Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Ik val in de herhaling want ik heb het al veel vaker genoemd hier, maar Oekraïne is echt een fantastisch vakantieland. Prachtige steden, mooie natuur en veel avontuur. Elke twee jaar probeer ik er een keer heen te gaan en aangezien ik er in 2011, 2013, 2015 en 2017 al op vakantie geweest ben én mijn vriendin er nog nooit was geweest maar wel graag een keer wilde was de keuze dit jaar niet zo moeilijk: Oekraïne! Nu heb ik al redelijk veel van het land gezien en mijn vriendin nog niets, maar desondanks heb ik naast het reeds bekende weer veel nieuwe dingen gezien en ontdekt.
We beginnen echter nog in Polen, al is het bezoek daar vooral van de familiaire kant. In totaal zijn we twee-en-een-halve week op pad geweest, waarvan één in Polen en de rest in Oekraïne. Dit deel beslaat het stuk in Polen en het eerste deel van de reis in Oekraïne, in totaal zal deze reeks uit drie delen bestaan. Een kaartje van dit deel staat hier, zoals jullie inmiddels gewend zijn ;)
De heenreis met trolleybus, trein en bus van Arnhem naar een als altijd vol Eindhoven Airport en vanaf daar per druksigaar naar Gdańsk-Zuid (beter bekend als Warszawa Modlin) zal ik jullie besparen, hierover valt weinig te melden. In Warszawa verblijven we twee nachten, op bezoek bij een vriendin van mijn vriendin. Het weer is goed en het is vooral veel bijpraten - ondanks dat het beter gaat met Pools heb ik nog een lange weg te gaan :')
1. We verblijven zo'n 30 km buiten de stad, maar we gaan nog wel even de stad in. Het is verkiezingstijd (Europese verkiezingen) en Warszawa hangt vol met verkiezingsposters. De aartsconservatieve regeringspartij PiS doet het op het platteland heel goed, maar dat ze in de steden minder populair te zijn is goed te zien - bijna alle posters zien er ongeveer zo uit :')
Election posters, Warszawa by Timon91, on Flickr
2. We bezoeken samen het Łazienki park, wat in het aangename lenteweer redelijk druk is. Ik ben er één keer eerder geweest, in de herfst in 2013. Ook al is het best mooi, ik moet eerlijk zeggen dat ik het op een mooie herfstdag een stuk mooier vind ;) Voor de geïnteresseerden gaan we een stukje terug de tijd in: klik! - vanaf foto 40.
Łazienki park, Warszawa by Timon91, on Flickr
3. Het paleis in het midden van het park.
Łazienki park, Warszawa by Timon91, on Flickr
4. In het park gaat ook één of andere festiviteit plaatsvinden om het broederschap tussen Polen en Hongarije te vieren. Er staan veel van dit soort borden.
Łazienki park, Warszawa by Timon91, on Flickr
5. Het verhaal van de beer Wojtek blijft schitterend. In Edinburgh, waar we slechts twee weken voor ons bezoek aan Warszawa waren, staat een standbeeld van Wojtek.
Wojtek the bear by Timon91, on Flickr
Na twee nachten nemen we afscheid, gaan met de stoptrein van station Legionowo naar Warszawa Wschodnia (Warszawa Oost) en nemen vanaf daar de TLK naar Lublin. Deze komt op tijd binnen maar bestaat uit slechts vier rijtuigen, die dan ook helemaal vol zitten. We reizen in de 1e klasse, want het prijsverschil is te overzien en daar waren tenminste nog plekken vrij. Het hele gangpad staat vol mensen zonder reservering, wij zijn erg tevreden met onze zitplaats :) De directe spoorlijn Warszawa-Lublin - via Piława en Dęblin - is sinds 2014 gesloten voor modernisering, wanneer de boel weer open gaat weet eigenlijk niemand precies. Tot die tijd rijden de lange-afstandstreinen Warszawa-Lublin met een omweg via Siedlce en Łuków, in de laatstgenoemde stad vindt er een lokwissel plaats aangezien er vanaf daar tot Lublin geen draadje hangt.
6. Het landschap onderweg is niet heel boeiend, maar het raam kan open en af en toe is er nog wel een plekje aan het raam vrij om even naast het open raam te hangen. Ik heb dat lang niet gedaan, dus dat is wel weer even leuk :)
View from TLK “Notec” Piła-Lublin by Timon91, on Flickr
7. Het perron in Łuków, waar we 20 minuten stil staan.
TLK “Notec” at Łuków train station by Timon91, on Flickr
8. TLK "Notec" uit Piła heeft er al een hele rit op zitten.
TLK “Notec” at Łuków train station by Timon91, on Flickr
9. Er komt ook een TLK de andere kant op aan in Łuków, die krijgt hier een elektrische lok terug.
TLK to Gorzów Wielkopolski at Łuków train station by Timon91, on Flickr
10. Ondanks dat Łuków-Lublin enkelsporig en niet-geëlektrificeerd is, is de spoorlijn wel recentelijk gemoderniseerd. Tussen Warszawa en Lublin doe je via deze route maar net iets langer over de rit dan over de "normale" route vroeger. Straks zou het wel een uurtje sneller moeten gaan, maar voorlopig is dit het. In totaal duurt de rit ongeveer 3 uur voor 227 km. Hier in Parczew kruisen we een andere TLK. Er rijdt elke 2-3 uur een trein van Lublin naar Warszawa, maar soms zitten er lange gaten tussen.
Parczew train station by Timon91, on Flickr
11. In Lublin gaan we met de bus verder. Het hoofdbusstation ligt in het centrum, een paar kilometer van het treinstation af. Naast het treinstation is er nog een oud, vervallen busstation, en daar vertrekken wij. We gaan weliswaar met een minibus verder, maar helaas is het niet de oranje buurtbus die hier ook staat
Lublin bus station by Timon91, on Flickr
12. Verder is het een vrij troosteloos geheel hier. We moeten een minuut of 20 wachten op het busje naar Biłgoraj en gaan daarmee verder. Dat het raam smerig is maakt voor de foto verder weinig uit ;)
Lublin bus station by Timon91, on Flickr
13. Het interieur van ons busje. Anmar (het busbedrijf) rekent 15 złoty voor Lublin-Biłgoraj, wat een rit van ongeveer twee uur is. PKS Biłgoraj - ondanks dat het PKS heet zijn dit soort bedrijven tegenwoordig vaak privaat! - stunt met een vast tarief van 7 złoty, maar die rijden dan weer niet zo vaak. Het busje zit in ieder geval redelijk vol en binnen is het heet.
Anmar bus Lublin-Biłgoraj by Timon91, on Flickr
Biłgoraj bereiken we redelijk snel, de werkzaamheden onderweg zijn afgerond en we rijden lekker door. Vanaf Biłgoraj is het nog een uur met een ander busje - wat op deze zaterdag slechts 1× rijdt, maar voor ons op precies het goede tijdstip - naar het dorp van mijn vriendin, waar we vier nachten blijven.
14. Mijn ouders voegen zich na een paar dagen bij ons. Ze vliegen naar Lublin en wij halen ze op het vliegveld op. Er staat zowaar een treintje te wachten op passagiers van de vlucht uit Warszawa, verder rijden er nauwelijks treinen heen. In 2017 was het slechts één trein per dag, tegenwoordig zelfs twee of drie. In dit treintje (of eigenlijk op station Lublin) heb ik m'n vriendin leren kennen, dus dat is voor ons beiden een leuk weerzien :@ Veel vluchten zijn er overigens ook niet, na de vlucht uit Warszawa volgen er vandaag slechts nog twee.
Lublin Airport, Świdnik by Timon91, on Flickr
15. Om mijn ouders ook iets van de omgeving te laten zien gaan we net als vorig jaar naar Szumy, in het nationaal park Roztocze. Let op waar je loopt, er zijn ook kleine slangen hier!
Snake in Szumy, Roztocze National Park by Timon91, on Flickr
16. En veel mooie plekjes.
Szumy, Roztocze National Park by Timon91, on Flickr
Veel foto's maak ik verder niet, ik ben hier vorig jaar ook geweest en verkeer nog niet echt in de fotografeersfeer. In mijn verzamelverslag van vorig jaar staan nog wel een aantal foto's.
Vanaf hier gaan we met z'n vieren naar Oekraïne, voor mijn vriendin en beide ouders de eerste keer. De eerste bestemming daar is L'viv/Львів. Mijn ouders vliegen vanaf daar terug naar huis, wij gaan nog een ruime week verder door in Oekraïne.
Na de lunch krijgen we een lift naar Przemyśl, wat ongeveer vijf kwartier rijden is. Onderweg breekt een verschrikkelijk harde regenbui los, die heel lang duurt omdat er nauwelijks wind staat. Aangekomen in Przemyśl is het windstil en hoost het nog steeds, dus dat belooft veel goeds. Bij het station aangekomen sprinten mijn vriendin en ik de auto uit richting station om naar het toilet te gaan en uit te zoeken waar de bus vertrekt. Bus? Ja, bus - helaas. Normaal gesproken rijden er dagelijks twee Oekraïense IC+ treinen uit Kyiv/Київ via L'viv naar Przemyśl en weer terug, wat vrij makkelijk gaat omdat het Oekraïense breedspoor tot Przemyśl loopt. Het is de snelste en makkelijkste manier om vanuit Przemyśl naar L'viv te gaan, met mijn ouders zag ik dit nog wel zitten om te doen. Helaas zijn er precies nu vier dagen lang geen treinen in verband met werkzaamheden en moeten we tot grensdorp Medyka met de bus. Vanwege de grenscontroles en de onoverzichtelijkheid van Medyka leek het me beter om maar wel met de treinvervangende bus mee te gaan, in plaats van een lift krijgen tot Medyka - wat qua afstand niet veel verder is. Goed, we vogelen uit waar de bussen naar Medyka vertrekken, halen mijn ouders en alle bagage op, lopen door de stationstunnel naar het busstation, sprinten een stuk door de stromende regen naar de overkapping waar de PKP bussen staan te wachten, ellebogen onze bagage en onszelf een bus in en dan hebben we even rust. De IC+ treinen zijn enorm populair, dus ook nu moeten er honderden mensen mee. Wij vertrekken met de tweede bus, na ruim een half uur worden we afgezet.
