Over giflozingen in 80'er jaren te Zwolle en gevolgen

Alles over het Openbaar Vervoer in Groningen, Friesland en Drenthe.
Gebruikersavatar
Cookie
Oud-beheerder OVNL
Berichten: 1671
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 17:06

Over giflozingen in 80'er jaren te Zwolle en gevolgen

Bericht door Cookie »

'Ik ken verhalen van mensen die steekvlammen van vijftig meter hebben gezien' - Toen was lozen van gif heel gewoon

Klokkenluider Gouma redde Zwolse grachten van verdere vergiftiging.

ZWOLLE
- Het eerste milieuschandaal van Zwolle had plaats in 1985. Machinist Chris Gouma lichtte de gemeenteraad toen in over de giftige stoffen die de NS zomaar op de Willemsvaart loosde. De gracht werd in aller ijl gesaneerd; het zwaar vervuilde slib werd op vuilnisbelt Westerveld gestort. "Daar ligt het nu nog steeds", zegt Gouma. "Met heel veel andere troep. Laat dat alsjeblieft met rust, want anders breng je processen op gang die je niet kunt beheersen."

Het was in de tijd dat we ons ervan bewust werden dat het milieu geen oneindige spankracht heeft, dat Chris Gouma lid was van de ondernemingsraad van de Nederlandse Spoorwegen. Eind 1980 werd daar vergaderd over het lozen van oxaalzuur - een bijtend schoonmaakmiddel - op het Zwolse oppervlaktewater. Dat kon zo niet langer, waren de OR-leden het eens. De lozingen waren een 'onverantwoordelijke en verwerpelijke daad', waardoor het milieu 'onherstelbare schade' zou oplopen, is na te lezen in de notulen van 4 november 1980. Ook staat er dat het 'de verantwoordelijkheid van iedere Nederlander is dit te signaleren'.

En dat is wat Gouma vijf jaar later deed, nadat de NS-directie niet bereid was gebleken het storten van met oxaalzuur verontreinigd water te staken. "Ik heb de politiek eerlijk verteld wat er aan de hand was. Dat is me niet in dank afgenomen door mijn bazen; ik bevuilde het eigen nest, zeiden ze." Maar de teerling was geworpen. De gemeente liet een onderzoek verrichten, waaruit bleek dat de Willemsvaart ernstig verontreinigd was. 'Het is goed mis', zei een onderzoeker in oktober 1985, acht maanden nadat Gouma als klokkenluider had opgetreden. Het lozen van giffen werd aan banden gelegd, de vaart werd gesaneerd. De modder die werd gedolven werd vooral op vuilnisbelt Westerveld gestort, maar ook elders, ontdekte de nu 73-jarige Gouma. "Ik heb gezien dat ze er een geluidswal langs de Middelweg mee hebben gemaakt. Waar nu de volkstuintjes achter liggen." De meeste kuubs slib zullen echter op Westerveld gestort zijn, vermoedt de inwoner van de Aa-landen. "Wat daar allemaal niet gestort werd... Ik ken verhalen van mensen die steekvlammen van vijftig meter hebben gezien. En stinken dat het deed... Als de wind verkeerd stond kon je de deuren maar beter dicht houden."

Die tijd is geweest. De ruim dertig meter stapel afval rust onder een recreatiegebied, dat Gouma weigert natuurgebied te noemen. "Dat is toch geen natuur? Wat boompjes boven een bak gif, meer is het niet." Zolang we het met rust laten kan het niet eens zo'n kwaad, denkt Gouma. "Maar als ze op de Dijklanden gaan bouwen verstoor je dat. Het Zwartewater staat vier tot tien centimeter hoog, dat water drukt allemaal op de bult. Als je aan de andere kant gaat bemalen, wordt al dat gif de wijk in geduwd. Laten we die bult alsjeblieft met rust laten."

De vroegere machinist is er niet gerust op. "De gemeente heeft niet zomaar miljoenen gestoken in de aankoop van de grond. Daar willen ze ook iets mee doen. Maar ze weten niet welke chemische processen ze daarmee ontketenen." Zijn 'denkproces is niet gericht tegen de bestuurders van toen', zegt Gouma plechtig. "Laten we het er maar op houden dat we toen niet beter wisten." Tegenwoordig weten we donders goed dat een goedje als oxaalzuur niet in de natuur thuis hoort, laat hij aantekenen. "God verhoede dat ze in die bult gaan wroeten." Het is de tweede keer dat Gouma de gemeenschap waarschuwt voor milieuverontreiniging. Deze keer gaat hem makkelijker af dan de eerste, zegt de gepensioneerde NS'er. "Dat ik mijn werkgever moest aanpakken was akelig. Ik wilde loyaal zijn, maar ik wilde ook niet zwijgen over wat er aan de hand was. Ik moest op het hoofdkantoor komen, waar me duidelijk werd gemaakt dat het me niet in dank werd afgenomen. Ik heb tot mijn vut het gevoel gehad dat ik me geen foutje kon veroorloven of ze zouden me pakken. Dat is de prijs die ik betaald heb."

Hij knikt in de richting van zijn vrouw. "Dat meisje daar heeft mij mijn hele leven al gesteund. Ze zei: 'je moet jezelf altijd recht in de ogen kunnen kijken'. Als ik had gezwegen, had ik me mijn hele leven schuldig gevoeld."

Gisteravond is in wijkcentrum De Bolder het onderzoeksrapport van het bureau Geofox-Lexmond toegelicht. Het bureau onderzocht in opdracht van de gemeente de risico's van verspreiding van verontreiniging uit het Westerveldse Bos via het grondwater. Dat gevaar is er op grond van de hoogst gemeten concentraties vervuiling volgens de onderzoekers niet.

Bron: De Stentor/Nieuw Kamper Dagblad, 4-4-2008
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Bing [Bot] en 26 gasten