgen. We vermoeden dat ons rijtuig óf helemaal vol zit met andere toeristen, óf helemaal vol zit met Chinezen óf compleet leeg is. In principe is er één rijtuig voor Koreanen en één rijtuig voor niet-Koreanen - zo is ons door KITC verteld - maar volgens berichten op internet is het in de praktijk meestal wel gewoon gemengd.
11. De gang van ons rijtuig, we hebben een hard sleeper.
Train Beijing-Pyongyang interior by Timon91, on Flickr
12. Het reisschema. De avond en de nacht brengen we volledig in China door, morgenochtend om 7:22 komen we aan in Dandong. Daar stoppen we ruim 2,5 uur voor de grenscontrole, daarna is het 10 minuten rijden naar de Koreaanse grensplaats Sinuiju/신의주시, waar we voor nog twee uur stoppen. Rond lunchtijd rijden we dan verder, vanaf Sinuiju is het nog ruim 5 uur naar Pyongyang, waar we dan tegen de avond aankomen.
Train Beijing-Pyongyang schedule by Timon91, on Flickr
De trein Beijing-Dandong rijdt dagelijks, de koersrijtuigen naar Pyongyang rijden vier dagen per week. Tweemaal met Chinese rijtuigen, tweemaal met Noord-Koreaanse (maar wel Chinees gebouwd ;) ). Wij hebben een Chinees rijtuig.
13. Ons coupeetje. We hebben de bedden rechts, dus een benedenbed en een bovenbed.
Train Beijing-Pyongyang interior by Timon91, on Flickr
14. Aan het uiteinde van het rijtuig zijn drie wastafels (links om de hoek zit er nog een) en een hurktoilet. Aan het andere einde is ook nog een toilet maar dat wordt om onduidelijke redenen de hele reis dichtgehouden door de provodnik.
Train Beijing-Pyongyang interior by Timon91, on Flickr
En toen stond opeens het hele rijtuig vol met Koreanen :') Juistem :') Veel chaos, geschreeuw en gedoe. Niemand lijkt een reservering te hebben. Twee Koreanen vragen of de andere twee plekken bij ons leeg zijn, als we dat bevestigen nemen ze daar plaats. Voor ons is het wel duidelijk dat er dus inderdaad geen reserveringen zijn, vermoedelijk hebben ze de provodnik omgekocht. Tot aan het vertrekuur staan er zeker 15 mensen met veel bagage op de gang. Uiteindelijk lijkt wonder boven wonder iedereen een plekje gevonden te hebben, maar alles zit wel vol nu. We zijn de enige niet-Koreanen in het rijtuig, dus dit gaat een hele belevenis worden! :D
15. Met een verwaarloosbare vertraging zet de trein zich in beweging, langzaam rollen we door Beijing heen. Flats, flats en nog eens flats!
Leaving Beijing by train to Pyongyang by Timon91, on Flickr
16. De eerste grote stad op de route is de havenstad Tianjin/天津. We rijden met zo'n 120 km/h over de gewone spoorlijn, ernaast ligt een hogesnelheidslijn waar af en toe een kogeltrein voorbij flitst.
High speed railway Beijing-Tianjin by Timon91, on Flickr
Onze coupégenoten heten Choo en Pyon. Laatstgenoemde spreekt een enkel woord Engels, Choo helemaal niets. Gelukkig zitten we in de trein en hebben we alle tijd, dus we kunnen wel wat communiceren. Ze zijn hoogst verbaasd buitenlanders aan te treffen hier. Ze komen net als het gros van de reizigers in ons rijtuig helemaal vanuit Namibië en hebben al een hele lange reis achter de rug. Ze hebben in Namibië gewerkt ("construction"), wat ze precies gedaan hebben daar hebben we niet durven vragen. Echt uitgebuit zien ze er verder niet uit, maar sowieso zijn dit bevoorrechte mensen omdat ze in Pyongyang wonen en naar het buitenland mogen reizen. Communicatie is gezien de taal uiteraard moeilijk, maar lastige vragen hebben we überhaupt niet willen stellen om moeilijkheden te voorkomen.
17. Na een half uurtje voegt Shin zich ook bij ons, hij brengt wat vreugde mee Een 2L-tankje met Chinese brandspiritus á 42%. Het breekt het ijs zeker wat, een bekertje met meuk gaat continu rond en we zorgen er met elkaar wel voor dat iedereen braaf meedrinkt
Drinking on the train between Beijing and Pyongyang by Timon91, on Flickr
De stop in Tianjin volgt na anderhalf uur. Pyon en Choo hebben hun eten inmiddels al met ons gedeeld, wij delen onze bakken noedels met hen. Er is wel een restauratierijtuig, maar ons rijtuig zit op slot en we mogen er niet heen van de provodnik. Gelukkig had meneer Jong van KITC ons hier al voor gewaarschuwd, dus vandaar dat we noedels hebben meegenomen. Verder begint het dankzij de drank flink gezellig te worden, Choo blijkt zowaar een beetje Portugees te spreken omdat hij een tijdje in Angola gewerkt heeft. We drinken vrolijk verder, Joost, Choo en Pyon haken na een tijdje af maar Shin heeft er wel shin in Nu zeg ik ook niet gauw nee maar zodra we bijna de helft van de vorige foto op hebben is het wel mooi geweest - ik wil ook geen domme dingen gaan doen, we moeten morgen nog een lastige grens over :')
18. Drie uur buiten Beijing volgt station Tangshan/唐山, een provinciestadje met 7,5 miljoen inwoners.
Tangshan train station by Timon91, on Flickr
19. Tijd voor een snelle frisse neus. Je kan hier goed het verschil tussen de rijtuigen voor Dandong en de koersrijtuigen naar Pyongyang zien.
Train to Pyongyang at Tangshan train station by Timon91, on Flickr
20. Achter ons rijtuig zit het andere koersrijtuig naar Pyongyang, daarna is het donker
Train to Pyongyang at Tangshan train station by Timon91, on Flickr
Shin hangt inmiddels half kokhalzend tegen het wc-hokje aan, goh hoe zou dat nou komen :') De dronken foto's die genomen zijn vormen een leuk souvenir maar die ga ik niet op het wereld wijde web plaatsen, je weet nooit wie er meeleest en wie er daardoor in de problemen kan komen - en dit is wel serieus :X
Rond half 10 is het mooi geweest, Choo en Pyon slapen al dus wij gaan ook maar. De nacht is matig, de bedden zijn erg hard. Rond half 7 ontwaken we alweer, de meeste mensen lijken inmiddels al wakker te zijn.
