Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Polaroyd7
Berichten: 134
Lid geworden op: ma 03 dec 2018, 00:09
Locatie: Kennemerland

Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door Polaroyd7 »

Een eerdere post over diverse tochten door België, Noord-Frankrijk en Limburg staat hier.

In navolging van de eerdere post van de reis naar Noord-Frankrijk, hier het vervolg, met een reis die ik maakte naar Zwitserland. Een weekendje van 7 tot 8 april op een neer met een zootje tussenstops onderweg voor een behapbaar bedrag, zo doe ik ze graag. Alleen maar toeren voor een weekend was het doel op zich niet, want ik wilde graag eens naar Sechseläuten toe gaan in Zürich.

Sechseläuten is een lentefeest waarbij de mensen van Zürich vieren dat de winter ten einde komt, dat het langer licht blijft en dat men langer door kan werken. Dat laatste zou anno nu niet per se een reden zijn voor een feest, maar vroeger dacht men daar wat anders over, zo schijnt het. Tijdens dit vrolijke feest vinden allerlei grote optochten plaats waarin onder meer allerlei ambachten van vroeger voorbij komen, waarbij kinderen met snoep gooien, de vrouwen bloemen uitdelen en vele heren plastic bekertjes herhaaldelijk met wijn en bier bijvullen :D Op maandag, om zes uur precies wordt tenslotte een brandstapel aangestoken met daar bovenop een replica van een sneeuwpop die gevuld is met explosieven, zodat, wanneer het vuur boven komt, de sneeuwpop explodeert. De legende erachter gaat als volgt: hoe sneller de kop van de ‘Böögg’ (zoals die sneeuwpop genoemd wordt) eraf knalt, des te beter wordt de zomer. Vorig jaar ging de kop na bijna 10 minuten eraf, dit jaar zou het 17 minuten duren. Beter ook, want afgelopen zomer was moeilijk heet.

Hoe dan ook: reden voor een reisje naar Zwitserland, maar om daar nu alleen voor naar Zürich te rijden is wat zonde van het geld, dus heb ik er zogezegd een weekendje toeren door Zwitserland van gemaakt, met Liestal, Olten, Luzern, Schwyz, Brunnen, Seelisberg, Zug en Zürich als bestemmingen.

Zwitserland is een mokerduur land en spontaan kaartjes kopen om naar al die plekken toe te gaan zou me een klein fortuin kosten, los van de reis naar Zwitserland zelf, dus echt heel waarschijnlijk is zoiets niet zonder railpass. Toch heeft mij dit alles (exclusief een stukje Brunnen – Seelisberg v.v. per boot en een enkele busrit) in totaal slechts 79,80 gekost, waarbij ik onderweg proper gestopt ben en gewaneld heb in de genoemde oorden. Dat bedrag klinkt wat veel, maar zodra ik erbij vermeld dat dit alles 39,90 per enkele reis gekost heeft met als begin- en eindpunt mijn thuisdorp in Nederland aan de Noordzee klinkt dat opeens een stuk goedkoper. Te mooi om waar te zijn zeker? Ergens wel, maar ik deed het toch. Het is maar dat Deutsche Bahn zo flexibel is en welwillend. Van Zandvoort naar Schwyz via Liestal (met overstaptijd van een uur), via Luzern (met overstaptijd van 4 uur en 25 minuten) met een impliciet aangegeven later vertrek vanuit Olten maakt dat ik Liestal, Olten en Luzern in (relatieve) rust doorlopen kan tegen dat net genoemde bedrag. Het is mogelijk om een reis te boeken van Zandvoort naar Basel voor 39,90, maar het is ook mogelijk om dat door te trekken, verder Zwitserland in en daar lange tussenstops in te plannen. Precies hetzelfde kan ook bijvoorbeeld in Denemarken, waar ik overigens ook dankbaar gebruik van gemaakt heb in het verleden. De terugweg heeft een vergelijkbaar sprookje: van Brunnen naar Zandvoort via Zug (overstaptijd van een uur of zo), via Zürich (overstaptijd van zeven uur, genoeg om Sechseläuten integraal te kunnen zien) met een impliciet aangegeven vroegere aankomst te Basel SBB.

