Mikos op Reis: USA - Deel 2

Dit is het forumdeel voor jouw mooie foto's. Plaats dus al je reisverslagen hier. Ook overige foto's zijn welkom, mits ze voorzien zijn van een omschrijving waarom je die foto graag wil laten zien.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Mikos »

Mikos op Reis: USA - Deel 2

De afgelopen twee maanden heb ik een rondreis door de Verenigde Staten van Amerika gemaakt. De nadruk lag daarbij op de Nationale Parken in het Westen. Maar ook heb ik San Francisco opnieuw bezocht en ben ik in New York geweest. Om af te blussen op een eiland in de Stille Oceaan. Van de hele reis maak ik onderstaande samenvatting, waarbij ik extra aandacht zal besteden aan het reisdeel tussen New York en San Francisco, dat zullen jullie het meest interessant vinden. Onderweg heb ik 2540 foto's gemaakt, u zult begrijpen dat ik slechts een selectie daarvan kan laten zien om het geheel leesbaar te houden. Het aantal foto's in dit reisverslag is 149. Wie geïnteresseerd is in de 2400 foto's die ik hier niet laat zien, komt maar een keer op bezoek voor een fotoavond. :wink:

Zoals gebruikelijk is het een lang verhaal (we hebben het hier over een reis van acht weken), die ik in twee topics hier publiceer. Er zijn verschillende hoofdstukken, dus je kunt voor jezelf bepalen hoe ver je in één keer leest. Deel 1 staat hier.

De Californische kust
Op het vliegveld van San Francisco haal ik de volgende dag mijn huurauto op, waarmee ik 28 dagen lang op pad zal gaan. Ik begin met de Californische kust:
Afbeelding
79.

Van de kust kun je eindeloos veel foto's nemen, maar ze komen toch eigenlijk allemaal een beetje hierop neer:
Afbeelding
80. Saai, hoor.

Afbeelding
81. De huurauto is op het moment van ophalen gloednieuw; er staat 54 mijl (80 kilometer) op de teller.

Monterey huist de 17-Mile Drive, een chique woonwijk met uitzonderlijk mooie natuur en geweldige uitzichtpunten. Een van die punten is waar de Lone Cypress staat; bovenop een rots staat hier heldhaftig een cipres die met haar wortels stevigheid zoekt, terwijl de golven er alles aan proberen te doen er een einde aan te maken. Toch houdt de boom het al ruim 250 jaar vol op deze plek.

Afbeelding
82. De eenzame boom.

De dag erna bezoek ik, op weg naar het zuiden, ook de lokale kerk waar het stadje Carmel om bekend staat. Deze San Carlos Borromeo de Carmelo-missie, de historische kern van de gemeente, staat middenin een woonwijk. In 1771, toen de kerk hier werd gebouwd, was die woonwijk er nog niet.

Afbeelding
83. Wist u dat ene Clint Eastwood hier burgemeester was van 1986 tot 1988?

Afbeelding
84. Slaapverwekkende kust.

Ik vervolg mijn weg zuidwaarts langs de kust. Richting het zuiden rijden kan op twee manieren; er is de snelweg 101 die in een zo recht mogelijke streep van A naar B gaat en er is Highway 1, de toeristische route die langs de kust kronkelt en voor de mooiste uitzichten zorgt. Die laatste heeft mijn voorkeur en zo rijd ik kilometers lang langs de oceaan. Hier en daar volgt er een bos waar ik doorheen rijd en af en toe een dorpje. Maar het zijn flinke afstanden die je hier af moet leggen om ergens te komen, dus het is een afweging die je moet maken of je rustig aan zoveel mogelijk van deze omgeving wilt zien of dat je een aantal dingen uitkiest en verder wat tempo maakt om kilometers te kunnen maken en meer plekken kunt zien. Dat laatste is kennelijk het plan; Amerika is onnoemlijk groot. En alles zien, in welk tempo dan ook, gaat je toch niet lukken.

Afbeelding
85.