21. Het is al licht buiten, inmiddels rijden we met zo'n 70 km/h over een niet-geëlektrificeerde spoorlijn.
Landscape near Fengcheng by Timon91, on Flickr
22. De laatste stop voor Dandong is in Fengcheng/凤城. Vanaf hier is het nog een uur tot de grensstad.
Fengcheng seen from the train by Timon91, on Flickr
23. Na een korte stop rollen we weer verder door ruraal China.
Landscape between Fengcheng and Dandong by Timon91, on Flickr
24. Stipt op tijd bereiken we dan het moderne station van Dandong.
Entering Dandong train station from Beijing by Timon91, on Flickr
25. De Noord-Koreaanse rijtuigen die de dagelijkse dagtrein Dandong-Pyongyang vormen staan aan de andere kant van het perron, daar worden wij zo aan gehangen.
North Korean carriage at Dandong train station by Timon91, on Flickr
De Chinese grenscontrole gaat nog niet plaatsvinden voorlopig, we weten al wel dat we daarvoor straks de trein uit moeten. Wel krijgen we al Noord-Koreaanse formulieren, die zeer ondoorgrondelijk blijken. Het zijn een inreiskaart, een quarantaineformulier en een douaneformulier. We vullen op goed geluk wat in, bij het douaneformulier is het bijvoorbeeld heel onduidelijk wat je nou moet aangeven. Volgens Pyon moeten we "everything" aangeven, maar om nou op te schrijven hoeveel sokken ik heb meegenomen lijkt me ook niet heel relevant :') Ik houd het maar op "1 clothing", wat dat betreft :') We gokken dat het vooral om elektronica en media gaat, dus die vullen we maar braaf in. Verder hebben de formulieren een heel hoog "Sex: yes, please"-gehalte :') Het is ook de eerste keer dat ik mijn ras heb moeten invullen op een immigratieformulier. "Caucasian" is volgens Pyon incorrect, het moet schijnbaar gewoon hetzelfde zijn als je nationaliteit. Maar goed, als je bij "race" "Formula 1" invult zal ook niemand er naar omgekeken hebben
26. Inmiddels zijn we aan de drie Noord-Koreaanse rijtuigen gehangen. Aan de andere kant van het perron staat de trein die ons naar Dandong gebracht heeft.
Train from Beijing at Dandong train station by Timon91, on Flickr
27. Dan worden we aan de andere kant het station uit gereden. Je kan hier wel zien dat er een paar hogesnelheidstreinen klaar staan. In plaats van 14 uur met de nachttrein kun je ook gewoon in 6 uur met een hogesnelheidstrein van Beijing naar Dandong ;)
Dandong train station by Timon91, on Flickr
We rijden terug het station in, ditmaal op het andere uiterste perron. Nu moeten we er allemaal uit voor de Chinese controle, die in het stationsgebouw plaatsvindt. Binnen is het heel druk, want alle Chinezen die hier instappen staan hier ook. We persen ons naar voren, af en toe worden er een paar mensen tot de grenscontrole toegelaten. Zodra we deze horde gehad hebben en bij de controle staan stelt het verder weinig voor: paspoortcontrole, even controleren of we wel een visum voor de DPRK hebben en de bagage door de x-ray halen en we zijn alweer klaar. In de ruimte erachter zijn nog wat dure taxfree winkels en is er een toilet. Nu is het wachten tot we weer de trein in mogen terwijl de rest van de reizigers door de grenscontrole gaat. Overigens hebben we dankzij de treinreis wel een uitreisstempel van Dandong, dus er is wel enig bewijs in ons paspoort dat we in Noord-Korea geweest zijn.
28. Een half uur voor vertrek mogen we de trein weer in. We lopen nog een rondje op het perron en zowaar doet hier niemand moeilijk over foto's. In de verte zie je de grensbrug al liggen. We zijn er bijna!
Train to Pyongyang at Dandong train station by Timon91, on Flickr
29. De Noord-Koreaanse rijtuigen zijn voorzien van werkelijk prachtige emblemen!
Emblem on the North Korean carriage Dandong-Pyongyang by Timon91, on Flickr
30. Deze diesel gaat ons de grens over brengen. De rit naar Sinuiju is maar liefst 2,5 kilometer. Een foto van de voorzijde nemen mag van de politie helaas niet :(
Train to Pyongyang at Dandong train station by Timon91, on Flickr
31. Het perron. De rijtuigen Dandong-Pyongyang lijken met louter Chinese toeristen gevuld te zijn. De twee rijtuigen uit Beijing hangen achteraan. Frappant genoeg zitten er in de Noord-Koreaanse rijtuigen bijna alleen maar Chinezen en in de Chinese rijtuigen bijna alleen maar Noord-Koreanen
Train to Pyongyang at Dandong train station by Timon91, on Flickr
32. Het Chinese embleem op ons rijtuig is ook niet onaardig :)
Emblem on the through carriage Beijing-Pyongyang by Timon91, on Flickr
Om 10:00 is het dan zo ver, nu gaan we dan echt naar Noord-Korea! De grens wordt gevormd door de Yalu-rivier, waar de 75 jaar oude Sino-Koreabrug over ligt. Dit is een gecombineerde auto-treinbrug, maar er is slechts één spoor en één rijstrook. Vooral het wegverkeer heeft daardoor met lange wachttijden te maken, omdat eenrichtingsverkeer noodzakelijk is. Toch gaat zo'n 70% van de handel tussen beide landen via deze brug, aldus Wikipedia ;)
33. Naast deze brug ligt er nog een tweede brug, die tijdens de Koreaanse Oorlog gebombardeerd is en nooit is hersteld. Nu is de brug een toeristische attractie geworden, aan het einde (midden in de rivier) is een uitzichtplatform richting Noord-Korea. Hier het begin van deze brug, waar het erg druk op is. Onze trein trekt veel bekijks.
Leaving Dandong by train by Timon91, on Flickr
34. We rijden langzaam de brug over, het is heel lastig om een foto te maken waar de vakwerkconstructie niet op in de weg zit. Het is weliswaar onscherp, maar het is wél gelukt om het uitzichtplatform van de oude brug op de foto te krijgen ;)
Viewing platform towards North Korea from Dandong by Timon91, on Flickr
35. De eerste foto van Noord-Korea, van een schip wat ligt weg te roesten. Waar er aan de Chinese oever een bruisende miljoenenstad ligt, ligt er aan de Koreaanse kant een kapot schip...
