Mijn route was in ieder geval: START Driebergen-Zeist - Arnhem Centraal - Oberhausen Hbf - Dortmund Hbf - Lüdenscheid-Brügge - Köln Hbf - Wuppertal-Oberbarmen - Wuppertal-Vohwinkel - Düsseldorf Hbf - Arnhem Centraal - Driebergen-Zeist EIND
Op de kaart ziet dat er zo uit:
Op een ijskoude ochtend moest ik dus eerst nog even fietsen naar station Driebergen-Zeist. Normaal gesproken stap ik altijd op bij station Den Dolder, maar Driebergen-Zeist ligt fijner t.o.v. Arnhem. Ik was veel te vroeg vertrokken en dus kwam ik al aan op het station om 8:20 terwijl mijn trein pas zou vertrekken om 8:47. Ik besloot nog even te gaan kijken bij het busstation en daar zag ik een overvolle bus 371 staan naar De Uithof. Gelukkig reed er een gelede bus dus de meeste studenten konden nog wel zitten.
Vervolgens ging ik inchecken, maar ik kreeg het bekende foutmeldingsgeluidje. k*ttttt dacht ik want ik had toch echt de avond ervoor hem opgeladen. Ik besloot er nogmaals 25 euro op te doen zodat ik Arnhem wel kon bereiken. Hierna ben ik maar gaan zitten in het tijdelijke stationsgebouw van Driebergen-Zeist waar het lekker warm was. Nadat de ICE naar Basel voorbij geraasd was stapte in mijn trein naar Nijmegen.
Na een kort treinritje van een half uur kwam ik alweer aan in Arnhem waar ik even navroeg bij de servicebalie waarom dat geld er nou niet opstond. De servicemedewerker hielp mij heel vriendelijk en vertelde dat ik dat geld nog moest ophalen bij een automaat. Dat heb ik nou echt nooit geweten, maar ik was in ieder geval wel blij dat het geld niet verdwenen was.
Nadat het was opgelost bedacht ik me wel dat ik nu buiten de poortjes stond en niet met Arriva/Breng of NS moest gaan reizen. Ik gokte erop dat de QR-code van mijn ticket een 'sleutel' was en dat bleek ook gelukkig zo. 'Passage OK' toonde het poortje.
Hierna stapte ik in de RE 19 van Abellio die al een tijdje bij het perron stond. Dat was wel fijn want het was nog steeds ijskoud buiten.
20 minuten passeerden we de Duitse grens aan de portalen te zien. De stationnetjes op de lijn waren vrij primitief en het landschap was niet heel bijzonder. De stoelen waren hard, maar toch comfortabel. Terwijl ik lekker naar buiten keek zat er een gestreste moeder met twee kinderen bij mij in de coupé. Volgens mij gingen ze naar Winterberg. Het was in ieder geval wel vermakelijk om naar ze te luisteren. :D
Na anderhalf uur moest ik overstappen in Oberhausen op de Eurobahn richting Hamm (Westf). Veel Nederlanders van de trein uit Arnhem stapte ook over op deze trein. Allemaal gingen ze naar Winterberg volgens mij. Het station van Oberhausen was vervallen en oud. Het hele station is gericht op functionaliteit en heeft niks bijzonders.
Ondanks dat het druk was op het perron kon iedereen gewoon zitten en we vertrokken naar Hamm.
Na een treinritje van 40 minuten met deze trein waarvan ik het interieur spuuglelijk vind kwamen we aan in Dortmund. Hier had ik een wat langere overstaptijd dus besloot ik een broodje te halen bij de Subway. De Sub of the day was de B.L.T. dus nam ik deze aangezien ik geen zin had om veel geld uit te geven. Ik besloot het broodje mee te nemen naar het perron en toen moest ik een aparte weg naar het perron nemen. Je hoefde voor de sporen 1-5 het station niet in. Er was vanaf de buitenkant een soort van by-pass naar de sporen 1-5 die volgens mij niet al te veel gebruikt werd. Ik wilde even zitten, maar helaas stond er naast het bankje een heel leger aan rokers dus ik besloot maar niet daar te zitten...
Ondertussen was de stoptrein naar Winterberg ook al aangekomen. Toevallig vertrok deze vanaf het spoor naast het spoor waarvandaan mijn trein zou vertrekken. Ondanks dat deze trein eerder aangekomen was dan het stoptreintje naar Lüdenscheid vertrok degene naar Lüdenscheid toch eerder. De trein had slechts twee treinstellen en twee deuren dus het duurde even voordat iedereen was uit- en ingestapt.
Ik stormde naar binnen om een mooi plekje te bemachtigen en dat lukte. Mooi met de rijrichting heen en naast het raam. Het viel me wel op dat er heel weinig beenruimte was, ik moest constant met mijn knieën tegen de stoel voor me dus dat was niet zo fijn. Dit was het dieseltreintje:
De route naar Lüdenscheid was erg mooi en het landschap werd steeds bergachtiger. Daarvoor was ik ook naar het Bergse land gegaan. Ik wilde sowieso een mooie route doen door de bergen en dit was een van de weinige lijnen die niet doodlopend was. Onderweg heb ik nog even deze foto gemaakt:
En vlakbij Hagen kwam ik nog een oude bekende tegen:
Na een mooi treinritje kwam ik na ruim een uur aan op station Lüdenscheid-Brügge. Mijn trein uit Dortmund reed nog even door naar het kopstation Lüdenscheid dat wat dichterbij het centrum ligt. Lüdenscheid-Brügge is het station waar je ook nog kunt overstappen op de trein naar Keulen en dat deed ik dus ook.