Station Medyka is meer een groot rangeerterrein dan een station. Het eigenlijke station ligt aan de zuidzijde, maar dat is normaalspoor. Het breedspoor loopt aan de noordkant en daar is alleen een kaal perronnetje, wat normaal alleen door de grenspolitie gebruikt wordt. De bus kan daar überhaupt niet komen en dropt ons een halve kilometer verder. Daarna is het maar lopen, eerst over een klein asfaltweggetje, daarna over een karrenspoor, dan een stukje langs het spoor, en tenslotte over het nauwelijks bestrate perron.
17. Ik had gehoopt dat de trein er al zou staan zodat we in ieder geval in de trein kunnen wachten. Vanwege de hele exercitie met de bus is er flink wat extra tijd genomen en het duurt nog ruim een uur tot de trein gaat vertrekken. Uiteraard is er geen trein te bekennen en hebben de mensen uit de eerste bus al plaatsgenomen onder de spaarzame abri's die als enige wat beschutting bieden. Gelukkig regent het nu minder, maar droog is het nog niet.
Waiting at Medyka train station by Timon91, on Flickr
18. Na een minuut of 20 gaat er een golf van opluchting over het perron: er komt een trein aan! Helaas is de opluchting van korte duur, want de trein blijft aan het uiteinde van het perron staan :') De grenspolitie is nu ook gearriveerd en die lopen op hun dooie gemakje naar de trein - wat gezien de lengte van het perron wel even duurt. Ondertussen wordt het weer donkerder en begint het weer te druppelen, dus ik zie letterlijk de bui al hangen :')
Waiting at Medyka train station by Timon91, on Flickr
Gelukkig komt de trein na 20 minuten in beweging - we staan dan al 40 minuten op het perron te wachten - en kunnen we instappen. Zodra iedereen in de trein zit gaan de deuren dicht en volgt de grenscontrole, maar omdat we Polen uit gaan gaat dit vrij soepel. Op de seconde op tijd vertrekken we, na een kilometer steken we de grens over en komen we in een andere wereld terecht. Voor mijn vriendin is het een rare gewaarwording dat het verschil tussen Polen en Oekraïne zo groot is, ondanks dat haar dorp slechts tientallen kilometers van de grens af ligt is ze nooit in het land geweest. De armoede is soms schrijnend, en dat is de eerste keer best even wennen. Medyka-L'viv duurt slechts 1:23 uur, de Oekraïense controle vindt al rijdend plaats. Om 18:36, Oekraïense tijd, staan we dan eindelijk in L'viv. Van de vijf pinautomaten die hier eerst in het station stonden is er nog slechts één over en die wil maximaal 200 UAH geven. Aangezien je transactiekosten voor pinnen buiten de eurozone bij mijn oranje dooruitvernietigdregenwoudafkomstigekinderhandjesinelkaargeschroefdeuitfossielegrondstoffenbestaandekernbommensponsorende bank omgerekend zo'n 100 UAH zijn laat ik het maar zitten, dit schiet niet op :') Station L'viv is een nog grotere bouwput dan eerst. Een jaar of 5 geleden is men begonnen met 600 meter vooroorlogs tramspoor tussen het station en de hoofdstraat te vervangen, maar veel is men nog niet opgeschoten. Ik wissel ons overgebleven Poolse geld om een taxi te kunnen betalen, pinnen komt in de stad wel :') Met enige moeite vinden we een taxi die ons in een chaotische rit naar ons appartement brengt. Onze chauffeur is een afzetter, maar hij is wel handig met onze bagage in de auto proppen en ons door de metalen rivier van L'viv's spitsuur heen manoeuvreren. 's Avonds eten we nog wat en duiken dan ons bed in, het was een vermoeiende dag zo.
In L'viv blijven we twee volledige dagen, maar heel veel foto's heb ik niet gemaakt - het is immers al mijn vierde keer hier. Alle 34 foto's staan hier, 16 staan er in dit verslag. Voor mijn ouders en vriendin is het zoals gezegd de eerste keer, ik speel hier nu reisgids voor hen.
19. De zogenaamde "koffiemijn" aan het hoofdplein van de stad is een bekende plek, maar één van de betere koffiehuizen. L'viv is ooit Habsburgs geweest, een uitgebreide koffiehuizencultuur is daar een prettige erfenis van. We drinken hier koffie en gaan daarna de "mijn" in, waar de koffie wordt "gewonnen".
Coffee mine, Stary Rynek, L’viv by Timon91, on Flickr
20. Het Potocki-paleis is een prachtig gebouw, tegenwoordig huist er een kunstmuseum in. Ze zijn nog niet open, dus daarom...
Potocki palace, L’viv by Timon91, on Flickr
21. ...gaan we nog maar een keer koffie drinken ;)
Coffee house, L’viv by Timon91, on Flickr
22. In het museum lopen we een rondje, maar je wordt gek van de krakende houten vloeren :') Geheel in Sovjet-traditie is er in elke zaal een oud dametje aanwezig die de lampen aan- en uitdoet en de bezoekers nauwlettend in de gaten houdt terwijl ze kruiswoordpuzzels invult.
Potocki palace, L’viv by Timon91, on Flickr
23. De Poolse geschiedenis van de stad zie je nog veel terug.
Polish history in L’viv by Timon91, on Flickr
24. Het operagebouw heb ik al vaak van buiten gezien, maar nog nooit van binnen. Vanavond is er een voorstelling en zowaar op een handig tijdstip, dus we besluiten om maar eens naar de opera te gaan :')
L’viv Opera House by Timon91, on Flickr
25. Inmiddels is het gaan regenen en aangezien L'viv onnoemelijk veel prachtige kerken heeft hoppen we van kerk naar kerk. Op een gegeven moment zie je door de kruizen en het goud de kerk niet meer :')
Church, L’viv by Timon91, on Flickr
26. 's Avonds gaan we dus naar de opera. Het is een folklore-opera, die over Kozakken in ballingschap gaat. Indirect is het een opera over de geboorte van Oekraïne. We zitten op het bovenste balkon, voor de voorstelling begint is daar ook nog genoeg te zien. Er zijn namelijk een dertigtal ouderen die geen reservering hebben en maar gewoon ergens gaan zitten. Als er dan andere toeschouwers komen die wel een reservering voor die plekken hebben moeten ze verkassen, en dat gaat altijd gepaard met veel discussie, geduw, moeilijkheden en gezeul met hun boodschappentassen :') De medewerkers van de opera hebben er hun handen vol aan :') Vermoedelijk mogen pensionado's gratis naar deze voorstellingen als er nog plek is, maar een reservering hebben ze dan dus niet.
Kozak opera in the L’viv Opera House by Timon91, on Flickr
Wat kost dat nou, zo'n opera bijwonen in L'viv? 100 UAH per persoon, is het antwoord :') Tegenwoordig gaan er ongeveer 30 UAH in een euro, dus heel duur is het niet ;) Tijdens mijn bezoeken in 2011-3-5-7 was de wisselkoers respectievelijk 11-11-22-30, de oorlog met Rusland laat wel z'n sporen na. In plaats van duurder, zoals de meeste landen in Centraal- en Oost-Europa, werd Oekraïne alleen maar goedkoper voor ons. De wisselkoers is de laatste jaren wel wat constanter en het prijspeil is ook wel weer een beetje bijgetrokken, maar nog steeds is Oekraïne verschrikkelijk goedkoop. De opera is in ieder geval leuk, al verstaan we er weinig van. Ook mijn vriendin begrijpt niet veel, zang maakt het natuurlijk niet makkelijker te begrijpen :') Pools en Oekraïens liggen dicht bij elkaar, maar het zijn wel degelijk verschillende talen. Ondanks de taalbarrière is het een interessante voorstelling met mooie dans en zang.
De volgende dag begint het met een tramrit naar de Lychakiv begraafplaats, de Père Lachaise van Oekraïne ;)
27. Behalve wij zijn er nog een stuk of honderd andere toeristen, maar dat zijn louter Poolse schoolkinderen. Lychakiv is groot, dus het spreidt zich snel. Hier het graf van Ivan Franko, een beroemde Oekraïense schrijver uit de tweede helft van de 19e eeuw. Ze hebben zelfs een stad naar hem vernoemd, Ivano-Frankivsk/Івано-Франківськ, het vroegere Stanyslaviv. Het ligt niet ver van L'viv af, zie ook mijn reisverslag uit 2015 (vanaf foto 35).
Ivan Franko grave, Lychakiv cemetery, L’viv by Timon91, on Flickr
28. Lychakiv heeft niet alleen oude graven, maar ook recente. Zo is er een veld vol oorlogsgraven uit de afgelopen jaren, want hoe je het ook went of keert: Oekraïne is nog steeds in oorlog. Vanzelfsprekend is het aangrijpend om hier mensen van je eigen leeftijd te zien liggen die in de oorlog gesneuveld zijn.
Recent war graves, Lychakiv cemetery, L’viv by Timon91, on Flickr
29. Na het interessante bezoek aan Lychakiv (op Flickr staan meer foto's) gaan we terug de stad in. Net buiten het centrum ligt er een heuvel waar je prima heen kunt lopen. Straten hier zijn sowieso vaak niet vlak, wij als kersverse Arnhemmers zijn het inmiddels een beetje gewend :')
On the road to Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
30. Het laatste stuk gaat over ijzeren trappen naar boven. Op de foto zou je het niet zeggen, maar het is best druk hier.
Climbing Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
31. Het uitzicht richting centrum wordt grotendeels door bomen geblokkeerd, maar is desondanks best aardig :)
View of L’viv from Vysoke Zamok by Timon91, on Flickr
32. Typisch straatje, terug in het centrum. Lopen over straat is hier soms net een bergwandeling. Lokale dames lopen hier dan weer moeiteloos met hoge hakken overheen.
Streetview in L’viv by Timon91, on Flickr
33. Sommige stukken tramrails zijn redelijk nieuw, maar bij het gros vraag je je af hoe het kan dat de tram niet uit de rails loopt :') Een fascinerend gezicht zijn de trammetjes altijd wel, zoals hier net ten oosten van het oude centrum.
Traffic in L’viv by Timon91, on Flickr
Tickets koop je bij de bestuurder, die dat tijdens het rijden moet doen. Een enkele reis kost 5 UAH.
34. 's Avonds eten we Georgisch met z'n vijven: een vriend van mij, die net in L'viv is aangekomen, voegt zich bij ons. Leuk om elkaar in deze contreien te treffen :D Het weer is wat beter inmiddels en het weekend is begonnen; op Stary Rynek is het een stuk drukker dan de afgelopen dagen!
Stary Rynek, L’viv by Timon91, on Flickr
Na terugkomst in ons appartement douchen we en pakken we onze spullen in, tijd voor de volgende etappe! We nemen afscheid van mijn ouders en met de bus reizen we naar het station, waar het behoorlijk druk is.