Entering North Korea near Sinuiju by Timon91, on Flickr
36. ...en een roestende kermis. De klok gaat een half uur vooruit, Noord-Korea heeft een paar jaar geleden een eigen tijdzone gecreëerd :')
Disused funfair in Sinuiju by Timon91, on Flickr
37. Al gauw rijden we Sinuiju in en krijgen we een eerste indruk van Noord-Korea. Het contrast is gigantisch. Verder is de directe omgeving van het spoor vooral vol gegroeid, maar toch nog maar een fotootje ;)
Entering Sinuiju by train by Timon91, on Flickr
Station Sinuiju bereiken we 10 minuten na het verlaten van Dandong, maar voor het gevoel zijn we al jaren terug in de tijd: er schallen communistische liederen door het station, de magere mensen dragen eenvoudige en vormeloze kleding, er zijn portretten van de twee Kimmen en er is onnoemelijk veel politie en militair personeel op de been. China is al overduidelijk een politiestaat, maar Noord-Korea spant de kroon. Over foto's maken hoef je hier niet na te denken ;) Al gauw begint de grenscontrole, we mogen (moeten) in de trein blijven. De passen en visa worden ingenomen en wel 10 militairen bevolken ons rijtuig. De inreiskaart en het quarantaineformulier worden elk door een andere militair ingenomen, vragen worden verder nauwelijks gesteld. Alleen waar we vandaan komen ("Niderlandu") en waar we heen gaan ("Pyongyang") willen ze weten. Het douaneformulier is een ander verhaal. Een militair neemt plaats in ons coupeetje, Pyon en Choo moeten op de gang wachten en daarna begint de ondervraging. Eerst is Joost aan de beurt, alle bagage wordt minutieus gecontroleerd. Joost heeft een Garmin bij zich en die trekt toch wel behoorlijk de aandacht. Van de informatie die we vooraf gevonden hadden bleek niet dat het verboden zou moeten zijn. Het probleem is echter dat de douanier vermoedt dat het een satelliettelefoon is - toegegeven, qua uiterlijk lijkt het op een telefoon - maar de taalbarrière is te groot om hem te kunnen vertellen wat het wél is. De Garmin wordt opzij gelegd, daarna ben ik aan de beurt. Mijn camera wil hij graag bekijken, hij is niet in de foto's geïnteresseerd maar hij gaat meteen naar het menu om te kijken of er GPS op zit. Nu is er inderdaad een optie om een GPS-unit aan te sluiten, maar die heb ik niet. Hij ziet in het menu echter wel iets met "GPS" staan, dus krijgt mijn camera op het douaneformulier de kanttekening "GPS" erbij. Vragen krijg ik er verder niet over en ik stop de camera maar gauw weg. Mijn leesboek en de twee Voetbal Internationals die ik nog bij me heb overleven de nauwgezette keuring, meneer kan zo gauw niet iets anti-Noord-Koreaans vinden - alhoewel ik er later achter kwam dat er wel wat opmerkingen richting Kim Jong-un stonden in een column van Nico Dijkshoorn :')
De issue met Joost z'n Garmin is echter nog steeds niet opgelost, een andere militair wordt erbij gehaald om het euvel op te lossen. Hij neemt de Garmin mee naar binnen voor verdere inspectie. Daarna moeten wij de coupé uit en worden Choo en Pyon onder handen genomen door de douanier. Ook met hen gaat hij zeer minutieus te werk, ze hebben ook een hoop meer bagage bij zich dan wij. Ze hebben aardig wat goedkope nieuwe spullen meegenomen uit China, die in Noord-Korea waarschijnlijk niet te krijgen zijn. De douanier kiest een zonnebril en een pakje sigaretten uit als prijs, de rest mogen ze houden. Na een half uur komt de Garmin-douanier terug met de vraag wanneer we weer langs Sinuiju komen, vermoedelijk willen ze hem daar houden. We gaan zoals gezegd terug met het vliegtuig, waarna de douanier weer vertrekt. Niet veel later horen we geluiden van scheurend papier en plakband en na een paar minuten komt er een "gesealde" Garmin terug :') Niet open maken tot Beijing, is het devies. Tot een paar jaar geleden werd dit overigens standaard met mobiele telefoons gedaan, maar tegenwoordig mag je die gewoon meenemen.
Ondertussen heeft zich op het perron een opmerkelijk tafereel afgespeeld: een cameraploeg, een applauscomité, een belangrijk uitziende militaire delegatie en een groep traditioneel geklede dames met een hoop bossen bloemen hebben zich verzameld om de sportploeg bij wie wij tijdens de ticketcontrole op station Beijing vakkundig op Chinese wijze hebben voorgedrongen te huldigen. Er schallen nog steeds communistische overwinningsliederen door het station. Gejuich stijgt op als de gewonnen medailles worden getoond aan het aanwezige publiek, wat ritmisch en vermoedelijk onvrijwillig hard mee klapt. Dit alles gebeurt terwijl de douanier in ons coupeetje een VI-artikel over de teloorgang van één of andere derderangs voetbalclub uit België aan het doornemen is, op zoek naar ongewenste propaganda. Het is een bizar tafereel, en we zijn nu net een uur in dit land :')
Zodra de controles in ons rijtuig afgerond zijn mogen we ook een voorzichtig stukje buiten de trein komen. Verder dan een meter of 5 van de deur mogen we niet komen, dan worden we meteen teruggefloten door een tweetal militairen die ons overduidelijk scherp in de gaten houden. Er staan wat karretjes met proviand op het perron, waar we ons eerste Noord-Koreaanse biertje scoren (kosten: 10 RMB). Tegen het middaguur zijn de laatste controles eindelijk afgerond, hebben we onze paspoorten en gestempelde visa terug en is het tijd om de reis voort te zetten.
38. Het straatbeeld in Sinuiju. Er is nog wel wat verkeer, maar alle personenauto's lijken taxi's te zijn. Verder beweegt men zich hier te voet of per fiets voort.
Streetview in Sinuiju by Timon91, on Flickr
39. Aan monumenten geen gebrek, naast het spoor staat ook één of andere zuil.
Monument in Sinuiju by Timon91, on Flickr
40. Jullie eerste Kimmen in deze verslagreeks - geen zorgen, er volgen er nog vele. Afbeeldingen van Kim Jong-un zie je nergens, daar is hij te bescheiden voor. Overigens schijnen de afbeeldingen van voorganger Kim Jong-il ook pas na z'n dood overal verschenen te zijn en uiteraard is dit op verzoek van het volk gebeurd. Links zie je Kim Il-sung, de eeuwige president van het land, ook al is hij sinds 1994 dood. Noord-Korea is het enige land met een dood staatshoofd. De jaartelling in Noord-Korea telt ook sinds zijn geboorte - het is nu Juche 106, geen 2017 - al hebben wij meer het idee gehad dat de jaartelling hier bij zijn geboorte in 1912 überhaupt is gestopt.