Wat houdt deze hele reis praktisch in? De rit van Zandvoort naar Amsterdam per sprinter, een enkele reis Amsterdam – Köln per ICE, een reis met de directe nacht-IC 209 Köln – Basel SBB en diverse Zwitserse treinen. Om in Basel te komen had ik geen zin in een reeks losse ritten met de RE uit Arnhem of zoiets met overstap in Duisburg, dus forceerde ik een verbinding per ICE met overstap in Köln, maar dat heeft wel als gevolg dat ik een overstaptijd van meer dan twee en een half uur te verwerken had… maar ja, even wat eten en rondlopen en de tijd is zo voorbij. De terugrit is precies hetzelfde, maar dan andersom, hoewel de overstap te Köln op de ICE naar Amsterdam nu slechts een half uur is, wat vele malen prettiger is. In beide richtingen moet ik een tukje doen in de stoelen van IC 209 en 208, wat nooit echt helemaal comfortabel is en zal worden, alhoewel ik niet te klagen heb over de beschikbare beenruimte. Een voetnoot voor iedereen die dit ook wil doen: bij de treinkeuze geldt voor dit alles een treinbinding, met uitzondering voor treinen van het Nahverkehr (RE geldt daar in Zwitserland grappig genoeg niet onder). Dat alles geldt in Zwitserland ook, dus ik heb van tevoren een schatting moeten maken van de duur van de wandelingen die ik zou gaan maken. Die schattingen kwamen steeds goed uit, alhoewel ik in Luzern en Zürich steeds een uur eerder klaar was. Beter teveel tijd dan te weinig.

1. Es isch ziit: ik ben wat vroeger naar Amsterdam gekomen om met iemand af te spreken, waardoor ik een uur te doden heb te Amsterdam Centraal. In dat geval neem ik plaats in de monumentale ruimte aan spoor 2 waar de Starbucks zich bevindt om een ice tea naar binnen te werken.

Afbeelding

Mijn ICE komt aan op spoor 2, dus bij het binnenrijden kan ik subiet opstaan en naar de trein toe schuifelen. Ik weet al: het is de spits en mensen willen naar huis, dus zou het wel eens druk kunnen worden. Zodoende wil ik vroeg aan de trein staan om de nog overige vrije stoelen zonder reservering te kunnen claimen. Dat blijkt het geval, het is erg druk, maar ik heb een plek voor de volgende twee uur. De trein vertrekt stipt, in Arnhem stapt een aanzienlijk deel weer uit en de trein komt stipt aan in Köln.

2. Leuk: de ‘Köln’ heeft mij naar Köln gebracht.

Afbeelding

3. Köln dus.

Afbeelding

In Köln lijkt het alsof iedere eettent “Don’t Worry, Be Happy” speelt van Bob Marley, maar dan on repeat. Nou ja, vervang dat ‘lijkt het alsof’ maar door ‘blijkt het dat’, want er is daadwerkelijk een tent die dat nummer eindeloos op repeat heeft gezet, gewoon omdat het kan. Echt boodschap nemen aan dat nummer kon ik eenmaal terug in Köln Hbf niet, omdat iemand een boodschap heeft gedaan aan de ingang in de vorm van een drukje. Het is één der goorste luchten die je je maar bedenken kan.

Zondag

Na een nacht waar ik me eigenlijk helemaal niets van herinneren kan (zo'n nacht was het), kom ik stipt op tijd aan in Basel SBB. Er vindt geen doorzoeking van de trein plaats door de Zwitserse grenspolitie, alles blijft rustig.

4. Het blauwe uur is net begonnen in Basel, het is bewolkt, het is wat fris, het stuurstandrijtuig is bevuild: ik moet nog de halve slaap uit mijn ogen wrijven.

Afbeelding

5. Als je het vanaf de roltrappen bekijkt die naar sporen 1-4 leiden, is Basel SBB toch een best groot station.

Afbeelding

De eerste etappe is naar Liestal en hoe die reis zou gaan verlopen zou bepalend zijn voor de rest van de reis, want hoe zouden de Zwitserse conducteurs op deze witgrijze hocuspocus aan routes die in mijn DB Navigator staan reageren? De conductrice van deze trein kijkt er al iets bedenkelijk bij en ze vraagt eerst om mijn identiteitsbewijs om daarna op te merken: “Wat een onlogische overstap! Je moet nu een heel uur in Liestal wachten!” Je moest eens weten _O- Daaraan voegt ze toe: “Op zondagmorgen is alleen nog niet zoveel open.” Ik vermaak me daar wel, maar het vermakelijkst vind ik dat deze ‘onlogische’ reisweg gewoon goedgekeurd is.

6. Station Liestal. Het moet nog steeds goed licht worden, maar het leven komt ook hier in de ochtend op gang.

Afbeelding

7. Een blik in de hoofdstad van het kanton Basel-Landschaft, om mezelf even in de arm te knijpen dat ik echt weer in Zwitserland ben.

Afbeelding

8. Weer terug aan het Liestaler Bahnhof, met een bus die intussen aangekomen is.

Afbeelding

9. Ik wist eigenlijk niet dat hier een smalspoorbaan was, maar daar kwam ik wel achter, eens ik een half uur ‘treinspottijd’ had. Hier hebben we een trein (Triebwagen BDe 4/4) van de Waldenburgerbahn.

Afbeelding

10. De lichtomstandigheden in de vroege ochtend zijn ronduit ruk, maar fotograferen in RAW maakt het één en ander wel weer zichtbaar, zo ook deze IC naar Basel, alhoewel ik hier nog aan het klooien was met o.m. de sluitertijd.