Ik heb er alweer twee uur rijden op zitten met een stop hier en daar. Heel in de verte zie ik, bovenop een berg, een kasteel staan. "Hearst Castle" staat er op de borden. Nadat ik mijn auto heb geparkeerd en mijn kaartje aan de balie heb afgehaald, stap ik in een aftandse bus. Die brengt me via een slingerweg van 10 kilometer naar boven. Daar staat een Amerikaanse dame met de grandeur alsof ze in de tijd van William Randolph Hearst (tweede namen worden in de VS om de een of andere reden constant voluit uitgesproken) leeft op ons te wachten. Ze zal ons begeleiden gedurende onze uur durende rondleiding door het kasteel.

Afbeelding
86.

William (ik verrek om het zijn tweede naam iedere keer te gebruiken) Hearst was een man van goede komaf en hij werd krantenmagnaat. Het land waarop we staan behoorde toe aan zijn vader, die het gebruikte om weekendjes weg te gaan kamperen. Met dat kamperen was William op een bepaald moment wel klaar en hij wilde er een huis bouwen. Maar natuurlijk niet zomaar een huis. Hij schakelde ontwerpster Julia Morgan uit San Francisco in om het geheel vorm te geven. Hij was nogal excentriek in zijn ideeën en daardoor werd er een heleboel ontworpen, soms zelfs gebouwd, waarna het toch gewijzigd moest worden. Het kostte daarom bijna 30 jaar om het te ontwerpen; van 1919 tot 1947. Doordat er van alles gewijzigd werd en ook het kostenplaatje op een bepaald moment een probleem was, was het kasteel in 1951, toen William overleed, nog altijd niet compleet af. In 1957 werd het landgoed aan de staat Californië geschonken. Een veranda, een buitenzwembad, een binnenzwembad, drie bijgebouwen, een enorme tuin, het houdt niet op. En dan heb ik het alleen nog maar over exterieur, want tijdens zijn huwelijksreis door Europa deed hij weer allerlei andere ideeën op, waardoor er complete vloeren, plafonds en interieurs werden ingevlogen vanuit overzeese gebieden.

Daarnaast was hij ook gek van dieren, dus een complete dierentuin met leeuwen en andere exotische beesten was ook aanwezig. Om er te komen moest er een vliegveld komen (de strip ligt er nog altijd). Gasten moest het aan niets ontbreken, dus er was een bioscoop, een gotische bibliotheek en tennisbanen. Die gasten konden in een van de 56 slaapkamers terecht. Omdat William van goede komaf was, had hij ook bekende vrienden die regelmatig bij hem over de vloer kwamen, denk aan Walt Disney, Winston Churchill en Charlie Chaplin.

Afbeelding
87.

Het geheel is zeker indrukwekkend en met het mooie weer lijkt het me een prima plek om een paar nachten te verblijven. Maar uiteindelijk is het allemaal nogal megalomaan. Lekker 'over the top' en flinke geldsmijterij. Maar ja, wie het breed heeft...

Afbeelding
88.

Een dagtrip naar het 30 kilometer uit de kust gelegen Santa Cruz Island, onderdeel van The Channel Islands, geeft me de mogelijkheid helemaal terug te gaan naar de natuur; dat is stiekem waar ik deze reis voor maak, zoals je verderop wel zult lezen. Zonder iemand om me heen een dag met heerlijk weer het eiland ontdekken; super!

Afbeelding
89.

Afbeelding
90.

Afbeelding
91.

Afbeelding
92. Met een afscheidscomité. Deze dagtrip was absoluut de moeite waard!

Landinwaarts
93. Afbeelding
Vanuit Ventura laat ik de kust en het water achter me en trek ik de woestijn in. Ik kom onder andere in het knettergekke Las Vegas terecht. Maar eerst een nachtelijke stop in Barstow, waar ze een station hebben.

Afbeelding
94.

Afbeelding
95. Met een klein spoorwegmuseum, dat buiten de relikwieën die er stonden een beetje tegenviel.

Afbeelding
96. Het station is voorzien van een klein spoorwegmuseum, een luchtvaartmuseum en het gebouw zelf is een Harvey House; onderdeel van een keten van spoorwegrestauraties, waar tijdens een stop van 20 minuten de passagiers de mogelijkheid kregen om een maaltijd naar binnen te werken. Dit was de voormalige eetzaal van het klootjesvolk, aldus de beveiliger die een korte rondleiding gaf.