Cityscape of Sinuiju by Timon91, on Flickr
41. We verlaten Sinuiju en duiken op een sukkeldrafje het platteland in. Het valt meteen op hoe primitief alles is.
Leaving Sinuiju by train by Timon91, on Flickr
42. Dit soort borden zie je overal, zowel in steden als op het platteland. Wat de tekst precies zegt weet ik niet, maar het zal geen reclame voor hondenbrokken zijn :')
Propaganda in Sinuiju by Timon91, on Flickr
43. Huizen in stadjes bestaan uit flats die in dusdanige conditie lijken te verkeren dat je zelfs tegen de gemiddelde flat in Enschede nog "ja, graag" zegt. Op het platteland zijn het vooral krakkemikkige huisjes. De conditie op het spoor lijkt verder vrij vergelijkbaar met rurale gebieden in Oekraïne, Georgië, Kazachstan of Rusland: vervallen, veel wagons en rijtuigen die staan weg te roesten en uit elkaar vallende bovenleidingportalen - maar alles is ogenschijnlijk functioneel.
Namsinuiju train station by Timon91, on Flickr
44. Elk station is voorzien van een dubbele portie Kim, daar onder de stationsnaam en links en rechts geflankeerd door leuzen. Hier staat iets in de trant van "Heil voor de leider Kim Jong-un". Station Namsinuiju/남신의주 is geen uitzondering.
Namsinuiju train station by Timon91, on Flickr
45. Ondanks dat we al een eindje buiten Sinuiju zijn kunnen we in de verte nog steeds China zien. De moderne miljoenenstad Dandong, die qua tijd 70 jaar min een half uur verder is, ligt hemelsbreed heel dichtbij maar gevoelsmatig mijlenver weg.
Dandong seen in a distance from North Korea by Timon91, on Flickr
46. Station Ragwon/락원 (er staat een andere naam op het station, maar dit is wel Ragwon) is voorzien van dezelfde tekst als Namsinuiju.
Ragwon train station by Timon91, on Flickr
47. Niet veel later steken we een rivier over en hebben we zicht op een nieuwe tuibrug die China met Noord-Korea verbindt. De Nieuwe Yalubrug is een paar jaar geleden door China gebouwd om de banden met Noord-Korea aan te halen. De weg eindigt in Noord-Korea echter, en er lijkt voorlopig geen verbinding te komen. Zelfs België zou niet in staat zijn om zo'n gigantische GTI te bouwen - al komen ze wel in de buurt
New Yalu bridge seen from the train in North Korea by Timon91, on Flickr
48. Een dorpje onderweg. Het platteland is relatief dichtbevolkt. Niet zo gek, het gros van de bevolking werkt immers op het land en dat moet ook wel, want er zijn nauwelijks machines. We zien onnoemelijk veel mensen met de hand het land bewerken, uiteindelijk hebben we in een week tijd en bijna 2000 afgelegde kilometers slechts twee tractoren op het land gezien - waarvan het bij eentje de vraag was of die überhaupt nog wel iets deed.
Village in North Korea by Timon91, on Flickr
49. Rijst, graan en maïs is wat er verbouwd wordt, bijna al het bruikbare land wordt voor landbouw gebruikt.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
50. Een redelijk groot station onderweg, ik vermoed Ryongcheon/룡천. Hier heeft in 2004 een gigantisch treinongeluk plaatsgevonden waar je nu nog steeds overblijfselen van schijnt te kunnen zien. Op het moment van reizen wist ik echter nog niet van dit ongeluk af en heb er zodoende ook niet op gelet.
Ryongcheon train station by Timon91, on Flickr
51. Met al die communistische spreuken en eenvoudige huisjes lijkt het net Oost-Groningen :') Let overigens goed op de kozijnen van de huisjes: bij de huizen op de voorgrond zien die er goed uit, maar in de eerste rij er achter kun je al zien dat ze in slechtere staat verkeren. Dit valt vaker op en het laat maar weer eens zien dat niets in Noord-Korea is wat het lijkt. Het is een dorpje wat gezien mag worden door buitenstaanders, in de dorpjes die niet onder die gelukkige categorie vallen zal de situatie lang niet zo best zijn.
Village in North Korea by Timon91, on Flickr
52. Op de wegen zien we weinig verkeer, maar veel mensen. Er is veel volk onderweg, te voet, op de fiets of per ossenkar. Hier en daar is er een busje te zien, zoals de mashrutka hier.
Local bus in North Korea by Timon91, on Flickr
53. Of deze pick-up.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
54. Een typisch gezicht onderweg, met een dorpje, bewerkte velden, wat onbewerkte heuvels en een irrigatiekanaal.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
55. We spotten zelfs een vrachtwagen!
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
56. Tussen de stations zit weinig verschil, zoals hier in Naejung/내중. Voor je referentie: we zitten nu slechts 26 kilometer van Sinuiju af.
Naejung train station by Timon91, on Flickr
57. En zo rollen we weer verder, dieper het Kluizenaarskoninkrijk in.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
58. Een zijlijn met spoorwegovergang, nabij Yomju/염주.
Branch line in Yomju by Timon91, on Flickr
59. Spoorlopen/zitten/hurken doet men hier niet zo moeilijk over, zoals je wellicht al zou verwachten.
Branch line in Yomju by Timon91, on Flickr
60. Als je autopech hebt kun je in ieder geval nog van een revolutionaire leus in het landschap genieten :')
Broken truck near Yomju by Timon91, on Flickr
61. De buitenwijken van Yomju.
Yomju seen from the train by Timon91, on Flickr
In Sinuiju zijn er nog een aantal binnenlandse rijtuigen aan de trein gekoppeld, waaronder een restauratierijtuig. Het bevindt zich direct achter de koersrijtuigen uit Beijing en het is ook voor reizigers in die rijtuigen toegankelijk. Direct buiten Sinuiju waren we er al heen gelopen om te gaan lunchen, toen waren echter alle tafeltjes bezet. Een half uur later wagen we nog een poging en ditmaal is er wel een tafeltje vrij.