De twee treinen sloten goed op elkaar aan en je hoefde alleen een cross-platform overstap te maken dus dat was geen probleem. De indeling van dit treintje was heel anders dan de vorige. De stoelen stonden hier met zijn drieën naast elkaar met klapstoeltjes aan het gangpad. Het was wel een moderne trein merkte ik. Vareo heette hij volgens mij.
Onderweg tyfoneerde de machinist bij elke spoorwegovergang tussen Lüdenscheid en Meinerzhagen om duidelijk te maken dat er een trein aankwam. Ik denk dat dat nodig was omdat het nog niet bij iedereen bekend was dat hier tegenwoordig weer een trein reed. Het stukje tussen Lüdenscheid en Meinerzhagen is namelijk pas 3 maanden weer geopend. De trein zag er zo uit: (foto genomen op het hoofdstation van Keulen)
Kop van die vrouw is trouwens priceless _O- _O-
zag ik haar denken."wat is dat nou weer voor een mafketel''
In Keulen stapte ik over op de National Express richting Wuppertal-Oberbarmen. De kleuren van de trein vond ik erg mooi net als de trein zelf natuurlijk.
In de trein kwam ik er al snel achter dat de stoelen haast nergens perfect gelinieerd aan het raam waren dus nam ik dit maar voor lief.
Het volgende station herinnerde mij eraan dat mijn telefoon al bijna leeg was: _O-
In Wuppertal-Oberbarmen stapte ik natuurlijk over op de Schwebebahn (wat zou je anders moeten doen in Wuppertal?)
Ik was altijd al gefascineerd door deze monorailbaan en ik moest er deze dag gewoon naartoe gaan. Toen ik bij het monorailstation was sloeg de eerste trein de halte over en ging gewoon door zonder te stoppen. Gelukkig kwam de volgende alweer 2 minuten later dus zo erg was het niet.
Het viel me wel op dat de trein heel oud was. Er waren wel een paar nieuwe treinen op de baan, maar dat waren er heel weinig. Wel moet ik zeggen dat ik niet verwacht had dat de Schwebebahn zo populair was in Wuppertal. Het was heel druk en ik denk dat deze monorail ondanks de hoge kosten wel rendabel is.
Bij het eindstation in Vohwinkel stapte ik uit en liep naar het station Wuppertal-Vohwinkel dat me een beetje deed denken aan een kerk. Hier stapte ik op de Eurobahn naar Venlo. Hier reed dezelfde trein als op het lijntje die ik vanochtend al had gedaan.
In Düsseldorf had ik een lange overstap dus besloot ik maar even wat eten te gaan halen bij de McDonald's. De friet was ontzettend slap en overpriced, maar de wrap was wel lekker :) . Ik besloot geen drinken te halen aangezien ik zelf ook nog pakjes had.
Ik had zelfs zoveel tijd in Düsseldorf dat ik nog even naar de voorkant kon lopen om deze tram te fotograferen:
De man die zo snel rende moest zijn bus volgens mij nog halen.
Om 18:26 nam ik weer de RE19 naar Arnhem. Daar kwam ik erachter dat het laatste treinstel gedropt zou worden in Wezel dus ik stapte natuurlijk in bij het eerste treinstel.
Vlak voor Duisburg ging het fout. Daar kreeg een sein opeens een storing dus konden wij niet verder. De machinist vertelde ons dit netjes en na 10 minuten was het probleem verholpen. In Duisburg kwamen we een vertraagde ICE naar Amsterdam tegen die dus hetzelfde pad als de RE19 zou hebben. Toch vertrokken wij eerder dan de ICE.
Even later passeerden we Oberhausen en hierna kregen we de melding dat de laatste deuren bij de volgende stations niet open konden door te korte perrons. Vrij apart vond ik.
In Wezel kwamen we die vertraagde ICE weer tegen en dus moesten we weer even wachten totdat die gepasseerd was. Vertraging was ondertussen al opgelopen tot +15. In Zevenaar zorgde deze vertaging ervoor dat de Arriva stoptrein naar Arnhem even op ons moest wachten. Deze kwam in Arnhem aan met +2. In Arnhem kon ik mijn overstap van 1 minuut op de trein naar Schiphol niet halen door deze vertraging ook al vraag ik me af of ik het anders wel had gehaald .
De bijna helemaal lege VIRM die niet in al te goede staat was bracht me naar Driebergen-Zeist.
Lamp is kapot.
In Zeist aangekomen pakte ik me in en ging op de fiets naar huis. Onderweg kwam ik nog een paar lui tegen die het fietspad de perfecte plek vonden om een conversatie te voeren. Ik dus lekker bellen, dat geeft me altijd een goed gevoel. De mensen konden het niet echt waarderen volgens mij, maar daar had ik geen boodschap aan. Ik sjeesde ze voorbij en een kwartier later kwam ik thuis. Hierbij eindigt het verslag ook, bedankt voor het lezen! :D