Afbeelding
97. Vele eenzame kilometers zijn hier te rijden om ergens te komen.

Afbeelding
98. Om in Las Vegas uit te komen.

Afbeelding
99. Daar heeft men ook een monorail, die hier voor het hotel Westgate langs loopt. Ik koop er een dagkaart voor. Die is 24 uur geldig en kost 13 Dollar. Een enkeltje kost 5 Dollar, dus na 3 ritjes heb ik de dagkaart er al uit. De monorail rijdt iedere zeven minuten tijdens de piekuren en daarbuiten minder. Maar dat is helemaal niet nodig, want het valt me al snel op dat er maar weinig mensen gebruik van maken. Of dat wellicht met de baanligging te maken heeft? Ik klaag wel eens over de spoorligging van ProRail bij ons thuis, maar dit apparaat loopt vanzelf een keer de monorail af. Mijn hemel. Het rammelt alle kanten op en is verre van comfortabel. Onderweg kletst een mannenstem continu over de speakers over welke geweldige plaatsen er vanaf de volgende stop zijn te bereiken, inclusief opdringerig muziekje. Het is maar goed dat je met een kwartier aan het eindpunt bent.

Las Vegas heb ik van mijn lijstje kunnen strepen; been there, done that. Leuk voor een avondje!

De Nationale Parken
Dan begint de reis aan het onderdeel waar ik eigenlijk voor kom; de Nationale Parken van het Westen. Ik kan er heel uitgebreid over schrijven, ik kan honderden foto's laten zien, maar uiteindelijk is dit gewoon een forum voor OV-liefhebbers en dus zal ik het geheel vrij kort samenvatten.

Ik vind het heerlijk om in de natuur te wandelen; rugzak om, GPS aan en gaan. In deze NP's zijn vele wandelingen te maken, de een nog mooier dan de ander, maar ook met verschillende moeilijkheidsgraden. Ik heb dan ook flink wat wandelingen gemaakt, waarvan ik een handvol foto's zal laten zien. Eenieder die geïnteresseerd is in wat meer foto's van een bepaald park mag dat altijd laten weten.

Zion
Zion National Park is het eerste NP dat ik aandoe. Dit is het eerste van 'De vijf van Utah' die ik bezoek. Hier wandel ik de als 'Strenuous' aangemerkte wandeling naar Angel's Landing.

Afbeelding
100. Vanaf de plek waar ik sta, naar het puntje op de berg in het midden, een hoogteverschil van 400 meter.

Afbeelding
101.

Afbeelding
102. Onderweg gaat de laatste kilometer steil omhoog over een nauw pad, waardoor je een ketting moet gebruiken. Dat is echter wel tweerichtingsverkeer over een eenrichtingspad, want er is geen ruimte om elkaar makkelijk te passeren. Dat maakt de wandeling wel gevaarlijker.

Afbeelding
103. Maar het uitzicht, de beloning, is het allemaal absoluut waard!

Great Basin National Park
Honderden kilometers verderop ligt Great Basin National Park, net over de grens in Nevada. Het park ligt echter zo hoog, dat het grotendeels nog gesloten is door de sneeuw. Mijn bezoek beperkt zich dus tot de rondleiding door de Lehman Caves.

Afbeelding
104. Maar ook die zijn de moeite waard.

Afbeelding
105.

Afbeelding
106. De weg terug naar de bewoonde wereld is lang; de bocht die je in het midden van de foto ziet is 20 kilometer verderop. Het lijkt allemaal heel dichtbij, maar dat is het zeker niet!

Afbeelding
107. Om je een idee te geven...

Afbeelding
108. De reis gaat verder!

Bryce Canyon National Park
De volgende stop is Bryce Canyon National Park. Dit is voor mij het meest toegankelijke park gebleken. Het is hier druk, maar niet zo druk dat het vervelend is. Je kunt hier met de auto de uitzichtpunten af, een redelijk makkelijke Rim Trail bewandelen die alles van bovenaf laat zien en je kunt ervoor kiezen om de canyon in te wandelen en alles van onder te bekijken. Daar beneden zal je opvallen dat er maar weinig mensen voor kiezen, dus het is er een oase van rust.