62. Het restauratierijtuig is verder niet heel speciaal. Als keuze voor de lunch heb je "lunch", dus de keuze is gauw gemaakt ;)
Lunch in a North Korean restaurant car by Timon91, on Flickr
63. Kimchi, een klein beetje groente, kippenvleugels, stukken vis, champignons, ingemaakte uien, ranzige schijven ham uit blik en een kommetje rijst is wat de pot schaft. De kwaliteit is zeer matig en de €7,50 is het niet waard, maar je gaat ook niet naar Noord-Korea voor de gastronomie en keuze heb je hier toch niet ;)
Lunch in a North Korean restaurant car by Timon91, on Flickr
Overigens betaal je als toerist alles in Noord-Korea gewoon met euro's, Chinese yuan (RMB) of dollars, de Noord-Koreaanse won mag je als toerist niet gebruiken. In het volgende deel zal ik meer vertellen over het geld.
64. We krijgen al een mooi vleugje staatstelevisie mee hier. Nadat ik deze foto genomen hebt komt de serveerster vertellen dat het nadrukkelijk verboden is om foto's te maken hier.
Propaganda in a North Korean restaurant car by Timon91, on Flickr
65. Na de lunch gaan we weer terug naar ons rijtuig, het landschap is in de tussentijd weinig veranderd.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
66. We rijden Seoncheon/선천 binnen. We hebben nu 68 km afgelegd sinds Sinuiju, en daar hebben we een uur en 40 minuten voor nodig gehad.
Seoncheon train station by Timon91, on Flickr
67. Het stationsgebouw met ervoor nog een lokale trein. Er lijkt nog wel redelijk verkeer te zijn op deze spoorlijn, wat de belangrijkste lijn van het land is.
Local train at Seoncheon train station by Timon91, on Flickr
68. Seoncheon laten we al gauw weer achter ons.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
Vanmorgen, toen we nog in China waren, hebben we al kennis gemaakt met Jack. Jack ("Is that really your name?" - "I have many names") is een 14-jarig jongetje die met z'n ouders op weg is naar huis en die allemaal ook in ons rijtuig vertoeven. Hij is de enige die goed Engels spreekt en hij vindt het ook overduidelijk heel leuk om met ons te praten. Hij is onderweg naar huis vanuit Syrië - pardon? - ja, Syrië. "My parents were on a mission", zegt hij. "What kind of mission?", is mijn antwoord, waarop ik me meteen realiseer dat ik dat natuurlijk niet had moeten vragen. Hij redt zich met "Yeah, that's kind of secret". Duidelijk, geen vragen verder, ik weet wel genoeg :') Ze hebben drie jaar op de Noord-Koreaanse ambassade in Damascus gewoond, Jack heeft daar van een privéjuf Engels geleerd. Hij heeft drie jaar lang in bomkelders geleefd en nagenoeg geen leeftijdsgenootjes gezien. Ik kan wel begrijpen dat hij er naar snakt om weer kind te kunnen zijn, het is overduidelijk dat hij er erg naar uitkijkt om weer in Pyongyang te zijn en naar een gewone school te kunnen gaan. Het diplomatenkind kijkt genoegzaam naar het land wat buiten aan ons voorbijtrekt. "We have everything here to be completely self-sufficient", zegt hij. Dat is precies wat het regime wil en het beeld wat ze hun burgers voorschotelen. Dat in de praktijk het land bijna volledig afhankelijk is van China en daarnaast leeft van zwarte handel en wapenhandel met andere foute regimes (Iran, Syrië) of andere lichtelijk controversiële organisaties (Hezbollah) is bijzaak. Jack's ouders zullen in Syrië denk ik geen diepvriesgroenten aan Assad of wie dan ook verkocht hebben :')
De tijd in de trein doden we vooral met naar buiten staren en af en toe met Jack en onze coupégenoten praten. Gestaag rollen we verder door het voor ons zeer fascinerende landschap, wetende dat we nu echt binnen zijn en voor een week zo goed als van de buitenwereld afgesloten zullen zijn.
69. In de rivieren die we onderweg passeren zie je vaak mensen vissen, op zoek naar een schaarse hap eten.
Fishermen in North Korea by Timon91, on Flickr
70. Ook zien we regelmatig rijen met dunne boompjes staan, die op dit soort bedden dicht bij elkaar geplant zijn. We hebben niet kunnen achterhalen waar dit voor dient, maar we vermoeden dat deze voor brandhout gekweekt worden.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
71. Op station Gwaksan/곽산 wordt gebouwd. Omdat alles met de hand gebeurt zijn bij dit soort activiteiten altijd veel mensen op de been.
Gwaksan train station by Timon91, on Flickr
72. Ook Gwaksan is voorzien van inspirerende levenslessen.
Propaganda in Gwaksan by Timon91, on Flickr
73. Gwaksan is verder een vrij typische plaats onderweg.
Gwaksan, North Korea by Timon91, on Flickr
74. Hier weer zo'n boomplantage en een maïsveld. De meeste maïs die we onderweg zien ziet er erg slecht uit, dit veld vormt een uitzondering.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
75. Nog maar een plaatje van het platteland. Niet heel boeiend verder, maar hoe vaak heb je nou de mogelijkheid iets van Noord-Korea te zien?
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
76. We naderen Chongju Chongnyon/정주청년역, het volgende wat grotere station.
Approaching Chongju by Timon91, on Flickr
77. Spoorbruggen zijn vaak erg mager uitgevoerd: vaak ligt er het minimale om de trein te kunnen laten rijden en kijk je tussen de bielzen zo het water in.
Railway bridge in Chongju by Timon91, on Flickr
78. Wat in betere staat verkerende rijtuigen in Chongju Chongnyon.
North Korean carriages in Chongju by Timon91, on Flickr
79. Station Chongju Chongnyon, hier stoppen we even. Het koersrijtuig stopt formeel gezien niet tussen Sinuiju en Pyongyang, maar de binnenlandse trein waar we aan hangen heeft wel een aantal stops ertussen (zie ook het reisschema op foto 12 - deze staat er als "jongju").
Chongju Chongnyon train station by Timon91, on Flickr
80. Een trein, een station en een militair - deze foto is lichtelijk verboden. Onze gidsen zijn er in de trein echter nog niet bij en zolang het stiekem gebeurt kun je vanuit de trein wel prima foto's maken.