Afbeelding

11. Nog steeds donker, maar tenminste wel wat scherper: de IC in de tegenrichting.

Afbeelding

12. De zoom had niet zoveel invloed op de belichting, maar dit totaalbeeld geeft wel wat onheilspellends bij deze ICE, die in de ochtend hier in Liestal halteert.

Afbeelding

13. Het begint wat lichter te worden en een treinkruising vindt plaats, met de IR Zürich en een goederentrein die getrokken wordt door 420’ers in voorspan.

Afbeelding

14. Nog een IC die voorbijrijdt en het is de geplaagde nieuwe dubbeldekker van Bombardier, die niet snel genoeg zou zijn en teveel storingen zou hebben.

Afbeelding

De volgende halte is Olten. Ook hier heb ik gewoon door kunnen rijden richting Luzern, maar ik wilde zelf gewoon Olten eens zien en het station van naderbij bekijken.

15. Olten is een apart station: het heeft een klassieke perronoverkapping en het heeft als enige station in heel Zwitserland nog een stationsbuffet.

Afbeelding

16. Een blik op Olten en de rivier de Aare.

Afbeelding

17. Iemand naar het toilet toe?

Afbeelding

Vervolgens rijd ik verder per IC met bestemming Lugano naar Luzern. Wat opvalt is dat zodra de trein Luzern nadert, het station naast het Duits ook in het Italiaans omgeroepen wordt. Ik zit helemaal achterin de tweemaal zesledige ‘ICN’, dus dat betekent dat ik in Luzern de pineut ben, want ik moet nu het hele perron aflopen omdat het een kopstation is.

18. De IC naar Lugano moet hier in Luzern kopmaken en daarvoor moet de machinist toch een best eind lopen. Degenen die zitplaatsen hier nu ‘voorin’ gereserveerd hebben ook…

Afbeelding

19. Een Postauto staat aan het busstation van Luzern met vanaf hier al een blik op de bergen en de Vierwaldstättersee.

Afbeelding

20. Veel Zwitserse steden hebben nog een trolleybusnetwerk en dat functioneert nog altijd prima. Deze bus hier kennen we ook vanuit Arnhem. Achter deze trolley hebben we nog een restant van het voormalige stationsgebouw: nu een monumentale toegangsboog.

Afbeelding

21. Luzern zoals we de stad allemaal wel kennen: de houten brug met de toren en de kekke binnenstad op de achtergrond. Het weer was niet echt tof, maar het was tenminste droog.

Afbeelding

22. Diezelfde houten brug (De Kapellbrücke), iets van dichterbij gezien, met de kloosterabdij rechts. De houten brug heeft allerlei schilderingen hangen met allerlei poëtische leuzen over de geschiedenis van de stad en het kanton, niet allemaal even in beste staat.

Afbeelding

23. Drieledige trolleybussen bestaan ook! Hier rijdt er eentje over de Seebrücke.

Afbeelding

24. Nog een drieledige trolley, met de Hofkirche St. Leodegar op de achtergrond.
Afbeelding

25. De in steen uitgehakte leeuw van Luzern kennen we allemaal wel (toch?), maar de stadsmuren en de bijbehorende torens die vrij te beklimmen zijn dan weer niet. Je moet even door het gaas heen turen, maar het uitzicht is mooi. Meer foto’s van de stad (met o.m. de leeuw en de stadsmuur dus) staan in de link onderin dit Zwitserland-stuk.

Afbeelding

Luzern is een mooi stadje, het is er leuk rondwandelen en klimmen met de vele bruggen en de stadsmuur met -torens, maar het is toch een beetje bevreemdend. De hele stad staat vol met juwelierswinkels, horlogezaken, souvenirswinkels en chocolatiers, die allemaal gericht zijn op de Russen, Chinezen, Arabieren etc. die hier langskomen. De rijkdom moet uitgebuit worden, ongeacht of het vandaag zondag is of niet! Ik heb daar als gewone sterveling niks te zoeken en eigenlijk heb ik zo wel een gevoel dat ik hier absoluut niet thuis hoor.

Het meest interessant is om de Zytglogge (klokkentoren) te beklimmen tegen 11:55. Je schrikt je wel even het lazerus zodra het 12:00 is en je naast de grote klok zelf staat, maar het is wel een hele ervaring op zich. De quote van de dag vind ik tegen een muur in de binnenstad, tussen de honderden juwelierswinkels en overige shops waar Zwitserse zakmessen en chocolade verkocht worden aan Chinezen: “Was haben Sie eigentlich gegen Beamte? Die tun doch gar nichts?”