35. Om 23:28 vertrekken we richting Odessa/Одеса, vanaf spoor 4. De trein op de regel erboven, Przemyśl-Odessa, die niet geheel stomtoevallig dezelfde vertrektijd heeft, is gewoon een setje koersrijtuigen die aan "onze" trein gehangen wordt.
L’viv train station by Timon91, on Flickr
36. Druk zat hier. We gaan gauw richting perron, ook al is het nog lang geen vertrektijd.
L’viv train station by Timon91, on Flickr
37. Op het perron, met links de twee rijtuigen die de nachttrein naar Kraków en Wrocław vormen en rechts onze joekel van 17 rijtuigen naar Odessa.
Night trains to Wrocław and Odessa at L’viv train station by Timon91, on Flickr
38. De twee koersrijtuigen uit Przemyśl (of eigenlijk, Medyka - er zijn nog steeds werkzaamheden) komen op het perron ernaast binnen, wat een gure plek is vol daklozen.
Night train from Przemyśl to Odessa at L’viv train station by Timon91, on Flickr
39. We mogen de trein nog niet in, maar we hoeven niet heel lang meer te wachten.
Night train to Odessa at L’viv train station by Timon91, on Flickr
40. Zo'n 40 minuten minuten voor vertrek gaan de deuren open en mogen we naar binnen. Hier ons gangpad. We reizen in de 1e klasse, "Spalny Vagon" of "Ljoeks" geheten, wat twee personen per coupeetje betekent. Met z'n tweeën is dat ideaal en als je de juiste trein uitkiest ook niet zo duur. Voor L'viv-Odessa kun je in deze klasse 50 euro per persoon betalen, maar ook 22. Het verschil zit hem in het comfort en de snelheid van de treinen, deze trein is iets minder "express" dan de andere ;) Per dag rijden er een stuk of drie nachttreinen van L'viv naar Odessa. Overigens zijn oude rijtuigen vaak comfortabeler dan nieuwe, op de klimaatbeheersing na.
Night train L’viv-Odessa interior by Timon91, on Flickr
41. De nacht is heerlijk en we hoeven niet vroeg op te staan want we zijn pas om 11:16 in Odessa. Onderweg passeren we vele dorpjes en ook de nodige rangeerterreinen.
View from the night train L’viv-Odessa by Timon91, on Flickr
42. Een typisch dorpje onderweg - het uitzicht is niet heel bijzonder hier. Voor een doorsnede van het platteland is het wel leuk om te zien. We luieren, slapen en lezen wat terwijl het aan ons voorbijtrekt. Buiten is het heet, maar ook deze oude beestjes zijn voorzien van airco zodat het op een gegeven moment zelfs wat koud wordt in de coupé (je hebt zelf geen invloed op de temperatuur hier).
View from the night train L’viv-Odessa by Timon91, on Flickr
43. Kleine huisjes, Lada's, onverharde wegen, geiten en telefoonpalen - veel meer is er niet.
View from the night train L’viv-Odessa by Timon91, on Flickr
44. Stipt op tijd - als nagenoeg altijd in Oekraïne - komen we aan in Odessa, waar het volgeboekte gevaarte helemaal leegstroomt. Overigens staat op het bord met aankomsten hier keurig "Medyka-Odessa".
Night train L’viv-Odessa at Odessa Holovny train station by Timon91, on Flickr
Wat gaan we in Odessa doen dan? Nou, meteen weer weg! Odessa komen we nog terug, maar voor nu gaan we naar het diepste en verste puntje van Oekraïne in de zuidelijke windrichting, namelijk naar Vylkove/Вилкове. Dat zegt je vermoedelijk niet zoveel, maar het is nog een uur of vier rijden vanaf Odessa. Vanaf het Privoz-busstation, voor ons handig gelegen naast het treinstation, schijnen er elke 1-2 uur bussen te rijden.
45. Hier het chaotische Avtovokzal Privoz.
Avtovokzal Privoz, Odessa by Timon91, on Flickr
Met slechts één keer vragen treffen we in een hoekje een prewendistisch busje aan wat over een minuut of 20 vertrekt, dus we claimen gauw een plekje, stouwen de bagage in een hoekje en hopen dat onze chauffeur met meer vingers dan tanden ons veilig naar deze uithoek kan loodsen :')
46. Het duurt even voor we de buitenwijken van Odessa achter ons laten, maar de wegen zijn beter dan verwacht en we jakkeren lekker door. Totdat het opeens stil staat. Wat nu weer? :') Blijkt er een wielerkoers te zijn waardoor de weg afgezet is :') Oekraïne is wel het laatste land waar ik een wielerkoers had verwacht, te meer omdat veel wegen zo slecht zijn dat je het met een mountainbike niet eens hoeft te proberen :') De organisatie van de koers is wel Oekraïens, want de renners fietsen alle kanten uit en zijn vaak duidelijk tussen het voorbijrazende verkeer op zoek naar het juiste parcours :') Wij moeten even wachten en hebben in die tijd uitzicht op de stad Myrne/Мирне.
View of Myrne by Timon91, on Flickr
47. Dit busje, beter bekend als "marshrutka", is vanmorgen vroeg al vertrokken uit Kherson/Херсон en heeft er al een hele rit opzitten. Het is flink heet binnen, maar we zitten naast het dakluik wat open staat dus ventilatie is er genoeg. Onderweg rijden we nog een paar kilometer door Moldavië, maar omdat er om een grote inham heen gereden moet worden is er eigenlijk geen alternatief. Grenscontrole is er niet, alleen een snelle check van de Oekraïense grenspolitie die de chauffeur een bonnetje geeft. Verkeer voor Moldavië kan halverwege de transitcorridor afslaan naar een grensstation, waar de echte grenscontrole plaatsvindt. Hier zie je dit stukje weg liggen. De inham is de delta van de Dnister, een soort fjord. Eigenlijk is dit dus al de zee, op Maps kun je dan ook zien hoe dicht Moldavië eigenlijk bij de kust ligt, maar het toch een binnenstaat is.
On the road from Odessa to Vylkove by Timon91, on Flickr
48. We maken een stop van een paar minuten in een gaar oord wat Sarata/Сарата heet. We kunnen hier even toiletteren - verbazingwekkend schoon, ook al is het een hurktoilet - en wat drinken kopen. Het busstation zelf is van binnen een soort gesloten partycentrum :')
Bus station/avtostanitsa in Sarata by Timon91, on Flickr
49. Avtostanitsa Sarata is geen plek om naar terug te keren :') Rechts onze marshrutka die ons naar Vylkove gaat brengen.
Bus station/avtostanitsa in Sarata by Timon91, on Flickr
De rit naar Vylkove gaat sneller dan verwacht, de weg is helemaal tot Vylkove geasfalteerd en wel zodanig dat er zelfs overheen te rijden valt. De rit vanuit Odessa heeft slechts 3:45 uur geduurd. Vanaf het punt waar we uitstappen is het nog 1,5 km lopen over stoffige weggetjes naar onze B&B, we zijn blij als we aankomen en een douche kunnen nemen.
50. De tuin van onze B&B. Over het bruggetje kom je na 200 meter lopen...
Dunaiskaya Usadba, Vylkove by Timon91, on Flickr
51. ...de reden tegen waarom we het hele teringeind naar Vylkove hebben afgelegd: de Donau! Het gros van de Donaudelta ligt in Roemenië, maar een deel ligt in Oekraïne. De rivier heeft meerdere armen hier en op de vraag welke daarvan de "officiële" Donau is zijn meerdere antwoorden mogelijk, maar voor nu vind ik dit gewoon de Donau ;) Aan de overkant ligt Roemenië, maar een brug of veerboot is er op het hele stuk dat Oekraïne en Roemenië de rivier delen niet te vinden. Overigens schijnt er deze zomer wel een veerboot te komen, maar daar kom ik in het volgende deel nog op terug.
Danube in Vylkove by Timon91, on Flickr
Oekraïne is wel één van de laatste landen die ik met de "Donau" associeer, maar als je op de kaart van Oekraïne kijkt zit je ook wel echt in een hele diepe uithoek hier :') Overigens associeer ik Moldavië nog minder met de Donau, maar zelfs dat land heeft nog een paar kilometer rivieroever en zelfs een haven!
52. Vylkove staat ook bekend als het "Venetië van Oekraïne", door het uitgebreide netwerk aan waterwegen die door het stadje heen lopen. Ze zijn er trots dat er meer kilometers kanalen/waterwegen dan gewone wegen zijn. "Venetië" vind ik een scheve vergelijking, maar het is best met Giethoorn te vergelijken. Het is alleen een stuk echter en een heel stuk groter dan Giethoorn, want in Vylkove wonen bijna 10.000 mensen en zijn er geen 57.000.000.000.000 andere toeristen die allemaal tegelijk een bootje willen huren om mee tegen een brug aan te varen terwijl ze een selfie maken.
Canal in Vylkove by Timon91, on Flickr
53. Onze B&B ligt praktisch aan de rivier, langs de rivier loopt een wandelpaadje richting het centrum. Veel kanaaltjes, wilgen en druiven hier ;)
Garden in Vylkove by Timon91, on Flickr
54. Een duwbak die ligt weg te roesten in de Donau.
Danube in Vylkove by Timon91, on Flickr
55. Een kanaaltje in Vylkove.
Canal in Vylkove by Timon91, on Flickr
56. Een grenspaal kun je niet midden in de rivier zetten, dus staan ze aan weerszijden op de oever ;)
Border post, Vylkove by Timon91, on Flickr
57. Het lieflijke, maar mugrijke paadje richting centrum.
Riverside walkway, Vylkove by Timon91, on Flickr
58. Na een minuut of 20 komen we weer een normale straat tegen, hier is ook een soort van kade waar mensen aan het zwemmen zijn.
Riverside square, Vylkove by Timon91, on Flickr
59. Hoe arm of hoe klein een dorpje ook is, een kerk is er altijd en die is vrijwel zonder uitzondering goed onderhouden - in tegenstelling tot de dorpjes zelf. Dit exemplaar in Vylkove is geen uitzondering.