North Korean engine at Chongju Chongnyon train station by Timon91, on Flickr
In tegenstelling tot wat veel mensen lijken te denken kun je vrijwel overal foto's maken in het stuk Noord-Korea wat je als toerist te zien krijgt. In het begin van je tour krijg je wat basisregels uitgelegd (kom ik nog op terug) over waar je wel en niet mag fotograferen, maar we hebben voor ons gevoel bijna overal wel foto's mogen nemen. Vanuit de trein is het ook prima om foto's te nemen, al zijn stations formeel gezien militaire objecten en dus verboden om te fotograferen. Militair personeel is logischerwijs uit den boze om op de foto te zetten.
81. Een afbeelding van de twee Kimmen torent nog net boven een rij goederenwagons uit.
Chongju Chongnyon train station by Timon91, on Flickr
82. Na Chongju Chongnyon is het nog 123 kilometer naar Pyongyang, het landschap verandert weinig.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
83. Mensen zie je vaak in grote groepen het land bewerken, of ergens "iets" doen. Het is een fascinerend en schrijnend tafereel. Zelfs vanuit dit perspectief kunnen we wel begrijpen dat er maar iets hoeft te gebeuren wat de oogst laat mislukken om een gigantische hongersnood te doen ontstaan :(
People working on the fields in North Korea by Timon91, on Flickr
84. Daar gaat weer een groep.
People walking in North Korea by Timon91, on Flickr
85. Station Goeup/고읍, 110 kilometer voor Pyongyang.
Goeup train station by Timon91, on Flickr
86. Hier stoppen we niet, al snel bevinden we ons weer op het platteland en zien we groepen mensen bezig zijn.
People working on the fields in North Korea by Timon91, on Flickr
87. Een deel werkt op het land, een deel zit op de fiets, een deel zit in de berm, wat doen al die mensen?
People working on the fields in North Korea by Timon91, on Flickr
88. Vlak na Unjeon/운전 komt er een brede rivier in zicht.
River near Unjeon by Timon91, on Flickr
89. Waar zowaar een vakwerkbrug overheen ligt!
Approaching a bridge between Maengjungni and Unjeon by Timon91, on Flickr
90. Er zijn ook nog sporen van een oudere brug.
Crossing a river between Maengjungni and Unjeon by Timon91, on Flickr
Gek genoeg begint de vakwerkconstructie van de bestaande brug pas halverwege de brug, het zou me weinig verbazen als dit ook nog een overblijfsel van de Koreaanse oorlog is.
91. Een paar minuten later bereiken we het florissante Maengjungni/맹중리.
Maengjungni train station by Timon91, on Flickr
92. Het lijkt wel alsof we in Visé/비제 zijn aangekomen :')
Maengjungni train station by Timon91, on Flickr
93. Net ten zuiden van Maengjungni is er een spoorwegdriehoek, waar een secundaire zijlijn aftakt.
Branch line near Maengjungni by Timon91, on Flickr
94. Niet veel later naderen we Anju/안주, een stad met 240.000 inwoners. Omdat het station van Anju echter aan een andere lijn ligt - de lijn die je hier ziet - stoppen we iets verderop in Sinanju/신안주, tevens de laatste stop voor Pyongyang.
Approaching Anju/Sinanju by train by Timon91, on Flickr
95. Geiten en ganzen zijn ook geen ongewoon zicht hier. Meestal zie je ze echter wel samen met hun hoeder, die in dit geval ontbreekt.
Goats near Sinanju by Timon91, on Flickr
96. We naderen Sinanju, al is dit nog niet het stationsgebouw.
Entering Sinanju train station by Timon91, on Flickr
97. Veel treinen heb ik niet op de foto kunnen zetten, simpelweg omdat dat in een trein van achter een raam lastig gaat :') We zijn hier en daar wel tegentreinen tegengekomen, er is zoals gezegd nog wel redelijk wat verkeer op deze spoorlijn. Hier een locomotief in Sinanju.
North Korean engine at Sinanju train station by Timon91, on Flickr
98. Het stationsgebouw ligt verstopt achter een goederentrein.
Sinanju train station by Timon91, on Flickr
99. Na een korte stop in Sinanju vervolgen we onze weg en passeren we station Daegyo/대교.
Daegyo train station by Timon91, on Flickr
100. Nabij Sukcheon/숙천 voegt een niet meer gebruikte spoorlijn zich bij de hoofdlijn. Nog 52 kilometer tot Pyongyang!
Branch line in Sukcheon by Timon91, on Flickr
101. Langzaam begint het te schemeren.
Landscape in North Korea by Timon91, on Flickr
102. Het laatste uur is het te donker om nog fatsoenlijk vanuit een schokkerige, rijdende trein te fotograferen. Een foto van het vliegveld van Pyongyang wil ik jullie niet onthouden, al komt het vliegveld later ook nog wel aan bod ;) Overigens ligt het vliegveld een aardig eindje buiten de stad.
Sunan International Airport, Pyongyang by Timon91, on Flickr
103. We naderen Pyongyang.
Approaching Pyongyang by train by Timon91, on Flickr
104. Een goederentrein.
North Korean engine near Pyongyang by Timon91, on Flickr
105. Sommige flats in Pyongyang zijn uitgerust met zonnepanelen. Deze schijnen gewild te zijn in Noord-Korea om met de frequente stroomuitval om te gaan. Stroomstoringen zijn dagelijkse kost en treinen schijnen vaak flinke vertraging op te lopen hierdoor. Wij hebben er gelukkig maar één gehad onderweg, die een kwartiertje vertraging oplevert. Het schijnt ook nog wel eens te gebeuren dat de trein Dandong-Pyongyang met een diesellocomotief getrokken wordt om tijdens de stroomstoringen gewoon door te kunnen rijden.
Solar panels in Pyongyang by Timon91, on Flickr
106. Een trolleybus in Pyongyang.
Trolleybus in Pyongyang by Timon91, on Flickr
107. Het onafgebouwde, 330-meter hoge Ryugyong Hotel torent boven Pyongyang uit. Je kan het vanaf bijna overal zien. Het is al 30 jaar in aanbouw, maar inmiddels is de buitenkant al wel af. Niemand weet echter of en wanneer het ooit open gaat. Onze gidsen hielden het op "a few years".