Afbeelding
109. Van boven...

Afbeelding
110. De gemakkelijke Rim Trail laat je een heleboel mooie hootoos zien.

Afbeelding
111. De als 'Strenuous' aangemerkte Peek-a-Boo wandeling is het echter zeker waard om naar beneden te wandelen.

Afbeelding
112. Dan zie je het niet alleen van boven, maar je staat er ook middenin!

Afbeelding
113. ... en van onder.

Capitol Reef National Park
Daarna reis ik verder naar Capitol Reef, waar het weer een beetje roet in het eten gooit. De regen komt af en aan en is soms redelijk hevig. Maar tussen de buien door kan ik gelukkig toch nog wat mooie wandelingen maken!

Afbeelding
114. Zoals door de Capitol Gorge.

Afbeelding
115. Met 'petroglyphs' uit onder andere 1888.

Afbeelding
116.

Afbeelding
117. Men noemt dit park 'onontdekt'; veel mensen zouden het links laten liggen. Toch stonden de parkeerplaatsen hier en daar goed vol, maar onderweg kom je tijdens het wandelen maar weinig anderen tegen.

Afbeelding
118. Ik rijd verder naar Moab.

Arches National Park
Arches is een heel toegankelijk park met mooie bogen. Het is heel populair bij families, juist omdat het zo toegankelijk is. Daardoor is het er echter ook heel druk en heb ik het park overdag zo veel mogelijk gemeden. Een bezoek na 15 uur is ook druk, maar er is eigenlijk overal wel een plekje om te parkeren, wat je eerder op de dag vaak wel kunt vergeten.

Afbeelding
119. Evenzogoed is het park een bezoek absoluut waard!

Afbeelding
120. Double Arch.

Afbeelding
121. Broken Arch.

Canyonlands National Park
Maar voor wie van wandelen houdt, moet absoluut naar Canyonlands. Overdag hierheen en aan het eind van de middag een bezoek aan Arches is de beste combinatie. Maar daar moet je dan natuurlijk nog wel zin in hebben.

Afbeelding
122. Al was het maar voor het uitzicht dat je hier naartoe gaat.

Afbeelding
123. Een wandeling naar Chester Park, deze was volop in de 28 graden en daardoor uitputtend, maar ook weer zo de moeite waard!

Afbeelding
124. De wandeling Neck Spring gaf ook al zulke gave locaties bloot.

Afbeelding
125. Met een stevige klim, om alles weer van bovenaf te kunnen zien.

Afbeelding
126. Voor de gehaaste (maar ik denk eerder luie) Amerikaan is er de Pin Drive-in!

Grand Canyon
Mijn reis langs de Nationale Parken eindigt uiteraard bij de Grand Canyon. Anderhalve kilometer diep, met een aantal mooie wandelingen. Maar na het vele wandelen in de andere parken laat ik het wel uit mijn hoofd om hier de diepte in te gaan; naar beneden wil allemaal wel, maar je moet exact hetzelfde stuk ook weer naar boven. En dat is alles behalve gemakkelijk.

Afbeelding
127. En daar beneden stroomt de rivier de Colorado, die dit allemaal uitgesleten zou moeten hebben. Dat geloven de experts ook niet, dus die opperen het idee dat het gebied rondom de rivier door de jaren heen gestegen moet zijn. Dat klinkt ze veel logischer in de oren. Mij niet, maar ik ben dan ook geen expert.

Afbeelding
128. Ja, daar stroomt de Colorado.

Afbeelding
129. Buiten het wandelen is er gelukkig ook meer te zien, zoals het station van de Grand Canyon Railway. De trein staat iets voor half vier klaar voor vertrek.

De trein staat klaar om naar het 103 kilometer verderop gelegen Williams te rijden. De conducteur van dienst vraagt me of ik mee ga, maar ik ben vrij, dus geen treinen voor mij vandaag. Hij wil graag weten in welk land ik conducteur ben en we wisselen wat feitjes uit. De grootste vertragingen op deze lijn worden veroorzaakt door koeien. “Always the cows...” En anders de diesellocomotieven; “Die stammen uit 1964,” mijmert hij. Als ik zeg dat wij net van ons materieel uit 1964 af zijn moet hij lachen. Hij neemt afscheid van me, want het is half vier en hij wil naar huis. Hij voegt er snel nog aan te dat ze hier wettelijk maximaal 12 uur achter elkaar mogen werken. Ongeacht koeien of defecte locomotieven; “Na 12 uur mogen we niks meer aanraken en in principe alleen maar duimendraaien tot er een nieuwe ploeg komt.” Dat zouden wij eens moeten doen...