Old believers church, Vylkove by Timon91, on Flickr
Het is al redelijk laat en veel reuring is er niet meer, maar hier en daar zijn nog wel winkeltjes open. Ondanks dat Vylkove het laatste dorp in Oekraïne is aan de Donau, is het vanaf hier nog een kilometer of 15 tot de echte monding. Van toerisme leeft men hier, vanuit Odessa is het een populaire dagtrip. Het fijne aan Oekraïne is dat je eigenlijk altijd alles bij iedereen kunt regelen, dus we hebben geen moeite gedaan om van te voren een boottocht voor morgen te regelen. We zien op dit uur geen "fixers" meer bij het busstationnetje, maar als we er naar vragen in een winkeltje waar we wat water en koekjes kopen krijgen we een vaag antwoord als "oh dan moet je daar en daar eens kijken". Daar en daar aangekomen zien we een deur open staan en het vriendelijke stel wat we daar achter treffen kent wel iemand met een boot die ons morgen wat kan laten zien. Ziezo, geregeld
60. Op het afgesproken tijdstip de volgende ochtend staan we weer voor de deur, onze speedboot ligt al klaar. Echte biologen zijn we niet, dus om een tour van een hele dag in het bioreservaat geven we niet - een paar uurtjes is voor ons voldoende. Yevgeniy is onze gids en dit is zijn boot, hij is weer een vage kennis van de mensen die we gisteren gesproken hebben. Een makkelijk land is Oekraïne lang niet altijd, maar dit soort dingen zijn toch vaak heel snel geregeld :)
Speedboat, Vylkove by Timon91, on Flickr
61. Yevgeniy spreekt alleen Russisch, maar mijn vriendin verstaat wel redelijk wat van wat hij vertelt. Mijn Russisch is flink weggezakt sinds ik met Pools bezig ben :') Eerst gaan we naar het "0 km"-punt, daarna zullen we nog iets meer van Vylkove gaan bekijken. Hier een gebouw van de Oekraïense grenspolitie. De politie zien we onderweg ook nog in een bootje zitten, maar veel is er niet te bewaken vandaag want ze zijn rustig aan het vissen :')
Ukrainian border police building at the Danube, Vylkove by Timon91, on Flickr
62. We passeren veel hotelletjes als de onze, gericht op de rust van deze omgeving, het water en de natuur. De onze is nog per weg bereikbaar, alles wat in deze "buitenwijk" ligt kun je alleen over het water bereiken.
House in the outskirts of Vylkove by Timon91, on Flickr
63. Dit soort waterwegen zijn de norm, het is heerlijk rustig en op dit tijdstip ook nog niet zo heet :)
Boat trip in the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
64. Huisje in de buitenwijken van Vylkove. We zijn hier al een kilometer of 7 van het centrum af.
House in the outskirts of Vylkove by Timon91, on Flickr
65. Met een behoorlijke vaart snellen we richting de zee.
Boat trip in the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
66. Zo af en toe komen we nog wel huisjes tegen, maar niet veel meer.
House in the outskirts of Vylkove by Timon91, on Flickr
67. Na een minuut of 50 varen zijn we bij het eindpunt. Aan dit steigertje leggen we aan en vereeuwig ik ons bootje.
Speedboat at the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
68. Aan de overkant begint een vogelreservaat, wat volgens mij verboden gebied is. Daarachter is de Zwarte Zee te zien!
Birds in the Danube Biosphere Reserve, Vylkove by Timon91, on Flickr
69. Er ligt ook een wat grotere toerboot aangemeerd, dus op het strand zijn nog aardig wat mensen te vinden.
Black Sea near the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
70. Na een klein stukje kom je al bijna niemand meer tegen, maar heel ver mag je niet lopen want na het bordje in de verte is het ook weer verboden gebied.
Black Sea near the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
71. Het einde van de wereld. Er zijn veel plekken die zo voelen en dit is er ook weer één ;) Er wonen maar weinig mensen in dit gebied, al wordt dat wel weer ruimschoots gecompenseerd met muggen :')
Black Sea near the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
72. Het 0 km punt op het strand hier noemt Oekraïne het officiële einde van de Donau. Of dat echt zo is laat ik even in het midden, maar het is in ieder geval het einde van één van de vele takken die de Donau hier heeft. Het strand is weer bijna leeg nu de grote boot vertrokken is.
Beach near the 0 km mark of the Danube, Vylkove by Timon91, on Flickr
73. Op oude foto's is alleen het 0 km monument te zien, die Oekraïense drietand ernaast is er vermoedelijk pas recentelijk bijgeplaatst voor het broodnodige nationale gevoel :') Trots wordt er gemeld dat dit het enige monument is wat steeds verplaatst wordt - door de afzet van sediment groeit het land heel langzaam verder.
0 km mark of the Danube, Vylkove by Timon91, on Flickr
Vanaf hier keren we terug naar Vylkove, maar dat is het begin van het volgende deel ;) Over de bijzondere inwoners van Vylkove en deze regio heb ik nu nog niets verteld, maar dat vind ik beter in het volgende deel passen. Voor nu bedankt voor het meelezen en ik hoop dat jullie het wat vonden! :D
We beginnen echter nog in Polen, al is het bezoek daar vooral van de familiaire kant. In totaal zijn we twee-en-een-halve week op pad geweest, waarvan één in Polen en de rest in Oekraïne. Dit deel beslaat het stuk in Polen en het eerste deel van de reis in Oekraïne, in totaal zal deze reeks uit drie delen bestaan. Een kaartje van dit deel staat hier, zoals jullie inmiddels gewend zijn ;)
De heenreis met trolleybus, trein en bus van Arnhem naar een als altijd vol Eindhoven Airport en vanaf daar per druksigaar naar Gdańsk-Zuid (beter bekend als Warszawa Modlin) zal ik jullie besparen, hierover valt weinig te melden. In Warszawa verblijven we twee nachten, op bezoek bij een vriendin van mijn vriendin. Het weer is goed en het is vooral veel bijpraten - ondanks dat het beter gaat met Pools heb ik nog een lange weg te gaan :')
1. We verblijven zo'n 30 km buiten de stad, maar we gaan nog wel even de stad in. Het is verkiezingstijd (Europese verkiezingen) en Warszawa hangt vol met verkiezingsposters. De aartsconservatieve regeringspartij PiS doet het op het platteland heel goed, maar dat ze in de steden minder populair te zijn is goed te zien - bijna alle posters zien er ongeveer zo uit :')
Election posters, Warszawa by Timon91, on Flickr
2. We bezoeken samen het Łazienki park, wat in het aangename lenteweer redelijk druk is. Ik ben er één keer eerder geweest, in de herfst in 2013. Ook al is het best mooi, ik moet eerlijk zeggen dat ik het op een mooie herfstdag een stuk mooier vind ;) Voor de geïnteresseerden gaan we een stukje terug de tijd in: klik! - vanaf foto 40.
Łazienki park, Warszawa by Timon91, on Flickr
3. Het paleis in het midden van het park.
Łazienki park, Warszawa by Timon91, on Flickr
4. In het park gaat ook één of andere festiviteit plaatsvinden om het broederschap tussen Polen en Hongarije te vieren. Er staan veel van dit soort borden.
Łazienki park, Warszawa by Timon91, on Flickr
5. Het verhaal van de beer Wojtek blijft schitterend. In Edinburgh, waar we slechts twee weken voor ons bezoek aan Warszawa waren, staat een standbeeld van Wojtek.
Wojtek the bear by Timon91, on Flickr
Na twee nachten nemen we afscheid, gaan met de stoptrein van station Legionowo naar Warszawa Wschodnia (Warszawa Oost) en nemen vanaf daar de TLK naar Lublin. Deze komt op tijd binnen maar bestaat uit slechts vier rijtuigen, die dan ook helemaal vol zitten. We reizen in de 1e klasse, want het prijsverschil is te overzien en daar waren tenminste nog plekken vrij. Het hele gangpad staat vol mensen zonder reservering, wij zijn erg tevreden met onze zitplaats :) De directe spoorlijn Warszawa-Lublin - via Piława en Dęblin - is sinds 2014 gesloten voor modernisering, wanneer de boel weer open gaat weet eigenlijk niemand precies. Tot die tijd rijden de lange-afstandstreinen Warszawa-Lublin met een omweg via Siedlce en Łuków, in de laatstgenoemde stad vindt er een lokwissel plaats aangezien er vanaf daar tot Lublin geen draadje hangt.
6. Het landschap onderweg is niet heel boeiend, maar het raam kan open en af en toe is er nog wel een plekje aan het raam vrij om even naast het open raam te hangen. Ik heb dat lang niet gedaan, dus dat is wel weer even leuk :)
View from TLK “Notec” Piła-Lublin by Timon91, on Flickr
7. Het perron in Łuków, waar we 20 minuten stil staan.
TLK “Notec” at Łuków train station by Timon91, on Flickr
8. TLK "Notec" uit Piła heeft er al een hele rit op zitten.
TLK “Notec” at Łuków train station by Timon91, on Flickr
9. Er komt ook een TLK de andere kant op aan in Łuków, die krijgt hier een elektrische lok terug.
TLK to Gorzów Wielkopolski at Łuków train station by Timon91, on Flickr
10. Ondanks dat Łuków-Lublin enkelsporig en niet-geëlektrificeerd is, is de spoorlijn wel recentelijk gemoderniseerd. Tussen Warszawa en Lublin doe je via deze route maar net iets langer over de rit dan over de "normale" route vroeger. Straks zou het wel een uurtje sneller moeten gaan, maar voorlopig is dit het. In totaal duurt de rit ongeveer 3 uur voor 227 km. Hier in Parczew kruisen we een andere TLK. Er rijdt elke 2-3 uur een trein van Lublin naar Warszawa, maar soms zitten er lange gaten tussen.
Parczew train station by Timon91, on Flickr
11. In Lublin gaan we met de bus verder. Het hoofdbusstation ligt in het centrum, een paar kilometer van het treinstation af. Naast het treinstation is er nog een oud, vervallen busstation, en daar vertrekken wij. We gaan weliswaar met een minibus verder, maar helaas is het niet de oranje buurtbus die hier ook staat
Lublin bus station by Timon91, on Flickr
12. Verder is het een vrij troosteloos geheel hier. We moeten een minuut of 20 wachten op het busje naar Biłgoraj en gaan daarmee verder. Dat het raam smerig is maakt voor de foto verder weinig uit ;)
Lublin bus station by Timon91, on Flickr
13. Het interieur van ons busje. Anmar (het busbedrijf) rekent 15 złoty voor Lublin-Biłgoraj, wat een rit van ongeveer twee uur is. PKS Biłgoraj - ondanks dat het PKS heet zijn dit soort bedrijven tegenwoordig vaak privaat! - stunt met een vast tarief van 7 złoty, maar die rijden dan weer niet zo vaak. Het busje zit in ieder geval redelijk vol en binnen is het heet.