Ryugyong Hotel seen from the train, Pyongyang by Timon91, on Flickr
Om 6 uur exact, 24 uur en 3 minuten na het verlaten van Beijing, komen we piepend tot stilstand in het volle station van Pyongyang. Er draait bombastische muziek en er staat een groot ontvangstcomité klaar om de sportploeg te huldigen. Zodra ze de trein uit komen beginnen er een paar honderd mensen ritmisch te applaudisseren. En wij? Wij hebben vlak voor Pyongyang al afscheid genomen van Jack ("When we get to Pyongyang I'm not allowed to talk with you anymore, it's the rules") en onze coupégenoten. Braaf de instructies van meneer Jong (van KITC Beijing) volgend gaan we de trein uit en wachten op het perron, redelijk overdonderd door de bizarre aankomst. Slechts een twintigtal secondes later staat er een knappe dame voor onze neus: "Mister Timon? Mister Joost? Welcome to Pyongyang, please follow me". Meneer Jong heeft duidelijk niet gelogen.
Een mooi moment om een eind aan dit deel te breien, in het volgende deel gaan we met de tour in het kluizenaarskoninkrijk beginnen! Voor nu bedank ik jullie wederom voor het meelezen, jullie hebben weer een hoop informatie te verstouwen gekregen ;) Ik hoop dat jullie het net als ik een fascinerende reis vonden, graag hoor ik wat jullie ervan vonden! :D
Laatst gewijzigd door Timon91 op di 20 aug 2019, 11:04, 2 keer totaal gewijzigd.
Mijn Flickr account.
-
- Berichten: 3581
- Lid geworden op: zo 03 nov 2013, 22:06
- Locatie: DTC
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Ik reageer vaak niet op je verslagen, maar ik lees ze wel graag.
Maar dit verslag is prachtig, dat je nog zoveel foto's kon maken van Noord-Korea, dat had ik nooit gedacht. Ik dacht dat je alleen maar propaganda-foto's mocht maken en voor de rest foto's maken verboden was in Noord-Korea.
Maar dit verslag is prachtig, dat je nog zoveel foto's kon maken van Noord-Korea, dat had ik nooit gedacht. Ik dacht dat je alleen maar propaganda-foto's mocht maken en voor de rest foto's maken verboden was in Noord-Korea.
Quo usque tandem factionem cartellum et officiorum magina, patientia nostra abuditur dum navis praetoria resurrectionis ad profiscendum parata est?
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Mooi verslag. Noord-Korea heeft een tijd op mijn lijstje gestaan, maar is wat naar beneden gedonderd door andere projecten. Krijg ik er toch een beetje een inkijk in Ikzelf heb ook zo'n GPSmap, tot nu toe heb ik er nog nooit problemen mee gehad, ondanks dat hij altijd duidelijk zichtbaar overal door de controles mee gaat.
Terwijl ik bezig was een vakantieverslagje van mijn reis naar Malta van afgelopen week te maken voor vrienden en familie, zorgde dit fotoverslag er wel weer voor dat ik nog meer zin heb om mijn volgende reis voor te bereiden. Ik ben benieuwd naar de rest!
Terwijl ik bezig was een vakantieverslagje van mijn reis naar Malta van afgelopen week te maken voor vrienden en familie, zorgde dit fotoverslag er wel weer voor dat ik nog meer zin heb om mijn volgende reis voor te bereiden. Ik ben benieuwd naar de rest!
Project loading: 50% loaded. Please wait...
- Daniel
- OVNL-bestuurslid
- Berichten: 39208
- Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
- Locatie: Amersfoort
- Contacteer:
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Fraai verslag weer hoor, en vooral nog boven verwachting veel foto's uit een land wat je toch vrij zelden in beeld ziet. Ben benieuwd naar het vervolg :)
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
-
- OVNL-beheerder
- Berichten: 8714
- Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
- Locatie: Almere
- Contacteer:
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Geweldig verslag weer, indrukwekkend om te lezen! :D
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 04-05-2024 --> 66 nieuwe foto's!
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 04-05-2024 --> 66 nieuwe foto's!
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Indrukwekkend. Zie graag deel 3.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Toch leuk om te zien hoe het aan de andere kant van de wereld er aan toe gaat. :D
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Absoluut informatieve inleiding, en eentje die voor deze bestemming niet ongewoon is.
Met de nodige verrassingen al in de voorbereidingen, is het al met al een spannend avontuur geweest.
Ik heb met volle teugen genoten van je verslag, en het had alles en meer dan ik voor had kunnen stellen.
Een uniek verhaal met even zo unieke foto's, dit is er eentje met een gouden randje. :Y :pos: :pos: :pos:
Met de nodige verrassingen al in de voorbereidingen, is het al met al een spannend avontuur geweest.
Ik heb met volle teugen genoten van je verslag, en het had alles en meer dan ik voor had kunnen stellen.
Een uniek verhaal met even zo unieke foto's, dit is er eentje met een gouden randje. :Y :pos: :pos: :pos:
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Wow, alweer een fascinerend verslag. :o Ik ben nu al zeer benieuwd naar de rest van je belevenissen in Noord-Korea. :D
Eén vraagje (slechts): wat bedoel je precies met de Garmin (van Joost)? Ik weet dat het een fabrikant van GPS-appareten is (wij hebben er een navigatie van), maar wat had Joost dan bij zich?
(En als je foto 97 in dit topic zet, heb je nog kans te winnen ook. )
Eén vraagje (slechts): wat bedoel je precies met de Garmin (van Joost)? Ik weet dat het een fabrikant van GPS-appareten is (wij hebben er een navigatie van), maar wat had Joost dan bij zich?
(En als je foto 97 in dit topic zet, heb je nog kans te winnen ook. )
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Meltrain schreef:Eén vraagje (slechts): wat bedoel je precies met de Garmin (van Joost)? Ik weet dat het een fabrikant van GPS-appareten is (wij hebben er een navigatie van), maar wat had Joost dan bij zich?
Dat is een Garmin GPSmap 62, een apparaat dat wordt gebruikt om te navigeren. Handig bij het Geocachen, bijvoorbeeld. Die kunnen worden aangezien voor een satelliettelefoon, dat snap ik wel.
Project loading: 50% loaded. Please wait...
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Wow wow wow :pos: *O*
Echt tof! En zoals altijd goed geschreven :)
Ik kijk uit naar de volgende delen!
Echt tof! En zoals altijd goed geschreven :)
Ik kijk uit naar de volgende delen!
Mijn foto's
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
This user loves deadlines. He loves the whooshing sound they make as they go by.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Dayum
Levenstip: probeer niet je schoenen te verliezen in het drijfzand rond station Kloster Marienthal.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Super bedankt iedereen! :D
Het is een veel voorkomend misverstand dat foto's maken verboden is in Noord-Korea; ook wij hadden niet verwacht dat we nog zoveel foto's hadden kunnen maken. We hebben voor ons gevoel bijna overal foto's mogen maken, maar je krijgt natuurlijk ook alleen het deel van het land te zien wat je mág zien - zo verwonderlijk is het dus niet.Erno-BE schreef:Ik reageer vaak niet op je verslagen, maar ik lees ze wel graag.