Ik heb Luzern ruim ingeschat, maar iets te ruim omdat ik een uur eerder al op het station te vinden ben. Mijn ticket staat niet toe dat ik andere treinen nemen dan de treinen die op mijn ticket vermeld staan, dat staat ook expliciet aangegeven, maar na even lief vragen aan de conducteur van de trein naar St. Gallen die ik moet nemen tot Arth-Goldau om van daaruit naar Schwyz te kunnen bevestigde precies dat, maar vond het tegelijk prima dat ik met zijn trein, die van een uur eerder, mee kon. Joepie! De trein is de Voralpen-Express van de SOB en de trein passeert onder meer het Verkehrshaus in Luzern, een vervoersmuseum vol met onder andere locomotieven en dergelijke dat helemaal omringd is met verkeersborden, dat er bijzonder komisch uitziet.

26. De Voralpen-Express, onder een betonnen geraamte, wachtend op vertrek. Het mooie van maar één traject hebben is dat je het koersbord niet vaak aan hoeft te passen.

Afbeelding

27. Een locomotief bij het Verkehrshaus in donkergroene kleurstelling.

Afbeelding

28. Overstaptijd te Arth-Goldau: niet voor de hier zichtbare Rigibahnen, maar voor een S-trein naar Schwyz.

Afbeelding

29. Arth-Goldau is toch best een druk station, dat, net als Sargans, Pepinstère, Uelzen en – hoewel niet precies zoals hier – Amsterdam Muiderpoort op een vertakking ligt, zodat je van het ene perron naar het andere lopen kan op een totaal andere lijn. Hier hebben we prominent de EC uit Milaan in de bocht, met verderop een trein van de SOB.

Afbeelding

30. Een kenmerkend rood gebouw heeft dat Arth-Goldau toch. Omdat dit station in een vertakking ligt, is deze weg de enige die naar het station toeloopt. Deze bus heeft er zijn vaste stek.

Afbeelding

31. Een IR met bestemming Locarno, getrokken door deze glanzende 460.

Afbeelding

Dan het eindpunt van de dag: Schwyz. Het ‘dorpje’ Schwyz waarnaar dit station genoemd is ligt alleen niet echt naast de deur, maar er rijden frequent bussen tussen het station en het centrum waardoor dit geen issue zou hoeven zijn, alhoewel het wel zo is dat de bussen in Zwitserland nu niet bepaald de goedkoopste zijn en wandelen op zichzelf ook geen straf is, gezien de mooie omgeving met de vele bergen.

32. S2 rijdt verder naar Erstfeld, na aankomst hier in Schwyz.

Afbeelding

33. Vroeger vond men dit soort architectuur heel modern.

Afbeelding

34. Het centrale busstation van Schwyz heet Post, wat een modern, net busstation is. Links rijdt net een bus weg van het lokale busbedrijf. Het zijn bijna allemaal Citaro’s.

Afbeelding

35. Eentje van dichtbij bekeken. Voor wie nog nooit in Zwitserland is geweest: hier moet je zelf de deuren van de bus openen door op de knop in de deur te drukken, wat in Nederland uit den boze zou zijn…

Afbeelding

36. Zwitserland met al haar beschilderde allegorieën en die bergen op de achtergrond… en natuurlijk deze bus die hier voorbij komt rijden.

Afbeelding

37. Ik beklim de heuvel waartegenop het dorp gebouwd is om een mooier uitzicht te krijgen met blik op zowel de Lauerzersee als de Vierwaldstättersee opgedeeld zijn door een flinke berg waardoor het lijkt dat deze meren om die berg heen lopen. Op hoogte is nog genoeg sneeuw te zien en te voelen, maar de zon is flink gaan schijnen en de sjaal + muts kunnen af, om op een bankje maar van het uitzicht te gaan genieten.

Afbeelding

Nadien wordt het tijd om in te checken in het backpackershostel, waar ik wat eet en wat praat met wat locals. Ik leg ze de vraag voor die alleen toeristen kunnen stellen: “dit dorp heet Schwyz, dit kanton heet Schwyz en dit land heet in jullie dialect ‘Schwiiz’, wat gebaseerd is op Schwyz, maar waarom wordt dit land dan in het Hoogduits desondanks ‘Schweiz’ genoemd?” Niemand wist daar een antwoord op, zelfs de mensen uit Schwyz niet.

Maandag

Vroeg opstaan geblazen vandaag, want het programma is weer vol: ik heb tot 11:00 vrije invulling van de dag, eigenlijk met het idee dat ik lang zou gaan uitslapen, maar het is bekend van Zwitserland dat het land duur is en dat tijd geld is, waardoor hier dus eigenlijk geen tijd te verliezen is. Tegen zeven à acht uur neem ik een bus naar Brunnen vanuit het busstation met de naam ‘Post’ (zoals zo veel bushaltes). Ik kan een buskaartje aan een kaartautomaat kopen die een kopie is van de SBB-kaartautomaat, alleen met een ander verfje. Warempel: deze automaat accepteert contactloos betalen.

In Brunnen heb ik iets van een kwartier de tijd om naar een boot te lopen die me naar de overkant van het nabijgelegen Vierwaldstättersee zal brengen, richting Treib.