Anmar bus Lublin-Biłgoraj by Timon91, on Flickr
Biłgoraj bereiken we redelijk snel, de werkzaamheden onderweg zijn afgerond en we rijden lekker door. Vanaf Biłgoraj is het nog een uur met een ander busje - wat op deze zaterdag slechts 1× rijdt, maar voor ons op precies het goede tijdstip - naar het dorp van mijn vriendin, waar we vier nachten blijven.
14. Mijn ouders voegen zich na een paar dagen bij ons. Ze vliegen naar Lublin en wij halen ze op het vliegveld op. Er staat zowaar een treintje te wachten op passagiers van de vlucht uit Warszawa, verder rijden er nauwelijks treinen heen. In 2017 was het slechts één trein per dag, tegenwoordig zelfs twee of drie. In dit treintje (of eigenlijk op station Lublin) heb ik m'n vriendin leren kennen, dus dat is voor ons beiden een leuk weerzien :@ Veel vluchten zijn er overigens ook niet, na de vlucht uit Warszawa volgen er vandaag slechts nog twee.
Lublin Airport, Świdnik by Timon91, on Flickr
15. Om mijn ouders ook iets van de omgeving te laten zien gaan we net als vorig jaar naar Szumy, in het nationaal park Roztocze. Let op waar je loopt, er zijn ook kleine slangen hier!
Snake in Szumy, Roztocze National Park by Timon91, on Flickr
16. En veel mooie plekjes.
Szumy, Roztocze National Park by Timon91, on Flickr
Veel foto's maak ik verder niet, ik ben hier vorig jaar ook geweest en verkeer nog niet echt in de fotografeersfeer. In mijn verzamelverslag van vorig jaar staan nog wel een aantal foto's.
Vanaf hier gaan we met z'n vieren naar Oekraïne, voor mijn vriendin en beide ouders de eerste keer. De eerste bestemming daar is L'viv/Львів. Mijn ouders vliegen vanaf daar terug naar huis, wij gaan nog een ruime week verder door in Oekraïne.
Na de lunch krijgen we een lift naar Przemyśl, wat ongeveer vijf kwartier rijden is. Onderweg breekt een verschrikkelijk harde regenbui los, die heel lang duurt omdat er nauwelijks wind staat. Aangekomen in Przemyśl is het windstil en hoost het nog steeds, dus dat belooft veel goeds. Bij het station aangekomen sprinten mijn vriendin en ik de auto uit richting station om naar het toilet te gaan en uit te zoeken waar de bus vertrekt. Bus? Ja, bus - helaas. Normaal gesproken rijden er dagelijks twee Oekraïense IC+ treinen uit Kyiv/Київ via L'viv naar Przemyśl en weer terug, wat vrij makkelijk gaat omdat het Oekraïense breedspoor tot Przemyśl loopt. Het is de snelste en makkelijkste manier om vanuit Przemyśl naar L'viv te gaan, met mijn ouders zag ik dit nog wel zitten om te doen. Helaas zijn er precies nu vier dagen lang geen treinen in verband met werkzaamheden en moeten we tot grensdorp Medyka met de bus. Vanwege de grenscontroles en de onoverzichtelijkheid van Medyka leek het me beter om maar wel met de treinvervangende bus mee te gaan, in plaats van een lift krijgen tot Medyka - wat qua afstand niet veel verder is. Goed, we vogelen uit waar de bussen naar Medyka vertrekken, halen mijn ouders en alle bagage op, lopen door de stationstunnel naar het busstation, sprinten een stuk door de stromende regen naar de overkapping waar de PKP bussen staan te wachten, ellebogen onze bagage en onszelf een bus in en dan hebben we even rust. De IC+ treinen zijn enorm populair, dus ook nu moeten er honderden mensen mee. Wij vertrekken met de tweede bus, na ruim een half uur worden we afgezet.
Station Medyka is meer een groot rangeerterrein dan een station. Het eigenlijke station ligt aan de zuidzijde, maar dat is normaalspoor. Het breedspoor loopt aan de noordkant en daar is alleen een kaal perronnetje, wat normaal alleen door de grenspolitie gebruikt wordt. De bus kan daar überhaupt niet komen en dropt ons een halve kilometer verder. Daarna is het maar lopen, eerst over een klein asfaltweggetje, daarna over een karrenspoor, dan een stukje langs het spoor, en tenslotte over het nauwelijks bestrate perron.
17. Ik had gehoopt dat de trein er al zou staan zodat we in ieder geval in de trein kunnen wachten. Vanwege de hele exercitie met de bus is er flink wat extra tijd genomen en het duurt nog ruim een uur tot de trein gaat vertrekken. Uiteraard is er geen trein te bekennen en hebben de mensen uit de eerste bus al plaatsgenomen onder de spaarzame abri's die als enige wat beschutting bieden. Gelukkig regent het nu minder, maar droog is het nog niet.
Waiting at Medyka train station by Timon91, on Flickr
18. Na een minuut of 20 gaat er een golf van opluchting over het perron: er komt een trein aan! Helaas is de opluchting van korte duur, want de trein blijft aan het uiteinde van het perron staan :') De grenspolitie is nu ook gearriveerd en die lopen op hun dooie gemakje naar de trein - wat gezien de lengte van het perron wel even duurt. Ondertussen wordt het weer donkerder en begint het weer te druppelen, dus ik zie letterlijk de bui al hangen :')
Waiting at Medyka train station by Timon91, on Flickr
Gelukkig komt de trein na 20 minuten in beweging - we staan dan al 40 minuten op het perron te wachten - en kunnen we instappen. Zodra iedereen in de trein zit gaan de deuren dicht en volgt de grenscontrole, maar omdat we Polen uit gaan gaat dit vrij soepel. Op de seconde op tijd vertrekken we, na een kilometer steken we de grens over en komen we in een andere wereld terecht. Voor mijn vriendin is het een rare gewaarwording dat het verschil tussen Polen en Oekraïne zo groot is, ondanks dat haar dorp slechts tientallen kilometers van de grens af ligt is ze nooit in het land geweest. De armoede is soms schrijnend, en dat is de eerste keer best even wennen. Medyka-L'viv duurt slechts 1:23 uur, de Oekraïense controle vindt al rijdend plaats. Om 18:36, Oekraïense tijd, staan we dan eindelijk in L'viv. Van de vijf pinautomaten die hier eerst in het station stonden is er nog slechts één over en die wil maximaal 200 UAH geven. Aangezien je transactiekosten voor pinnen buiten de eurozone bij mijn oranje dooruitvernietigdregenwoudafkomstigekinderhandjesinelkaargeschroefdeuitfossielegrondstoffenbestaandekernbommensponsorende bank omgerekend zo'n 100 UAH zijn laat ik het maar zitten, dit schiet niet op :') Station L'viv is een nog grotere bouwput dan eerst. Een jaar of 5 geleden is men begonnen met 600 meter vooroorlogs tramspoor tussen het station en de hoofdstraat te vervangen, maar veel is men nog niet opgeschoten. Ik wissel ons overgebleven Poolse geld om een taxi te kunnen betalen, pinnen komt in de stad wel :') Met enige moeite vinden we een taxi die ons in een chaotische rit naar ons appartement brengt. Onze chauffeur is een afzetter, maar hij is wel handig met onze bagage in de auto proppen en ons door de metalen rivier van L'viv's spitsuur heen manoeuvreren. 's Avonds eten we nog wat en duiken dan ons bed in, het was een vermoeiende dag zo.
In L'viv blijven we twee volledige dagen, maar heel veel foto's heb ik niet gemaakt - het is immers al mijn vierde keer hier. Alle 34 foto's staan hier, 16 staan er in dit verslag. Voor mijn ouders en vriendin is het zoals gezegd de eerste keer, ik speel hier nu reisgids voor hen.
19. De zogenaamde "koffiemijn" aan het hoofdplein van de stad is een bekende plek, maar één van de betere koffiehuizen. L'viv is ooit Habsburgs geweest, een uitgebreide koffiehuizencultuur is daar een prettige erfenis van. We drinken hier koffie en gaan daarna de "mijn" in, waar de koffie wordt "gewonnen".
Coffee mine, Stary Rynek, L’viv by Timon91, on Flickr
20. Het Potocki-paleis is een prachtig gebouw, tegenwoordig huist er een kunstmuseum in. Ze zijn nog niet open, dus daarom...
Potocki palace, L’viv by Timon91, on Flickr
21. ...gaan we nog maar een keer koffie drinken ;)
Coffee house, L’viv by Timon91, on Flickr
22. In het museum lopen we een rondje, maar je wordt gek van de krakende houten vloeren :') Geheel in Sovjet-traditie is er in elke zaal een oud dametje aanwezig die de lampen aan- en uitdoet en de bezoekers nauwlettend in de gaten houdt terwijl ze kruiswoordpuzzels invult.
Potocki palace, L’viv by Timon91, on Flickr
23. De Poolse geschiedenis van de stad zie je nog veel terug.
Polish history in L’viv by Timon91, on Flickr
24. Het operagebouw heb ik al vaak van buiten gezien, maar nog nooit van binnen. Vanavond is er een voorstelling en zowaar op een handig tijdstip, dus we besluiten om maar eens naar de opera te gaan :')
L’viv Opera House by Timon91, on Flickr
25. Inmiddels is het gaan regenen en aangezien L'viv onnoemelijk veel prachtige kerken heeft hoppen we van kerk naar kerk. Op een gegeven moment zie je door de kruizen en het goud de kerk niet meer :')
Church, L’viv by Timon91, on Flickr
26. 's Avonds gaan we dus naar de opera. Het is een folklore-opera, die over Kozakken in ballingschap gaat. Indirect is het een opera over de geboorte van Oekraïne. We zitten op het bovenste balkon, voor de voorstelling begint is daar ook nog genoeg te zien. Er zijn namelijk een dertigtal ouderen die geen reservering hebben en maar gewoon ergens gaan zitten. Als er dan andere toeschouwers komen die wel een reservering voor die plekken hebben moeten ze verkassen, en dat gaat altijd gepaard met veel discussie, geduw, moeilijkheden en gezeul met hun boodschappentassen :') De medewerkers van de opera hebben er hun handen vol aan :') Vermoedelijk mogen pensionado's gratis naar deze voorstellingen als er nog plek is, maar een reservering hebben ze dan dus niet.