Maar dit verslag is prachtig, dat je nog zoveel foto's kon maken van Noord-Korea, dat had ik nooit gedacht. Ik dacht dat je alleen maar propaganda-foto's mocht maken en voor de rest foto's maken verboden was in Noord-Korea.
Precies zo'n ding ja In het volgende deel volgt er nog wel een foto van - geseald en wel ;)Mikos schreef:Meltrain schreef:Eén vraagje (slechts): wat bedoel je precies met de Garmin (van Joost)? Ik weet dat het een fabrikant van GPS-appareten is (wij hebben er een navigatie van), maar wat had Joost dan bij zich?
https://images-na.ssl-images-amazon.com ... L1000_.jpg Dat is een Garmin GPSmap 62, een apparaat dat wordt gebruikt om te navigeren. Handig bij het Geocachen, bijvoorbeeld. Die kunnen worden aangezien voor een satelliettelefoon, dat snap ik wel.
Mijn Flickr account.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Hartstikke fraai verhaal weer :)
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Wauw, prachtig fascinerend verslag weer. Minpunten voor de opmerking over Oost-Groningen, maar het zij je vergeven.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
_O_ Goed reisverhaal weer. Dank.
Het is een spectrum.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Super verslag. Hulde *O*
Vergeet niet uit te loggen als u het forum verlaat of overstapt naar een andere website
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Machtig verslag om zo te lezen.
Dongfong een 'dorp' van 2,7 miljoen inwoners noemen.
Heel apart beeld van al die mensen, in groepen, in een weiland die ogenschijnlijk weinig om handen hebben... heel apart lijkt mij.
Goed dat jij jouw reisbeelden hier met ons deelt. Hoef ik er niet naar toe , zou niks voor mij zijn. :)
Hoop geld ook voor 9 dagen reizen en dan zo'n magere lunch in de trein krijgen . Zat die 'lunch' dan nog niet bij het 'all inclusive' reisbedrag voor Noord Korea?
Dongfong een 'dorp' van 2,7 miljoen inwoners noemen.
Heel apart beeld van al die mensen, in groepen, in een weiland die ogenschijnlijk weinig om handen hebben... heel apart lijkt mij.
Goed dat jij jouw reisbeelden hier met ons deelt. Hoef ik er niet naar toe , zou niks voor mij zijn. :)
Hoop geld ook voor 9 dagen reizen en dan zo'n magere lunch in de trein krijgen . Zat die 'lunch' dan nog niet bij het 'all inclusive' reisbedrag voor Noord Korea?
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Echt een ontzettend leuk verslag *O*
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Bedankt! :D
Die lunch in de trein is niet inclusief, die komt er ook nog bij :') Die €7,50 is het niet waard, maar voor de ervaring wel leuk ;)
Deel 3 ben ik nog aan het schrijven, maar het is nogal wat uitzoekwerk met foto's en daarnaast is tijd een beetje heel erg schaars de laatste weken, dus nog een beetje geduld bitte ;)
Haha, zoals je wellicht gemerkt heb trek ik graag de vergelijking met dit soort streken - ook mijn eigen woonstreek laat ik niet ongemoeiderka schreef:Wauw, prachtig fascinerend verslag weer. Minpunten voor de opmerking over Oost-Groningen, maar het zij je vergeven.
Het is zo'n klein dorpje dat de naam van Dandong je niet eens is bijgebleven, hahaDurashift schreef:Machtig verslag om zo te lezen.
Dongfong een 'dorp' van 2,7 miljoen inwoners noemen.
Heel apart beeld van al die mensen, in groepen, in een weiland die ogenschijnlijk weinig om handen hebben... heel apart lijkt mij.
Goed dat jij jouw reisbeelden hier met ons deelt. Hoef ik er niet naar toe , zou niks voor mij zijn. :)
Hoop geld ook voor 9 dagen reizen en dan zo'n magere lunch in de trein krijgen . Zat die 'lunch' dan nog niet bij het 'all inclusive' reisbedrag voor Noord Korea?
Die lunch in de trein is niet inclusief, die komt er ook nog bij :') Die €7,50 is het niet waard, maar voor de ervaring wel leuk ;)
Deel 3 ben ik nog aan het schrijven, maar het is nogal wat uitzoekwerk met foto's en daarnaast is tijd een beetje heel erg schaars de laatste weken, dus nog een beetje geduld bitte ;)
Mijn Flickr account.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
**Schop**
Schijnbaar is het tegenwoordig ook mogelijk om als buitenlander de grensovergang bij Tumangang te gebruiken, de enige op de slechts 17-km lange grens tussen beide landen. Ik heb bij aanvang van mijn reisplanning ongeveer een jaar geleden gevraagd of het mogelijk was om deze route te gebruiken, maar dat was destijds nog absoluut geen optie. Is het dan 10 jaar na het (in mijn ogen) beste en meest gewaagde reisverslag ooit geschreven dan weer mogelijk om het koersrijtuig Moskva-Khabarovsk-Pyongyang te gebruiken? Schijnbaar wel!
Schijnbaar is het tegenwoordig ook mogelijk om als buitenlander de grensovergang bij Tumangang te gebruiken, de enige op de slechts 17-km lange grens tussen beide landen. Ik heb bij aanvang van mijn reisplanning ongeveer een jaar geleden gevraagd of het mogelijk was om deze route te gebruiken, maar dat was destijds nog absoluut geen optie. Is het dan 10 jaar na het (in mijn ogen) beste en meest gewaagde reisverslag ooit geschreven dan weer mogelijk om het koersrijtuig Moskva-Khabarovsk-Pyongyang te gebruiken? Schijnbaar wel!
Mijn Flickr account.
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Je hebt klaarblijkelijk de opperste leider trein-enthousiast gemaakt: :D
https://www.independent.co.uk/news/worl ... 74591.html
https://www.independent.co.uk/news/worl ... 74591.html
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
- Zugführer
- OVNL-beheerder
- Berichten: 3408
- Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
- Locatie: Helmond-Noord
Re: Tweemaal Korea (2): De nachttrein naar het Kluizenaarskoninkrijk [107]
Die leest hier uiteraard ook mee
Bedankt voor de link naar dat verslag Timon, was zeer de moeite waard.
Bedankt voor de link naar dat verslag Timon, was zeer de moeite waard.
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 27 gasten