38. De haven van Brunnen.

Afbeelding

39. Mistig. Heiig. Hoe je het ook noemen wilt. Vierwaldstättersee.

Afbeelding

40. Op naar de andere kant van het meer.

Afbeelding

Op de boot hoor ik voor het eerst “hoe Zwitserland aan haar bergen komt” (wie die Berge in die Schweiz kamen). Dat verhaal komt van een bekende Zwitserse komiek met de naam Franz Hohler en dat gaat zo: heel wat jaren terug was Zwitserland een vlak grassig land vol met tulpenvelden en skiliften die allemaal horizontaal gingen, terwijl Nederland juist vol met bergen stond, waarbij de mensen met klompen rondlopen en iedere keer die bergen op en af aan het fietsen waren. Ene Benedikt Matter wilde wel dat de bergen naar Zwitserland toe kwamen in ruil voor de tulpenvelden, zodat de skiliften tenminste omhoog konden gaan en dat de Nederlanders tenminste makkelijker met de fiets rond konden rijden zonder steeds die bergen te moeten gaan beklimmen. Niemand geloofde daar natuurlijk in dat zomaar eventjes die bergen naar Zwitserland verplaatst zouden kunnen worden, maar Benedikt zei: “als we nu eens allemaal er heel vroom in gaan geloven, kan het, want als je er maar hard genoeg in gelooft lukt alles”. Zo besloten alle Zwitsers er ontzettend hard in te geloven en ja hoor, de bergen kwamen op wonderbaarlijke wijze los van de Nederlandse grond om richting Zwitserland te zweven, terwijl al die tulpenvelden weer in Nederland terecht kwamen. Zodoende gaat iedereen nu naar Zwitserland op vakantie om bergen te zien, én is Zwitserlands bekendste berg vernoemd naar de man met het plan: de Matterhorn.

De Zwitsers mogen dus nu de bergen hebben, maar nog voor de geboorte van Flevoland was Nederland in oppervlakte kleiner dan Zwitserland. Ons equivalent van Benedikt Matter, ene Cornelis Lely geloofde na de Tweede Wereldoorlog er ook heilig in dat Nederland groter kon worden dan Zwitserland, en zo geschiedde dat ook, waarbij de Nederlanders gingen geloven in de schepping der polders. 7.150 km² aan polders kwamen erbij en zo werd Nederland groter dan Zwitserland.

Enfin, de boot komt aan in Treib en vanaf daar wil ik met een kabeltreintje naar boven richting Seelisberg, maar helaas is het treintje op deze dag in restauratie, dus krijg ik een gratis ritje naar boven per vervangend busje.

41. Eenmaal boven, dit toch prettige gezicht met het stationsgebouwtje, het busje dat me omhoog gebracht heeft en deze Postauto die een perfecte aansluiting biedt. Het is toch niet enkel toerisme waar dit voor ingericht is: het is nog nuttig ook, om een verbonden netwerk te hebben aan allerlei OV.

Afbeelding

42. ‘Seele’ in Seelisberg betekent ziel of geest en ondanks dat ik met mijn hoofd in de wolken ben is mijn geest zodoende nog troebel en mistig. Helaas pindakaas, ik zie geen reet van dat meer vanaf hier. Ik kan mezelf als vermist opgeven of weer naar beneden lopen. Ik kies voor het laatste, maar toch is de wandeling naar beneden ook met een mooi uitzicht over het meer. Ik moet er wel menig gras- en steenpad voor doorkruisen, beiden bezaaid met sneeuw, aangestaard door koeien, maar mooi is het wel.

Afbeelding

43. Geen treintje te bekennen. Wel een bus.

Afbeelding

44. En sneeuw.

Afbeelding

45. Het heeft geregend in de avond, dus is het veelal glad hier. Ik heb precies mijn verkeerde schoenen meegenomen, dus die modder die vooral beneden te vinden is, is niet bepaald tof te noemen. De sneeuw zorgt ervoor dat alles weer mooi acceptabel schoon wordt. Het is geen pootjebaden maar ook geen schuurpapier, derhalve ideaal ‘materiaal’.

Afbeelding

46. Ook kenmerkend: de golvende gekleurde ‘vlaggen’. Hier in de kleuren van het kanton Uri.

Afbeelding

47. En verdomd, wat komt daar aangereden? Het kabeltreintje!

Afbeelding

48. Er komt ook nog wat anders aangevaren, namelijk de boot die me terug naar Brunnen zal brengen, terug naar het kanton Schwyz.

Afbeelding

49. S2 met bestemming Baar Lindenpark komt aangereden. De aansluiting van boot naar trein per voet is erg krap en ik heb er zelfs een stukje voor moeten rennen, maar de trein kwam met twee à drie minuten aan, waardoor de haast eigenlijk niet nodig was.