Kozak opera in the L’viv Opera House by Timon91, on Flickr
Wat kost dat nou, zo'n opera bijwonen in L'viv? 100 UAH per persoon, is het antwoord :') Tegenwoordig gaan er ongeveer 30 UAH in een euro, dus heel duur is het niet ;) Tijdens mijn bezoeken in 2011-3-5-7 was de wisselkoers respectievelijk 11-11-22-30, de oorlog met Rusland laat wel z'n sporen na. In plaats van duurder, zoals de meeste landen in Centraal- en Oost-Europa, werd Oekraïne alleen maar goedkoper voor ons. De wisselkoers is de laatste jaren wel wat constanter en het prijspeil is ook wel weer een beetje bijgetrokken, maar nog steeds is Oekraïne verschrikkelijk goedkoop. De opera is in ieder geval leuk, al verstaan we er weinig van. Ook mijn vriendin begrijpt niet veel, zang maakt het natuurlijk niet makkelijker te begrijpen :') Pools en Oekraïens liggen dicht bij elkaar, maar het zijn wel degelijk verschillende talen. Ondanks de taalbarrière is het een interessante voorstelling met mooie dans en zang.
De volgende dag begint het met een tramrit naar de Lychakiv begraafplaats, de Père Lachaise van Oekraïne ;)
27. Behalve wij zijn er nog een stuk of honderd andere toeristen, maar dat zijn louter Poolse schoolkinderen. Lychakiv is groot, dus het spreidt zich snel. Hier het graf van Ivan Franko, een beroemde Oekraïense schrijver uit de tweede helft van de 19e eeuw. Ze hebben zelfs een stad naar hem vernoemd, Ivano-Frankivsk/Івано-Франківськ, het vroegere Stanyslaviv. Het ligt niet ver van L'viv af, zie ook mijn reisverslag uit 2015 (vanaf foto 35).
Ivan Franko grave, Lychakiv cemetery, L’viv by Timon91, on Flickr
28. Lychakiv heeft niet alleen oude graven, maar ook recente. Zo is er een veld vol oorlogsgraven uit de afgelopen jaren, want hoe je het ook went of keert: Oekraïne is nog steeds in oorlog. Vanzelfsprekend is het aangrijpend om hier mensen van je eigen leeftijd te zien liggen die in de oorlog gesneuveld zijn.
Recent war graves, Lychakiv cemetery, L’viv by Timon91, on Flickr
29. Na het interessante bezoek aan Lychakiv (op Flickr staan meer foto's) gaan we terug de stad in. Net buiten het centrum ligt er een heuvel waar je prima heen kunt lopen. Straten hier zijn sowieso vaak niet vlak, wij als kersverse Arnhemmers zijn het inmiddels een beetje gewend :')
On the road to Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
30. Het laatste stuk gaat over ijzeren trappen naar boven. Op de foto zou je het niet zeggen, maar het is best druk hier.
Climbing Vysoke Zamok, L’viv by Timon91, on Flickr
31. Het uitzicht richting centrum wordt grotendeels door bomen geblokkeerd, maar is desondanks best aardig :)
View of L’viv from Vysoke Zamok by Timon91, on Flickr
32. Typisch straatje, terug in het centrum. Lopen over straat is hier soms net een bergwandeling. Lokale dames lopen hier dan weer moeiteloos met hoge hakken overheen.
Streetview in L’viv by Timon91, on Flickr
33. Sommige stukken tramrails zijn redelijk nieuw, maar bij het gros vraag je je af hoe het kan dat de tram niet uit de rails loopt :') Een fascinerend gezicht zijn de trammetjes altijd wel, zoals hier net ten oosten van het oude centrum.
Traffic in L’viv by Timon91, on Flickr
Tickets koop je bij de bestuurder, die dat tijdens het rijden moet doen. Een enkele reis kost 5 UAH.
34. 's Avonds eten we Georgisch met z'n vijven: een vriend van mij, die net in L'viv is aangekomen, voegt zich bij ons. Leuk om elkaar in deze contreien te treffen :D Het weer is wat beter inmiddels en het weekend is begonnen; op Stary Rynek is het een stuk drukker dan de afgelopen dagen!
Stary Rynek, L’viv by Timon91, on Flickr
Na terugkomst in ons appartement douchen we en pakken we onze spullen in, tijd voor de volgende etappe! We nemen afscheid van mijn ouders en met de bus reizen we naar het station, waar het behoorlijk druk is.
35. Om 23:28 vertrekken we richting Odessa/Одеса, vanaf spoor 4. De trein op de regel erboven, Przemyśl-Odessa, die niet geheel stomtoevallig dezelfde vertrektijd heeft, is gewoon een setje koersrijtuigen die aan "onze" trein gehangen wordt.
L’viv train station by Timon91, on Flickr
36. Druk zat hier. We gaan gauw richting perron, ook al is het nog lang geen vertrektijd.
L’viv train station by Timon91, on Flickr
37. Op het perron, met links de twee rijtuigen die de nachttrein naar Kraków en Wrocław vormen en rechts onze joekel van 17 rijtuigen naar Odessa.
Night trains to Wrocław and Odessa at L’viv train station by Timon91, on Flickr
38. De twee koersrijtuigen uit Przemyśl (of eigenlijk, Medyka - er zijn nog steeds werkzaamheden) komen op het perron ernaast binnen, wat een gure plek is vol daklozen.
Night train from Przemyśl to Odessa at L’viv train station by Timon91, on Flickr
39. We mogen de trein nog niet in, maar we hoeven niet heel lang meer te wachten.
Night train to Odessa at L’viv train station by Timon91, on Flickr
40. Zo'n 40 minuten minuten voor vertrek gaan de deuren open en mogen we naar binnen. Hier ons gangpad. We reizen in de 1e klasse, "Spalny Vagon" of "Ljoeks" geheten, wat twee personen per coupeetje betekent. Met z'n tweeën is dat ideaal en als je de juiste trein uitkiest ook niet zo duur. Voor L'viv-Odessa kun je in deze klasse 50 euro per persoon betalen, maar ook 22. Het verschil zit hem in het comfort en de snelheid van de treinen, deze trein is iets minder "express" dan de andere ;) Per dag rijden er een stuk of drie nachttreinen van L'viv naar Odessa. Overigens zijn oude rijtuigen vaak comfortabeler dan nieuwe, op de klimaatbeheersing na.
Night train L’viv-Odessa interior by Timon91, on Flickr
41. De nacht is heerlijk en we hoeven niet vroeg op te staan want we zijn pas om 11:16 in Odessa. Onderweg passeren we vele dorpjes en ook de nodige rangeerterreinen.
View from the night train L’viv-Odessa by Timon91, on Flickr
42. Een typisch dorpje onderweg - het uitzicht is niet heel bijzonder hier. Voor een doorsnede van het platteland is het wel leuk om te zien. We luieren, slapen en lezen wat terwijl het aan ons voorbijtrekt. Buiten is het heet, maar ook deze oude beestjes zijn voorzien van airco zodat het op een gegeven moment zelfs wat koud wordt in de coupé (je hebt zelf geen invloed op de temperatuur hier).
View from the night train L’viv-Odessa by Timon91, on Flickr
43. Kleine huisjes, Lada's, onverharde wegen, geiten en telefoonpalen - veel meer is er niet.
View from the night train L’viv-Odessa by Timon91, on Flickr
44. Stipt op tijd - als nagenoeg altijd in Oekraïne - komen we aan in Odessa, waar het volgeboekte gevaarte helemaal leegstroomt. Overigens staat op het bord met aankomsten hier keurig "Medyka-Odessa".
Night train L’viv-Odessa at Odessa Holovny train station by Timon91, on Flickr
Wat gaan we in Odessa doen dan? Nou, meteen weer weg! Odessa komen we nog terug, maar voor nu gaan we naar het diepste en verste puntje van Oekraïne in de zuidelijke windrichting, namelijk naar Vylkove/Вилкове. Dat zegt je vermoedelijk niet zoveel, maar het is nog een uur of vier rijden vanaf Odessa. Vanaf het Privoz-busstation, voor ons handig gelegen naast het treinstation, schijnen er elke 1-2 uur bussen te rijden.
45. Hier het chaotische Avtovokzal Privoz.
Avtovokzal Privoz, Odessa by Timon91, on Flickr
Met slechts één keer vragen treffen we in een hoekje een prewendistisch busje aan wat over een minuut of 20 vertrekt, dus we claimen gauw een plekje, stouwen de bagage in een hoekje en hopen dat onze chauffeur met meer vingers dan tanden ons veilig naar deze uithoek kan loodsen :')
46. Het duurt even voor we de buitenwijken van Odessa achter ons laten, maar de wegen zijn beter dan verwacht en we jakkeren lekker door. Totdat het opeens stil staat. Wat nu weer? :') Blijkt er een wielerkoers te zijn waardoor de weg afgezet is :') Oekraïne is wel het laatste land waar ik een wielerkoers had verwacht, te meer omdat veel wegen zo slecht zijn dat je het met een mountainbike niet eens hoeft te proberen :') De organisatie van de koers is wel Oekraïens, want de renners fietsen alle kanten uit en zijn vaak duidelijk tussen het voorbijrazende verkeer op zoek naar het juiste parcours :') Wij moeten even wachten en hebben in die tijd uitzicht op de stad Myrne/Мирне.
View of Myrne by Timon91, on Flickr
47. Dit busje, beter bekend als "marshrutka", is vanmorgen vroeg al vertrokken uit Kherson/Херсон en heeft er al een hele rit opzitten. Het is flink heet binnen, maar we zitten naast het dakluik wat open staat dus ventilatie is er genoeg. Onderweg rijden we nog een paar kilometer door Moldavië, maar omdat er om een grote inham heen gereden moet worden is er eigenlijk geen alternatief. Grenscontrole is er niet, alleen een snelle check van de Oekraïense grenspolitie die de chauffeur een bonnetje geeft. Verkeer voor Moldavië kan halverwege de transitcorridor afslaan naar een grensstation, waar de echte grenscontrole plaatsvindt. Hier zie je dit stukje weg liggen. De inham is de delta van de Dnister, een soort fjord. Eigenlijk is dit dus al de zee, op Maps kun je dan ook zien hoe dicht Moldavië eigenlijk bij de kust ligt, maar het toch een binnenstaat is.