Afbeelding
130.

Afbeelding
131. Grand Canyon Station.

Vanuit de Grand Canyon rijd ik terug naar Las Vegas, waar ik mijn huurauto inlever. Onderweg kom ik nog langs een tweetal uitzichtpunten over de nabijgelegen spoorlijn. Hier rijden de goederentreinen af en aan; ik heb het idee dat ze bijna op bloksafstand van elkaar rijden.

Afbeelding
132. Telt u mee hoeveel locomotieven deze trein nodig heeft om alles over de bergen te krijgen?

Afbeelding
133.

Afbeelding
134. Inderdaad, 9 stuks.

Een flink eind verderop is er nog zo'n uitzichtpunt:

Afbeelding
135.

Toen ik de huurauto meekreeg stond er 80 kilometer op de teller, wanneer ik hem inlever staan er 5000 kilometer meer op. Vanuit Las Vegas vlieg ik naar San Francisco. Daarvandaan vlieg ik de volgende dag door naar de laatste bestemming van deze reis.

Hawai'i
De eilandengroep Hawai'i bestaat uit 8 grote eilanden en vele kleintjes. Ik bezoek in 10 dagen Big Island, het grootste eiland. Hawai'i staat meestal bekend om zijn paradijselijke eigenschappen; zon, zee en strand. Maar ik ben niet zo'n stilzitter en mag dus graag de boel ontdekken. En dan ontdek je ook de 'andere' kant van Hawai'i. Al vele jaren wordt het eiland geteisterd door de actieve vulkanen. In 2018 was er nog een grote uitbarsting, waarvan ik de gevolgen onderweg ook zal zien.

Het zuidoosten wordt constant het hardst getroffen (daar liggen de vulkanen dan ook).

Afbeelding
136. Volcanoes National Park is het laatste Nationale Park dat ik deze reis bezoek.

Afbeelding
137. Met een paar mooie plaatjes.

Afbeelding
138.

Afbeelding
139. En uiteraard mooie wandelingen!

De gevolgen van de vulkaanuitbarstingen zijn in het zuidoosten goed te zien. Ik bezoek onder andere een afvalverwerkingsstation. Lekker boeiend, zou je zeggen. Tot je ziet hoe dichtbij de lavastroom hier is gekomen.

Afbeelding
140.

Afbeelding
141. Dat scheelde maar weinig!

Afbeelding
142. Heeft een lavastroom die van links komt eigenlijk voorrang?

Afbeelding
143. De weg is afgezet door de lavastroom die verderop is opgedroogd. Dit is van de uitbarsting in 2018.

Afbeelding
144. Het noorden huisvest de idyllische strandjes en baaien.

Afbeelding
145. Waipo'o Valley.

Afbeelding
146. Alsof de vulkanen niet al voor genoeg ellende zorgen, heeft de natuur nog meer in petto voor dit eiland. Tsunami's hebben al meermaals dorpjes weggewassen, waaronder een complete Japanse enclave in de hoofdstad van Big Island, Hilo. Die hebben ze na de eerste tsunami, in 1946, compleet opnieuw opgebouwd. Maar de tsunami van 1960 verwoestte de wijk opnieuw, waarna men er een park van heeft gemaakt. De klok die je hier op de foto ziet, is van de tsunami in 1960; om 01.03 uur kwam de tsunami aan land, waarbij weer een groot deel van de stad werd verwoest. De klok is het symbool, bij wijze van herinnering. Tegenwoordig is het een monument.

Afbeelding
147. Maar laat dat je allemaal niet weerhouden van een bezoek aan de eilanden; ze hebben gelukkig nog zo veel meer en moois te bieden!

Afbeelding
148.

Afbeelding
149. Dit toestel vliegt me terug naar San Francisco, waarvandaan ik weer terug vlieg naar Amsterdam. Mijn reis van acht weken zit er op.