Afbeelding

50. Ik verlaat de S2 te Zug Postplatz, van waar ik rustig wandel naar het hoofdstation.

Afbeelding

51. Een blik op de Zytturm van Zug. Onderweg passeer ik EU-vlaggen in Zwitserse stijl (dat betekent dat ze vierkant zijn) die gebroederlijk naast de vlag van Zwitserland en het kanton Zug aan het wapperen zijn langs de kade.

Afbeelding

52. Het moderne stationsgebouw van Zug. Zug, dat overigens ook een ‘vertakkingsstation’ is.

Afbeelding

Ik ben geneigd om in Zug de EC naar Zürich te nemen, maar ik ben gebonden aan de S24 met bestemming Thayngen die vanaf het moment dat ik station Zug binnenstap pas over een half uur vertrekt. Voor de S-Bahn geldt echter geen treinbinding (in de VIA-code staat dan ook NV*), dus neem ik vrolijk de trein ervoor, de S24 naar Weinfelden, die ook in Zürich Enge stopt – de halte die ik als tussenhalte heb opgegeven omdat ik vanaf daar naar Zürich HB wil wandelen, via het centrum (en daarmee Sechseläuten). Zürich Enge is een mooi station dat een groot oud stationsgebouw heeft in de vorm van een kromming, met trams die er voorbij rijden die de kromming soort van volgen. Het is een mix van nieuwe trams en de bekende oude, maar na tien minuten had ik nog geen bevredigende foto van een tram aldaar omdat het autoverkeer daarvoor nooit echt gunstig was.

53. Station Zürich Enge, met hier een trein van de S-Bahn Zürich.

Afbeelding

54. En dan de trams van Zürich. Hier een ‘nieuwe’ voor het machtige gebouw van Zürich Enge.

Afbeelding

55. En hier een oude.

Afbeelding

Goed, ik ben in Zürich voor Sechseläuten en hier heb ik eigenlijk niet echt iets voor voorbereid, ik zie alles wel en ik ga het wel beleven. Ik weet wel hoe de route loopt, waardoor ik een korte wandeling door het centrum goed kan uitrekenen. In de ochtend was het was fris en mistig en in de loop van de dag zou in Zürich was zelfs regen voorspeld, maar het werd zonnig in de grootste stad van het land en het bleef droog, ondanks enige dreigende wolken.

56. Een blik op de Böögg, de sneeuwpop die opgeblazen zal gaan worden.

Afbeelding

57. Dan de Limmatquai, met de bootjes die hier allemaal ofwel blauwe, ofwel witte zeiltjes hebben.

Afbeelding

58. Geen trams of bussen hier in de Bahnhofstrasse vandaag…

Afbeelding

59. Wel overal vlaggen.

Afbeelding

60. Ein bisschen Holland. Tegen niet zo Hollandse prijsjes dan.

Afbeelding

Met nog een uur speling zoek ik een goede plek op, maar dat wordt alvast niet één van de twee bankjes die langs de route staan, want die zijn gereserveerd. Reserveringen voor die bankjes werden verkocht voor 10 franken, net als het bijbehorende programmafoldertje. Hallo Zürich! Je was nooit echt al goedkoop geweest.

Als de parade vol met mensen die ‘Zünfte’ afbeelden, muzikanten en andere grapjassen begint neem ik plaats op een dunne verhoogde rand die om een boom heen geplaatst is, nabij een bushalte, waarop ik zo’n 3 uur lang moet balanceren om fotootjes te kunnen maken, om plastic bekertjes in ontvangst te nemen met bier en wijn om die vervolgens gedurende de optocht te laten bijvullen en om snoepjes proberen te vangen die geworpen worden naar het publiek door kinderen.

61, 62, 63, 64. De Umzug.

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Afbeelding

Het is één grote feestelijke bedoeling en een half uur vóór zes uur wandel ik naar het Sechseläutenplatz om daar de Böögg te zien verbranden, maar zoals ik al vreesde was het daar al flink druk en bleef ik uiteindelijk maar aan de Quaibrücke staan, omdat ik van daaruit ook zicht had op de Böögg. Het is op dit moment dat ik het toch wel jammer vind dat ik mijn telelens niet heb meegenomen…

65. Na een tijdje, om vier uur, gaat de fik in de Böögg.

Afbeelding

Dan is er een gat tussen het knallen van de Böögg en mijn vertrek uit Zürich, dus wordt het twee uur lang lekker treintjes kiek’n.

66. Onderweg naar het Hauptbahnhof (ik weet eigenlijk nog steeds niet waarom dat hier HB heet en niet Hbf. Zürich HB is ook het enige station in Zwitserland dat überhaupt het predikaat ‘Hauptbahnhof’ heeft) is het wat drukker en die oude trams krijgen nog een tandje meer sfeer met de vroeger ondergaande zon.

Afbeelding

67. Re 460’ers zijn hier volop.

Afbeelding

68, 69. Het is een komen en gaan aan treinen.