On the road from Odessa to Vylkove by Timon91, on Flickr
48. We maken een stop van een paar minuten in een gaar oord wat Sarata/Сарата heet. We kunnen hier even toiletteren - verbazingwekkend schoon, ook al is het een hurktoilet - en wat drinken kopen. Het busstation zelf is van binnen een soort gesloten partycentrum :')
Bus station/avtostanitsa in Sarata by Timon91, on Flickr
49. Avtostanitsa Sarata is geen plek om naar terug te keren :') Rechts onze marshrutka die ons naar Vylkove gaat brengen.
Bus station/avtostanitsa in Sarata by Timon91, on Flickr
De rit naar Vylkove gaat sneller dan verwacht, de weg is helemaal tot Vylkove geasfalteerd en wel zodanig dat er zelfs overheen te rijden valt. De rit vanuit Odessa heeft slechts 3:45 uur geduurd. Vanaf het punt waar we uitstappen is het nog 1,5 km lopen over stoffige weggetjes naar onze B&B, we zijn blij als we aankomen en een douche kunnen nemen.
50. De tuin van onze B&B. Over het bruggetje kom je na 200 meter lopen...
Dunaiskaya Usadba, Vylkove by Timon91, on Flickr
51. ...de reden tegen waarom we het hele teringeind naar Vylkove hebben afgelegd: de Donau! Het gros van de Donaudelta ligt in Roemenië, maar een deel ligt in Oekraïne. De rivier heeft meerdere armen hier en op de vraag welke daarvan de "officiële" Donau is zijn meerdere antwoorden mogelijk, maar voor nu vind ik dit gewoon de Donau ;) Aan de overkant ligt Roemenië, maar een brug of veerboot is er op het hele stuk dat Oekraïne en Roemenië de rivier delen niet te vinden. Overigens schijnt er deze zomer wel een veerboot te komen, maar daar kom ik in het volgende deel nog op terug.
Danube in Vylkove by Timon91, on Flickr
Oekraïne is wel één van de laatste landen die ik met de "Donau" associeer, maar als je op de kaart van Oekraïne kijkt zit je ook wel echt in een hele diepe uithoek hier :') Overigens associeer ik Moldavië nog minder met de Donau, maar zelfs dat land heeft nog een paar kilometer rivieroever en zelfs een haven!
52. Vylkove staat ook bekend als het "Venetië van Oekraïne", door het uitgebreide netwerk aan waterwegen die door het stadje heen lopen. Ze zijn er trots dat er meer kilometers kanalen/waterwegen dan gewone wegen zijn. "Venetië" vind ik een scheve vergelijking, maar het is best met Giethoorn te vergelijken. Het is alleen een stuk echter en een heel stuk groter dan Giethoorn, want in Vylkove wonen bijna 10.000 mensen en zijn er geen 57.000.000.000.000 andere toeristen die allemaal tegelijk een bootje willen huren om mee tegen een brug aan te varen terwijl ze een selfie maken.
Canal in Vylkove by Timon91, on Flickr
53. Onze B&B ligt praktisch aan de rivier, langs de rivier loopt een wandelpaadje richting het centrum. Veel kanaaltjes, wilgen en druiven hier ;)
Garden in Vylkove by Timon91, on Flickr
54. Een duwbak die ligt weg te roesten in de Donau.
Danube in Vylkove by Timon91, on Flickr
55. Een kanaaltje in Vylkove.
Canal in Vylkove by Timon91, on Flickr
56. Een grenspaal kun je niet midden in de rivier zetten, dus staan ze aan weerszijden op de oever ;)
Border post, Vylkove by Timon91, on Flickr
57. Het lieflijke, maar mugrijke paadje richting centrum.
Riverside walkway, Vylkove by Timon91, on Flickr
58. Na een minuut of 20 komen we weer een normale straat tegen, hier is ook een soort van kade waar mensen aan het zwemmen zijn.
Riverside square, Vylkove by Timon91, on Flickr
59. Hoe arm of hoe klein een dorpje ook is, een kerk is er altijd en die is vrijwel zonder uitzondering goed onderhouden - in tegenstelling tot de dorpjes zelf. Dit exemplaar in Vylkove is geen uitzondering.
Old believers church, Vylkove by Timon91, on Flickr
Het is al redelijk laat en veel reuring is er niet meer, maar hier en daar zijn nog wel winkeltjes open. Ondanks dat Vylkove het laatste dorp in Oekraïne is aan de Donau, is het vanaf hier nog een kilometer of 15 tot de echte monding. Van toerisme leeft men hier, vanuit Odessa is het een populaire dagtrip. Het fijne aan Oekraïne is dat je eigenlijk altijd alles bij iedereen kunt regelen, dus we hebben geen moeite gedaan om van te voren een boottocht voor morgen te regelen. We zien op dit uur geen "fixers" meer bij het busstationnetje, maar als we er naar vragen in een winkeltje waar we wat water en koekjes kopen krijgen we een vaag antwoord als "oh dan moet je daar en daar eens kijken". Daar en daar aangekomen zien we een deur open staan en het vriendelijke stel wat we daar achter treffen kent wel iemand met een boot die ons morgen wat kan laten zien. Ziezo, geregeld
60. Op het afgesproken tijdstip de volgende ochtend staan we weer voor de deur, onze speedboot ligt al klaar. Echte biologen zijn we niet, dus om een tour van een hele dag in het bioreservaat geven we niet - een paar uurtjes is voor ons voldoende. Yevgeniy is onze gids en dit is zijn boot, hij is weer een vage kennis van de mensen die we gisteren gesproken hebben. Een makkelijk land is Oekraïne lang niet altijd, maar dit soort dingen zijn toch vaak heel snel geregeld :)
Speedboat, Vylkove by Timon91, on Flickr
61. Yevgeniy spreekt alleen Russisch, maar mijn vriendin verstaat wel redelijk wat van wat hij vertelt. Mijn Russisch is flink weggezakt sinds ik met Pools bezig ben :') Eerst gaan we naar het "0 km"-punt, daarna zullen we nog iets meer van Vylkove gaan bekijken. Hier een gebouw van de Oekraïense grenspolitie. De politie zien we onderweg ook nog in een bootje zitten, maar veel is er niet te bewaken vandaag want ze zijn rustig aan het vissen :')
Ukrainian border police building at the Danube, Vylkove by Timon91, on Flickr
62. We passeren veel hotelletjes als de onze, gericht op de rust van deze omgeving, het water en de natuur. De onze is nog per weg bereikbaar, alles wat in deze "buitenwijk" ligt kun je alleen over het water bereiken.
House in the outskirts of Vylkove by Timon91, on Flickr
63. Dit soort waterwegen zijn de norm, het is heerlijk rustig en op dit tijdstip ook nog niet zo heet :)
Boat trip in the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
64. Huisje in de buitenwijken van Vylkove. We zijn hier al een kilometer of 7 van het centrum af.
House in the outskirts of Vylkove by Timon91, on Flickr
65. Met een behoorlijke vaart snellen we richting de zee.
Boat trip in the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
66. Zo af en toe komen we nog wel huisjes tegen, maar niet veel meer.
House in the outskirts of Vylkove by Timon91, on Flickr
67. Na een minuut of 50 varen zijn we bij het eindpunt. Aan dit steigertje leggen we aan en vereeuwig ik ons bootje.
Speedboat at the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
68. Aan de overkant begint een vogelreservaat, wat volgens mij verboden gebied is. Daarachter is de Zwarte Zee te zien!
Birds in the Danube Biosphere Reserve, Vylkove by Timon91, on Flickr
69. Er ligt ook een wat grotere toerboot aangemeerd, dus op het strand zijn nog aardig wat mensen te vinden.
Black Sea near the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
70. Na een klein stukje kom je al bijna niemand meer tegen, maar heel ver mag je niet lopen want na het bordje in de verte is het ook weer verboden gebied.
Black Sea near the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
71. Het einde van de wereld. Er zijn veel plekken die zo voelen en dit is er ook weer één ;) Er wonen maar weinig mensen in dit gebied, al wordt dat wel weer ruimschoots gecompenseerd met muggen :')
Black Sea near the Danube estuary, Vylkove by Timon91, on Flickr
72. Het 0 km punt op het strand hier noemt Oekraïne het officiële einde van de Donau. Of dat echt zo is laat ik even in het midden, maar het is in ieder geval het einde van één van de vele takken die de Donau hier heeft. Het strand is weer bijna leeg nu de grote boot vertrokken is.
Beach near the 0 km mark of the Danube, Vylkove by Timon91, on Flickr
73. Op oude foto's is alleen het 0 km monument te zien, die Oekraïense drietand ernaast is er vermoedelijk pas recentelijk bijgeplaatst voor het broodnodige nationale gevoel :') Trots wordt er gemeld dat dit het enige monument is wat steeds verplaatst wordt - door de afzet van sediment groeit het land heel langzaam verder.
0 km mark of the Danube, Vylkove by Timon91, on Flickr
Vanaf hier keren we terug naar Vylkove, maar dat is het begin van het volgende deel ;) Over de bijzondere inwoners van Vylkove en deze regio heb ik nu nog niets verteld, maar dat vind ik beter in het volgende deel passen. Voor nu bedankt voor het meelezen en ik hoop dat jullie het wat vonden! :D
Mijn Flickr account.
- Daniel
- OVNL-bestuurslid
- Berichten: 39195
- Lid geworden op: zo 09 mar 2008, 16:29
- Locatie: Amersfoort
- Contacteer:
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Prachtig en heerlijk leesbaar verslag weer :pos:
Schapekop in de Keistad
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Dagelijks Amersfoort - Veenendaal-De Klomp en weer terug...
Mijn foto's: https://www.flickr.com/dbleumink/
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Zoals gewoonlijk, weer een leuke reisverslag :pos:
Elke dag van Gouda naar Spijkenisse v.v.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
In het weekend vaak ergens in Nederland aan het wandelen.
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Wat weer ouderwets genieten. :pos: :pos: :pos:
Zowel voor jou met je vijfde visite aan Oekraine, als voor ons als lezers.
Ben ondertussen wel al aardig rood van het krabben met al die muggen. :D
Zowel voor jou met je vijfde visite aan Oekraine, als voor ons als lezers.
Ben ondertussen wel al aardig rood van het krabben met al die muggen. :D
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Zoals altijd: een bijzonder reisverslag. Ik kijk alweer uit naar de volgende delen :pos:
Dat is geen slang, maar een hazelworm. En die zijn volstrekt ongevaarlijk voor de mensTimon91 schreef:15. Om mijn ouders ook iets van de omgeving te laten zien gaan we net als vorig jaar naar Szumy, in het nationaal park Roztocze. Let op waar je loopt, er zijn ook kleine slangen hier!