Wat was het een gave reis! Heel veel kilometers heb ik moeten rijden om onder andere ‘De Vijf Nationale Parken van Utah’ te kunnen zien; op het vaste land waren het 5000 kilometers en op Hawai’i kwamen er daar nog eens 1500 bij. Maar in een groot land als de Verenigde Staten van Amerika moet je wel om er een klein beetje van te zien. Want er is nog heel veel meer aan de andere kant van de grote plas om te bekijken en te bezoeken. Maar dat is niet voor deze keer. Ook heb ik heel wat mooie wandelingen mogen maken, met verschillende hoogtepunten. Nationale Parken die die naam absoluut verdienen. Ik heb 2540 foto's gemaakt waar ik naar kan kijken en ik heb vele herinneringen om aan terug te denken.

Ook ben ik in 8 weken tijd 7 kilo aangekomen, zo vertelt de weegschaal thuis me. Voor het culinaire gedeelte hoef je niet naar de VS: Het is voornamelijk Amerikaanse eenheidsworst, waarbij Amerikaanse 'cuisine' vooral bij een keten met een grote, gele M te vinden valt. Restaurants hebben er een handje van eenzelfde soort menukaart te hanteren, met veel en vet eten. Hamburgers, spareribs en vette patat is al wat hier de klok slaat. Daarom vond ik het geen probleem de laatste week lekker voor mezelf te koken.

Wie dit leest, is aan het einde van dit reisverslag gekomen. Ik hoop dat de samenvatting een idee heeft gegeven van wat ik de afgelopen maanden allemaal heb gezien. Er zijn nog zo veel meer foto's om te laten zien en er is nog zo veel meer om (uitgebreid) over te schrijven, maar dat is voor dit forum geen doen. Ik hoop voor de nodige inspiratie te hebben kunnen zorgen!
waldo79
Berichten: 7592
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door waldo79 »

Dus daar hing je uit :Y Indrukwekkend hoor.
Gebruikersavatar
isadora
Berichten: 5810
Lid geworden op: zo 13 nov 2011, 14:14

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door isadora »

Leaving me speechless.............. :pos: :pos: :pos:
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Gebruikersavatar
Daniel
OVNL-bestuurslid
Berichten: 39097
Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
Locatie: Amersfoort
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Daniel »

Echt fraai dit, indrukwekkende platen uit de nationale parken ook :pos:
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...

Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
ZO6176
Donateur
Berichten: 5977
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door ZO6176 »

Niks saais aan die foto's. Het lijkt me idd raar dat je op die kaarsrechte weg zit en die bocht komt nooit dichterbij.
Durashift
Berichten: 5627
Lid geworden op: za 23 mei 2015, 08:39
Locatie: Rhenen

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Durashift »

Leuk om een indruk te krijgen. Helaas heb je mij niet geïnspireerd om een dergelijke reis te gaan ondernemen. :wink:
Gebruikersavatar
trolly
Berichten: 10486
Lid geworden op: vr 02 okt 2015, 20:43

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door trolly »

Begrijpelijk. Teveel naaldbomen.
Non oltrepassare la linea gialla

________________________________________________________________________________________________
huibf
Donateur
Berichten: 4094
Lid geworden op: zo 07 mar 2010, 16:28
Locatie: Eindhoven

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door huibf »

Erg mooie reis zo te zien.
Amerika is echter niet mijn ding. Ik hou het bij Azie of Midden en Zuid Amerika. :lol:
Gebruikersavatar
Zugführer
OVNL-beheerder
Berichten: 3402
Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
Locatie: Helmond-Noord

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Zugführer »

Mooi verslag! Ik ben nog nooit de oceaan over gevlogen, maar zo'n reis per trein van oost naar west lijkt me erg leuk om ooit nog eens te doen. En de landschappen op de foto's in dit deel zien er ook prachtig uit. Maar er staan nog zoveel andere dingen op de verlanglijst dichterbij huis... ;)
Milco
OVNL-beheerder
Berichten: 8579
Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
Locatie: Almere
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Milco »

Ook deel 2 mag er wezen! :D
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.

Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 16-03-2024

Youtube:
https://www.youtube.com/ovinalmere1
Laatste update: 10-09-2023

Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Mikos »

Dank voor uw reacties! Vergeet niet; als je nu de mogelijkheid hebt om verre reizen te maken, doe dat dan vooral! Voor je het weet komen er beperkingen (partner, kinderen, medische zaken). Maar doe vooral wat je leuk vindt!
ZO6176
Donateur
Berichten: 5977
Lid geworden op: wo 02 dec 2015, 20:20
Locatie: Eindhoven

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door ZO6176 »

Kinderen zijn er al. Het is tegenwoordig een wonder als ik voorbij harderwijk geraak.
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Mikos »

Exact mijn punt. :mrgreen:
Gebruikersavatar
trolly
Berichten: 10486
Lid geworden op: vr 02 okt 2015, 20:43

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door trolly »

Mikos, vertel eens eerlijk: ben je zwanger?
Non oltrepassare la linea gialla

________________________________________________________________________________________________
Gebruikersavatar
Mikos
Berichten: 5808
Lid geworden op: wo 26 mar 2008, 19:04
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Mikos »

Bijna. _O-
Gebruikersavatar
trolly
Berichten: 10486
Lid geworden op: vr 02 okt 2015, 20:43

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door trolly »

Jongen toch. Doen ze bij het spoor niet aan voorlichting?
Non oltrepassare la linea gialla

________________________________________________________________________________________________
Durashift
Berichten: 5627
Lid geworden op: za 23 mei 2015, 08:39
Locatie: Rhenen

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Durashift »

trolly schreef:Begrijpelijk. Teveel naaldbomen.
:D _O_

Mwah, ik heb toch vooral veel rotspartijen gezien op de platen.
Gebruikersavatar
trolly
Berichten: 10486
Lid geworden op: vr 02 okt 2015, 20:43

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door trolly »

Mikos schreef:...Lone Cypress...
Afbeelding
Maar eerlijk is eerlijk:ik mag natuurlijk niet verwachten dat jij weet dat een cipres een naaldboom is (A)
Non oltrepassare la linea gialla

________________________________________________________________________________________________
Durashift
Berichten: 5627
Lid geworden op: za 23 mei 2015, 08:39
Locatie: Rhenen

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Durashift »

Afbeelding
umbusko
Donateur
Berichten: 5272
Lid geworden op: zo 28 okt 2018, 16:45
Locatie: Maastricht/Berlin

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door umbusko »

Wat een prachtige foto's weer! Ik heb genoten! :D
huibf
Donateur
Berichten: 4094
Lid geworden op: zo 07 mar 2010, 16:28
Locatie: Eindhoven

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door huibf »

Mikos schreef:Dank voor uw reacties! Vergeet niet; als je nu de mogelijkheid hebt om verre reizen te maken, doe dat dan vooral! Voor je het weet komen er beperkingen (partner, kinderen, medische zaken). Maar doe vooral wat je leuk vindt!
Juist !
waldo79
Berichten: 7592
Lid geworden op: do 13 mar 2008, 14:00
Locatie: 's-Hertogenbosch

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door waldo79 »

Mee eens, ja :D
Gebruikersnaam
Berichten: 627
Lid geworden op: di 18 apr 2017, 13:51
Locatie: Ede
Contacteer:

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Gebruikersnaam »

Sorry voor de bump, maar ik kan het niet laten om te delen dat ook ik heb genoten van dit tweeluik :pos:
Gebruikersavatar
Meltrain
Donateur
Berichten: 21229
Lid geworden op: wo 12 mar 2008, 21:29
Locatie: Delft

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Meltrain »

Ook dit was een schitterend verslag. :pos:
Enkele locaties (Las Vegas, Grand Canyon, Bryce Canyon) deden me terugdenken aan mijn reis door de VS in 2011, waarvan hier op het forum ook nog enkele verslagen staan. :D
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
Accelerat
Berichten: 61
Lid geworden op: ma 23 nov 2015, 22:01
Locatie: Alberta, Canada

Re: Mikos op Reis: USA - Deel 2

Bericht door Accelerat »

Mooi verslag van een divers land!
Να πάμε, върви, живей!
Plaats reactie

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 36 gasten