Afbeelding

Afbeelding

70. Het moment dat ik in Zürich HB was was precies een moment waarop de prominente treinen aankomen of vertrekken, zoals hier de ICE…

Afbeelding

71. … hier nog gebroederlijk naast een ‘ICN’ (eigenlijk RADBe 500)…

Afbeelding

72. … een TGV Lyria…

Afbeelding

73. …de dagelijkse EC uit Graz…

Afbeelding

… en de EC uit Milaan, maar deze kreeg ik niet scherp.

74. Een vreemde eend in de bijt is deze Re 420 die in hetzelfde jasje gegoten is als de Re 460. Helemaal gereviseerd, zo lijkt het, met andere koplampen ook nog eens.

Afbeelding

Terwijl ik per DB Navigator opzoek wat de volgende aankomsten zijn (tegen negen uur vertrekken geen internationale hogesnelheidstreinen meer, terwijl er wel een paar aankomen), merk ik dat de IC naar Basel van 21:36 staat aangegeven als uitgevallen. SBB geeft hetzelfde aan, maar er staat wel een vervangende verbinding aangegeven met extra stop in Turgi. Ik heb de SBB hoger zitten in dit soort gevallen dan de SNCF, maar ik neem het zekere voor het onzekere en ik neem een trein eerder, namelijk de IR van 21:10. Ik was toch twee uur van tevoren op Zürich HB, dus een trein eerder nemen naar Basel met permissie was geen probleem. Deze blijkt uitgevoerd te worden met een Flirt, die ook nog eens zowat overal stopt - zelfs in Rheinfelden. Ik mag mee van de conducteur en zo lijkt dat men coulant is met het nemen van vroegere treinen.

75. Nog even de oogst van alles snoepjes die gevangen zijn tijdens de Umzug.

Afbeelding

76. Eenmaal in Basel heb ik iets meer dan een half uur te vullen, dus vul ik mijn maag ten laatsten male, voordat ik de enige IC zonder nummer op de vertrekborden betreed.

Afbeelding

77. Tien minuten voor vertrek stond de trein er al.

Afbeelding

78. Ik herinner me de tijd dat ik hier ook in het donker instapte, met daarop ‘CityNightLine’ met bestemming Amsterdam! Nu is het eventjes Kiel.

Afbeelding

Aan de weinige anderen in mijn rijtuig vraag ik of zij ook naar huis toe gaan, maar nee, zij gaan precies op vakantie naar Nederland of België. Ik slaap slecht in deze trein, maar verder heb ik gelukkig geen ingewikkeld patroon van overstappen en stoptreintjes: ik kan in een half uur in Köln Hbf een broodje scoren om daarna de directe ICE naar ‘huis’ te nemen. Tot dan toe zijn alle ritten op tijd gebleven, met uitzondering van de S3 van Brunnen naar Zug, die met drie minuten vertraging reed, maar ach…

79. Weer thuis! Mooi zou zijn dat de ‘Amsterdam’ me naar Amsterdam gebracht had, maar nee, dit keer is het de ‘Brussel’.

Afbeelding

De laatste trein, die naar mijn dorp toe, komt in Amsterdam Centraal aanrijden om 9:56 op spoor 1 terwijl die normaliter om 9:56 zou moeten vertrekken. Toch gaat het kopmaken verrassend snel: met 3 minuten vertraging vertrekt deze weer, maar kort na vertrek staan we dan vlak na Amsterdam Centraal 2 minuten stil omdat vlak daarvoor nog een intercity vertrok, ook met vertraging.

Meer foto's van deze trip (die niet per se in chronologische volgorde staan) staan hier in dit album

En verder nog wat losse dagen uit in Nederland

't Is immers OV in Nederland :P

2 maart 2019 - Tiel

Het verontwaardigende idee kwam op de proppen om de spoorlijn Arnhem-Tiel en Tiel-Geldermalsen maar op te gaan heffen en deze integraal te vervangen door een busbaan en ondanks dat de ene helft zegt: “no way dude hoe kun je dat nu doen?” en de andere helft zegt: “het kan, kijk maar naar België anno 1984 dat gerust zowat een derde of een vierde van alle nevenlijnen schrapte” ben ik maar eens een slagje Arnhem-Tiel-Geldermalsen gaan doen. Het eerste stuk ging per ICE, om daarna dat boemeltreintje in te stappen. Hier staat de stoptrein in kwestie die net aan is gekomen te Tiel. Wat in ieder geval geen verslechtering is bij een verbussing van deze lijn, is dat er hoe dan ook geen toilet aanwezig is en zal zijn.

80. Net in Tiel, de stoptrein uit Arnhem.

Afbeelding

De sprinter naar Utrecht zat goed gevuld met al redelijk aangeschoten jeugd dat luidkeels “Ik moet zuipen!” aan het lallen was. Ach ja, in Geldermalsen gaan ze er allemaal uit om over te stappen op de trein naar Oeteldonk, zodat het uiteindelijk gewoon rustig wordt.