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Weer een heel mooi verslag! Ik ben benieuwd naar wat er nog komt (en stiekem speelt mijn nieuwsgierigheid naar Oekraïne weer op, moet daar toch eens een keer naartoe).
Af te meten aan het aantal keren " :') " in het verslag ben je goed tot rust gekomen en heb je alles van je af kunnen laten glijden!
Af te meten aan het aantal keren " :') " in het verslag ben je goed tot rust gekomen en heb je alles van je af kunnen laten glijden!
- Zugführer
- OVNL-beheerder
- Berichten: 3407
- Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
- Locatie: Helmond-Noord
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Prachtig verhaal weer als altijd, met leuke achtergrondinformatie en mooie plaatjes. Oekraïne staat nog lang niet op mijn to do lijst, maar na het lezen van dit verhaal heb ik spontaan zin gekregen om ook naar het "0 km" punt te reizen
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Getver. Alles van L'viv herken ik en het jeukt meteen weer. Alsof ik al op die plekjes geweest ben. Ondanks de taalbarrière vind ik het een leuk en aantrekkelijk land. De steden, tenminste. Ben benieuwd naar de rest!
Project loading: 50% loaded. Please wait...
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Ik heb Chisinau, Tiraspol en Odessa binnenkort de planning staan, dus misschien inderdaad dat nulpunt er maar even tussenfietsen
-
- Berichten: 3557
- Lid geworden op: zo 03 nov 2013, 22:06
- Locatie: DTC
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Is Timon weleens in Rusland geweest? Ik zag dat Timon wel in de voormalige Sovjet-republieken in Centraal-Azië is geweest, maar Rusland of Wit-Rusland heb ik nog geen reisverslag gezien.
Quo usque tandem factionem cartellum et officiorum magina, patientia nostra abuditur dum navis praetoria resurrectionis ad profiscendum parata est?
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Dank voor de reacties tot nu toe! :D
Ik heb nog wel een foto van mijn rechterbeen na het bezoek aan Vylkove, maar die ga ik maar niet hier postenisadora schreef:Wat weer ouderwets genieten. :pos: :pos: :pos:
Zowel voor jou met je vijfde visite aan Oekraine, als voor ons als lezers.
Ben ondertussen wel al aardig rood van het krabben met al die muggen. :D
Het ziet er genoeg als slang uit om je te laten schrikken :') Verder ben ik qua biologie er eentje van het niveau "wat is je favoriete vogel?" - "gebraden kip"PHS schreef: Dat is geen slang, maar een hazelworm. En die zijn volstrekt ongevaarlijk voor de mens
Oekraïne leent zich dan ook geweldig voor de :')-smiley :')umbusko schreef:Af te meten aan het aantal keren " :') " in het verslag ben je goed tot rust gekomen en heb je alles van je af kunnen laten glijden!
Vanuit Odessa kun je makkelijk excursies regelen naar Vylkove en het reservaat, zelfs als dagtrip. Het wordt wel een lange dag, want het is dus ca. 4 uur rijden enkele reis. Pelican Travel is een grote touroperator, maar je kan natuurlijk ook net als wij een marshrutka nemen en ter plekke een bootje fixen ;)Aking schreef:Ik heb Chisinau, Tiraspol en Odessa binnenkort de planning staan, dus misschien inderdaad dat nulpunt er maar even tussenfietsen
Inderdaad de verslagenreeks die Lijn 45 hierboven post, plus het begin van de reis naar Centraal-Azië in 2016 ;) Wit-Rusland ben ik alleen doorheen gereden, in Rusland ben ik in Moskwa en wat omliggende plaatsen geweest (Sergiev Posad, Vladimir) en heb wat stukken per trein gereisd. Nog niet zoveel dus ;)Nitein-Repart schreef:Is Timon weleens in Rusland geweest? Ik zag dat Timon wel in de voormalige Sovjet-republieken in Centraal-Azië is geweest, maar Rusland of Wit-Rusland heb ik nog geen reisverslag gezien.
Mijn Flickr account.
- Zugführer
- OVNL-beheerder
- Berichten: 3407
- Lid geworden op: di 04 dec 2012, 22:52
- Locatie: Helmond-Noord
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Cool, dat verslag had ik ook nog nooit gelezen. Zo lang loop ik nog niet mee op het forum Nu heb ik ook zin in een retourtje Moskou per trein, jammer dat dat ding niet meer vanuit Nederland vertrekt. Maar Berlijn-Moskou bestaat nog wel zie ik.Lijn 45 schreef:Ik wel.
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Voor meer reisinspiratie richting Rusland heeft een ander, niet nader te noemen, forumlid ook wat reisverslagen op dit forum staan.
Dan zijn de tramritjes de laatste jaren flink in prijs gestegen; in 2017 betaalde ik nog 3 UAH. Uiteraard nog schandalig goedkoopTimon91 schreef:Een enkele reis kost 5 UAH.
Project loading: 50% loaded. Please wait...
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Mooi verslag. :pos:
En de ecologen bij mijn werkgever zijn vast blij met de vele natuurlijke oevers in Vylkove.
En de ecologen bij mijn werkgever zijn vast blij met de vele natuurlijke oevers in Vylkove.
Ik reis ongeveer 3x/week van Dt naar Dvd (of Asdz) en terug.
-
- OVNL-beheerder
- Berichten: 8694
- Lid geworden op: ma 13 jul 2009, 23:07
- Locatie: Almere
- Contacteer:
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Prachtig en leesbaar verslag weer en ook ik kijk uit naar de rest! :D
Payroll Officer bij RGF Staffing The Netherlands.
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 20-04-2024 --> 127 foto's!
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Website:
http://ov-almere.weebly.com/
Laatste update: 20-04-2024 --> 127 foto's!
Keolis Almere:
http://ov-almere.weebly.com/keolis-almere.html
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Hier sluit ik me bij aan.. Krijg inderdaad ook direct behoorlijke kriebels.Mikos schreef:Getver. Alles van L'viv herken ik en het jeukt meteen weer. Alsof ik al op die plekjes geweest ben. Ondanks de taalbarrière vind ik het een leuk en aantrekkelijk land. De steden, tenminste. Ben benieuwd naar de rest!
Mooi verslag en ik zocht nog enig 'tijdverdrijf' voor mijn verblijf aan Oekraïne in september (ik heb alleen de ICE naar Frankfurt en een vliegticket naar Kiev tot nu toe geboekt ), maar ik heb misschien wel weer wat inspiratie opgedaan. :)
Leuker kunnen we het niet maken, makkelijker ook niet.
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Leuk verslag, wil ook graag nog een keer die streken verkennen!
En door je opmerking over Georgisch eten krijg ik ineens intens zin in een khachapuri, heerlijk eten hebben ze daar.
En door je opmerking over Georgisch eten krijg ik ineens intens zin in een khachapuri, heerlijk eten hebben ze daar.
請勿靠近車門
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Thanks allemaal!
Overigens leuk om dat verslag nog eens te herlezen, dat was m'n eerste op dit forum :D
Berlin-Moskwa is een Talgo, persoonlijk denk ik dat Paris-Moskwa of Nice-Moskwa leuker zijn om te doen - al zijn die ook wel flink duurder.Zugführer schreef:Cool, dat verslag had ik ook nog nooit gelezen. Zo lang loop ik nog niet mee op het forum Nu heb ik ook zin in een retourtje Moskou per trein, jammer dat dat ding niet meer vanuit Nederland vertrekt. Maar Berlijn-Moskou bestaat nog wel zie ik.Lijn 45 schreef:Ik wel.
Overigens leuk om dat verslag nog eens te herlezen, dat was m'n eerste op dit forum :D
Vroeger was het zelfs 1,5 UAH. De metro in Kyiv is ook flink duurder geworden. In 2011 was het nog 2 UAH (toen €0,19), in 2017 4 UAH (toen €0,13) en nu 8 UAH (€0,27). Maar goed, wat je zegt, nog steeds spotgoedkoop!Mikos schreef: Dan zijn de tramritjes de laatste jaren flink in prijs gestegen; in 2017 betaalde ik nog 3 UAH. Uiteraard nog schandalig goedkoop
We hebben veel Georgisch gegeten in Oekraïne, dat was wel weer genieten inderdaad!Cas schreef:Leuk verslag, wil ook graag nog een keer die streken verkennen!
En door je opmerking over Georgisch eten krijg ik ineens intens zin in een khachapuri, heerlijk eten hebben ze daar.
Mijn Flickr account.
-
- Berichten: 3557
- Lid geworden op: zo 03 nov 2013, 22:06
- Locatie: DTC
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Je kunt binnenkort vanuit Rusland ook naar de Russische Krim per trein over de langste spoorbrug van Europa (langer dan bijvoorbeeld de bruggen in Denemarken).
https://www.rt.com/business/432867-crim ... ompletion/
Misschien een idee voor nieuwe reisinspiratie, of is de Russische Krim te gevaarlijk gezien het rode reisadvies van de overheid.
https://www.rt.com/business/432867-crim ... ompletion/
Misschien een idee voor nieuwe reisinspiratie, of is de Russische Krim te gevaarlijk gezien het rode reisadvies van de overheid.
Quo usque tandem factionem cartellum et officiorum magina, patientia nostra abuditur dum navis praetoria resurrectionis ad profiscendum parata est?
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Lijkt mij niks aan de hand op de Krim.
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Op de Oekraïense Krim is er inderdaad een rood reisadvies, dus ik zou zeker het BuZa-advies opvolgen en er niet heen reizen, tenzij je een Russisch groen mannetje bent.
請勿靠近車門
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Geweldig verslag. Ik ben nog nooit in de Oekraïne geweest maar staat al jaren hoog in mijn lijstje genoteerd
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Je kan er prima heen, maar alleen vanuit Rusland en vanzelfsprekend in het bezit van een Russisch visum. Als de Oekraïense autoriteiten er om wat voor reden dan ook achter komen dat je er geweest bent vrees ik alleen dat je een toekomstig bezoek aan Oekraïne kunt vergeten. De code rood slaat er vermoedelijk vooral op dat je in het geval van problemen niet of nauwelijks bijgestaan kunt worden.isadora schreef:Lijkt mij niks aan de hand op de Krim.
Mijn Flickr account.
Re: Op herhaling in Oekraïne (1): De lange weg naar 0 km [73]
Klopt, zoals ik mij beter niet aan de grens met Azerbaijan kan melden. :X
I used to think that my life was a tragedy, but now I realise, its a fucking comedy ; )
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 37 gasten