30 maart 2019: Een dag Drenthe

Over deze dag valt niet zo veel te vertellen, behalve dat ik het ‘nieuwe’ station van Assen eens van wat naderbij heb bekeken, dat ik naar Orvelte ben geweest en dat ik uiteindelijk via Emmen en de IC uit Berlijn weer terug thuis ben geraakt. Hieronder een paar random plaatjes.

81. Bus 24 met bestemming Stadskanaal, te station Assen.

Afbeelding

82. Bus 12 met bestemming Klazienaveen, te station Emmen

Afbeelding

83. De stoptrein naar Zwolle, nog wachtend op vertrek op het startpunt Emmen.

Afbeelding

Het is intussen juni en er zijn plannen. Volgende week ben ik in Polen te vinden, maar wat daarna komt, is nog ongewis. Ik denk dat ik wat geks ga doen, los van een mogelijke Interrail, ergens augustus of september. Zijn jullie wel eens ergens heen geweest in het buitenland met mensen die jullie kennen van hier, die jullie in het echt nog nooit gezien hebben? Ik doe trouwens mee aan de Kilometerkampioen dit jaar. Dat gaat interessant worden met onder meer de TT-Assen, een paar festivals en wat nog meer.

Een later verschenen post over een tocht door Poznań, Toruń en Gdańsk in Polen staat hier.
Laatst gewijzigd door Polaroyd7 op vr 04 feb 2022, 18:34, 2 keer totaal gewijzigd.
Gebruikersavatar
isadora
Berichten: 5812
Lid geworden op: zo 13 nov 2011, 14:14

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door isadora »

Prachtig verslag Polaroyd7, met veel leuke informatie. :pos: :pos: :pos:
Vond vooral het plaatje van de Vierwaldstättersee, nummer 39, erg sfeervol.
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
en-es
Berichten: 4413
Lid geworden op: zo 11 dec 2016, 14:11

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door en-es »

Mooie reportage!
Nitein-Repart
Berichten: 3469
Lid geworden op: zo 03 nov 2013, 22:06
Locatie: DTC

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door Nitein-Repart »

Welke camera gebruik je? Je foto's zien er gelikt uit, ondanks het mindere weer.

Mooi verslag weer. Ik heb wel het gevoel dat Zwitserland het voornamelijk van de kleine (smal)spoorlijntjes moet hebben waar bijzondere treinen te spotten zijn. Op de grote lijnen zijn het toch vooral treinstellen en trek-duwstammen. Een beetje net als in Nederland, alleen met (veel) hogere prijzen.
Quo usque tandem factionem cartellum et officiorum magina, patientia nostra abuditur dum navis praetoria resurrectionis ad profiscendum parata est?
ZO6176
Donateur
Berichten: 6000
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door ZO6176 »

Leuk tripje. Lekker gevarieerd
waldo79
Berichten: 7603
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door waldo79 »

Onderhoudend en heel fraaie foto's :)
Karl
Berichten: 4136
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 21:06

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door Karl »

Gaaf verslag. Ook leuk dat je meldt dat je een zo gunstig mogelijke Sparpreis hebt willen boeken.
Het is een spectrum.
Gebruikersavatar
Zugführer
OVNL-beheerder
Berichten: 3406
Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
Locatie: Helmond-Noord

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door Zugführer »

Mooi verslag :pos:
Ik ben toch maar wat blij met mijn interrail meestal, gewoon het Fernverkehr instappen als je zin hebt ;-)
Maar je hebt het mooi geregeld lees ik wel.
umbusko
Donateur
Berichten: 5286
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door umbusko »

Mooie reis, mooie foto's, mooi verslag! Dank! :D
Polaroyd7
Berichten: 134
Lid geworden op: ma 03 dec 2018, 00:09
Locatie: Kennemerland

Re: Naar Schwyz (kanton Schwyz) 'i de Schwiiz' en Sechseläuten in Zürich

Bericht door Polaroyd7 »

Nitein-Repart schreef:Welke camera gebruik je? Je foto's zien er gelikt uit, ondanks het mindere weer.
Ik heb een Sony α6000, een systeemcamera. De lenzen kunnen vervangen worden, ik heb er twee. Helaas heb ik mijn telelens vergeten mee te nemen tijdens deze trip, zodat die sneeuwpop die in de fik stond uiteindelijk maar ver weg bleef.
Zugführer schreef:Mooi verslag :pos:
Ik ben toch maar wat blij met mijn interrail meestal, gewoon het Fernverkehr instappen als je zin hebt ;-)
Maar je hebt het mooi geregeld lees ik wel.
De laatste paar jaren ben ik iedere zomer wel 'op Interrail' gegaan. In landen als Duitsland en Zwitserland is dat perfect ja. In mijn geval vergt dat wat organiseren en inschatten, wat je vrijheid behoorlijk beperkt. Toch heb ik me best wat marge gepermitteerd, zoals in Schwyz en Zürich.
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 15 gasten